KIO/UZP 344/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Paulina Zalewska
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO/UZP 344/09
WYROK
z dnia 2 kwietnia 2009r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Izabela Kuciak
Członkowie: Emil Kuriata
Luiza Łamejko
Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2009 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Eurovia Polska S.A., ul. Fabryczna 20 B, 53–609 Wrocław od rozstrzygnięcia przez
zamawiającego Gmina Miasto Brodnica, ul. Kamionka 23, 87–300 Brodnica protestu z
dnia 6 marca 2009 r.
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Eurovia Polska S.A., ul. Fabryczna 20 B, 53–609
Wrocław i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 574 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Eurovia Polska S.A., ul. Fabryczna 20 B,
53–609 Wrocław
2) dokonać wpłaty kwoty XXX zł XXX gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz
XXX, stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu XXX
3) dokonać wpłaty kwoty XXX zł XXX gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz
Urzędu Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4) dokonać zwrotu kwoty 35 426 zł 00 gr (słownie: trzydzieści pięć tysięcy
czterysta dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów
własnych Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Eurovia Polska S.A., ul.
Fabryczna 20 B, 53–609 Wrocław
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie, którego
przedmiotem jest „budowa trasy przemysłowej aktywizującej tereny inwestycyjne miasta
Brodnicy (od ulicy Sądowej do ulicy Podgórnej – 3,6 km).” Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w dniu 13 stycznia 2009 r., w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, pod nr
2009/S 7-008460.
W dniu 6 marca 2009 r. Odwołujący się wniósł protest wobec zaniechania
przedłużenia terminu składania ofert oraz zmiany warunków udziału w postępowaniu, co w
opinii Odwołującego się, stanowi naruszenie przepisów: art. 38 ust. 6 oraz art. 7 ust. 1
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień (Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 ze
zm.), zwanej dalej ustawą Pzp.
W uzasadnieniu Odwołujący się podnosi, iż w trakcie przetargu Zamawiający
otrzymał liczne pytania dotyczące treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(SIWZ), z wnioskami o jej wyjaśnienie. W efekcie, Zamawiający aż dwadzieścia dziewięć
razy dokonywał wyjaśnień i zmian treści SIWZ. Tylko ostatnia pula wyjaśnień i zmian treści
SIWZ (z dnia 4 marca 2009 r.) dotyczyła aż dwudziestu dwóch pytań. W wyniku tych
wyjaśnień i zmian treści SIWZ, Zamawiający m.in. wprowadził nowy kosztorys i przedmiar
dotyczący branży wodno-kanalizacyjnej oraz dodatkowe zapisy do kosztorysu dotyczącego
ściany oporowej, przesyłając wykonawcom jego ujednoliconą wersję. Pomimo obszerności
przedmiotowych wyjaśnień i zmian treści SIWZ, a także pomimo tego, że pomiędzy ich
zamieszczeniem na stronie internetowej Zamawiającego, a upływem terminu składania ofert,
są tylko dwa dni robocze, Zamawiający nie przedłużył terminu składania ofert o dodatkowy
czas na wprowadzenie zamian w ofertach. Odwołujący się zwraca uwagę, iż błędy i
niedociągnięcia dokumentacji przetargowej obciążają Zamawiającego, podobnie jak ich
usunięcie. Nie może być jednak tak, że Zamawiający zmienia treść SIWZ, nie licząc się z
możliwościami wykonawców.
Ponadto Odwołujący się podnosi, iż wymóg pięcioletniego doświadczenia w realizacji
podobnych robót, odnoszony do kierownika budowy, kierownika robót drogowych, kierownika
robót mostowych, kierownika robót wodno-kanalizacyjnych, kierownika robót
elektroenergetycznych, kierownika robót telekomunikacyjnych i kierownika robót
budowlanych, jest niezwykle rygorystyczny, a ponadto nieadekwatny do przedmiotu
zamówienia, co prowadzi do eliminacji z ubiegania się o niniejsze zamówienie wielu
wykonawców, którzy mogą się podjąć jego realizacji. W celu zobrazowania zbyt wysokich
wymagań Zamawiającego, Odwołujący się powołuje się na przykłady innych postępowań
prowadzonych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad.
Wobec powyższego Odwołujący się wniósł o: przedłużenie terminu składania ofert do
dnia 13 marca 2009 r. oraz zmianę przedmiotowego warunku udziału w postępowaniu.
W dniu 6 marca 2009 r. Zamawiający odrzucił protest, na podstawie art. 180 ust. 7
ustawy Pzp, uznając iż protest został wniesiony po terminie, bowiem czternastodniowy
termin do wniesienia protestu upływał w dniu 27 stycznia 2009 r. (licząc od 13 stycznia 2009
r., w którym zostało opublikowane ogłoszenie o zamówieniu i zamieszczono SIWZ na stronie
internetowej).
Ponadto Zamawiający wskazuje, iż przepis art. 180 ust. 5 ustawy Pzp stanowi, że
Zamawiający może w przypadku wniesienia protestu dotyczącego treści SIWZ, przedłużyć
termin składania ofert, ale w tym przypadku jest to bezzasadne. Jednocześnie Zamawiający
wyjaśnia, że ostatnie zapytania wpłynęły dnia 3 marca 2009 r., na które Zamawiający udzielił
odpowiedzi w dniu 4 marca 2009 r., czyli niezwłocznie. Zamawiający udzielił ostatnich
wyjaśnień pięć dni przed upływem terminu składania ofert. Według Zamawiającego zmiany
były nieznaczne, a więc nie wymagały dodatkowego czasu na ich wprowadzenie do ofert,
wobec czego Zamawiający nie przedłużył terminu ich składania. Dodatkowo Zamawiający
zwrócił uwagę, że zapytań w niniejszym postępowaniu było około dwustu, w tym większa
część się powtarzała, a wyjaśnienia były umieszczane na stronie internetowej niezwłocznie.
Zamawiający wskazał również, że raz przedłużył termin składania ofert o 14 dni,
termin ten przesunięto z dnia 23 lutego 2009 r. na dzień 9 marca 2009 r.
W dniu 16 marca 2009 r. Odwołujący się wniósł odwołanie, w którym podtrzymał
zarzuty zgłoszone w proteście oraz poniósł zarzut naruszenia przepisów: art. 180 ust. 7, 181
ust. 3 i 4, art. 183 ust. 4 ustawy Pzp, żądając unieważnienia czynności złożenia i otwarcia
ofert, dokonania zmiany spornego warunku udziału w postępowaniu oraz wyznaczenia
nowego terminu składania ofert, alternatywnie unieważnienia postępowania.
Odwołujący się podkreśla, że Zamawiający jeszcze w dniu 27 lutego 2009 r. udzielił
wyjaśnień treści SIWZ w zakresie przedmiaru robót związanych z kolizjami energetycznymi,
przekazując wykonawcom ujednolicony przedmiar robót i kosztorys, dotyczący robót z tego
zakresu. Jednocześnie Zamawiający uprzedził, że analogiczny zabieg dla robót branży
wodno-kanalizacyjnych wykona dopiero dnia 2 marca 2009 r. Ujednolicone przedmiar robót i
kosztorys robót miały jednak bardzo krótki żywot, bo już w dniu 4 marca 2009 r.,
Zamawiający wprowadził nowy kosztorys i przedmiar dotyczący branży wodno-
kanalizacyjnej.
Zdaniem Odwołującego się, protest został wniesiony w terminie, gdyż Odwołujący się
powziął informacje stanowiące podstawę jego wniesienia w dniu 4 marca 2009 r. Zaś,
rozstrzygnięcie protestu w dniu jego wniesienia, uniemożliwia innym wykonawcom
przystąpienie do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia protestu.
Na podstawie dokumentacji postępowania oraz oświadczeń stron złożonych na
rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Ustawa Pzp kreuje dla Zamawiającego uprawnienie w postaci dokonywania zmian
zarówno w treści ogłoszenia, jak i SIWZ. Jednocześnie ustawodawca w sposób ogólny
zastrzegł, iż zmiany w treści SIWZ nie mogą być dokonywane później niż przed upływem
terminu składania ofert (art. 38 ust. 4 ustawy Pzp). Regulacja powyższa daje
Zamawiającemu w tym względzie dużą swobodę i stanowi z pewnością przejaw dążenia
ustawodawcy do zapewnienia Zamawiającemu możliwości jak najpełniejszego
odzwierciedlenia jego potrzeb, w ramach danego zamówienia, w okresie od dnia
udostępnienia SIWZ do dnia składania ofert. Oczywiście zmiana SIWZ może być
dokonywana z inicjatywy Zamawiającego, ale również wykonawców. Wykonawcy, którym
przysługuje prawo do zwracania się do zamawiającego o wyjaśnienie treści SIWZ (art. 38
ust. 1 ustawy Pzp), z pewnością, w ramach zadawanych pytań, mogą wskazać
zamawiającemu na potrzebę dokonania zmian.
Dokonywane zmiany w treści SIWZ wiążą się z koniecznością dokonania zmian w
treści ofert. Jednakże konieczność wprowadzenia zamian w ofertach nie zawsze wiąże się z
przedłużeniem terminu składania ofert. Ustawodawca nie zdecydował się na rozwiązanie, w
którym obowiązek wprowadzenia zmian w ofertach (będący wynikiem zmiany treści SIWZ)
obliguje zamawiającego do przedłużenia terminu składania ofert. Ciężar decyzji w tym
zakresie ustawodawca przeniósł na zamawiającego stanowiąc, iż termin składania ofert
ulega przedłużeniu jedynie w sytuacji, w której na wprowadzenie zmian w ofertach jest
niezbędny dodatkowy czas (art. 38 ust. 6 ustawy Pzp). Powyższa regulacja jest jak
najbardziej uzasadniona, biorąc pod uwagę fakt, że zmiany SIWZ mogą być dokonywane w
różnym czasie i mogą mieć różny charakter. Jakkolwiek, decyzja w przedmiocie przedłużenia
terminu składania ofert należy do zamawiającego, to podlega ona weryfikacji w trybie
środków ochrony prawnej. Zamawiający może bowiem błędnie oszacować czas, który jest
potrzebny na wprowadzenie zmian w ofertach, co skutkować będzie wadliwością decyzji w
przedmiocie przedłużenia terminu składania ofert.
Przedmiotem niniejszego sporu jest właśnie zaniechanie czynności przedłużenia
terminu składania ofert, pomimo że, jak twierdzi Odwołujący się, w wyniku dokonanych
zmian w treści SIWZ niezbędny jest dodatkowy czas na wprowadzenie zmian w ofertach.
Zatem, należy rozstrzygnąć, czy charakter i zakres dokonanych zmian w treści SIWZ,
uniemożliwia wykonawcom przygotowanie ofert do upływu terminu ich składania. W tym
miejscu należy podkreślić, iż ustawodawca skorelował czynność przedłużenia terminu
składania ofert, jedynie ze zmianą treści SIWZ, a nie z wyjaśnieniem jej treści (art. 38 ust. 6
ustawy Pzp). Oznacza to, iż wyjaśnianie przez zamawiającego treści SIWZ pozostaje bez
wpływu na termin składania ofert.
Analiza okoliczności faktycznych niniejszej sprawy pozwala na stwierdzenie, iż w
okresie między 25 lutego 2009 r. a 4 marca 2009 r. (tylko bowiem zmiany w podanym
okresie mogą być objęte zarzutami protestu) Zamawiający dokonywał wyjaśnienia treści
SIWZ oraz jej zmian. W dniu 25 lutego 2009 r. Zamawiający dokonał jedynie wyjaśnienia
treści SIWZ, następnie w dniu 27 lutego 2009 r. Zamawiający dokonał wyjaśnienia treści
SIWZ oraz jej zmiany (odpowiedź na pytanie nr 4). Zamiana obejmowała przedmiar robót, a
co za tym idzie również kosztorys ofertowy branży energetycznej w zakresie kolizji
energetycznych. Ostatnia zmiana SIWZ miała miejsce w dniu 4 marca 2009 r. i dotyczyła
przedmiaru robót i kosztorysu ofertowego branży wodno-kanalizacyjnej (odpowiedź na
pytanie nr 3) oraz kosztorysu ofertowego na ścianę oporową.
Argumentacja Odwołującego się, mająca na celu wykazanie naruszenia przepisu art.
38 ust. 6 ustawy Pzp, opiera się na pokazaniu częstotliwości i ilości dokonywanych zmian i
wyjaśnień. Krajowa Izba Odwoławcza zauważa jednakże, o czym była wyżej, iż dokonywanie
wyjaśnień, nie wiąże się z obowiązkiem przedłużenia terminu składania ofert , w
jakichkolwiek okolicznościach. Nie można zatem, jak czyni to Odwołujący się, sumować
dokonanych przez Zamawiającego zmian i wyjaśnień w celu pokazania ich skali (ilości),
która rzekomo przemawia za koniecznością przedłużenia terminu składania ofert. Tak więc
okoliczność, iż dokonywano zmian i wyjaśnień dwadzieścia dziewięć razy nie ma wpływu na
ocenę, tym bardziej, że dotyczy również okresu, który nie mógł być objęty zarzutami
rozpatrywanego odwołania, z uwagi na upływ terminu do ich wniesienia. Rozważenia
wymagają jedynie zmiany dokonane pismem z dnia 27 lutego 2009 r. i 4 marca 2009 r.
Charakter i zakres tych zmian nie świadczą, zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej, o
potrzebie wyznaczenia dodatkowego czasu na wprowadzenie zmian w ofertach. Kosztorys
ofertowy dotyczący kolizji energetycznych zawierający 110 pozycji, został udostępniony w
dniu 27 lutego 2009 r., a więc wykonawcy mieli przynajmniej dziewięć dni na jego
sporządzenie. Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej, nie jest to zbyt krótki czas, a
Odwołujący się okoliczności przeciwnej nie wykazał. Jeśli idzie zaś o zmiany dokonane w
dniu 4 marca 2009 r., to stwierdzić należy, iż kosztorys branży wodno-kanalizacyjnej zawiera
65 pozycji, a kosztorys dotyczący ściany oporowej, 10 pozycji. Przedmiotem zmian w
odniesieniu do pierwszego były podane w liczbach ilości, które po zmianach przyjęły wartość
trzech miejsc po przecinku. Zaś, zmiany dotyczące drugiego z kosztorysów, obejmowały
klasę betonu. Odwołujący się nie wykazał, że do dnia 9 marca 2009 r. nie jest możliwe ich
sporządzenie. Profesjonaliści, którzy na co dzień wyceniają roboty budowlane nie powinni
mieć z tym problemu, nawet w ciągu dwóch dni roboczych bądź czterech kalendarzowych.
Sposób organizacji pracy jest domeną wykonawcy i to wykonawcę obciąża ryzyko
terminowego sporządzenia oferty. Stwierdzenie jedynie, że ten czas jest za krótki jest
niewystarczające do uznania, iż nie jest możliwe wprowadzenie zamian w ofertach do
upływu terminu ich składania. W świetle przepisu art. 38 ust. 6 ustawy Pzp, ocena w tym
przedmiocie, w pierwszej kolejności należy do zamawiającego, zaś jeśli Odwołujący chciałby
ją skutecznie zakwestionować, powinien przedstawić obiektywne okoliczności, które
przemawiają za przedłużeniem terminu składania ofert. Tymczasem Odwołujący się wskazał
w proteście, iż termin 13 marca 2009 r. zabezpieczy możliwość rzetelnego przygotowania
ofert, jednakże nie wykazał, z jakich przyczyn właśnie ten termin powinien być zakreślony.
Skoro tego nie uczynił, a ciężar dowodu na podstawie art. 6 k.c. obciąża Odwołującego, to
nie sposób uznać, iż czas na wprowadzenie zmian w ofertach był niewystarczający, tym
bardziej, że w niniejszym postępowaniu zostało złożonych sześć ofert. Ponadto, należy
zwrócić uwagę, iż wszelkie zmiany nastąpiły z inicjatywy wykonawców. Skoro aktywność
wykonawców wzmaga się w końcowym okresie przed terminem składania ofert, to znaczy,
że zdają sobie oni sprawę, iż może się to wiązać ze zmianą SIWZ, ale również ofert i
akceptują ten fakt. śaden z wykonawców nie zwrócił się bowiem do Zamawiającego o
przedłużenie terminu składania ofert. W konsekwencji, zarzut naruszenia przepisu art. 38
ust. 6 ustawy Pzp, należy uznać za chybiony.
Jednocześnie należy podkreślić, iż wbrew twierdzeniom Zamawiającego, do
analizowanego stanu faktycznego nie ma zastosowania przepis art. 180 ust. 5 ustawy Pzp. Z
normy zawartej we wskazanym przepisie wynika jedynie, iż wniesienie protestu dotyczącego
treści ogłoszenia lub postanowień SIWZ, nie kreuje dla Zamawiającego obowiązku
przedłużenia terminu składania ofert. Oznacza to, że fakt wniesienia protestu nie skutkuje
obligatoryjnym terminem do przedłużenia terminu składania ofert.
Zarzut naruszenia przepisu art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza
pozostawiła bez rozpoznania, gdyż został zgłoszony po terminie. Ogłoszenie o zamówieniu
zostało opublikowane w dniu 13 stycznia 2009 r., tego dnia została również udostępniona
SIWZ na stronie internetowej, zatem na podstawie przepisu art. 180 ust. 3 pkt 2 ustawy Pzp,
termin na wniesienie protestu rozpoczął bieg w dniu 13 stycznia 2009 r., a upływał z dniem
27 stycznia 2009 r. Okoliczność, iż Zamawiający dokonywał wyjaśnień w przedmiocie
warunków udziału w postępowaniu pozostaje bez wpływu na zawity termin do wniesienia
protestu wobec treści ogłoszenia i postanowień SIWZ.
Zarzuty naruszenia przepisów: art. 180 ust. 7 oraz art. 183 ust. 4 ustawy Pzp
podlegają rozpoznaniu, mimo iż nie zostały podniesione w proteście. Krajowa izba
Odwoławcza stoi bowiem na stanowisku, iż przepis art. 191 ust. 3 ustawy Pzp, który stanowi
zakaz orzekania co do zarzutów nie zawartych w proteście, odnosi się wyłącznie do
zarzutów, które mogły być na etapie protestu podniesione. W niniejszym stanie faktycznym,
wskazane zarzuty obejmują dalszy etap postępowania – etap rozstrzygnięcia protestu,
zatem nie są objęte normą zawartą w przepisie art. 191 ust. 3 ustawy Pzp.
Przepis art. 180 ust. 7 ustawy Pzp zawiera zamknięty katalog przesłanek odrzucenia
protestu. Jedną z nich jest okoliczność wniesienia protestu po terminie. Protest można zatem
odrzucić, jeżeli nie wniesiono go w ustawowym, zawitym terminie, wobec treści ogłoszenia,
postanowień SIWZ, czynności podjętych przez zamawiającego lub ich zaniechania. W
niniejszym stanie faktycznym nieuprawnione jest twierdzenie, iż protest został wniesiony po
terminie, gdyż powyższe twierdzenie dotyczy jednego z zarzutów (art. 7 ust. 1 ustawy Pzp).
Zaś, drugi zarzut został wniesiony w terminie. Skoro protest wniesiony po terminie podlega
odrzuceniu na podstawie art. 180 ust. 7 ustawy Pzp, a więc nie dochodzi do jego
rozpoznania, to należy przyjąć, iż jeśli część zarzutów została podniesiona z upływem
terminu, ich rozpoznanie również nie jest możliwe. Odrzucenie protestu, na mocy przepisu
art. 180 ust. 7 ustawy Pzp, w niniejszym stanie faktycznym, nie znajduje uzasadnienia.
W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej znalazły potwierdzenie zarzuty naruszenia
przepisów: art. 181 ust. 3 i 4 oraz art. 183 ust. 4 ustawy Pzp. Zamawiający, wbrew
dyspozycji przepisu art. 181 ust. 3 ustawy Pzp, nie wezwał wykonawców do wzięcia udziału
w postępowaniu toczącym się w wyniku wniesienia protestu. Powyższe działanie
uniemożliwiło innym wykonawcom, przystąpienie do toczącego się postępowania, zgodnie
bowiem z przepisem art. 181 ust. 4 pkt 1 ustawy Pzp, uczestnikiem postępowania może
zostać jedynie wykonawca, który zgłosił przystąpienie w odpowiedzi na wezwanie
zamawiającego. Skoro Zamawiający zaniechał przedmiotowego wezwania, tym samym
wykonawcy zostali pozbawieni możliwości zrealizowania przysługującego im uprawnienia.
Krajowa Izba Odwoławcza podziela również pogląd Odwołującego się, iż wynikający z
przepisu art. 183 ust. 4 ustawy Pzp, obowiązek przekazania rozstrzygnięcia protestu nie
tylko wykonawcy wnoszącemu protest, ale również uczestnikom postępowania
(przystępującym) jest możliwy do realizowania tylko w okolicznościach, gdy rozstrzygnięcie
protestu nastąpi po upływie terminu do zgłoszenia przystąpienia. W związku z powyższym, w
opinii Krajowej Izby Odwoławczej, przepis art. 183 ust. 2 ustawy Pzp stanowi o
maksymalnym terminie rozstrzygnięcia protestu, zaś moment od którego zaczyna bieg
przedmiotowy termin powinien być oznaczany w świetle przepisu art. 183 ust. 4 w zw. z art.
181 ust. 4 ustawy Pzp.
Stwierdzenie powyższych naruszeń nie ma wpływu na wynik prowadzonego
postępowania, gdyż działanie Zamawiającego w istocie uniemożliwiło wykonawcom
występowanie w charakterze uczestników postępowania (nie mogli skorzystać z instytucji
przystąpienia), jednakże umieszczenie protestu i jego rozstrzygnięcia na stronie internetowej
dało wykonawcom wiedzę o wniesionych środkach ochrony prawnej, a całokształt działań
Zamawiającego nie wpłynął negatywnie na możliwość korzystania ze środków ochrony
prawnej samodzielnie. Zatem, w świetle przepisu art. 191 ust. 1a ustawy Pzp, brak było
podstaw do uwzględnienia odwołania.
Jednocześnie Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, że Odwołujący się formułując
wniosek unieważnienia postępowania nie wskazał zarówno podstaw faktycznych, jak i
prawnych takiego żądania, zatem brak podstaw do jego uwzględnienia.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie przepisu art. 191 ust. 1 i
1a ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art.
191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp w zw. z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a oraz ust. 2 Rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.). Krajowa Izba Odwoławcza nie uwzględniła
wniosku Zamawiającego w przedmiocie zwrotu kosztów dojazdu pełnomocników
Zamawiającego, zawartego w piśmie z dnia 30 marca 2009 r. (odpowiedź na odwołanie),
gdyż podstawę do zaliczenia do kosztów postępowania odwoławczego, kosztów związanych
z dojazdem, stanowią rachunki przedłożone do akt sprawy.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych do Sądu Okręgowego w Toruniu.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
WYROK
z dnia 2 kwietnia 2009r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Izabela Kuciak
Członkowie: Emil Kuriata
Luiza Łamejko
Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2009 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Eurovia Polska S.A., ul. Fabryczna 20 B, 53–609 Wrocław od rozstrzygnięcia przez
zamawiającego Gmina Miasto Brodnica, ul. Kamionka 23, 87–300 Brodnica protestu z
dnia 6 marca 2009 r.
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Eurovia Polska S.A., ul. Fabryczna 20 B, 53–609
Wrocław i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 574 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Eurovia Polska S.A., ul. Fabryczna 20 B,
53–609 Wrocław
2) dokonać wpłaty kwoty XXX zł XXX gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz
XXX, stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu XXX
3) dokonać wpłaty kwoty XXX zł XXX gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz
Urzędu Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4) dokonać zwrotu kwoty 35 426 zł 00 gr (słownie: trzydzieści pięć tysięcy
czterysta dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów
własnych Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Eurovia Polska S.A., ul.
Fabryczna 20 B, 53–609 Wrocław
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie, którego
przedmiotem jest „budowa trasy przemysłowej aktywizującej tereny inwestycyjne miasta
Brodnicy (od ulicy Sądowej do ulicy Podgórnej – 3,6 km).” Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w dniu 13 stycznia 2009 r., w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, pod nr
2009/S 7-008460.
W dniu 6 marca 2009 r. Odwołujący się wniósł protest wobec zaniechania
przedłużenia terminu składania ofert oraz zmiany warunków udziału w postępowaniu, co w
opinii Odwołującego się, stanowi naruszenie przepisów: art. 38 ust. 6 oraz art. 7 ust. 1
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień (Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 ze
zm.), zwanej dalej ustawą Pzp.
W uzasadnieniu Odwołujący się podnosi, iż w trakcie przetargu Zamawiający
otrzymał liczne pytania dotyczące treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(SIWZ), z wnioskami o jej wyjaśnienie. W efekcie, Zamawiający aż dwadzieścia dziewięć
razy dokonywał wyjaśnień i zmian treści SIWZ. Tylko ostatnia pula wyjaśnień i zmian treści
SIWZ (z dnia 4 marca 2009 r.) dotyczyła aż dwudziestu dwóch pytań. W wyniku tych
wyjaśnień i zmian treści SIWZ, Zamawiający m.in. wprowadził nowy kosztorys i przedmiar
dotyczący branży wodno-kanalizacyjnej oraz dodatkowe zapisy do kosztorysu dotyczącego
ściany oporowej, przesyłając wykonawcom jego ujednoliconą wersję. Pomimo obszerności
przedmiotowych wyjaśnień i zmian treści SIWZ, a także pomimo tego, że pomiędzy ich
zamieszczeniem na stronie internetowej Zamawiającego, a upływem terminu składania ofert,
są tylko dwa dni robocze, Zamawiający nie przedłużył terminu składania ofert o dodatkowy
czas na wprowadzenie zamian w ofertach. Odwołujący się zwraca uwagę, iż błędy i
niedociągnięcia dokumentacji przetargowej obciążają Zamawiającego, podobnie jak ich
usunięcie. Nie może być jednak tak, że Zamawiający zmienia treść SIWZ, nie licząc się z
możliwościami wykonawców.
Ponadto Odwołujący się podnosi, iż wymóg pięcioletniego doświadczenia w realizacji
podobnych robót, odnoszony do kierownika budowy, kierownika robót drogowych, kierownika
robót mostowych, kierownika robót wodno-kanalizacyjnych, kierownika robót
elektroenergetycznych, kierownika robót telekomunikacyjnych i kierownika robót
budowlanych, jest niezwykle rygorystyczny, a ponadto nieadekwatny do przedmiotu
zamówienia, co prowadzi do eliminacji z ubiegania się o niniejsze zamówienie wielu
wykonawców, którzy mogą się podjąć jego realizacji. W celu zobrazowania zbyt wysokich
wymagań Zamawiającego, Odwołujący się powołuje się na przykłady innych postępowań
prowadzonych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad.
Wobec powyższego Odwołujący się wniósł o: przedłużenie terminu składania ofert do
dnia 13 marca 2009 r. oraz zmianę przedmiotowego warunku udziału w postępowaniu.
W dniu 6 marca 2009 r. Zamawiający odrzucił protest, na podstawie art. 180 ust. 7
ustawy Pzp, uznając iż protest został wniesiony po terminie, bowiem czternastodniowy
termin do wniesienia protestu upływał w dniu 27 stycznia 2009 r. (licząc od 13 stycznia 2009
r., w którym zostało opublikowane ogłoszenie o zamówieniu i zamieszczono SIWZ na stronie
internetowej).
Ponadto Zamawiający wskazuje, iż przepis art. 180 ust. 5 ustawy Pzp stanowi, że
Zamawiający może w przypadku wniesienia protestu dotyczącego treści SIWZ, przedłużyć
termin składania ofert, ale w tym przypadku jest to bezzasadne. Jednocześnie Zamawiający
wyjaśnia, że ostatnie zapytania wpłynęły dnia 3 marca 2009 r., na które Zamawiający udzielił
odpowiedzi w dniu 4 marca 2009 r., czyli niezwłocznie. Zamawiający udzielił ostatnich
wyjaśnień pięć dni przed upływem terminu składania ofert. Według Zamawiającego zmiany
były nieznaczne, a więc nie wymagały dodatkowego czasu na ich wprowadzenie do ofert,
wobec czego Zamawiający nie przedłużył terminu ich składania. Dodatkowo Zamawiający
zwrócił uwagę, że zapytań w niniejszym postępowaniu było około dwustu, w tym większa
część się powtarzała, a wyjaśnienia były umieszczane na stronie internetowej niezwłocznie.
