KIO 707/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 707/11
WYROK
z dnia 13 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Emil Kawa
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2011 r. w Warszawie odwołania wniesionego przez
„Paramedica Polska” Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11 w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego Pogotowie Ratunkowe Jelenia Góra, 58-570 Jelenia Góra, ul. Cieplicka 126a
przy udziale STRYKER Polska Sp. z o.o., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 35 oraz "Medline" Sp. z
o.o., 65-410 Zielona Góra, ul. Fabryczna 17 zgłaszających przystąpienia do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego.
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania „Paramedica Polska” Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11 i
nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis w wysokości 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczony przez „Paramedica Polska”
Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11
2) dokonać wpłaty kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy)
przez „Paramedica Polska” Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11 na rzecz
Pogotowie Ratunkowe Jelenia Góra, 58-570 Jelenia Góra, ul. Cieplicka 126a
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo Zamówień Publicznych (Dz. U. z
2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt KIO 707/11
UZASADNIENIE
Pogotowie Ratunkowe w Jeleniej Górze ul. Cieplicka 126a 58-570 Jelenia Góra , zwane
dalej „Zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
zamówienia prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego, na dostawę ambulansów
na bazie furgonu wraz z wyposażeniem medycznym w ramach projektu „Transgraniczna
współpraca służb ratownictwa medycznego Kraju Kralovohradeckiego i Jeleniej Góry”
Ogłoszenie wszczynające przedmiotowe postępowanie zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 25 marca 2011 r. pod nr TED 2011/S 59-095712.
W dniu 04.04.2011 roku do Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie wykonawcy
Paramedica Polska sp. z o. o. ul. śołny 11 02-815 Warszawa, zwanego dalej „Odwołującym”
od opisu przedmiotu zamówienia w zakresie niektórych uregulowań Zamawiającego w
pakiecie 2;3i 4. Postępowanie dotyczy dostaw o wartości powyżej progów unijnych.
W odwołaniu Odwołujący wskazał na naruszenie przez Zamawiającego, przepisów ustawy
pzp:
1. art. 29 ust. 1, 2 i 3 pzp, poprzez określenie przedmiotu zamówienia w sposób mogący
utrudniać uczciwą konkurencję;
2. art. 7 ust. 1 pzp, poprzez określenie przedmiotu zamówienia w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców
ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego;
3. art. 30 ust. 1 i 6 pzp, poprzez określenie przedmiotu zamówienia za pomocą
nieobiektywnych i ograniczających uczciwą konkurencję funkcjonalności a nie za pomocą
cech technicznych i jakościowych przy przestrzeganiu Polskich Norm przenoszących
europejskie normy zharmonizowane;
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania I nakazanie Zamawiającemu dokonanie
zmian postanowień siwz w taki sposób (wskazany w uzasadnieniu) aby, nie ograniczały one
uczciwej konkurencji i nie wskazywały na produkty konkretnych producentów. Wskazał ,że w
wyniku takich działań Zamawiającego został pozbawiony możliwości uzyskania
przedmiotowego zamówienia a tym samym został naruszony jego interes. Wynika to z faktu
,że opis przedmiotu zamówienia znajdujący się w załącznikach do specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w sposób pośredni wskazuje na konkretne urządzenia określonych
producentów. Tak sprecyzowane postanowienia Zamawiającego uniemożliwiają złożenie
oferty na urządzenia inne niż w pośredni sposób opisane w siwz, co uniemożliwia w
przedmiotowym postępowaniu uczciwą konkurencję.
W zakresie pakietu III – Odwołujący podniósł następujące zarzuty:
Dotyczący opisu parametrów defibrylatora – podniósł że Zamawiający określił parametry
techniczne defibrylatora w sposób eliminujący wszystkie dostępne na rynku urządzenia tego
typu prócz jednego pośrednio opisanego za pomocą cech technicznych, ti. defibrylatora
Lifepak 15 firmy Medtronic/ Phvsio Control. Odwołujacy w zakresie pakietu trzeciego zgłosił
zarzuty dotyczące parametrów defibratora polegające na :
- Dwufazowa fala defibrylacji w zakresie energii minimum od 5 do 360 J w obu trybach
(P-kt. II Defibrylacja, Ip. 3)
- Regulacja prądu stymulacji min. 10-160 mA (P-kt. III Stymulacja, Ip. 3)
- Prezentacja zapisu EKG - minimum 3 kanały na ekranie (P-kt. V Rejestracja danych,
Ip. 1)
- Ekran kolorowy o przekątnej minimum 8" (P-kt. V Rejestracja danych, Ip. 2)
- Transmisja danych przez telefon i połączenie kablowe do stacji odbiorczych (P-kt. V
Rejestracja danych, Ip. 5),
Stwierdził ,że wskazując na powyższe Zamawiający uniemożliwił w ten sposób zaoferowanie
w niniejszym postępowaniu sprzętu pochodzącego od najwyższej klasy czołowych
producentów m.in. Philips, Zoll, Schiller, Corpuls. Również w związku z tym jego zdaniem
Odwołujący został pozbawiony możliwości wzięcia udziału w postępowaniu, które
odbywałoby sie na równych prawach dla uczestników procedury. Wobec powyższego
Odwołujący wniósł o zmianę w/w postanowień siwz ,wskazując jakiego zapisu oczekuje.
W zakresie pakietu IV dotyczącego opisu wymagań dla respiratora transportowo-
ratowniczego stwierdził ,że Zamawiający określił parametry techniczne respiratora w sposób
eliminujący wszystkie dostępne na rynku urządzenia tego typu prócz jednego, ti. respiratora
Medumat Standard firmy Weinmann. Zamawiający uniemożliwił w ten sposób zaoferowanie
w niniejszym postępowaniu sprzętu pochodzącego od najwyższej klasy czołowych
producentów m.in. Draeger, Smiths, Taema. W szczególności nw parametry:
- Tryb wentylacji kontrolowanej CMV i wspomagana SIMV (P-kt. I Parametry ogólne,
- Niezależna regulacja objętości minutowej i częstotliwości oddechowej (P-kt. I
Parametry ogólne,
- Regulacja objętości oddechowej w zakresie min. 5-20 l/min (P-kt. I Parametry ogólne,
Ip. 7)
- Funkcja inhalacja o przepływie min 0-15 I / min realizowana przy zasilaniu tlenem z
butli jak gniazda AGA instalacji ściennej (P-kt. I Parametry ogólne, Ip. 9)
traktowane łącznie dopuszczają do zaoferowania wyłącznie respirator Medumat Standard
oferowany przez firmę Medline Sp. z o.o. wobec powyższego wniósł o zmianę zapisów siwz
dotyczących powyższych parametrów zgłaszając trzy żądania. Jedno żadanie obejmowało
dwa kwestionowane parametry.
W zakresie pakietu drugiego Odwołujący podniósł trzy zarzuty dotyczące sprzętu do
transportu pacjenta, przy czym każdy z nich zawierał jeszcze dalsze zarzuty do odnoszące
się do poszczególnych parametrów:
Zarzut 1 dotyczy noszy głównych - opis w tabeli nr 1
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia opisał w SIWZ rozwiązania technologiczne
takie jak (cyt „gumowy odbojnik na całej długości bocznej ramy noszy chroniący przed
uszkodzeniami przy otarciach lub uderzeniach podczas przenoszenia lub prowadzenia
na transporterze)
(cyt „pasy zabezpieczające szelkowe bezwładnościowe")
(cyt „uchylny stabilizator głowy pacjenta z możliwością wyjęcia")
wskazując na konkretnego producenta tj firmę STRYKER i nosze model Ml których
dystrybutorem w Polsce jest firma Medline
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „ gumowy odbojnik na całej długości
bocznej ramy noszy chroniący przed uszkodzeniami przy otarciach lub uderzeniach podczas
przenoszenia lub prowadzenia na transporterze - na ..rama noszy zabezpieczona przed
korozją przystosowana do dezynfekcji"
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „pasy zabezpieczające szelkowe
bezwładnościowe" - na ..pasy szelkowe o regulowanej długości nie ograniczające
parametrów noszy . regulowane w pełnym zakresie . mocowane bezpośrednio do ramy
noszy".
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „uchylny stabilizator głowy pacjenta z
możliwością wyjęcia" - na „regulowany w trzech płaszczyznach podgłówek pod głowa
pacjenta tj z możliwością ułożenia głowy na wznak . z odgięciem głowy do tyłu . przygięciem
głowy do klatki piersiowej . oraz wyposażony w odpinana od materaca poduszkę pod głowę
pacjenta "
Zarzut nr 2 dotyczył transportera do noszy głównych opis w tabeli nr 2
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia w SIWZ podał konkretne rozwiązania
technologiczne takie jak:
( cyt :" „dodatkowe uchylne uchwyty transportera ułatwiające manewrowanie, podnoszenie
lub ustawianie transportera na różnych poziomach wysokości. Uchwyt wyposażony
dodatkowo w dźwignię blokady goleni. )
( cyt. „Dopuszcza się wyższą wagę transportera do 34 kg, przy ładowności przekraczającej
220 kg. pod warunkiem potwierdzenia zgodności z wymogami normy PN EN 1789
odpowiednim certyfikatem wystawionym przez niezależną badawczą jednostkę notyfikowaną
zgodnie z uprawnieniami wg dyrektywy medycznej 93/42/EEC)
wskazując na konkretnego producenta tj. firmę STRYKER i zestaw transportowy model Ml.
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „dodatkowe uchylne uchwyty
transportera ułatwiające manewrowanie, podnoszenie lub ustawianie transportera na
różnych poziomach wysokości. Uchwyt wyposażony dodatkowo w dźwignię blokady goleni" -
na „uchwyty transportera ułatwiające manewrowanie, podnoszenie lub ustawianie
transportera na różnych poziomach wysokości, dźwignię blokady goleni kodowane kolorem"
Odwołujący wnosi o zmianę zapisu „ Dopuszcza się wyższą wagę transportera do 34 kg,
przy ładowności przekraczającej 220 kg. pod warunkiem potwierdzenia zgodności z
wymogami normy PN EN 1789 odpowiednim certyfikatem wystawionym przez niezależną
badawczą jednostkę notyfikowaną zgodnie z uprawnieniami wg dyrektywy medycznej
93/42/EEC - na „waga transportera nie może przekraczać 28 kg zgodnie z wymogami normy
PN EN 1865 - zgodność z normą PN EN 1789 i PN EN 1865 potwierdzić stosownym
Certyfikatem wystawionym przez niezależna jednostkę certyfikująca
Nadto podniósł że Zamawiający w siwz wymaga aby zaoferowany zestaw transportowy
spełniał wymagania normy PN EN 1789 i PN EN 1865 we wszystkich punktach oraz żeby
spełnienie tych norm potwierdzone było stosownym Certyfikatem wystawionym przez
jednostkę notyfikowaną.
Norma PN EN 1865 -1 z września 2010 jest normą aktualnie obowiązująca . Punkt 4.2
podaje parametry jakie musza spełniać nosze służące do transportu pacjentów w
ambulansach sanitarnych. Punkt 4.2.3 określa maksymalny ciężar poszczególnych
elementów zestawu transportowego składającego się z noszy i podwozia jezdnego. Norma w
punkcie 4.2.3 określa iż waga części noszowej nie może być większa niż 23 kg a waga
całego kompletu tj podwozia jezdnego wraz z noszami ma ważyć łącznie maksymalnie 51kg
, co oznacza iż transporter nie może ważyć więcej niż 28 kg.
Wskazał ,że Zamawiający w SIWZ w opisie Transportera do noszy głównych podał, iż
wymaga transporter wraz z noszami głównymi był zgodny z norma PN EN 1865 i PN EN
1789 . Na potwierdzenie tego żądał załączenia do oferty atestu potwierdzającego zgodność
z cytowanymi normami wystawionego przez jednostkę notyfikowaną.
W opisie zawartym w siwz w punkcie transporter do noszy głównych- Zamawiający dopuścił
do zaoferowania transporter o wadze do 34 kg co stoi w sprzeczności z dopuszczalną przez
normę wagą transportera i jest niezgodna z zapisami normy PN EN 1865 .
Zarzut numer trzy dotyczy urządzenia do przenoszenia pacjenta siedzącego ( czytaj krzesło
lub fotel transportowy składany) opis w tabeli nr 3
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia opisał w SIWZ rozwiązania technologiczne
takie jak (cyt „Dwa gumowe kółka główne, tylne o dużej średnicy min. 20 cm ( ±10%),) (cyt -
Rama krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego zabezpieczonego
antykorozyjnie - aluminium anodyzowane - o przekroju prostokątnym pozwalającym na
przenoszenie większych obciążeń) ( cyt - Wysokość górnej ramy oparcia w rozłożonym
krzesełku mierzona od podłogi -min. 100 cm, max. 110 cm.) wskazując na konkretnego
producenta tj. firmę PENSI model krzesła PE 41-10-00 oferowany przez firmę Medline
wyłącznego dystrybutora w Polsce Zawnioskował o dopuszczenie lub o zmianę zapisu „Dwa
gumowe kółka główne, tylne o dużej średnicy min. 20 cm ( ±io%)" - na „2 kółka główne P
średnicy zgodnej z wymogami normy PN EN Igę?"
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub o zmianę zapisu „Rama krzesełka wykonana w
całości z materiału nie korodującego zabezpieczonego antykorozyjnie - aluminium
anodyzowane - o przekroju prostokątnym pozwalającym na przenoszenie większych
obciążeń" - na „rama krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego łub
zabezpieczonego antykorozyjnie o konstrukcji pozwalającej na przenoszenie większych
obciążeń"
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub o zmianę zapisu „Wysokość górnej ramy oparcia w
rozłożonym krzesełku mierzona od podłogi - min. 100 cm, max. 110 cm" - na, o wymiarach
zgodnych z wymogami normy PN EN 1865"
W opisie zawartym w SIWZ w punkcie urządzenie do przenoszenia pacjenta siedzącego
Zamawiający dopuścił do zaoferowania krzesło o wadze 12 kg co stoi w sprzeczności z
dopuszczalną przez normę wagą (max 10 kg) i jest niezgodna z zapisami normy PN EN
1865. Odwołujący wnosi o zmianę zapisu na - waga krzesła zgodna z normą PN EN 1865"
Podniósł że nigdzie w cytowanych normach nie ma mowy iż w przypadku zwiększenia
dopuszczalnego obciążenia lub specjalnej konstrukcji urządzenia, można zwiększyć wagę
samego urządzeń. Norma zaleca aby wagi urządzeń były jak najmniejsze.
Uzasadniając swoje zarzuty powołał szereg orzeczeń Krajowej Izby Odwoławczej mające
jego zdaniem uzasadniać zasadność podniesionych zarzutów.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpiło dwóch
wykonawców.
Przystępujący Stryker Polska sp. z o.o. wniósł oddalenie odwołania w całości, podnosząc
miedzy innymi następujące argumenty:
- Zamawiający, wbrew zarzutom Odwołującego, nie naruszył zasady uczciwej konkurencji
oraz równego traktowania wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia.
Zamawiający dokładnie określił przedmiot zamówienia. Opis przedmiotu zamówienia nie
zawiera zapisów faworyzujących produkty konkretnych firm.
- treśc Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, o których zmianę wnosi Odwołujący,
nie wskazują na konkretnego producenta jakim jest firma STRYKER. Proponowane zmiany
są całkowicie niecelowe, gdyż odnoszą się do różnych funkcji przedmiotu zamówienia.
Wprowadzenie przez Zamawiającego proponowanych zmian do SIWZ doprowadzi nie tylko
do zakupu przez Zamawiającego całkowicie innego przedmiotu zamówienia niż Zamawiający
potrzebuje, ale także doprowadzi do naruszenia zasad równej konkurencji.
- Zamawiający poprzez opis przedmiotu zamówienia wyraża wolę zakupu sprzętu o
określonej funkcjonalności i parametrach. Uwzględnienie odwołania bezpośrednio wpłynie na
zakres zapotrzebowania Zamawiającego, którego odzwierciedleniem jest przedmiotowe
zamówienie. Niektóre z proponowanych zmian opisu przedmiotu zamówienia ma jedynie na
celu zmianę funkcjonalności zamawianego sprzętu
- Jeżeli przedmiot dostawy będzie posiadał stosowany certyfikat, to przedmiot oferty będzie
zgodny z SIWZ. Jeśli chodzi o wymóg podania szczegółowych parametrów technicznych, to
Zamawiający nie jest przecież jednostką badawczą i nie jest w myśl postanowień Dyrektywy
Medycznej 93/43 EEC uprawniony do samodzielnej oceny czy dany parametr techniczny jest
zgodny z normą czy nie. W swojej ocenie, zgodnie z obowiązujących w krajach
członkowskich Unii Europejskiej porządkiem prawnym, opiera się na dokumencie
wystawionym przez jednostkę uprawnioną.
Przystępujący Medline sp. z o.o. wskazał ,że opis przedmiotu zamówienia podany przez
Zamawiającego nie naruszył powołanych przez Odwołującego przepisów ustawy pzp i wniósł
o oddalenie odwołania . wskazał ,że część opisu przedmiotu zamówienia wynikająca z siwz
ma charakter funkcjonalny, czyli Zamawiający opisał przedmiot za pomocą cech które
sprawdzają się w jego codziennym użytkowaniu jako pogotowie ratunkowe. śądania
Odwołującego jest nacechowane chęcią wyeliminowania konkurencji, np. noszy Stryker
model M-l, odznaczających się dzięki swojej konstrukcji wysoką funkcjonalnością i
odpornością na ekstremalne warunki pracy podczas codziennego użytkowania. Wskazał ,że
że obowiązek przestrzegania reguł opisywania przedmiotu zamówienia nie stoi w
sprzeczności z określaniem przedmiotu zamówienia w sposób uwzględniający potrzeby
zamawiającego. Zachowując bowiem zasady ustawowe zamawiający może tak opisać
przedmiot zamówienia, by mu odpowiadał, a jednocześnie nie godził w zasadę uczciwej
konkurencji. Wymogu takiego opisania przedmiotu zamówienia, żeby nie utrudniało to
uczciwej konkurencji nie można utożsamiać z koniecznością istnienia zdolności do realizacji
zamówienia przez wszystkie podmioty działające na rynku w danej branży. Jeżeli bowiem
warunki stawiane przez zamawiającego (a wynikające m. in. z opisu przedmiotu zamówienia)
znajdują uzasadnienie w świetle celu jakiemu ma służyć przedmiot zamówienia, to nie może
być przyczyną ich ograniczenia fakt, że nie każdy produkt czy usługa dostępna na rynku
może je spełnić.
Zamawiający nie wniósł odpowiedzi na odwołanie ,lecz prezentował swoje stanowisko w
trakcie rozprawy przy rozpatrywaniu każdego z zarzutów.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ wraz z załącznikami, jak również
biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron złożone podczas rozprawy, skład
orzekający Izby ustalił co następuje:
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. Również Izba postanowiła oddalić
opozycję Odwołującego co do dopuszczenia do udziału w sprawie zgłaszających
przystąpienia.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Za podstawę rozstrzygnięcia Izby został uznany stan faktyczny sprawy, ustalony na
podstawie dokumentacji postępowania, treści odwołania oraz stanowiska stron
zaprezentowane na rozprawie.
Na wstępie, Izba stwierdziła że została dokonana częściowa zmiana postanowień siwz
powodująca uznanie przez Zamawiającego, szeregu zarzutów podniesionych w odwołaniu.
Ustalenia tego dokonano opierając się o oświadczenie Zamawiającego, poparte wyciągiem
ze jego strony internetowej, z której wynika że w dniu wczorajszym- na dzień przed
rozprawą, Zamawiający dokonał modyfikacji zapisów siwz. Odwołujący jak i Przystępujący
zgodnie oświadczyli , że zmiana postanowień siwz była im znana przed rozprawą.
Powyższa sytuacja ma zasadniczy wpływ na proces orzekania Izby, gdyż Izba uznaje za
niezasadne przyjęcie do orzekania stanu faktycznego nieistniejącego w czasie orzekania
przez Izbę, gdyż na tą chwilę nie istnieją już w części uznanej przez Zamawiającego
kwestionowane przez Odwołującego zapisy siwz, a dokonana zmiana, według oświadczenia
Odwołującego jest w pełni przez niego akceptowana. Postępowanie przed Krajową Izbą
Odwoławczą zgodnie z art. 190 ust.1 jest postępowaniem kontradyktoryjnym, polegającym
na rozstrzyganiu sporu pomiędzy Odwołującym a Zamawiającym. W sytuacji kiedy co do
części podniesionych zarzutów spór nie występuje to prowadzenie w tym zakresie
postępowania staje się bezprzedmiotowe. Przyjęciu takiego stanowiska nie stoi na
przeszkodzie przepis art. 186 ust. 2 ustawy pzp zgodnie z którym „ w przypadku
uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu Izba
może umorzyć postępowanie…..”. W przypadku częściowego uwzględnienia zarzutów Izba
nie może dokonać częściowego umorzenia postępowania, gdyż przepisy ustawy pzp takiej
możliwości nie przewidują, jednakże biorąc pod uwagę fakt ,że ustawa prawo zamówień
publicznych nie nakazuje zamawiającemu powstrzymania się z dokonaniem czynności w
postępowaniu o udzielenie zamówienia, polegających na uwzględnieniu części zarzutów
podniesionych w odwołaniu, to należy uznać że takie uwzględnienie jest skuteczne i
następuje ono z chwilą opublikowania tej zmiany, w sposób umożliwiający zapoznanie się z
nią wykonawców.
Również wniesienie odwołania od zapisów postanowień siwz, nie ma wpływu na
uprawnienie zamawiającego do zmian w tym zakresie, do czasu zamknięcia rozprawy. Tym
samym należy uznać ,że orzekanie w zakresie już nieistniejącego przedmiotu sporu jest
naruszeniem ratio legis ustawy pzp.. Izba w tym składzie aprobuje stanowisko wyrażone w
( patrz ST. Grzybowski System Prawa Cywilnego Wrocław 1985 str 172) że „nie można
akceptować takiego znaczenia przepisu prawnego które byłoby pozbawione rationis legis”.
Ponadto Izba w tym składzie podziela pogląd wyrażony w oprac. Lecha Morawskiego -
Zasady Wykładni Prawa str. 169, iż „interpretując normę prawną należy brać pod uwagę
konsekwencje społeczne i ekonomiczne do jakich może prowadzić określona interpretacja i
wybrać taką interpretacje , która prowadzi do konsekwencji najbardziej korzystnych”. W tym
zakresie wskazane również jest przywołanie tezy uchwały Sądu Najwyższego z 21.12.1999
roku (I KZP 45/99) gdzie SN stwierdza „Trzeba eliminować takie ustalenia interpretacyjne
tekstów prawnych, przy których przyjęciu skutki stosowania odpowiedniego przepisu byłyby
wadliwe, a w szczególności prowadziłyby do skutków niezamierzonych przez ustawodawcę”.
Tym samym jeśli ustawodawca nie zakazał zamawiającemu w trakcie postępowania
odwoławczego, uwzględniania zarzutów odwołania, w tym również dokonywania zmian
zapisów postanowień ogłoszenia o zamówieniu i siwz, to tym samym zamawiający nie może
być „karany” za dokonanie takich zmian, które często dalszy spór pomiędzy stronami czynią
bezprzedmiotowym, poprawiając ekonomikę postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. Jeżeli zamawiający przed terminem rozprawy uznaje część zarzutów
podniesionych w odwołaniu, w brzmieniu żądanym przez odwołującego, to za podstawę
orzekania winny być przyjęte tylko te zarzuty ,które są nadal przedmiotem sporu. śaden
przepis ustawy pzp nie nakłada na Izbę obowiązku rozpoznawania zarzutów co do których
spór pomiędzy stronami nie istnieje - wygasł. Dlatego też przyjmowanie w sytuacji
uwzględnienia części zarzutów odwołania przez zamawiającego za podstawę orzeczenia
Izby, - zarzutów nie istniejących w chwili orzekania- uwzględnionych przed rozprawą przez
Zamawiającego, jest sprzeczne z celem art. 191 ust.2 ustawy pzp. Izba ocenia sprawę mając
na uwadze stan sprawy, czyli istniejące okoliczności faktyczne i stan prawny obowiązujący
na dzień, do którego strony i uczestnik postępowania mogli przytaczać fakty i dowody, tj. na
dzień zamknięcia rozprawy. Dlatego zasadny wydaje się wniosek ,ze z chwilą uznania przez
zamawiającego przed rozprawą części zarzutów podniesionych w odwołaniu, to odwołujący
winien poddać racjonalnej analizie zarzuty pozostałe i sens ich dalszego podtrzymywania, a
nie liczyć na to ze niezależnie od oceny tych pozostałych zarzutów Izba biorąc pod uwagę
częściowe uwzględnienie zarzutów przez zamawiającego, dokona uwzględnienia odwołania i
kosztami postępowania obciąży zamawiającego.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba stwierdza że zarzuty odwołania dotyczące :
- pakietu nr III. - wymienione w opisie parametrów defibrylatora pod pozycja 1;2 i 5
- pakietu nr IV. – w całości
- pakietu nr II – wymienione w pkt 2 część pierwsza
zostały uznane przez Zamawiającego. Ponadto zmiana siwz została dokonana i ogłoszona
na dzień przed rozprawą przez Zamawiającego, Odwołujący oświadczył ,że dokonane
zmiany są dla niego satysfakcjonujące, a żaden z wykonawców przystępujących po stronie
zamawiającego nie zgłosił sprzeciwu. Wobec tego Izba stwierdza ,że powyższe zarzuty na
czas orzekania nie były już przedmiotem sporu pomiędzy stronami.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba dokonała oceny pozostałych zarzutów podniesionych
przez Odwołującego.
- w zakresie zarzutu zawartego w parametrach urządzenia w pozycji 3 i 4 a dotyczących
„prezentacji zapisu EKG- przez minimum 3 kanały na ekranie” i wymogu w zakresie „Ekran
kolorowy o przekątnej minimum 8” . zdaniem Odwołującego takie opisanie przedmiotu
zamówienia wskazuje na preferowanie defibrylatora Lifepak 15 firmy Medtronic. Wobec
powyższego Odwołujący wniósł o zmianę w/w zapisów postanowień siwz na „zmianę
umożliwiającego prezentację - 2 krzywych dynamicznych na ekranie oraz jednoczesny
wydruk 3 kanałów EKG” i na zmianę „ekranem kolorowym o przekątnej min 5,6" . W
uzasadnieniu podał wymaganie prezentacji trzech kanałów wyświetlenia zapisu EKG jest
nieuzasadnione gdyż powszechnie wiadomo jest, że w tym zakresie wystarczające są dwa
kanały. Podniósł również, że brak jest racjonalnych podstaw do podtrzymywania wymogu
aby ekran był o przekątnej min 8 cali, gdyż większość producentów sprzętu montuje ekrany
5,6 cala, które ze względu na fakt, iż są użytkowane w karetkach i następuje bliski kontakt
pomiędzy ekranem a odczytującym, dlatego też ekran o przekątnej 5,6 cala jest
wystarczający. Ponadto wskazał ,że zapis wyświetlany na ekranie defibrylatora (dotyczy
wszystkich producentów) ma jedynie wartość poglądową i nie służy diagnozie, a przekątna
ekranu defibrylatora nie jest elementem mającym jakiekolwiek znaczenie kliniczne. Ponadto
przedłożył jako dowód w sprawie Tabelę porównawczą defibrylatorów w której przedstawił 6
firm będących dystrybutorami tego urządzenia. Izba stwierdza , że oceniając ten dowód
należy wysnuć wniosek ,że 4 z wymienionych firm dystrybuują defibratory o parametrach
wymaganych przez Zamawiającego ,a będących przedmiotem wymienionych zarzutów.
Jednakże należy stwierdzić ,że nie wszystkie z urządzeń które spełniają powyższe wymogi,
spełniają również inne wymogi postawione w siwz. Jednakże nie było to przedmiotem
zarzutu opisanego w odwołaniu.
Zamawiający uzasadniając swoje stanowisko co do tak postawionego opisu urządzenia
wskazał ,że żądanie odwołującego co do prezentacji EKG przez minimum 3 kanały oraz
przez ekran o przekątnej niższej niż 8 cali znajduje w pełni uzasadnienie ponieważ nie jest
tak jak twierdzi Odwołujący, że defibrylatory są używane tylko w karetkach, lecz są używane
również w innych miejscach, często w takich gdzie ekran znajduje się w pewnym oddaleniu
od pacjenta, dlatego też im większy ekran tym większa widoczność i czytelność zapisu.
Podaje również, iż Zamawiający wymaga prezentacji zapisu EKG w trzech podstawowych
elementach ważnych dla diagnozy pacjenta, dotyczy to parametrów oddychania, krążenia i
saturacji. Wskazuje, iż nie jest prawdą, że opisany defibrylator jest tylko dystrybuowany
przez firmę Medtronic, ponieważ istnieją co najmniej trzy firmy, które dystrybuują sprzęt o
podobnych parametrach, a nadto jest możliwość dokupienia i dołączenia przystawki do
defibrylatora, która pozwala na spełnienie wymagań Zamawiającego.
Izba biorąc pod uwagę powyższe stwierdza ,ze w żadnym miejscu specyfikacji Zamawiający
nie wskazał na urządzenie konkretnego producenta. Jak widać nawet z załączonego dowodu
Odwołującego – tabeli, jest więcej producentów firm- dystrybutorów defibratora o
parametrach wymaganych prze Zamawiającego, ponadto to Zamawiający ma niezbywalne
prawo do takiego sformułowania treści siwz, aby umożliwić dokonanie wyboru produktu
najbardziej odpowiadającego jego indywidualnym potrzebom i Zamawiający takie potrzeby
wykazał i uzasadnił . Dlatego też zdaniem Izby opisane zarzuty nie zasługują na
uwzględnienie.
- w zakresie zarzutu z pakietu II opisanych w pkt. 1 i 2 pod pozycją drugą, dotyczących
sprzętu do transportu pacjenta, Izba odwołując się do szczegółowego opisu postanowień
siwz jak i żądań co do ich zmiany, opisanych w części wstępnej uzasadnienia ,wskazuje na
argumenty i dowody przedłożone przez strony w trakcie rozprawy.
Odwołujący na wstępie omawiania tej grupy zarzutów cofnął zarzut dotyczący żądania
zmiany zapisu siwz dotyczącego „uchylnego stabilizatora głowy pacjenta…”. W zakresie
zarzutów dotyczących postawionych wymogów co do noszy, pasów bezpieczeństwa oraz
transportera Odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu z dołączonej do odwołania normy
PN – EN 1865-1. mającej potwierdzać, że Zamawiający dokonując opisu części przedmiotu
zamówienia dokonał złamania normy. Odnosząc się do zarzutów odwołania wskazuje, iż
według Normy waga noszy- według punktu 4.2.3 może wynosić maksymalnie 23 kg, ,a wraz
z urządzeniem transportowym 51 kg i wagi części transportera noszy 28 kg, dlatego też
zastanawiające jest dlaczego Zamawiający dopuszcza aby waga transportera była do 34kg,
co jest sprzeczne w wyżej wymienionymi normami. Ponadto Zamawiający dopuszczając
wyższą wagę transportera oczekuje aby wykonawca oferujący określony transporter
legitymował się certyfikatem wystawionym przez niezależną badawczą jednostkę, co
zdaniem Odwołującego jest niemożliwe, gdyż żadna jednostka nie może wydać świadectwa
dopuszczenia niezgodnego z PN. Wskazał ,że jest w stanie zaoferować nosze spełniające
wymogi PN, natomiast nie jest w stanie zaoferować noszy wymaganych przez
Zamawiającego.
Odwołujący na potwierdzenie zasadności w zakresie zarzutu dotyczącego pakietu 2
oznaczonego w odwołaniu nr 1 przedstawił zestawienie parametrów technicznych
dostępnych na rynku polskim systemów do transportu pacjenta wskazujący na to że wymóg
w zakresie opisanym w siwz spełnić może tylko producent firma STRYKER producent noszy
o symbolu M1. Izba dokonując analizy przedłożonego zestawienia stwierdza ,że z
przedstawionego zestawienia wynika ,że ponadto wyroby niektórych firm spełniają
pojedynczy wymóg w tym zakresie. Ponadto oceniając to zestawienie należy mieć na
względzie ,że nie podano w nim na podstawie jakich danych zostało ono opracowane jak
również dlaczego do zestawienia wybrano tylko te firmy, gdyż na rynku europejskim ,a do
takich wykonawców było adresowane zamówienie, istnieje ich znacznie więcej.
Odpowiadając na zarzuty zarówno Zamawiający jak i Przystępujący wskazali że odwołujący
popełnia błąd w rozumowaniu postawionego w SIWZ warunku, gdyż Zamawiający zgodnie z
PN wymaga aby część noszowa nie była większa niż 23kg, natomiast podwozie jezdne wraz
z noszami nie większe niż 51kg, tak więc należy rozumieć, że te dwa warunki jako warunki
brzegowe, wśród których znajduje się waga transportera, której wagę zamawiający
dopuszcza do 34kg. Wymóg ten należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku mniejszej
wagi części noszowej, jak również podwozia jezdnego, waga transportera może być różna,
jednak zgodnie z wymogiem siwz i nie większa niż 34kg. W tym zakresie wagowym
Zamawiający oświadcza, że jeśli ten oferowany transporter będzie zgodny z PN to będzie
akceptowany przez Zamawiającego. Oświadcza, że Zamawiający ma prawo żądać
zgodności danego wyrobu z PN, bądź zgodności wydanej przez jednostkę certyfikowaną i
tylko posiadanie albo zaświadczenia od jednostki certyfikującej albo dokumentu
potwierdzającego zgodność z PN będzie jedynym warunkiem dopuszczenia danego
transportera jako zgodnego z wymogami siwz, gdyż Zamawiający nie będzie tych urządzeń
ważył ani nie będzie ich oceniał pod względem zgodności z normami.
Wskazuje, że Odwołujący nie wykazał jakiegokolwiek dowodu na to, że nie może zaoferować
omawianego przedmiotu zamówienia, ale jego zarzuty prowadzą do walki o cenę, a nie o
możliwość złożenia oferty. Ponadto z przedłożonego w/w dowodu - zestawienie parametrów
technicznych dostępnych na rynku polskim systemów do transportu pacjenta wynika iż tylko
na polskim rynku istnieje co najmniej trzech producentów transportera którego waga mieści
się w przedziale pomiędzy 28 a 34 kg. Zamawiający wskazuje, iż opisywał przedmiot
zamówienia w sposób użytkowy, ponieważ m.in. posiada w użytkowaniu nosze o wadze 34
kg posiadające gumowy odbojnik i pasy bezwładnościowe , które sprawdzają się w każdych
warunkach i według zamawiającego winny one stanowić wyposażenie karetki co w
szczególności nie ogranicza uczestnictwa w tym przetargu innych wykonawców oferujących
nosze o innej wadze. Wskazuje, iż gumowy odbojnik łagodzi skutki uderzenia w różnego
rodzaju przedmioty jak ściany, framugi drzwi, itp. Łagodzenie skutków uderzeń – ich
amortyzowanie ma również pozytywny wpływ na bezpieczeństwo transportowanego
pacjenta. W przypadku pasów wskazuje, że pasy samozwijające się trudniej ulegają
zabrudzeniu, jak również zabezpieczają przed zakleszczeniem się w różnych miejscach
podczas transportu. Ponadto wskazał że na rynku europejskim możliwe jest kupienie pasów
bezwładnościowych przystosowanych do montażu i pasy te posiadają odpowiedni certyfikat i
mogą być do noszy w przedmiotowym postępowaniu zamontowane, gdyż Zamawiający nie
postawił wymogu aby pasy te były montowane fabrycznie. W tym zakresie przedkłada dowód
w postaci wypisu z katalogu wskazującego, iż produkowane pasy mogą być zastosowane do
różnych typów noszy dostępnych na rynku w tym również do noszy oferowanych przez
Odwołującego.
Podnosi że podobnie jak w przypadku pasów na rynku dostępne są gumowe elementy, które
mogą być stosowane jako odbojniki czyli nakładane na boczne ramy noszy.
Biorąc pod uwagę powyższe argumenty stron i przystępujących Izba stwierdza, że
Zamawiający w żadnym miejscu opisu omawianego tutaj sprzętu do transportu pacjenta nie
wskazał że oczekuje urządzenia określonego producenta. Nie do zanegowania są sugestie
Odwołującego ,że niektóre z wymogów – jak w tym przypadku 3 na 27 wskazanych w
zestawieniu Odwołującego, odpowiadają cechom wyrobów danego producenta. Jednakże
taka proporcja nie może o niczym przesądzać. Ponadto jak wyżej wskazano został wykazany
sprzęt tylko kilku producentów ,a to nie oznacza że wyroby innych producentów nie spełnią
wymogów Zamawiającego. Ponadto Zamawiający nie postawił warunku ,że całe urządzenie
musi być montowane fabrycznie, nie podano konkretnej wagi urządzenia, lecz określona że
np. waga transportera nie może być wyższa niż 34 kg, a więc podano tylko górną granicę
wagową. Ponadto Izba wskazuje że wymagane w tym zarzucie urządzenie, nie jest
technicznie skomplikowane i niemalże każdy specjalistyczny warsztat naprawy sprzętu
medycznego jest w stanie zamontować do noszy czy to pasy bezpieczeństwa czy gumowe
odbojniki. Oczywiście prawidłowość takiego montażu musi być potwierdzone odpowiednim
certyfikatem potwierdzającym zgodność z Polską Normą wydaną wg dyrektywy medycznej.
