Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Marta Grabowska

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku T. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wyrównanie emerytury

na skutek odwołania T. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 10 stycznia 2013 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 255/13

UZASADNIENIE

T. F. w dniu 27 listopada 2012r. złożył wniosek, w którym domagał się wznowienia wypłaty jego emerytury oraz wyrównania za okres od 1 października 2011r. do listopada 2012r. – w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. sygn akt K 2/12.

Decyzją z 10 stycznia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wznawiając postępowanie, podjął wypłatę emerytury na rzecz wnioskodawcy od 22 listopada 2012r. tj. od dnia opublikowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawca domagał się jej zmiany poprzez wypłatę jego emerytury za okres od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r., obowiązuje od dnia jego ogłoszenia, tj. od 22 listopada 2012r. Od tej daty podjęto wypłatę zawieszonej emerytury wnioskodawcy.

Sąd ustalił:

Decyzją z dnia 13 grudnia 2010r. znak (...)– Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od 22 listopada 2010r. Na dzień przyznania emerytury wnioskodawca był zatrudniony w (...)SA(...) i kontynuował to zatrudnienie w okresie pobierania emerytury .

Następnie decyzją z 15 września 2011r. z urzędu zawiesił wypłatę tej emerytury od 1 października 2011r. – na podstawie art. 6 i art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010r., nr 257, poz. 1726) - wskazując, iż prawo do emerytury podlega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.

T. F. w dniu 27 listopada 2012r. złożył wniosek, w którym domagał się wznowienia wypłaty jego emerytury oraz wyrównania za okres od 1 października 2011r. do listopada 2012r. – w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. sygn. akt K 2/12.

Decyzją z 10 stycznia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wznawiając postępowanie, podjął wypłatę emerytury na rzecz wnioskodawcy od 22 listopada 2012r. tj. od dnia opublikowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2012r. Trybunał Konstytucyjny (sygn. akt K 2/12 ) orzekł, iż art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Sentencja wyroku została ogłoszona w dniu 22 listopada 2012r. w Dz. U. poz. 1285.

Zgodnie z przepisem art. 190 ust. 1 Konstytucji RP orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, jednak Trybunał Konstytucyjny może określić inny termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego.

W uzasadnieniu cytowanego wyżej wyroku (pkt 9 ) Trybunał Konstytucyjny wskazał, że z chwilą ogłoszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw traci moc art. 28 ustawy zmieniającej z 16 grudnia 2010r. w zakresie, w jakim przewiduje stosowanie art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 01 stycznia 2011r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. Znaczy to, że obowiązek rozwiązania stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą – jako warunek realizacji nabytego prawa do emerytury – nie będzie miał zastosowania do osób, które – tak jak wnioskodawca - prawo to nabyły w okresie przed dniem 01 stycznia 2011r. Natomiast przepis ten pozostaje nadal w obrocie prawnym i znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury w momencie jego wejścia w życie i później, tj. od 01 stycznia 2011r.

W świetle powyższego wnioskodawcy, który uzyskał prawo do emerytury w wieku powszechnym (65 lat) - od 22 listopada 2010r. przysługiwało prawo do wypłaty emerytury, ale wyłącznie od dnia ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego w Dzienniku Ustaw, tj. od dnia 22 listopada 2012r. Trybunał nie orzekł bowiem, iż jego orzeczenie ma moc wsteczną, tj. by miało zastosowanie do zdarzeń przed dniem jego publikacji w Dzienniku Ustaw. Z zasady wyroki Trybunału Konstytucyjnego działają na przyszłość. Od momentu ich opublikowania tworzą nowy system prawny. Jeśli intencją Trybunału Konstytucyjnego byłoby by jego wyrok odnosił skutki wstecz musiałby to wyraźnie wskazać. W ustępie 9 uzasadnienia wyroku 13 listopada 2012r. Trybunał wprost wskazał, że przepis, na podstawie którego zawieszono wypłatę emerytury dla ubezpieczonego traci moc z chwilą ogłoszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw. Tym samym odnośnie żądania wypłaty wyrównania emerytury za okres od daty wstrzymania wypłaty do chwili jej podjęcia, tj. od 01 października 2011r. do listopada 2012r. jest nieuzasadnione.

Naprawienie szkody wyrządzonej przez przepisy uznane za niekonstytucyjne, może nastąpić jedynie poprzez interwencję ustawodawcy polegająca na wprowadzeniu incydentalnych przepisów, pozwalających na naprawienie negatywnych skutków obowiązywania przepisu uznanego za niekonstytucyjny lub wystąpienie z roszczeniem przeciwko Skarbowi Państwa na podstawie art. 417 ¹ § 1 kc.

Mając powyższe na uwadze, sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie.