Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO/614/11
WYROK
z dnia 8 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Marek Szafraniec

Protokolant: Mateusz Michalec

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2011 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 marca 2011 r.
przez Exatel S.A., ul. Perkuna 47, 04-164 Warszawa w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Centralny Węzeł Łączności Ministerstwa Oborny
Narodowej, ul. świrki i Wigury 9/13, 09-909 Warszawa
przy udziale Wykonawcy: Telekomunikacja Polska S.A., ul. Twarda 18, 00-105 Warszawa
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego

orzeka:

1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Exatel S.A., ul. Perkuna 47, 04-164 Warszawa i:
2.1 do kosztów postępowania odwoławczego zalicza wpis w wysokości 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczony
przez Exatel S.A., ul. Perkuna 47, 04-164 Warszawa oraz uzasadnione koszty
Centralnego Węzła Łączności Ministerstwa Oborny Narodowej, ul. świrki i
Wigury 9/13, 09-909 Warszawa obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika
w wysokości 3 600 zł 00 gr (słownie trzy tysiące sześćset złotych zero groszy),

2.2 zasądza od Exatel S.A., ul. Perkuna 47, 04-164 Warszawa na rzecz Centralnego
Węzła Łączności Ministerstwa Oborny Narodowej, ul. świrki i Wigury 9/13,
09-909 Warszawa kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) obejmującą uzasadnione koszty Zamawiającego stanowiące
wynagrodzenie pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący:

………………………………


Sygn. akt: KIO/614/11

U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzone w trybie przetargu
nieograniczonego na realizację zadania: „Świadczenie usług telefonii publicznej
dla Centralnego Węzła Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie,
RWŁ Legionowo i RWŁ Olsztyn w zakresie połączeń lokalnych, międzystrefowych,
międzynarodowych, do sieci komórkowych oraz usług telefonii publicznej
na zainstalowanych końcowych stacjach telefonicznych operatora publicznego” zostało
wszczęte przez Centralny Węzeł Łączności Ministerstwa Oborny Narodowej, zwany dalej
Zamawiającym.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej (2011/S 14-021712) w dniu 21 stycznia 2011 r.
W dniu 14 marca 2011 r. Zamawiający przekazał Wykonawcom biorącym udział
w postępowaniu o udzielenie zamówienia informację o wyborze oferty najkorzystniejszej.
W dniu 24 marca 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione przez Exatel S.A., zwaną dalej Odwołującym.
W dniu 28 marca 2011 r. Wykonawca: Telekomunikacja Polska S.A. doręczył
Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej zgłoszenie przystąpienia do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego.

Biorąc pod uwagę złożone w postępowaniu o udzielenie zamówienia odwołanie
będące przedmiotem rozpoznania przez Izbę, odpowiedź na odwołanie, zgłoszenie
przystąpienia do postępowania odwoławczego, a także oświadczenia i argumentację stron
oraz uczestnika postępowania odwoławczego zaprezentowane w toku rozprawy, skład
orzekający Izby ustalił następujące stanowiska stron oraz uczestnika postępowania
odwoławczego.

Stanowisko Odwołującego – Exatel S.A.:
Odwołanie zostało wniesione wobec czynności odrzucenia oferty złożonej
przez Odwołującego na część I, II i III zamówienia oraz wyboru jako najkorzystniejszej
w każdej z tych części oferty złożonej przez Wykonawcę: Telekomunikację Polską S.A.
W ocenie Odwołującego działanie takie stanowiło naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113,
poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp.
Odwołujący podnosił, iż Zamawiający w sposób nieuprawniony uznał, że treść
złożonej przez niego oferty nie odpowiada treści Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia (SIWZ). Twierdził, że zgodnie z postanowieniami SIWZ odnoszącymi się
do poszczególnych części zamówienia, miał on jedynie obowiązek zapewnienia technicznej
możliwości realizacji połączeń telefonicznych – odrębnie określonego rodzaju dla każdej
z części zamówienia. W jego ocenie te szczególne rodzaje połączeń nie stanowiły jednak
elementu składającego się na przedmiot zamówienia w przypadku poszczególnych części
zamówienia. Uznał on bowiem, iż Zamawiający oczekiwał od Wykonawców jedynie
deklaracji o zapewnieniu z ich strony technicznej możliwość realizacji wskazanych rodzajów
połączeń. Za takim stanowiskiem, przemawiał zdaniem Odwołującego fakt, iż te szczególne
rodzaje połączeń telefonicznych nie zostały ujęte we wzorach wyliczania całkowitej wartości
oferty. Dlatego też Odwołujący uznał, że każdy Wykonawca miał obowiązek podania
w formularzu ofertowym ceny za realizację przedmiotu zamówienia, co też on,
w swojej ocenie, uczynił. Podkreślał, iż nie miał obowiązku podania wszystkich stawek
za połączenia wyszczególnione w formularzach ofertowych. Oświadczył jednocześnie,
iż uwzględnił w cenie wszystkie koszty i składniki związane z wykonaniem zamówienia,
w szczególności koszt posiadanej przez siebie infrastruktury zapewniającej techniczną
możliwość realizacji innych połączeń telefonicznych.
Powyższe, zdaniem Odwołującego, uzasadniało wniesione przez niego odwołanie.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenia czynności oceny
ofert w części I, II i III zamówienia oraz wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej
przez Odwołującego.

Stanowisko Zamawiającego – Centralnego Węzła Łączności Ministerstwa Oborny
Narodowej:
Zamawiający przedstawił swoje stanowisko w sprawie odwołania wniesionego
przez Exatel S.A. w odpowiedzi na odwołanie oraz na rozprawie przed Izbą.
Zamawiający wnosił o oddalenie odwołania.
Odnosząc się do stanowiska Odwołującego, twierdził, że zarzuty przez niego
podnoszone są bezzasadne. Zamawiający oświadczył, że znajdujące się w poszczególnych
pozycjach formularzy ofertowych złożonych przez Odwołującego sformułowanie
„nie dotyczy” odczytał jednoznacznie, jako brak zobowiązania do realizowania opisanych
w tych pozycjach połączeń telefonicznych. Stanowiło to, w ocenie Zamawiającego, o istotnej
niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, a tym samym było podstawą do odrzucenia oferty
złożonej przez Odwołującego.
Zamawiający podkreślał, że z logiki opisu każdej części zamówienia
w sposób jednoznaczny wynika określenie zakresu zobowiązania Wykonawcy w każdej
części zamówienia. Obejmuje ono dostarczenie zasadniczych frakcji ruchu oraz,
w przypadku awarii, posiadanie technicznej zdolności do realizacji połączeń telefonicznych
objętych innymi częściami zamówienia. Tak opisany przedmiot zamówienia znalazł
odwzorowanie w treści formularzy ofertowych – dla każdej części obejmowały one zarówno
wykaz cen za usługi podstawowe, jak i te, które realizowane mają być w trybie awaryjnym.
Twierdził on również, że wynagrodzenie za realizację przedmiotu zamówienia
będzie określane poprzez wskazanie podstaw do jego ustalenia, którymi są ceny
jednostkowe określone przez Wykonawców w formularzach ofertowych.
Niezależnie od powyższego wykazywał on, iż nieuzasadnione są twierdzenia
Odwołującego zgodnie, z którymi z nieuwzględnienia we wzorach opisujących sposób oceny
ofert cen za świadczenie usług w trybie awaryjnym wynika, że Wykonawcy
nie mieli obowiązku ich podania w formularzach cenowych.

Stanowisko Przystępującego – Telekomunikacji Polskiej S.A.:
Przystępujący przedstawił swoje stanowisko w sprawie odwołania wniesionego
przez Exatel S.A. w zgłoszeniu przystąpienia do postępowania odwoławczego
oraz na rozprawie przed Izbą.

Przystępujący popierał w całości stanowisko Zamawiającego.

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron oraz uczestnika postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału dowodowego w sprawie,
a także oświadczeń i stanowisk stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego
zaprezentowanych w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie, zgłoszeniu przystąpienia
do postępowania odwoławczego, jak też w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i
zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył, iż wypełniona została
którakolwiek z przesłanek odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189
ust. 2 ustawy Pzp.
W dalszej kolejności Izba stwierdziła, iż Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła, jako dowody w sprawie, dopuścić dokumentację postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego przekazaną przez Zamawiającego, potwierdzoną
za zgodność z oryginałem.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził, że odwołanie nie zasługuje
na uwzględnienie.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu, Izba ustaliła,
iż Zamawiający podzielił przedmiot zamówienia na pięć części, z których odwołanie odnosi
się do pierwszych trzech.
Zgodnie z postanowieniami SIWZ przedmiot zamówienia w części I i II obejmował
realizację połączeń lokalnych i międzystrefowych. Jednocześnie jego opis dla każdej
z tych dwóch części w pkt o) zawierał zastrzeżenie, iż „Wykonawca zapewni techniczną
możliwość realizacji połączeń telefonicznych w ruchu międzynarodowym oraz do sieci
komórkowej, w przypadku zaistnienia awarii, na punktach styku z innymi przedsiębiorcami
telekomunikacyjnymi”. W przypadku części III przedmiot zamówienia obejmował realizację
połączeń międzynarodowych, przy czym jego opis w pkt k) zawierał zastrzeżenie,
iż „Wykonawca zapewni techniczną możliwość realizacji połączeń telefonicznych w ruchu

lokalnym, międzystrefowym oraz do sieci komórkowej, w przypadku zaistnienia awarii,
na punktach styku z innymi przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi”.
Zamawiający określił, odrębny dla każdej części zamówienia, wzór formularza
cenowego będący składnikiem formularza oferty stanowiącego załącznik nr 2 do SIWZ.
Formularz dla każdej z trzech części objętych zarzutami zawierał następujące pozycje:
abonament (oznaczony literą A), opłata za 1 minutę połączenia w ruchu lokalnym
(odpowiednio litera B), opłata za 1 minutę połączenia w ruchu międzystrefowym (litera C),
opłata za 1 minutę połączenia w ruchu międzynarodowym do sieci stacjonarnych (litera D),
opłata za 1 minutę połączenia w ruchu międzynarodowym do sieci komórkowych (litera E),
opłata za 1 minutę połączenia w ruchu międzynarodowym do połączeń satelitarnych (litera F)
oraz opłata za 1 minutę połączenia do sieci telefonii komórkowej (litera G). Przy każdej z
tych pozycji Zamawiający przewidział wolne dwie kolumny opisane hasłem „Cena
oferowana” odpowiednio „Netto” i „Brutto”.
W przypadku objętych rozpoznaniem Izby trzech pierwszych części zamówienia,
tabele o treści odpowiadającej treści formularzy cenowych zawarte zostały w sporządzonych
odrębnie dla każdej z tych części istotnych postanowieniach umowy. Tabelę taką
poprzedzała następująca treść: „Opłaty z tytułu instalacji oraz generowanych połączeń
naliczane będą zgodnie z poniższą tabelą:”. Pod tabelą zamieszony został zaś następujący
zapis: „Pozostałe usługi telefoniczne, nieujęte w tabeli, będą rozliczane według cennika
usług telekomunikacyjnych, stanowiącego załącznik nr 3 do niniejszej umowy”.
W pkt 10.1.1) SIWZ Zamawiający zawarł postanowienie, iż oferta musi zawierać
m.in. „formularz ofertowy (co do treści wg załączonego wzoru – zał. Nr 2)”.
W dalszych zapisach SIWZ, Zamawiający postanowił, iż „Na formularzu ofertowym
należy podać kwoty jednostkowe netto oraz brutto” (pkt 12.1), a także, że „Cena podana
w ofercie powinna obejmować wszystkie koszty i składniki związane z wykonaniem
zamówienia oraz warunkami stawianymi przez Zamawiającego” (pkt 12.2). Ponadto w pkt
12.3 określono, że „Podane wartości będą podlegać ocenie zgodnie z opisem
przedstawionym w pkt XIII niniejszej SIWZ”. W pkt 13.1 SIWZ stanowił, iż „Zamawiający
obliczy całkowitą wartość oferty na podstawie wzorów dla każdej części zamówienia
oddzielnie zgodnie ze stawkami umieszczonymi w formularzach ofertowych”. Wzory te
dla części I i II obejmowały odpowiednie wielokrotności usług opisanych w formularzach
cenowych literami od A do C, zaś dla części III obejmowały odpowiednie wielokrotności
usług opisanych w formularzu cenowym literami A oraz od D do F.

Skład orzekający Izby ustalił ponadto, iż Odwołujący w dniu 21 lutego 2011 skierował
do Zamawiającego zapytanie o następującej treści: „W formularzu ofertowym załącznik nr 2
do SIWZ we wszystkich częściach Zamawiający wymaga podania stawek za minutę
do poszczególnych stref w ruchu międzynarodowym, przy czym wymienia następujące
strefy: - dla połączeń międzynarodowych do sieci stacjonarnych: N1, N2, Nn – dla połączeń
międzynarodowych do sieci komórkowych: K1, K2, Kn. Czy Zamawiający dopuszcza
modyfikację formularza poprzez dopisanie w miejsce stref Nn i Kn wszystkich stref
obsługiwanych przez Wykonawcę z podaniem stawki dla poszczególnej strefy?
Czy Zamawiający dopuszcza taką modyfikację w szablonie umowy?”. Otrzymał on
odpowiedź o następującej treści: „Zamawiający dopuszcza umieszczenie wszystkich stref
(…) w formularzu ofertowym. Ilość stref nie ma znaczenia, ponieważ jest ona uśredniona
zgodnie z wzorami w opisie”. Na pytanie drugie Zamawiający udzielił odpowiedzi: „Tak”.
Odwołujący w złożonej przez siebie ofercie w formularzach cenowych dla części I i II
w pozycjach oznaczonych literami od D do G w dwóch kolumnach opisanych hasłem „Cena
oferowana” odpowiednio „Netto” i „Brutto” wpisał zwrot „nie dotyczy”. O tę samą treść
uzupełnił powołane kolumny w pozycjach opisanych literami B i C w formularzu cenowym
dla części III.
Uwzględniając powyższe ustalenia Izba uznała, iż w rozstrzyganym przypadku
zarzuty podnoszone przez Odwołującego nie znajdują oparcia w ustalonym przez Izbę stanie
faktycznym i prawnym.
W ocenie Izby opisy każdego z trzech przedmiotów zamówienia oraz całokształt
zawartej w SIWZ regulacji sposobu określenia przez Wykonawców cen jednostkowych,
a w konsekwencji także rozliczania realizacji przedmiotu umowy w każdej z części
zamówienia, nie uprawniał Odwołującego do sformułowania twierdzeń, na których oparł on
podnoszone przez siebie zarzuty. Izba uznała, iż z przytoczonych powyżej zapisów wynikało
w sposób wystarczająco precyzyjny, iż Zamawiający oczekuje od Wykonawców,
aby ci składając ofertę podali ceny jednostkowe dla każdej z pozycji ujętej w formularzu
cenowym.
Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia, zdaniem Izby, fakt określenia
przez Zamawiającego odrębnych dla każdej z części zamówienia formularzy cenowych,
a co ważniejsze powielenie ich w sporządzonych odrębnie dla każdej z części istotnych
postanowieniach umowy. Odwołujący, czytając SIWZ jako całość, powinien był,
w ocenie Izby, wywieźć, iż jest zobowiązany do podania każdej z cen przewidzianych
w formularzu cenowym. Jak słusznie wskazywał Zamawiający, wymagał on

w pkt 10.1.1) SIWZ, aby oferta zawierała treść wymaganą w formularzu ofertowym. Ponadto
w pkt 12.1 SIWZ zostało wyraźnie napisane, iż w formularzu ofertowym należy podać kwoty
jednostkowe netto i brutto, zaś w kolejnym punkcie (12.2) wymagano, aby cena podana
w ofercie zawierała wszystkie koszty i składniki związane z wykonaniem zamówienia oraz
warunkami stawianymi przez Zamawiającego. Izba nie dała wiary argumentacji
Odwołującego, zgodnie z którą usługi świadczone w trybie awaryjnym w każdej z trzech
części zamówienia, miały nie być w świetle zapisów SIWZ wyceniane, a ich cena,
w przypadku realizacji takich usług, powinna być określana na podstawie cennika usług
telekomunikacyjnych, który zgodnie z odpowiedzią na pytanie piąte zawartą w piśmie
z dnia 9 lutego 2011 r., miał być przedłożony Zamawiającemu dopiero przed podpisaniem
umowy. Odwołujący powoływał się przy tym na treść postanowień zawartych
pod tabelą w § 7 istotnych postanowień umowy. Zdaje się on jednak nie zauważać
pierwszego zdania powołanego § 7, które poprzedza tabelę zawierającą formularz cenowy:
„Opłaty z tytułu instalacji i generowanych połączeń naliczane będą zgodnie z niniejszą
tabelą”. Jak już była o tym mowa, tabela ta jest kopią formularza cenowego. Zawiera tym
samym również cennik połączeń świadczonych w trybie awaryjnym. Jak sam Odwołujący
zauważył, usługi świadczone w trybie awaryjnym w cenniku usług telekomunikacyjnych
nie będą wyszczególnione jako „usługi awaryjne”, ale jako konkretne usługi danego rodzaju.
Niezrozumiałym zatem wydaje się dlaczego oczekiwał on od Zamawiającego wyraźnego
wskazania w formularzu cenowym, iż dane usługi mają być świadczone w trybie awaryjnym,
skoro Zamawiający wskazał te usługi, tak jak to zdaniem Odwołującego czynią operatorzy
telekomunikacyjni w swoich cennikach, a zatem jako konkretne usługi danego rodzaju.
W ocenie Izby, z opisów przedmiotu zamówienia w każdej z trzech części, w sposób jasny
wynika, które usługi będą świadczone jako usługi podstawowe, a które dopiero w trybie
awaryjnym. Chociażby dokument stanowiący załącznik do istotnych postanowień umowy –
opisany jako „Załącznik nr 1 do umowy nr … Załącznik techniczny”, wyraźnie rozgranicza
(pkt 3 i 5), co do których rodzajów połączeń Wykonawca jest zobowiązany „zapewnić
techniczną możliwość prawidłowej realizacji połączeń” w normalnym trybie,
a do których w trybie awaryjnym. Podkreślić w tym miejscu należy, iż do każdego z rodzajów
połączeń Zamawiający użył tu tego samego zwrotu, o obowiązku zapewnienia technicznej
możliwości prawidłowej realizacji połączeń. Odwołujący wywodził w odwołaniu,
iż z tegoż wyrażenia nie wynika wprost obowiązek świadczenia usług objętych trybem
awaryjnym. W świetle powyżej przywołanych zapisów SIWZ, w tym również postanowień
„Załącznika technicznego”, trudno dać wiarę tym twierdzeniom.
Izba w kontekście przywołanych twierdzeń, o braku obowiązku wyceny na etapie
oferty świadczenia usług wykonywanych w trybie awaryjnym, dostrzegła pewną niespójność

w argumentacji Odwołującego. W odwołaniu na stronie 5, jak słusznie podnosił
Zamawiający, formułował on tezę, iż usługi realizowane w trybie awaryjnym nie są objęte
zakresem przedmiotu zamówienia, a istotna jest jedynie potencjalna możliwość
ich świadczenia. Podobnej treści stanowisko prezentował w toku rozprawy przed Izbą
odnosząc się do postanowień § 1 i 2 istotnych postanowień umowy. Jednocześnie twierdził
jednak, iż na podstawie umowy zawartej w Zamawiającym, Wykonawca będzie zobowiązany
świadczyć usługi wykonywane w trybie awaryjnym, a będą one wyceniane na podstawie
cennika usług telekomunikacyjnych. Konfrontując treść tych oświadczeń, dojść można
do przekonania, iż Odwołujący czuje się zobowiązany do świadczenia usług realizowanych
w trybie awaryjnym, choć nie są one objęte zakresem przedmiotu zamówienia.
Istotną dla rozstrzygnięcia okolicznością, jest fakt, iż Odwołujący w pytaniu
skierowanym do Zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia
w dniu 21 lutego 2011 r. zawarł stwierdzenie, iż „W formularzu ofertowym załącznik nr 2
do SIWZ we wszystkich częściach Zamawiający wymaga podania stawek za minutę
do poszczególnych stref w ruchu międzynarodowym”. Z treści tego pytania, w ocenie Izby,
jednoznacznie wynika, iż Odwołujący zdawał sobie sprawę z tego, że Zamawiający wymaga
podania stawek za usługi świadczone w trybie awaryjnym – połączenie w ruchu
międzynarodowym były takimi w części I i II zamówienia. Odwołujący nie przedstawił w toku
rozprawy żadnych argumentów uzasadniających zmianę swojego stanowiska w okresie
od 21 lutego 2011 r. do dnia 7 marca 2011 r., w którym upływał termin składania ofert.
Okoliczność ta czyni twierdzenia Odwołującego mniej wiarygodnymi.
Uwzględniając powyższe, Izba uznała, iż Zamawiający w sposób uzasadniony uznał,
iż treść oferty Odwołującego nie odpowiada treści SIWZ. Z treści formularzy ofertowych
nie wynika bowiem, jakiej ceny oczekuje Odwołujący za świadczenie usług w trybie
awaryjnym, zaś brak ten nie może być uzupełniony na drodze przeprowadzenia procedur
sanacyjnych przewidzianych przepisami ustawy.
Uwzględniając powyższe ustalenia, Izba uznała, iż Odwołujący nie przedstawił
wystarczających dowodów uzasadniających prawidłowość prezentowanej przez siebie
argumentacji, zaś swe twierdzenia oparł głównie na własnych oświadczeniach,
które nie mogły zostać uznanie przez Izbę za wystarczające dla uznania twierdzeń
Zamawiającego za mniej wiarygodne od tez postawionych przez Odwołującego.
Dlatego też Izba nie mogła dać wiary argumentacji Odwołującego, wobec czego uznała,
iż nie potwierdziły się zarzuty przez niego podniesione.

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, oraz
w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).

Przewodniczący:

………………………………