KIO 2207/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Mateusz Michalec
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:KIO/2107/10 KIO/2207/10
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO/2207/10
WYROK
z dnia 20 października 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący : Małgorzata Stręciwilk
Protokolant: Mateusz Michalec
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2010 r. odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 października 2010 r. przez Zeszuta
Sp. z o.o., ul. Tużycka 8, 03-683 Warszawa w postępowaniu prowadzonym
przez Krakowie Pogotowie Ratunkowe, ul. Łazarza 14, 31-530 Kraków
przy udziale wykonawcy W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2,
87-162 Lubicz Górny, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie zamawiającego
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej i dokonanie czynności ponownego badania i
oceny ofert złożonych w postępowaniu,
2. kosztami postępowania obciąża W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o.,
ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez Zeszuta
Sp. z o.o., ul. Tużycka 8, 03-683 Warszawa tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza zapłatę kwoty w wysokości 18 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) przez W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o.,
ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny na rzecz Zeszuta Sp. z o.o., ul. Tużycka 8,
03-683 Warszawa, która to kwota stanowi koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Krakowie.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO/2107/10
U z a s a d n i e n i e
Krakowskie Pogotowie Ratunkowe (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w trybie
przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na: „Dostawę 5 szt. ambulansów sanitarnych”. Postępowanie to prowadzone jest na
podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie
o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 3 sierpnia 2010 r., pod nr: 2010/S 148-228576. Postępowanie zostało
podzielone przez Zamawiającego na 3 części z możliwością składania ofert częściowych.
W postępowaniu tym wykonawca - Zeszuta Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej:
„Odwołujący”) w dniu 8 października 2010 r. złożył odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej. Kopia tego odwołania w tej samej dacie została przekazana Zamawiającemu.
Złożone odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego polegającej na wyborze przez
Zamawiającego oferty najkorzystniejszej w postępowaniu w zakresie części 1 zamówienia, tj.
oferty złożonej przez wykonawcę W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o., z siedzibą w
Lubiczu Górnym („Przystępujący”). Informacja o powyższej czynności została przekazana
Odwołującemu drogą faksową w dniu 28 września 2010 r.
W odwołaniu Odwołujący podniósł wskazał, że Zamawiający poprzez swe działanie
naruszył przepisy art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienia czynności wyboru oferty uznanej za najkorzystniejszą a złożonej przez
wykonawcę W.A.S. Wietmarscher Polska sp. z o.o.,
2. dokonania ponownego badania i oceny ofert.
W uzasadnieniu treści odwołania Odwołujący podniósł następujące okoliczności:
Zamawiający w pkt 11.2 ppkt b załącznika nr 2d do siwz, stanowiącego jednocześnie
załącznik 5 do umowy postawił wymóg by transporter noszy posiadał „system składanego podwozia
zapewniający łatwy załadunek do ambulansu, wymaga się aby transporter noszy posiadał system
zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim przednie kotka
najazdowe nie oprą się na lawecie". Odwołujący wyjaśnił, że wymóg ten jest istotny dla
zapewnienia bezpieczeństwa transportu chorego na zestawie transportowym, tj. noszach na
transporterze. Dotyczy on m.in. etapu załadunku noszy wraz z pacjentem na lawetę do
ambulansu. Podkreślił, że we wskazanym wymogu znalazło się określenie „przypadkowe"
które należy interpretować zgodnie ze znaczeniem tego słowa. Wskazał na definicję według
Słownik Języka Polskiego PWN słowa: „przypadek", iż jest to zdarzenie lub zjawisko, których nie
da się przewidzieć, pojedyncze zdarzenie lub pojedyncza sytuacja.
Odwołujący podniósł, że po analizie wymagań Zamawiającego, jak i rozeznaniu rynku
potencjalnych dostawców noszy i transporterów zaoferował Zamawiającemu kosztochłonny sprzęt
pochodzący od producenta Ferno Inc., podczas rozeznania rynku lokalnych dostawców okazało
się bowiem, że istnieją co prawda rozwiązania sprzętowe mniej kosztowne jednak nie
odpowiadają one w pełni wymaganiom Zamawiającego. Jednym z takich rozwiązań był transporter
produkowany przez firmę Medirol (model EXTERO PI 13). którego mankamentem, mając na
względzie wymogi SIWZ, okazał się brak systemu zabezpieczenia przed przypadkowym
złożeniem przednich goleni zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie. Brak ten
powodowałby w przekonaniu Odwołującego, iż jego oferta byłaby niezgodna z treścią SIWZ.
Badanie oferty wybranego wykonawcy, zdaniem Odwołującego, wskazuje, że oferta
Przystępującego była tańsza od oferty Odwołującej, jednak wykonawca ten zaoferował omawiany
wyżej niespełniający wymagań SIWZ transporter noszy produkowany przez firmę Medirol marki
Vivera model EXTERO PI 13.
W związku z faktem, że w formularzu ofertowym nie wymagano dokładnego opisu sposobu
działania urządzenia w toku badania i oceny ofert Zamawiający wystosował do wszystkich
uczestników procedury, prośbę o wyjaśnienie w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Wezwano do
wyjaśnień cyt. „W jaki sposób zaoferowany transporter noszy spełnia wymóg opisany w pkt. 11.2 b)
tabeli nr 5a tj. zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim przednie
kółka najazdowe nie oprą się na lawecie (np. złożenie się golenia w trakcie jazdy przez
przypadkowe zwolnienie dźwigni opuszczającej goleń, co się już zdarzało) - prosimy o dokładne
opisanie działania tego systemu w oferowanym transporterze".
W odpowiedzi wezwanie przez Zamawiającego do złożenia wyjaśnień odnośnie treści
oferty Odwołujący przedstawił pochodzącą od wytwórcy instrukcję obsługi zaoferowanego
transportera noszy. Z dokumentu producenta wynikało, iż przewidział on odrębne od procedury
składania noszy rozwiązanie konstrukcyjne zbudowane ze stosownych elementów
sprzętowych zapewniających wymaganą funkcjonalność „zabezpieczenia przed przypadkowym
złożeniem przednich goleni, zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie".
Rozwiązanie to opisano w dziale (Mechanizmy bezpieczeństwa) pkt 4.4 akapit drugi (Blokada
przedniego podwozia) uwidoczniono także na fotografii elementy sprzętowe składające się na
system zabezpieczenia. Opis tego rozwiązania to „Blokada przedniego podwozia jest bierną częścią
bezpieczeństwa, nie wymagającą żadnego udziału obsługujących nosze. Blokada zapobiega złożeniu
przedniej części podwozia transportera, za wyjątkiem momentu wprowadzania transportera do
karetki. Podczas wprowadzania transportera, kiedy kółka załadowcze wtaczają się do karetki,
dźwignia zwalniająca przy kółku załadowczym (Rys. 8) zwalnia blokadę wtórną i umożliwia
złożenie przedniej części podwozia transportera".
W odpowiedzi na wskazane wezwanie Zamawiającego Przystępujący zaś – zdaniem
Odwołującego - nie wykazał, istnienia wymaganego w SIWZ systemu zabezpieczenia.
Wykonawca ten oświadczył gołosłownie, że transporter spełnia wymagania SIWZ, a następnie nie
odnosząc się do zapytania Zamawiającego począł opisywać, oczywisty przymiot każdego
transportera noszy, tj. sposób i możliwość składania podwozia transportera.
Przystępujący – zdaniem Odwołującego - opisał Zamawiającemu w wyjaśnieniach,
konstrukcję i umiejscowienie dźwigni będącej koniecznym elementem każdego transportera
posiadającego składane podwozie. Dźwignia ta stanowi element składania noszy, nie zaś
przewidziany przez producenta opisany w instrukcji obsługi powiązanym z przednimi kółkami
najazdowymi dedykowany system przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim
przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie. Zabezpieczenie przed przypadkowym
złożeniem winno bowiem zgodnie z zasadami logiki z samej swej istoty zakładać, że doszło do
przypadkowego zainicjowania procedury składnia transportera zanim kółka najazdowe nie
oprą się na lawecie (np. zwolnienie dźwigni, wciśnięcie przycisku - niezależnie od tego w jakich
okolicznościach do tego doszło).
Odwołujący stwierdził, iż istnienie dźwigni jako standardowego elementu każdego niemalże
transportera i jej umiejscowienie nie licuje z wymogiem Zamawiającego z SIWZ nie jest „system
zabezpieczenia (...)" w rozumieniu pkt 11.2 ppkt b zał. 2d siwz.
Dodatkowo wskazał, że w przypadku transportera zaoferowanego przez Przystępującego to
na użytkowniku spoczywa obowiązek i odpowiedzialność związana z właściwym odpowiednim
ustawieniem kółek najazdowych podczas załadunku transportera do ambulansu. W sytuacji, gdy
w trakcie najazdu transportera do ambulansu kółka nie będą się opierały na lawecie, a zwolniona
zostanie dźwignia zwalniająca przednie golenie może dojść do niekontrolowanego upadku
transportera - wtedy konsekwencje poniesie użytkownik.
Odwołujący wskazał na sytuacje, w których może dojść do przypadkowego (nie dającego się
przewidzieć, incydentalnego) złożenia się nóg przednich:
1) zaistnienia nieprzewidzianej awarii standardowego mechanizmu blokującego nogi
przednie, opisanego przez Przystępującego w wyjaśnieniach,
2) przy wprowadzaniu, w pośpiechu noszy na lawetę gdy ratownik obsługujący załadunek
noszy nie przewidział/nie zauważył że karetka stoi w zagłębieniu terenu ( wystarczy , ze
jednym kołem ) co skutkuje obniżeniem się lawety i powstaniem dystansu pomiędzy
kółkami najazdowymi a lawetą,
3) przy omyłkowym pociągnięciu za dźwignię przez niedoświadczonego pracownika
(stażystę), który nie do końca opanował obsługę noszy i w sposób przypadkowy,
niezamierzony pociągnął za dźwignię np. w trakcie pchania noszy do przodu.
Odwołujący wskazał też, że producent transportera model EXTERO PI 13
zaoferowanego przez wybranego wykonawcę w instrukcji obsługi nie wykazuje istnienia „systemu
zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim przednie kółka najazdowe
nie oprą się na lawecie" wręcz przeciwnie z uwagi na jego nie istnienie w instrukcji obsługi
transportera zamieszczono dla użytkowników ostrzeżenie: „Po odbezpieczeniu tylnych nóg, przy
podjeżdżaniu transporterem w żadnym wypadku nie należy manipulować dźwignią. Przy jeździe w
przód mogłoby dość do nieumyślnego złożenia przednich nóg".
Odwołujący na potwierdzenie znaczenia korelacji treści oferty i treści SIWZ powołał się na
orzecznictwo ZA i KIO i SO.
W dniu 11 października 2010 r. wykonawca W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o.,
na skutek wezwania Zamawiającego skierowanego do niego w dniu 8 października 2010 r.
złożył do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przystąpienie po stronie Zamawiającego.
Pismem z dnia 18 października 2010 r. złożonym do Izby w tym samym dniu
Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił w całości zarzuty zawarte
w odwołaniu.
W toku posiedzenia Izby Przystępujący złożył sprzeciw wobec stanowiska
Zamawiającego, w którym uwzględnił on w całości odwołanie.
Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie
i uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron postępowania i uczestnika postępowania,
zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu rozprawy, ustaliła i zaważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp.
W drugiej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołujący ma interes w złożeniu
niniejszego środka ochrony prawnej. Zarzuty odwołania dotyczą zaniechania odrzucenia
oferty wykonawcy, którego ofertę uznano w postępowaniu za najkorzystniejszą. W
przypadku uwzględnienia zarzutów odwołania oferta Odwołującego zostałaby uznana za
najkorzystniejszą, co wprost wskazuje na pozbawienie Odwołującego - w drodze czynności
Zamawiającego - możliwości uzyskania przez niego zamówienia, narażając go tym samym
na poniesienie wymiernej szkody.
Izba rozpatrując złożone odwołanie ustaliła także krąg podmiotów związanych
niniejszym postępowaniem, uznając wykonawcę W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o. z
siedzibą w Lubiczu Górnym, zgłaszającego przystąpienie do odwołania po stronie
Zamawiającego jako formalnego uczestnika postępowania, o którym mowa w art. 185 ust. 2
ustawy Pzp.
Rozpoznając odwołanie Izba - uwzględniając stanowisko Zamawiającego wyrażone w
odpowiedzi na odwołanie, w której Zamawiający uwzględnił wszystkie zarzuty odwołania
oraz stanowisko Przystępującego, który wobec wskazanego stanowiska Zamawiającego
złożył formalny sprzeciw - uznała odwołanie za zasadne.
Izba przy wydaniu orzeczenia w sprawie uwzględniła w ramach materiału
dowodowego całość dokumentacji postępowania o zamówienie publiczne nadesłanej przez
Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w
szczególności uwzględniono postanowienia SIWZ, ofertę Przystępującego oraz wyjaśnienia
treści oferty. Izba włączyła w poczet materiału dowodowego dokumenty przedkładane w toku
rozprawy przez Odwołującego i Przystępującego, tj.:
− Sprawozdania z badań przeprowadzonych przez Polskie Centrum Badań i
Certyfikacji S.A. w Warszawie
− Instrukcja obsługi transportera Meridol
− Instrukcje obsługi transportera Ferno
− Oświadczenie producenta Meridol z dnia 16 września 2010 r.
− oferty złożone przez firmę AutoForm (str. 85-147) w postępowaniu
prowadzonym przez Wojewódzkie Pogotowie Ratunkowe w Katowicach na
ambulanse oraz przez firmę „Ratownik N. Wronowski” (str. 102-164) w
postępowaniu prowadzonym przez tego samego Zamawiającego na dostawę
ambulansów
Za materiał poglądowy w sprawie Izba uznała także zdjęcia z użycia transportera
Meridol.
Izba uwzględniła także pisemne i ustne stanowiska stron i uczestnika postępowania
odwoławczego złożone w sprawie.
Izba oddaliła wniosek dowodowy o powołanie biegłego na podstawie art. 190 ust. 6
ustawy Pzp, uznając, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest wystarczający do
podjęcia rozstrzygnięcie w sprawie złożonego odwołania, zaś przeprowadzenie dowodu z
opinii biegłego prowadziłoby jedynie do przewlekłości w postępowaniu odwoławczym.
Biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał dowodowy Izba ustaliła, że
Zamawiający w załączniku nr 2d do SIWZ, stanowiącym również załącznik nr 5 do umowy w
tabeli nr 5 określił minimalne wymagania - warunki techniczne ambulansu. W wymogach
dotyczących transportera noszy Zamawiający w pkt 11.2 lit. b) wprowadził wymóg o treści:
„system składanego podwozia zapewniający łatwy załadunek do ambulansu, wymaga się
aby transporter noszy posiadał system zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem
przednich goleni, zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie”. Obok opisu
wskazanego wymogu w kolumnie nr 5 Zamawiający wymagał wpisu „Tak / Nie”, zaś w
kolumnie nr 6 należało wpisać „Parametry / warunki oferowane (opisać, podać parametry)”.
Kolumna nr 6 przy wskazanym opisie wymogu z pkt 11.2 lit. b) została przez Zamawiającego
zaciemniona, co według stosownego opisu Zamawiającego oznaczało brak konieczności
wypełniania tej pozycji.
W ofercie Przystępującego wskazano na oferowany transporter nosze firmy Meridol
(model EXTERO P113), zaś konkretnie co do spornego parametru z pkt 11.2 lit. b)
Załącznika nr 2d do SIWZ, wypełniona została kolumna nr 5 poprzez złożenie przez
wykonawcę oświadczenia o spełnieniu wskazanego wymogu SIWZ. Pozycja dotycząca
wskazanego warunku w kolumnie nr 6 nie została wypełniona przez wykonawcę.
Zamawiający w piśmie z dnia 15 września 2010 r., działając na podstawie art. 87 ust.
1 ustawy Pzp, zwrócił się do Przystępującego o złożenie wyjaśnień dotyczących treści oferty
w zakresie określenia, w jaki sposób zaoferowany transporter noszy spełnia wskazany
wymóg SIWZ.
Przystępujący w piśmie z dnia 21 września 2010 r. udzielił Zamawiającemu
wyjaśnień, w których wskazał na to, że oferowany przez niego transporter spełnia wskazany
wymóg SIWZ. Podniósł po pierwsze, że przypadkowe zwolnienie dźwigni zwalniającej goleń
nie jest możliwe i nie odnotowano przypadków takiego działania transportera oferowanego
przez Przystępującego transportera. Podniósł, że złożenie przednich goleni jest tylko
możliwe w sytuacji pociągnięcia za dedykowaną dźwignię, której umieszczenie, odmienne
niż w innych rodzajach transporterów oferowanych na rynku, uniemożliwia przypadkowe
użycie podczas prowadzenia noszy, jak również w trakcie używania innych elementów
związanych z ich obsługą. Przystępujący po drugie wskazał na dodatkowe w
zabezpieczenia, tj.:
− osłonięcie od góry dźwigni metalowym panelem uniemożliwiającym jej użycie podczas
prowadzenia noszy przez personel;
− dźwignia została przesunięta w kierunku środka transportera, a tym samym oddalona od
ramy i aby jej użycie było możliwe konieczne jest odpowiednie ułożenie dłoni oraz
postępowanie zgodnie z zaleceniami zawartymi w instrukcji
− celowe użycie dźwigni i pociągnięcie jej do pozycji zwalniającej nie powoduje złożenia
się przedniego golenia; złożenie golenia jest możliwe tylko w sytuacji jednoczesnego
zwolnienia i trzymania dźwigni zwalniającej blokadę przy jednoczesnym najeżdżaniu na
lawetę z równoczesnym naciskiem golenia na krawędź najazdową lawety.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izba po pierwsze dokonała wykładni
wymogu technicznego dotyczącego transportera noszy określonego w pkt 11.2 lit. b)
załącznika nr 2d do SIWZ. Wykładania tego zapisu SIWZ wskazuje - w ocenie Izby – że
Zamawiający oczekiwał, aby transporter noszy posiadał system ich zabezpieczenia służący
gwarancji dla Zamawiającego przed przypadkowym złożeniem przednich goleni i to do czasu
zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie. Wymóg ten – zdaniem Izby –
odnosi się do pewnego systemowego rozwiązania, a nie użycia jakiegoś standardowego
pojedynczego narzędzia, urządzenia. O powyższym świadczy zapis: „system
zabezpieczenia”. Poza tym to systemowe zabezpieczenie miało gwarantować, a więc w jakiś
potwierdzony sposób, uniemożliwiać złożenie przednich goleni i to w sytuacji przypadkowego
ich złożenia i zastrzeżeniem, że ten system zabezpieczenia działa do momentu zanim
przednie kółka najazdowe transportera nie oprą się na lawecie, a więc do czasu właściwego
zabezpieczenia noszy z pacjentem. Oczekiwane przez Zamawiającego rozwiązanie według
zapisów SIWZ miało być dedykowanym systemowym rozwiązaniem w celu zabezpieczenia
złożenia noszy. Wymogu Zamawiającego odnośnie systemu zabezpieczenia przed
przypadkowym złożeniem przednich goleni nie można utożsamiać z wymogiem w ogóle
składania goleni celem umieszczenia transportera w ambulansie, co mieściło się w zapisie
mówiącym o systemie składanego podwozia, który miałby zapieniać łatwy załadunek do
ambulansu. Natomiast wymagany system zabezpieczenia transportera noszy miał
uniemożliwiać przypadkowe – jak wyraźnie wskazała Zamawiający – złożenie goleni.
