KIO/UZP 350/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Paweł Nowosielski
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO/UZP 350/10
WYROK
z dnia 9 kwietnia 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Marzena Teresa Ordysińska
Członkowie: Emil Kuriata
Jolanta Markowska
Protokolant: Paweł Nowosielski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez ANSALDO STS S.p.A., 16-151 Genua, Via Paolo Mantovani 3-5 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734
Warszawa, ul. Targowa 74 protestu z dnia 12 lutego 2010 r.
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Bombardier Transportation Sweden AB, Bombardier Transportation (ZWUS) Polska
Sp. z o.o. (pełnomocnik, adres: 40-142 Katowice, ul. Modelarska 12), zgłaszających
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża ANSALDO STS S.p.A., 16-151 Genua, Via Paolo
Mantovani 3-5 i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 444 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez ANSALDO STS S.p.A., 16-151
Genua, Via Paolo Mantovani 3-5
2) dokonać wpłaty kwoty 3 599 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące pięćset
dziewięćdziesiąt dziewięć złotych zero groszy) przez ANSALDO STS S.p.A.,
16-151 Genua, Via Paolo Mantovani 3-5 na rzecz PKP Polskie Linie
Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa, ul. Targowa 74 stanowiącej uzasadnione
koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania, oraz wynagrodzenia
pełnomocnika;
3) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP;
4) dokonać zwrotu kwoty 15 556 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz ANSALDO STS S.p.A., 16-151
Genua, Via Paolo Mantovani 3-5
U z a s a d n i e n i e
I. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., (zwana dalej Zamawiającym), prowadzi postępowanie na
wykonanie zamówienia publicznego na zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych
w ramach projektu „Modernizacja linii kolejowej E30, etap II. Pilotażowe wdrożenie ERTMS
w Polsce na odcinku Legnica-Węgliniec-Bielawa Dolna-w części ETCS II”. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich
nr 2009/S 20-028220 z dnia 30.01.2009 r. i Zamawiający zamieścił specyfikację istotnych
warunków zamówienia (dalej: SIWZ) na swojej stronie internetowej. Postępowanie
prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2007r., Nr 223, poz.1655 z późn.
zm.; dalej: Prawo zamówień publicznych).
W dniu 2 lutego 2010 roku Zamawiający zawiadomił uczestników postępowania
o wyniku postępowania – za ofertę najkorzystniejsza została uznana oferta złożona przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Bombardier
Transportation Sweden AB, Bombardier Transportation (ZWUS) Polska Sp. z o.o.
Oferta złożona przez ANSALDO STS S.p.A., 16-151 Genua, Via Paolo Mantovani 3-5 (dalej:
Odwołujący) zajęła drugie miejsce w rankingu ofert.
W dniu 12 lutego 2010 r. Odwołujący złożył protest, który Zamawiający rozstrzygnął w dniu
19 lutego 2010 r. poprzez jego oddalenie. Odwołujący w dniu 1 marca 2010 r. (data nadania
odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego) wniósł do Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych odwołanie od rozstrzygnięcia protestu, przekazując jednocześnie
Zamawiającemu kopię odwołania.
W proteście Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących
przepisów (co następnie podtrzymał w odwołaniu):
1) art. 89 ust. 1 pkt 2 Prawa zamówień publicznych, poprzez zaniechanie odrzucenia
oferty Przystępującego, pomimo, że treść jego oferty nie odpowiada treści SIWZ,
a w szczególności nie odpowiada wymogowi postawionemu przez Zamawiającego odnośnie
nieprzekraczalnej objętości dokumentu pod nazwą „Metodologia realizacji projektu",
stanowiącego część oferty, który został określony w punkcie 15.1.(i) zdanie ostatnie (strona
19 tomu I SIWZ); zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego stanowi równocześnie
zdaniem Odwołującego naruszenie przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 Prawa zamówień
publicznych, poprzez niezastosowanie wobec niektórych wykonawców ograniczeń
wprowadzonych przez Zamawiającego w powołanym punkcie SIWZ; w przypadku gdyby
Zamawiający nie wprowadził powyższego ograniczenia, spółka Ansaldo mogłaby
przygotować opracowanie znacznie przekraczające objętość złożonego dokumentu
„Metodologia realizacji projektu", co pozwoliłoby na jeszcze wszechstronniejsze
przedstawienie zagadnień opisanych w „Metodologii realizacji projektu". Alternatywnie,
w przypadku nieuwzględnienia powyższego zarzutu, Odwołujący zarzucał naruszenie art. 91
ust. 1 Prawa zamówień publicznych w związku z punktem 20.9.(a) SIWZ (strona 22 tomu
I SIWZ), poprzez uznanie, iż „Metodologia realizacji projektu" przedstawiona przez
Przystępującego jest „pogłębioną metodologią przewidywanych zagadnień, świadczącą
o głębokiej analizie zagadnienia", podczas, gdy nie zawiera istotnych elementów opisanych
treścią SIWZ, co powoduje, że winna otrzymać 2 punkty, zgodnie z opisem właściwym dla tej
oceny zawartym w powołanym punkcie SIWZ („opracowanie nie zawierające wszystkich
zagadnień wyrażonych w metodologii lub opracowanie częściowo nieadekwatne do
przedmiotu zamówienia").
2) art. 91 ust. 1 Prawa zamówień publicznych w związku z punktem 20.9.(a) SIWZ (strona 22
tomu I SIWZ), poprzez uznanie, iż „Metodologia realizacji projektu" załączona do oferty
Odwołującego jest „powierzchownym opisem zawierającym wszystkie zagadnienia
wskazane w metodologii" nie zaś „pogłębioną metodologią przewidywanych zagadnień,
świadczącą o głębokiej analizie zagadnienia", co spowodowało, że oferta Odwołującego
uzyskała w zakresie kryterium opisanego w tomie I punkt 20.9.(a) SIWZ jedynie 6 punktów,
nie zaś 10 punktów, co z kolei - w świetle decyzji Zamawiającego o wyborze
najkorzystniejszej oferty - miało decydujące znaczenie dla uznania, że oferta Odwołującego
nie jest najkorzystniejsza i spowodowało wybór oferty z wyższą ceną złożoną przez
Przystępującego.
