Tw 53/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
161/5/B/2006
POSTANOWIENIE
z dnia 20 grudnia 2005 r.
Sygn. akt Tw 53/05
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych o stwierdzenie zgodności:
1) art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111) z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 64, art. 84 oraz z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 19 ust. 9 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111) z art. 2, art. 7 oraz art. 217 Konstytucji,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.
UZASADNIENIE:
W dniu 9 listopada 2005 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych o stwierdzenie zgodności art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111) z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 64, art. 84 i art. 217 Konstytucji oraz art. 19 ust. 9 wymienionej ustawy z art. 2, art. 7 oraz art. 217 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK) skuteczne wszczęcie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym na podstawie wniosku możliwe jest jedynie wówczas, kiedy wniosek taki pochodzi od uprawnionego podmiotu, wymienionego w art. 191 ust. 1 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że art. 191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji nie uwzględnił osób prawnych działających w formie stowarzyszenia, w gronie podmiotów uprawnionych do inicjowania abstrakcyjnej kontroli norm. Oznacza to, iż Stowarzyszenie Dystrybutorów Filmowych, jako organizacja działająca w formie stowarzyszenia, nie posiada legitymacji do występowania z wnioskiem do Trybunału. Stanowi to samoistną przesłankę odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi pochodzącemu od tego podmiotu.
2. Niezależnie od wskazanych wcześniej ustaleń należy podkreślić, iż dodatkową przesłanką odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych jest także wadliwość uchwały uprawnionego organu wnioskodawcy o wystąpieniu z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Uchwała stanowiąca podstawę wszczęcia postępowania w sprawie abstrakcyjnej kontroli norm musi w precyzyjny sposób określać zarówno przedmiot zaskarżenia, poprzez dokładne wskazanie kwestionowanego aktu normatywnego lub jego części, jak również zawierać sformułowanie zarzutu niezgodności z aktem wyższego rzędu. Należy jednocześnie podkreślić, iż prawidłowe sformułowanie zarzutu niezgodności aktu normatywnego z regulacją wyższego rzędu w systemie źródeł prawa, może być dokonane wyłącznie przez podmiot legitymowany. Pełnomocnik sporządzający wniosek do Trybunału Konstytucyjnego nie może wyręczać wnioskodawcy w tym zakresie, samodzielnie określając zakres zaskarżenia podlegający późniejszej ocenie w postępowaniu przed Trybunałem.
Uchwała Zarządu Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych z 28 października 2005 r. przedłożona Trybunałowi Konstytucyjnemu wraz z wnioskiem z 9 listopada 2005 r. nie zawiera prawidłowego sformułowania zarzutu niezgodności kwestionowanej ustawy o kinematografii z Konstytucją. Nie może być zatem uznana za skutecznie złożone przez wnioskodawcę oświadczenie woli wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w art. 191 ust. 1 Konstytucji. Wnioskodawca nie sprecyzował w uchwale, który przepis ustawy o kinematografii miałby stanowić przedmiot kontroli w niniejszej sprawie. Nie określił także konstytucyjnego wzorca tej kontroli. Uniemożliwia to określenie zakresu zaskarżenia, a tym samym zbadanie przez Trybunał Konstytucyjny kwestionowanych we wniosku przepisów. Trybunał może bowiem orzekać jedynie na podstawie konkretnie sformułowanych zarzutów niekonstytucyjności i w żaden sposób nie jest władny zastępować wnioskodawcy w ich formułowaniu (por. postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z: 21 sierpnia 2003 r., Tw 21/03, OTK ZU nr 3/B/2003, poz. 168; 24 listopada 2003 r., Tw 30/03, OTK ZU nr 4/B/2003, poz. 209 oraz 30 marca 2005 r., Tw 40/04, OTK ZU nr 2/B/2005, poz. 58).
POSTANOWIENIE
z dnia 20 grudnia 2005 r.
Sygn. akt Tw 53/05
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych o stwierdzenie zgodności:
1) art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111) z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 64, art. 84 oraz z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 19 ust. 9 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111) z art. 2, art. 7 oraz art. 217 Konstytucji,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.
UZASADNIENIE:
W dniu 9 listopada 2005 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych o stwierdzenie zgodności art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111) z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 64, art. 84 i art. 217 Konstytucji oraz art. 19 ust. 9 wymienionej ustawy z art. 2, art. 7 oraz art. 217 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK) skuteczne wszczęcie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym na podstawie wniosku możliwe jest jedynie wówczas, kiedy wniosek taki pochodzi od uprawnionego podmiotu, wymienionego w art. 191 ust. 1 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że art. 191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji nie uwzględnił osób prawnych działających w formie stowarzyszenia, w gronie podmiotów uprawnionych do inicjowania abstrakcyjnej kontroli norm. Oznacza to, iż Stowarzyszenie Dystrybutorów Filmowych, jako organizacja działająca w formie stowarzyszenia, nie posiada legitymacji do występowania z wnioskiem do Trybunału. Stanowi to samoistną przesłankę odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi pochodzącemu od tego podmiotu.
2. Niezależnie od wskazanych wcześniej ustaleń należy podkreślić, iż dodatkową przesłanką odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych jest także wadliwość uchwały uprawnionego organu wnioskodawcy o wystąpieniu z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Uchwała stanowiąca podstawę wszczęcia postępowania w sprawie abstrakcyjnej kontroli norm musi w precyzyjny sposób określać zarówno przedmiot zaskarżenia, poprzez dokładne wskazanie kwestionowanego aktu normatywnego lub jego części, jak również zawierać sformułowanie zarzutu niezgodności z aktem wyższego rzędu. Należy jednocześnie podkreślić, iż prawidłowe sformułowanie zarzutu niezgodności aktu normatywnego z regulacją wyższego rzędu w systemie źródeł prawa, może być dokonane wyłącznie przez podmiot legitymowany. Pełnomocnik sporządzający wniosek do Trybunału Konstytucyjnego nie może wyręczać wnioskodawcy w tym zakresie, samodzielnie określając zakres zaskarżenia podlegający późniejszej ocenie w postępowaniu przed Trybunałem.
Uchwała Zarządu Stowarzyszenia Dystrybutorów Filmowych z 28 października 2005 r. przedłożona Trybunałowi Konstytucyjnemu wraz z wnioskiem z 9 listopada 2005 r. nie zawiera prawidłowego sformułowania zarzutu niezgodności kwestionowanej ustawy o kinematografii z Konstytucją. Nie może być zatem uznana za skutecznie złożone przez wnioskodawcę oświadczenie woli wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w art. 191 ust. 1 Konstytucji. Wnioskodawca nie sprecyzował w uchwale, który przepis ustawy o kinematografii miałby stanowić przedmiot kontroli w niniejszej sprawie. Nie określił także konstytucyjnego wzorca tej kontroli. Uniemożliwia to określenie zakresu zaskarżenia, a tym samym zbadanie przez Trybunał Konstytucyjny kwestionowanych we wniosku przepisów. Trybunał może bowiem orzekać jedynie na podstawie konkretnie sformułowanych zarzutów niekonstytucyjności i w żaden sposób nie jest władny zastępować wnioskodawcy w ich formułowaniu (por. postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z: 21 sierpnia 2003 r., Tw 21/03, OTK ZU nr 3/B/2003, poz. 168; 24 listopada 2003 r., Tw 30/03, OTK ZU nr 4/B/2003, poz. 209 oraz 30 marca 2005 r., Tw 40/04, OTK ZU nr 2/B/2005, poz. 58).