Po drugie Izba, biorąc pod uwagę dokonaną wykładnię spornego postanowienia
SIWZ uznała, że wymogu tego nie spełnia oferta Przystępującego. Przystępujący wskazał,
że wypełnianiem tego wymogu była dźwignia służąca do składania podwozia transportera.
Izba stwierdziła, że dla celu wypełnienia wymogu określonego w pkt 11.2 lit. b) załącznika nr
2d do SIWZ nie jest miarodajne i zasadne wykazywanie się użytą w zaoferowanych noszach
Przystępującego dźwignią, która jest stosowana przy każdym standardowym transporterze,
która to dźwignia służy tak naprawdę do składania goleni transportera. Dźwignia do złożenia
goleni transportera nie mogła stanowić wypełnienia wskazanego wymogu SIWZ, brak
dźwigni uniemożliwiałby de facto złożenie transportera celem umieszczenia go w
ambulansie. Wyposażenie transportera w dźwignię nie spełnia natomiast wymogu systemu
zabezpieczenia przed przypadkowym składaniem się goleni. Oświadczenie producenta
transportera Meridol, przedłożone przez Przystępującego w toku rozprawy, również
potwierdza, że wykazywane przez Przystępującego zabezpieczenie transportera przed
składaniem przednich goleni stanowi dźwignia, która jest przeznaczona co do zasady do
innych celów i nie może być uznana za system zabezpieczający wymagany w SIWZ przez
Zamawiającego.
Izba nie uznała także, że wypełnieniem wskazanego wymogu SIWZ będzie
umiejscowienie w oferowanym transporterze Meridol dźwigni, której użycie umożliwia
złożenie goleni transportera, czy też specjalna osłona nad tą dźwignią. Zgodnie z wymogiem
SIWZ Zamawiający oczekiwał systemu zabezpieczenia. Użycie takich określeń w treści
SIWZ świadczy o tym, że Zamawiający oczekiwał systemowego, tj. dedykowanego
rozwiązania, a więc jakiegoś technicznego rozwiązania, metody, które jest dedykowane dla
wypełniania określonego celu – zabezpieczenia przednich goleni przed przypadkowym
złożeniem goleni, za takie nie może być uznane użycie dźwigni, która ma służyć innemu
celowi – standardowemu składaniu noszy – czy też usytuowanie tej dźwigni, czy jej osłona.
Przy ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Izba uznała także, że
za wiedzę podstawową standardową należy uznać to, że transportery noszy mogą być
wyposażone w szczególny system zabezpieczenia noszy przed przypadkowym złożeniem
ich przednich goleni, jak też są oferowane transportery, które takiego zabezpieczenia nie
posiadają, a za takie zabezpieczenie nie może być uznane użycie standardowej dźwigni
umożliwiającej składanie noszy. Ta wiedza jest wiedzą popularną w środowisku medycznym,
czy też w środowisku producentów transporterów noszy. Na powyższe wskazują choćby
przedłożone w toku rozprawy przez Odwołującego badania przeprowadzone na noszach
firmy Meridol oraz firmy Ferno oferowanych w niniejszym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego. Badania zostały przeprowadzone przez jednostkę certyfikowaną, tj.
Polskie Centrum Badań i Certyfikacji S.A. z siedzibą w Warszawie. Wyniki badań
transportera Meridol oferowanego przez Przystępującego, jak i dla porównania badania
transportera Ferno oferowanego przez Odwołującego wskazują na to, że są w użyciu takie
specjalne systemy zabezpieczenia przednich goleni przed przypadkowym ich złożeniem (w
przypadku transportera Ferno jest to mechaniczne połączenie przednich kółek najazdowych
z mechanizmem składania przednich goleni przez zespół dźwigni i zapadki blokującej
system składania przednich goleni), zaś transporter Przystępującego takiego zabezpieczenia
nie posiada.
Izba dokonując oceny zarzutów podniesionych w odwołaniu, uwzględniając również
stanowisko Zamawiającego w sprawie oraz Przystępującego, nie dokonywała oceny
spełniania wymogu określonego w pkt 11.2 lit. b) załącznika nr 2d do SIWZ w ofercie
Odwołującego. Powyższe bowiem nie było przedmiotem zaskarżonej przez Odwołującego
czynności oceny ofert i wybory oferty najkorzystniejszej. Odwołujący jedynie dla poparcia
swoich zarzutów odnoszących się do zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego
powołał się na treść swojej oferty, która – jego zdaniem, jak i w ocenie Zamawiającego
(Zamawiający nie odrzucił oferty Odwołującego) – spełnia wymóg pkt 11.2 lit b) załącznika nr
2d do SIWZ. Izba bowiem rozpoznając odwołanie – stosownie do dyspozycji art. 192 ust. 7
ustawy Pzp - związana jest granicami zarzutów objętych odwołaniem. Z tych też względów
wszystkie instrukcje obsługi transportera firmy Ferno nie służyły ocenie przez Izbę zgodności
oferty Odwołującego z treścią SIWZ.
Izba uznała, że przedłożone przez Przystępującego oferty złożone w przedmiocie
innych postępowań o udzielenie zamówienia publicznego i przez innych wykonawców nie są
adekwatne do przedmiotowej sprawy odwoławczej i nie mogą stanowić wiarygodnego
dowodu w sprawie na potwierdzenie, że w niniejszym postępowaniu Przystępujący złożył
ofertę zgodną z SIWZ.
Tym samym Izba stwierdziła, że Zamawiający, nie dokonując odrzucenia oferty
Przystępującego z powodu jej sprzeczności z treścią SIWZ dopuścił się naruszenia
przepisów ustawy Pzp, wskazanych w treści odwołania.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze i
ust. 2 ustawy Pzp, uznając także, że stwierdzone naruszenie przepisów ustawy Pzp ma
wpływ na wynik postępowania, tj. wybór oferty najkorzystniejszej, orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba wzięła pod uwagę treść art. 186 ust. 6 pkt 3
lit. b) ustawy Pzp, tj. obciążyła kosztami postępowania Przystępującego, z racji tego, że
złożył on sprzeciw wobec uwzględniania przez Zamawiającego w całości zarzutów
odwołania. Izba uwzględniła również dyspozycję § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238) – uznając za uzasadnione koszty postępowania odwoławczego o
których mowa w § 3 pkt 2 lit. b) wskazanego rozporządzenia, tj. koszty strony postępowania
odwoławczego, obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika Odwołującego na podstawie
przedłożonego w toku rozprawy do akt sprawy rachunku.
Przewodniczący:
………………………………
WYROK
z dnia 20 października 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący : Małgorzata Stręciwilk
Protokolant: Mateusz Michalec
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2010 r. odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 października 2010 r. przez Zeszuta
Sp. z o.o., ul. Tużycka 8, 03-683 Warszawa w postępowaniu prowadzonym
przez Krakowie Pogotowie Ratunkowe, ul. Łazarza 14, 31-530 Kraków
przy udziale wykonawcy W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2,
87-162 Lubicz Górny, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie zamawiającego
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej i dokonanie czynności ponownego badania i
oceny ofert złożonych w postępowaniu,
2. kosztami postępowania obciąża W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o.,
ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez Zeszuta
Sp. z o.o., ul. Tużycka 8, 03-683 Warszawa tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza zapłatę kwoty w wysokości 18 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) przez W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o.,
ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny na rzecz Zeszuta Sp. z o.o., ul. Tużycka 8,
03-683 Warszawa, która to kwota stanowi koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Krakowie.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO/2107/10
U z a s a d n i e n i e
Krakowskie Pogotowie Ratunkowe (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w trybie
przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na: „Dostawę 5 szt. ambulansów sanitarnych”. Postępowanie to prowadzone jest na
podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie
o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 3 sierpnia 2010 r., pod nr: 2010/S 148-228576. Postępowanie zostało
podzielone przez Zamawiającego na 3 części z możliwością składania ofert częściowych.
W postępowaniu tym wykonawca - Zeszuta Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej:
„Odwołujący”) w dniu 8 października 2010 r. złożył odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej. Kopia tego odwołania w tej samej dacie została przekazana Zamawiającemu.
Złożone odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego polegającej na wyborze przez
Zamawiającego oferty najkorzystniejszej w postępowaniu w zakresie części 1 zamówienia, tj.
oferty złożonej przez wykonawcę W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o., z siedzibą w
Lubiczu Górnym („Przystępujący”). Informacja o powyższej czynności została przekazana
Odwołującemu drogą faksową w dniu 28 września 2010 r.
W odwołaniu Odwołujący podniósł wskazał, że Zamawiający poprzez swe działanie
naruszył przepisy art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienia czynności wyboru oferty uznanej za najkorzystniejszą a złożonej przez
wykonawcę W.A.S. Wietmarscher Polska sp. z o.o.,
2. dokonania ponownego badania i oceny ofert.
W uzasadnieniu treści odwołania Odwołujący podniósł następujące okoliczności:
Zamawiający w pkt 11.2 ppkt b załącznika nr 2d do siwz, stanowiącego jednocześnie
załącznik 5 do umowy postawił wymóg by transporter noszy posiadał „system składanego podwozia
zapewniający łatwy załadunek do ambulansu, wymaga się aby transporter noszy posiadał system
zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim przednie kotka
najazdowe nie oprą się na lawecie". Odwołujący wyjaśnił, że wymóg ten jest istotny dla
zapewnienia bezpieczeństwa transportu chorego na zestawie transportowym, tj. noszach na
transporterze. Dotyczy on m.in. etapu załadunku noszy wraz z pacjentem na lawetę do
ambulansu. Podkreślił, że we wskazanym wymogu znalazło się określenie „przypadkowe"
które należy interpretować zgodnie ze znaczeniem tego słowa. Wskazał na definicję według
Słownik Języka Polskiego PWN słowa: „przypadek", iż jest to zdarzenie lub zjawisko, których nie
da się przewidzieć, pojedyncze zdarzenie lub pojedyncza sytuacja.
Odwołujący podniósł, że po analizie wymagań Zamawiającego, jak i rozeznaniu rynku
potencjalnych dostawców noszy i transporterów zaoferował Zamawiającemu kosztochłonny sprzęt
pochodzący od producenta Ferno Inc., podczas rozeznania rynku lokalnych dostawców okazało
się bowiem, że istnieją co prawda rozwiązania sprzętowe mniej kosztowne jednak nie
odpowiadają one w pełni wymaganiom Zamawiającego. Jednym z takich rozwiązań był transporter
produkowany przez firmę Medirol (model EXTERO PI 13). którego mankamentem, mając na
względzie wymogi SIWZ, okazał się brak systemu zabezpieczenia przed przypadkowym
złożeniem przednich goleni zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie. Brak ten
powodowałby w przekonaniu Odwołującego, iż jego oferta byłaby niezgodna z treścią SIWZ.
Badanie oferty wybranego wykonawcy, zdaniem Odwołującego, wskazuje, że oferta
Przystępującego była tańsza od oferty Odwołującej, jednak wykonawca ten zaoferował omawiany
wyżej niespełniający wymagań SIWZ transporter noszy produkowany przez firmę Medirol marki
Vivera model EXTERO PI 13.
W związku z faktem, że w formularzu ofertowym nie wymagano dokładnego opisu sposobu
działania urządzenia w toku badania i oceny ofert Zamawiający wystosował do wszystkich
uczestników procedury, prośbę o wyjaśnienie w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Wezwano do
wyjaśnień cyt. „W jaki sposób zaoferowany transporter noszy spełnia wymóg opisany w pkt. 11.2 b)
tabeli nr 5a tj. zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim przednie
kółka najazdowe nie oprą się na lawecie (np. złożenie się golenia w trakcie jazdy przez
przypadkowe zwolnienie dźwigni opuszczającej goleń, co się już zdarzało) - prosimy o dokładne
opisanie działania tego systemu w oferowanym transporterze".
W odpowiedzi wezwanie przez Zamawiającego do złożenia wyjaśnień odnośnie treści
oferty Odwołujący przedstawił pochodzącą od wytwórcy instrukcję obsługi zaoferowanego
transportera noszy. Z dokumentu producenta wynikało, iż przewidział on odrębne od procedury
składania noszy rozwiązanie konstrukcyjne zbudowane ze stosownych elementów
sprzętowych zapewniających wymaganą funkcjonalność „zabezpieczenia przed przypadkowym
złożeniem przednich goleni, zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie".
Rozwiązanie to opisano w dziale (Mechanizmy bezpieczeństwa) pkt 4.4 akapit drugi (Blokada
przedniego podwozia) uwidoczniono także na fotografii elementy sprzętowe składające się na
system zabezpieczenia. Opis tego rozwiązania to „Blokada przedniego podwozia jest bierną częścią
bezpieczeństwa, nie wymagającą żadnego udziału obsługujących nosze. Blokada zapobiega złożeniu
przedniej części podwozia transportera, za wyjątkiem momentu wprowadzania transportera do
karetki. Podczas wprowadzania transportera, kiedy kółka załadowcze wtaczają się do karetki,
dźwignia zwalniająca przy kółku załadowczym (Rys. 8) zwalnia blokadę wtórną i umożliwia
złożenie przedniej części podwozia transportera".
W odpowiedzi na wskazane wezwanie Zamawiającego Przystępujący zaś – zdaniem
Odwołującego - nie wykazał, istnienia wymaganego w SIWZ systemu zabezpieczenia.
Wykonawca ten oświadczył gołosłownie, że transporter spełnia wymagania SIWZ, a następnie nie
odnosząc się do zapytania Zamawiającego począł opisywać, oczywisty przymiot każdego
transportera noszy, tj. sposób i możliwość składania podwozia transportera.
Przystępujący – zdaniem Odwołującego - opisał Zamawiającemu w wyjaśnieniach,
konstrukcję i umiejscowienie dźwigni będącej koniecznym elementem każdego transportera
posiadającego składane podwozie. Dźwignia ta stanowi element składania noszy, nie zaś
przewidziany przez producenta opisany w instrukcji obsługi powiązanym z przednimi kółkami
najazdowymi dedykowany system przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim
przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie. Zabezpieczenie przed przypadkowym
złożeniem winno bowiem zgodnie z zasadami logiki z samej swej istoty zakładać, że doszło do
przypadkowego zainicjowania procedury składnia transportera zanim kółka najazdowe nie
oprą się na lawecie (np. zwolnienie dźwigni, wciśnięcie przycisku - niezależnie od tego w jakich
okolicznościach do tego doszło).
Odwołujący stwierdził, iż istnienie dźwigni jako standardowego elementu każdego niemalże
transportera i jej umiejscowienie nie licuje z wymogiem Zamawiającego z SIWZ nie jest „system
zabezpieczenia (...)" w rozumieniu pkt 11.2 ppkt b zał. 2d siwz.
Dodatkowo wskazał, że w przypadku transportera zaoferowanego przez Przystępującego to
na użytkowniku spoczywa obowiązek i odpowiedzialność związana z właściwym odpowiednim
ustawieniem kółek najazdowych podczas załadunku transportera do ambulansu. W sytuacji, gdy
w trakcie najazdu transportera do ambulansu kółka nie będą się opierały na lawecie, a zwolniona
zostanie dźwignia zwalniająca przednie golenie może dojść do niekontrolowanego upadku
transportera - wtedy konsekwencje poniesie użytkownik.
Odwołujący wskazał na sytuacje, w których może dojść do przypadkowego (nie dającego się
przewidzieć, incydentalnego) złożenia się nóg przednich:
1) zaistnienia nieprzewidzianej awarii standardowego mechanizmu blokującego nogi
przednie, opisanego przez Przystępującego w wyjaśnieniach,
2) przy wprowadzaniu, w pośpiechu noszy na lawetę gdy ratownik obsługujący załadunek
noszy nie przewidział/nie zauważył że karetka stoi w zagłębieniu terenu ( wystarczy , ze
jednym kołem ) co skutkuje obniżeniem się lawety i powstaniem dystansu pomiędzy
kółkami najazdowymi a lawetą,
3) przy omyłkowym pociągnięciu za dźwignię przez niedoświadczonego pracownika
(stażystę), który nie do końca opanował obsługę noszy i w sposób przypadkowy,
niezamierzony pociągnął za dźwignię np. w trakcie pchania noszy do przodu.
Odwołujący wskazał też, że producent transportera model EXTERO PI 13
zaoferowanego przez wybranego wykonawcę w instrukcji obsługi nie wykazuje istnienia „systemu
zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem przednich goleni, zanim przednie kółka najazdowe
nie oprą się na lawecie" wręcz przeciwnie z uwagi na jego nie istnienie w instrukcji obsługi
transportera zamieszczono dla użytkowników ostrzeżenie: „Po odbezpieczeniu tylnych nóg, przy
podjeżdżaniu transporterem w żadnym wypadku nie należy manipulować dźwignią. Przy jeździe w
przód mogłoby dość do nieumyślnego złożenia przednich nóg".
Odwołujący na potwierdzenie znaczenia korelacji treści oferty i treści SIWZ powołał się na
orzecznictwo ZA i KIO i SO.
W dniu 11 października 2010 r. wykonawca W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o.,
na skutek wezwania Zamawiającego skierowanego do niego w dniu 8 października 2010 r.
złożył do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przystąpienie po stronie Zamawiającego.
Pismem z dnia 18 października 2010 r. złożonym do Izby w tym samym dniu
Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił w całości zarzuty zawarte
w odwołaniu.
W toku posiedzenia Izby Przystępujący złożył sprzeciw wobec stanowiska
Zamawiającego, w którym uwzględnił on w całości odwołanie.
Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie
i uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron postępowania i uczestnika postępowania,
zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu rozprawy, ustaliła i zaważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp.
W drugiej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołujący ma interes w złożeniu
niniejszego środka ochrony prawnej. Zarzuty odwołania dotyczą zaniechania odrzucenia
oferty wykonawcy, którego ofertę uznano w postępowaniu za najkorzystniejszą. W
przypadku uwzględnienia zarzutów odwołania oferta Odwołującego zostałaby uznana za
najkorzystniejszą, co wprost wskazuje na pozbawienie Odwołującego - w drodze czynności
Zamawiającego - możliwości uzyskania przez niego zamówienia, narażając go tym samym
na poniesienie wymiernej szkody.
Izba rozpatrując złożone odwołanie ustaliła także krąg podmiotów związanych
niniejszym postępowaniem, uznając wykonawcę W.A.S. Wietmarscher – Polska Sp. z o.o. z
siedzibą w Lubiczu Górnym, zgłaszającego przystąpienie do odwołania po stronie
Zamawiającego jako formalnego uczestnika postępowania, o którym mowa w art. 185 ust. 2
ustawy Pzp.
Rozpoznając odwołanie Izba - uwzględniając stanowisko Zamawiającego wyrażone w
odpowiedzi na odwołanie, w której Zamawiający uwzględnił wszystkie zarzuty odwołania
oraz stanowisko Przystępującego, który wobec wskazanego stanowiska Zamawiającego
złożył formalny sprzeciw - uznała odwołanie za zasadne.
Izba przy wydaniu orzeczenia w sprawie uwzględniła w ramach materiału
dowodowego całość dokumentacji postępowania o zamówienie publiczne nadesłanej przez
Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w
szczególności uwzględniono postanowienia SIWZ, ofertę Przystępującego oraz wyjaśnienia
treści oferty. Izba włączyła w poczet materiału dowodowego dokumenty przedkładane w toku
rozprawy przez Odwołującego i Przystępującego, tj.:
− Sprawozdania z badań przeprowadzonych przez Polskie Centrum Badań i
Certyfikacji S.A. w Warszawie
− Instrukcja obsługi transportera Meridol
− Instrukcje obsługi transportera Ferno
− Oświadczenie producenta Meridol z dnia 16 września 2010 r.
