KIO/UZP 874/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Sierakowski
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:UZP/ZO/0-533/06
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO/UZP 874/09
WYROK
z dnia 22 lipca 2009 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Luiza Łamejko
Członkowie: Jolanta Markowska
Lubomira Matczuk-Mazuś
Protokolant: Łukasz Sierakowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2009 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Netia S.A., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 13 od rozstrzygnięcia przez
zamawiającego Uniwersytet Warszawski, 00-927 Warszawa, ul. Krakowskie
Przedmieście 26/28 protestu z dnia 17 czerwca 2009 r.
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu modyfikację treści Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia.
2. Kosztami postępowania obciąża Uniwersytet Warszawski, 00-927 Warszawa,
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28 i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 574 zł 00 gr
(słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) z kwoty
wpisu uiszczonego przez Netia S.A., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 13,
2) dokonać wpłaty kwoty 4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt
cztery złote zero groszy) przez Uniwersytet Warszawski, 00-927 Warszawa,
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28 na rzecz Netia S.A., 02-822 Warszawa,
ul. Poleczki 13 stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu
od odwołania,
3) dokonać zwrotu kwoty 15 426 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy czterysta
dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień Publicznych na rzecz Netia S.A., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 13.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający, tj. Uniwersytet Warszawski prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na świadczenie usług
telekomunikacyjnych telefonii stacjonarnej przewodowej realizowanej przez łącza cyfrowe
ISDN 3OB+D oraz dzierżawy łączy cyfrowych i torów kanałów cyfrowych 2 Mbit/s.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
w dniu 3 czerwca 2009 r. pod numerem 2009/S 104-150753. Specyfikacja Istotnych
Warunków Zamówienia została zamieszczona na stronie internetowej Zamawiającego w tym
samym dniu.
W dniu 17 czerwca 2009 r. protest wobec treści Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia wniósł wykonawca Netia S.A. zwany dalej Odwołującym zarzucając
Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 2 oraz art. 29 ust. 2 ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn.
zm.) zwanej dalej ustawą Pzp przez narzucenie wymogu realizacji łączy drogą ziemną i tym
samym wykluczenie możliwości świadczenia usług drogą radiową oraz wyznaczenie zbyt
krótkiego terminu rozpoczęcia świadczenia usług telefonii stacjonarnej.
Odwołujący podniósł, iż przez wymóg realizacji łączy technologii tras przyłączy drogą
ziemną (pkt I ust. 3 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, strona 52) Zamawiający
pozbawił możliwości ubiegania się o zamówienie operatorów, którzy świadczą usługi
telefoniczne za pośrednictwem łączy radiowych. Wymóg ten preferuje, w ocenie
Odwołującego, operatora, który posiada już wymagane łącza kablowe i dostarcza aktualnie
usługi. Odwołujący zauważył, iż poza ogólnikową wzmianką o specyfice i topologii sieci
zakaz stosowania drogi radiowej nie został w żaden obiektywny sposób uzasadniony
w Specyfikacji.
Zdaniem Odwołującego, wybór technicznego sposobu realizacji łącza służącego do
świadczenia usług nie ma żadnego znaczenia dla oferowanej funkcjonalności, jakości
i poziomu bezpieczeństwa usług telekomunikacyjnych - wszelkie wymogi dla usług
telekomunikacyjnych opisanych w przedmiocie zamówienia, w tym także techniczne,
możliwe są do zrealizowania także w technologii radiowej. Jednocześnie, dla odbiorcy
końcowego nie ma znaczenia w jaki sposób usługa została dostarczona, gdyż w każdym
przypadku usługa jest tą samą usługą, niezależnie od wykorzystanego medium
transmisyjnego. Odwołujący podkreślił, że łącza takie spełniają wszelkie wymagania
wynikające z obowiązujących przepisów prawa, w tym związanych z zachowaniem tajemnicy
telekomunikacyjnej.
Odwołujący zwrócił uwagę, iż zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy Pzp przedmiotu
zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
Wskazał, iż naruszenie zakazu wynikającego z ww. przepisu ma miejsce, gdy wymagania,
jakie powinien spełnić przedmiot zamówienia są na tyle rygorystyczne, że nie jest to
uzasadnione potrzebami zamawiającego, a jednocześnie ogranicza krąg wykonawców
zdolnych do wykonania zamówienia. Odwołujący przywołał orzeczenia Zespołu Arbitrów,
Krajowej Izby Odwoławczej oraz Sądu Okręgowego stwierdzając, iż nieuprawnione jest
żądanie wypełnienia przez wykonawców kryteriów wyższych niż niezbędne do wykonania
zamówienia, postawienie przez zamawiającego wymagań co do przedmiotu zamówienia
nieuzasadnionych potrzebami zamawiającego stanowi naruszenie zasady uczciwej
konkurencji, a zamawiający musi skutecznie wykazać, że wyłącznie produkt o parametrach
granicznych wyznaczonych w specyfikacji umożliwia mu realizację celu założonego
w ramach postępowania o udzielnie zamówienia publicznego.
