Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 623/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Maria Małek - Bujak (spr.)

Sędziowie

SSA Witold Nowakowski

SSA Wojciech Bzibziak

Protokolant

Agnieszka Turczyńska

Przy udziale –

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013r. w Katowicach

sprawy z odwołania N. A. (N. A.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

w związku ze skargą ubezpieczonej o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

z dnia 7 listopada 2012r. sygn. akt III AUa 399/12

zmienia wyrok Sądu Apelacyjnego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 7 listopada 2012r. sygn. III AUa 399/12 w ten sposób, że zmienia wyrok Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku – Białej z dnia 20 grudnia 2011r. sygn. akt VI U 1226/11 oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego i zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do wypłaty emerytury ubezpieczonej od dnia 1 października 2011r.

/-/ SSA W.Nowakowski /-/ SSA M.Małek - Bujak /-/ SSA W.Bzibziak

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 623/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 października 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. wstrzymał wypłatę emerytury ubezpieczonej N. A. od dnia 1 października 2011r. Uzasadniając powyższe rozstrzygniecie, organ emerytalny wskazał,
że wypłata emerytury podlega zawieszeniu, gdyż ubezpieczona kontynuuje zatrudnienie,
nie przedłożyła świadectwa pracy lub zaświadczenia potwierdzającego rozwiązanie stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego praca była wykonywana bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury

W odwołaniu ubezpieczona podniosła, iż przepis, w oparciu o który organ emerytalny wydał zaskarżoną decyzję pozbawia jej praw nabytych, jest niezgodny z zasadą demokratycznego państwa prawa oraz stanowi przejaw dyskryminacji

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2011r. (sygn. akt VI U 1226/11) Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku Białej oddalił odwołanie.

Zdaniem Sądu Okręgowego, w niniejszej sprawie zastosowanie znajduje art. 103 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którym prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu
na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał
je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy zostały wyczerpane przesłanki tego przepisu.

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2012r. (sygn. akt III AUa 399/12) Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił apelację ubezpieczonej.

Brak jest uzasadnienia wyroku, bowiem żadna ze stron w ustawowym terminie
nie złożyła wniosku o jego sporządzenie . Niemniej jednak, sentencja orzeczenia świadczy
o podzieleniu stanowiska Sądu I instancji.

Skargę o wznowienie postępowania wniosła ubezpieczona. Domagała się wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 7 listopada 2012r. w sprawie sygn. akt III AUa 399/12 i zmianę wyroku oraz uchylenia poprzedzającej go decyzji i wypłatę zaległych świadczeń emerytalnych.

Ubezpieczona argumentowała, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia
13 listopada 2012r. wydanym w sprawie K2/12 orzekł, iż art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku
z art. 103 a ustawy emerytalnej, dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązywania stosunku pracy, jest niezgodny
z zasadą zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, wynikającą
z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego należało zmienić w ten sposób, że zmieniono wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej z dnia
20 grudnia 2011r. oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego w ten sposób,
że zobowiązano Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do wypłaty ubezpieczonej emerytury od dnia 1 października 2011r.

W myśl art. 401, można żądać wznowienia postępowania również w wypadku,
gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.

Zgodnie z art. 103 a cytowanej ustawy emerytalnej, prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą,
na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury ustalonym w decyzji organu rentowego. Powyższy przepis został wprowadzony ustawą z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010r. Nr 257 poz. 1726). Wprowadzenie tego przepisu miało na celu zachęcenie osób spełniających warunki do uzyskania emerytury do opóźnienia decyzji o przejściu
na emeryturę i kontynuowania zatrudnienia w macierzystym zakładzie pracy.

W dniu 13 listopada 2012r. wyrokiem o sygn. akt K 2/12 Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726 oraz z 2011r. Nr 291 poz. 1707) w zw. z art. 103 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz. 1227), dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie
do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa
i stanowionego przez nie prawa, wynikającego z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 412 § 2 k.p.c., orzeczono jak
w sentencji.

/-/ SSA W.Nowakowski /-/ SSA M.Małek - Bujak /-/ SSA W.Bzibziak

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR