Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1258/11

POSTANOWIENIE
z dnia 27 czerwca 2011 r.


Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Ryszard Tetzlaff
Protokolant: Rafał Komoń


po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron oraz uczestnika postępowania
odwoławczego w dniu 27 czerwca 2011 r. w Warszawie, odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 czerwca 2011 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum Firm: 1) SIMPLE S.A. (Lider), 2)
BAZUS Sp. z o.o. (Partner), z adresem dla siedziby lidera konsorcjum: ul. Bronisława
Czecha 49, 04-555 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez Uniwersytet
Ekonomiczny w Krakowie, ul. Rakowiecka 27, 31-510 Kraków

przy udziale wykonawcy Comarch S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
1258/11 po stronie zamawiającego

orzeka:
1. odrzuca odwołanie,

2. kosztami postępowania obciąża Konsorcjum Firm: 1) SIMPLE S.A. (Lider), 2) BAZUS
Sp. z o.o. (Partner), z adresem dla siedziby lidera konsorcjum: ul. Bronisława Czecha
49, 04-555 Warszawa i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Konsorcjum

Firm: 1) SIMPLE S.A. (Lider), 2) BAZUS Sp. z o.o. (Partner), z adresem dla
siedziby lidera konsorcjum: ul. Bronisława Czecha 49, 04-555 Warszawa
tytułem wpisu od odwołania.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejsze postanowienie - w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Krakowie.


Przewodniczący:


………………………………





Sygn. akt: KIO 1258/11


U z a s a d n i e n i e

Izba ustaliła, że odwołanie zostało złożone w postępowaniu prowadzonym
w trybie negocjacji z ogłoszeniem na wykonanie, dostawę i wdrożenie Zintegrowanego
Systemu Informatycznego Zarządzania Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, nr
postępowania: K-DZP-272-9/11, które zostało wszczęte przez Uniwersytet Ekonomiczny
w Krakowie, ul. Rakowiecka 27, 31-510 Kraków zwany dalej: „Zamawiającym”, ogłoszeniem
w Dzienniku Urzędowym Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich za numerem 2011/S
55-090115 w dniu 19.03.2011 r.
W dniu 24.05.2011 r. Konsorcjum Firm: 1) SIMPLE S.A. (Lider), 2) BAZUS Sp. z o.o.
(Partner), z adresem dla siedziby lidera konsorcjum: ul. Bronisława Czecha 49, 04-555
Warszawa zwane dalej: „Konsorcjum SIMPLE” albo „Odwołującym” jak wskazało, uzyskało
informacje, że Zamawiający w dniu 17.05.2011 r. przesłał faxem wezwanie do uzupełnienia
dokumentów złożonych wraz z ofertą. Z kolei, w dniu 03.06.2011 r. Konsorcjum SIMPLE
S.A. - przesłano faxem informacje o wykluczeniu z udziału w dalszym etapie postępowania
prowadzonego w trybie negocjacji z ogłoszeniem.
W dniu 13.06.2011 r. (wpływ bezpośredni do Prezesa KIO) wpłynęło odwołanie
Konsorcjum SIMPLE S.A. na podstawie art. 179 i 180 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) zwanej
dalej: „Pzp” na czynność wykluczenia z udziału w dalszym etapie postępowania
prowadzonego w trybie negocjacji z ogłoszeniem. Kopia odwołania Zamawiający otrzymał
w dniu 13.06.2011 r. (faxem).
Zamawiający w dniu 14.06.2011 r. wezwał (faxem) w trybie art. 185 ust.1 Pzp
uczestników postępowania przetargowego do wzięcia udziału w postępowaniu
odwoławczym.
W dniu 15.06.2011 r. (wpływ bezpośredni do Prezesa KIO) Comarch S.A., Al. Jana
:Pawła II 39A, 31-864 Kraków zwany dalej: „Comarch S.A.” albo „Przystępującym”, zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego wnosząc
o odrzucenie, tudzież oddalenie odwołania w całości. Kopia zgłoszenia została przekazana
Zamawiającemu oraz Odwołującemu.
Do otwarcia posiedzenia Zamawiający wobec wniesienia odwołanie do Prezesa KIO
nie wniósł na piśmie, w trybie art. 186 ust. 1 Pzp, odpowiedzi na odwołanie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba ustaliła i zważyła co następuje:
Izba po rozpatrzeniu wniosku Zamawiającego z posiedzenia, jak i wniosku
Przystępującego po stronie Zamawiającego stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega
odrzuceniu w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 182 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 Pzp.
Wartość zamówienia oszacowano na kwotę przekraczającą wyrażoną w złotych
równowartości kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Izba podnosi, że zgodnie z dyspozycją art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp odwołanie wnosi się
w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności Zamawiającego stanowiącej
podstawę jego wniesienia - jeżeli zostały przesłane w sposób określony w art. 27 ust. 2, albo
w terminie 15 dni – jeżeli zostały przesłane w inny sposób – w przypadku gdy wartość
zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na
podstawie art.11 ust. 8. Z kolei art. 182 ust. 3 pkt 1 Pzp stanowi, że odwołanie wobec
czynności innych niż określone m.in. w art. 182 ust.1 Pzp wnosi się w przypadku zamówień,
których wartość jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust.8 – w terminie 10 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu
należytej staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących
podstawę do jego wniesienia.
Wskazana podstawa prawna i czasookres na wniesienie odwołania jest właściwym
w przedmiotowym stanie faktycznym.
W przedmiotowym stanie faktycznym Odwołujący zarzucił naruszenie art. 27 ust. 1 i 2
Pzp poprzez zaniechanie przez Zamawiającego zażądania potwierdzenia od Odwołującego
otrzymania wezwania do uzupełnienia dokumentów wysłanego za pośrednictwem faksu do
Odwołującego na podstawie art. 26 Pzp oraz art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp poprzez bezpodstawne
wykluczenie Odwołującego z przedmiotowego postępowania wobec niemożności udzielenia
przez niego wyjaśnień na wezwanie, którego nie otrzymał. Podnosił także w ramach
odwołania, że spór - w istocie dotyczy ustalenia, czy Odwołujący otrzymał pismo z dnia
17.05.2011 r., wzywające do złożenia dokumentów zaświadczających spełnienie warunków
postępowania. Przywoływał postanowienia ogłoszenia o zamówieniu przesłane do
publikatora unijnego w dniu 17.03.2011 r., tj. pkt VI.4) część B ppkt 8. Wywodził,
z niniejszych, że brak żądania potwierdzenia przesłania faxu, skutkuje negatywnie wobec
Zamawiającego, albowiem brak staranności spowodował faktyczny brak możliwości
ustosunkowania się Odwołującego do wezwania. De facto uznał, że to nie z jego winy, nie
nastąpiło uzupełnienie na wezwanie. Załączył także pisemne oświadczenie swojego
pracownika – p. Renaty P., z którego wynika, że dopiero na skutek rozmowy telefonicznej w
dniu 24.05.2011 r., Odwołujący uzyskał wiedzę o przesłaniu na numer jego faxu w dniu
17.05.2011 r. stosownego wezwania. Z treści niniejszego pisemnego oświadczenie wynikało