Odwołujący podniósł również zarzut dotyczący terminu rozpoczęcia świadczenia
usług (§ 1 ust. 3 wzoru umowy) uznając termin ten za nierealny. Odwołujący stwierdził,
iż niezależnie od technologii, w jakiej świadczone będą usługi telekomunikacyjne, należy
mieć na względzie czas niezbędny przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu na przygotowanie
możliwości technicznych. Zauważył, iż budowa łączy telekomunikacyjnych oraz ich
pozyskiwanie z zasobów innych operatorów telekomunikacyjnych jest procesem
czasochłonnym i wiąże się z podjęciem przez wyspecjalizowanych pracowników wykonawcy
szeregu działań. Odwołujący zwrócił uwagę, iż na uzyskanie od innego operatora
telekomunikacyjnego łącza w wybranej relacji potrzeba około 10-12 tygodni. Należy też
wziąć pod uwagę warunki budowy oraz terminy uzyskiwania niezbędnych pozwoleń, jakie
musi uzyskać przedsiębiorca telekomunikacyjny, który zamierza świadczyć usługi
telekomunikacyjne w technologii radiowej. Odwołujący wskazał, że zgodnie z art. 143 ustawy
z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 r. Nr 171, poz. 1800 z późn.
zm.), w celu świadczenia usługi telekomunikacyjnej w technologii radiowej przedsiębiorca
obowiązany jest uzyskać od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej pozwolenie na
używanie urządzenia radiowego. Decyzja o przyznaniu pozwolenia powinna być wydana
w terminie 6 tygodni od dnia złożenia wniosku. Kolejne 30 dni (a więc ponad 4 tygodnie)
wymagane jest do uzyskania pozwolenia na budowę masztu radiowego.
Odwołujący wywiódł, iż tak krótki termin uruchomienia usług preferuje tych spośród
dostawców usług, którzy już świadczą usługi w wybranych lokalizacjach, a jego długość
istotnie odbiega od warunków rynkowych wykonywania tego typu usług. Wskazał,
iż powoływanie się przez Zamawiającego na pilną potrzebę udzielenia zamówienia jest
nieuprawnione, gdyż wykonawcy nie mogą ponosić konsekwencji zbyt późnego wszczęcia
postępowania przez zamawiającego. Odwołujący przywołał wyrok Zespołu Arbitrów z dnia
27 lutego 2006 r. (sygn. akt UZP/ZO/0-533/06).
Odwołujący wniósł o modyfikację treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
przez dopuszczenie świadczenia usług w każdej technologii dozwolonej prawem
i wydłużenie terminu rozpoczęcia świadczenia usług telefonii stacjonarnej do 90 dni od daty
podpisania umowy.
Zamawiający rozstrzygnął protest w dniu 19 czerwca 2009 r. przez jego oddalenie.
Zwrócił uwagę, iż w art. 3 § 1 ust. 5 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
zastrzeżono, iż Zamawiający nie dopuszcza składania ofert wariantowych tj. przewidujących
odmienny sposób wykonania zamówienia. Zamawiający podkreślił, iż decyzja
o dopuszczeniu składania ofert wariantowych jest suwerenną decyzją Zamawiającego.
Jednocześnie Zamawiający wyjaśnił, iż zastosowanie przy realizacji przedmiotu
zamówienia technologii radiowej jest niemożliwe. Zwrócił uwagę na fakt, że budynki
Uniwersytetu Warszawskiego, jak i teren, na którym się znajdują, wpisane są do rejestru
zabytków jako dobra kultury (decyzja i dokumenty są w posiadaniu Zamawiającego). Co za
tym idzie, jak zauważył Zamawiający, wszelkie działania związane z rozlokowaniem na tym
terenie jakiejkolwiek infrastruktury np. anten, masztów niezbędnych do realizacji zamówienia
w technologii, jaką proponuje Odwołujący, wymagają zgody konserwatora zabytków wydanej
w drodze decyzji administracyjnej. Zgodą taką nie dysponuje Zamawiający, jak też
Odwołujący, zatem, zdaniem Zamawiającego, powierzenie zamówienia wykonawcy, który
zastosuje przy jego realizacji inną niż wskazana przez Zmawiającego w Specyfikacji
technologię skutkować będzie brakiem możliwości zrealizowania zamówienia. Zamawiający
wskazał również, iż zmiany prawa w zakresie telekomunikacji, jakie miały miejsce w okresie
ostatnich lat dotyczące udostępniania sieci telekomunikacyjnej spowodowały, iż wiele
pomiotów jest zdolnych do wykonania zamówienia w technologii wskazanej przez
Zamawiającego.
Konsekwencją rozstrzygnięcia powyższego zarzutu było również rozpoznanie przez
Zamawiającego zarzutu dotyczącego terminu rozpoczęcia wykonania usługi. Zamawiający
stwierdził, że z uwagi na nie dopuszczenie składania ofert wariantowych określając czas
uruchomienia usługi nie brał pod uwagę czynników wypływających z możliwości
zastosowania innych niż przewodowe technologii.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Odwołujący, który wniósł w dniu 29 czerwca
2009 r. odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 2 oraz
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp przez narzucenie wymogu realizacji łączy drogą ziemną i tym
samym wykluczenie możliwości świadczenia usług drogą radiową oraz wyznaczenie zbyt
krótkiego terminu rozpoczęcia świadczenia usług telefonii stacjonarnej.
