Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO/UZP 650 /08

WYROK
z dnia 11 lipca 2008 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Andrzej Niwicki
Członkowie: Grzegorz Mazurek

Izabela Niedzialek

Protokolant: Jadwiga Ząbek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2008 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Peugeot Polska Sp. z o.o. Oddział w Warszawie Al. Krakowska 7, 02-183
Warszawa od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Komenda Wojewódzka Policji
ul. Powstańców Wielkopolskich 7, 85-090 Bydgoszcz protestu z dnia 12 czerwca 2008 r.

przy udziale Konsorcjum „TENDER 2008/01” w składzie: lider konsorcjum Marek
Mikołajczak Firma Prywatna Marek Halina Mikołajczak ul. Armii Krajowej 250, 85-689
Bydgoszcz, członek konsorcjum General Motors Poland Sp. z o.o. ul. Wołoska 5, 02-
675 Warszawa zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.

orzeka:
1. Oddala odwołanie.

2. Kosztami postępowania obciąża Peugeot Polska Sp. z o.o. Oddział w Warszawie
Al. Krakowska 7, 02-183 Warszawa
i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 064 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Peugeot Polska Sp. z o.o. Oddział
w Warszawie Al. Krakowska 7, 02-183 Warszawa;

2) dokonać wpłaty kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) przez Peugeot Polska Sp. z o.o. Oddział w Warszawie
Al. Krakowska 7, 02-183 Warszawa na rzecz Komendy Wojewódzkiej
Policji ul. Powstańców Wielkopolskich 7, 85-090 Bydgoszcz stanowiącej
uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika;

3) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP;

4) dokonać zwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień Publicznych na rzecz Peugeot Polska Sp. z o.o. Oddział
w Warszawie Al. Krakowska 7, 02-183 Warszawa.

U z a s a d n i e n i e

Odwołując się od rozstrzygnięcia przez Zamawiającego protestu z dnia 12 czerwca
2008 r. wykonawca uczestniczący w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na
dostawę pojazdów nieoznakowanych do przewozu osób i towarów wraz z zapewnieniem
obsługi technicznej pojazdów w oparciu o istniejące zaplecze obsługowo-naprawcze
jednostek Policji dla Komendy Wojewódzkiej Policji w Bydgoszczy, prowadzonym w trybie
przetargu nieograniczonego, zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 91
ust. 1, a także innych przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych wskazanych w
odwołaniu, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez wykonawców
występujących wspólnie, tworzących konsorcjum TENDER 2008/01, oferty, której treść nie
odpowiada treści SIWZ oraz nieuzasadnione uznanie, że najkorzystniejszą ofertę złożyło
konsorcjum TENDER 2008/01.
Kwestionując argumenty Zamawiającego o braku interesu prawnego w popieraniu
wniesionego odwołania, który, jak wskazano w rozstrzygnięciu protestu musi doznać
uszczerbku w konkretnym postępowaniu, a kwota która może być przeznaczona na
realizację zamówienia jest niższa od ceny oferty Odwołującego, co w razie jej wyboru
prowadziłoby do unieważnienia postępowania na postępowania na podstawie art. 93 ust. 1
pkt 4 ustawy, Odwołujący stwierdził m.in., iż sam fakt braku środków finansowych
wystarczających de realizacji zamówienia nie powoduje utraty interesu prawnego w
rozumieniu art. 179 Pzp. I jest uprawniony do korzystania ze środków ochrony prawnej.
Uzasadniając zarzuty Odwołujący wskazał, że wybrana oferta podlega odrzuceniu
jako nie odpowiadająca treści siwz, gdyż:
1) w załączniku nr 3 do siwz w poz. 1 Zamawiający wymagał określenia, czy
oferowany pojazd posiada poduszki bezpieczeństwa ponad wymagane tj. przeznaczone dla
kierowcy i pasażerów siedzeń przednich przez określenie, czy pojazd posiada poduszki
bezpieczeństwa boczne lub kurtyny. W ofercie TENDER w zał nr 3 tj. wykazie parametrów
podlegających ocenie i zasadach oceny w kryterium II, Wykonawca podał, że oferowany
pojazd posiada (ponad wymagane) poduszki boczne dla kierowcy. Wg wiedzy Odwołującego
nie ma możliwości, aby pojazd posiadał boczne poduszki bezpieczeństwa tylko dla kierowcy,
a w samochodach, które są wyposażone w podwójne kanapy z przodu nie montuje się
bocznych poduszek bezpieczeństwa, gdyż pasażer siedzący w środku pomiędzy kierowcą a
innym pasażerem mógłby doznać urazu w sytuacji, gdyby poduszki boczne zadziałały. Tym
samym wykonawca zaoferował coś, co nie istnieje, a więc treść oferty nie odpowiada treści
siwz. Odnosząc się do stanowiska Zamawiającego w tym zakresie, Odwołujący wskazał, że
z punktu widzenia sprzeczności treści oferty z treścią siwz nie ma znaczenia, czy omawiany
parametr był punktowany czy nie, a oferowane wyposażenie nie może być zamontowane w