także, że fax nie dotarł do Odwołującego w dniu 17.05.2011 r. Przywołana osoba była w
pracy w dniu od 16 do 23.05.2011 r. Ponadto, nie zna przyczyn, dla których sporne
wezwanie nigdy nie dotarło do Odwołującego. Nie posiada także wiedzy o
jakimkolwiek uszkodzeniu faksu. Dodatkowo, Izba ustaliła, że z dokumentacji postępowania
o zamówienie publiczne nadesłanej przez Zamawiającego do akt sprawy w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem o sygn. akt: KIO 1258/11 wynika, że Zamawiający
dysponuje potwierdzeniem transmisji faxowej w dniu 17.05.2011 r. zakończonej wynikiem
„OK.”, tj. przesłaniem 3 stron wezwania przez 59 sek. od godz. 14:57 do 14:58. Istotne jest
również dla okoliczności sprawy pisemne oświadczenie Odwołującego z dnia 24.05.2011 r.,
jak i notatka służbowa Zamawiającego z dnia 14.06.2011 r.
W wyniku zapoznania się ze wskazanymi powyżej dowodami i ich analizy, jak
również biorąc pod uwagę oświadczenia stron oraz Przystępującego złożone na
posiedzeniu, Izba wskazuje.
Po pierwsze, dowód w postaci raportu z transmisji faksu stwarza domniemanie
prawne, że oświadczenie nadawcy doszło do adresata w sposób pozwalający mu zapoznać
się z jego treścią. Domniemanie to może być obalone jeżeli adresat wykaże, że na przykład
z powodu zakłóceń aparatu odbiorczego nastąpiło zniekształcenie tekstu przesłanego
oświadczenia, iż stało się ono niezrozumiałe (Wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia
18.05.2006 r., sygn. akt: VI Ga 51/06). Podobnie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia
02.10.2002 r. , sygn. akt: III PZP 17/02, publ. OSNCP z 2003 nr 20, poz. 481, gdzie
stwierdzono, że możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli ma również
znaczenie przy ocenie skuteczności oświadczeń woli składanych na odległość za pomocą
telefaksu. Według słownika terminów komputerowych Bryana Pfaffenbergera (przekład
zbiorowy pod redakcją Leksemu, Warszawa 1999, s. 79), faks jest urządzeniem, które może
nadawać lub odbierać treść dokumentów papierowych przy wykorzystaniu linii
telefonicznych. Faks skanuje kartkę papieru, tworzy jej obraz w postaci cyfrowej, po czym go
transmituje. Faks, do którego jest wysyłany dany dokument, odbiera zapis cyfrowy, dekoduje
go i drukuje kopię strony oryginalnej.
Jak więc z powyższego wynika, faks (telefaks) polega na przesyłaniu wiadomości
w postaci obrazów nieruchomych (pisma, rysunków, nut itp.) między dwoma aparatami,
z których - w konkretnej sytuacji - jeden jest aparatem nadawcy wiadomości, a drugi -
odbiorcy. Jest przy tym charakterystyczne, a zarazem istotne to, że osoba składająca
oświadczenie woli za pomocą telefaksu otrzymuje wydruk kontrolny, z którego wynika, że
powyższe oświadczenie zostało wysłane z jej aparatu nadawczego (wysyłającego) oraz
odebrane przez aparat odbiorcy. Ów wydruk stwarza równocześnie domniemanie prawne, że
oświadczenie doszło do adresata w sposób określony w art. 61 KC, to znaczy w sposób
pozwalający mu zapoznać się z treścią oświadczenia woli nadawcy. Wydruk ten jest bowiem
- podobnie jak recepis pocztowy - traktowany w doktrynie jako tzw. dowód prima facie, to

znaczy dowód, który jest dowodem dojścia oświadczenia woli do adresata, dopóki adresat
nie wykaże środkami przewidzianymi w przepisach postępowania cywilnego, że na przykład
z powodu zakłóceń pracy aparatu odbiorczego nastąpiło takie zniekształcenie tekstu
przesłanego oświadczenia, iż stało się ono niezrozumiałe. W takim też wypadku nie ma
podstaw do uznania, że oświadczenie woli wysłane za pomocą telefaksu (faksu) doszło do
adresata w znaczeniu przyjętym w art. 61 KC. Poza jednak takimi sytuacjami, jak
przykładowo wskazane, oświadczenie woli wysłane i odebrane za pomocą telefaksu należy
uważać za złożone z chwilą, w której adresat mógł zapoznać się z jego treścią. Chwilą tą jest
chwila odbioru faksu przez aparat adresata. Powyższe stanowisko jest ugruntowane
w orzecznictwie m.in. wyrok Zespołu Arbitrów z 08.06.2006 r., sygn. akt UZP/ZO/
0-1614/06, w postanowienie KIO z dnia 09.07.2008 r., sygn. akt: KIO/UZP 641/08,
postanowienie KIO z dnia 19.08.2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 1023/09, czy też postanowienie
KIO z dnia 12.07.2010 r., sygn. akt: KIO/UZP 1341/10. Wszelkie ewentualne różnice
wynikają jedynie z odmiennych stanów faktycznych.
Po drugie, w przedmiotowej sprawie Odwołujący nie wykazał, że - w dniu
17.05.2011 r., czy też w okresie od 16 do 24.05.2011 r. miała miejsce jakakolwiek awaria
faxu. Izba nie kwestionuje, że w dniu 24.05.2011 r. Odwołujący przesłał pisemne
oświadczenie do Zamawiającego, w którym podnosi, że w dniu 17.05.2011 r. miała miejsce
kilkugodzinna awaria faxu, w którym stwierdza również, że nie udało się odzyskać
jakiejkolwiek korespondencji z okresu awarii. Jednakże, Odwołujący nie przedstawił żadnego
dowodu, że awaria w ogóle miała miejsce, przez jaki okres trwała oraz kiedy, ją zauważono
i usunięto. Nie uczynił tego również na posiedzeniu. Nie przedłożono protokołu naprawy fax,
tudzież nawet stanowiska Działu Technicznego, tzn. służb technicznych Odwołującego.
Izba wyjaśnia, że jest to o tyle istotne, gdyż z jednej strony Odwołujący podnosi, że
miała miejsce awaria (pismo z dnia 24.05.2011 r., czy też oświadczenie na posiedzeniu), zaś
z drugiej przeczy temu (oświadczenie pracownika – p. Renaty P. – załączone do odwołania).
Zastanawiające jest również używanie przez Odwołującego takiej samej – w
piśmie z dnia 24.05.2011 r., jak w piśmie Zamawiającego z dnia 17.05.2011 r. błędnej
nomenklatury – to jest nazwy trybu postępowania.
Po trzecie, Odwołujący na posiedzeniu wskazywał, że awaria miała miejsce poza
godzinami pracy obowiązującymi w jego firmie, jednakże nie przedstawił wewnętrznego
regulaminu, iż czas pracy kończy się o godz. 14:00, tudzież 15:00. Nie przedłożono także
żadnego potwierdzenia, że awaria miała miejsce faktycznie poza godzinami pracy. Należy
zauważyć, że z potwierdzenia transmisji faxowej wynika, że wezwanie zostało przesłane
miedzy godzina 14:57, a 14:58 w dniu 17.05.2011 r. Odwołujący potwierdził na posiedzeniu,
że numer faxu na potwierdzeniu transmisji należy do niego. Oświadczył także, że pierwszy
raz ma możliwość zapoznania się tak z wezwaniem, jak i potwierdzeniem pozytywnej
transmisji faxowej. Nie wnosiła także wcześniej o wgląd do dokumentacji postępowania

w tym zakresie. Odwołujący oświadczył, tzn. jego umocowany pełnomocnik, że nie
dysponuje wiedzą, czy konsorcjum reprezentowane przez niego zwrócił się do operatora
telekomunikacji o odzyskanie korespondencji z okresu awarii.
Po czwarte, Izba wskazuje za orzecznictwem: „(..)Odwołujący miał świadomość, iż
Zamawiający może przekazać, zgodnie z art. 27 (..), zawiadomienia, informacje faksem.
Zatem do jego obowiązków należało zabezpieczenie prawidłowego funkcjonowania faksu.
Z dokumentów przedłożonych przez Zamawiającego wynika, iż Odwołujący nie zabezpieczył
prawidłowego funkcjonowania faksu. W tej sytuacji (…) Zamawiający nie może ponosić
skutków braku prawidłowego funkcjonowania urządzeń teletransmisyjnych w siedzibie
Odwołującego. (..)” (wyrok ZA z dnia 15.01.2007 r., sygn. akt: UZP/ZO/0-12/07, tudzież
wyrok KIO z dnia 17.04.2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 427/09 w tym wypadku – orzeczenie
przywołane w odwołaniu przez Odwołującego - wyraźnie wskazano, że niesprawny fax
stanowi okoliczność różnicującą stan faktyczny). Skoro Odwołujący miał niesprawny fax nie
było możliwe przesłanie jakiegokolwiek potwierdzenia. Należy także wskazać, że Odwołujący
jest profesjonalnym podmiotem obrotu gospodarczego, i jak oświadczył na posiedzeniu
wielokrotnie w ciągu roku kalendarzowego bierze udział w postępowaniach o udzielenie
zamówienia publicznego.
W konsekwencji Izba uznała, że upłynął termin na wniesienie odwołania tak liczony
od dnia 17.05.2011 r. (art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp), tudzież od dnia 24.05.2011 r. (art. 182 ust. 3
pkt 1 Pzp) – w ramach pisemnego oświadczenia Odwołującego, Zamawiający zaniechał
ponownego przesłania wezwania na jego wniosek. Niezależnie od powyższego Izba
stwierdza, iż termin na wniesienie odwołania jest terminem zawitym i nie podlega
przywróceniu.
Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 i ust. 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 lit. a i § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238).


Przewodniczący:

………………………………