Odwołujący w odwołaniu zarzucił także naruszenie art. 180 ust. 7 w związku z art.
180 ust. 2 Prawa zamówień publicznych (zarzut niepoprzedzony protestem), poprzez jego
błędne zastosowanie, wyrażające się w przyjęciu, iż Odwołujący utracił możliwość
powoływania zarzutów uzasadniających odrzucenie oferty Przystępującego względnie
możliwość powoływania zarzutów uzasadniających jej ocenę z uwagi na okoliczność, że
okoliczności faktyczne uzasadniające powyższe zarzuty znane były Wykonawcy w miesiącu
październiku 2009 roku. W ocenie Odwołującego, Zamawiający nie uwzględnił okoliczności,
że w dniu 21 stycznia 2010 roku dokonał niezakwestionowanej przez Przystępującego
powtórnej oceny oferty wszystkich wykonawców, w tym oferty Przystępującego, co jest
okolicznością – według Odwołującego - powodującą nowy bieg terminu na wniesienie
protestu. Odwołujący wskazał również, że w okresie poprzedzającym powtórną czynność
oceny ofert nie posiadał interesu prawnego w kwestionowaniu prawidłowości ofert
konkurencyjnych wykonawców, gdyż oferta Wykonawcy została odrzucona, a tym samym
nie było możliwie ustalenie, czy podnoszone obecnie zarzuty mogą mieć wpływ na wynik
postępowania.
Zarówno w proteście, jak i w odwołaniu, wnoszono o powtórną ocenę ofert,
z uwzględnieniem korzystniejszej oceny, niż dotychczasowa, ,,Metodologii” załączonej do
oferty Odwołującego.
Do protestu, a następnie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
przystąpili wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Bombardier
Transportation Sweden AB, Bombardier Transportation (ZWUS) Polska Sp. z o.o. (dalej:
Przystępujący).
II. Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 187 ust. 4 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie. Izba nie rozpatrywała jednak
zarzutów dotyczących oceny ,,Metodologii” Przystępującego, bowiem stwierdziła, wbrew
stanowisku Odwołującego, że zarzuty te są wniesione po terminie.
W tym zakresie Izba ustaliła, że Zamawiający, przed czynnością oceny ofert,
o wyniku której zawiadomił wykonawców w dn. 2 lutego br. (na tą czynność Zamawiającego
wniesiono protest, a następnie odwołanie rozpatrywane w niniejszym postępowaniu
odwoławczym) dokonał wcześniej oceny ofert, o czym poinformował w dn.
30 września 2009 r. Rezultat obu czynności był identyczny w odniesieniu do wyboru oferty
najkorzystniejszej: w obu przypadkach za najkorzystniejszą została uznana oferta złożona
przez Przystępującego. Ponieważ oprócz ceny, były jeszcze inne kryteria oceny ofert
(metodologia, dostępność i czas realizacji zamówienia), Zamawiający w obu
zawiadomieniach informował również o ilości punktów w poszczególnych kryteriach
(odpowiednio: 10, 20 i 15 punktów dla oferty Przystępującego) i były one takie same dla
oferty Przystępującego w obu zawiadomieniach. Odwołujący w wyniku decyzji z dn.
30 września 2009 r. był odrzucony z postępowania, a na skutek wniesionych przez niego
środków została powtórzona czynność oceny ofert, a jego oferta uznana – zgodnie
z informacją Zamawiającego z dn. 2 lutego br. - za niepodlegającą odrzuceniu, i oceniona
w kryterium ,,metodologia” na 6 punktów.
Wobec powyższych okoliczności, w ocenie składu orzekającego, Odwołujący
powinien był oprotestować ocenę oferty Przystępującego łącznie z zakwestionowaniem
odrzucenia własnej oferty, a termin do złożenia środków ochrony prawnej w tym zakresie
biegł od dnia 30 września 2009 r. Ocena oferty Przystępującego w żaden sposób się nie
zmieniła w związku z nową czynnością z dn. 2 lutego br. Nie można podzielić poglądu
Odwołującego, iż jego interes prawny w podnoszeniu zarzutu wobec oferty Odwołującego
zaktualizował się dopiero wskutek zawiadomienia go o wyniku postępowania z dn. 2 lutego
br., w związku z okolicznością, że wcześniej oferta Odwołującego była odrzucona. Właśnie
w tym celu wprowadzono zasadę koncentracji środków ochrony prawnej, by uniknąć
wielokrotnego oprotestowania tej samej czynności Zamawiającego. Gdyby zaakceptować
pogląd Odwołującego, w każdej sytuacji, jeżeli oferta składającego protest, sklasyfikowanego
na drugim miejscu w rankingu ofert, jest odrzucona, kolejność wnoszenia środków ochrony
prawnej musiałaby być następująca: wykonawca drugi w rankingu ofert po pierwsze musi
skutecznie zakwestionować swoje odrzucenie, a dopiero – po uzyskaniu korzystnego dla
siebie orzeczenia KIO, mógłby wskazywać na podstawy wykluczenia wykonawcy
sklasyfikowanego na pierwszym miejscu w rankingu ofert, bądź podstawy jego odrzucenia.
Taki pogląd należy uznać za niedopuszczalny, niezależnie od okoliczności, czy cena jest
jedynym kryterium oceny ofert, czy też nie; zarzuty wniesione w odniesieniu do oferty
uznanej za najkorzystniejszą w przedmiotowej sytuacji – są spóźnione. Sam Odwołujący
w odwołaniu wskazuje, że powtórzona czynność oceny ofert w odniesieniu do oferty
Przystępującego ,,w znacznej części powiela niewytknięte uprzednio przez Odwołującego
błędy pierwotnej czynności oceny ofert” (nie podając, w jakiej części), a więc o podstawie
wniesienia zarzutów w tym zakresie Odwołujący powziął wiadomość już
w dn. 30 września 2009 r.