Zamawiający wskazał również, że raz przedłużył termin składania ofert o 14 dni,
termin ten przesunięto z dnia 23 lutego 2009 r. na dzień 9 marca 2009 r.
W dniu 16 marca 2009 r. Odwołujący się wniósł odwołanie, w którym podtrzymał
zarzuty zgłoszone w proteście oraz poniósł zarzut naruszenia przepisów: art. 180 ust. 7, 181
ust. 3 i 4, art. 183 ust. 4 ustawy Pzp, żądając unieważnienia czynności złożenia i otwarcia
ofert, dokonania zmiany spornego warunku udziału w postępowaniu oraz wyznaczenia
nowego terminu składania ofert, alternatywnie unieważnienia postępowania.
Odwołujący się podkreśla, że Zamawiający jeszcze w dniu 27 lutego 2009 r. udzielił
wyjaśnień treści SIWZ w zakresie przedmiaru robót związanych z kolizjami energetycznymi,
przekazując wykonawcom ujednolicony przedmiar robót i kosztorys, dotyczący robót z tego
zakresu. Jednocześnie Zamawiający uprzedził, że analogiczny zabieg dla robót branży
wodno-kanalizacyjnych wykona dopiero dnia 2 marca 2009 r. Ujednolicone przedmiar robót i
kosztorys robót miały jednak bardzo krótki żywot, bo już w dniu 4 marca 2009 r.,
Zamawiający wprowadził nowy kosztorys i przedmiar dotyczący branży wodno-
kanalizacyjnej.
Zdaniem Odwołującego się, protest został wniesiony w terminie, gdyż Odwołujący się
powziął informacje stanowiące podstawę jego wniesienia w dniu 4 marca 2009 r. Zaś,
rozstrzygnięcie protestu w dniu jego wniesienia, uniemożliwia innym wykonawcom
przystąpienie do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia protestu.
Na podstawie dokumentacji postępowania oraz oświadczeń stron złożonych na
rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Ustawa Pzp kreuje dla Zamawiającego uprawnienie w postaci dokonywania zmian
zarówno w treści ogłoszenia, jak i SIWZ. Jednocześnie ustawodawca w sposób ogólny
zastrzegł, iż zmiany w treści SIWZ nie mogą być dokonywane później niż przed upływem
terminu składania ofert (art. 38 ust. 4 ustawy Pzp). Regulacja powyższa daje
Zamawiającemu w tym względzie dużą swobodę i stanowi z pewnością przejaw dążenia
ustawodawcy do zapewnienia Zamawiającemu możliwości jak najpełniejszego
odzwierciedlenia jego potrzeb, w ramach danego zamówienia, w okresie od dnia
udostępnienia SIWZ do dnia składania ofert. Oczywiście zmiana SIWZ może być
dokonywana z inicjatywy Zamawiającego, ale również wykonawców. Wykonawcy, którym
przysługuje prawo do zwracania się do zamawiającego o wyjaśnienie treści SIWZ (art. 38
ust. 1 ustawy Pzp), z pewnością, w ramach zadawanych pytań, mogą wskazać
zamawiającemu na potrzebę dokonania zmian.
Dokonywane zmiany w treści SIWZ wiążą się z koniecznością dokonania zmian w
treści ofert. Jednakże konieczność wprowadzenia zamian w ofertach nie zawsze wiąże się z
przedłużeniem terminu składania ofert. Ustawodawca nie zdecydował się na rozwiązanie, w
którym obowiązek wprowadzenia zmian w ofertach (będący wynikiem zmiany treści SIWZ)
obliguje zamawiającego do przedłużenia terminu składania ofert. Ciężar decyzji w tym
zakresie ustawodawca przeniósł na zamawiającego stanowiąc, iż termin składania ofert
ulega przedłużeniu jedynie w sytuacji, w której na wprowadzenie zmian w ofertach jest
niezbędny dodatkowy czas (art. 38 ust. 6 ustawy Pzp). Powyższa regulacja jest jak
najbardziej uzasadniona, biorąc pod uwagę fakt, że zmiany SIWZ mogą być dokonywane w
różnym czasie i mogą mieć różny charakter. Jakkolwiek, decyzja w przedmiocie przedłużenia
terminu składania ofert należy do zamawiającego, to podlega ona weryfikacji w trybie
środków ochrony prawnej. Zamawiający może bowiem błędnie oszacować czas, który jest
potrzebny na wprowadzenie zmian w ofertach, co skutkować będzie wadliwością decyzji w
przedmiocie przedłużenia terminu składania ofert.
Przedmiotem niniejszego sporu jest właśnie zaniechanie czynności przedłużenia
terminu składania ofert, pomimo że, jak twierdzi Odwołujący się, w wyniku dokonanych
zmian w treści SIWZ niezbędny jest dodatkowy czas na wprowadzenie zmian w ofertach.
Zatem, należy rozstrzygnąć, czy charakter i zakres dokonanych zmian w treści SIWZ,
uniemożliwia wykonawcom przygotowanie ofert do upływu terminu ich składania. W tym
miejscu należy podkreślić, iż ustawodawca skorelował czynność przedłużenia terminu
składania ofert, jedynie ze zmianą treści SIWZ, a nie z wyjaśnieniem jej treści (art. 38 ust. 6
ustawy Pzp). Oznacza to, iż wyjaśnianie przez zamawiającego treści SIWZ pozostaje bez
wpływu na termin składania ofert.
Analiza okoliczności faktycznych niniejszej sprawy pozwala na stwierdzenie, iż w
okresie między 25 lutego 2009 r. a 4 marca 2009 r. (tylko bowiem zmiany w podanym
okresie mogą być objęte zarzutami protestu) Zamawiający dokonywał wyjaśnienia treści
SIWZ oraz jej zmian. W dniu 25 lutego 2009 r. Zamawiający dokonał jedynie wyjaśnienia
treści SIWZ, następnie w dniu 27 lutego 2009 r. Zamawiający dokonał wyjaśnienia treści
SIWZ oraz jej zmiany (odpowiedź na pytanie nr 4). Zamiana obejmowała przedmiar robót, a
co za tym idzie również kosztorys ofertowy branży energetycznej w zakresie kolizji
energetycznych. Ostatnia zmiana SIWZ miała miejsce w dniu 4 marca 2009 r. i dotyczyła
przedmiaru robót i kosztorysu ofertowego branży wodno-kanalizacyjnej (odpowiedź na
pytanie nr 3) oraz kosztorysu ofertowego na ścianę oporową.
Argumentacja Odwołującego się, mająca na celu wykazanie naruszenia przepisu art.
38 ust. 6 ustawy Pzp, opiera się na pokazaniu częstotliwości i ilości dokonywanych zmian i
wyjaśnień. Krajowa Izba Odwoławcza zauważa jednakże, o czym była wyżej, iż dokonywanie
wyjaśnień, nie wiąże się z obowiązkiem przedłużenia terminu składania ofert , w
jakichkolwiek okolicznościach. Nie można zatem, jak czyni to Odwołujący się, sumować
dokonanych przez Zamawiającego zmian i wyjaśnień w celu pokazania ich skali (ilości),
która rzekomo przemawia za koniecznością przedłużenia terminu składania ofert. Tak więc
okoliczność, iż dokonywano zmian i wyjaśnień dwadzieścia dziewięć razy nie ma wpływu na
ocenę, tym bardziej, że dotyczy również okresu, który nie mógł być objęty zarzutami
rozpatrywanego odwołania, z uwagi na upływ terminu do ich wniesienia. Rozważenia
wymagają jedynie zmiany dokonane pismem z dnia 27 lutego 2009 r. i 4 marca 2009 r.
Charakter i zakres tych zmian nie świadczą, zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej, o
potrzebie wyznaczenia dodatkowego czasu na wprowadzenie zmian w ofertach. Kosztorys
ofertowy dotyczący kolizji energetycznych zawierający 110 pozycji, został udostępniony w
dniu 27 lutego 2009 r., a więc wykonawcy mieli przynajmniej dziewięć dni na jego
sporządzenie. Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej, nie jest to zbyt krótki czas, a
Odwołujący się okoliczności przeciwnej nie wykazał. Jeśli idzie zaś o zmiany dokonane w
dniu 4 marca 2009 r., to stwierdzić należy, iż kosztorys branży wodno-kanalizacyjnej zawiera
65 pozycji, a kosztorys dotyczący ściany oporowej, 10 pozycji. Przedmiotem zmian w
odniesieniu do pierwszego były podane w liczbach ilości, które po zmianach przyjęły wartość
trzech miejsc po przecinku. Zaś, zmiany dotyczące drugiego z kosztorysów, obejmowały
klasę betonu. Odwołujący się nie wykazał, że do dnia 9 marca 2009 r. nie jest możliwe ich
sporządzenie. Profesjonaliści, którzy na co dzień wyceniają roboty budowlane nie powinni
mieć z tym problemu, nawet w ciągu dwóch dni roboczych bądź czterech kalendarzowych.
Sposób organizacji pracy jest domeną wykonawcy i to wykonawcę obciąża ryzyko
terminowego sporządzenia oferty. Stwierdzenie jedynie, że ten czas jest za krótki jest
niewystarczające do uznania, iż nie jest możliwe wprowadzenie zamian w ofertach do
upływu terminu ich składania. W świetle przepisu art. 38 ust. 6 ustawy Pzp, ocena w tym
przedmiocie, w pierwszej kolejności należy do zamawiającego, zaś jeśli Odwołujący chciałby
ją skutecznie zakwestionować, powinien przedstawić obiektywne okoliczności, które
przemawiają za przedłużeniem terminu składania ofert. Tymczasem Odwołujący się wskazał
w proteście, iż termin 13 marca 2009 r. zabezpieczy możliwość rzetelnego przygotowania
ofert, jednakże nie wykazał, z jakich przyczyn właśnie ten termin powinien być zakreślony.
Skoro tego nie uczynił, a ciężar dowodu na podstawie art. 6 k.c. obciąża Odwołującego, to
nie sposób uznać, iż czas na wprowadzenie zmian w ofertach był niewystarczający, tym
bardziej, że w niniejszym postępowaniu zostało złożonych sześć ofert. Ponadto, należy
zwrócić uwagę, iż wszelkie zmiany nastąpiły z inicjatywy wykonawców. Skoro aktywność
wykonawców wzmaga się w końcowym okresie przed terminem składania ofert, to znaczy,
że zdają sobie oni sprawę, iż może się to wiązać ze zmianą SIWZ, ale również ofert i
akceptują ten fakt. śaden z wykonawców nie zwrócił się bowiem do Zamawiającego o
przedłużenie terminu składania ofert. W konsekwencji, zarzut naruszenia przepisu art. 38
ust. 6 ustawy Pzp, należy uznać za chybiony.
Jednocześnie należy podkreślić, iż wbrew twierdzeniom Zamawiającego, do
analizowanego stanu faktycznego nie ma zastosowania przepis art. 180 ust. 5 ustawy Pzp. Z
normy zawartej we wskazanym przepisie wynika jedynie, iż wniesienie protestu dotyczącego
treści ogłoszenia lub postanowień SIWZ, nie kreuje dla Zamawiającego obowiązku
przedłużenia terminu składania ofert. Oznacza to, że fakt wniesienia protestu nie skutkuje
obligatoryjnym terminem do przedłużenia terminu składania ofert.