Odwołujący podtrzymał zarzuty i argumentację przedstawioną w proteście. Odnosząc
się do argumentacji Zamawiającego Odwołujący podniósł, iż Zamawiający błędnie
przywołuje do obrony swojego stanowiska konstrukcję oferty wariantowej - zgodnie z art. 83
ustawy Pzp Zamawiający może dopuścić możliwość złożenia oferty wariantowej, jeżeli cena
nie jest jedynym kryterium wyboru, co nie ma miejsca w przedmiotowym postępowaniu. Jak
stwierdził Odwołujący, Zamawiający pominął związek kwestionowanej treści Specyfikacji
z zasadą zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Odwołujący zauważył także, iż argumentacja Zamawiającego związana z ochroną
zabytków jest niekonsekwentna. Zwrócił uwagę, iż sam Zamawiający przyznał, że działania
związane z rozlokowaniem obiektów telekomunikacyjnych na terenie objętym ochroną
zabytków mogą wymagać zgody konserwatora zabytków, z czego, Odwołujący wywiódł
następujące wnioski:
- za pewne, zdaniem Odwołującego, można uznać, że mogą zaistnieć sytuacje, w których
konserwator wyrazi zgodę na instalację konkretnego przedsięwzięcia telekomunikacyjnego,
także linii radiowej (fakty wydawania w Warszawie takich pozytywnych uzgodnień przez
konserwatora są Odwołującemu znane z praktyki w dotychczasowej działalności) co
prowadzi do wniosku o braku uzasadnienia dla wymogu wykonania instalacji wyłącznie
droga ziemną;
- konieczność dokonywania formalnych uzgodnień z konserwatorem jest okolicznością, która
wymaga, aby w przedmiotowym postępowaniu zmodyfikowany został czas przewidziany na
rozpoczęcie świadczenia usług;
- Zamawiający bezzasadnie używa argumentu, że zważywszy na fakt, iż w obecnym stanie
rzeczy Zamawiający i Odwołujący nie dysponują zgodą konserwatora zabytków na
wykonywania prac w obiektach podlegających ochronie, to przyzwolenie w Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia na wykonywanie usług drogą radiową stawia pod znakiem
zapytania możliwość realizacji zamówienia, z czego Odwołujący wyprowadza wniosek, iż
Zamawiający zmuszony jest narzucić wykonanie podłączeń drogą ziemną z uwagi na brak
zgody konserwatora. Takie rozumowanie Zamawiającego Odwołujący uznał za błędne
argumentując, iż potencjalny wykonawca nie może dysponować zgodą konserwatora na
czynności instalacyjne w sytuacji, gdy postępowanie o zamówienie publiczne nie jest
zakończone.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
dokonania modyfikacji treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia w sposób
zapewniający zgodność ogłoszenia z ustawą Pzp oraz, o ile będzie to konieczne, nakazanie
modyfikacji ogłoszenia.
Na rozprawie strony podtrzymały dotychczas prezentowane stanowiska.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia wraz z załącznikami, jak również biorąc pod uwagę
oświadczenia i stanowiska Stron złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby
zważył co następuje.
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się
interesem prawnym w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Interes prawny Odwołującego
w uzyskaniu zamówienia mógłby doznać uszczerbku w sytuacji potwierdzenia się naruszenia
przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp przez kwestionowane postanowienia
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia.
Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest kwestia naruszenia zasady uczciwej
konkurencji przez postawienie przez Zamawiającego wymogu, aby realizacja łączy odbywała
się drogą ziemną. Jak wskazał Odwołujący, przez wprowadzenie już w samym tytule usługi
ww. wymagania Zamawiający uniemożliwił ubieganie się o udzielenie zamówienia
operatorom, którzy świadczą usługi telefoniczne za pośrednictwem łączy radiowych. Tym
samym, zdaniem Odwołującego, przez postawienie przedmiotowego wymogu
Zamawiającego preferuje operatora, który posiada już wymagane łącza kablowe i dostarcza
aktualnie usługi. Jak już wielokrotnie wskazywano w orzecznictwie Krajowej Izby
Odwoławczej, opisanie przedmiotu zamówienia jest jedną z najistotniejszych czynności
dokonywanych przez zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, często determinującą jego dalszy przebieg. Izba przychyla się przy tym do
stanowiska Zamawiającego, który stwierdził, iż jego prawem i obowiązkiem jest dokonanie
opisu przedmiotu zamówienia w sposób zgodny z jego potrzebami. Jednakże wskazać przy
tym należy, iż swoboda zamawiającego w kształtowaniu opisu przedmiotu zamówienia nie
jest nieograniczona - nie może prowadzić do nieuzasadnionego ograniczenia kręgu
potencjalnych wykonawców. Art. 29 ust. 2 ustawy Pzp formułuje wyraźny zakaz
dokonywania ww. opisu w sposób, który mógłby ograniczać uczciwą konkurencję.
W sytuacji, gdy określone przez zamawiającego wymagania mogą ograniczyć krąg
potencjalnych wykonawców, zamawiający zobowiązany jest wykazać, że są one niezbędne
w świetle celu założonego w danym postępowaniu. W przedmiotowym stanie faktycznym
kluczowym argumentem Zamawiającego jest fakt, iż budynki Uniwersytetu Warszawskiego
wpisane są do rejestru zabytków, co uniemożliwia instalację infrastruktury niezbędnej do
wykonania usługi drogą radiową, bowiem, jak stwierdził na rozprawie Zamawiający,
„konserwator zabytków nie wyraża zgody na jakiekolwiek budowle, które są widoczne”.
W ocenie Izby, Odwołujący na rozprawie wykazał, iż urządzenia, których instalacja jest
niezbędna przy realizacji usługi drogą radiową były instalowane na budynkach wpisanych
do rejestru zabytków. Odwołujący na dowód powyższego złożył decyzję Stołecznego
Konserwatora Zabytków z dnia 18 grudnia 2007 r. o nr 1624 N/07 dotyczącą instalacji anteny
na budynku przy ul. Jezuickiej 1/3 w Warszawie wraz ze zdjęciem zainstalowanej anteny,
decyzję nr 1625 N/07 dotyczącą instalacji anteny na budynku przy ul. Foksal 11
w Warszawie wraz ze zdjęciem zainstalowanej anteny oraz decyzję nr 1626 N/07 dotyczącą
instalacji anteny na budynku przy ul. Miodowej 6/8 w Warszawie. Dokumenty te, w ocenie
Izby, w sposób jednoznaczny wykazują, iż instalacja infrastruktury niezbędnej
do świadczenia usług drogą radiową jest możliwa w dzielnicy Warszawy, w której znajdują
się budynki Uniwersytetu, co więcej, iż jest dopuszczana przez konserwatora zabytków.
Odwołujący złożył również na rozprawie oświadczenie, iż świadczenie usługi droga radiową
w siedzibie Uniwersytetu nie wiąże się z koniecznością budowy masztu tj. budowli widocznej.
Zamawiający nie udowodnił tezy przeciwnej.
Na rozprawie Zamawiający podniósł również, iż urządzenia służące realizacji usługi
telefonicznej za pośrednictwem łączy radiowych zakłócają pracę urządzeń używanych
podczas eksperymentów i badań prowadzonych przez pracowników Uniwersytetu, na dowód
czego złożył pismo IBB PAN z dnia 10 lipca 2009 r., opinię Zakładu Fizyki Ciała Stałego
Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego o możliwości zainstalowania
urządzeń nadawczych telefonii radiowej na budynku Hoża 69 z dnia 6 lipca 2009 r., pismo
Zakładu Reakcji Jądrowych z dnia 7 lipca 2009 r., opinię Instytutu Fizyki Doświadczalnej
Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w sprawie instalacji urządzeń nadawczych
telefonii radiowej na budynku Wydziału przy ul. Hożej 69 z dnia 7 lipca 2009 r., opinię
Zakładu Fizyki Biomedycznej Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego
o możliwości zainstalowania urządzeń nadawczych telefonii radiowej na budynku Hoża 69
z dnia 6 lipca 2009 r. oraz opinię Zakładu Optyki Instytutu Fizyki Uniwersytetu
Warszawskiego w sprawie ewentualnej instalacji radiowych anten nadawczych na budynku
Hoża 69 z dnia 6 lipca 2009 r. Izba wzięła pod uwagę stanowisko przedstawione
w ww. dokumentach. Jednakże z uwagi na fakt, iż ww. pisma są opinią Zamawiającego,
która w świetle art. 245 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) stanowi dokument prywatny, nie mogą one
stanowić wystarczającego uzasadnienia dla ograniczenia konkurencji. Izba zważyła,
iż Zamawiający nie wykazał negatywnego wpływu instalacji na urządzenia używane przy
badaniach prowadzonych na Uniwersytecie żadnymi dowodami, chociażby przy pomocy
stanowiska wyrażonego przez placówkę badawczą, do której, zgodnie z jej zadaniami,
należy ocena wpływu technologii radiowej na urządzenia badawcze, z których korzysta
Zamawiający. Ponadto, nawet w przypadku, gdy Zamawiający uzyskałby opinię w tym
zakresie, potwierdzającą, iż instalacja niezbędnych do prowadzenia usługi drogą radiową
urządzeń ma negatywny wpływ na urządzenia badawcze, możliwe jest ograniczenie
świadczenia usług telekomunikacyjnych w części budynków do drogi przewodowej,
w pozostałych zaś dopuszczenie drogi radiowej. Możliwe jest także, w ocenie Izby, zawarcie
w opisie przedmiotu zamówienia wymogów zabezpieczających możliwość prowadzenia
badań.
Odwołujący w środkach ochrony prawnej podniósł również zarzut zbyt krótkiego
terminu na rozpoczęcie świadczenia usługi. Termin ten został określony przez
Zamawiającego w § 1 ust. 3 wzoru umowy (Rozdział III Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia) na 15 dni kalendarzowych od dnia podpisania umowy. Odwołujący wywodził,
iż niezależnie od technologii, w jakiej świadczone będą usługi telekomunikacyjne,
wyznaczony przez Zamawiającego termin jest zbyt krótki. Tezę postawioną przez
Odwołującego potwierdził sam Zamawiający wskazując na rozprawie na postanowienia
umowy ramowej w zakresie świadczenia usługi dzierżawy łączy telekomunikacyjnych, przez
co wykazał, iż nawet przy świadczeniu usług przez dzierżawę łączy od operatora czas
niezbędny na wykonanie niektórych tylko czynności prowadzących do dzierżawy łączy to 44
dni.
Wobec powyższego, Izba uznała, iż potwierdziły się zarzuty naruszenia przez
Zamawiającego art. 29 ust. 2, a co za tym idzie 7 ust. 1 ustawy Pzp, przez co niezbędna jest
modyfikacja treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia oraz załączników do niej
w sposób zgodny z żądaniem Odwołującego.
Jednocześnie Izba nie stwierdziła naruszenia art. 22 ust. 2 ustawy Pzp. Przepis ten
reguluje kwestię warunków udziału w postępowaniu, których celem jest dopuszczenie do
realizacji zamówienia wyłącznie wykonawców zdolnych do jego prawidłowej realizacji.
Warunki te należy zdecydowanie odróżnić od sposobu realizacji przedmiotu zamówienia,
co do którego zarzuty postawił Odwołujący.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 191 ust. 1, 1a i 2 pkt 1 ustawy Pzp,
orzeczono jak w pkt 1 wyroku.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy Pzp.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego
we Warszawie.
Przewodniczący:
.................................
Członkowie:
……………………….
………………………..
WYROK
z dnia 22 lipca 2009 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Luiza Łamejko
Członkowie: Jolanta Markowska
Lubomira Matczuk-Mazuś
Protokolant: Łukasz Sierakowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2009 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Netia S.A., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 13 od rozstrzygnięcia przez
zamawiającego Uniwersytet Warszawski, 00-927 Warszawa, ul. Krakowskie
Przedmieście 26/28 protestu z dnia 17 czerwca 2009 r.
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu modyfikację treści Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia.
2. Kosztami postępowania obciąża Uniwersytet Warszawski, 00-927 Warszawa,
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28 i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 574 zł 00 gr
(słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) z kwoty
wpisu uiszczonego przez Netia S.A., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 13,
2) dokonać wpłaty kwoty 4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt
cztery złote zero groszy) przez Uniwersytet Warszawski, 00-927 Warszawa,
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28 na rzecz Netia S.A., 02-822 Warszawa,
ul. Poleczki 13 stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu
od odwołania,
3) dokonać zwrotu kwoty 15 426 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy czterysta
dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień Publicznych na rzecz Netia S.A., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 13.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający, tj. Uniwersytet Warszawski prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na świadczenie usług
telekomunikacyjnych telefonii stacjonarnej przewodowej realizowanej przez łącza cyfrowe
ISDN 3OB+D oraz dzierżawy łączy cyfrowych i torów kanałów cyfrowych 2 Mbit/s.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
w dniu 3 czerwca 2009 r. pod numerem 2009/S 104-150753. Specyfikacja Istotnych
Warunków Zamówienia została zamieszczona na stronie internetowej Zamawiającego w tym
samym dniu.
W dniu 17 czerwca 2009 r. protest wobec treści Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia wniósł wykonawca Netia S.A. zwany dalej Odwołującym zarzucając
Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 2 oraz art. 29 ust. 2 ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn.
zm.) zwanej dalej ustawą Pzp przez narzucenie wymogu realizacji łączy drogą ziemną i tym
samym wykluczenie możliwości świadczenia usług drogą radiową oraz wyznaczenie zbyt
krótkiego terminu rozpoczęcia świadczenia usług telefonii stacjonarnej.
Odwołujący podniósł, iż przez wymóg realizacji łączy technologii tras przyłączy drogą
ziemną (pkt I ust. 3 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, strona 52) Zamawiający
pozbawił możliwości ubiegania się o zamówienie operatorów, którzy świadczą usługi
telefoniczne za pośrednictwem łączy radiowych. Wymóg ten preferuje, w ocenie
Odwołującego, operatora, który posiada już wymagane łącza kablowe i dostarcza aktualnie
usługi. Odwołujący zauważył, iż poza ogólnikową wzmianką o specyfice i topologii sieci
zakaz stosowania drogi radiowej nie został w żaden obiektywny sposób uzasadniony
w Specyfikacji.
Zdaniem Odwołującego, wybór technicznego sposobu realizacji łącza służącego do
świadczenia usług nie ma żadnego znaczenia dla oferowanej funkcjonalności, jakości
i poziomu bezpieczeństwa usług telekomunikacyjnych - wszelkie wymogi dla usług
telekomunikacyjnych opisanych w przedmiocie zamówienia, w tym także techniczne,
możliwe są do zrealizowania także w technologii radiowej. Jednocześnie, dla odbiorcy
końcowego nie ma znaczenia w jaki sposób usługa została dostarczona, gdyż w każdym
przypadku usługa jest tą samą usługą, niezależnie od wykorzystanego medium
transmisyjnego. Odwołujący podkreślił, że łącza takie spełniają wszelkie wymagania
wynikające z obowiązujących przepisów prawa, w tym związanych z zachowaniem tajemnicy
telekomunikacyjnej.
Odwołujący zwrócił uwagę, iż zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy Pzp przedmiotu
zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
Wskazał, iż naruszenie zakazu wynikającego z ww. przepisu ma miejsce, gdy wymagania,
jakie powinien spełnić przedmiot zamówienia są na tyle rygorystyczne, że nie jest to
uzasadnione potrzebami zamawiającego, a jednocześnie ogranicza krąg wykonawców
zdolnych do wykonania zamówienia. Odwołujący przywołał orzeczenia Zespołu Arbitrów,
Krajowej Izby Odwoławczej oraz Sądu Okręgowego stwierdzając, iż nieuprawnione jest
żądanie wypełnienia przez wykonawców kryteriów wyższych niż niezbędne do wykonania
zamówienia, postawienie przez zamawiającego wymagań co do przedmiotu zamówienia
nieuzasadnionych potrzebami zamawiającego stanowi naruszenie zasady uczciwej
konkurencji, a zamawiający musi skutecznie wykazać, że wyłącznie produkt o parametrach
granicznych wyznaczonych w specyfikacji umożliwia mu realizację celu założonego
w ramach postępowania o udzielnie zamówienia publicznego.
