KIO 1944/10, KIO 1961/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Patrycja Kaczmarska
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:KIO/1944/10 KIO/1961/10
Pełny tekst orzeczenia
Strona 1 z 17
Sygn. akt: KIO/1944/10
Sygn. akt: KIO/1961/10
WYROK
z dnia 24 września 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Katarzyna Ronikier-Dolańska
Członkowie: Ewa Rzońca
Robert Skrzeszewski
Protokolant: Patrycja Kaczmarska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2010 r. w Warszawie odwołań
skierowanych zarządzeniem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 września 2010 r.
do łącznego rozpoznania, a wniesionych w dniu 9 września 2010 r. przez:
A. Gildia sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie (sygn. akt: KIO/1944/10);
B. Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH z siedzibą w Wiedniu, Austria (sygn. akt:
KIO/1961/10);
w postępowaniu prowadzonym przez Politechnikę Rzeszowską z siedzibą w Rzeszowie
przy udziale uczestnika postępowania Gildia sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie, który zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego w sprawie o
sygn. akt KIO/1961/10
orzeka:
1. oddala obydwa odwołania;
2. kosztami postępowania obciąża:
Strona 2 z 17
A. Gildia sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie w ten sposób, że nakazuje zaliczyć
na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis w wysokości 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczony przez Gildia sp. z o.o. z siedzibą w
Lublinie;
B. Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH z siedzibą w Wiedniu, Austria w ten
sposób, że nakazuje zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis
w wysokości 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy)
uiszczony przez Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH z siedzibą w Wiedniu,
Austria.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Rzeszowie.
………………………………
………………………………
………………………………
Strona 3 z 17
Sygn. akt: KIO/1944/10
Sygn. akt: KIO/1961/10
U z a s a d n i e n i e
Politechnika Rzeszowska z siedzibą przy ul. Wincentego Pola 2, 35-959 Rzeszów
zwana dalej „zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 ze zm.) zwanej
dalej „ustawą” lub „Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie w
celu zawarcia umowy na dostawę symulatorów lotu w ramach realizacji projektu pn.
„Rozbudowa i doposażenie ośrodka kształcenia lotniczego Politechniki Rzeszowskiej im.
Ignacego Łukasiewicza”.
Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa niż kwoty wskazane w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie przepisu art. 11 ust. 8 Pzp.
Postępowanie o udzielenie zamówienia wszczęto dnia 1 czerwca 2010 r. publikując
ogłoszenie o zamówieniu na stronie internetowej zamawiającego oraz w jego siedzibie,
co ustalono na podstawie protokołu postępowania - pkt 7 druku ZP-1. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 5
czerwca 2010 r. pod numerem 2010/S 108-163698.
W dniu 30 sierpnia 2010 r. zamawiający poinformował - za pośrednictwem faksu –
wykonawców Gildia sp. z o.o. z siedzibą przy ul. Dworskiej 15 b, 20-135 Lublin (dalej
„odwołujący Gildia”) oraz Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH, Airport Voslau, Office VA
020, A-2540 Bad-Voslau, Austria (dalej „odwołujący Simvision”), o odrzuceniu na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy złożonych przez nich ofert oraz o unieważnieniu postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp.
Sygn. akt: KIO/1944/10
Odwołujący Gildia wniósł w dniu 9 września 2010 r. odwołanie kopię przekazując
zamawiającemu za pośrednictwem faksu tego samego dnia.
Odwołanie zostało złożone wobec czynności odrzucenia oferty odwołującego Gildia
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Strona 4 z 17
Wnoszący odwołanie zarzucił zamawiającemu:
- naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy poprzez odrzucenie oferty,
która spełniała warunki określone w specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej
„siwz”);
- naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy poprzez unieważnienie
postępowania w sytuacji, gdy została złożona oferta niepodlegająca odrzuceniu.
Uwzględniając powyższe odwołujący Gildia wniósł o:
- unieważnienie czynności odrzucenia oferty;
- unieważnienie czynności unieważnienia postępowania;
- wybór oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu do podniesionych w odwołaniu zarzutów odwołujący Gildia
podkreślił, że odrzucenie oferty nastąpiło z powodu niezałączenia dokumentów
potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu (certyfikatu dla produktu
zgodnego ze standardem JAR-STD uznanego przez EASA oraz aktualnego certyfikatu
wydanego przez EASA dla producenta), co prowadzi to do wniosku, że w rzeczywistości
brak było podstaw do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy jako
niezgodnej z siwz. Stwierdził, iż dokumenty składane na potwierdzenie spełniania warunków
udziału w postępowaniu nie stanowią części oferty (oświadczenia woli wykonawcy
składającego się na merytoryczną część oferty), stąd ich niezgodność z wymaganiami
zamawiającego nie może zostać uznana za niezgodność oferty z siwz stosownie do art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy. Innymi słowy, dokumenty potwierdzające spełnianie warunków udziału w
postępowaniu nie są brane pod uwagę przy określaniu zgodności oferty z siwz, gdyż nie
stanowią jej elementu.
Z ostrożności odwołujący Gildia argumentował, iż zakwestionowany przez
zamawiającego certyfikat dotyczący urządzenia (wymagany w pkt. 6.2 siwz, ppkt VI Tabeli)
był ważny. Urządzenie posiadało aktualny certyfikat wydany przez Civil Aviation Authority
(dalej „CAA)” - brytyjski organ zajmujący się bezpieczeństwem ruchu powietrznego, będący
instytucją zrzeszoną w EASA - wydany zgodnie ze standardem JAR - STD, a zatem
spełniający wymogi zamawiającego. Dokument ten nie mógł być uznany przez EASA, gdyż
w kompetencji tej instytucji, nie leży kontrola procedur certyfikacyjnych i wydawanych
dokumentów dotyczących symulatorów lotu. Przywołał przepisy rozporządzenia Parlamentu
Strona 5 z 17
Europejskiego i Komisji 1592/2002 oraz rozporządzenia Komisji 1702/2003 EASA, z których
wynika, iż EASA zajmuje się certyfikowaniem statków powietrznych oraz wyrobów, części i
wyposażenia z nimi powiązanego. Zauważył, że mimo, iż w myśl postanowień
wspólnotowych kompetencje w tym zakresie zostały powierzone EASA, Agencja postanowiła
przekazać je w ramach „outsourcingu" organizacjom bezpieczeństwa lotniczego państw
członkowskich - tak w Decyzji Zarządu EASA nr 13/2003. Stąd wynika, że certyfikat
załączony do oferty był wystarczający. Na obszarze EASA innych certyfikatów dla
symulatorów nie wydaje się, kwestie dopuszczania do użytku naziemnych urządzeń
treningowych według standardu JAR - STD pozostawiono organizacjom krajowym. Zdaniem
odwołującego Gildia zatem można przyjąć, że postanowienie to zgodnie z art. 58 § 3 kc
podlega unieważnieniu, w pozostałym zakresie wymagania dotyczące certyfikatu są zaś
wiążące.
Odnosząc się do wymaganego przez zamawiającego certyfikatu dla producenta
wydanego przez EASA odwołujący podniósł, iż zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4) rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie rodzajów dokumentów
jakich może żądać Zamawiający, oraz form w jakich mają być składane (Dz. U. 2009 Nr 226
poz. 1817, zwanego dalej „rozporządzeniem”), zamawiający może wymagać zaświadczenia
niezależnego podmiotu zajmującego się poświadczaniem zgodności działań wykonawcy
z normami jakościowymi, jeżeli odwołuje się do systemów zapewniania jakości opartych
na odpowiednich normach europejskich. W tym celu zamawiający zażądał certyfikatu
wydanego przez EASA dla producenta oferowanych urządzeń (symulatorów). Do oferty
został załączony raport wydany przez CAA, wskazujący Aerosimulators jako certyfikowanego
producenta urządzenia, co potwierdza, iż Aerosimulators posiada uprawnienia potwierdzone
przez EASA do produkcji urządzeń symulacyjnych spełniających wymagania jakościowe.
Sygn. akt: KIO/1961/10
Odwołujący Simvision dnia 9 września 2010 r. wniósł odwołanie przekazując jego
kopię zamawiającemu tego samego dnia w formie elektronicznej.
Odwołanie zostało wniesione wobec niezgodnej z ustawą czynności
odrzucenia oferty odwołującego Simvision na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Wnoszący odwołanie zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 89 ust 1 pkt 2
przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a także art. 87 ust. 1 ustawy,
Strona 6 z 17
który umożliwia zamawiającemu pozyskanie od oferentów dodatkowych informacji
i wyjaśnień, co do treści przedłożonych ofert.
Biorąc powyższe pod uwagę odwołujący wniósł o wznowienia postępowania,
ponowną ocenę oferty odwołującego Simvision, uznanie jej treści za zgodną
z postanowieniami siwz i na tej podstawie zawarcie z odwołującym Simvision ważnej umowy
na realizację zamówienia.
Ustosunkowując się do podniesionych w odwołaniu zarzutów odwołujący Simvision
wyjaśnił, iż zamawiający zarzucił oferowanemu przez odwołującego Simvision symulatorowi
brak możliwości symulacji lotu samolotu jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem
śmigła i chowanym podwoziem, co jest nieuzasadnione. Argumentował, iż ocena oferty
została dokonana z naruszeniem prawa polegającym na niewłaściwej ocenie zawartej w niej
propozycji, którego można było uniknąć, gdyby zwrócono się o stosowne wyjaśnienia do
oferenta. Wyjaśnił, iż zamawiający opisując przedmiot zamówienia w siwz żądał symulatora
FNPT II/MCC jako połączenie dwóch różnych symulatorów: FNPT I (system treningowy
nawigacji lotniczej oraz procedur samolotu jednosilnikowego) oraz symulator FNPT II MCC
(system treningowy nawigacji lotniczej oraz procedur multi-engine i multi-cordination).
Zamawiający wymagał również możliwości symulacji trzech różnych typów samolotów
(jedno- i dwusilnikowego oraz odrzutowego dwusilnikowego), a także certyfikacji urządzenia
zgodnie z lotniczymi przepisami JAR FSTD A.030.
Wskazał, iż certyfikacja symulatora prowadzona jest dla poszczególnych kategorii
statków powietrznych, zgodnie z ich właściwościami oraz oprzyrządowaniem, tak więc nie
ma możliwości certyfikacji trzech różnych statków powietrznych na tym samym urządzeniu
choćby ze względu na ich zróżnicowane parametry zarówno samego lotu jak i wyposażenia.
Certyfikację nadaje niezależna europejska organizacja EASA, która wyznacza inspektora z
jednego z państw Unii Europejskiej. Decyzję o przyznaniu certyfikatu urządzenia kończy test
praktyczny na symulatorze lotu wraz z warunkiem posiadania prawidłowej dokumentacji
operacyjnej. Inspektor powinien zbadać zgodność symulacji symulatora lotu ze względu na
specyfikę cech lotu określonej kategorii statków powietrznych.
Odwołujący podniósł, iż zaoferował jako podstawę symulator samolotu Cessna CJ2
w kategorii FNPT II/ MCC i FNPT II, zgodnie ze specyfikacją zgodną z siwz. Dane
kwalifikacyjne tego symulatora - jak stwierdził – zostały spełnione w pełni, zgodnie z JAR
FSTD A.030. Wymienione symulatory oferowane przez odwołującego Simvision
w przedmiotowym postępowaniu są już z powodzeniem eksploatowane w wielu innych
krajach, a ich parametry są zgodnie z wymaganiami zamawiającego. Wskazał, że ogólna
Strona 7 z 17
kategoria symulatorów FNPT jest nietypowa, nie są one zatem przeznaczone do szkolenia
na określony typ samolotu, ale stopniowego szkolenia i procedur nawigacji. Oświadczył,
że proponowane urządzenia można dostosować aerodynamicznie w taki sposób,
aby spełniały cechy samolotu odrzutowego dwusilnikowego, samolotu śmigłowego
dwusilnikowego oraz samolotu śmigłowego jednosilnikowego. Poprzez wizualizację możliwe
jest wprowadzenie śmigła i ustawienie skoku śmigła wraz z kontrolą działania skoku śmigła -
oprzyrządowanie to znajduje się w kabinie pilotów. Obejmuje to zarówno samoloty jedno
silnikowe jak i dwusilnikowe. To rozwiązanie w pełni spełnia wymagania kupującego,
zgodnie ze specyfikacją techniczną, dokumentacji przetargowej oraz wymagane JAR FSTD
A. 030.
W dniu 13 września 2010 r., odpowiadając na wezwanie zamawiającego do wzięcia
udziału w postępowaniu odwoławczym otrzymane w dniu 9 września 2010 r., odwołujący
Gildia zgłosił skutecznie przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.
Uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację postępowania, jak również
biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska odwołujących oraz uczestnika
postępowania złożone podczas rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Odwołania, wobec nie stwierdzenia braków formalnych oraz w związku
z uiszczeniem przez odwołujących Gildia oraz Simvision wpisów, podlegają rozpoznaniu.
Izba stwierdziła, iż odwołujący Gildia skutecznie przystąpił do postępowania
odwoławczego wywołanego odwołaniem o sygn. akt KIO/1961/10 po stronie zamawiającego.
Zważywszy brak przesłanek uzasadniających odrzucenie odwołań, Izba
przeprowadziła rozprawę merytorycznie je rozpoznając.
Izba ustaliła, że zarówno odwołujący Gildia, jak i Simvision legitymują się
uprawnieniem do korzystania ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis
art. 179 ust. 1 Pzp.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Izba stwierdziła,
iż zarzuty żadnego z odwołań nie potwierdziły się.
Strona 8 z 17
Za podstawę rozstrzygnięć Izba przyjęła następujące ustalenia faktyczne:
Przedmiot zamówienia zamawiający opisał w pkt. 3.2. siwz stwierdzając, iż są nim
naziemne urządzenia treningowe FNPT-II/MCC oraz FNPT – II spełniające wymagania co
najmniej JAR FSTD A.030 w zakresie odpowiednio urządzenia FNPT II/MCC oraz FNPT-II.
Odnosząc się do urządzenia FNPT-II/MCC wskazał, iż architektura kabiny oraz modele
aerodynamiczne samolotów muszą umożliwiać odwzorowanie trzech klas samolotów tj.:
- jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem
z przyrządami pilotażowo – nawigacyjnymi zarówno klasycznymi oraz EFIS (do wyboru
przez instruktora),
- wielosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem
z przyrządami pilotażowo-nawigacyjnymi zarówno klasycznymi oraz EFIS (do wyboru przez
instruktora),
- wielosilnikowego samolotu klasy commuter lub bussiness jet o napędzie turboodrzutowym
z chowanym podwoziem za zdwojonymi (dla I pilota oraz dla II pilota) przyrządami
pilotażowo – nawigacyjnymi zarówno klasycznymi oraz EFIS (do wyboru przez instruktora)
oraz FMS (k. 2 siwz).
W zakresie urządzenia FNPT – II m.in. wymagał, aby kabina załogi odwzorowywała
co najmniej kabinę klasy samolotu jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła
i chowanym podwoziem (k. 8 siwz).
W pkt. 6.2. siwz wskazał, iż w celu potwierdzenia, ze oferowane dostawy
odpowiadają wymaganiom określonym przez zamawiającego do oferty należy przedłożyć
zaświadczenie, że producent urządzenia posiada „aktualny certyfikat EASA lub równoważny,
jeśli mieści się poza obszarem EASA” oraz dla urządzeń treningowych certyfikat wg JAR-
STD oraz „aktualny certyfikat uznany przez EASA” (k. 18 siwz).
Jak wynika z treści pkt. 10.5.siwz zamawiający sporządził wzór formularza oferty
(załącznik nr 3 do siwz) wymagając w pkt. 10.8., aby – jeśli wykonawca sporządzi
dokumenty w formie przez siebie opracowanej - załączone do oferty dokumenty zawierały
wszystkie żądane przez zamawiającego informacje (k.23 siwz). We wzorze formularza oferty
zobowiązał wykonawców do podania (w rubryce „opis” tabeli zamieszczonej na stronie 1.
wzoru formularza oferty) parametrów technicznych oferowanych urządzeń w odniesieniu
do siwz (k. 2 załącznika nr 3 do siwz). Ponadto w treści formularza oferty (pkt 7, k. 4)
sformułowane zostało oświadczenie, zgodnie z którym wykonawca ma zobowiązać się
do zaoferowania przedmiotu zamówienia stosownie do wymagań i warunków określonych
przez zamawiającego w siwz.
Strona 9 z 17
W postępowaniu oferty złożyło dwóch wykonawców tj. odwołujący Gildia
oraz odwołujący Simvision.
Odwołujący Gildia nie załączył do oferty dokumentów potwierdzających, iż zarówno
urządzenie, jak i producent posiadają odpowiednie certyfikaty. Zamawiający wezwał pismem
z dnia 3 sierpnia 2010 r. odwołującego Gildia do uzupełnienia dokumentów, w celu
potwierdzenia, że oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom określonym przez
zamawiającego poprzez przedłożenie dokumentów, z których wynika, iż producent
urządzenia posiada „aktualny certyfikat EASA lub równoważny, jeśli mieści się poza
obszarem EASA” oraz dla urządzeń treningowych certyfikat wg JAR-STD oraz „aktualny
certyfikat uznany przez EASA”.
W odpowiedzi pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. odwołujący Gildia uzupełnił brakujące
dokumenty przedkładając m.in. „Świadectwo Kwalifikacyjne Samolotowego Urządzenia
dla Szkolenia Lotniczego”, No. UK/SLN-125A z dnia 27 listopada 2009 r. (tłumaczenie
z języka angielskiego) wydane przez Urząd Lotnictwa Cywilnego Wielkiej Brytanii (Civil
Aviation Authority, CAA) zaświadczające, iż urządzenie FSTD (typ samolotu – w oparciu
o Bell 206) spełnia wymogi kwalifikacyjne zapisane w JAR-FSTD H. Ponadto przekazał
zamawiającemu dwa „Świadectwa kwalifikacji STD” nr 2/2009 oraz 1/2009 wydane
przez Urząd Lotnictwa Cywilnego, członka Zrzeszenia Władz Lotniczych, z których wynika,
iż urządzenie do szkolenia procedur i nawigacji FNPT II, Elite S812 131-60129-C-3EX
spełnia wymagania kwalifikacyjne zawarte w JAR-STD 3A, stawiane urządzeniom
wykorzystywanym do szkolenia praktycznego pilotów samolotowych. Załączył także folder
oferowanego urządzenia wraz ze specyfikacją techniczną dotyczącą urządzenia produkcji
AeroSimulators oraz oświadczenie z dnia 13 lipca 2010 r., że producent naziemnych
urządzeń treningowych (symulatorów lotu) będzie posiadał aktualny certyfikat EASA
lub równoważny, wymagany prawem lotniczym i dostarczane urządzenia treningowe będą
certyfikowane przed datą dostawy wg JAR-STD.
Zamawiający w wyniku badania oferty odwołującego Gildia ustalił, iż podlega ona
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, gdyż nie zawiera wymaganych
dokumentów przedmiotowych wymienionych w pkt. 6.2 siwz, a na wezwanie do ich
uzupełnienia na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp wykonawca złożył jedynie oświadczenie,
że producent naziemnych urządzeń treningowych (symulatorów lotu) będzie posiadał
aktualny certyfikat EASA lub równoważny, wymagany prawem lotniczym i dostarczane
urządzenia treningowe będą certyfikowane przed datą dostawy wg JAR-STD.
Strona 10 z 17
Odwołujący Simvision do oferty załączył m.in. specyfikację techniczną oferowanych
urządzeń tj. Cessna Citation CJ2, symulator FNPT II/MCC, JAR STD-3A (załącznik nr 2
do oferty, k.2) oraz Cessna CJ2, JAR FSTD-A FTD II (FNPT II) (załączniki nr 4 do oferty,
k.3).
Pismem datowanym na 30 sierpnia 2010 r. odwołujący został przez zamawiającego
zawiadomiony o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
gdyż oferowane urządzenia treningowe (FNPT II MC i FNPT II) oparte są wyłącznie o model
samolotu odrzutowego Cessna CJ2, tym samym nie spełniają minimalnych wymagań
określonych w siwz, ponieważ na obu zaoferowanych przez wykonawcę urządzeniach
niemożliwym jest zasymulowanie samolotu jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym
skokiem śmigła i chowanym podwoziem, tym samym udział tych symulatorów lotu
w szkoleniach oferowanych przez Ośrodek Kształcenia Lotniczego Politechniki Rzeszowskiej
jest niemożliwy.
W konsekwencji pismami z dnia 30 sierpnia 2010 r. zamawiający zawiadomił
wykonawców o unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy tj. nie
złożono żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu.
Ze stanowiskiem zamawiającego nie zgodzili wykonawcy, których oferty odrzucono
i wnieśli rozpoznawane przez Izbę odwołania.
Zamawiający pismem z dnia 20 września 2010 r. odpowiedział na oba odwołania
wnosząc o ich oddalenie.
W świetle powyższego Izba zważyła, co następuje:
Sygn. akt: KIO/1944/10
Spór dotyczy tego, czy przedłożone przez odwołującego Gildia dokumenty, w celu
wykazania, że oferowane przez niego urządzenia spełniają określone przez zamawiającego
wymagania, były prawidłowe.
Zamawiający wskazał w pkt. 6.2. siwz, jakich dokumentów wymaga w celu wykazania
przez wykonawcę, iż oferowane przez niego dostawy spełniają określone przez
zamawiającego wymagania.
Strona 11 z 17
Pierwszym z wymaganych dokumentów było zaświadczenie, że producent
oferowanego urządzenia posiada „aktualny certyfikat EASA lub równoważny, jeśli mieści się
poza obszarem EASA”.
Ustosunkowując się do sformułowanego przez zamawiającego wymagania należy
stwierdzić, iż Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego (European Aviation Safety
Agency, EASA) została utworzona na mocy art. 12 ust. 1 Rozporządzenia (WE)
nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych
zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa
Transportu Lotniczego (Dz. L 240 z 7 września 2002 r.) dalej „rozporządzenie o EASA”.
Wśród zadań EASA zdefiniowanych przywołanym rozporządzeniem nie zostało wskazane
wydawanie certyfikatów dla producentów naziemnych urządzeń treningowych (symulatorów),
których dostawa jest przedmiotem niniejszego zamówienia. W toku rozprawy także strony
zgodnie stwierdziły, iż EASA nie wydaje certyfikatów wymaganych przez zamawiającego
w siwz w zakresie dotyczącym producenta symulatorów. Zamawiający także przyznał,
iż takie certyfikaty nie są wydawane przez organy państw członkowskich UE jak np. Urząd
Lotnictwa Cywilnego (dalej „ULC”) czy CAA.
Biorąc powyższe pod uwagę za słuszną uznać należy tezę sformułowaną przez
odwołującego na rozprawie, iż wykonawcy nie mogli z przyczyn obiektywnych, niezależnych
od nich, przedłożyć wymaganego przez zamawiającego certyfikatu. Jeśli zatem stwierdzimy,
iż pomiędzy zamawiającym, a wykonawcami nawiązuje się stosunek prawny jakim jest
porozumienie przetargowe, a świadczenie wykonawców, za które uznać należy złożenie
przez nich nie podlegającej odrzuceniu oferty, nie jest od samego początku możliwe, przyjąć
należy, iż w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy zasadnym jest potraktowanie
postawionego przez zamawiającego wymagania jako nieważnego, zatem nie wywołującego
skutków prawnych.
W konsekwencji zamawiający nie był uprawniony do odrzucenia oferty odwołującego
Gildia z powodu nie wykazania, że producent oferowanego urządzenia posiada aktualny
certyfikat EASA, zatem zarzut odwołania w omówionym powyżej zakresie uznać należy za
zasadny.
Przechodząc do kolejnych dokumentów, które wykonawcy zobowiązani byli złożyć,
trzeba wskazać na wymaganie zamawiającego, aby urządzenia treningowe były
„certyfikowane wg JAR-STD” i posiadały „aktualny certyfikat uznany przez EASA”.
Strona 12 z 17
Analiza przedmiotowych wymagań siwz musi zostać dokonana w świetle przepisów
regulujących kompetencje EASA wynikające z rozporządzenia o jej utworzeniu
oraz z Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1702/2003 z dnia 24 września 2003 r.
ustanawiającego zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych
z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska
oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz. L 243 z 27 września
2003 r. ze zm.). śaden z przywołanych aktów prawnych nie upoważnia EASA
do certyfikowania symulatorów, co strony potwierdziły na rozprawie. Zamawiający w toku
rozprawy wyjaśnił także, iż omawiane postanowienie siwz należy rozumieć w ten sposób,
iż za spełniające jego wymagania uznać trzeba certyfikaty wydawane przez krajowe organy
właściwe w sprawach bezpieczeństwa lotniczego jak np. w Polsce ULC, czy w Wielkiej
Brytanii CAA, gdyż są one zrzeszone w EASA. Zatem – jak podnosił odwołujący - dokumenty
przedstawione przez odwołującego w wyniku wezwania w trybie art. 26 ust. 3 Pzp zostały
wystawione przez odpowiedni organ (CAA) zgodnie ze standardem JAR-STD.
Izba uwzględniając przytoczoną argumentację stron w świetle obowiązujących
w przedmiotowym zakresie przepisów, z których w szczególności wynika, iż do zadań EASA
nie należy kontrola procedur certyfikacyjnych i dokumentów dotyczących symulatorów,
uznała za zasadne stanowisko zamawiającego i odwołującego Gildia, co do sposobu
stosowania sformułowanego przez zamawiającego postanowienia siwz dotyczącego
certyfikacji symulatorów. Tym samym pozostało do rozstrzygnięcia, czy przedłożone
przez odwołującego Gildia w wyniku uzupełnienia dokumenty pozwalają na uznanie
za udowodnione, że oferowane urządzenia, których producentem jest AeroSimulators,
posiadają wymagane certyfikaty.
Analiza przedmiotowych dokumentów nie pozwala na udzielenie odpowiedzi
pozytywnej. Jak słusznie zauważył zamawiający w odpowiedzi na odwołanie „Świadectwo
Kwalifikacyjne Samolotowego Urządzenia dla Szkolenia Lotniczego”, No. UK/SLN-125A
z dnia 27 listopada 2009 r. wydane przez CAA dotyczy urządzenia FNPT II bazującego
na modelu śmigłowca Bell 206, zatem urządzenie to jest symulatorem śmigłowca,
a nie samolotu. Izba podkreśla, iż powołane w treści przywołanego „Świadectwa (…)”
urządzenie spełnia wymogi kwalifikacyjne zapisane w JAR-FSTD H, co także wskazuje
na śmigłowcowe szkoleniowe urządzenie symulacji lotu. Jak wynika bowiem
z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2004 r. w sprawie
wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR
oraz europejskich wymagań w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym (Dz. U. z 2004 r.
Nr 224, poz. 2282 ze zm.) wymaganie bezpieczeństwa określone w § 1 ust. 1 pkt 8 b – JAR-
FSTD H dotyczy śmigłowcowych szkoleniowych urządzeń symulacji lotu. Zamawiający nie
Strona 13 z 17
mógł także pozytywnie ocenić dwóch „Świadectw kwalifikacji STD” (nr 2/2009 oraz 1/2009)
wydanych przez ULC, członka Zrzeszenia Władz Lotniczych (Joint Aviation Authorities,
JAA), z których wynika, iż urządzenie zostały wyprodukowane przez Elite, podczas
gdy producentem oferowanych urządzeń – co nie było sporne - jest AeroSimulators.
Za niewystarczające uznać należy także oświadczenie odwołującego Gildia z dnia 13 lipca
2010 r., że oferowany symulator lotu będzie posiadał aktualny certyfikat EASA, a urządzenia
będą certyfikowane przed datą dostawy wg JAR-STD, zamawiający bowiem wymagał,
aktualnego certyfikatu wystawionego przez właściwy organ, a nie oświadczenia wykonawcy.
Zważywszy powyższe na gruncie analizowanej sprawy Izba uważa postępowanie
zamawiającego, który odrzucił ofertę odwołującego Gildia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp, za prawidłowe. W szczególności Izba nie podziela poglądu odwołującego Gildia,
iż w niniejszym stanie faktycznym zamawiający błędnie zastosował art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp
zamiast wykluczyć odwołującego Gildia na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp poprzez
uznanie, iż nie wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu. Izba podkreśla,
iż warunki udziału w postępowaniu zostały określone w art. 22 ust. 1 Pzp i dotyczą zdolności
wykonawcy do realizacji zamówienia (warunki podmiotowe). Natomiast certyfikaty,
których dotyczy spór, mają status dokumentów przedkładanych w celu potwierdzenia,
iż oferowane dostawy spełniają wymagania określone przez zamawiającego.
Do dokumentów tych odnosi się także § 5 ust. 1 rozporządzenia. Tym samym zamawiający
właściwie zastosował art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, bowiem skoro wykonawca nie przedłożył
wymaganych dokumentów mających potwierdzać, że oferowane przez niego symulatory
produkcji AeroSimulators spełniają postawione w siwz wymagania, przyjąć należało,
iż zgodność z wymaganiami zamawiającego określonymi w siwz nie została udowodniona,
a w konsekwencji, że oferowane urządzenia nie spełniają postawionych w siwz wymogów,
zatem treść oferty jest niezgodna z treścią siwz. Tym samym zamawiający zobowiązany był
odrzucić ofertę odwołującego Simvision z postępowania na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp.
Sygn. akt: KIO/1961/10
Spór wywołany odwołaniem Simvision dotyczy treści złożonej przez niego oferty.
Innymi słowy, należy rozstrzygnąć, czy treść oferty w zakresie dotyczącym oferowanego
przedmiotu zamówienia jest zgodna z treścią siwz.