− oferty złożone przez firmę AutoForm (str. 85-147) w postępowaniu
prowadzonym przez Wojewódzkie Pogotowie Ratunkowe w Katowicach na
ambulanse oraz przez firmę „Ratownik N. Wronowski” (str. 102-164) w
postępowaniu prowadzonym przez tego samego Zamawiającego na dostawę
ambulansów
Za materiał poglądowy w sprawie Izba uznała także zdjęcia z użycia transportera
Meridol.
Izba uwzględniła także pisemne i ustne stanowiska stron i uczestnika postępowania
odwoławczego złożone w sprawie.
Izba oddaliła wniosek dowodowy o powołanie biegłego na podstawie art. 190 ust. 6
ustawy Pzp, uznając, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest wystarczający do
podjęcia rozstrzygnięcie w sprawie złożonego odwołania, zaś przeprowadzenie dowodu z
opinii biegłego prowadziłoby jedynie do przewlekłości w postępowaniu odwoławczym.
Biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał dowodowy Izba ustaliła, że
Zamawiający w załączniku nr 2d do SIWZ, stanowiącym również załącznik nr 5 do umowy w
tabeli nr 5 określił minimalne wymagania - warunki techniczne ambulansu. W wymogach
dotyczących transportera noszy Zamawiający w pkt 11.2 lit. b) wprowadził wymóg o treści:
„system składanego podwozia zapewniający łatwy załadunek do ambulansu, wymaga się
aby transporter noszy posiadał system zabezpieczenia przed przypadkowym złożeniem
przednich goleni, zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie”. Obok opisu
wskazanego wymogu w kolumnie nr 5 Zamawiający wymagał wpisu „Tak / Nie”, zaś w
kolumnie nr 6 należało wpisać „Parametry / warunki oferowane (opisać, podać parametry)”.
Kolumna nr 6 przy wskazanym opisie wymogu z pkt 11.2 lit. b) została przez Zamawiającego
zaciemniona, co według stosownego opisu Zamawiającego oznaczało brak konieczności
wypełniania tej pozycji.
W ofercie Przystępującego wskazano na oferowany transporter nosze firmy Meridol
(model EXTERO P113), zaś konkretnie co do spornego parametru z pkt 11.2 lit. b)
Załącznika nr 2d do SIWZ, wypełniona została kolumna nr 5 poprzez złożenie przez
wykonawcę oświadczenia o spełnieniu wskazanego wymogu SIWZ. Pozycja dotycząca
wskazanego warunku w kolumnie nr 6 nie została wypełniona przez wykonawcę.
Zamawiający w piśmie z dnia 15 września 2010 r., działając na podstawie art. 87 ust.
1 ustawy Pzp, zwrócił się do Przystępującego o złożenie wyjaśnień dotyczących treści oferty
w zakresie określenia, w jaki sposób zaoferowany transporter noszy spełnia wskazany
wymóg SIWZ.
Przystępujący w piśmie z dnia 21 września 2010 r. udzielił Zamawiającemu
wyjaśnień, w których wskazał na to, że oferowany przez niego transporter spełnia wskazany
wymóg SIWZ. Podniósł po pierwsze, że przypadkowe zwolnienie dźwigni zwalniającej goleń
nie jest możliwe i nie odnotowano przypadków takiego działania transportera oferowanego
przez Przystępującego transportera. Podniósł, że złożenie przednich goleni jest tylko
możliwe w sytuacji pociągnięcia za dedykowaną dźwignię, której umieszczenie, odmienne
niż w innych rodzajach transporterów oferowanych na rynku, uniemożliwia przypadkowe
użycie podczas prowadzenia noszy, jak również w trakcie używania innych elementów
związanych z ich obsługą. Przystępujący po drugie wskazał na dodatkowe w
zabezpieczenia, tj.:
− osłonięcie od góry dźwigni metalowym panelem uniemożliwiającym jej użycie podczas
prowadzenia noszy przez personel;
− dźwignia została przesunięta w kierunku środka transportera, a tym samym oddalona od
ramy i aby jej użycie było możliwe konieczne jest odpowiednie ułożenie dłoni oraz
postępowanie zgodnie z zaleceniami zawartymi w instrukcji
− celowe użycie dźwigni i pociągnięcie jej do pozycji zwalniającej nie powoduje złożenia
się przedniego golenia; złożenie golenia jest możliwe tylko w sytuacji jednoczesnego
zwolnienia i trzymania dźwigni zwalniającej blokadę przy jednoczesnym najeżdżaniu na
lawetę z równoczesnym naciskiem golenia na krawędź najazdową lawety.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izba po pierwsze dokonała wykładni
wymogu technicznego dotyczącego transportera noszy określonego w pkt 11.2 lit. b)
załącznika nr 2d do SIWZ. Wykładania tego zapisu SIWZ wskazuje - w ocenie Izby – że
Zamawiający oczekiwał, aby transporter noszy posiadał system ich zabezpieczenia służący
gwarancji dla Zamawiającego przed przypadkowym złożeniem przednich goleni i to do czasu
zanim przednie kółka najazdowe nie oprą się na lawecie. Wymóg ten – zdaniem Izby –
odnosi się do pewnego systemowego rozwiązania, a nie użycia jakiegoś standardowego
pojedynczego narzędzia, urządzenia. O powyższym świadczy zapis: „system
zabezpieczenia”. Poza tym to systemowe zabezpieczenie miało gwarantować, a więc w jakiś
potwierdzony sposób, uniemożliwiać złożenie przednich goleni i to w sytuacji przypadkowego
ich złożenia i zastrzeżeniem, że ten system zabezpieczenia działa do momentu zanim
przednie kółka najazdowe transportera nie oprą się na lawecie, a więc do czasu właściwego
zabezpieczenia noszy z pacjentem. Oczekiwane przez Zamawiającego rozwiązanie według
zapisów SIWZ miało być dedykowanym systemowym rozwiązaniem w celu zabezpieczenia
złożenia noszy. Wymogu Zamawiającego odnośnie systemu zabezpieczenia przed
przypadkowym złożeniem przednich goleni nie można utożsamiać z wymogiem w ogóle
składania goleni celem umieszczenia transportera w ambulansie, co mieściło się w zapisie
mówiącym o systemie składanego podwozia, który miałby zapieniać łatwy załadunek do
ambulansu. Natomiast wymagany system zabezpieczenia transportera noszy miał
uniemożliwiać przypadkowe – jak wyraźnie wskazała Zamawiający – złożenie goleni.