Odwołujący podniósł również zarzut dotyczący terminu rozpoczęcia świadczenia
usług (§ 1 ust. 3 wzoru umowy) uznając termin ten za nierealny. Odwołujący stwierdził,
iż niezależnie od technologii, w jakiej świadczone będą usługi telekomunikacyjne, należy
mieć na względzie czas niezbędny przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu na przygotowanie
możliwości technicznych. Zauważył, iż budowa łączy telekomunikacyjnych oraz ich
pozyskiwanie z zasobów innych operatorów telekomunikacyjnych jest procesem
czasochłonnym i wiąże się z podjęciem przez wyspecjalizowanych pracowników wykonawcy
szeregu działań. Odwołujący zwrócił uwagę, iż na uzyskanie od innego operatora
telekomunikacyjnego łącza w wybranej relacji potrzeba około 10-12 tygodni. Należy też
wziąć pod uwagę warunki budowy oraz terminy uzyskiwania niezbędnych pozwoleń, jakie
musi uzyskać przedsiębiorca telekomunikacyjny, który zamierza świadczyć usługi
telekomunikacyjne w technologii radiowej. Odwołujący wskazał, że zgodnie z art. 143 ustawy
z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 r. Nr 171, poz. 1800 z późn.
zm.), w celu świadczenia usługi telekomunikacyjnej w technologii radiowej przedsiębiorca
obowiązany jest uzyskać od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej pozwolenie na
używanie urządzenia radiowego. Decyzja o przyznaniu pozwolenia powinna być wydana
w terminie 6 tygodni od dnia złożenia wniosku. Kolejne 30 dni (a więc ponad 4 tygodnie)
wymagane jest do uzyskania pozwolenia na budowę masztu radiowego.
Odwołujący wywiódł, iż tak krótki termin uruchomienia usług preferuje tych spośród
dostawców usług, którzy już świadczą usługi w wybranych lokalizacjach, a jego długość
istotnie odbiega od warunków rynkowych wykonywania tego typu usług. Wskazał,
iż powoływanie się przez Zamawiającego na pilną potrzebę udzielenia zamówienia jest
nieuprawnione, gdyż wykonawcy nie mogą ponosić konsekwencji zbyt późnego wszczęcia
postępowania przez zamawiającego. Odwołujący przywołał wyrok Zespołu Arbitrów z dnia
27 lutego 2006 r. (sygn. akt UZP/ZO/0-533/06).
Odwołujący wniósł o modyfikację treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
przez dopuszczenie świadczenia usług w każdej technologii dozwolonej prawem
i wydłużenie terminu rozpoczęcia świadczenia usług telefonii stacjonarnej do 90 dni od daty
podpisania umowy.
Zamawiający rozstrzygnął protest w dniu 19 czerwca 2009 r. przez jego oddalenie.
Zwrócił uwagę, iż w art. 3 § 1 ust. 5 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
zastrzeżono, iż Zamawiający nie dopuszcza składania ofert wariantowych tj. przewidujących
odmienny sposób wykonania zamówienia. Zamawiający podkreślił, iż decyzja
o dopuszczeniu składania ofert wariantowych jest suwerenną decyzją Zamawiającego.
Jednocześnie Zamawiający wyjaśnił, iż zastosowanie przy realizacji przedmiotu
zamówienia technologii radiowej jest niemożliwe. Zwrócił uwagę na fakt, że budynki
Uniwersytetu Warszawskiego, jak i teren, na którym się znajdują, wpisane są do rejestru
zabytków jako dobra kultury (decyzja i dokumenty są w posiadaniu Zamawiającego). Co za
tym idzie, jak zauważył Zamawiający, wszelkie działania związane z rozlokowaniem na tym
terenie jakiejkolwiek infrastruktury np. anten, masztów niezbędnych do realizacji zamówienia
w technologii, jaką proponuje Odwołujący, wymagają zgody konserwatora zabytków wydanej
w drodze decyzji administracyjnej. Zgodą taką nie dysponuje Zamawiający, jak też
Odwołujący, zatem, zdaniem Zamawiającego, powierzenie zamówienia wykonawcy, który
zastosuje przy jego realizacji inną niż wskazana przez Zmawiającego w Specyfikacji
technologię skutkować będzie brakiem możliwości zrealizowania zamówienia. Zamawiający
wskazał również, iż zmiany prawa w zakresie telekomunikacji, jakie miały miejsce w okresie
ostatnich lat dotyczące udostępniania sieci telekomunikacyjnej spowodowały, iż wiele
pomiotów jest zdolnych do wykonania zamówienia w technologii wskazanej przez
Zamawiającego.
Konsekwencją rozstrzygnięcia powyższego zarzutu było również rozpoznanie przez
Zamawiającego zarzutu dotyczącego terminu rozpoczęcia wykonania usługi. Zamawiający
stwierdził, że z uwagi na nie dopuszczenie składania ofert wariantowych określając czas
uruchomienia usługi nie brał pod uwagę czynników wypływających z możliwości
zastosowania innych niż przewodowe technologii.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Odwołujący, który wniósł w dniu 29 czerwca
2009 r. odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 2 oraz
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp przez narzucenie wymogu realizacji łączy drogą ziemną i tym
samym wykluczenie możliwości świadczenia usług drogą radiową oraz wyznaczenie zbyt
krótkiego terminu rozpoczęcia świadczenia usług telefonii stacjonarnej.
