Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO/UZP 1507/10

WYROK
z dnia 3 sierpnia 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Przemysław Dzierzędzki

Członkowie: Marek Koleśnikow
Anna Chudzik

Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2010 r. w Warszawie odwołania przez
Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego CHEMOBUDOWA-KRAKÓW S.A.,
ul. Klimeckiego 24, 30-705 Kraków od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Miasto Bielsko-
Biała, plac Ratuszowy 1, 43-300 Bielsko-Biała protestu z dnia 30 czerwca 2010 r.

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
1. Przedsiębiorstwo Budownictwa Ogólnego „Beskid Holding” Sp. z o.o.,
2. Przedsiębiorstwo Robót Budowlanych „Beskid nr VI” Sp. z o.o., adres dla
pełnomocnika: ul. śywiecka 13, 43-300 Bielsko-Biała, zgłaszających swoje przystąpienie po
stronie zamawiającego,
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu Miastu Bielsko-Biała, plac
Ratuszowy 1, 43-300 Bielsko-Biała unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej, unieważnienie czynności odrzucenia oferty złożonej przez
odwołującego - Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego CHEMOBUDOWA-

KRAKÓW S.A., ul. Klimeckiego 24, 30-705 Kraków, powtórzenie czynności badania i
oceny ofert z uwzględnieniem okoliczności i wynikających z nich konsekwencji
wskazanych w uzasadnieniu,

2. Kosztami postępowania obciąża Miasto Bielsko-Biała, plac Ratuszowy 1, 43-300 Bielsko-
Biała i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 444 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez Przedsiębiorstwo Budownictwa
Przemysłowego CHEMOBUDOWA-KRAKÓW S.A., ul. Klimeckiego 24,
30-705 Kraków,
2) dokonać wpłaty kwoty 8 043 zł 00 gr (słownie: osiem tysięcy czterdzieści trzy
złote zero groszy) przez Miasto Bielsko-Biała, plac Ratuszowy 1, 43-300
Bielsko-Biała na rzecz Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego
CHEMOBUDOWA-KRAKÓW S.A., ul. Klimeckiego 24, 30-705 Kraków,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania
oraz wynagrodzenia pełnomocnika,
3) dokonać zwrotu kwoty 5 556 zł 00 gr (słownie: pięć tysięcy pięćset pięćdziesiąt
sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu Zamówień
Publicznych na rzecz Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego
CHEMOBUDOWA-KRAKÓW S.A., ul. Klimeckiego 24, 30-705 Kraków.



UZASADNIENIE
Miasto Bielsko - Biała, plac Ratuszowy 1, 43-300 Bielsko-Biała, zwane dalej
„Zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759), zwanej dalej „ustawą Pzp”, wszczął i
prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego na „modernizację bazy dydaktycznej dla kształcenia ustawicznego i praktycznego – etap II: w
Bielsku-Białej”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie
Zamówień Publicznych z dnia 9 listopada 2009 r., poz. 389480.
Zamawiający, pismem z dnia 23 czerwca 2010 r., (przedmiotowe pismo Odwołujący
otrzymał faksem w tym samym dniu) poinformował wykonawcę Przedsiębiorstwo Budownictwa

Przemysłowego CHEMOBUDOWA-KRAKÓW S.A., ul. Klimeckiego 24, 30-705 Kraków,
zwanego dalej „Odwołującym”, o wyborze jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Przedsiębiorstwo Budownictwa
Ogólnego „Beskid Holding” Sp. z o.o. oraz Przedsiębiorstwo Robót Budowlanych „Beskid nr
VI” Sp. z o.o., zwanych dalej „Przystępującym” oraz o odrzuceniu oferty złożonej przez
Odwołującego.
Pismem z dnia 30 czerwca 2010 r. (wpływ do Zamawiającego faksem w tym samym
dniu), Odwołujący wniósł protest wobec czynności podjętej przez Zamawiającego w toku
postępowania polegającej na odrzuceniu oferty złożonej przez Odwołującego.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt 6
oraz 7 ust. 1 ustawy Pzp. Jednocześnie Odwołujący wniósł o:
1) unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego,
2) dokonanie powtórnej czynności oceny ofert, z uwzględnieniem oferty Odwołującego.
W uzasadnieniu protestu Odwołujący podniósł, iż zarzut Zamawiającego dotyczący
błędów w obliczeniu ceny z powodu różnych cen jednostkowych zastosowanych w kosztorysie
jest zarzutem całkowicie bezpodstawnym. Argumentował, że złożona przez niego oferta zawiera
wycenę wszystkich pozycji wyszczególnionych w przedmiarach robót. Podkreślał, iż kreowanie
cen jednostkowych jest domeną wyłącznie wykonawcy składającego ofertę i są one ściśle związane
z przyjętą techniką (metodologią) kosztorysowania. Podkreślał także, że Zamawiający nie zabronił
stosowania różnych cen jednostkowych. Zwracał uwagę na treść postanowień zawartych w części
XII SIWZ „Opis sposobu obliczenia ceny" i wywodził, iż cena oferty brutto winna być podana w
złotych polskich, liczbowo i słownie dla całości zamówienia. Argumentował, że zgodnie z
dyspozycją Zamawiającego zawartą w postanowieniu Części VI pkt 2 SIWZ, kosztorysy zostały
opracowane metodą uproszczoną zawierającą ilości robót i cenę jednostkową dla każdej pozycji
kosztorysowej oraz tabele elementów scalonych. Ponadto Zamawiający wyraził zgodę na swobodne
ustalanie podstawy wyceny robót oraz dopuścił zmiany w opisach pozycji przedmiarowych
(odpowiedź nr 11 i 12 - zestawu nr 6 z dnia 22.04.2010 r.).
Odnosząc się do drugiej z przyczyn odrzucenia jego oferty podniósł, że zarzut
Zamawiającego dotyczący braku wskazania stawki roboczogodziny w kosztorysie „Modernizacja
bazy dydaktycznej na potrzeby Centrum kształcenia ustawicznego i praktycznego w Bielsku - Białej
przy ul. Piastowskiej - Budynek A” oraz kosztorysie „konstrukcja i architektura Budynek B i C"
jest również bezpodstawny.
Argumentował, że zgodnie z pkt 5 odpowiedzi Zamawiającego z dnia 1.04.2010 r. „pliki
wprowadzone w dniu 30.03.2010 r. należy rozpatrywać i wyceniać łącznie z wcześniej

publikowanymi przedmiarami robót”. Oznacza to, iż wskazane przez Odwołującego nośniki
cenotwórcze w kosztorysie p.n. „Branża konstrukcyjno budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i
zamienne” („Roboty dodatkowe i zamienne - wg nazwy kosztorysu Wykonawcy), a wprowadzone
w dniu 30.03.2010 r. odnoszą się również do robót wycenionych w kosztorysie p.n. „Modernizacja
bazy dydaktycznej na potrzeby Centrum kształcenia ustawicznego i praktycznego w Bielsku - Białej
przy ul. Piastowskiej – Budynek A" oraz „konstrukcja i architektura Budynek B. i C”.
Wywodził, że informacja o wysokości stawki roboczogodziny podana przez niego w
kosztorysie „Branża konstrukcyjno budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne" w
pełni koreluje z postanowieniem § 13 pkt 4 umowy, w którym jest mowa o nośnikach
cenotwórczych dla poszczególnych rodzajów robót (Roboty budowlane. Instalacje sanitarne itd.).
Podkreślał także, że zgodnie z aktualną sytuacją prawną w zakresie ustalania cen za roboty
budowlane, istnieje pełna swoboda sposobu kalkulacji. Kosztorys ofertowy stanowi kalkulację ceny
oferty i jest przygotowywany przez wykonawcę jako jego propozycja wynagrodzenia za wykonanie
przedmiotu umowy. Ponadto niezależnie od przedstawionych argumentów, w przypadku
wątpliwości i niejasności Zamawiający miał prawo zwrócenia się do Wykonawcy o złożenie
wyjaśnień.


Zamawiający przekazał pozostałym wykonawcom biorącym udział w niniejszym
postępowaniu kopię protestu i wezwał ich do wzięcia udziału w postępowaniu toczącym się w
wyniku wniesienia protestu. Wykonawcy otrzymali wezwanie w dniu 1 lipca 2010r. Pismem z dnia
2 lipca 2010 r., doręczonym Zamawiającemu w tym samym dniu, Przystępujący przystąpił do
postępowania protestacyjnego po stronie Zamawiającego, przekazując jednocześnie kopię
przystąpienia Odwołującemu. Przystępujący wniósł o oddalenie protestu, popierając w pełni
stanowisko Zamawiającego.


Zamawiający rozstrzygnął protest pismem z dnia 9 lipca 2010r., doręczając je w tym
samym dniu Odwołującemu faksem.
Zamawiający oddalił zarzut bezzasadnego odrzucenia oferty Odwołującego z powodu
błędu w obliczeniu ceny. Argumentował, że w trakcie postępowania umieścił na stronie
internetowej przedmiar robót na roboty dodatkowe i zamienne oraz aktualizacje przedmiarów.
Przedmiar robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne"
zawierał minusowanie (tj. odjęcie całości lub części) niektórych robót zawartych w przedmiarze

robót „Konstrukcja i architektura. Budynek A” oraz „Konstrukcja i architektura. Budynek B i C".
Spowodowane to zostało faktem, że Zamawiający wykonał już część robót przewidzianych do
wykonania w dokumentacji projektowej (dokumentacja opracowana została w 2004r.), co zostało
skorygowane właśnie poprzez umieszczenie na stronie internetowej dodatkowego przedmiaru
robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne". Wyjaśniał,
że Odwołujący w przypadku prawie wszystkich pozycji minusujących (minusowanie pozycji
dotyczy łącznie 41 pozycji kosztorysu ofertowego „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa -
roboty dodatkowe i zamienne") zastosował ceny jednostkowe inne niż w odpowiadających im
pozycjach kosztorysów ofertowych „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby centrum
kształcenie ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A" oraz „Konstrukcja i
Architektura. Budynek B i C" obejmujących te same roboty, sprzęt i materiały. Zamawiający
uznał za błąd w obliczeniu ceny fakt zastosowania różnych cen jednostkowych w
odpowiadających sobie pozycjach minusujących się w całości lub części. W przypadku 34 pozycji
cena jednostkowa jest wyższa niż przyjęta przez Odwołującego w kosztorysach „Modernizacja
bazy dydaktycznej (...). Budynek A" oraz „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C" przez co
Odwołujący, jego zdaniem, sztucznie zaniżył wartość oferty. Zamawiający uznał za niewłaściwy
fakt, że wykonanie danej roboty np. „Okładziny schodów prefabrykowane elementy lastryko -
płyty kamienne granitowe gr. 3 cm mocowane na stopniach" (poz. 17 kosztorysu ofertowego
„Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C") wycenione zostało przez Odwołującego na kwotę
525,33 zł, natomiast zminusowanie tej pozycji (czyli niewykonanie tej roboty) wycenione zostało
przez Odwołującego na kwotę - 3 258,60 zł (poz. 1.3 kosztorysu ofertowego „Branża
konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne"). Różnica w cenach, przy
tej samej ilości roboty, spowodowana została zastosowaniem w obu przypadkach różnych cen
jednostkowych. Odwołujący popełnił ten błąd pomimo zamieszczenia przez Zamawiającego w
pozycji 1.3 przedmiaru robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i
zamienne" adnotacji, że pozycja ta dotyczy poz. 17 przedmiaru robót „Konstrukcja i
Architektura. Budynek B i C”. Błędów, związanych z zastosowaniem przez Odwołującego
różnych cen jednostkowych w opisanych powyżej 41 pozycjach minusujących się, nie można
potraktować jako oczywistych omyłek możliwych do poprawienia zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy
Pzp, ponieważ Zamawiający nie jest uprawniony do samodzielnego ustalenia prawidłowej
wartości ceny jednostkowej.
Zamawiający nie zwrócił się do Odwołującego o złożenie wyjaśnień dotyczących
zastosowania różnych cen jednostkowych w opisanych kosztorysach, ponieważ ustalenie
prawidłowej wartości ceny jednostkowej musiałoby nastąpić w drodze uzgodnień pomiędzy