Izba rozpoznając zarzuty odwołania ustaliła, iż kluczowe znaczenie dla ich
rozstrzygnięcia, poza treścią oferty złożonej przez odwołującego Simvision, przyznać należy
Strona 14 z 17
treści siwz. Siwz jest dokumentem o szczególnym znaczeniu w postępowaniu o zamówienie
publiczne – z jednej strony wyznacza wykonawcom ubiegającym się o udzielenie
zamówienia wymagania, które ma spełniać oferta, by uczynić zadość potrzebom
zamawiającego, z drugiej zaś – granice, w jakich może poruszać się zamawiający
dokonując oceny złożonych ofert. Trzeba podkreślić zasadnicze reguły, którymi zobowiązany
jest kierować się zamawiający dokonując oceny ofert. Przede wszystkim nie wolno mu oceniać
ofert w sposób dowolny, lecz jedynie na podstawie sformułowanych w siwz zasad i wymagań,
co służy realizacji wyrażonej w art. 7 ust. 1 Pzp zasady równego traktowania wykonawców
oraz uczciwej konkurencji, a także związanej z nimi zasady transparentności postępowania.
Wykonawcy biorący udział w postępowaniu mają prawo oczekiwać, że złożone przez nich
oferty zostaną ocenione wyłącznie w odniesieniu do wyartykułowanych w siwz wymagań
zamawiającego, na podstawie kryteriów oceny ofert w siwz zawartych.
Przechodząc do postanowień siwz sporządzonej w niniejszym postępowaniu należy
podkreślić, iż treść opisu przedmiotu zamówienia nie jest sporna między stronami.
Odnosząc powyższe do treści oferty odwołującego Simvision (k. 2 formularza oferty
oraz załącznik nr 2 i 4 do niego) trzeba podkreślić, iż nie zostały w niej opisane parametry
techniczne oferowanych urządzeń wskazujące na wymagane przez zamawiającego
funkcjonalności tj. z oferty nie wynika, czy na zaoferowanych przez wykonawcę
urządzeniach możliwe jest zasymulowanie samolotu jednosilnikowego oraz wielosilnikowego
tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem. Jak podkreślił
zamawiający w odpowiedzi na odwołanie w ofercie odwołującego Simvision brak jest także
jakiejkolwiek informacji, że odwołujący Simvision chce zaoferowane urządzenie
zmodyfikować w taki sposób, aby mogło symulować klasę samolotów jednosilnikowych
tłokowych oraz wielosilnikowych tłokowych. Z treści oferty obejmującej zaoferowanie
symulatora na bazie samolotu Cessna Sitation Jet 2 model 525 A (k. 3 załącznika nr 4 do
formularza oferty) wywieść wyłącznie można, iż spełnia wymagania odnośnie samolotu
wielosilnikowego klasy computer lub bussiness jet o napędzie turboodrzutowym z chowanym
podwoziem.
Biorąc pod uwagę treść formularza oferty oraz pkt. 10.5 i 10.8 siwz (k. 23) należy
także stwierdzić, iż wbrew stanowisku odwołującego Simvision, w stanie faktycznym
niemniejszej sprawy niezbędne było w ofercie opisanie parametrów technicznych
oferowanego urządzenia w sposób pozwalający na ustalenie, iż spełnia ono wymagania
siwz, na co wskazuje określenie przez zamawiającego, aby w rubryce „opis” tabeli
zamieszczonej na stronie 1. wzoru formularza oferty podać parametry techniczne
oferowanych urządzeń w odniesieniu do siwz (k. 2 załącznika nr 3 do siwz). W szczególności
Strona 15 z 17
za chybioną Izba uważa argumentację odwołującego Simvision, iż wystarczającym powinno
być odwołanie się w ofercie do norm JAR FSTD A.030, bowiem w okolicznościach badanej
sprawy zmawiający wymagał – jak Izba wskazała wyżej - nie tylko ogólnego potwierdzenia,
ze oferowane urządzenie będzie spełniało podane w swiz wymagania, ale także oczekiwał
podania konkretnych parametrów technicznych oferowanego urządzenia pozwalających na
stwierdzenie, że spełnia postawione w siwz wymogi. Zatem opis oznaczał na gruncie
analizowanej sprawy podanie konkretnych parametrów technicznych w odniesieniu do
wymagań siwz, jak wprost stwierdził zamawiający we wzorze formularza oferty. Ponadto,
jeżeli zamawiający nie chciałby poznać opisu technicznego oferowanych urządzeń w
zakresie wynikającym z przywołanego załącznika, poprzestałby na ogólnym oświadczeniu
zawartym w pkt. 7 formularza oferty, zgodnie z którym wykonawca miał oświadczyć, że
oferuje przedmiot zamówienia stosownie do wymagań i warunków określonych przez
zamawiającego w siwz.
Izba wyraża opinię, iż w takim zakresie, jaki wynika z siwz, obowiązek wykazania
spełniania przez oferowane urządzenia wymagań zamawiającego obciąża wykonawcę. Jeśli
więc wykonawca nie uczynił zadość temu obowiązkowi należy przyjąć, iż nie udowodnił, że
oferowany sprzęt jest zgodny z treścią swiz tj. że na zaoferowanych przez wykonawcę
urządzeniach możliwe jest zasymulowanie lotu samolotu jednosilnikowego i dwusilnikowego
tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem. Uchybienie wykonawcy w
tym zakresie nie ma wyłącznie charakteru formalnego (brak opisu części funkcjonalności),
lecz znajduje przełożenie na treść oferty (aspekt materialny), gdyż niepełne opisanie
parametrów technicznych oferowanych urządzeń oznacza, iż z treści oświadczenia woli
wykonawcy mającego obejmować zaoferowanie danych urządzeń w istocie nie można
wywieść zobowiązania do dostarczenia konkretnych symulatorów o określonych
funkcjonalnościach. Z treści oferty musi wynikać zakres zobowiązania wykonawcy tj.
przedmiot jego świadczenia, w zakresie, w jakim wymagane to jest przez zamawiającego w
siwz. Zatem, jak już zostało podkreślone, wbrew twierdzeniom odwołującego Simvision, dla
uczynienia zadość wymaganiom zamawiającego w niniejszym postępowaniu nie było
wystarczające odwołanie się w ofercie do normy JAR FSTD A.030. Jak słusznie bowiem
podniósł zamawiający standardy JAR FSTD A.030 opisują jakie parametry techniczne musi
spełniać samolotowe szkoleniowe urządzenie symulacji lotu, jednak nie definiują jakie
modyfikacje należy wykonać, aby spełniało ono wymagania postawione w przedmiotowym
postępowaniu przez zamawiającego, czyli jakie zmiany należy dokonać, aby osiągnąć daną
klasę samolotu (np. jednosilnikową czy wielosilnikową tłokową). Ze standardu JAR FSDT
A.030 nie sposób wywieźć, iż zaoferowane przez odwołującego Simvision urządzenie jest
zgodne z siwz. Izba podziela w przywołanej kwestii pogląd zamawiającego, iż z faktu
Strona 16 z 17
potencjalnej możliwości dostosowania symulatora generycznego do różnych klas samolotów
nie wynika (a w świetle postanowień siwz powinno wynikać), czy wykonawca zaoferował
modyfikacje niezbędne, aby uczynić zadość wymaganiom zamawiającego dotyczącym
przedmiotu zamówienia. Zamawiający zgodził siwz odwołującym Simvision, iż symulatory
generyczne mogą być dostosowywane do symulowania różnych klas samolotów, jednak z
oferty odwołującego Simvision nie wynika, czy zaoferowany symulator może symulować loty
odpowiadające klasie samolotu jedno lub wielosilnikowego tłokowego. Tym samym wskazać
należy, iż odwołujący Simvision nie udowodnił, iż oferowany przez niego produkt spełnia
wymagania siwz. To z oferty musi wynikać treść zobowiązania wykonawcy. Nie jest
wystarczające powołanie się na ogólne normy dopuszczające określone możliwości
działania.
Izba za chybiony uważa jednak pogląd zamawiającego, iż zwrócenie się
do wykonawcy o wyjaśnienie treści oferty na podstawie art. 87 ust. 1 Pzp stanowi wyłącznie
jego uprawnienie. Izba stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy od wyjaśnienia wątpliwości
dotyczących treści oferty uzależniona jest decyzja np. co do odrzucenia oferty,
wówczas skorzystanie z instytucji opisanej art. 87 ust. 1 Pzp stanowi obowiązek
zamawiającego, który powinien realizować zachowując zasadę równego traktowania
wykonawców, bowiem celem postępowania jest wybór, zgodnie z ustawą, oferty
najkorzystniejszej i udzielenie zamówienia (zawarcie umowy). Tym samym, jeśli ustawa
wyposaża zamawiającego w instrumenty, które umożliwiają osiągnięcie tego celu,
obowiązkiem zamawiającego jest z nich skorzystanie. Niemniej jednak w okolicznościach
badanej sprawy wezwanie wykonawcy do wyjaśnienia treści oferty nie byłoby zasadne,
gdyż treść odpowiedzi musiałaby prowadzić do uzupełnienia treści oferty poprzez wskazanie,
że jej przedmiotem jest także zaoferowanie urządzeń umożliwiających symulowanie lotu
samolotów jednosilnikowych tłokowych i wielosilnikowych tłokowych oraz opisanie
ich parametrów technicznych w tym zakresie. Z tych samych przyczyn nie jest dopuszczalne
uznanie za wystarczające oświadczenia odwołującego Simvision złożonego na rozprawie,
iż oferowane urządzenia dysponują wymaganymi funkcjonalnościami i mogą być
dostosowane do wymagań zamawiającego określonych w siwz.
W pozostałym zakresie Izba podziela argumentację zamawiającego zawartą
w odpowiedzi na odwołanie dotyczącej rozpoznawanego odwołania.
Strona 17 z 17
W tym stanie rzeczy Izba działając na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp oddaliła obydwa
odwołania.
O kosztach postępowania odwoławczego w zakresie obydwu odwołań orzeczono na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 z uwzględnieniem postanowień § 3 pkt 1 a) w zw. z § 5 ust.4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
..........................................
..........................................
..........................................
Sygn. akt: KIO/1944/10
Sygn. akt: KIO/1961/10
WYROK
z dnia 24 września 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Katarzyna Ronikier-Dolańska
Członkowie: Ewa Rzońca
Robert Skrzeszewski
Protokolant: Patrycja Kaczmarska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2010 r. w Warszawie odwołań
skierowanych zarządzeniem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 września 2010 r.
do łącznego rozpoznania, a wniesionych w dniu 9 września 2010 r. przez:
A. Gildia sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie (sygn. akt: KIO/1944/10);
B. Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH z siedzibą w Wiedniu, Austria (sygn. akt:
KIO/1961/10);
w postępowaniu prowadzonym przez Politechnikę Rzeszowską z siedzibą w Rzeszowie
przy udziale uczestnika postępowania Gildia sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie, który zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego w sprawie o
sygn. akt KIO/1961/10
orzeka:
1. oddala obydwa odwołania;
2. kosztami postępowania obciąża:
Strona 2 z 17
A. Gildia sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie w ten sposób, że nakazuje zaliczyć
na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis w wysokości 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczony przez Gildia sp. z o.o. z siedzibą w
Lublinie;
B. Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH z siedzibą w Wiedniu, Austria w ten
sposób, że nakazuje zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis
w wysokości 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy)
uiszczony przez Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH z siedzibą w Wiedniu,
Austria.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Rzeszowie.
………………………………
………………………………
………………………………
Strona 3 z 17
Sygn. akt: KIO/1944/10
Sygn. akt: KIO/1961/10
U z a s a d n i e n i e
Politechnika Rzeszowska z siedzibą przy ul. Wincentego Pola 2, 35-959 Rzeszów
zwana dalej „zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 ze zm.) zwanej
dalej „ustawą” lub „Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie w
celu zawarcia umowy na dostawę symulatorów lotu w ramach realizacji projektu pn.
„Rozbudowa i doposażenie ośrodka kształcenia lotniczego Politechniki Rzeszowskiej im.
Ignacego Łukasiewicza”.
Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa niż kwoty wskazane w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie przepisu art. 11 ust. 8 Pzp.
Postępowanie o udzielenie zamówienia wszczęto dnia 1 czerwca 2010 r. publikując
ogłoszenie o zamówieniu na stronie internetowej zamawiającego oraz w jego siedzibie,
co ustalono na podstawie protokołu postępowania - pkt 7 druku ZP-1. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 5
czerwca 2010 r. pod numerem 2010/S 108-163698.
W dniu 30 sierpnia 2010 r. zamawiający poinformował - za pośrednictwem faksu –
wykonawców Gildia sp. z o.o. z siedzibą przy ul. Dworskiej 15 b, 20-135 Lublin (dalej
„odwołujący Gildia”) oraz Simvision Simulatoren Vetriebs GmbH, Airport Voslau, Office VA
020, A-2540 Bad-Voslau, Austria (dalej „odwołujący Simvision”), o odrzuceniu na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy złożonych przez nich ofert oraz o unieważnieniu postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp.
Sygn. akt: KIO/1944/10
Odwołujący Gildia wniósł w dniu 9 września 2010 r. odwołanie kopię przekazując
zamawiającemu za pośrednictwem faksu tego samego dnia.
Odwołanie zostało złożone wobec czynności odrzucenia oferty odwołującego Gildia
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Strona 4 z 17
Wnoszący odwołanie zarzucił zamawiającemu:
- naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy poprzez odrzucenie oferty,
która spełniała warunki określone w specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej
„siwz”);
- naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy poprzez unieważnienie
postępowania w sytuacji, gdy została złożona oferta niepodlegająca odrzuceniu.
Uwzględniając powyższe odwołujący Gildia wniósł o:
- unieważnienie czynności odrzucenia oferty;
- unieważnienie czynności unieważnienia postępowania;
- wybór oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu do podniesionych w odwołaniu zarzutów odwołujący Gildia
podkreślił, że odrzucenie oferty nastąpiło z powodu niezałączenia dokumentów
potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu (certyfikatu dla produktu
zgodnego ze standardem JAR-STD uznanego przez EASA oraz aktualnego certyfikatu
wydanego przez EASA dla producenta), co prowadzi to do wniosku, że w rzeczywistości
brak było podstaw do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy jako
niezgodnej z siwz. Stwierdził, iż dokumenty składane na potwierdzenie spełniania warunków
udziału w postępowaniu nie stanowią części oferty (oświadczenia woli wykonawcy
składającego się na merytoryczną część oferty), stąd ich niezgodność z wymaganiami
zamawiającego nie może zostać uznana za niezgodność oferty z siwz stosownie do art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy. Innymi słowy, dokumenty potwierdzające spełnianie warunków udziału w
postępowaniu nie są brane pod uwagę przy określaniu zgodności oferty z siwz, gdyż nie
stanowią jej elementu.
Z ostrożności odwołujący Gildia argumentował, iż zakwestionowany przez
zamawiającego certyfikat dotyczący urządzenia (wymagany w pkt. 6.2 siwz, ppkt VI Tabeli)
był ważny. Urządzenie posiadało aktualny certyfikat wydany przez Civil Aviation Authority
(dalej „CAA)” - brytyjski organ zajmujący się bezpieczeństwem ruchu powietrznego, będący
instytucją zrzeszoną w EASA - wydany zgodnie ze standardem JAR - STD, a zatem
spełniający wymogi zamawiającego. Dokument ten nie mógł być uznany przez EASA, gdyż
w kompetencji tej instytucji, nie leży kontrola procedur certyfikacyjnych i wydawanych
dokumentów dotyczących symulatorów lotu. Przywołał przepisy rozporządzenia Parlamentu
Strona 5 z 17
Europejskiego i Komisji 1592/2002 oraz rozporządzenia Komisji 1702/2003 EASA, z których
wynika, iż EASA zajmuje się certyfikowaniem statków powietrznych oraz wyrobów, części i
wyposażenia z nimi powiązanego. Zauważył, że mimo, iż w myśl postanowień
wspólnotowych kompetencje w tym zakresie zostały powierzone EASA, Agencja postanowiła
przekazać je w ramach „outsourcingu" organizacjom bezpieczeństwa lotniczego państw
członkowskich - tak w Decyzji Zarządu EASA nr 13/2003. Stąd wynika, że certyfikat
załączony do oferty był wystarczający. Na obszarze EASA innych certyfikatów dla
symulatorów nie wydaje się, kwestie dopuszczania do użytku naziemnych urządzeń
treningowych według standardu JAR - STD pozostawiono organizacjom krajowym. Zdaniem
odwołującego Gildia zatem można przyjąć, że postanowienie to zgodnie z art. 58 § 3 kc
podlega unieważnieniu, w pozostałym zakresie wymagania dotyczące certyfikatu są zaś
wiążące.
Odnosząc się do wymaganego przez zamawiającego certyfikatu dla producenta
wydanego przez EASA odwołujący podniósł, iż zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4) rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie rodzajów dokumentów
jakich może żądać Zamawiający, oraz form w jakich mają być składane (Dz. U. 2009 Nr 226
poz. 1817, zwanego dalej „rozporządzeniem”), zamawiający może wymagać zaświadczenia
niezależnego podmiotu zajmującego się poświadczaniem zgodności działań wykonawcy
z normami jakościowymi, jeżeli odwołuje się do systemów zapewniania jakości opartych
na odpowiednich normach europejskich. W tym celu zamawiający zażądał certyfikatu
wydanego przez EASA dla producenta oferowanych urządzeń (symulatorów). Do oferty
został załączony raport wydany przez CAA, wskazujący Aerosimulators jako certyfikowanego
producenta urządzenia, co potwierdza, iż Aerosimulators posiada uprawnienia potwierdzone
przez EASA do produkcji urządzeń symulacyjnych spełniających wymagania jakościowe.
Sygn. akt: KIO/1961/10
Odwołujący Simvision dnia 9 września 2010 r. wniósł odwołanie przekazując jego
kopię zamawiającemu tego samego dnia w formie elektronicznej.
Odwołanie zostało wniesione wobec niezgodnej z ustawą czynności
odrzucenia oferty odwołującego Simvision na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Wnoszący odwołanie zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 89 ust 1 pkt 2
przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a także art. 87 ust. 1 ustawy,
Strona 6 z 17
który umożliwia zamawiającemu pozyskanie od oferentów dodatkowych informacji
i wyjaśnień, co do treści przedłożonych ofert.
Biorąc powyższe pod uwagę odwołujący wniósł o wznowienia postępowania,
ponowną ocenę oferty odwołującego Simvision, uznanie jej treści za zgodną
z postanowieniami siwz i na tej podstawie zawarcie z odwołującym Simvision ważnej umowy
na realizację zamówienia.
Ustosunkowując się do podniesionych w odwołaniu zarzutów odwołujący Simvision
wyjaśnił, iż zamawiający zarzucił oferowanemu przez odwołującego Simvision symulatorowi
brak możliwości symulacji lotu samolotu jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem
śmigła i chowanym podwoziem, co jest nieuzasadnione. Argumentował, iż ocena oferty
została dokonana z naruszeniem prawa polegającym na niewłaściwej ocenie zawartej w niej
propozycji, którego można było uniknąć, gdyby zwrócono się o stosowne wyjaśnienia do
oferenta. Wyjaśnił, iż zamawiający opisując przedmiot zamówienia w siwz żądał symulatora
FNPT II/MCC jako połączenie dwóch różnych symulatorów: FNPT I (system treningowy
nawigacji lotniczej oraz procedur samolotu jednosilnikowego) oraz symulator FNPT II MCC
(system treningowy nawigacji lotniczej oraz procedur multi-engine i multi-cordination).
Zamawiający wymagał również możliwości symulacji trzech różnych typów samolotów
(jedno- i dwusilnikowego oraz odrzutowego dwusilnikowego), a także certyfikacji urządzenia
zgodnie z lotniczymi przepisami JAR FSTD A.030.