Odwołujący podtrzymał zarzuty i argumentację przedstawioną w proteście. Odnosząc
się do argumentacji Zamawiającego Odwołujący podniósł, iż Zamawiający błędnie
przywołuje do obrony swojego stanowiska konstrukcję oferty wariantowej - zgodnie z art. 83
ustawy Pzp Zamawiający może dopuścić możliwość złożenia oferty wariantowej, jeżeli cena
nie jest jedynym kryterium wyboru, co nie ma miejsca w przedmiotowym postępowaniu. Jak
stwierdził Odwołujący, Zamawiający pominął związek kwestionowanej treści Specyfikacji
z zasadą zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Odwołujący zauważył także, iż argumentacja Zamawiającego związana z ochroną
zabytków jest niekonsekwentna. Zwrócił uwagę, iż sam Zamawiający przyznał, że działania
związane z rozlokowaniem obiektów telekomunikacyjnych na terenie objętym ochroną
zabytków mogą wymagać zgody konserwatora zabytków, z czego, Odwołujący wywiódł
następujące wnioski:
- za pewne, zdaniem Odwołującego, można uznać, że mogą zaistnieć sytuacje, w których
konserwator wyrazi zgodę na instalację konkretnego przedsięwzięcia telekomunikacyjnego,
także linii radiowej (fakty wydawania w Warszawie takich pozytywnych uzgodnień przez
konserwatora są Odwołującemu znane z praktyki w dotychczasowej działalności) co
prowadzi do wniosku o braku uzasadnienia dla wymogu wykonania instalacji wyłącznie
droga ziemną;
- konieczność dokonywania formalnych uzgodnień z konserwatorem jest okolicznością, która
wymaga, aby w przedmiotowym postępowaniu zmodyfikowany został czas przewidziany na
rozpoczęcie świadczenia usług;
- Zamawiający bezzasadnie używa argumentu, że zważywszy na fakt, iż w obecnym stanie
rzeczy Zamawiający i Odwołujący nie dysponują zgodą konserwatora zabytków na
wykonywania prac w obiektach podlegających ochronie, to przyzwolenie w Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia na wykonywanie usług drogą radiową stawia pod znakiem
zapytania możliwość realizacji zamówienia, z czego Odwołujący wyprowadza wniosek, iż
Zamawiający zmuszony jest narzucić wykonanie podłączeń drogą ziemną z uwagi na brak
zgody konserwatora. Takie rozumowanie Zamawiającego Odwołujący uznał za błędne
argumentując, iż potencjalny wykonawca nie może dysponować zgodą konserwatora na
czynności instalacyjne w sytuacji, gdy postępowanie o zamówienie publiczne nie jest
zakończone.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
dokonania modyfikacji treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia w sposób
zapewniający zgodność ogłoszenia z ustawą Pzp oraz, o ile będzie to konieczne, nakazanie
modyfikacji ogłoszenia.
Na rozprawie strony podtrzymały dotychczas prezentowane stanowiska.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia wraz z załącznikami, jak również biorąc pod uwagę
oświadczenia i stanowiska Stron złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby
zważył co następuje.
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się
interesem prawnym w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Interes prawny Odwołującego
w uzyskaniu zamówienia mógłby doznać uszczerbku w sytuacji potwierdzenia się naruszenia
przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp przez kwestionowane postanowienia
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia.
Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest kwestia naruszenia zasady uczciwej
konkurencji przez postawienie przez Zamawiającego wymogu, aby realizacja łączy odbywała
się drogą ziemną. Jak wskazał Odwołujący, przez wprowadzenie już w samym tytule usługi
ww. wymagania Zamawiający uniemożliwił ubieganie się o udzielenie zamówienia
operatorom, którzy świadczą usługi telefoniczne za pośrednictwem łączy radiowych. Tym
samym, zdaniem Odwołującego, przez postawienie przedmiotowego wymogu
Zamawiającego preferuje operatora, który posiada już wymagane łącza kablowe i dostarcza
aktualnie usługi. Jak już wielokrotnie wskazywano w orzecznictwie Krajowej Izby
Odwoławczej, opisanie przedmiotu zamówienia jest jedną z najistotniejszych czynności
dokonywanych przez zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, często determinującą jego dalszy przebieg. Izba przychyla się przy tym do
stanowiska Zamawiającego, który stwierdził, iż jego prawem i obowiązkiem jest dokonanie
opisu przedmiotu zamówienia w sposób zgodny z jego potrzebami. Jednakże wskazać przy
tym należy, iż swoboda zamawiającego w kształtowaniu opisu przedmiotu zamówienia nie
jest nieograniczona - nie może prowadzić do nieuzasadnionego ograniczenia kręgu
potencjalnych wykonawców. Art. 29 ust. 2 ustawy Pzp formułuje wyraźny zakaz
dokonywania ww. opisu w sposób, który mógłby ograniczać uczciwą konkurencję.
W sytuacji, gdy określone przez zamawiającego wymagania mogą ograniczyć krąg
potencjalnych wykonawców, zamawiający zobowiązany jest wykazać, że są one niezbędne
w świetle celu założonego w danym postępowaniu. W przedmiotowym stanie faktycznym
kluczowym argumentem Zamawiającego jest fakt, iż budynki Uniwersytetu Warszawskiego
wpisane są do rejestru zabytków, co uniemożliwia instalację infrastruktury niezbędnej do
wykonania usługi drogą radiową, bowiem, jak stwierdził na rozprawie Zamawiający,
„konserwator zabytków nie wyraża zgody na jakiekolwiek budowle, które są widoczne”.
W ocenie Izby, Odwołujący na rozprawie wykazał, iż urządzenia, których instalacja jest
niezbędna przy realizacji usługi drogą radiową były instalowane na budynkach wpisanych
do rejestru zabytków. Odwołujący na dowód powyższego złożył decyzję Stołecznego
Konserwatora Zabytków z dnia 18 grudnia 2007 r. o nr 1624 N/07 dotyczącą instalacji anteny
na budynku przy ul. Jezuickiej 1/3 w Warszawie wraz ze zdjęciem zainstalowanej anteny,
decyzję nr 1625 N/07 dotyczącą instalacji anteny na budynku przy ul. Foksal 11
w Warszawie wraz ze zdjęciem zainstalowanej anteny oraz decyzję nr 1626 N/07 dotyczącą
instalacji anteny na budynku przy ul. Miodowej 6/8 w Warszawie. Dokumenty te, w ocenie
Izby, w sposób jednoznaczny wykazują, iż instalacja infrastruktury niezbędnej
do świadczenia usług drogą radiową jest możliwa w dzielnicy Warszawy, w której znajdują
się budynki Uniwersytetu, co więcej, iż jest dopuszczana przez konserwatora zabytków.
Odwołujący złożył również na rozprawie oświadczenie, iż świadczenie usługi droga radiową
w siedzibie Uniwersytetu nie wiąże się z koniecznością budowy masztu tj. budowli widocznej.
Zamawiający nie udowodnił tezy przeciwnej.
Na rozprawie Zamawiający podniósł również, iż urządzenia służące realizacji usługi
telefonicznej za pośrednictwem łączy radiowych zakłócają pracę urządzeń używanych
podczas eksperymentów i badań prowadzonych przez pracowników Uniwersytetu, na dowód
czego złożył pismo IBB PAN z dnia 10 lipca 2009 r., opinię Zakładu Fizyki Ciała Stałego
Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego o możliwości zainstalowania
urządzeń nadawczych telefonii radiowej na budynku Hoża 69 z dnia 6 lipca 2009 r., pismo
Zakładu Reakcji Jądrowych z dnia 7 lipca 2009 r., opinię Instytutu Fizyki Doświadczalnej
Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w sprawie instalacji urządzeń nadawczych
telefonii radiowej na budynku Wydziału przy ul. Hożej 69 z dnia 7 lipca 2009 r., opinię
Zakładu Fizyki Biomedycznej Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego
o możliwości zainstalowania urządzeń nadawczych telefonii radiowej na budynku Hoża 69
z dnia 6 lipca 2009 r. oraz opinię Zakładu Optyki Instytutu Fizyki Uniwersytetu
Warszawskiego w sprawie ewentualnej instalacji radiowych anten nadawczych na budynku
Hoża 69 z dnia 6 lipca 2009 r. Izba wzięła pod uwagę stanowisko przedstawione
w ww. dokumentach. Jednakże z uwagi na fakt, iż ww. pisma są opinią Zamawiającego,
która w świetle art. 245 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) stanowi dokument prywatny, nie mogą one
stanowić wystarczającego uzasadnienia dla ograniczenia konkurencji. Izba zważyła,
iż Zamawiający nie wykazał negatywnego wpływu instalacji na urządzenia używane przy
badaniach prowadzonych na Uniwersytecie żadnymi dowodami, chociażby przy pomocy
stanowiska wyrażonego przez placówkę badawczą, do której, zgodnie z jej zadaniami,
należy ocena wpływu technologii radiowej na urządzenia badawcze, z których korzysta
Zamawiający. Ponadto, nawet w przypadku, gdy Zamawiający uzyskałby opinię w tym
zakresie, potwierdzającą, iż instalacja niezbędnych do prowadzenia usługi drogą radiową
urządzeń ma negatywny wpływ na urządzenia badawcze, możliwe jest ograniczenie
świadczenia usług telekomunikacyjnych w części budynków do drogi przewodowej,
w pozostałych zaś dopuszczenie drogi radiowej. Możliwe jest także, w ocenie Izby, zawarcie
w opisie przedmiotu zamówienia wymogów zabezpieczających możliwość prowadzenia
badań.
Odwołujący w środkach ochrony prawnej podniósł również zarzut zbyt krótkiego
terminu na rozpoczęcie świadczenia usługi. Termin ten został określony przez
Zamawiającego w § 1 ust. 3 wzoru umowy (Rozdział III Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia) na 15 dni kalendarzowych od dnia podpisania umowy. Odwołujący wywodził,
iż niezależnie od technologii, w jakiej świadczone będą usługi telekomunikacyjne,
wyznaczony przez Zamawiającego termin jest zbyt krótki. Tezę postawioną przez
Odwołującego potwierdził sam Zamawiający wskazując na rozprawie na postanowienia
umowy ramowej w zakresie świadczenia usługi dzierżawy łączy telekomunikacyjnych, przez
co wykazał, iż nawet przy świadczeniu usług przez dzierżawę łączy od operatora czas
niezbędny na wykonanie niektórych tylko czynności prowadzących do dzierżawy łączy to 44
dni.
Wobec powyższego, Izba uznała, iż potwierdziły się zarzuty naruszenia przez
Zamawiającego art. 29 ust. 2, a co za tym idzie 7 ust. 1 ustawy Pzp, przez co niezbędna jest
modyfikacja treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia oraz załączników do niej
w sposób zgodny z żądaniem Odwołującego.
Jednocześnie Izba nie stwierdziła naruszenia art. 22 ust. 2 ustawy Pzp. Przepis ten
reguluje kwestię warunków udziału w postępowaniu, których celem jest dopuszczenie do
realizacji zamówienia wyłącznie wykonawców zdolnych do jego prawidłowej realizacji.
Warunki te należy zdecydowanie odróżnić od sposobu realizacji przedmiotu zamówienia,
co do którego zarzuty postawił Odwołujący.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 191 ust. 1, 1a i 2 pkt 1 ustawy Pzp,
orzeczono jak w pkt 1 wyroku.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy Pzp.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego
we Warszawie.
Przewodniczący:
.................................
Członkowie:
……………………….
………………………..