Odwołującym a Zamawiającym, a to wiązałoby się z przeprowadzeniem negocjacji, co jest
niedopuszczalne w myśl ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zamawiający argumentował, że cena ofertowa nie może być dowolnie deklarowaną
wielkością pieniężną, lecz musi wynikać z przeprowadzonego rachunku kosztów (kosztorysu
ofertowego). Dlatego też kosztorys ofertowy składający się na ofertę wykonawcy ma istotne
znaczenie w postępowaniu przetargowym, zarówno dla porównywalności ofert złożonych w
postępowaniu, w celu dokonania ich oceny pod kątem wyboru oferty najkorzystniejszej, jak i dla
sposobu rozliczenia wykonanych robót na etapie realizacji zamówienia. Wynagrodzenie za
wykonanie przedmiotu zamówienia w niniejszym postępowaniu ma charakter kosztorysowy.
Podanie prawidłowej ceny jednostkowej dla konkretnej pozycji, jej składników cenotwórczych
jest istotnym wymogiem służącym ustaleniu ceny ofertowej, a także ewentualnego wynagrodzenia
za prace dodatkowe. Ceny jednostkowe mają pierwszorzędne znaczenia dla rozliczenia robót z
Zamawiającym. Podane przez Odwołującego różne ceny jednostkowe dla określonych tożsamo
pozycji kosztorysu uniemożliwiają Zamawiającemu rozliczenie wykonanych robót kosztorysem
powykonawczym. Zarzucane Odwołującemu błędy w sporządzonym kosztorysie ofertowym są
zatem błędami rozpatrywanymi w kontekście wadliwości oferty.
Zamawiający podtrzymał również swoje stanowisko dotyczące wadliwości oferty
polegającej na jej niezgodności z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wynikającej
z braku stawki roboczogodziny w kosztorysach „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby
centrum kształcenie ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A” oraz
„Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C”. Argumentował, że Odwołujący złożył ofertę
zawierającą 13 odrębnych kosztorysów ofertowych dla poszczególnych branż. Pozostałe złożone
przez Odwołującego kosztorysy ofertowe zawierają stawkę roboczogodziny.
Wywodził, że wymienione powyżej kosztorysy ofertowe zawierają wycenę wykonania
robót budowlanych. Roboty budowlane ujęte zostały również w kosztorysie ofertowym „Branża
konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne”, dla których Odwołujący
określił stawkę roboczogodziny w wysokości 10,00 zł, jednakże kosztorys ten zawiera tylko
niewielką część robót budowlanych. Podkreślał, że Zamawiający nie może domniemywać, że
Odwołujący podając stawkę roboczogodziny dla robót budowlanych ujętych tylko w kosztorysie
ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne”, ustalił
ją również w takiej samej wysokości dla robót budowlanych ujętych w kosztorysach ofertowych
„Modernizacja bazy dydaktycznej (...). Budynek A” i „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i
C", ponieważ w pozostałych kosztorysach ofertowych Odwołujący podał stawkę roboczogodziny
indywidualnie dla każdego kosztorysu ofertowego, pomimo ujęcia w nich robót z tej samej

branży, np. „Instalacje sanitarne - wewnętrzna instalacja wod.-kan." i „Instalacja wod.-kan. -
aktualizacja".

Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w dniu 14
lipca 2010r. (data nadania pisma w placówce pocztowej operatora publicznego). W tym samym
dniu kopię odwołania otrzymał Zamawiający.
W odwołaniu Odwołujący podtrzymał zarzuty i żądania zawarte w proteście.
Pismem z dnia 26.07.2010 r., doręczonym do Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w
dniu 27 lipca 2010 r., Przystępujący zgłosił przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego. W uzasadnieniu argumentował, że Zamawiający zasadnie odrzucił ofertę
Odwołującego, albowiem jego zdaniem Odwołujący sztucznie zaniżył wartość oferty poprzez
zastosowanie różnych cen jednostkowych w odpowiadających sobie pozycjach minusujących się
w całości lub w części. Odwołujący zastosował różne ceny jednostkowe w aż 41 minusujących się
pozycjach kosztorysu, co nie mogło być jednostronnie poprawiane przez Zamawiającego jako
oczywiste omyłki, gdyż prowadziłoby do samodzielnego ustalania przez niego prawidłowej
wartości ceny jednostkowej. Podkreślał, że kosztorys wykonawcy ma istotne znaczenie, gdyż z
jednej strony pozwala na obiektywne porównanie złożonych ofert celem ich oceny pod kątem
rozstrzygnięcia, która jest najkorzystniejsza, a ponadto stanowi podstawę rozliczenia wykonanych
robót. Podane przez Odwołującego różne ceny jednostkowe dla tych samych pozycji kosztorysu
uniemożliwiłyby Zamawiającemu rozliczenie wykonanych robót kosztorysem powykonawczym.
Argumentował, że prawidłowym jest stanowisko Zamawiającego, iż oferta Odwołującego
była wadliwa z uwagi na jej niezgodność z SIWZ także ze względu na brak stawki
roboczogodziny w kosztorysach „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby centrum
kształcenie ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A” oraz „Konstrukcja i
Architektura. Budynek B i C". Wywodził, że Zamawiający nie mógł w sposób dowolny przyjąć, iż
stawki za roboczogodzinę podane przez Odwołującego w jednych kosztorysach, mają mieć
zastosowanie także do prac ujętych w innych kosztorysach, tym bardziej że w pozostałych
kosztorysach ofertowych Odwołujący podał stawkę za roboczogodzinę indywidualnie dla
każdego kosztorysu ofertowego.
W oparciu o taką argumentację Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania.

Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w tym w szczególności postanowienia specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, ofertę złożoną przez Odwołującego, treść protestu , rozstrzygnięcie

protestu, odwołanie, przystąpienie do postępowania protestacyjnego, zgłoszenie
przystąpienia do postępowania odwoławczego, jak również biorąc pod uwagę
oświadczenia i stanowiska Stron i uczestnika postępowania przedstawione na rozprawie
skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje:

Izba rozpoznała odwołanie w oparciu o stan prawny sprzed wejścia w życie ustaw: ustawy
z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 206, poz.1591), oraz ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223,
poz. 1778), zgodnie odpowiednio: z art. 3 ust. 1 oraz z art. 4 przywołanych ustaw nowelizujących.
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 187 ust. 4 ustawy Pzp.
Izba stwierdziła, że Odwołujący posiada interes prawny w rozumieniu art. 179 ust. 1
ustawy Pzp, gdyż uwzględnienie zarzutów umożliwi mu uzyskanie zamówienia.

Odnosząc się do podniesionych w treści odwołania zarzutów stwierdzić należy, że
odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Pierwszą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia, było ustalenie czy Zamawiający zasadnie
odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp z uwagi na
niezgodność treści oferty z treścią SIWZ z powodu nie wskazania stawki roboczogodziny w
kosztorysach „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenia ustawicznego w Bielsku-
Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A” oraz „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C”.
Izba ustaliła, że Zamawiający w części VI pkt I ppkt 2 SIWZ wymagał, aby wykonawcy
ubiegający się o udzielenie zamówienia złożyli kosztorysy ofertowe, sporządzone w oparciu o
projekt budowlano – wykonawczy, przedmiary robót i specyfikacje techniczne – obejmujący
wycenę poszczególnych elementów zamówienia z cenami jednostkowymi i wyszczególnieniem
składników ceny (w szczególności wg, kp, zysk). Ponadto zastrzegł, że wskazanym jest złożenie
kosztorysów w formie uproszczonej, ale dopuszcza się również kosztorysy w formie
szczegółowej. Kosztorys uproszczony winien zawierać ilości robót i cenę jednostkową dla każdej
pozycji kosztorysowej, tabelę elementów scalonych. Wskazał ponadto, że składniki cenotwórcze
(robocizna bezpośrednia, koszty pośrednie, zysk) zastosowane przy sporządzaniu kosztorysów

ofertowych pozostaną niezmienione przez cały okres realizacji przedmiotu zamówienia i będą
służyły do obliczania wartości ewentualnych robót dodatkowych. Izba ustaliła również, że w §13
ust. 4 wzoru umowy, stanowiącego załącznik nr 3 do SIWZ, Zamawiający przewidział, iż ustala
się składniki cen jednostkowych, w tym stawki roboczogodziny dla wykonania ewentualnych
robót dodatkowych w rozbiciu na następujące rodzaje robót budowlanych:
- roboty budowlane,
- instalacje sanitarne (wod.-kan., instalacje sanitarne, c.o. i gazowe),
- instalacja wentylacji i klimatyzacji,
- instalacje elektryczne,
- drogi, parkingi, chodniki, mała architektura).
Odwołujący wraz z ofertą złożył 13 odrębnych kosztorysów ofertowych dla
poszczególnych branż. W dwóch kosztorysach ofertowych tj. kosztorysie „Modernizacja bazy
dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenia ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul.
Piastowskiej. Budynek A” oraz kosztorysie „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C” nie
wskazał stawki roboczogodziny. W pozostałych załączonych do oferty kosztorysach ofertowych
stawka taka została wskazana. W kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i
drogowa - roboty dodatkowe i zamienne”, została ona określona jako 10,00 zł.
Odwołujący podnosił w treści odwołania, że wskazane przez niego nośniki cenotwórcze w
kosztorysie „Branża konstrukcyjno budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne" odnoszą się również
do robót wycenionych w kosztorysie pod nazwą „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby Centrum
kształcenia ustawicznego i praktycznego w Bielsku - Białej przy ul. Piastowskiej – Budynek A" oraz
„konstrukcja i architektura Budynek B. i C". Argumentował, że zgodnie z udzieloną w trakcie
postępowania odpowiedzią Zamawiającego, zawartą w pkt 5 pisma z dnia 1.04.2010 r.,
Zamawiający poinformował wykonawców, że pliki wprowadzone w dniu 30.03.2010r. (w tym
kosztorys Branża konstrukcyjno budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne) należy rozpatrywać i
wyceniać łącznie z wcześniej publikowanymi przedmiarami robót. Ponadto wywodził, że zgodnie z
§13 pkt 4 wzoru umowy Zamawiający wyszczególnił nośniki cenotwórcze (w tym stawkę
roboczogodziny) dla poszczególnych rodzajów robót. W związku z powyższym mógł zastosować
stawkę przyjętą w kosztorysie „Branża konstrukcyjna i drogowa, roboty dodatkowe i zamienne”.
Ponadto na rozprawie Odwołujący wskazywał, że Zamawiający mógł ustalić, iż w
kosztorysach „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby Centrum kształcenia ustawicznego i praktycznego w