Wskazał, iż certyfikacja symulatora prowadzona jest dla poszczególnych kategorii
statków powietrznych, zgodnie z ich właściwościami oraz oprzyrządowaniem, tak więc nie
ma możliwości certyfikacji trzech różnych statków powietrznych na tym samym urządzeniu
choćby ze względu na ich zróżnicowane parametry zarówno samego lotu jak i wyposażenia.
Certyfikację nadaje niezależna europejska organizacja EASA, która wyznacza inspektora z
jednego z państw Unii Europejskiej. Decyzję o przyznaniu certyfikatu urządzenia kończy test
praktyczny na symulatorze lotu wraz z warunkiem posiadania prawidłowej dokumentacji
operacyjnej. Inspektor powinien zbadać zgodność symulacji symulatora lotu ze względu na
specyfikę cech lotu określonej kategorii statków powietrznych.
Odwołujący podniósł, iż zaoferował jako podstawę symulator samolotu Cessna CJ2
w kategorii FNPT II/ MCC i FNPT II, zgodnie ze specyfikacją zgodną z siwz. Dane
kwalifikacyjne tego symulatora - jak stwierdził – zostały spełnione w pełni, zgodnie z JAR
FSTD A.030. Wymienione symulatory oferowane przez odwołującego Simvision
w przedmiotowym postępowaniu są już z powodzeniem eksploatowane w wielu innych
krajach, a ich parametry są zgodnie z wymaganiami zamawiającego. Wskazał, że ogólna
Strona 7 z 17
kategoria symulatorów FNPT jest nietypowa, nie są one zatem przeznaczone do szkolenia
na określony typ samolotu, ale stopniowego szkolenia i procedur nawigacji. Oświadczył,
że proponowane urządzenia można dostosować aerodynamicznie w taki sposób,
aby spełniały cechy samolotu odrzutowego dwusilnikowego, samolotu śmigłowego
dwusilnikowego oraz samolotu śmigłowego jednosilnikowego. Poprzez wizualizację możliwe
jest wprowadzenie śmigła i ustawienie skoku śmigła wraz z kontrolą działania skoku śmigła -
oprzyrządowanie to znajduje się w kabinie pilotów. Obejmuje to zarówno samoloty jedno
silnikowe jak i dwusilnikowe. To rozwiązanie w pełni spełnia wymagania kupującego,
zgodnie ze specyfikacją techniczną, dokumentacji przetargowej oraz wymagane JAR FSTD
A. 030.
W dniu 13 września 2010 r., odpowiadając na wezwanie zamawiającego do wzięcia
udziału w postępowaniu odwoławczym otrzymane w dniu 9 września 2010 r., odwołujący
Gildia zgłosił skutecznie przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.
Uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację postępowania, jak również
biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska odwołujących oraz uczestnika
postępowania złożone podczas rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Odwołania, wobec nie stwierdzenia braków formalnych oraz w związku
z uiszczeniem przez odwołujących Gildia oraz Simvision wpisów, podlegają rozpoznaniu.
Izba stwierdziła, iż odwołujący Gildia skutecznie przystąpił do postępowania
odwoławczego wywołanego odwołaniem o sygn. akt KIO/1961/10 po stronie zamawiającego.
Zważywszy brak przesłanek uzasadniających odrzucenie odwołań, Izba
przeprowadziła rozprawę merytorycznie je rozpoznając.
Izba ustaliła, że zarówno odwołujący Gildia, jak i Simvision legitymują się
uprawnieniem do korzystania ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis
art. 179 ust. 1 Pzp.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Izba stwierdziła,
iż zarzuty żadnego z odwołań nie potwierdziły się.
Strona 8 z 17
Za podstawę rozstrzygnięć Izba przyjęła następujące ustalenia faktyczne:
Przedmiot zamówienia zamawiający opisał w pkt. 3.2. siwz stwierdzając, iż są nim
naziemne urządzenia treningowe FNPT-II/MCC oraz FNPT – II spełniające wymagania co
najmniej JAR FSTD A.030 w zakresie odpowiednio urządzenia FNPT II/MCC oraz FNPT-II.
Odnosząc się do urządzenia FNPT-II/MCC wskazał, iż architektura kabiny oraz modele
aerodynamiczne samolotów muszą umożliwiać odwzorowanie trzech klas samolotów tj.:
- jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem
z przyrządami pilotażowo – nawigacyjnymi zarówno klasycznymi oraz EFIS (do wyboru
przez instruktora),
- wielosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem
z przyrządami pilotażowo-nawigacyjnymi zarówno klasycznymi oraz EFIS (do wyboru przez
instruktora),
- wielosilnikowego samolotu klasy commuter lub bussiness jet o napędzie turboodrzutowym
z chowanym podwoziem za zdwojonymi (dla I pilota oraz dla II pilota) przyrządami
pilotażowo – nawigacyjnymi zarówno klasycznymi oraz EFIS (do wyboru przez instruktora)
oraz FMS (k. 2 siwz).
W zakresie urządzenia FNPT – II m.in. wymagał, aby kabina załogi odwzorowywała
co najmniej kabinę klasy samolotu jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła
i chowanym podwoziem (k. 8 siwz).
W pkt. 6.2. siwz wskazał, iż w celu potwierdzenia, ze oferowane dostawy
odpowiadają wymaganiom określonym przez zamawiającego do oferty należy przedłożyć
zaświadczenie, że producent urządzenia posiada „aktualny certyfikat EASA lub równoważny,
jeśli mieści się poza obszarem EASA” oraz dla urządzeń treningowych certyfikat wg JAR-
STD oraz „aktualny certyfikat uznany przez EASA” (k. 18 siwz).
Jak wynika z treści pkt. 10.5.siwz zamawiający sporządził wzór formularza oferty
(załącznik nr 3 do siwz) wymagając w pkt. 10.8., aby – jeśli wykonawca sporządzi
dokumenty w formie przez siebie opracowanej - załączone do oferty dokumenty zawierały
wszystkie żądane przez zamawiającego informacje (k.23 siwz). We wzorze formularza oferty
zobowiązał wykonawców do podania (w rubryce „opis” tabeli zamieszczonej na stronie 1.
wzoru formularza oferty) parametrów technicznych oferowanych urządzeń w odniesieniu
do siwz (k. 2 załącznika nr 3 do siwz). Ponadto w treści formularza oferty (pkt 7, k. 4)
sformułowane zostało oświadczenie, zgodnie z którym wykonawca ma zobowiązać się
do zaoferowania przedmiotu zamówienia stosownie do wymagań i warunków określonych
przez zamawiającego w siwz.
Strona 9 z 17
W postępowaniu oferty złożyło dwóch wykonawców tj. odwołujący Gildia
oraz odwołujący Simvision.
Odwołujący Gildia nie załączył do oferty dokumentów potwierdzających, iż zarówno
urządzenie, jak i producent posiadają odpowiednie certyfikaty. Zamawiający wezwał pismem
z dnia 3 sierpnia 2010 r. odwołującego Gildia do uzupełnienia dokumentów, w celu
potwierdzenia, że oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom określonym przez
zamawiającego poprzez przedłożenie dokumentów, z których wynika, iż producent
urządzenia posiada „aktualny certyfikat EASA lub równoważny, jeśli mieści się poza
obszarem EASA” oraz dla urządzeń treningowych certyfikat wg JAR-STD oraz „aktualny
certyfikat uznany przez EASA”.
W odpowiedzi pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. odwołujący Gildia uzupełnił brakujące
dokumenty przedkładając m.in. „Świadectwo Kwalifikacyjne Samolotowego Urządzenia
dla Szkolenia Lotniczego”, No. UK/SLN-125A z dnia 27 listopada 2009 r. (tłumaczenie
z języka angielskiego) wydane przez Urząd Lotnictwa Cywilnego Wielkiej Brytanii (Civil
Aviation Authority, CAA) zaświadczające, iż urządzenie FSTD (typ samolotu – w oparciu
o Bell 206) spełnia wymogi kwalifikacyjne zapisane w JAR-FSTD H. Ponadto przekazał
zamawiającemu dwa „Świadectwa kwalifikacji STD” nr 2/2009 oraz 1/2009 wydane
przez Urząd Lotnictwa Cywilnego, członka Zrzeszenia Władz Lotniczych, z których wynika,
iż urządzenie do szkolenia procedur i nawigacji FNPT II, Elite S812 131-60129-C-3EX
spełnia wymagania kwalifikacyjne zawarte w JAR-STD 3A, stawiane urządzeniom
wykorzystywanym do szkolenia praktycznego pilotów samolotowych. Załączył także folder
oferowanego urządzenia wraz ze specyfikacją techniczną dotyczącą urządzenia produkcji
AeroSimulators oraz oświadczenie z dnia 13 lipca 2010 r., że producent naziemnych
urządzeń treningowych (symulatorów lotu) będzie posiadał aktualny certyfikat EASA
lub równoważny, wymagany prawem lotniczym i dostarczane urządzenia treningowe będą
certyfikowane przed datą dostawy wg JAR-STD.
Zamawiający w wyniku badania oferty odwołującego Gildia ustalił, iż podlega ona
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, gdyż nie zawiera wymaganych
dokumentów przedmiotowych wymienionych w pkt. 6.2 siwz, a na wezwanie do ich
uzupełnienia na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp wykonawca złożył jedynie oświadczenie,
że producent naziemnych urządzeń treningowych (symulatorów lotu) będzie posiadał
aktualny certyfikat EASA lub równoważny, wymagany prawem lotniczym i dostarczane
urządzenia treningowe będą certyfikowane przed datą dostawy wg JAR-STD.
Strona 10 z 17
Odwołujący Simvision do oferty załączył m.in. specyfikację techniczną oferowanych
urządzeń tj. Cessna Citation CJ2, symulator FNPT II/MCC, JAR STD-3A (załącznik nr 2
do oferty, k.2) oraz Cessna CJ2, JAR FSTD-A FTD II (FNPT II) (załączniki nr 4 do oferty,
k.3).