W konsekwencji Izba rozpatrywała jedynie zarzut dotyczący wadliwej oceny
,,Metodologii” załączonej do oferty Odwołującego.
Odwołujący ma interes prawny we wnoszeniu środków ochrony prawnej w zakresie
powyższego zarzutu, ponieważ w konsekwencji uwzględnienia odwołania, i powtórnej oceny
ofert, jego oferta miałaby szansę zostać uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą:
w kryterium ,,cena” Odwołujący otrzymał najwyższą ilość punktów, w kryterium ,,dostępność”
i ,,czas realizacji zamówienia” otrzymał taką samą ilość punktów jak Przystępujący,
natomiast w kryterium ,,metodologia” otrzymał tylko 6 punktów, podczas gdy Przystępujący –
10 punktów (maksymalną ilość przewidzianą w SIWZ). Gdyby zatem Odwołujący w wyniku
uwzględniania odwołania otrzymał taką samą ilość punktów w kryterium ,,metodologia”, jak
Przystępujący, otrzymałby łącznie największą ilość punktów ze wszystkich ofert złożonych
w postępowaniu.
Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie
W zakresie rozpatrywanego zarzutu, Izba ustaliła, co następuje:
1. W punkcie 15.1.i) SIWZ Zamawiający zawarł oczekiwania co do zawartości opracowania
pt. ,,Metodologia realizacji projektu”, która miała być załączona do oferty. Zamawiający
wymienił szereg oczekiwań co do zawartości merytorycznej tego opracowania – przez
wskazanie konkretnych elementów (konspekt projektu, struktura podziału zadań itd.).
W ostatnim akapicie punktu 15.1.i) Zamawiający zawarł oczekiwanie co do formy
opracowania (ilość stron, format strony, wielkość czcionki).
2. W pkt 20.9.a SIWZ Zamawiający opisał, w jaki sposób dokona oceny ,,Metodologii” – ma
ona być zgodna z wytycznymi wynikającymi z dyrektyw WE, i zawierać co najmniej
wskazane przez Zamawiającego zagadnienia (bezpieczeństwo, niezawodność i dostępność
itd.). Zagadnienia wymienione w pkt. 20.9.a SIWZ nie pokrywają się z oczekiwanymi
elementami, wynikającymi z punktu 15.1.i) SIWZ.
3. Zamawiający opisał (w pkt. 20.9. SIWZ) sposób przyznawania punktów za ,,Metodologię”:
0 punktów za brak tego opracowania bądź jego nieadekwatność do przedmiotu zamówienia,
2 pkt – za opracowanie niezawierające ,,wszystkich zagadnień wyrażonych w metodologii”,
bądź za opracowanie częściowo nieadekwatne do przedmiotu zamówienia, 6 pkt – za
powierzchowny opis zawierający wszystkie zagadnienia wskazane w metodologii,
a maksymalną ilość punktów (10 pkt) – za pogłębioną metodologię przewidywanych
zagadnień, świadczącą o głębokiej analizie zadania.
4. W toku postępowania, w odpowiedzi na pytanie o rozbieżność pomiędzy zakresem
oczekiwań w pkt. 15.1.i) SIWZ, a zakresem zagadnień opisanych w pkt. 20.9 Zamawiający
(w odpowiedzi nr 66, kopia w aktach sprawy) wyjaśnił, że ,,Metodologia” ma zawierać
wszystkie elementy wymienione w pkt. 15.1.i), natomiast w pkt. 20.9.a określono kryteria
punktowe dla zagadnienia ,,metodologia” i nie muszą one być zbieżne z zawartością
dokumentu ,,Metodologia”.
5. Ponadto, w odpowiedzi nr 67 (kopia również w aktach sprawy) Zamawiający wyjaśnił
różnicę między opisem powierzchownym a pogłębioną metodologią. Zamawiający podał, że
przez powierzchowny opis rozumie analizę projektu na poziomie podstawowym, zawierającą
jedynie analizę formalną zagadnień wymaganych przez Zamawiającego i wszystkie
wymagane elementy, o których mowa w pkt 15.1.i) SIWZ. Natomiast metodologia
pogłębiona, to taka, która zawierać będzie ,,powierzchowny opis” oraz analizę pogłębioną –
tzn. sposób implementacji wymagań wynikających z analizy formalnej, która jest wykazaniem
,,pełnej listy wymagań”.
6. Odwołujący przyznał w odwołaniu, że pominął opis części podelementów, składających
się na elementy z pkt. 15.1.i) SIWZ, tj. ,,proces planowania i zarządzania ryzykiem”,
ponieważ po pierwsze, wyszedł z założenia, że zakres jego obowiązków ograniczony jest
normami europejskimi, a po drugie – ponieważ podelementy te są standardowe, powtarzalne
i niezwiązane z projektem, zatem pominął je ze względu na ograniczenie ilości stron
,,Metodologii” wskazane w SIWZ. Ponadto przyznał, że w jego ,,Metodologii” brak
opracowania dotyczącego jednego podelementu, składającego się na element ,,zarządzanie
budżetem”, o którym mowa w pkt 15.1.i) SIWZ, tj. brak opracowania ilustrującego przepływy
finansowe wynikające z realizacji obiektów z rozbiciem ceny ofertowej (strona 10 odwołania).
Na podstawie tak ustalonych okoliczności, Izba stwierdziła, co następuje:
1. Załączenie do oferty opracowania pt. ,,Metodologia realizacji projektu” było fakultatywne-
świadczy o tym fakt, że Zamawiający przewidział zero punktów w przypadku braku tego
opracowania w ofercie. Zatem gdyby wykonawca do oferty nie załączył tego opracowania,
nie byłoby podstaw odrzucenia oferty, a jedynie w kryterium ,,metodologia” oferta takiego
wykonawcy otrzymałaby zero punktów. W konsekwencji powyższego, opracowanie to nie
musiało również zawierać wszystkich elementów wskazanych przez Zamawiającego w pkt.
15.1.i) SIWZ (opisanych jako ,,oczekiwania”) – w takim jednak przypadku, zgodnie
z punktacją opisaną w pkt 20.9.a SIWZ i zgodnie z odpowiedzą na pytanie nr 67 –
wykonawca za ,,Metodologię” powinien otrzymać tylko 2 punkty.
2. Wyższą ilość punktów – 6 i 10 pkt – można było otrzymać wyłącznie w sytuacji, gdy
w ,,Metodologii” ujęto wszystkie elementy z pkt. 15.1.i) SIWZ, a z nich wynikają wszystkie
zagadnienia opisane w pkt. 20.9.a SIWZ – wynika to wprost z odpowiedzi Zamawiającego
nr 66 i 67. ,,Pogłębiona metodologia”, za którą można było uzyskać maksymalną ilość
punktów (10 pkt) powinna zawierać analizę projektu na poziomie podstawowym, zawierającą
analizę formalną zagadnień wymaganych przez Zamawiającego i wszystkie wymagane
elementy, o których mowa w pkt 15.1.i) SIWZ (,,powierzchowny opis”) oraz analizę
pogłębioną. Skoro Zamawiający, dla uzyskania 6 i 10 punktów wymagał wszystkich
elementów z pkt 15.1.i) SIWZ, to opracowanie winno zawierać również wszystkie
wymienione tam podelementy.
Wobec powyższych ustaleń, skoro Odwołujący sam przyznał, że jego opracowanie
nie zawiera pełni wszystkich elementów, o których mowa w pkt 15.1 i) SIWZ, jego oferta nie
mogła otrzymać maksymalnej ilości punktów w kryterium ,,metodologia”. Zasadniczo,
zgodnie z ustaleniami Izby, wobec braku wszystkich podelementów opisanych w pkt. 15.1.i)
SIWZ, Odwołujący powinien był otrzymać dwa punkty.
Odwołujący wskazywał, że nierówno potraktowano wykonawców w postępowaniu,
argumentując, że jego ,,Metodologia” zmieściła się na 200 stronach wymaganych przez
Zamawiającego w pkt. 15.1.i), natomiast ,,Metodologia” Przystępującego liczyła więcej stron,
i dlatego powinna otrzymać tylko 2 punkty.
Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego – wymóg odnośnie ilości stron był wyłącznie
wskazówką co do formy (i to w sensie ,,wyglądu”, a nie w znaczeniu ,,formy szczególnej”)
dokumentu, a nie co do jej treści; wymogi co do treści Zamawiający opisał jako ,,elementy”,
jednoznacznie je konkretyzując. W konsekwencji nie można podzielić poglądu
Odwołującego, iż przekroczenie wskazanej ilości stron stanowi o nieadekwatności do
przedmiotu zamówienia bądź o niespełnieniu wymogów z pkt 15.1.i) SIWZ. Trudno też
znaleźć uzasadnienie dla stanowiska Odwołującego, który sporządzając ,,Metodologię”
uznał, że wymóg co do formy jest bardziej istotny, niż wymóg co do treści (sam przyznał
w odwołaniu, że pominął jeden podelement, który uznał za standardowy w celu dochowania
wymogu co do ilości stron). Skład orzekający nie podzielił stanowiska Odwołującego, że
opracowanie ilustrujące przepływy finansowe może być zastąpione przez wskazanie czasu
wykonywania poszczególnych zadań – samo wskazanie czasu wykonywania zadań nie
opisuje bowiem przepływów finansowych.
Nie można również podzielić poglądów Odwołującego, że opracowanie pt.
,,Metodologia” powinno być oceniane pod względem adekwatności do przedmiotu
zamówienia, z pominięciem wymogów pkt 15.1.i) i 20.9 SIWZ – nieadekwatność do
przedmiotu zamówienia skutkowała jedynie przyznaniem 0 punktów w kwestionowanym
kryterium (częściowa nieadekwatność – 2 pkt), natomiast Odwołujący aspirował – wnosząc
rozpatrywane odwołanie – do uzyskania 10 punktów w tym kryterium. Zamawiający uznał za
oczywiste – i nie wywołało to pytań na etapie wyjaśnień do SIWZ – iż ,,powierzchowny opis”
i ,,pogłębiona metodologia”, zawierające, zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 67, wszystkie
elementy z pkt 15.1.i) SIWZ, automatycznie implikują adekwatność ,,Metodologii” do
przedmiotu zamówienia. W celu uzyskania maksymalnej ilości punktów zatem Odwołujący
powinien był, zgodnie z odpowiedzą na pytanie nr 67, sporządzić ,,pogłębioną metodologię”,
która powinna zawierać analizę projektu na poziomie podstawowym, zawierającą analizę
formalną zagadnień wymaganych przez Zamawiającego i wszystkie wymagane elementy,
o których mowa w pkt 15.1.i) SIWZ (,,powierzchowny opis”) oraz analizę pogłębioną. Skoro
,,Metodologia” Odwołującego nie zawierała wszystkich tych elementów wraz z wszystkimi
podelementami, Odwołujący nie mógł otrzymać maksymalnej ilości punktów w kryterium
,,metodologia”.
Reasumując, skład orzekający nie stwierdził żadnego z wskazywanych przez
Odwołującego naruszeń Prawa zamówień publicznych, i orzeczono jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku postępowania odwoławczego na podstawie art.
191 ust. 6 i 7 Prawa zamówień publicznych.
Uwzględniono koszty zastępstwa Zamawiającego w wysokości 3 599,00 zł, zgodnie z § 4
ust. 1 pkt 2 lit. b Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007r. w sprawie
wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2007r., Nr 128, poz. 886
z późn. zm.).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.) na niniejszy wyrok
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego Warszawa – Praga.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
WYROK
z dnia 9 kwietnia 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Marzena Teresa Ordysińska
Członkowie: Emil Kuriata
Jolanta Markowska
Protokolant: Paweł Nowosielski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez ANSALDO STS S.p.A., 16-151 Genua, Via Paolo Mantovani 3-5 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734
Warszawa, ul. Targowa 74 protestu z dnia 12 lutego 2010 r.
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Bombardier Transportation Sweden AB, Bombardier Transportation (ZWUS) Polska
Sp. z o.o. (pełnomocnik, adres: 40-142 Katowice, ul. Modelarska 12), zgłaszających
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża ANSALDO STS S.p.A., 16-151 Genua, Via Paolo
Mantovani 3-5 i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 444 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez ANSALDO STS S.p.A., 16-151
Genua, Via Paolo Mantovani 3-5
2) dokonać wpłaty kwoty 3 599 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące pięćset
dziewięćdziesiąt dziewięć złotych zero groszy) przez ANSALDO STS S.p.A.,
16-151 Genua, Via Paolo Mantovani 3-5 na rzecz PKP Polskie Linie
Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa, ul. Targowa 74 stanowiącej uzasadnione
koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania, oraz wynagrodzenia
pełnomocnika;
3) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP;
4) dokonać zwrotu kwoty 15 556 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz ANSALDO STS S.p.A., 16-151
Genua, Via Paolo Mantovani 3-5
U z a s a d n i e n i e
I. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., (zwana dalej Zamawiającym), prowadzi postępowanie na
wykonanie zamówienia publicznego na zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych
w ramach projektu „Modernizacja linii kolejowej E30, etap II. Pilotażowe wdrożenie ERTMS
w Polsce na odcinku Legnica-Węgliniec-Bielawa Dolna-w części ETCS II”. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich
nr 2009/S 20-028220 z dnia 30.01.2009 r. i Zamawiający zamieścił specyfikację istotnych
warunków zamówienia (dalej: SIWZ) na swojej stronie internetowej. Postępowanie
prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2007r., Nr 223, poz.1655 z późn.
zm.; dalej: Prawo zamówień publicznych).
W dniu 2 lutego 2010 roku Zamawiający zawiadomił uczestników postępowania
o wyniku postępowania – za ofertę najkorzystniejsza została uznana oferta złożona przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Bombardier
Transportation Sweden AB, Bombardier Transportation (ZWUS) Polska Sp. z o.o.
Oferta złożona przez ANSALDO STS S.p.A., 16-151 Genua, Via Paolo Mantovani 3-5 (dalej:
Odwołujący) zajęła drugie miejsce w rankingu ofert.
W dniu 12 lutego 2010 r. Odwołujący złożył protest, który Zamawiający rozstrzygnął w dniu
19 lutego 2010 r. poprzez jego oddalenie. Odwołujący w dniu 1 marca 2010 r. (data nadania
odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego) wniósł do Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych odwołanie od rozstrzygnięcia protestu, przekazując jednocześnie
Zamawiającemu kopię odwołania.
W proteście Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących
przepisów (co następnie podtrzymał w odwołaniu):
1) art. 89 ust. 1 pkt 2 Prawa zamówień publicznych, poprzez zaniechanie odrzucenia
oferty Przystępującego, pomimo, że treść jego oferty nie odpowiada treści SIWZ,
a w szczególności nie odpowiada wymogowi postawionemu przez Zamawiającego odnośnie
nieprzekraczalnej objętości dokumentu pod nazwą „Metodologia realizacji projektu",
stanowiącego część oferty, który został określony w punkcie 15.1.(i) zdanie ostatnie (strona
19 tomu I SIWZ); zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego stanowi równocześnie
zdaniem Odwołującego naruszenie przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 Prawa zamówień
publicznych, poprzez niezastosowanie wobec niektórych wykonawców ograniczeń
wprowadzonych przez Zamawiającego w powołanym punkcie SIWZ; w przypadku gdyby
Zamawiający nie wprowadził powyższego ograniczenia, spółka Ansaldo mogłaby
przygotować opracowanie znacznie przekraczające objętość złożonego dokumentu
„Metodologia realizacji projektu", co pozwoliłoby na jeszcze wszechstronniejsze
przedstawienie zagadnień opisanych w „Metodologii realizacji projektu". Alternatywnie,
w przypadku nieuwzględnienia powyższego zarzutu, Odwołujący zarzucał naruszenie art. 91
ust. 1 Prawa zamówień publicznych w związku z punktem 20.9.(a) SIWZ (strona 22 tomu
I SIWZ), poprzez uznanie, iż „Metodologia realizacji projektu" przedstawiona przez
Przystępującego jest „pogłębioną metodologią przewidywanych zagadnień, świadczącą
o głębokiej analizie zagadnienia", podczas, gdy nie zawiera istotnych elementów opisanych
treścią SIWZ, co powoduje, że winna otrzymać 2 punkty, zgodnie z opisem właściwym dla tej
oceny zawartym w powołanym punkcie SIWZ („opracowanie nie zawierające wszystkich
zagadnień wyrażonych w metodologii lub opracowanie częściowo nieadekwatne do
przedmiotu zamówienia").
2) art. 91 ust. 1 Prawa zamówień publicznych w związku z punktem 20.9.(a) SIWZ (strona 22
tomu I SIWZ), poprzez uznanie, iż „Metodologia realizacji projektu" załączona do oferty
Odwołującego jest „powierzchownym opisem zawierającym wszystkie zagadnienia
wskazane w metodologii" nie zaś „pogłębioną metodologią przewidywanych zagadnień,
świadczącą o głębokiej analizie zagadnienia", co spowodowało, że oferta Odwołującego
uzyskała w zakresie kryterium opisanego w tomie I punkt 20.9.(a) SIWZ jedynie 6 punktów,
nie zaś 10 punktów, co z kolei - w świetle decyzji Zamawiającego o wyborze
najkorzystniejszej oferty - miało decydujące znaczenie dla uznania, że oferta Odwołującego
nie jest najkorzystniejsza i spowodowało wybór oferty z wyższą ceną złożoną przez
Przystępującego.
Odwołujący w odwołaniu zarzucił także naruszenie art. 180 ust. 7 w związku z art.
180 ust. 2 Prawa zamówień publicznych (zarzut niepoprzedzony protestem), poprzez jego
błędne zastosowanie, wyrażające się w przyjęciu, iż Odwołujący utracił możliwość
powoływania zarzutów uzasadniających odrzucenie oferty Przystępującego względnie
możliwość powoływania zarzutów uzasadniających jej ocenę z uwagi na okoliczność, że
okoliczności faktyczne uzasadniające powyższe zarzuty znane były Wykonawcy w miesiącu
październiku 2009 roku. W ocenie Odwołującego, Zamawiający nie uwzględnił okoliczności,
że w dniu 21 stycznia 2010 roku dokonał niezakwestionowanej przez Przystępującego
powtórnej oceny oferty wszystkich wykonawców, w tym oferty Przystępującego, co jest
okolicznością – według Odwołującego - powodującą nowy bieg terminu na wniesienie
protestu. Odwołujący wskazał również, że w okresie poprzedzającym powtórną czynność
oceny ofert nie posiadał interesu prawnego w kwestionowaniu prawidłowości ofert
konkurencyjnych wykonawców, gdyż oferta Wykonawcy została odrzucona, a tym samym
nie było możliwie ustalenie, czy podnoszone obecnie zarzuty mogą mieć wpływ na wynik
postępowania.
Zarówno w proteście, jak i w odwołaniu, wnoszono o powtórną ocenę ofert,
z uwzględnieniem korzystniejszej oceny, niż dotychczasowa, ,,Metodologii” załączonej do
oferty Odwołującego.
Do protestu, a następnie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
przystąpili wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Bombardier
Transportation Sweden AB, Bombardier Transportation (ZWUS) Polska Sp. z o.o. (dalej:
Przystępujący).
II. Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 187 ust. 4 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie. Izba nie rozpatrywała jednak
zarzutów dotyczących oceny ,,Metodologii” Przystępującego, bowiem stwierdziła, wbrew
stanowisku Odwołującego, że zarzuty te są wniesione po terminie.
W tym zakresie Izba ustaliła, że Zamawiający, przed czynnością oceny ofert,
o wyniku której zawiadomił wykonawców w dn. 2 lutego br. (na tą czynność Zamawiającego
wniesiono protest, a następnie odwołanie rozpatrywane w niniejszym postępowaniu
odwoławczym) dokonał wcześniej oceny ofert, o czym poinformował w dn.
30 września 2009 r. Rezultat obu czynności był identyczny w odniesieniu do wyboru oferty
najkorzystniejszej: w obu przypadkach za najkorzystniejszą została uznana oferta złożona
przez Przystępującego. Ponieważ oprócz ceny, były jeszcze inne kryteria oceny ofert
(metodologia, dostępność i czas realizacji zamówienia), Zamawiający w obu
zawiadomieniach informował również o ilości punktów w poszczególnych kryteriach
(odpowiednio: 10, 20 i 15 punktów dla oferty Przystępującego) i były one takie same dla
oferty Przystępującego w obu zawiadomieniach. Odwołujący w wyniku decyzji z dn.
30 września 2009 r. był odrzucony z postępowania, a na skutek wniesionych przez niego
środków została powtórzona czynność oceny ofert, a jego oferta uznana – zgodnie
z informacją Zamawiającego z dn. 2 lutego br. - za niepodlegającą odrzuceniu, i oceniona
w kryterium ,,metodologia” na 6 punktów.
Wobec powyższych okoliczności, w ocenie składu orzekającego, Odwołujący
powinien był oprotestować ocenę oferty Przystępującego łącznie z zakwestionowaniem
odrzucenia własnej oferty, a termin do złożenia środków ochrony prawnej w tym zakresie
biegł od dnia 30 września 2009 r. Ocena oferty Przystępującego w żaden sposób się nie
zmieniła w związku z nową czynnością z dn. 2 lutego br. Nie można podzielić poglądu
Odwołującego, iż jego interes prawny w podnoszeniu zarzutu wobec oferty Odwołującego
zaktualizował się dopiero wskutek zawiadomienia go o wyniku postępowania z dn. 2 lutego
br., w związku z okolicznością, że wcześniej oferta Odwołującego była odrzucona. Właśnie
w tym celu wprowadzono zasadę koncentracji środków ochrony prawnej, by uniknąć
wielokrotnego oprotestowania tej samej czynności Zamawiającego. Gdyby zaakceptować
pogląd Odwołującego, w każdej sytuacji, jeżeli oferta składającego protest, sklasyfikowanego
na drugim miejscu w rankingu ofert, jest odrzucona, kolejność wnoszenia środków ochrony
prawnej musiałaby być następująca: wykonawca drugi w rankingu ofert po pierwsze musi
skutecznie zakwestionować swoje odrzucenie, a dopiero – po uzyskaniu korzystnego dla
siebie orzeczenia KIO, mógłby wskazywać na podstawy wykluczenia wykonawcy
sklasyfikowanego na pierwszym miejscu w rankingu ofert, bądź podstawy jego odrzucenia.
Taki pogląd należy uznać za niedopuszczalny, niezależnie od okoliczności, czy cena jest
jedynym kryterium oceny ofert, czy też nie; zarzuty wniesione w odniesieniu do oferty
uznanej za najkorzystniejszą w przedmiotowej sytuacji – są spóźnione. Sam Odwołujący
w odwołaniu wskazuje, że powtórzona czynność oceny ofert w odniesieniu do oferty
Przystępującego ,,w znacznej części powiela niewytknięte uprzednio przez Odwołującego
błędy pierwotnej czynności oceny ofert” (nie podając, w jakiej części), a więc o podstawie
wniesienia zarzutów w tym zakresie Odwołujący powziął wiadomość już
w dn. 30 września 2009 r.
W konsekwencji Izba rozpatrywała jedynie zarzut dotyczący wadliwej oceny
,,Metodologii” załączonej do oferty Odwołującego.
Odwołujący ma interes prawny we wnoszeniu środków ochrony prawnej w zakresie
powyższego zarzutu, ponieważ w konsekwencji uwzględnienia odwołania, i powtórnej oceny
ofert, jego oferta miałaby szansę zostać uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą:
w kryterium ,,cena” Odwołujący otrzymał najwyższą ilość punktów, w kryterium ,,dostępność”
i ,,czas realizacji zamówienia” otrzymał taką samą ilość punktów jak Przystępujący,
natomiast w kryterium ,,metodologia” otrzymał tylko 6 punktów, podczas gdy Przystępujący –
10 punktów (maksymalną ilość przewidzianą w SIWZ). Gdyby zatem Odwołujący w wyniku
uwzględniania odwołania otrzymał taką samą ilość punktów w kryterium ,,metodologia”, jak
Przystępujący, otrzymałby łącznie największą ilość punktów ze wszystkich ofert złożonych
w postępowaniu.
Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie
W zakresie rozpatrywanego zarzutu, Izba ustaliła, co następuje:
1. W punkcie 15.1.i) SIWZ Zamawiający zawarł oczekiwania co do zawartości opracowania
pt. ,,Metodologia realizacji projektu”, która miała być załączona do oferty. Zamawiający
wymienił szereg oczekiwań co do zawartości merytorycznej tego opracowania – przez
wskazanie konkretnych elementów (konspekt projektu, struktura podziału zadań itd.).
W ostatnim akapicie punktu 15.1.i) Zamawiający zawarł oczekiwanie co do formy
opracowania (ilość stron, format strony, wielkość czcionki).
2. W pkt 20.9.a SIWZ Zamawiający opisał, w jaki sposób dokona oceny ,,Metodologii” – ma
ona być zgodna z wytycznymi wynikającymi z dyrektyw WE, i zawierać co najmniej
wskazane przez Zamawiającego zagadnienia (bezpieczeństwo, niezawodność i dostępność
itd.). Zagadnienia wymienione w pkt. 20.9.a SIWZ nie pokrywają się z oczekiwanymi
elementami, wynikającymi z punktu 15.1.i) SIWZ.
3. Zamawiający opisał (w pkt. 20.9. SIWZ) sposób przyznawania punktów za ,,Metodologię”:
0 punktów za brak tego opracowania bądź jego nieadekwatność do przedmiotu zamówienia,
2 pkt – za opracowanie niezawierające ,,wszystkich zagadnień wyrażonych w metodologii”,
bądź za opracowanie częściowo nieadekwatne do przedmiotu zamówienia, 6 pkt – za
powierzchowny opis zawierający wszystkie zagadnienia wskazane w metodologii,
a maksymalną ilość punktów (10 pkt) – za pogłębioną metodologię przewidywanych
zagadnień, świadczącą o głębokiej analizie zadania.
4. W toku postępowania, w odpowiedzi na pytanie o rozbieżność pomiędzy zakresem
oczekiwań w pkt. 15.1.i) SIWZ, a zakresem zagadnień opisanych w pkt. 20.9 Zamawiający
(w odpowiedzi nr 66, kopia w aktach sprawy) wyjaśnił, że ,,Metodologia” ma zawierać
wszystkie elementy wymienione w pkt. 15.1.i), natomiast w pkt. 20.9.a określono kryteria
punktowe dla zagadnienia ,,metodologia” i nie muszą one być zbieżne z zawartością
dokumentu ,,Metodologia”.
5. Ponadto, w odpowiedzi nr 67 (kopia również w aktach sprawy) Zamawiający wyjaśnił
różnicę między opisem powierzchownym a pogłębioną metodologią. Zamawiający podał, że
przez powierzchowny opis rozumie analizę projektu na poziomie podstawowym, zawierającą
jedynie analizę formalną zagadnień wymaganych przez Zamawiającego i wszystkie
wymagane elementy, o których mowa w pkt 15.1.i) SIWZ. Natomiast metodologia
pogłębiona, to taka, która zawierać będzie ,,powierzchowny opis” oraz analizę pogłębioną –
tzn. sposób implementacji wymagań wynikających z analizy formalnej, która jest wykazaniem
,,pełnej listy wymagań”.
6. Odwołujący przyznał w odwołaniu, że pominął opis części podelementów, składających
się na elementy z pkt. 15.1.i) SIWZ, tj. ,,proces planowania i zarządzania ryzykiem”,
ponieważ po pierwsze, wyszedł z założenia, że zakres jego obowiązków ograniczony jest
normami europejskimi, a po drugie – ponieważ podelementy te są standardowe, powtarzalne
i niezwiązane z projektem, zatem pominął je ze względu na ograniczenie ilości stron
,,Metodologii” wskazane w SIWZ. Ponadto przyznał, że w jego ,,Metodologii” brak
opracowania dotyczącego jednego podelementu, składającego się na element ,,zarządzanie
budżetem”, o którym mowa w pkt 15.1.i) SIWZ, tj. brak opracowania ilustrującego przepływy
finansowe wynikające z realizacji obiektów z rozbiciem ceny ofertowej (strona 10 odwołania).
Na podstawie tak ustalonych okoliczności, Izba stwierdziła, co następuje:
1. Załączenie do oferty opracowania pt. ,,Metodologia realizacji projektu” było fakultatywne-
świadczy o tym fakt, że Zamawiający przewidział zero punktów w przypadku braku tego
opracowania w ofercie. Zatem gdyby wykonawca do oferty nie załączył tego opracowania,
nie byłoby podstaw odrzucenia oferty, a jedynie w kryterium ,,metodologia” oferta takiego
wykonawcy otrzymałaby zero punktów. W konsekwencji powyższego, opracowanie to nie
musiało również zawierać wszystkich elementów wskazanych przez Zamawiającego w pkt.
15.1.i) SIWZ (opisanych jako ,,oczekiwania”) – w takim jednak przypadku, zgodnie
z punktacją opisaną w pkt 20.9.a SIWZ i zgodnie z odpowiedzą na pytanie nr 67 –
wykonawca za ,,Metodologię” powinien otrzymać tylko 2 punkty.
2. Wyższą ilość punktów – 6 i 10 pkt – można było otrzymać wyłącznie w sytuacji, gdy
w ,,Metodologii” ujęto wszystkie elementy z pkt. 15.1.i) SIWZ, a z nich wynikają wszystkie
zagadnienia opisane w pkt. 20.9.a SIWZ – wynika to wprost z odpowiedzi Zamawiającego
nr 66 i 67. ,,Pogłębiona metodologia”, za którą można było uzyskać maksymalną ilość
punktów (10 pkt) powinna zawierać analizę projektu na poziomie podstawowym, zawierającą
analizę formalną zagadnień wymaganych przez Zamawiającego i wszystkie wymagane
elementy, o których mowa w pkt 15.1.i) SIWZ (,,powierzchowny opis”) oraz analizę
pogłębioną. Skoro Zamawiający, dla uzyskania 6 i 10 punktów wymagał wszystkich
elementów z pkt 15.1.i) SIWZ, to opracowanie winno zawierać również wszystkie
wymienione tam podelementy.
Wobec powyższych ustaleń, skoro Odwołujący sam przyznał, że jego opracowanie
nie zawiera pełni wszystkich elementów, o których mowa w pkt 15.1 i) SIWZ, jego oferta nie
mogła otrzymać maksymalnej ilości punktów w kryterium ,,metodologia”. Zasadniczo,
zgodnie z ustaleniami Izby, wobec braku wszystkich podelementów opisanych w pkt. 15.1.i)
SIWZ, Odwołujący powinien był otrzymać dwa punkty.
Odwołujący wskazywał, że nierówno potraktowano wykonawców w postępowaniu,
argumentując, że jego ,,Metodologia” zmieściła się na 200 stronach wymaganych przez
Zamawiającego w pkt. 15.1.i), natomiast ,,Metodologia” Przystępującego liczyła więcej stron,
i dlatego powinna otrzymać tylko 2 punkty.
Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego – wymóg odnośnie ilości stron był wyłącznie
wskazówką co do formy (i to w sensie ,,wyglądu”, a nie w znaczeniu ,,formy szczególnej”)
dokumentu, a nie co do jej treści; wymogi co do treści Zamawiający opisał jako ,,elementy”,
jednoznacznie je konkretyzując. W konsekwencji nie można podzielić poglądu
Odwołującego, iż przekroczenie wskazanej ilości stron stanowi o nieadekwatności do
przedmiotu zamówienia bądź o niespełnieniu wymogów z pkt 15.1.i) SIWZ. Trudno też
znaleźć uzasadnienie dla stanowiska Odwołującego, który sporządzając ,,Metodologię”
uznał, że wymóg co do formy jest bardziej istotny, niż wymóg co do treści (sam przyznał
w odwołaniu, że pominął jeden podelement, który uznał za standardowy w celu dochowania
wymogu co do ilości stron). Skład orzekający nie podzielił stanowiska Odwołującego, że
opracowanie ilustrujące przepływy finansowe może być zastąpione przez wskazanie czasu
wykonywania poszczególnych zadań – samo wskazanie czasu wykonywania zadań nie
opisuje bowiem przepływów finansowych.
Nie można również podzielić poglądów Odwołującego, że opracowanie pt.
,,Metodologia” powinno być oceniane pod względem adekwatności do przedmiotu
zamówienia, z pominięciem wymogów pkt 15.1.i) i 20.9 SIWZ – nieadekwatność do
przedmiotu zamówienia skutkowała jedynie przyznaniem 0 punktów w kwestionowanym
kryterium (częściowa nieadekwatność – 2 pkt), natomiast Odwołujący aspirował – wnosząc
rozpatrywane odwołanie – do uzyskania 10 punktów w tym kryterium. Zamawiający uznał za
oczywiste – i nie wywołało to pytań na etapie wyjaśnień do SIWZ – iż ,,powierzchowny opis”
i ,,pogłębiona metodologia”, zawierające, zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 67, wszystkie
elementy z pkt 15.1.i) SIWZ, automatycznie implikują adekwatność ,,Metodologii” do
przedmiotu zamówienia. W celu uzyskania maksymalnej ilości punktów zatem Odwołujący
powinien był, zgodnie z odpowiedzą na pytanie nr 67, sporządzić ,,pogłębioną metodologię”,
która powinna zawierać analizę projektu na poziomie podstawowym, zawierającą analizę
formalną zagadnień wymaganych przez Zamawiającego i wszystkie wymagane elementy,
o których mowa w pkt 15.1.i) SIWZ (,,powierzchowny opis”) oraz analizę pogłębioną. Skoro
,,Metodologia” Odwołującego nie zawierała wszystkich tych elementów wraz z wszystkimi
podelementami, Odwołujący nie mógł otrzymać maksymalnej ilości punktów w kryterium
,,metodologia”.
Reasumując, skład orzekający nie stwierdził żadnego z wskazywanych przez
Odwołującego naruszeń Prawa zamówień publicznych, i orzeczono jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku postępowania odwoławczego na podstawie art.
191 ust. 6 i 7 Prawa zamówień publicznych.
Uwzględniono koszty zastępstwa Zamawiającego w wysokości 3 599,00 zł, zgodnie z § 4
ust. 1 pkt 2 lit. b Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007r. w sprawie
wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2007r., Nr 128, poz. 886
z późn. zm.).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.) na niniejszy wyrok
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego Warszawa – Praga.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………