oferowanym aucie we wskazanej przez oferenta konfiguracji. Dodatkowo wskazał na zajście
przesłanki z art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy tj. złożenie nieprawdziwych informacji mających
wpływ na wynik postępowania, co zmusza do wykluczenia wykonawcy;
2) w zakresie szerokości otworu (światła drzwi) w II przedziale oferowanego pojazdu
i wymagań dotyczących montażu przegrody. Zgodnie z pkt III.1.7 b) załącznika nr 2 do siwz
Zamawiający wymagał, że wejście do pojazdu musi być możliwe: „b. do przedziału II –
drzwiami bocznymi przesuwnymi umieszczonymi po prawej stronie pojazdu, szerokości
otworu nie mniejszej niż 100 cm..” Informacje z oficjalnej strony internetowej General Motors
Poland sp. z o.o., nie zakwestionowane przez wybranego Wykonawcę w przyłączeniu do
protestu, dotyczące danych technicznych samochodu Opel model VIVARO (zaoferowany
przez TENDER 2008/1/) wskazują, że szerokość wejścia (światła drzwi) wynosi dokładnie
100 cm. Ponadto w pkt III.4 załącznika nr 2 do siwz zamawiający wymagał, aby pojazd był
wyposażony w pionową przegrodę wykonaną z materiału odpornego na uszkodzenia
mechaniczne, przegroda musi zajmować przestrzeń od podłogi do sufitu, sposób wykonania
przegrody musi zapewniać widoczność do tyłu pojazdu i „musi być możliwość mocowania
przegrody w trzech płaszczyznach:
a. za pierwszym rzędem siedzeń (kabiną kierowcy) w odległości umożliwiającej maksymalne
odsunięcie fotela kierowcy, z uwzględnieniem regulacji oparcia,
b. bezpośrednio za drugim rzędem siedzeń (przedział II), z uwzględnieniem regulacji oparć
foteli,
c. bezpośrednio za trzecim rzędem siedzeń (przedział II), z uwzględnieniem regulacji oparć
foteli. Montaż przegrody w przedziale II nie może utrudniać wejścia do pojazdu drzwiami
przesuwnymi.”.
Z dokumentacji postępowania Odwołujący wnioskuje, że TENDER 2008/01 zamierza
zaoferować samochód w wersji kombi i nie zmieni to faktu, że światło drzwi będzie miało
dokładnie 100 cm, zatem zarzut w tym zakresie pozostaje aktualny. Wszystkie możliwe
wersje mają taką samą konstrukcję drzwi i przednich foteli, a ich modyfikacja jest
niedopuszczalna, gdyż wymagałoby to nowej homologacji. Załączając do protestu i
odwołania rysunki pojazdu, Odwołujący wywodzi, że montaż przegrody za pierwszym
rzędem foteli spowoduje, że nie jest możliwe, aby wejście do przedziału II posiadało żądaną
min. 100 cm szerokość i nie utrudniało wejścia do pojazdu drzwiami przesuwnymi. W takim
wypadku, także po montażu przegrody w przedziale II, szerokość wejścia nie będzie
posiadać wymaganych 100 cm zwłaszcza, że Zamawiający wymaga, aby była to przegroda
pionowa, w żaden sposób odkształcana lub profilowana w jakimkolwiek miejscu. Powołując
stwierdzenia Przystępującego, iż wersja samochodu, którą oferuje ma asymetryczny otwór,
który tylko w najwęższym miejscu ma 100 cm, a u góry ok. 112 cm Odwołujący uznał, że
przegroda u tego wykonawcy nie będzie szczelnie przylegać do krawędzi otworu drzwi i obu

stron wnętrza II przedziału. Tym samym, przy prawidłowym montażu – światło wejścia do
przedziału II zostanie ograniczone, a konsekwencji oferta podlega odrzuceniu jako nie
odpowiadająca treści specyfikacji. Odwołujący na poparcie stanowiska przedłożył na
rozprawie opinię dr. Inż. Jerzego W. sporządzoną na zlecenie Odwołującego na okoliczność
zgodności oferty Przystępującego z wymaganiami zawartymi w załączniku nr 2 do SIWZ, a
także kseorokopie 7. fotografii pojazdu Opel Vivaro. Wskazując powyższe zarzuty
Odwołujący powołał się na piśmiennictwo i orzecznictwo Zespołów Arbitrów zapadłe na tle
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,a w szczególności orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4
kwietnia 2008 r. sygn. akt KIO/UZP/5/07 i 6/07, w którym skład orzekający stwierdził, że
Zamawiający ma prawo określić przedmiot zamówienia wg swoich potrzeb podyktowanych
wymogami służby, Skoro jednak ma prawo określić przedmiot zamówienia wg swoich
szczególnych potrzeb, to ma również obowiązek ocenić oferty pod kątem tego, czy te
specjalne wymagania zostały spełnione, a jak wynika z rozstrzygnięcia protestu,
Zamawiający zaniecha tego obowiązku.

Odwołujący podkreślił także, że zawarcie umowy z wybranym wykonawcą oznacza,
że zaistniałaby przesłanka, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy powodująca
bezwzględną nieważność umowy, gdyż Zamawiający dokonał wyboru oferty z rażącym
naruszeniem ustawy, mającym wpływ na wynik postępowania.
Wskazując powyższe zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania,
- zobowiązanie TENDER 2001/01 do wskazania, który konkretnie typ modelu pojazdu
OPEL VIVARO oferuje w przedmiotowym postępowaniu,
- przeprowadzenie dowodu z oględzin samochodu OPEL VIVARO będącego
przedmiotem oferty, na okoliczność udowodnienia, że treść oferty w zakresie szerokości
otworu (światła drzwi) nie odpowiada treści SIWZ,
- nakazanie odrzucenia oferty TENDER 2008/01,
- nakazanie Zamawiającemu uznania, że najkorzystniejszą ofertę złożył Protestujący,
ewentualnie
- unieważnienie postępowania.

Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania wobec braku interesu prawnego w
popieraniu wniesionego odwołania. Wskazał, że interes prawny wnoszącego środek
odwoławczy musi doznać uszczerbku w konkretnym postępowaniu, w którym on uczestniczy
i polega na tym, że traci możliwość uznania jego oferty za ofertę najkorzystniejszą, a w
konsekwencji podpisania umowy. Zgodnie z przekazaną Wykonawcom informacją o
wyborze najkorzystniejszej oferty wraz z uzasadnieniem wyboru podał, że zwiększył kwotę
na realizację zamówienia z pierwotnej 7.600.000 zł do kwoty stanowiącej wartość