Pismem datowanym na 30 sierpnia 2010 r. odwołujący został przez zamawiającego
zawiadomiony o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
gdyż oferowane urządzenia treningowe (FNPT II MC i FNPT II) oparte są wyłącznie o model
samolotu odrzutowego Cessna CJ2, tym samym nie spełniają minimalnych wymagań
określonych w siwz, ponieważ na obu zaoferowanych przez wykonawcę urządzeniach
niemożliwym jest zasymulowanie samolotu jednosilnikowego tłokowego ze zmiennym
skokiem śmigła i chowanym podwoziem, tym samym udział tych symulatorów lotu
w szkoleniach oferowanych przez Ośrodek Kształcenia Lotniczego Politechniki Rzeszowskiej
jest niemożliwy.
W konsekwencji pismami z dnia 30 sierpnia 2010 r. zamawiający zawiadomił
wykonawców o unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy tj. nie
złożono żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu.
Ze stanowiskiem zamawiającego nie zgodzili wykonawcy, których oferty odrzucono
i wnieśli rozpoznawane przez Izbę odwołania.
Zamawiający pismem z dnia 20 września 2010 r. odpowiedział na oba odwołania
wnosząc o ich oddalenie.
W świetle powyższego Izba zważyła, co następuje:
Sygn. akt: KIO/1944/10
Spór dotyczy tego, czy przedłożone przez odwołującego Gildia dokumenty, w celu
wykazania, że oferowane przez niego urządzenia spełniają określone przez zamawiającego
wymagania, były prawidłowe.
Zamawiający wskazał w pkt. 6.2. siwz, jakich dokumentów wymaga w celu wykazania
przez wykonawcę, iż oferowane przez niego dostawy spełniają określone przez
zamawiającego wymagania.
Strona 11 z 17
Pierwszym z wymaganych dokumentów było zaświadczenie, że producent
oferowanego urządzenia posiada „aktualny certyfikat EASA lub równoważny, jeśli mieści się
poza obszarem EASA”.
Ustosunkowując się do sformułowanego przez zamawiającego wymagania należy
stwierdzić, iż Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego (European Aviation Safety
Agency, EASA) została utworzona na mocy art. 12 ust. 1 Rozporządzenia (WE)
nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych
zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa
Transportu Lotniczego (Dz. L 240 z 7 września 2002 r.) dalej „rozporządzenie o EASA”.
Wśród zadań EASA zdefiniowanych przywołanym rozporządzeniem nie zostało wskazane
wydawanie certyfikatów dla producentów naziemnych urządzeń treningowych (symulatorów),
których dostawa jest przedmiotem niniejszego zamówienia. W toku rozprawy także strony
zgodnie stwierdziły, iż EASA nie wydaje certyfikatów wymaganych przez zamawiającego
w siwz w zakresie dotyczącym producenta symulatorów. Zamawiający także przyznał,
iż takie certyfikaty nie są wydawane przez organy państw członkowskich UE jak np. Urząd
Lotnictwa Cywilnego (dalej „ULC”) czy CAA.
Biorąc powyższe pod uwagę za słuszną uznać należy tezę sformułowaną przez
odwołującego na rozprawie, iż wykonawcy nie mogli z przyczyn obiektywnych, niezależnych
od nich, przedłożyć wymaganego przez zamawiającego certyfikatu. Jeśli zatem stwierdzimy,
iż pomiędzy zamawiającym, a wykonawcami nawiązuje się stosunek prawny jakim jest
porozumienie przetargowe, a świadczenie wykonawców, za które uznać należy złożenie
przez nich nie podlegającej odrzuceniu oferty, nie jest od samego początku możliwe, przyjąć
należy, iż w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy zasadnym jest potraktowanie
postawionego przez zamawiającego wymagania jako nieważnego, zatem nie wywołującego
skutków prawnych.
W konsekwencji zamawiający nie był uprawniony do odrzucenia oferty odwołującego
Gildia z powodu nie wykazania, że producent oferowanego urządzenia posiada aktualny
certyfikat EASA, zatem zarzut odwołania w omówionym powyżej zakresie uznać należy za
zasadny.
Przechodząc do kolejnych dokumentów, które wykonawcy zobowiązani byli złożyć,
trzeba wskazać na wymaganie zamawiającego, aby urządzenia treningowe były
„certyfikowane wg JAR-STD” i posiadały „aktualny certyfikat uznany przez EASA”.
Strona 12 z 17
Analiza przedmiotowych wymagań siwz musi zostać dokonana w świetle przepisów
regulujących kompetencje EASA wynikające z rozporządzenia o jej utworzeniu
oraz z Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1702/2003 z dnia 24 września 2003 r.
ustanawiającego zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych
z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska
oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz. L 243 z 27 września
2003 r. ze zm.). śaden z przywołanych aktów prawnych nie upoważnia EASA
do certyfikowania symulatorów, co strony potwierdziły na rozprawie. Zamawiający w toku
rozprawy wyjaśnił także, iż omawiane postanowienie siwz należy rozumieć w ten sposób,
iż za spełniające jego wymagania uznać trzeba certyfikaty wydawane przez krajowe organy
właściwe w sprawach bezpieczeństwa lotniczego jak np. w Polsce ULC, czy w Wielkiej
Brytanii CAA, gdyż są one zrzeszone w EASA. Zatem – jak podnosił odwołujący - dokumenty
przedstawione przez odwołującego w wyniku wezwania w trybie art. 26 ust. 3 Pzp zostały
wystawione przez odpowiedni organ (CAA) zgodnie ze standardem JAR-STD.
Izba uwzględniając przytoczoną argumentację stron w świetle obowiązujących
w przedmiotowym zakresie przepisów, z których w szczególności wynika, iż do zadań EASA
nie należy kontrola procedur certyfikacyjnych i dokumentów dotyczących symulatorów,
uznała za zasadne stanowisko zamawiającego i odwołującego Gildia, co do sposobu
stosowania sformułowanego przez zamawiającego postanowienia siwz dotyczącego
certyfikacji symulatorów. Tym samym pozostało do rozstrzygnięcia, czy przedłożone
przez odwołującego Gildia w wyniku uzupełnienia dokumenty pozwalają na uznanie
za udowodnione, że oferowane urządzenia, których producentem jest AeroSimulators,
posiadają wymagane certyfikaty.
Analiza przedmiotowych dokumentów nie pozwala na udzielenie odpowiedzi
pozytywnej. Jak słusznie zauważył zamawiający w odpowiedzi na odwołanie „Świadectwo
Kwalifikacyjne Samolotowego Urządzenia dla Szkolenia Lotniczego”, No. UK/SLN-125A
z dnia 27 listopada 2009 r. wydane przez CAA dotyczy urządzenia FNPT II bazującego
na modelu śmigłowca Bell 206, zatem urządzenie to jest symulatorem śmigłowca,
a nie samolotu. Izba podkreśla, iż powołane w treści przywołanego „Świadectwa (…)”
urządzenie spełnia wymogi kwalifikacyjne zapisane w JAR-FSTD H, co także wskazuje
na śmigłowcowe szkoleniowe urządzenie symulacji lotu. Jak wynika bowiem
z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2004 r. w sprawie
wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR
oraz europejskich wymagań w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym (Dz. U. z 2004 r.
Nr 224, poz. 2282 ze zm.) wymaganie bezpieczeństwa określone w § 1 ust. 1 pkt 8 b – JAR-
FSTD H dotyczy śmigłowcowych szkoleniowych urządzeń symulacji lotu. Zamawiający nie
Strona 13 z 17
mógł także pozytywnie ocenić dwóch „Świadectw kwalifikacji STD” (nr 2/2009 oraz 1/2009)
wydanych przez ULC, członka Zrzeszenia Władz Lotniczych (Joint Aviation Authorities,
JAA), z których wynika, iż urządzenie zostały wyprodukowane przez Elite, podczas
gdy producentem oferowanych urządzeń – co nie było sporne - jest AeroSimulators.
Za niewystarczające uznać należy także oświadczenie odwołującego Gildia z dnia 13 lipca
2010 r., że oferowany symulator lotu będzie posiadał aktualny certyfikat EASA, a urządzenia
będą certyfikowane przed datą dostawy wg JAR-STD, zamawiający bowiem wymagał,
aktualnego certyfikatu wystawionego przez właściwy organ, a nie oświadczenia wykonawcy.
Zważywszy powyższe na gruncie analizowanej sprawy Izba uważa postępowanie
zamawiającego, który odrzucił ofertę odwołującego Gildia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp, za prawidłowe. W szczególności Izba nie podziela poglądu odwołującego Gildia,
iż w niniejszym stanie faktycznym zamawiający błędnie zastosował art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp
zamiast wykluczyć odwołującego Gildia na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp poprzez
uznanie, iż nie wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu. Izba podkreśla,
iż warunki udziału w postępowaniu zostały określone w art. 22 ust. 1 Pzp i dotyczą zdolności
wykonawcy do realizacji zamówienia (warunki podmiotowe). Natomiast certyfikaty,
których dotyczy spór, mają status dokumentów przedkładanych w celu potwierdzenia,
iż oferowane dostawy spełniają wymagania określone przez zamawiającego.
Do dokumentów tych odnosi się także § 5 ust. 1 rozporządzenia. Tym samym zamawiający
właściwie zastosował art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, bowiem skoro wykonawca nie przedłożył
wymaganych dokumentów mających potwierdzać, że oferowane przez niego symulatory
produkcji AeroSimulators spełniają postawione w siwz wymagania, przyjąć należało,
iż zgodność z wymaganiami zamawiającego określonymi w siwz nie została udowodniona,
a w konsekwencji, że oferowane urządzenia nie spełniają postawionych w siwz wymogów,
zatem treść oferty jest niezgodna z treścią siwz. Tym samym zamawiający zobowiązany był
odrzucić ofertę odwołującego Simvision z postępowania na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp.
Sygn. akt: KIO/1961/10
Spór wywołany odwołaniem Simvision dotyczy treści złożonej przez niego oferty.
Innymi słowy, należy rozstrzygnąć, czy treść oferty w zakresie dotyczącym oferowanego
przedmiotu zamówienia jest zgodna z treścią siwz.
Izba rozpoznając zarzuty odwołania ustaliła, iż kluczowe znaczenie dla ich
rozstrzygnięcia, poza treścią oferty złożonej przez odwołującego Simvision, przyznać należy
Strona 14 z 17
treści siwz. Siwz jest dokumentem o szczególnym znaczeniu w postępowaniu o zamówienie
publiczne – z jednej strony wyznacza wykonawcom ubiegającym się o udzielenie
zamówienia wymagania, które ma spełniać oferta, by uczynić zadość potrzebom
zamawiającego, z drugiej zaś – granice, w jakich może poruszać się zamawiający
dokonując oceny złożonych ofert. Trzeba podkreślić zasadnicze reguły, którymi zobowiązany
jest kierować się zamawiający dokonując oceny ofert. Przede wszystkim nie wolno mu oceniać
ofert w sposób dowolny, lecz jedynie na podstawie sformułowanych w siwz zasad i wymagań,
co służy realizacji wyrażonej w art. 7 ust. 1 Pzp zasady równego traktowania wykonawców
oraz uczciwej konkurencji, a także związanej z nimi zasady transparentności postępowania.
Wykonawcy biorący udział w postępowaniu mają prawo oczekiwać, że złożone przez nich
oferty zostaną ocenione wyłącznie w odniesieniu do wyartykułowanych w siwz wymagań
zamawiającego, na podstawie kryteriów oceny ofert w siwz zawartych.
Przechodząc do postanowień siwz sporządzonej w niniejszym postępowaniu należy
podkreślić, iż treść opisu przedmiotu zamówienia nie jest sporna między stronami.
Odnosząc powyższe do treści oferty odwołującego Simvision (k. 2 formularza oferty
oraz załącznik nr 2 i 4 do niego) trzeba podkreślić, iż nie zostały w niej opisane parametry
techniczne oferowanych urządzeń wskazujące na wymagane przez zamawiającego
funkcjonalności tj. z oferty nie wynika, czy na zaoferowanych przez wykonawcę
urządzeniach możliwe jest zasymulowanie samolotu jednosilnikowego oraz wielosilnikowego
tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem. Jak podkreślił
zamawiający w odpowiedzi na odwołanie w ofercie odwołującego Simvision brak jest także
jakiejkolwiek informacji, że odwołujący Simvision chce zaoferowane urządzenie
zmodyfikować w taki sposób, aby mogło symulować klasę samolotów jednosilnikowych
tłokowych oraz wielosilnikowych tłokowych. Z treści oferty obejmującej zaoferowanie
symulatora na bazie samolotu Cessna Sitation Jet 2 model 525 A (k. 3 załącznika nr 4 do
formularza oferty) wywieść wyłącznie można, iż spełnia wymagania odnośnie samolotu
wielosilnikowego klasy computer lub bussiness jet o napędzie turboodrzutowym z chowanym
podwoziem.
Biorąc pod uwagę treść formularza oferty oraz pkt. 10.5 i 10.8 siwz (k. 23) należy
także stwierdzić, iż wbrew stanowisku odwołującego Simvision, w stanie faktycznym
niemniejszej sprawy niezbędne było w ofercie opisanie parametrów technicznych
oferowanego urządzenia w sposób pozwalający na ustalenie, iż spełnia ono wymagania
siwz, na co wskazuje określenie przez zamawiającego, aby w rubryce „opis” tabeli
zamieszczonej na stronie 1. wzoru formularza oferty podać parametry techniczne
oferowanych urządzeń w odniesieniu do siwz (k. 2 załącznika nr 3 do siwz). W szczególności
Strona 15 z 17
za chybioną Izba uważa argumentację odwołującego Simvision, iż wystarczającym powinno
być odwołanie się w ofercie do norm JAR FSTD A.030, bowiem w okolicznościach badanej
sprawy zmawiający wymagał – jak Izba wskazała wyżej - nie tylko ogólnego potwierdzenia,
ze oferowane urządzenie będzie spełniało podane w swiz wymagania, ale także oczekiwał
podania konkretnych parametrów technicznych oferowanego urządzenia pozwalających na
stwierdzenie, że spełnia postawione w siwz wymogi. Zatem opis oznaczał na gruncie
analizowanej sprawy podanie konkretnych parametrów technicznych w odniesieniu do
wymagań siwz, jak wprost stwierdził zamawiający we wzorze formularza oferty. Ponadto,
jeżeli zamawiający nie chciałby poznać opisu technicznego oferowanych urządzeń w
zakresie wynikającym z przywołanego załącznika, poprzestałby na ogólnym oświadczeniu
zawartym w pkt. 7 formularza oferty, zgodnie z którym wykonawca miał oświadczyć, że
oferuje przedmiot zamówienia stosownie do wymagań i warunków określonych przez
zamawiającego w siwz.
Izba wyraża opinię, iż w takim zakresie, jaki wynika z siwz, obowiązek wykazania
spełniania przez oferowane urządzenia wymagań zamawiającego obciąża wykonawcę. Jeśli
więc wykonawca nie uczynił zadość temu obowiązkowi należy przyjąć, iż nie udowodnił, że
oferowany sprzęt jest zgodny z treścią swiz tj. że na zaoferowanych przez wykonawcę
urządzeniach możliwe jest zasymulowanie lotu samolotu jednosilnikowego i dwusilnikowego
tłokowego ze zmiennym skokiem śmigła i chowanym podwoziem. Uchybienie wykonawcy w
tym zakresie nie ma wyłącznie charakteru formalnego (brak opisu części funkcjonalności),
lecz znajduje przełożenie na treść oferty (aspekt materialny), gdyż niepełne opisanie
parametrów technicznych oferowanych urządzeń oznacza, iż z treści oświadczenia woli
wykonawcy mającego obejmować zaoferowanie danych urządzeń w istocie nie można
wywieść zobowiązania do dostarczenia konkretnych symulatorów o określonych
funkcjonalnościach. Z treści oferty musi wynikać zakres zobowiązania wykonawcy tj.
przedmiot jego świadczenia, w zakresie, w jakim wymagane to jest przez zamawiającego w
siwz. Zatem, jak już zostało podkreślone, wbrew twierdzeniom odwołującego Simvision, dla
uczynienia zadość wymaganiom zamawiającego w niniejszym postępowaniu nie było
wystarczające odwołanie się w ofercie do normy JAR FSTD A.030. Jak słusznie bowiem
podniósł zamawiający standardy JAR FSTD A.030 opisują jakie parametry techniczne musi
spełniać samolotowe szkoleniowe urządzenie symulacji lotu, jednak nie definiują jakie
modyfikacje należy wykonać, aby spełniało ono wymagania postawione w przedmiotowym
postępowaniu przez zamawiającego, czyli jakie zmiany należy dokonać, aby osiągnąć daną
klasę samolotu (np. jednosilnikową czy wielosilnikową tłokową). Ze standardu JAR FSDT
A.030 nie sposób wywieźć, iż zaoferowane przez odwołującego Simvision urządzenie jest
zgodne z siwz. Izba podziela w przywołanej kwestii pogląd zamawiającego, iż z faktu
Strona 16 z 17
potencjalnej możliwości dostosowania symulatora generycznego do różnych klas samolotów
nie wynika (a w świetle postanowień siwz powinno wynikać), czy wykonawca zaoferował
modyfikacje niezbędne, aby uczynić zadość wymaganiom zamawiającego dotyczącym
przedmiotu zamówienia. Zamawiający zgodził siwz odwołującym Simvision, iż symulatory
generyczne mogą być dostosowywane do symulowania różnych klas samolotów, jednak z
oferty odwołującego Simvision nie wynika, czy zaoferowany symulator może symulować loty
odpowiadające klasie samolotu jedno lub wielosilnikowego tłokowego. Tym samym wskazać
należy, iż odwołujący Simvision nie udowodnił, iż oferowany przez niego produkt spełnia
wymagania siwz. To z oferty musi wynikać treść zobowiązania wykonawcy. Nie jest
wystarczające powołanie się na ogólne normy dopuszczające określone możliwości
działania.
Izba za chybiony uważa jednak pogląd zamawiającego, iż zwrócenie się
do wykonawcy o wyjaśnienie treści oferty na podstawie art. 87 ust. 1 Pzp stanowi wyłącznie
jego uprawnienie. Izba stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy od wyjaśnienia wątpliwości
dotyczących treści oferty uzależniona jest decyzja np. co do odrzucenia oferty,
wówczas skorzystanie z instytucji opisanej art. 87 ust. 1 Pzp stanowi obowiązek
zamawiającego, który powinien realizować zachowując zasadę równego traktowania
wykonawców, bowiem celem postępowania jest wybór, zgodnie z ustawą, oferty
najkorzystniejszej i udzielenie zamówienia (zawarcie umowy). Tym samym, jeśli ustawa
wyposaża zamawiającego w instrumenty, które umożliwiają osiągnięcie tego celu,
obowiązkiem zamawiającego jest z nich skorzystanie. Niemniej jednak w okolicznościach
badanej sprawy wezwanie wykonawcy do wyjaśnienia treści oferty nie byłoby zasadne,
gdyż treść odpowiedzi musiałaby prowadzić do uzupełnienia treści oferty poprzez wskazanie,
że jej przedmiotem jest także zaoferowanie urządzeń umożliwiających symulowanie lotu
samolotów jednosilnikowych tłokowych i wielosilnikowych tłokowych oraz opisanie
ich parametrów technicznych w tym zakresie. Z tych samych przyczyn nie jest dopuszczalne
uznanie za wystarczające oświadczenia odwołującego Simvision złożonego na rozprawie,
iż oferowane urządzenia dysponują wymaganymi funkcjonalnościami i mogą być
dostosowane do wymagań zamawiającego określonych w siwz.
W pozostałym zakresie Izba podziela argumentację zamawiającego zawartą
w odpowiedzi na odwołanie dotyczącej rozpoznawanego odwołania.
Strona 17 z 17
W tym stanie rzeczy Izba działając na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp oddaliła obydwa
odwołania.
O kosztach postępowania odwoławczego w zakresie obydwu odwołań orzeczono na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 z uwzględnieniem postanowień § 3 pkt 1 a) w zw. z § 5 ust.4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
..........................................
..........................................
..........................................