Ponadto Izba wskazuje że wykonawcy powinni nadążać za postępem technicznym ,tak aby
ich wyroby spełniały coraz wyższe wymagania Zamawiających. Jako przykład należałoby
wskazać ,że zarówno nosze z gumowymi odbojnikami jako zdecydowanie bezpieczniejsze w
użytkowaniu dla pacjenta jak i pasy bezwładnościowe powinny być ich standardowym
wyposażeniem. Fakt ,że globalna normalizacja produktów często nie nadąża za postępem
technicznym, wcale nie oznacza że Zamawiający wydając środki publiczne nie mają prawa
oczekiwać najnowocześniejszego sprzętu, indywidualnie certyfikowanego. Dlatego też
powyższe zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
- w zakresie zarzutu oznaczonego pkt. 3 pakietu II dotyczącego urządzenia do przenoszenia
pacjenta siedzącego Odwołujący wnosił o zmianę siwz w zakresie aby wymóg dwóch
gumowych kółek głównych, tylnych o dużej średnicy min. 20 cm (+- 10%) zastąpić
wymogiem z PN EN 1865 która dopuszcza stosowanie kółek od średnicy 100 mm.
Zamawiający jak i przystępujący odnosząc się do tego zarzutu podnieśli, że krzesełko do
przewożenia pacjenta w pozycji siedzącej jest jednym z kluczowych sprzętów do transportu
pacjenta poza ambulansem. Mając na uwadze, że w trakcie akcji ratunkowej koniecznym jest
często przewieźć pacjenta po grząskim i miękkim gruncie, to im większa jest średnica kółek,
tym sprawniej i bardziej komfortowo zarówno dla pacjenta jak i ratownika można ten
transport wykonać. W sytuacjach wymagających szybkiego działania przez zespół ratunkowy
parametry związane z możliwością transportu po grząskim podłożu mogą mieć wpływ na
zdrowie lub życie pacjenta. W trudnym terenie górskim duże kółka i wysokość oparcia w
wielu sytuacjach zapewniają możliwość transportu pacjenta, oraz jego bezpieczeństwo.
Wobec powyższego uzasadnionym jest opis przedmiotu zamówienia w oparciu o cechy
funkcjonalne na co pozwala art. 30 ust. 6 Ustawy prawo zamówień publicznych.
Izba nie stwierdza naruszenia dopuszczalnego opisu danego urządzenia. PN dopuszcza
wymiar kółek od średnicy minimum 100 mm, a Zamawiający określił ich wymiar właśnie
powyżej tego wymogu, dostosowując funkcjonalność do użytkowania w trudnym górskim
terenie, w jakich będzie użytkowany sprzęt objęty przedmiotem zamówienia.
Odnośnie kolejnego zarzutu z w/w punktu odwołania Odwołujący wnosił o zmianą zapisów
siwz dotyczących - Rama krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego
zabezpieczonego antykorozyjnie - aluminium anodyzowane - o przekroju prostokątnym
pozwalającym na przenoszenie większych obciążeń oraz Wysokość górnej ramy oparcia w
rozłożonym krzesełku mierzona od podłogi -min. 100 cm, max. 110 cm. Na zapis rama
krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego lub zabezpieczonego
antykorozyjnie o konstrukcji pozwalającej na przenoszenie większych obciążeń" oraz na
„wysokość górnej ramy o wymiarach zgodnych z wymogami normy PN EN 1865", gdy z jego
zdaniem taki opis wskazuje na konkretnego producenta tj. firmę PENSI model krzesła PE
41-10-00 oferowany przez firmę Medline. Na potwierdzenie swoich twierdzeń przedłożył
tabelę dotyczącą porównania parametrów technicznych urządzeń do przenoszenia pacjenta
siedzącego, a także wskazał że wymóg dotyczący ciężaru krzesełka opisany w siwz jest
sprzeczny z normą. Według normy krzesełko winno mieć wagę do 10kg – punkt 4.9 PN-EN,
a w siwz dopuszcza się wagę 12kg. Dokonując analizy przedłożonego wykazu Izba
stwierdza ,że na wskazanych 7 producentów krzesełek parametr aby było ono wykonane z
materiału niekorodującego – aluminium anodyzowane - parametr ten spełniają wszyscy
producenci a wymóg aby było to o przekroju prostokątnym – dwóch. Tym samym brak jest
podstaw do stwierdzenia że tylko jeden wykonawca może złożyć ofertę, a także ,ze opis
siwz był dokonany pod konkretnego producenta.
Zamawiający w odpowiedzi na zarzuty podaje, że zwiększył dopuszczalną w stosunku do
normy wagę krzesła po to aby zwiększyć ilość podmiotów, które mogą złożyć ofertę.
Biorąc pod uwagę poprzestanie przez Odwołującego tylko na żądaniu przedstawionym w
odwołaniu Izba stwierdza, że również zarzuty przedstawione pkt.3 nie zasługują na
uwzględnienie, a argumentacja Izby dokonana przy ocenie wcześniejszego zarzutu w pełni
znajduje uzasadnienie przy ocenie tego zarzutu. Ponadto Izba wskazuje ,ze znamienne w
sprawie jest stwierdzenie na rozprawie Odwołującego ,że nie twierdzi on iż nie ma
możliwości złożenia ważnej oferty, wskazuje jednak że jego zarzuty należy traktować
szeroko i patrzeć na nie przez pryzmat całości odwołania, gdyż połączenie wszystkich
zarzutów powoduje sytuację, że odwołujący nie jest w stanie złożyć oferty, która będzie w
stanie konkurować cenowo z innymi ofertami.
Odnosząc się do szeregu przywołanych przez Odwołującego wyroków Krajowej Izby
Odwoławczej mających potwierdzać zasadność zarzutów Odwołującego ,to Izba stwierdza
że Odwołujący przytoczył wybrane fragmenty uzasadnień zawierające generalne tezy, z
którymi na pewnym poziomie ogólności, w oderwaniu od konkretnych okoliczności
faktycznych danego orzeczenia, nie sposób się nie zgodzić. Natomiast każdy z
przywołanych wyroków został wydany w oparciu o odmienny stan faktyczny co w sposób
zdecydowany determinuje treść orzeczenia. System prawa polskiego, w tym również prawa
zamówień publicznych nie przewiduje wiążącego stosowania precedensowych rozstrzygnięć.
Każdy skład Izby, wydając rozstrzygnięcie w sprawie konkretnego odwołania nie jest
związany innym orzeczeniem Krajowej Izby Odwoławczej.
Odnosząc się całościowo do podniesionych zarzutów a w szczególności do wskazanego
naruszenia przez Zamawiającego przepisów art. 29 , 30 ust.1 i 6 oraz art. 7ust.1 Zdaniem
Izby należy podkreślić ,że należy powołać się na ustalony w orzecznictwie Izby pogląd
wyrażony m. in. w wyrokach z 3 września 2009 r. sygn. akt KIO/UZP 1081/09 oraz z 8
kwietnia 2010 r., sygn. akt 373/10, a także KIO 415/10 zgodnie z którym, wykonawca nie
jest uprawniony, aby ustalać za Zamawiającego jakie parametry zamówienia mają mieć
charakter istotny, podlegający ocenie, celem otrzymania produktu zaspakajającego
oczekiwania Zamawiającego w jak najszerszym zakresie.
To zamawiający jest gospodarzem postępowania o udzielenie zamówienia, którego
przeprowadzenie ma doprowadzić do zaspokojenia jego potrzeb. Wynikający z art. 29
ustawy zakaz ograniczania konkurencji nie oznacza takiego porządku preferencji, który
eliminowałby w procesie oceny ofert ,różnice między produktami oferowanymi przez
poszczególnych wykonawców oraz odbierał Zamawiającemu prawo do takiego
sformułowania treści siwz, aby umożliwić dokonanie wyboru produktu najbardziej
odpowiadającego jego indywidualnym potrzebom, a tym samym właściwego wydatkowania
środków publicznych.
Przepis art. 29 ustawy p.z.p. nakłada na Zamawiającego obowiązek opisania przedmiotu
zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący za pomocą dostatecznie dokładnych i
zrozumiałych określeń. Wskazany przepis służy realizacji ustawowej zasady uczciwej
konkurencji, jak również zasady równego dostępu do zamówienia, wyrażonych w art. 7 ust. 1
p.z.p. Jednocześnie z przepisu art. 29 ust. 2 p.z.p. wynika wprost zakaz dokonywania opisu
przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Zakazane
jest więc dokonywanie opisu przedmiotu zamówienia nie tylko w taki sposób, który utrudnia
uczciwą konkurencję wskazując na konkretny produkt, ale i taki, który potencjalnie mógłby
wpłynąć na ograniczenie konkurencji na rynku. Zakaz ten nie oznacza jednak konieczności
nabycia przez Zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nieodpowiadających
jego potrzebom, zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów
technicznych, a jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi
spełnić postawione wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania
dostępu do zamówienia (por. też w: Komentarz do art. 29 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych M. Stachowiak, J. Jerzykowski, W. Dzierżanowski, Prawo
zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2007, wyd. III.). Zamawiający ma prawo określić
przedmiot zamówienia w sposób zapewniający uzyskanie oczekiwanego efektu, gdyż
"ustawodawca pozostawił zamawiającemu możliwość precyzowania cech przedmiotu
zamówienia w sposób chroniący jego zobiektywizowany interes" (wyrok ZA z 4 kwietnia 2003
r., sygn. akt UZP/ZO/0-348/03, Analiza wyroków sądów okręgowych oraz analiza orzeczeń
zespołów arbitrów, A. Kurowska, Warszawa 2006, s. 80).
W ocenie Izby w przedmiotowej sprawie Zamawiający wykazał, iż jego obiektywna potrzeba,
związana z realizacją zamówienia została w sposób właściwy opisana, chociaż trudno nie
wskazać na fakt ,ze w sytuacji kiedy Zamawiający ustala jako podstawę oceny wyboru
oferty w 100% cenę, ma zdecydowanie utrudnioną ocenę funkcjonalności zaoferowanych
przez wykonawców urządzeń. Tym samym zasadne byłoby inne ustalenie zasad wyboru
oferty najkorzystniejszej.
Jeśli chodzi o opisanie przedmiotu zamówienia przy pomocy Polskich norm, to Zamawiający
nie może opisać przedmiotu zamówienia w sposób sprzeczny z właściwymi normami.
Przepis ten nie zawiera natomiast obowiązku posługiwania się normami w opisie przedmiotu
zamówienia, ani nie wymaga, by opis przedmiotu zamówienia ściśle odpowiadał treści
właściwej normy, a Zamawiający ma prawo żądać wyższych parametrów niż przewidywane
normą, jeżeli uzna to za uzasadnione.
Jeśli chodzi o znaczenie norm to należy wskazać ,że Norma jest dokumentem przyjętym na
zasadzie konsensusu i zatwierdzonym przez upoważnioną jednostkę normalizacyjną
ustalającym - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub
charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i
zmierzającym do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.
Norma nie jest zatem aktem prawnym, a PN nie są też informacją publiczną. Użyte przez w
art. 30 ust. 1 Pzp wyrażenie "przy przestrzeganiu" świadczy o pomocniczym charakterze
specyfikacji oraz norm. Przepis art. 29 ust. 2 Pzp wymaga, aby zamawiający nie opisywał
przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Oznacza to,
że zamawiający nie powinien opisywać przedmiotu zamówienia w sposób, który
spowodowałby uniemożliwienie chociażby jednemu wykonawcy bez uzasadnionej przyczyny
złożenia oferty. Nadto Izba podziela stanowiska wyrażone w wyroku KIO o sygn. 1122/10
gdzie wskazano ,że Prawie nigdy nie jest możliwe określenie znaczenia warunków udziału w
postępowaniu czy opisanie przedmiotu zamówienia, który w ten czy inny sposób nie
uniemożliwia części wykonawców w ogóle złożenie oferty, a niektórych stawią w
uprzywilejowanej pozycji. Warunkiem nienaruszania konkurencji jest w takim przypadku brak
uniemożliwiania z góry niektórym podmiotom udziału w postępowaniu bez uzasadnienia w
obiektywnych potrzebach i interesach zamawiającego oraz brak sytuacji, w której
uprzywilejowanie danych wykonawców osiągnie rozmiary faktycznie przekreślające
jakąkolwiek konkurencję.
Tym samym Izba stwierdza ,że nie potwierdziły się zarzuty Odwołującego dotyczące
naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy pzp wymienionych w odwołaniu.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, co – ze wskazanych wyżej względów – nie miało miejsce w analizowanej
sprawie.
Izba postanowiła jak w sentencji wyroku , orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7,
191 ust.2 i 192 ust. 2 i 3 pkt.1 ustawy Pzp
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i
10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1a i 2 ppkt.b) rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania ( Dz. U. Nr 41 poz. 238.
Przewodniczący ……………….
WYROK
z dnia 13 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Emil Kawa
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2011 r. w Warszawie odwołania wniesionego przez
„Paramedica Polska” Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11 w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego Pogotowie Ratunkowe Jelenia Góra, 58-570 Jelenia Góra, ul. Cieplicka 126a
przy udziale STRYKER Polska Sp. z o.o., 02-822 Warszawa, ul. Poleczki 35 oraz "Medline" Sp. z
o.o., 65-410 Zielona Góra, ul. Fabryczna 17 zgłaszających przystąpienia do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego.
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania „Paramedica Polska” Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11 i
nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis w wysokości 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczony przez „Paramedica Polska”
Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11
2) dokonać wpłaty kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy)
przez „Paramedica Polska” Sp. z o.o., 02-815 Warszawa, ul. śołny 11 na rzecz
Pogotowie Ratunkowe Jelenia Góra, 58-570 Jelenia Góra, ul. Cieplicka 126a
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo Zamówień Publicznych (Dz. U. z
2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt KIO 707/11
UZASADNIENIE
Pogotowie Ratunkowe w Jeleniej Górze ul. Cieplicka 126a 58-570 Jelenia Góra , zwane
dalej „Zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
zamówienia prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego, na dostawę ambulansów
na bazie furgonu wraz z wyposażeniem medycznym w ramach projektu „Transgraniczna
współpraca służb ratownictwa medycznego Kraju Kralovohradeckiego i Jeleniej Góry”
Ogłoszenie wszczynające przedmiotowe postępowanie zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 25 marca 2011 r. pod nr TED 2011/S 59-095712.
W dniu 04.04.2011 roku do Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie wykonawcy
Paramedica Polska sp. z o. o. ul. śołny 11 02-815 Warszawa, zwanego dalej „Odwołującym”
od opisu przedmiotu zamówienia w zakresie niektórych uregulowań Zamawiającego w
pakiecie 2;3i 4. Postępowanie dotyczy dostaw o wartości powyżej progów unijnych.
W odwołaniu Odwołujący wskazał na naruszenie przez Zamawiającego, przepisów ustawy
pzp:
1. art. 29 ust. 1, 2 i 3 pzp, poprzez określenie przedmiotu zamówienia w sposób mogący
utrudniać uczciwą konkurencję;
2. art. 7 ust. 1 pzp, poprzez określenie przedmiotu zamówienia w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców
ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego;
3. art. 30 ust. 1 i 6 pzp, poprzez określenie przedmiotu zamówienia za pomocą
nieobiektywnych i ograniczających uczciwą konkurencję funkcjonalności a nie za pomocą
cech technicznych i jakościowych przy przestrzeganiu Polskich Norm przenoszących
europejskie normy zharmonizowane;
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania I nakazanie Zamawiającemu dokonanie
zmian postanowień siwz w taki sposób (wskazany w uzasadnieniu) aby, nie ograniczały one
uczciwej konkurencji i nie wskazywały na produkty konkretnych producentów. Wskazał ,że w
wyniku takich działań Zamawiającego został pozbawiony możliwości uzyskania
przedmiotowego zamówienia a tym samym został naruszony jego interes. Wynika to z faktu
,że opis przedmiotu zamówienia znajdujący się w załącznikach do specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w sposób pośredni wskazuje na konkretne urządzenia określonych
producentów. Tak sprecyzowane postanowienia Zamawiającego uniemożliwiają złożenie
oferty na urządzenia inne niż w pośredni sposób opisane w siwz, co uniemożliwia w
przedmiotowym postępowaniu uczciwą konkurencję.
W zakresie pakietu III – Odwołujący podniósł następujące zarzuty:
Dotyczący opisu parametrów defibrylatora – podniósł że Zamawiający określił parametry
techniczne defibrylatora w sposób eliminujący wszystkie dostępne na rynku urządzenia tego
typu prócz jednego pośrednio opisanego za pomocą cech technicznych, ti. defibrylatora
Lifepak 15 firmy Medtronic/ Phvsio Control. Odwołujacy w zakresie pakietu trzeciego zgłosił
zarzuty dotyczące parametrów defibratora polegające na :
- Dwufazowa fala defibrylacji w zakresie energii minimum od 5 do 360 J w obu trybach
(P-kt. II Defibrylacja, Ip. 3)
- Regulacja prądu stymulacji min. 10-160 mA (P-kt. III Stymulacja, Ip. 3)
- Prezentacja zapisu EKG - minimum 3 kanały na ekranie (P-kt. V Rejestracja danych,
Ip. 1)
- Ekran kolorowy o przekątnej minimum 8" (P-kt. V Rejestracja danych, Ip. 2)
- Transmisja danych przez telefon i połączenie kablowe do stacji odbiorczych (P-kt. V
Rejestracja danych, Ip. 5),
Stwierdził ,że wskazując na powyższe Zamawiający uniemożliwił w ten sposób zaoferowanie
w niniejszym postępowaniu sprzętu pochodzącego od najwyższej klasy czołowych
producentów m.in. Philips, Zoll, Schiller, Corpuls. Również w związku z tym jego zdaniem
Odwołujący został pozbawiony możliwości wzięcia udziału w postępowaniu, które
odbywałoby sie na równych prawach dla uczestników procedury. Wobec powyższego
Odwołujący wniósł o zmianę w/w postanowień siwz ,wskazując jakiego zapisu oczekuje.
W zakresie pakietu IV dotyczącego opisu wymagań dla respiratora transportowo-
ratowniczego stwierdził ,że Zamawiający określił parametry techniczne respiratora w sposób
eliminujący wszystkie dostępne na rynku urządzenia tego typu prócz jednego, ti. respiratora
Medumat Standard firmy Weinmann. Zamawiający uniemożliwił w ten sposób zaoferowanie
w niniejszym postępowaniu sprzętu pochodzącego od najwyższej klasy czołowych
producentów m.in. Draeger, Smiths, Taema. W szczególności nw parametry:
- Tryb wentylacji kontrolowanej CMV i wspomagana SIMV (P-kt. I Parametry ogólne,
- Niezależna regulacja objętości minutowej i częstotliwości oddechowej (P-kt. I
Parametry ogólne,
- Regulacja objętości oddechowej w zakresie min. 5-20 l/min (P-kt. I Parametry ogólne,
Ip. 7)
- Funkcja inhalacja o przepływie min 0-15 I / min realizowana przy zasilaniu tlenem z
butli jak gniazda AGA instalacji ściennej (P-kt. I Parametry ogólne, Ip. 9)
traktowane łącznie dopuszczają do zaoferowania wyłącznie respirator Medumat Standard
oferowany przez firmę Medline Sp. z o.o. wobec powyższego wniósł o zmianę zapisów siwz
dotyczących powyższych parametrów zgłaszając trzy żądania. Jedno żadanie obejmowało
dwa kwestionowane parametry.
W zakresie pakietu drugiego Odwołujący podniósł trzy zarzuty dotyczące sprzętu do
transportu pacjenta, przy czym każdy z nich zawierał jeszcze dalsze zarzuty do odnoszące
się do poszczególnych parametrów:
Zarzut 1 dotyczy noszy głównych - opis w tabeli nr 1
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia opisał w SIWZ rozwiązania technologiczne
takie jak (cyt „gumowy odbojnik na całej długości bocznej ramy noszy chroniący przed
uszkodzeniami przy otarciach lub uderzeniach podczas przenoszenia lub prowadzenia
na transporterze)
(cyt „pasy zabezpieczające szelkowe bezwładnościowe")
(cyt „uchylny stabilizator głowy pacjenta z możliwością wyjęcia")
wskazując na konkretnego producenta tj firmę STRYKER i nosze model Ml których
dystrybutorem w Polsce jest firma Medline
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „ gumowy odbojnik na całej długości
bocznej ramy noszy chroniący przed uszkodzeniami przy otarciach lub uderzeniach podczas
przenoszenia lub prowadzenia na transporterze - na ..rama noszy zabezpieczona przed
korozją przystosowana do dezynfekcji"
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „pasy zabezpieczające szelkowe
bezwładnościowe" - na ..pasy szelkowe o regulowanej długości nie ograniczające
parametrów noszy . regulowane w pełnym zakresie . mocowane bezpośrednio do ramy
noszy".
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „uchylny stabilizator głowy pacjenta z
możliwością wyjęcia" - na „regulowany w trzech płaszczyznach podgłówek pod głowa
pacjenta tj z możliwością ułożenia głowy na wznak . z odgięciem głowy do tyłu . przygięciem
głowy do klatki piersiowej . oraz wyposażony w odpinana od materaca poduszkę pod głowę
pacjenta "
Zarzut nr 2 dotyczył transportera do noszy głównych opis w tabeli nr 2
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia w SIWZ podał konkretne rozwiązania
technologiczne takie jak:
( cyt :" „dodatkowe uchylne uchwyty transportera ułatwiające manewrowanie, podnoszenie
lub ustawianie transportera na różnych poziomach wysokości. Uchwyt wyposażony
dodatkowo w dźwignię blokady goleni. )
( cyt. „Dopuszcza się wyższą wagę transportera do 34 kg, przy ładowności przekraczającej
220 kg. pod warunkiem potwierdzenia zgodności z wymogami normy PN EN 1789
odpowiednim certyfikatem wystawionym przez niezależną badawczą jednostkę notyfikowaną
zgodnie z uprawnieniami wg dyrektywy medycznej 93/42/EEC)
wskazując na konkretnego producenta tj. firmę STRYKER i zestaw transportowy model Ml.
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub zmianę zapisu „dodatkowe uchylne uchwyty
transportera ułatwiające manewrowanie, podnoszenie lub ustawianie transportera na
różnych poziomach wysokości. Uchwyt wyposażony dodatkowo w dźwignię blokady goleni" -
na „uchwyty transportera ułatwiające manewrowanie, podnoszenie lub ustawianie
transportera na różnych poziomach wysokości, dźwignię blokady goleni kodowane kolorem"
Odwołujący wnosi o zmianę zapisu „ Dopuszcza się wyższą wagę transportera do 34 kg,
przy ładowności przekraczającej 220 kg. pod warunkiem potwierdzenia zgodności z
wymogami normy PN EN 1789 odpowiednim certyfikatem wystawionym przez niezależną
badawczą jednostkę notyfikowaną zgodnie z uprawnieniami wg dyrektywy medycznej
93/42/EEC - na „waga transportera nie może przekraczać 28 kg zgodnie z wymogami normy
PN EN 1865 - zgodność z normą PN EN 1789 i PN EN 1865 potwierdzić stosownym
Certyfikatem wystawionym przez niezależna jednostkę certyfikująca
Nadto podniósł że Zamawiający w siwz wymaga aby zaoferowany zestaw transportowy
spełniał wymagania normy PN EN 1789 i PN EN 1865 we wszystkich punktach oraz żeby
spełnienie tych norm potwierdzone było stosownym Certyfikatem wystawionym przez
jednostkę notyfikowaną.
Norma PN EN 1865 -1 z września 2010 jest normą aktualnie obowiązująca . Punkt 4.2
podaje parametry jakie musza spełniać nosze służące do transportu pacjentów w
ambulansach sanitarnych. Punkt 4.2.3 określa maksymalny ciężar poszczególnych
elementów zestawu transportowego składającego się z noszy i podwozia jezdnego. Norma w
punkcie 4.2.3 określa iż waga części noszowej nie może być większa niż 23 kg a waga
całego kompletu tj podwozia jezdnego wraz z noszami ma ważyć łącznie maksymalnie 51kg
, co oznacza iż transporter nie może ważyć więcej niż 28 kg.
Wskazał ,że Zamawiający w SIWZ w opisie Transportera do noszy głównych podał, iż
wymaga transporter wraz z noszami głównymi był zgodny z norma PN EN 1865 i PN EN
1789 . Na potwierdzenie tego żądał załączenia do oferty atestu potwierdzającego zgodność
z cytowanymi normami wystawionego przez jednostkę notyfikowaną.
W opisie zawartym w siwz w punkcie transporter do noszy głównych- Zamawiający dopuścił
do zaoferowania transporter o wadze do 34 kg co stoi w sprzeczności z dopuszczalną przez
normę wagą transportera i jest niezgodna z zapisami normy PN EN 1865 .
Zarzut numer trzy dotyczy urządzenia do przenoszenia pacjenta siedzącego ( czytaj krzesło
lub fotel transportowy składany) opis w tabeli nr 3
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia opisał w SIWZ rozwiązania technologiczne
takie jak (cyt „Dwa gumowe kółka główne, tylne o dużej średnicy min. 20 cm ( ±10%),) (cyt -
Rama krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego zabezpieczonego
antykorozyjnie - aluminium anodyzowane - o przekroju prostokątnym pozwalającym na
przenoszenie większych obciążeń) ( cyt - Wysokość górnej ramy oparcia w rozłożonym
krzesełku mierzona od podłogi -min. 100 cm, max. 110 cm.) wskazując na konkretnego
producenta tj. firmę PENSI model krzesła PE 41-10-00 oferowany przez firmę Medline
wyłącznego dystrybutora w Polsce Zawnioskował o dopuszczenie lub o zmianę zapisu „Dwa
gumowe kółka główne, tylne o dużej średnicy min. 20 cm ( ±io%)" - na „2 kółka główne P
średnicy zgodnej z wymogami normy PN EN Igę?"
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub o zmianę zapisu „Rama krzesełka wykonana w
całości z materiału nie korodującego zabezpieczonego antykorozyjnie - aluminium
anodyzowane - o przekroju prostokątnym pozwalającym na przenoszenie większych
obciążeń" - na „rama krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego łub
zabezpieczonego antykorozyjnie o konstrukcji pozwalającej na przenoszenie większych
obciążeń"
Odwołujący wnosi o dopuszczenie lub o zmianę zapisu „Wysokość górnej ramy oparcia w
rozłożonym krzesełku mierzona od podłogi - min. 100 cm, max. 110 cm" - na, o wymiarach
zgodnych z wymogami normy PN EN 1865"
W opisie zawartym w SIWZ w punkcie urządzenie do przenoszenia pacjenta siedzącego
Zamawiający dopuścił do zaoferowania krzesło o wadze 12 kg co stoi w sprzeczności z
dopuszczalną przez normę wagą (max 10 kg) i jest niezgodna z zapisami normy PN EN
1865. Odwołujący wnosi o zmianę zapisu na - waga krzesła zgodna z normą PN EN 1865"
Podniósł że nigdzie w cytowanych normach nie ma mowy iż w przypadku zwiększenia
dopuszczalnego obciążenia lub specjalnej konstrukcji urządzenia, można zwiększyć wagę
samego urządzeń. Norma zaleca aby wagi urządzeń były jak najmniejsze.
Uzasadniając swoje zarzuty powołał szereg orzeczeń Krajowej Izby Odwoławczej mające
jego zdaniem uzasadniać zasadność podniesionych zarzutów.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpiło dwóch
wykonawców.
Przystępujący Stryker Polska sp. z o.o. wniósł oddalenie odwołania w całości, podnosząc
miedzy innymi następujące argumenty:
- Zamawiający, wbrew zarzutom Odwołującego, nie naruszył zasady uczciwej konkurencji
oraz równego traktowania wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia.
Zamawiający dokładnie określił przedmiot zamówienia. Opis przedmiotu zamówienia nie
zawiera zapisów faworyzujących produkty konkretnych firm.
- treśc Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, o których zmianę wnosi Odwołujący,
nie wskazują na konkretnego producenta jakim jest firma STRYKER. Proponowane zmiany
są całkowicie niecelowe, gdyż odnoszą się do różnych funkcji przedmiotu zamówienia.
Wprowadzenie przez Zamawiającego proponowanych zmian do SIWZ doprowadzi nie tylko
do zakupu przez Zamawiającego całkowicie innego przedmiotu zamówienia niż Zamawiający
potrzebuje, ale także doprowadzi do naruszenia zasad równej konkurencji.
- Zamawiający poprzez opis przedmiotu zamówienia wyraża wolę zakupu sprzętu o
określonej funkcjonalności i parametrach. Uwzględnienie odwołania bezpośrednio wpłynie na
zakres zapotrzebowania Zamawiającego, którego odzwierciedleniem jest przedmiotowe
zamówienie. Niektóre z proponowanych zmian opisu przedmiotu zamówienia ma jedynie na
celu zmianę funkcjonalności zamawianego sprzętu
- Jeżeli przedmiot dostawy będzie posiadał stosowany certyfikat, to przedmiot oferty będzie
zgodny z SIWZ. Jeśli chodzi o wymóg podania szczegółowych parametrów technicznych, to
Zamawiający nie jest przecież jednostką badawczą i nie jest w myśl postanowień Dyrektywy
Medycznej 93/43 EEC uprawniony do samodzielnej oceny czy dany parametr techniczny jest
zgodny z normą czy nie. W swojej ocenie, zgodnie z obowiązujących w krajach
członkowskich Unii Europejskiej porządkiem prawnym, opiera się na dokumencie
wystawionym przez jednostkę uprawnioną.
Przystępujący Medline sp. z o.o. wskazał ,że opis przedmiotu zamówienia podany przez
Zamawiającego nie naruszył powołanych przez Odwołującego przepisów ustawy pzp i wniósł
o oddalenie odwołania . wskazał ,że część opisu przedmiotu zamówienia wynikająca z siwz
ma charakter funkcjonalny, czyli Zamawiający opisał przedmiot za pomocą cech które
sprawdzają się w jego codziennym użytkowaniu jako pogotowie ratunkowe. śądania
Odwołującego jest nacechowane chęcią wyeliminowania konkurencji, np. noszy Stryker
model M-l, odznaczających się dzięki swojej konstrukcji wysoką funkcjonalnością i
odpornością na ekstremalne warunki pracy podczas codziennego użytkowania. Wskazał ,że
że obowiązek przestrzegania reguł opisywania przedmiotu zamówienia nie stoi w
sprzeczności z określaniem przedmiotu zamówienia w sposób uwzględniający potrzeby
zamawiającego. Zachowując bowiem zasady ustawowe zamawiający może tak opisać
przedmiot zamówienia, by mu odpowiadał, a jednocześnie nie godził w zasadę uczciwej
konkurencji. Wymogu takiego opisania przedmiotu zamówienia, żeby nie utrudniało to
uczciwej konkurencji nie można utożsamiać z koniecznością istnienia zdolności do realizacji
zamówienia przez wszystkie podmioty działające na rynku w danej branży. Jeżeli bowiem
warunki stawiane przez zamawiającego (a wynikające m. in. z opisu przedmiotu zamówienia)
znajdują uzasadnienie w świetle celu jakiemu ma służyć przedmiot zamówienia, to nie może
być przyczyną ich ograniczenia fakt, że nie każdy produkt czy usługa dostępna na rynku
może je spełnić.
Zamawiający nie wniósł odpowiedzi na odwołanie ,lecz prezentował swoje stanowisko w
trakcie rozprawy przy rozpatrywaniu każdego z zarzutów.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ wraz z załącznikami, jak również
biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron złożone podczas rozprawy, skład
orzekający Izby ustalił co następuje:
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. Również Izba postanowiła oddalić
opozycję Odwołującego co do dopuszczenia do udziału w sprawie zgłaszających
przystąpienia.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Za podstawę rozstrzygnięcia Izby został uznany stan faktyczny sprawy, ustalony na
podstawie dokumentacji postępowania, treści odwołania oraz stanowiska stron
zaprezentowane na rozprawie.
Na wstępie, Izba stwierdziła że została dokonana częściowa zmiana postanowień siwz
powodująca uznanie przez Zamawiającego, szeregu zarzutów podniesionych w odwołaniu.
Ustalenia tego dokonano opierając się o oświadczenie Zamawiającego, poparte wyciągiem
ze jego strony internetowej, z której wynika że w dniu wczorajszym- na dzień przed
rozprawą, Zamawiający dokonał modyfikacji zapisów siwz. Odwołujący jak i Przystępujący
zgodnie oświadczyli , że zmiana postanowień siwz była im znana przed rozprawą.
Powyższa sytuacja ma zasadniczy wpływ na proces orzekania Izby, gdyż Izba uznaje za
niezasadne przyjęcie do orzekania stanu faktycznego nieistniejącego w czasie orzekania
przez Izbę, gdyż na tą chwilę nie istnieją już w części uznanej przez Zamawiającego
kwestionowane przez Odwołującego zapisy siwz, a dokonana zmiana, według oświadczenia
Odwołującego jest w pełni przez niego akceptowana. Postępowanie przed Krajową Izbą
Odwoławczą zgodnie z art. 190 ust.1 jest postępowaniem kontradyktoryjnym, polegającym
na rozstrzyganiu sporu pomiędzy Odwołującym a Zamawiającym. W sytuacji kiedy co do
części podniesionych zarzutów spór nie występuje to prowadzenie w tym zakresie
postępowania staje się bezprzedmiotowe. Przyjęciu takiego stanowiska nie stoi na
przeszkodzie przepis art. 186 ust. 2 ustawy pzp zgodnie z którym „ w przypadku
uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu Izba
może umorzyć postępowanie…..”. W przypadku częściowego uwzględnienia zarzutów Izba
nie może dokonać częściowego umorzenia postępowania, gdyż przepisy ustawy pzp takiej
możliwości nie przewidują, jednakże biorąc pod uwagę fakt ,że ustawa prawo zamówień
publicznych nie nakazuje zamawiającemu powstrzymania się z dokonaniem czynności w
postępowaniu o udzielenie zamówienia, polegających na uwzględnieniu części zarzutów
podniesionych w odwołaniu, to należy uznać że takie uwzględnienie jest skuteczne i
następuje ono z chwilą opublikowania tej zmiany, w sposób umożliwiający zapoznanie się z
nią wykonawców.
Również wniesienie odwołania od zapisów postanowień siwz, nie ma wpływu na
uprawnienie zamawiającego do zmian w tym zakresie, do czasu zamknięcia rozprawy. Tym
samym należy uznać ,że orzekanie w zakresie już nieistniejącego przedmiotu sporu jest
naruszeniem ratio legis ustawy pzp.. Izba w tym składzie aprobuje stanowisko wyrażone w
( patrz ST. Grzybowski System Prawa Cywilnego Wrocław 1985 str 172) że „nie można
akceptować takiego znaczenia przepisu prawnego które byłoby pozbawione rationis legis”.
Ponadto Izba w tym składzie podziela pogląd wyrażony w oprac. Lecha Morawskiego -
Zasady Wykładni Prawa str. 169, iż „interpretując normę prawną należy brać pod uwagę
konsekwencje społeczne i ekonomiczne do jakich może prowadzić określona interpretacja i
wybrać taką interpretacje , która prowadzi do konsekwencji najbardziej korzystnych”. W tym
zakresie wskazane również jest przywołanie tezy uchwały Sądu Najwyższego z 21.12.1999
roku (I KZP 45/99) gdzie SN stwierdza „Trzeba eliminować takie ustalenia interpretacyjne
tekstów prawnych, przy których przyjęciu skutki stosowania odpowiedniego przepisu byłyby
wadliwe, a w szczególności prowadziłyby do skutków niezamierzonych przez ustawodawcę”.
Tym samym jeśli ustawodawca nie zakazał zamawiającemu w trakcie postępowania
odwoławczego, uwzględniania zarzutów odwołania, w tym również dokonywania zmian
zapisów postanowień ogłoszenia o zamówieniu i siwz, to tym samym zamawiający nie może
być „karany” za dokonanie takich zmian, które często dalszy spór pomiędzy stronami czynią
bezprzedmiotowym, poprawiając ekonomikę postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. Jeżeli zamawiający przed terminem rozprawy uznaje część zarzutów
podniesionych w odwołaniu, w brzmieniu żądanym przez odwołującego, to za podstawę
orzekania winny być przyjęte tylko te zarzuty ,które są nadal przedmiotem sporu. śaden
przepis ustawy pzp nie nakłada na Izbę obowiązku rozpoznawania zarzutów co do których
spór pomiędzy stronami nie istnieje - wygasł. Dlatego też przyjmowanie w sytuacji
uwzględnienia części zarzutów odwołania przez zamawiającego za podstawę orzeczenia
Izby, - zarzutów nie istniejących w chwili orzekania- uwzględnionych przed rozprawą przez
Zamawiającego, jest sprzeczne z celem art. 191 ust.2 ustawy pzp. Izba ocenia sprawę mając
na uwadze stan sprawy, czyli istniejące okoliczności faktyczne i stan prawny obowiązujący
na dzień, do którego strony i uczestnik postępowania mogli przytaczać fakty i dowody, tj. na
dzień zamknięcia rozprawy. Dlatego zasadny wydaje się wniosek ,ze z chwilą uznania przez
zamawiającego przed rozprawą części zarzutów podniesionych w odwołaniu, to odwołujący
winien poddać racjonalnej analizie zarzuty pozostałe i sens ich dalszego podtrzymywania, a
nie liczyć na to ze niezależnie od oceny tych pozostałych zarzutów Izba biorąc pod uwagę
częściowe uwzględnienie zarzutów przez zamawiającego, dokona uwzględnienia odwołania i
kosztami postępowania obciąży zamawiającego.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba stwierdza że zarzuty odwołania dotyczące :
- pakietu nr III. - wymienione w opisie parametrów defibrylatora pod pozycja 1;2 i 5
- pakietu nr IV. – w całości
- pakietu nr II – wymienione w pkt 2 część pierwsza
zostały uznane przez Zamawiającego. Ponadto zmiana siwz została dokonana i ogłoszona
na dzień przed rozprawą przez Zamawiającego, Odwołujący oświadczył ,że dokonane
zmiany są dla niego satysfakcjonujące, a żaden z wykonawców przystępujących po stronie
zamawiającego nie zgłosił sprzeciwu. Wobec tego Izba stwierdza ,że powyższe zarzuty na
czas orzekania nie były już przedmiotem sporu pomiędzy stronami.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba dokonała oceny pozostałych zarzutów podniesionych
przez Odwołującego.
- w zakresie zarzutu zawartego w parametrach urządzenia w pozycji 3 i 4 a dotyczących
„prezentacji zapisu EKG- przez minimum 3 kanały na ekranie” i wymogu w zakresie „Ekran
kolorowy o przekątnej minimum 8” . zdaniem Odwołującego takie opisanie przedmiotu
zamówienia wskazuje na preferowanie defibrylatora Lifepak 15 firmy Medtronic. Wobec
powyższego Odwołujący wniósł o zmianę w/w zapisów postanowień siwz na „zmianę
umożliwiającego prezentację - 2 krzywych dynamicznych na ekranie oraz jednoczesny
wydruk 3 kanałów EKG” i na zmianę „ekranem kolorowym o przekątnej min 5,6" . W
uzasadnieniu podał wymaganie prezentacji trzech kanałów wyświetlenia zapisu EKG jest
nieuzasadnione gdyż powszechnie wiadomo jest, że w tym zakresie wystarczające są dwa
kanały. Podniósł również, że brak jest racjonalnych podstaw do podtrzymywania wymogu
aby ekran był o przekątnej min 8 cali, gdyż większość producentów sprzętu montuje ekrany
5,6 cala, które ze względu na fakt, iż są użytkowane w karetkach i następuje bliski kontakt
pomiędzy ekranem a odczytującym, dlatego też ekran o przekątnej 5,6 cala jest
wystarczający. Ponadto wskazał ,że zapis wyświetlany na ekranie defibrylatora (dotyczy
wszystkich producentów) ma jedynie wartość poglądową i nie służy diagnozie, a przekątna
ekranu defibrylatora nie jest elementem mającym jakiekolwiek znaczenie kliniczne. Ponadto
przedłożył jako dowód w sprawie Tabelę porównawczą defibrylatorów w której przedstawił 6
firm będących dystrybutorami tego urządzenia. Izba stwierdza , że oceniając ten dowód
należy wysnuć wniosek ,że 4 z wymienionych firm dystrybuują defibratory o parametrach
wymaganych przez Zamawiającego ,a będących przedmiotem wymienionych zarzutów.
Jednakże należy stwierdzić ,że nie wszystkie z urządzeń które spełniają powyższe wymogi,
spełniają również inne wymogi postawione w siwz. Jednakże nie było to przedmiotem
zarzutu opisanego w odwołaniu.
Zamawiający uzasadniając swoje stanowisko co do tak postawionego opisu urządzenia
wskazał ,że żądanie odwołującego co do prezentacji EKG przez minimum 3 kanały oraz
przez ekran o przekątnej niższej niż 8 cali znajduje w pełni uzasadnienie ponieważ nie jest
tak jak twierdzi Odwołujący, że defibrylatory są używane tylko w karetkach, lecz są używane
również w innych miejscach, często w takich gdzie ekran znajduje się w pewnym oddaleniu
od pacjenta, dlatego też im większy ekran tym większa widoczność i czytelność zapisu.
Podaje również, iż Zamawiający wymaga prezentacji zapisu EKG w trzech podstawowych
elementach ważnych dla diagnozy pacjenta, dotyczy to parametrów oddychania, krążenia i
saturacji. Wskazuje, iż nie jest prawdą, że opisany defibrylator jest tylko dystrybuowany
przez firmę Medtronic, ponieważ istnieją co najmniej trzy firmy, które dystrybuują sprzęt o
podobnych parametrach, a nadto jest możliwość dokupienia i dołączenia przystawki do
defibrylatora, która pozwala na spełnienie wymagań Zamawiającego.
Izba biorąc pod uwagę powyższe stwierdza ,ze w żadnym miejscu specyfikacji Zamawiający
nie wskazał na urządzenie konkretnego producenta. Jak widać nawet z załączonego dowodu
Odwołującego – tabeli, jest więcej producentów firm- dystrybutorów defibratora o
parametrach wymaganych prze Zamawiającego, ponadto to Zamawiający ma niezbywalne
prawo do takiego sformułowania treści siwz, aby umożliwić dokonanie wyboru produktu
najbardziej odpowiadającego jego indywidualnym potrzebom i Zamawiający takie potrzeby
wykazał i uzasadnił . Dlatego też zdaniem Izby opisane zarzuty nie zasługują na
uwzględnienie.
- w zakresie zarzutu z pakietu II opisanych w pkt. 1 i 2 pod pozycją drugą, dotyczących
sprzętu do transportu pacjenta, Izba odwołując się do szczegółowego opisu postanowień
siwz jak i żądań co do ich zmiany, opisanych w części wstępnej uzasadnienia ,wskazuje na
argumenty i dowody przedłożone przez strony w trakcie rozprawy.
Odwołujący na wstępie omawiania tej grupy zarzutów cofnął zarzut dotyczący żądania
zmiany zapisu siwz dotyczącego „uchylnego stabilizatora głowy pacjenta…”. W zakresie
zarzutów dotyczących postawionych wymogów co do noszy, pasów bezpieczeństwa oraz
transportera Odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu z dołączonej do odwołania normy
PN – EN 1865-1. mającej potwierdzać, że Zamawiający dokonując opisu części przedmiotu
zamówienia dokonał złamania normy. Odnosząc się do zarzutów odwołania wskazuje, iż
według Normy waga noszy- według punktu 4.2.3 może wynosić maksymalnie 23 kg, ,a wraz
z urządzeniem transportowym 51 kg i wagi części transportera noszy 28 kg, dlatego też
zastanawiające jest dlaczego Zamawiający dopuszcza aby waga transportera była do 34kg,
co jest sprzeczne w wyżej wymienionymi normami. Ponadto Zamawiający dopuszczając
wyższą wagę transportera oczekuje aby wykonawca oferujący określony transporter
legitymował się certyfikatem wystawionym przez niezależną badawczą jednostkę, co
zdaniem Odwołującego jest niemożliwe, gdyż żadna jednostka nie może wydać świadectwa
dopuszczenia niezgodnego z PN. Wskazał ,że jest w stanie zaoferować nosze spełniające
wymogi PN, natomiast nie jest w stanie zaoferować noszy wymaganych przez
Zamawiającego.
Odwołujący na potwierdzenie zasadności w zakresie zarzutu dotyczącego pakietu 2
oznaczonego w odwołaniu nr 1 przedstawił zestawienie parametrów technicznych
dostępnych na rynku polskim systemów do transportu pacjenta wskazujący na to że wymóg
w zakresie opisanym w siwz spełnić może tylko producent firma STRYKER producent noszy
o symbolu M1. Izba dokonując analizy przedłożonego zestawienia stwierdza ,że z
przedstawionego zestawienia wynika ,że ponadto wyroby niektórych firm spełniają
pojedynczy wymóg w tym zakresie. Ponadto oceniając to zestawienie należy mieć na
względzie ,że nie podano w nim na podstawie jakich danych zostało ono opracowane jak
również dlaczego do zestawienia wybrano tylko te firmy, gdyż na rynku europejskim ,a do
takich wykonawców było adresowane zamówienie, istnieje ich znacznie więcej.
Odpowiadając na zarzuty zarówno Zamawiający jak i Przystępujący wskazali że odwołujący
popełnia błąd w rozumowaniu postawionego w SIWZ warunku, gdyż Zamawiający zgodnie z
PN wymaga aby część noszowa nie była większa niż 23kg, natomiast podwozie jezdne wraz
z noszami nie większe niż 51kg, tak więc należy rozumieć, że te dwa warunki jako warunki
brzegowe, wśród których znajduje się waga transportera, której wagę zamawiający
dopuszcza do 34kg. Wymóg ten należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku mniejszej
wagi części noszowej, jak również podwozia jezdnego, waga transportera może być różna,
jednak zgodnie z wymogiem siwz i nie większa niż 34kg. W tym zakresie wagowym
Zamawiający oświadcza, że jeśli ten oferowany transporter będzie zgodny z PN to będzie
akceptowany przez Zamawiającego. Oświadcza, że Zamawiający ma prawo żądać
zgodności danego wyrobu z PN, bądź zgodności wydanej przez jednostkę certyfikowaną i
tylko posiadanie albo zaświadczenia od jednostki certyfikującej albo dokumentu
potwierdzającego zgodność z PN będzie jedynym warunkiem dopuszczenia danego
transportera jako zgodnego z wymogami siwz, gdyż Zamawiający nie będzie tych urządzeń
ważył ani nie będzie ich oceniał pod względem zgodności z normami.
Wskazuje, że Odwołujący nie wykazał jakiegokolwiek dowodu na to, że nie może zaoferować
omawianego przedmiotu zamówienia, ale jego zarzuty prowadzą do walki o cenę, a nie o
możliwość złożenia oferty. Ponadto z przedłożonego w/w dowodu - zestawienie parametrów
technicznych dostępnych na rynku polskim systemów do transportu pacjenta wynika iż tylko
na polskim rynku istnieje co najmniej trzech producentów transportera którego waga mieści
się w przedziale pomiędzy 28 a 34 kg. Zamawiający wskazuje, iż opisywał przedmiot
zamówienia w sposób użytkowy, ponieważ m.in. posiada w użytkowaniu nosze o wadze 34
kg posiadające gumowy odbojnik i pasy bezwładnościowe , które sprawdzają się w każdych
warunkach i według zamawiającego winny one stanowić wyposażenie karetki co w
szczególności nie ogranicza uczestnictwa w tym przetargu innych wykonawców oferujących
nosze o innej wadze. Wskazuje, iż gumowy odbojnik łagodzi skutki uderzenia w różnego
rodzaju przedmioty jak ściany, framugi drzwi, itp. Łagodzenie skutków uderzeń – ich
amortyzowanie ma również pozytywny wpływ na bezpieczeństwo transportowanego
pacjenta. W przypadku pasów wskazuje, że pasy samozwijające się trudniej ulegają
zabrudzeniu, jak również zabezpieczają przed zakleszczeniem się w różnych miejscach
podczas transportu. Ponadto wskazał że na rynku europejskim możliwe jest kupienie pasów
bezwładnościowych przystosowanych do montażu i pasy te posiadają odpowiedni certyfikat i
mogą być do noszy w przedmiotowym postępowaniu zamontowane, gdyż Zamawiający nie
postawił wymogu aby pasy te były montowane fabrycznie. W tym zakresie przedkłada dowód
w postaci wypisu z katalogu wskazującego, iż produkowane pasy mogą być zastosowane do
różnych typów noszy dostępnych na rynku w tym również do noszy oferowanych przez
Odwołującego.
Podnosi że podobnie jak w przypadku pasów na rynku dostępne są gumowe elementy, które
mogą być stosowane jako odbojniki czyli nakładane na boczne ramy noszy.
Biorąc pod uwagę powyższe argumenty stron i przystępujących Izba stwierdza, że
Zamawiający w żadnym miejscu opisu omawianego tutaj sprzętu do transportu pacjenta nie
wskazał że oczekuje urządzenia określonego producenta. Nie do zanegowania są sugestie
Odwołującego ,że niektóre z wymogów – jak w tym przypadku 3 na 27 wskazanych w
zestawieniu Odwołującego, odpowiadają cechom wyrobów danego producenta. Jednakże
taka proporcja nie może o niczym przesądzać. Ponadto jak wyżej wskazano został wykazany
sprzęt tylko kilku producentów ,a to nie oznacza że wyroby innych producentów nie spełnią
wymogów Zamawiającego. Ponadto Zamawiający nie postawił warunku ,że całe urządzenie
musi być montowane fabrycznie, nie podano konkretnej wagi urządzenia, lecz określona że
np. waga transportera nie może być wyższa niż 34 kg, a więc podano tylko górną granicę
wagową. Ponadto Izba wskazuje że wymagane w tym zarzucie urządzenie, nie jest
technicznie skomplikowane i niemalże każdy specjalistyczny warsztat naprawy sprzętu
medycznego jest w stanie zamontować do noszy czy to pasy bezpieczeństwa czy gumowe
odbojniki. Oczywiście prawidłowość takiego montażu musi być potwierdzone odpowiednim
certyfikatem potwierdzającym zgodność z Polską Normą wydaną wg dyrektywy medycznej.
Ponadto Izba wskazuje że wykonawcy powinni nadążać za postępem technicznym ,tak aby
ich wyroby spełniały coraz wyższe wymagania Zamawiających. Jako przykład należałoby
wskazać ,że zarówno nosze z gumowymi odbojnikami jako zdecydowanie bezpieczniejsze w
użytkowaniu dla pacjenta jak i pasy bezwładnościowe powinny być ich standardowym
wyposażeniem. Fakt ,że globalna normalizacja produktów często nie nadąża za postępem
technicznym, wcale nie oznacza że Zamawiający wydając środki publiczne nie mają prawa
oczekiwać najnowocześniejszego sprzętu, indywidualnie certyfikowanego. Dlatego też
powyższe zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
- w zakresie zarzutu oznaczonego pkt. 3 pakietu II dotyczącego urządzenia do przenoszenia
pacjenta siedzącego Odwołujący wnosił o zmianę siwz w zakresie aby wymóg dwóch
gumowych kółek głównych, tylnych o dużej średnicy min. 20 cm (+- 10%) zastąpić
wymogiem z PN EN 1865 która dopuszcza stosowanie kółek od średnicy 100 mm.
Zamawiający jak i przystępujący odnosząc się do tego zarzutu podnieśli, że krzesełko do
przewożenia pacjenta w pozycji siedzącej jest jednym z kluczowych sprzętów do transportu
pacjenta poza ambulansem. Mając na uwadze, że w trakcie akcji ratunkowej koniecznym jest
często przewieźć pacjenta po grząskim i miękkim gruncie, to im większa jest średnica kółek,
tym sprawniej i bardziej komfortowo zarówno dla pacjenta jak i ratownika można ten
transport wykonać. W sytuacjach wymagających szybkiego działania przez zespół ratunkowy
parametry związane z możliwością transportu po grząskim podłożu mogą mieć wpływ na
zdrowie lub życie pacjenta. W trudnym terenie górskim duże kółka i wysokość oparcia w
wielu sytuacjach zapewniają możliwość transportu pacjenta, oraz jego bezpieczeństwo.
Wobec powyższego uzasadnionym jest opis przedmiotu zamówienia w oparciu o cechy
funkcjonalne na co pozwala art. 30 ust. 6 Ustawy prawo zamówień publicznych.
Izba nie stwierdza naruszenia dopuszczalnego opisu danego urządzenia. PN dopuszcza
wymiar kółek od średnicy minimum 100 mm, a Zamawiający określił ich wymiar właśnie
powyżej tego wymogu, dostosowując funkcjonalność do użytkowania w trudnym górskim
terenie, w jakich będzie użytkowany sprzęt objęty przedmiotem zamówienia.
Odnośnie kolejnego zarzutu z w/w punktu odwołania Odwołujący wnosił o zmianą zapisów
siwz dotyczących - Rama krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego
zabezpieczonego antykorozyjnie - aluminium anodyzowane - o przekroju prostokątnym
pozwalającym na przenoszenie większych obciążeń oraz Wysokość górnej ramy oparcia w
rozłożonym krzesełku mierzona od podłogi -min. 100 cm, max. 110 cm. Na zapis rama
krzesełka wykonana w całości z materiału nie korodującego lub zabezpieczonego
antykorozyjnie o konstrukcji pozwalającej na przenoszenie większych obciążeń" oraz na
„wysokość górnej ramy o wymiarach zgodnych z wymogami normy PN EN 1865", gdy z jego
zdaniem taki opis wskazuje na konkretnego producenta tj. firmę PENSI model krzesła PE
41-10-00 oferowany przez firmę Medline. Na potwierdzenie swoich twierdzeń przedłożył
tabelę dotyczącą porównania parametrów technicznych urządzeń do przenoszenia pacjenta
siedzącego, a także wskazał że wymóg dotyczący ciężaru krzesełka opisany w siwz jest
sprzeczny z normą. Według normy krzesełko winno mieć wagę do 10kg – punkt 4.9 PN-EN,
a w siwz dopuszcza się wagę 12kg. Dokonując analizy przedłożonego wykazu Izba
stwierdza ,że na wskazanych 7 producentów krzesełek parametr aby było ono wykonane z
materiału niekorodującego – aluminium anodyzowane - parametr ten spełniają wszyscy
producenci a wymóg aby było to o przekroju prostokątnym – dwóch. Tym samym brak jest
podstaw do stwierdzenia że tylko jeden wykonawca może złożyć ofertę, a także ,ze opis
siwz był dokonany pod konkretnego producenta.
Zamawiający w odpowiedzi na zarzuty podaje, że zwiększył dopuszczalną w stosunku do
normy wagę krzesła po to aby zwiększyć ilość podmiotów, które mogą złożyć ofertę.
Biorąc pod uwagę poprzestanie przez Odwołującego tylko na żądaniu przedstawionym w
odwołaniu Izba stwierdza, że również zarzuty przedstawione pkt.3 nie zasługują na
uwzględnienie, a argumentacja Izby dokonana przy ocenie wcześniejszego zarzutu w pełni
znajduje uzasadnienie przy ocenie tego zarzutu. Ponadto Izba wskazuje ,ze znamienne w
sprawie jest stwierdzenie na rozprawie Odwołującego ,że nie twierdzi on iż nie ma
możliwości złożenia ważnej oferty, wskazuje jednak że jego zarzuty należy traktować
szeroko i patrzeć na nie przez pryzmat całości odwołania, gdyż połączenie wszystkich
zarzutów powoduje sytuację, że odwołujący nie jest w stanie złożyć oferty, która będzie w
stanie konkurować cenowo z innymi ofertami.
Odnosząc się do szeregu przywołanych przez Odwołującego wyroków Krajowej Izby
Odwoławczej mających potwierdzać zasadność zarzutów Odwołującego ,to Izba stwierdza
że Odwołujący przytoczył wybrane fragmenty uzasadnień zawierające generalne tezy, z
którymi na pewnym poziomie ogólności, w oderwaniu od konkretnych okoliczności
faktycznych danego orzeczenia, nie sposób się nie zgodzić. Natomiast każdy z
przywołanych wyroków został wydany w oparciu o odmienny stan faktyczny co w sposób
zdecydowany determinuje treść orzeczenia. System prawa polskiego, w tym również prawa
zamówień publicznych nie przewiduje wiążącego stosowania precedensowych rozstrzygnięć.
Każdy skład Izby, wydając rozstrzygnięcie w sprawie konkretnego odwołania nie jest
związany innym orzeczeniem Krajowej Izby Odwoławczej.
Odnosząc się całościowo do podniesionych zarzutów a w szczególności do wskazanego
naruszenia przez Zamawiającego przepisów art. 29 , 30 ust.1 i 6 oraz art. 7ust.1 Zdaniem
Izby należy podkreślić ,że należy powołać się na ustalony w orzecznictwie Izby pogląd
wyrażony m. in. w wyrokach z 3 września 2009 r. sygn. akt KIO/UZP 1081/09 oraz z 8
kwietnia 2010 r., sygn. akt 373/10, a także KIO 415/10 zgodnie z którym, wykonawca nie
jest uprawniony, aby ustalać za Zamawiającego jakie parametry zamówienia mają mieć
charakter istotny, podlegający ocenie, celem otrzymania produktu zaspakajającego
oczekiwania Zamawiającego w jak najszerszym zakresie.
To zamawiający jest gospodarzem postępowania o udzielenie zamówienia, którego
przeprowadzenie ma doprowadzić do zaspokojenia jego potrzeb. Wynikający z art. 29
ustawy zakaz ograniczania konkurencji nie oznacza takiego porządku preferencji, który
eliminowałby w procesie oceny ofert ,różnice między produktami oferowanymi przez
poszczególnych wykonawców oraz odbierał Zamawiającemu prawo do takiego
sformułowania treści siwz, aby umożliwić dokonanie wyboru produktu najbardziej
odpowiadającego jego indywidualnym potrzebom, a tym samym właściwego wydatkowania
środków publicznych.
Przepis art. 29 ustawy p.z.p. nakłada na Zamawiającego obowiązek opisania przedmiotu
zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący za pomocą dostatecznie dokładnych i
zrozumiałych określeń. Wskazany przepis służy realizacji ustawowej zasady uczciwej
konkurencji, jak również zasady równego dostępu do zamówienia, wyrażonych w art. 7 ust. 1
p.z.p. Jednocześnie z przepisu art. 29 ust. 2 p.z.p. wynika wprost zakaz dokonywania opisu
przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Zakazane
jest więc dokonywanie opisu przedmiotu zamówienia nie tylko w taki sposób, który utrudnia
uczciwą konkurencję wskazując na konkretny produkt, ale i taki, który potencjalnie mógłby
wpłynąć na ograniczenie konkurencji na rynku. Zakaz ten nie oznacza jednak konieczności
nabycia przez Zamawiającego dostaw, usług czy robót budowlanych nieodpowiadających
jego potrzebom, zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów
technicznych, a jedynie nakazuje dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi
spełnić postawione wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania
dostępu do zamówienia (por. też w: Komentarz do art. 29 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych M. Stachowiak, J. Jerzykowski, W. Dzierżanowski, Prawo
zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2007, wyd. III.). Zamawiający ma prawo określić
przedmiot zamówienia w sposób zapewniający uzyskanie oczekiwanego efektu, gdyż
"ustawodawca pozostawił zamawiającemu możliwość precyzowania cech przedmiotu
zamówienia w sposób chroniący jego zobiektywizowany interes" (wyrok ZA z 4 kwietnia 2003
r., sygn. akt UZP/ZO/0-348/03, Analiza wyroków sądów okręgowych oraz analiza orzeczeń
zespołów arbitrów, A. Kurowska, Warszawa 2006, s. 80).
W ocenie Izby w przedmiotowej sprawie Zamawiający wykazał, iż jego obiektywna potrzeba,
związana z realizacją zamówienia została w sposób właściwy opisana, chociaż trudno nie
wskazać na fakt ,ze w sytuacji kiedy Zamawiający ustala jako podstawę oceny wyboru
oferty w 100% cenę, ma zdecydowanie utrudnioną ocenę funkcjonalności zaoferowanych
przez wykonawców urządzeń. Tym samym zasadne byłoby inne ustalenie zasad wyboru
oferty najkorzystniejszej.
Jeśli chodzi o opisanie przedmiotu zamówienia przy pomocy Polskich norm, to Zamawiający
nie może opisać przedmiotu zamówienia w sposób sprzeczny z właściwymi normami.
Przepis ten nie zawiera natomiast obowiązku posługiwania się normami w opisie przedmiotu
zamówienia, ani nie wymaga, by opis przedmiotu zamówienia ściśle odpowiadał treści
właściwej normy, a Zamawiający ma prawo żądać wyższych parametrów niż przewidywane
normą, jeżeli uzna to za uzasadnione.
Jeśli chodzi o znaczenie norm to należy wskazać ,że Norma jest dokumentem przyjętym na
zasadzie konsensusu i zatwierdzonym przez upoważnioną jednostkę normalizacyjną
ustalającym - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub
charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i
zmierzającym do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.
Norma nie jest zatem aktem prawnym, a PN nie są też informacją publiczną. Użyte przez w
art. 30 ust. 1 Pzp wyrażenie "przy przestrzeganiu" świadczy o pomocniczym charakterze
specyfikacji oraz norm. Przepis art. 29 ust. 2 Pzp wymaga, aby zamawiający nie opisywał
przedmiotu zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Oznacza to,
że zamawiający nie powinien opisywać przedmiotu zamówienia w sposób, który
spowodowałby uniemożliwienie chociażby jednemu wykonawcy bez uzasadnionej przyczyny
złożenia oferty. Nadto Izba podziela stanowiska wyrażone w wyroku KIO o sygn. 1122/10
gdzie wskazano ,że Prawie nigdy nie jest możliwe określenie znaczenia warunków udziału w
postępowaniu czy opisanie przedmiotu zamówienia, który w ten czy inny sposób nie
uniemożliwia części wykonawców w ogóle złożenie oferty, a niektórych stawią w
uprzywilejowanej pozycji. Warunkiem nienaruszania konkurencji jest w takim przypadku brak
uniemożliwiania z góry niektórym podmiotom udziału w postępowaniu bez uzasadnienia w
obiektywnych potrzebach i interesach zamawiającego oraz brak sytuacji, w której
uprzywilejowanie danych wykonawców osiągnie rozmiary faktycznie przekreślające
jakąkolwiek konkurencję.
Tym samym Izba stwierdza ,że nie potwierdziły się zarzuty Odwołującego dotyczące
naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy pzp wymienionych w odwołaniu.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, co – ze wskazanych wyżej względów – nie miało miejsce w analizowanej
sprawie.
Izba postanowiła jak w sentencji wyroku , orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7,
191 ust.2 i 192 ust. 2 i 3 pkt.1 ustawy Pzp
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i
10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1a i 2 ppkt.b) rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania ( Dz. U. Nr 41 poz. 238.
Przewodniczący ……………….