Po drugie Izba, biorąc pod uwagę dokonaną wykładnię spornego postanowienia
SIWZ uznała, że wymogu tego nie spełnia oferta Przystępującego. Przystępujący wskazał,
że wypełnianiem tego wymogu była dźwignia służąca do składania podwozia transportera.
Izba stwierdziła, że dla celu wypełnienia wymogu określonego w pkt 11.2 lit. b) załącznika nr
2d do SIWZ nie jest miarodajne i zasadne wykazywanie się użytą w zaoferowanych noszach
Przystępującego dźwignią, która jest stosowana przy każdym standardowym transporterze,
która to dźwignia służy tak naprawdę do składania goleni transportera. Dźwignia do złożenia
goleni transportera nie mogła stanowić wypełnienia wskazanego wymogu SIWZ, brak
dźwigni uniemożliwiałby de facto złożenie transportera celem umieszczenia go w
ambulansie. Wyposażenie transportera w dźwignię nie spełnia natomiast wymogu systemu
zabezpieczenia przed przypadkowym składaniem się goleni. Oświadczenie producenta
transportera Meridol, przedłożone przez Przystępującego w toku rozprawy, również
potwierdza, że wykazywane przez Przystępującego zabezpieczenie transportera przed
składaniem przednich goleni stanowi dźwignia, która jest przeznaczona co do zasady do
innych celów i nie może być uznana za system zabezpieczający wymagany w SIWZ przez
Zamawiającego.
Izba nie uznała także, że wypełnieniem wskazanego wymogu SIWZ będzie
umiejscowienie w oferowanym transporterze Meridol dźwigni, której użycie umożliwia
złożenie goleni transportera, czy też specjalna osłona nad tą dźwignią. Zgodnie z wymogiem
SIWZ Zamawiający oczekiwał systemu zabezpieczenia. Użycie takich określeń w treści
SIWZ świadczy o tym, że Zamawiający oczekiwał systemowego, tj. dedykowanego
rozwiązania, a więc jakiegoś technicznego rozwiązania, metody, które jest dedykowane dla
wypełniania określonego celu – zabezpieczenia przednich goleni przed przypadkowym
złożeniem goleni, za takie nie może być uznane użycie dźwigni, która ma służyć innemu
celowi – standardowemu składaniu noszy – czy też usytuowanie tej dźwigni, czy jej osłona.
Przy ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Izba uznała także, że
za wiedzę podstawową standardową należy uznać to, że transportery noszy mogą być
wyposażone w szczególny system zabezpieczenia noszy przed przypadkowym złożeniem
ich przednich goleni, jak też są oferowane transportery, które takiego zabezpieczenia nie
posiadają, a za takie zabezpieczenie nie może być uznane użycie standardowej dźwigni
umożliwiającej składanie noszy. Ta wiedza jest wiedzą popularną w środowisku medycznym,
czy też w środowisku producentów transporterów noszy. Na powyższe wskazują choćby
przedłożone w toku rozprawy przez Odwołującego badania przeprowadzone na noszach
firmy Meridol oraz firmy Ferno oferowanych w niniejszym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego. Badania zostały przeprowadzone przez jednostkę certyfikowaną, tj.
Polskie Centrum Badań i Certyfikacji S.A. z siedzibą w Warszawie. Wyniki badań
transportera Meridol oferowanego przez Przystępującego, jak i dla porównania badania
transportera Ferno oferowanego przez Odwołującego wskazują na to, że są w użyciu takie
specjalne systemy zabezpieczenia przednich goleni przed przypadkowym ich złożeniem (w
przypadku transportera Ferno jest to mechaniczne połączenie przednich kółek najazdowych
z mechanizmem składania przednich goleni przez zespół dźwigni i zapadki blokującej
system składania przednich goleni), zaś transporter Przystępującego takiego zabezpieczenia
nie posiada.
Izba dokonując oceny zarzutów podniesionych w odwołaniu, uwzględniając również
stanowisko Zamawiającego w sprawie oraz Przystępującego, nie dokonywała oceny
spełniania wymogu określonego w pkt 11.2 lit. b) załącznika nr 2d do SIWZ w ofercie
Odwołującego. Powyższe bowiem nie było przedmiotem zaskarżonej przez Odwołującego
czynności oceny ofert i wybory oferty najkorzystniejszej. Odwołujący jedynie dla poparcia
swoich zarzutów odnoszących się do zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego
powołał się na treść swojej oferty, która – jego zdaniem, jak i w ocenie Zamawiającego
(Zamawiający nie odrzucił oferty Odwołującego) – spełnia wymóg pkt 11.2 lit b) załącznika nr
2d do SIWZ. Izba bowiem rozpoznając odwołanie – stosownie do dyspozycji art. 192 ust. 7
ustawy Pzp - związana jest granicami zarzutów objętych odwołaniem. Z tych też względów
wszystkie instrukcje obsługi transportera firmy Ferno nie służyły ocenie przez Izbę zgodności
oferty Odwołującego z treścią SIWZ.
Izba uznała, że przedłożone przez Przystępującego oferty złożone w przedmiocie
innych postępowań o udzielenie zamówienia publicznego i przez innych wykonawców nie są
adekwatne do przedmiotowej sprawy odwoławczej i nie mogą stanowić wiarygodnego
dowodu w sprawie na potwierdzenie, że w niniejszym postępowaniu Przystępujący złożył
ofertę zgodną z SIWZ.
Tym samym Izba stwierdziła, że Zamawiający, nie dokonując odrzucenia oferty
Przystępującego z powodu jej sprzeczności z treścią SIWZ dopuścił się naruszenia
przepisów ustawy Pzp, wskazanych w treści odwołania.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze i
ust. 2 ustawy Pzp, uznając także, że stwierdzone naruszenie przepisów ustawy Pzp ma
wpływ na wynik postępowania, tj. wybór oferty najkorzystniejszej, orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba wzięła pod uwagę treść art. 186 ust. 6 pkt 3
lit. b) ustawy Pzp, tj. obciążyła kosztami postępowania Przystępującego, z racji tego, że
złożył on sprzeciw wobec uwzględniania przez Zamawiającego w całości zarzutów
odwołania. Izba uwzględniła również dyspozycję § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238) – uznając za uzasadnione koszty postępowania odwoławczego o
których mowa w § 3 pkt 2 lit. b) wskazanego rozporządzenia, tj. koszty strony postępowania
odwoławczego, obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika Odwołującego na podstawie
przedłożonego w toku rozprawy do akt sprawy rachunku.
Przewodniczący:
………………………………