Bielsku - Białej przy ul. Piastowskiej – Budynek A" oraz „konstrukcja i architektura Budynek B. i C" oraz w
kosztorysie zamiennym pracował na tych samych stawkach roboczogodziny na podstawie analizy
tych pozycji kosztorysu, które obejmują wyłącznie robociznę. Jako przykład wskazywał pozycje
8.1, 8.2 i 9.2 kosztorysu zamiennego i odpowiadające im odpowiednio: pozycję 89 kosztorysu dot.
budynku B i C, pozycję 32 kosztorysu dot. budynku B, oraz pozycję 210 kosztorysu dot. budynku
A.
Oceniając tak ustalony stan faktyczny Izba podzieliła stanowisko i argumentację
Odwołującego, że Zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy pzp. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp, Zamawiający zobowiązany jest
przed podjęciem decyzji o odrzuceniu oferty na podstawie tego przepisu przeanalizować
możliwość poprawienia niezgodności oferty z SIWZ na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy Pzp.
Przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp obliguje Zamawiającego do poprawiania w toku
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego omyłek w treści oferty, jeżeli zachodzą
łącznie dwie okoliczności: stwierdzona przez Zamawiającego niezgodność treści oferty ze SIWZ
ma charakter omyłki i poprawienie tej omyłki nie spowoduje istotnych zmian w treści oferty.
Zgodnie z tym przepisem Zamawiający powinien poprawić w ofercie inne (niż oczywiste omyłki
pisarskie i oczywiste omyłki rachunkowe) omyłki polegające na niezgodności oferty ze
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty, a
dopiero w braku zgody wykonawcy na ich poprawienie, może ofertę odrzucić na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Ustawodawca, uchylając art. 88 ustawy Pzp, zrezygnował z określenia katalogu zmian w
treści oferty, które mogą nastąpić w wyniku poprawienia omyłek, uznając, że dopuszczalność
zastosowania przepisu art. 87 ust. 2 ustawy Pzp należy oceniać w konkretnych okolicznościach
sprawy, biorąc pod uwagę istotność zmian wprowadzonych w treści oferty, a także intencje
wykonawcy składającego oświadczenie woli.
Jak podkreślono w publikacji Urzędu Zamówień Publicznych, „Prawo zamówień
publicznych po nowelizacji z dnia 4 września 2008 r.” pod red. J. Sadowego, Warszawa 2008, str.
117 i nast. „Ustawa dopuszcza również poprawianie innych omyłek polegających na niezgodności oferty ze
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, i niepowodujących istotnych zmian w treści oferty (art. 87 ust. 2 pkt
3 ustawy). Poprawianie omyłek na podstawie cyt. przepisu dotyczy omyłek nie mających charakteru oczywistego
oraz niekoniecznie odnosi się do ceny, a więc może dotyczyć również innych elementów złożonej oferty. (... ) Na
podstawie cyt. przepisu można poprawić omyłkę, która nie powoduje istotnych zmian w treści oferty. Dopuszczalne

wydaje się dokonanie zmian w sytuacji, jeżeli z okoliczności wynika zamiar złożenia przez wykonawcę oferty
zgodnie z wymaganiami zamawiającego oraz poprawienie omyłki nie ingeruje w sposób istotny w treść oferty, tj. nie
powoduje konieczności znaczącej ingerencji ze strony zamawiającego lub nie dotyczy jej istotnych postanowień.".
Co istotne, utrwalone już orzecznictwo Izby wskazuje, że „zakres możliwych do poprawienia
omyłek na podstawie przepisu art. 87 ust.2 pkt 3 ustawy PZP, powinien być interpretowany możliwie
najszerzej...” (por. m.in. wyrok KIO z dnia 10.06.2009r. KIO/UZP 691/09).
Izba zważyła, że w ofercie Odwołującego niewątpliwie występowała niezgodność z SIWZ
dotycząca braku wskazania stawki roboczogodziny w dwóch kosztorysach ofertowych. W celu
ustalenia, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z omyłką, koniecznym było po
pierwsze ustalenie zamiaru wykonawcy. Z treści oferty Odwołującego, z całokształtu zawartych w
niej oświadczeń wynika, zdaniem Izby, iż w kosztorysach ofertowych „Modernizacja bazy
dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenia ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A”
oraz „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C” zamiarem Odwołującego było wskazanie stawki
roboczogodziny w wysokości 10,00 zł. Dokonując badania i oceny oferty Zamawiający winien
brać pod uwagę całą jej treść. O tym, jaki był rzeczywisty zamiar Odwołującego świadczy fakt
określenia w kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i
zamienne", dotyczącym tego samego rodzaju robót, jakie zostały ujęte w kosztorysie ofertowym na
„Modernizację bazy dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenia ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul.
Piastowskiej. Budynek A” oraz „Konstrukcję i Architekturę. Budynek B i C” stawki roboczogodziny na
poziomie 10,00 zł. Ponadto fakt ten Zamawiający mógł ustalić, na podstawie analizy tych pozycji
kosztorysu zamiennego, które obejmują wyłącznie robociznę tj. przykładowo pozycji 8.1, 8.2 i 9.2
kosztorysu zamiennego i odpowiadających im odpowiednio pozycji 89 kosztorysu dot. budynku
B i C, pozycji 32 kosztorysu dot. budynku B, oraz pozycji 210 kosztorysu dot. budynku A.
W świetle powyższego Izba uznała, że w ofercie Odwołującego doszło do takiej pomyłki,
której gdyby Odwołujący był świadomy, z pewnością by nie popełnił.
Nieuprawniona, zdaniem Izby, jest interpretacja ww. stanu faktycznego dokonana przez
Zamawiającego, który podnosił iż nie może domniemywać, że Odwołujący podając stawkę
roboczogodziny dla robót budowlanych ujętych tylko w kosztorysie ofertowym „Branża
konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne", ustalił ją również w takiej samej
wysokości dla robót budowlanych ujętych w kosztorysach ofertowych „Modernizacja bazy
dydaktycznej (...). Budynek A" i „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C", ponieważ w pozostałych
kosztorysach ofertowych Odwołujący podał stawkę roboczogodziny indywidualnie dla każdego

kosztorysu ofertowego, pomimo ujęcia w nich robót z tej samej branży, np. „Instalacje sanitarne -
wewnętrzna instalacja wod.-kan." i „Instalacja wod.-kan. – aktualizacja”. W ocenie Izby, zamiar
wykonawcy określenia stawki roboczogodziny w kosztorysie dotyczących budynku A oraz w
kosztorysie dot. budynku B i C w wysokości analogicznej jak w kosztorysie na roboty zamienne,
wynika bezpośrednio z treści tych kosztorysów, a więc nie było konieczności
wyinterpretowywania zastosowanej przez Odwołującego stawki roboczogodziny w drodze
jakichkolwiek domniemań, co można było ustalić na podstawie porównania pozycji obejmujących
wyłącznie robociznę w odpowiadających sobie pozycjach kosztorysu na roboty zamienne i
kosztorysów na roboty budowlane w budynkach A oraz B i C. Ponadto, na uwagę zasługuje to,
że kosztorysy dot. budynku A i B i C oraz kosztorys na roboty zamienne dotyczą tego samego
rodzaju robót, albowiem roboty drogowe ujęte również w kosztorysie zamiennym mają charakter
drugorzędny. Ponadto, jak przyznał na rozprawie Zamawiający, wymóg podania stawki
roboczogodziny postawił wyłącznie w celu rozliczenia ewentualnych robót dodatkowych. Zaś
zgodnie z §13 ust. 4 wzoru umowy stawkę roboczogodziny, która zostanie użyta przy rozliczaniu
robót dodatkowych, ustala się w jednakowej wysokości dla tego samego rodzaju robót.
Izba stwierdziła również, że poprawiona przez Zamawiającego omyłka nie będzie
ingerowała w sposób istotny w treść oferty. Stawka roboczogodziny jest już bowiem ujęta w
wycenie pozycji zawartych w kosztorysach dot. budynku A , B i C, co wynika z właściwości i
sposobu funkcjonowania programów kosztorysowych, a więc poprawienie omyłki nie wpłynie w
jakikolwiek sposób za przedmiotowo istotny element oferty jakim jest cena.
W świetle powyższego Izba uznała, że Odwołujący popełnił omyłkę co do przedmiotowo
nieistotnego elementu oferty, którego poprawa nie spowoduje istotnej zmiany oferty.
W konsekwencji decyzję Zamawiającego w przedmiocie odrzucenia oferty Odwołującego
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp i zaniechania poprawienia omyłki w tej ofercie na
podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 należało uznać za nieprawidłową. Potwierdził się zatem zarzut
błędnej interpretacji i niewłaściwego zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 oraz art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Prawo zamówień publicznych.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia, było ustalenie czy Zamawiający zasadnie
odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp z uwagi na
zastosowanie przez Odwołującego w kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i

drogowa - roboty dodatkowe i zamienne”, w przypadku prawie wszystkich pozycji minusujących, cen
jednostkowych innych niż w odpowiadających im pozycjach kosztorysów ofertowych
„Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenie ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul.
Piastowskiej. Budynek A" oraz „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C" obejmujących te same
roboty, sprzęt i materiały.
Izba ustaliła, że Zamawiający, w części XII pkt 3 SIWZ przewidział, że cena oferty brutto
winna być podana w złotych polskich, liczbowo i słownie dla całości zamówienia. Zastrzegł
również, że cena oferty traktowana będzie jako wynagrodzenie kosztorysowe (część XII, pkt 1
SIWZ) oraz że cena ofertowa nie może być dowolnie deklarowaną wartością pieniężną, lecz musi
wynikać z przeprowadzonego rachunku kosztów.
Zamawiający w trakcie postępowania, w dniu 30 marca 2010 r. dokonał modyfikacji
SIWZ. Zmiana ta polegała na dodaniu przedmiaru robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa
- roboty dodatkowe i zamienne” oraz aktualizacji innych przedmiarów. Dodany przez Zamawiającego
przedmiar robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne” zawierał
minusowanie (tj. odjęcie całości lub części) niektórych robót zawartych w przedmiarze robót
„Konstrukcja i architektura. Budynek A” oraz „Konstrukcja i architektura. Budynek B i C”.
Spowodowane to zostało faktem, że Zamawiający wykonał już część robót przewidzianych do
wykonania w dokumentacji projektowej (dokumentacja opracowana została w 2004r.), co zostało
skorygowane poprzez dodanie dodatkowego przedmiaru robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i
drogowa - roboty dodatkowe i zamienne”. W piśmie z dnia 1 kwietnia 2010 r., w pkt 5 Zamawiający
poinformował wykonawców, że przedmiar robót „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty
dodatkowe i zamienne”, dodany w dniu 30 marca 2010 r., należy rozpatrywać i wyceniać łącznie z
wcześniej opublikowanymi przedmiarami oraz dokumentacją.
Ustalono także, że we wzorze umowy, stanowiącym załącznik nr 3 do SIWZ Zamawiający
ustalił, że „(…) obowiązującą formą wynagrodzenia za przedmiot umowy stanowi wynagrodzenie kosztorysowe
brutto (…) w kwocie nie wyższej jednak niż ……….... zł”.
Izba ustaliła ponadto, że w piśmie z dnia 22 kwietnia 2010 r. w odpowiedzi na pytanie nr
14 o treści: „Przedmiar podstawowy bud, B i C, np. w poz. 15,16,17 obejmuje wykonanie schodów stalowych i
okładziny stopni. W/w zakres robót jest zminusowany w załączonym do odpowiedzi przedmiarze na roboty
dodatkowe i zamienne. Czy w przykładowych pozycjach i im podobnych, oferent może pozostawić w kosztorysach
ofertowych pozycje zerowe (bez wyceny)(…)” poinformował, że pozycje należy przyjąć zgodnie z
przedmiarami. Z kolei w tym samym piśmie, w odpowiedzi na pytanie nr 18 o treści: „w zestawie 2

– zapytania i odpowiedzi z dnia 29.12.2009 r. pkt 1,2 dotyczące przedmiaru – budynek A i B,C zaleca się
pominięcie kolejno poz. 1-30 oraz 1,2,3, przedmiaru. W zamieszczonym zaś 30.03.2010 r. przedmiarze na
roboty dodatkowe i zamienne umieszczono elementy nr 25 i 26, które minusują roboty j.w. tj. demontaże
urządzeń w budynku A i B,C. Roboty te nie są tożsame, zarówno jeśli chodzi o zakres (ilość pozycji) jak i ilości
robót. Proszę o podanie, która forma pominięcia robót demontażowych jest prawidłowa” poinformował, że w
kosztorysie zamiennym w elemencie 26 oraz w elemencie 25 należy przyjąć wartość 0, w
kosztorysie Konstrukcja i architektura. Budynek A” w poz. 1-30 należy przyjąć do wyceny wartość 0,
w kosztorysie Konstrukcja i architektura. Budynek B i C w poz. 1,2,3 należy przyjąć do wyceny
wartość 0.
Izba zważyła, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za omyłkę rachunkową należy
uznać omyłkę, który polega na uzyskaniu nieprawidłowego działania arytmetycznego, a w
szczególności błędne zsumowanie lub odjęcie poszczególnych pozycji. Błędem w obliczeniu ceny
jest natomiast inna niż omyłka rachunkowa omyłka w obliczeniu ceny, polegająca na przyjęciu
nieprawidłowych danych do jej obliczenia np. wynikająca z nieprawidłowego ustalenia stanu
faktycznego.
Odnosząc powyższe rozważania do ustalonego stanu faktycznego, Izba nie stwierdziła,
aby Odwołujący przy określeniu wysokości cen jednostkowych i ceny ofertowej naruszył
którekolwiek z wymagań Zamawiającego określonych w SIWZ. Zamawiający w żadnym
postanowieniu SIWZ ani w odpowiedziach na pytania zadawane przez wykonawców w trakcie
postępowania nie zastrzegł, że ceny jednostkowe w kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-
budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i zamienne” (kosztorysie potrąceniowym), w przypadku pozycji
minusujących muszą być identyczne z cenami jednostkowych w odpowiadających im pozycjach
kosztorysów ofertowych „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenie ustawicznego w
Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A" oraz „Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C". Co
więcej Zamawiający w trakcie postępowania wykazywał się niekonsekwencją co do sposobu
pominięcia w kosztorysach robót już wykonanych. W przypadku niektórych pozycji nakazywał
przyjęcie w pozycjach minusujących i odpowiadających im pozycjach kosztorysów podstawowych
wartość 0 (odpowiedź na pytanie 18 zawarta w piśmie z dnia 22 kwietnia 2010 r.), natomiast
innym razem nakazywał wycenienie takich pozycji bez zmian (odpowiedź na pytanie 14 zawarta
tym samym piśmie).
Tym samym Odwołujący składając ofertę miał prawo być przekonanym, że zastosowanie
przez niego w kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe i
zamienne”, w przypadku pozycji minusujących, cen jednostkowych innych niż w odpowiadających

im pozycjach kosztorysów ofertowych „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby centrum kształcenie
ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A" oraz „Konstrukcja i Architektura. Budynek
B i C" jest dopuszczalne. Powyższe stanowisko Izba opiera również na utrwalonym poglądzie
orzecznictwa Zespołów Arbitrów oraz Krajowej Izby Odwoławczej funkcjonujących przy
Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych oraz orzecznictwie powszechnych sądów okręgowych, z
którego wynika, że niejednoznacznych postanowień SIWZ nie należy wyjaśniać na niekorzyść
wykonawców uczestniczących w postępowaniach, z uwagi chociażby na obowiązkowy zakaz
modyfikacji SIWZ po złożeniu oferty (art. 38 ust. 4 ustawy).
W ocenie składu orzekającego Zamawiający nie wykazał też, że zastosowanie przez
Odwołującego w kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe
i zamienne”, w przypadku prawie wszystkich pozycji minusujących, cen jednostkowych innych niż
w odpowiadających im pozycjach kosztorysów ofertowych „Modernizacja bazy dydaktycznej na
potrzeby centrum kształcenie ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A" oraz
„Konstrukcja i Architektura. Budynek B i C" powoduje błąd w obliczeniu ceny będący wynikiem
naruszenia ogólnie przyjętych zasad kosztorysowania. Izba w pierwszej kolejności nie podziela
poglądu Zamawiającego, że odmienne wycenienie kwestionowanych pozycji uniemożliwi
Zamawiającemu rozliczenie wykonanych robót kosztorysem powykonawczym. Zamawiający
podnosił na rozprawie, iż przy odmiennie wycenionych, odpowiadających sobie, pozycjach w
kosztorysach podstawowym i potrąceniowym nie wiadomo, jakie ceny jednostkowe należy
przyjąć do wyceny wykonanych robót. Wywodził, że bez przeprowadzenia negocjacji z
Odwołującym, które w jego ocenie są niedopuszczalne, nie można ustalić, czy roboty należy
rozliczyć przy pomocy cen jednostkowych zawartych w kosztorysach podstawowych, czy też przy
pomocy cen jednostkowych zawartych w kosztorysie zamiennym (potrąceniowym). Zamawiający
nie wyjaśnił jednak skąd wywodzi swe wątpliwości, nie wskazał również jakie ogólnie przyjęte
zasady kosztorysowania zostały naruszone przez Odwołującego. Również Izba nie stwierdziła
naruszenia takich zasad. W ocenie Izby nie ulega wątpliwości, że do rozliczenia kosztorysem
powykonawczym robót, które mają zostać wykonane przez wykonawcę należy przyjąć ceny
jednostkowe zawarte w kosztorysach podstawowych, a nie ceny jednostkowe zawarte w
kosztorysie zamiennym (potrąceniowym). Te ostatnie ceny służyły bowiem tylko i wyłącznie do
wyceny robót już wykonanych przez Zamawiającego, a więc nieuprawnionym było
przypuszczenie, że intencją Odwołującego było rozliczenie przy zastosowaniu tych cen
jednostkowych także robót, które mają dopiero zostać wykonane. W ocenie Izby nie ma również
przeszkód, aby cenami jednostkowymi zawartymi w kosztorysach podstawowych rozliczyć nie
tylko pozycje minusujące się w całości, ale i również minusujace się w części, na analogicznych

zasadach. W tej sytuacji nie było konieczne prowadzenie przez Zamawiającego jakichkolwiek
negocjacji z Odwołującym, a tym bardziej takich które prowadziłyby do niedopuszczalnych
zmian w treści oferty, albowiem treść oferty Odwołującego była w tym zakresie jednoznaczna. W
ocenie składu orzekającego Zamawiający nie wykazał też, w jaki sposób zastosowanie przez
Odwołującego w kosztorysie ofertowym „Branża konstrukcyjno-budowlana i drogowa - roboty dodatkowe
i zamienne”, w przypadku pozycji minusujących, cen jednostkowych innych niż w
odpowiadających im pozycjach kosztorysów ofertowych „Modernizacja bazy dydaktycznej na potrzeby
centrum kształcenie ustawicznego w Bielsku-Białej przy ul. Piastowskiej. Budynek A" oraz „Konstrukcja i
Architektura. Budynek B i C" prowadzi do nieporównywalności ofert złożonych w postępowaniu.
Skalkulowanie ceny ofertowej należy do wykonawcy, zaś jeśli Zamawiający powziął wątpliwości
co do rzetelności skalkulowania ceny ofertowej, powinien zwrócić się do wykonawcy o udzielenie
wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp lub art. 87 ust. 1 ustawy Pzp (w zależności od rodzaju
wątpliwości). Na uwagę zasługuje ponadto fakt, że Zamawiający we wzorze umowy, stanowiącym
załącznik nr 3 do SIWZ zabezpieczył się przed znaczącym zwiększeniem wartości wykonanych
robót w stosunku do wartości wynikającej z wycenianych przedmiarów robót ustalając, że
obowiązującą formą wynagrodzenia za przedmiot umowy stanowi wynagrodzenie kosztorysowe
brutto, jednak z ograniczeniem górnego pułapu do kwoty ściśle określonej, tj. kwoty wynikającej
z wycenionych przedmiarów robót.
W ocenie składu orzekającego treść oferty Odwołującego nie będzie podlegała poprawie,
albowiem kwestionowane przez Zamawiającego wartości w niej zawarte były prawidłowe, a tym
samym mogą być podstawą do rozliczenia wykonanych przez Odwołującego robót.
W konsekwencji decyzję Zamawiającego w przedmiocie odrzucenia oferty Odwołującego
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp należało uznać za nieprawidłową. Potwierdził się
zatem zarzut błędnej interpretacji i niewłaściwego zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo
zamówień publicznych.

Izba uznała, że wykazane naruszenia przepisów art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 89 ust. 1 pkt 2, art.
87 ust. 2 pkt 3 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp miały wpływ na wynik przedmiotowego
postępowania, albowiem pozbawiły Odwołującego możliwości uzyskania zamówienia.
Uwzględniając powyższe Izba, działając na podstawie art. 191 ust. 1 i ust. 2 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku - na
podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz.U. Nr 128, poz. 886 ze zm.).

Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych na
niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej.

Przewodniczący:

………………………………

Członkowie:


………………………………


………………………………