najkorzystniejszej oferty tj. 8.222.400 zł, przy czym zwiększenie środków jest ostateczne, a
Zamawiający nie dysponuje żadnymi środkami ponad tę kwotę. W związku z tym, gdyby
nawet odrzucił wybraną ofertę wybrał ofertę Odwołującego, to i tak w konsekwencji byłby
zmuszony do unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 3 ustawy, co
oznacza, że Odwołujący nie ma interesu prawnego ocenianego pod kątem jego
ewentualnego i niepewnego udziału w przyszłym postępowaniu o przedmiotowe zamówienie.
W ocenie Zamawiającego nie ma podstaw do odrzucenia wybranej oferty ze względu
na wymagania ujęte w załączniku nr 3, który określał wykaz parametrów ocenianych w
kryterium parametrów techniczno-użytkowych będących, w odróżnieniu do minimalnych
wymagań opisanych w załączniku nr 2, wymaganiami fakultatywnymi, a których brak nie
mógł skutkować odrzuceniem oferty, a jedynie mniejszą liczbą punktów.
Ponadto szerokość światła w II przegrodzie oceniana przez Protestującego w
oparciu o model VIVARO DoubleCab 1,2H1 są bezprzedmiotowe, gdyż jak wskazano w
przystąpieniu do postępowania, przedmiotem oferty jest samochód Opel VIVARO w wersji
combi.
Przystępujący do postępowania po stronie Zamawiającego wykonawca poparł argumentację
Zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania. Wskazał, że w zakresie poduszek
powietrznych kierowcy i pasażerów zaoferowany pojazd posiada poduszkę powietrzną
przednią kierowcy i pasażerów, poduszkę boczną kierowcy oraz kurtyny boczne kierowcy i
pasażera po stronie prawej.
Zakresie szerokości otworu drzwi min. 100 cm wyjaśnił, że warunkiem zapisanym w siwz pkt.
III pakt 1.7b jest szerokość otworu, a nie światło otworu po założeniu przegrody za
pierwszym rzędem siedzeń. Wskazał, że Odwołujący nie udowodnił zarzutów. Przystępujący
potwierdził, że zaoferowany w przetargu pojazd to samochód marki Opel model Vivaro
wersja Kombi. Złożył na rozprawie opinię mgr. Inż. Jerzego Kuli na okoliczność wyposażenia
wskazanego pojazdu w poduszki powietrzne i kurtyny oraz wymiaru otworu drzwi bocznych
przesuwnych w tym pojeździe oraz oświadczenie podpisane przez członka zarządu General
Motors Poland Sp. z o.o. potwierdzające wyposażenie pojazdów oferowanych w poduszki
przednie kierowcy i pasażerów, poduszkę boczną kierowcy i kurtyny boczne po stronie
kierowcy i pasażerów oraz deklarujące szerokość otworu drzwi bocznych przesuwnych min.
100 cm i wysokość min. 110 cm.

Krajowa Izba Odwoławcza po rozpatrzeniu sprawy, zapoznaniu się z dokumentacją
postępowania i stanowiskami stron i uczestnika postępowania, przedstawionymi na
rozprawie ustaliła, co następuje.
Oceniając kwestię interesu prawnego Odwołującego we wniesieniu odwołania, Izba uznaje,
że wykonawca, który nie został wykluczony z postępowania i którego oferta nie została

odrzucona, ma interes prawny w ubieganiu się o udzielenie zamówienia. Skład orzekający
stwierdza, że Odwołujący miał interes prawny w chwili wnoszenia środków ochrony prawnej,
ponieważ fakt, że Zamawiający wykazał, iż posiada mniejszą ilość środków, niż cena oferty
Odwołującego, nie przesądza o bezwzględnej niemożności zwiększenia ilości środków na
realizację przedmiotowego zamówienia. Sytuacje, w których zamawiający wybierają oferty z
ceną wyższą od ceny, jaką zamierzali pierwotnie przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia
(art. 86 ust. 3 ustawy) są dopuszczalne w świetle przepisów Prawa zamówień publicznych;
taka też sytuacja ma miejsce w niniejszym postępowaniu, a Krajowa Izba Odwoławcza
konsekwentnie uznaje dopuszczalność zmiany wysokości środków finansowych
przewidzianych na sfinansowanie zamówienia, w trakcie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Jak stwierdzono w wyroku KIO z dnia 7 lipca 2008 r. sygn.
KIO/UZP 613 /08, „Zamawiający ma możliwość dokonania oceny swojej sytuacji finansowej,
jeżeli wystąpiły okoliczności prowadzące do zmiany środków, jakie zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia. Wynika to przede wszystkim z rozróżnienia przez ustawodawcę
kwoty, jaką zamawiający „zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia” (art. 86 ust.
3 ustawy Pzp) od „kwoty, którą zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia” (art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp.). Istota tej różnicy prowadzi do stworzenie możliwości
reakcji zamawiającego na zmiany jego sytuacji finansowej między datą ogłoszenia
postępowania datą otwarcia ofert, a datą rozstrzygnięcia przetargu.” Również w wyroku KIO
z dnia 8 stycznia 2008 r. sygn. akt: KIO/UZP 38/07 uznano za utrwalony pogląd, według
którego interes prawny wnoszącego środek odwoławczy ocenia się w konkretnym
postępowaniu, w którym jest ten podmiot uczestnikiem i polega na tym, że traci możliwość
uznania jego oferty za najkorzystniejszą. W wyroku tym stwierdzono nadto, że ewentualne
rozważania o tym, czy w wyniku wyboru najkorzystniejszej oferty dojdzie do zawarcia
umowy, czy też z przyczyn wynikających z prawa cywilnego lub Prawa zamówień
publicznych, efekt taki nie zostanie uzyskany, są bezprzedmiotowe. W szczególności nie jest
podstawą odmowy uznania istnienia interesu prawnego po stronie wykonawcy, który
zaoferował cenę wyższą od tej, jaka została podana do publicznej wiadomości bezpośrednio
przed otwarciem ofert, jako kwota, którą Zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia. Podobne stanowiska potwierdzające interes prawny wykonawcy
oferującego wyższą cenę ujęto w wyrokach KIO z dnia 4 lutego 2008 r. Sygn. akt: KIO/UZP
24/08, z dnia 22 lutego 2008 r. Sygn. akt: KIO/UZP 100/08, z dnia 27 marca 2008 r. Sygn.
akt: KIO/UZP 221/08, z dnia 31 marca 2008 r. Sygn. akt: KIO/UZP 233/08. Podzielając
wskazane poglądy, Izba w składzie orzekającym uznała, iż Wykonawca, na etapie oceny i
wyboru ofert, posiada interes prawny w dążeniu do uznania jego oferty za najkorzystniejszą,
mimo, iż zaoferowana ceną przewyższa kwotę, jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia. Brak środków na sfinansowanie zamówienia, na skutek złożenia

ofert przekraczających możliwości finansowe Zamawiającego, może ewentualnie skutkować
w wyniku wyboru oferty najkorzystniejszej, unieważnieniem postępowania. Nie oznacza to
jednak możliwości pozbawienia wykonawców prawa do ochrony swoich interesów, na etapie
oceny i wyboru oferty najkorzystniejszej. Odnosząc się natomiast do powołanych na
rozprawie przez Zamawiającego orzeczeń KIO z dnia 19 maja 2008 r. sygn. akt KIO/UZP
427/08 i z dnia 2 czerwca 2008 r. sygn. akt KIO/UZP 476/08, Izba stwierdziła, że nie dotyczą
one oceny interesu prawnego w kontekście możliwości finansowych zamawiających i nie są
adekwatne do stanu faktycznego będącego obecnie podstawą rozstrzygnięcia w
przedmiotowej kwestii.
Odnośnie zarzutu dotyczącego niezgodności treści wybranej oferty z treścią siwz w
zakresie wyposażenia opisanego w zał. nr 3 do siwz tj. wyposażenia pojazdu w poduszki
bezpieczeństwa przeznaczone dla kierowcy i pasażerów siedzeń przednich przez określenie,
czy pojazd posiada poduszki bezpieczeństwa boczne lub kurtyny Izba ustaliła, że w treści
siwz określono parametr bezpieczeństwa obejmujący poduszki bezpieczeństwa boczne i
kurtyny (parametr B3 tiret pierwszy i drugi, jako podlegający ocenie „ponad wymagane”
dopuszczając jednocześnie, złożenie oferty, z której wynika, że oferowany pojazd nie
posiada danego parametru). W ofercie, konsorcjum TENDER 2008/01 złożyło oświadczenie,
iż oferuje w proponowanym modelu pojazdu dodatkową poduszkę boczną po stronie
kierowcy.
W wyniku oceny kwestionowanej oferty Zamawiający po stwierdzeniu, że oferowany pojazd
nie jest wyposażony w dodatkowe parametry objęte kryterium B3 , stosownie do przyjętego
sposobu oceny ofert, zasadnie nie przyznał ofercie punktów za jeden z dwóch parametrów i
przyznała dwa punkty za dodatkowe kurtyny. Konsorcjum nie odwołało się od decyzji
Zamawiającego, tym samym uznając prawidłowość dokonanej przez komisję oceny.
Izba uznała, iż Zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty, w związku ze złożonym
oświadczeniem dotyczącym poduszki bocznej po stronie kierowcy, skoro warunek
przedmiotowy z załącznika nr 3 pkt 1 poz. B2 i B3 nie był bezwzględnie wymagany, a jego
spełnienie lub nie, miało jedynie wpływ na liczbę otrzymanych punktów. Ponieważ komisja
przetargowa nie przyznała żadnych punktów za dodatkową poduszkę boczną po stronie
kierowcy, oświadczenie konsorcjum nie miało wpływu na wynik oceny jego oferty, a tym
samym nie zachodzi przesłanka do wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2
ustawy Pzp.
Oceniając kolejny zarzut braku zachowania parametru „szerokości otworu drzwi bocznych”
przy zamontowanej przegrodzie, Izba ustaliła, że w pkt III.1.7) b. siwz zawarto wymóg, aby
wejście do pojazdu było możliwe drzwiami bocznymi przesuwnymi o szerokości otworu nie
mniejszej niż 100 cm. Odwołujący opierając się na analizie dostępnych danych dotyczących
oferowanego pojazdu potwierdził, że wszystkie wersje oferowanej marki pojazdu posiadają

identyczną szerokość otworu drzwi, która wynosi 100 cm. Jednocześnie wskazał, że przy
prawidłowym montażu przegrody, światło wejścia do przedziału II nie będzie posiadało
żądanej szerokości minimum 100 cm. Izba uznała, że deklarowana i niesporna szerokość
otworu drzwi tj. 100 cm mieści się w wymaganym specyfikacją minimum. W specyfikacji nie
formułowano natomiast warunku parametrów światła otworu i głębokości otworu po
założeniu przegrody w przedziale II, natomiast ujęto opisowy warunek, że montaż przegrody
nie może utrudniać wejścia do pojazdu drzwiami przesuwnymi. Zatem potwierdzenie, że
zapewniona jest wymagana szerokość otworu drzwi oznacza sprostanie wymogom siwz.
Rozważania Odwołującego o zmianie światła otworu, jaka może nastąpić w wyniku założenia
przegrody do przedziału II nie znajdują odniesienia w treści powołanego postanowienia siwz i
stanowią, zdaniem Izby, w składzie orzekającym, nadinterpretację przedmiotowego wymogu
dotyczącego adaptacji pojazdu. Przedstawione na rozprawie przez obie strony opinie
ekspertów nie kwestionowały szerokości otworu drzwi przesuwnych bocznych, natomiast
opinia złożona przez Odwołującego zawierała końcowy wniosek stanowiący odpowiedź na
zadane autorowi pytanie, iż oferta nie jest w pełni zgodna z wymaganiami siwz. Skład Izby
opierając się na informacjach zawartych w całym materiale dowodowym, w tym obu
prywatnych opiniach uznał, że oceny Odwołującego dotyczące utrudnienie wejścia do
pojazdu, nie zostały udowodnione i nie mogą prowadzić do uwzględnienia zarzutu opartego
na naruszeniu treści swiz.
W świetle powyższego nie ma podstaw do uznania zasadności zarzutów niezgodności treści
oferty z postanowieniami specyfikacji i wobec stwierdzenia, że treść oferty wybranego
wykonawcy nie jest sprzeczna z postanowieniami specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, orzeczono, jak w pkt 1 wyroku.


O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania, uwzględniając koszty zastępstwa
prawnego pełnomocnika Zamawiającego w wysokości 3 600.00 zł na podstawie faktury
złożonej do akt sprawy, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 2007r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. z 2007 r., Nr 128, poz. 886).

Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz.1655) na niniejszy wyrok/postanowienie - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy.

Przewodniczący:
………………………………

Członkowie:

………………………………

………………………………





























________
*
niepotrzebne skreślić