Zarzut naruszenia przepisu art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza
pozostawiła bez rozpoznania, gdyż został zgłoszony po terminie. Ogłoszenie o zamówieniu
zostało opublikowane w dniu 13 stycznia 2009 r., tego dnia została również udostępniona
SIWZ na stronie internetowej, zatem na podstawie przepisu art. 180 ust. 3 pkt 2 ustawy Pzp,
termin na wniesienie protestu rozpoczął bieg w dniu 13 stycznia 2009 r., a upływał z dniem
27 stycznia 2009 r. Okoliczność, iż Zamawiający dokonywał wyjaśnień w przedmiocie
warunków udziału w postępowaniu pozostaje bez wpływu na zawity termin do wniesienia
protestu wobec treści ogłoszenia i postanowień SIWZ.
Zarzuty naruszenia przepisów: art. 180 ust. 7 oraz art. 183 ust. 4 ustawy Pzp
podlegają rozpoznaniu, mimo iż nie zostały podniesione w proteście. Krajowa izba
Odwoławcza stoi bowiem na stanowisku, iż przepis art. 191 ust. 3 ustawy Pzp, który stanowi
zakaz orzekania co do zarzutów nie zawartych w proteście, odnosi się wyłącznie do
zarzutów, które mogły być na etapie protestu podniesione. W niniejszym stanie faktycznym,
wskazane zarzuty obejmują dalszy etap postępowania – etap rozstrzygnięcia protestu,
zatem nie są objęte normą zawartą w przepisie art. 191 ust. 3 ustawy Pzp.
Przepis art. 180 ust. 7 ustawy Pzp zawiera zamknięty katalog przesłanek odrzucenia
protestu. Jedną z nich jest okoliczność wniesienia protestu po terminie. Protest można zatem
odrzucić, jeżeli nie wniesiono go w ustawowym, zawitym terminie, wobec treści ogłoszenia,
postanowień SIWZ, czynności podjętych przez zamawiającego lub ich zaniechania. W
niniejszym stanie faktycznym nieuprawnione jest twierdzenie, iż protest został wniesiony po
terminie, gdyż powyższe twierdzenie dotyczy jednego z zarzutów (art. 7 ust. 1 ustawy Pzp).
Zaś, drugi zarzut został wniesiony w terminie. Skoro protest wniesiony po terminie podlega
odrzuceniu na podstawie art. 180 ust. 7 ustawy Pzp, a więc nie dochodzi do jego
rozpoznania, to należy przyjąć, iż jeśli część zarzutów została podniesiona z upływem
terminu, ich rozpoznanie również nie jest możliwe. Odrzucenie protestu, na mocy przepisu
art. 180 ust. 7 ustawy Pzp, w niniejszym stanie faktycznym, nie znajduje uzasadnienia.
W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej znalazły potwierdzenie zarzuty naruszenia
przepisów: art. 181 ust. 3 i 4 oraz art. 183 ust. 4 ustawy Pzp. Zamawiający, wbrew
dyspozycji przepisu art. 181 ust. 3 ustawy Pzp, nie wezwał wykonawców do wzięcia udziału
w postępowaniu toczącym się w wyniku wniesienia protestu. Powyższe działanie
uniemożliwiło innym wykonawcom, przystąpienie do toczącego się postępowania, zgodnie
bowiem z przepisem art. 181 ust. 4 pkt 1 ustawy Pzp, uczestnikiem postępowania może
zostać jedynie wykonawca, który zgłosił przystąpienie w odpowiedzi na wezwanie
zamawiającego. Skoro Zamawiający zaniechał przedmiotowego wezwania, tym samym
wykonawcy zostali pozbawieni możliwości zrealizowania przysługującego im uprawnienia.
Krajowa Izba Odwoławcza podziela również pogląd Odwołującego się, iż wynikający z
przepisu art. 183 ust. 4 ustawy Pzp, obowiązek przekazania rozstrzygnięcia protestu nie
tylko wykonawcy wnoszącemu protest, ale również uczestnikom postępowania
(przystępującym) jest możliwy do realizowania tylko w okolicznościach, gdy rozstrzygnięcie
protestu nastąpi po upływie terminu do zgłoszenia przystąpienia. W związku z powyższym, w
opinii Krajowej Izby Odwoławczej, przepis art. 183 ust. 2 ustawy Pzp stanowi o
maksymalnym terminie rozstrzygnięcia protestu, zaś moment od którego zaczyna bieg
przedmiotowy termin powinien być oznaczany w świetle przepisu art. 183 ust. 4 w zw. z art.
181 ust. 4 ustawy Pzp.
Stwierdzenie powyższych naruszeń nie ma wpływu na wynik prowadzonego
postępowania, gdyż działanie Zamawiającego w istocie uniemożliwiło wykonawcom
występowanie w charakterze uczestników postępowania (nie mogli skorzystać z instytucji
przystąpienia), jednakże umieszczenie protestu i jego rozstrzygnięcia na stronie internetowej
dało wykonawcom wiedzę o wniesionych środkach ochrony prawnej, a całokształt działań
Zamawiającego nie wpłynął negatywnie na możliwość korzystania ze środków ochrony
prawnej samodzielnie. Zatem, w świetle przepisu art. 191 ust. 1a ustawy Pzp, brak było
podstaw do uwzględnienia odwołania.
Jednocześnie Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, że Odwołujący się formułując
wniosek unieważnienia postępowania nie wskazał zarówno podstaw faktycznych, jak i
prawnych takiego żądania, zatem brak podstaw do jego uwzględnienia.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie przepisu art. 191 ust. 1 i
1a ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art.
191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp w zw. z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a oraz ust. 2 Rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.). Krajowa Izba Odwoławcza nie uwzględniła
wniosku Zamawiającego w przedmiocie zwrotu kosztów dojazdu pełnomocników
Zamawiającego, zawartego w piśmie z dnia 30 marca 2009 r. (odpowiedź na odwołanie),
gdyż podstawę do zaliczenia do kosztów postępowania odwoławczego, kosztów związanych
z dojazdem, stanowią rachunki przedłożone do akt sprawy.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych do Sądu Okręgowego w Toruniu.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić