Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział III Karny w składzie :

Przewodniczący Sędzia SO Andrzej Żuk

Protokolant Patrycja Poczynek

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze – Macieja Prabuckiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21.11.2014r.

sprawy

W. K. (1) ur. (...) w Z.

syna R. i L. z domu B.

skazanego:

1.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Żaganiu z dnia 25 maja 2010 roku w sprawie II K 1098/09 za czyn:

a)  z art. 291 § 1 kk popełniony w dokładnie nieustalonym dniu w okresie od 21 listopada 2008r. do dnia 11 stycznia 2009r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

b)  z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 11 stycznia 2009r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym wymierzono mu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby,

2.  prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 5 maja 2011 roku w sprawie III K 44/11 za przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk popełniony w okresie od listopada 2006r. do czerwca 2007r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

3.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 11 lipca 2013 roku, sygn. akt II K 398/13 za czyn:

a)  z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 14 stycznia 2013 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności

b)  z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od stycznia 2013r. do 14 lutego 2013r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności

przy czym wymierzono mu karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności;

4.  prawomocnym wyrokiem Sadu Rejonowego w Żaganiu z dnia 3 września 2014r., sygn. akt II K 369/14 za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 6.11.2013r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

I.  Umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego przeciwko W. K. (1);

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. K. koszty obrony udzielonej skazanemu z urzędu w kwocie 120 zł i dalsze 27,60 zł podatku od towarów i usług,

III.  zwalnia skazanego W. K. (1) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty.

UZASADNIENIE

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Żaganiu z dnia 25 maja 2010 r. w sprawie II K 1098/09 W. K. (1) został skazany za czyn z art. 291 § 1 k.k. popełniony w okresie od 21 listopada 2008 r. do 11 stycznia 2009 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda stawka oraz za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 11 stycznia 2009 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrokiem tym wymierzona mu została kara łączna 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres próby 4 lat.

(DOWÓD: wyrok Sądu Rejonowego w Żaganiu z dnia 25.05.2010 roku - k.27; dane o karalności – k.6)

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 5 maja 2011 roku (sygn. akt III K 44/11) W. K. (1) został skazany za czyn z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk popełniony w okresie od listopada 2006 r. do czerwca 2007 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności.

(DOWÓD: wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze - k.25-26; dane o karalności – k.6)

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu wyrokiem z dnia 11 lipca 2013 roku (sygn. akt II K 398/13) skazał W. K. (1) za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 14 stycznia 2013 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od stycznia 2013 r. do 14 lutego 2013 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrokiem tym orzeczona została wobec niego kara łączna 7 miesięcy pozbawienia wolności.

(DOWÓD: wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 11.07.2013 r. - k.19; dane o karalności – k.6-7)

Prawomocnym wyrokiem z dnia 3 września 2014 roku (sygn. akt II K 369/14) Sąd Rejonowy w Żarach uznał W. K. (1) winnym przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk popełnionego w dniu 6 listopada 2013 r. i wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

(DOWÓD: wyrok Sądu Rejonowego w Żarach z dnia 03.09.2013 r. - k.16)

W czasie odbywania kary pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w L. i Zakładzie Karnym w W. zachowanie W. K. (1) było przeciętne. Skazany jest uczestnikiem podkultury przestępczej, utożsamia się z jej zasadami. Był jeden raz nagrodzony regulaminowo za utrzymywanie porządku w celi mieszkalnej, nie był nigdy karany dyscyplinarnie. Skazany nie sprawia trudności natury wychowawczej, przestrzega ustalonego porządku wewnętrznego. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany odbywaniem jej w systemie programowego oddziaływania.

(DOWÓD: opinia o skazanym - k.28-29)

We wniosku z dnia 11 września 2014 r. W. K. (1) wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Żarach z dnia 3 września 2014 r. o sygn. II K 369/14, Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 5 maja 2011 r. o sygn. III K 44/11, Sądu Rejonowego w Żaganiu z dnia 22 maja 2010 r. o sygn. akt II K 1098/09 oraz Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 11 lipca 2013 r. o sygn.. akt II K 398/13 i wymierzenie kary łącznej.

Sąd zważył co następuje.

Postępowanie w przedmiocie wydania wobec skazanego W. K. (1) wyroku łącznego wszczęte zostało przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze na jego wniosek, w którym uwzględnił on wszystkie wyroki skazujące za przestępstwa zapadłe dotychczas przeciwko niemu, co wynika z uzyskanych danych dotyczących jego karalności. Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd oparł się na dowodach w postaci wyroków: Sądu Rejonowego w Żaganiu o sygn. II K 1098/09, Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze o sygn. III K 44/11, Sądu Rejonowego w Zgorzelcu o sygn. akt II K 398/13 i Sądu Rejonowego w Żarach o sygn. akt II K 369/14, a także danych o karalności skazanego, opinii o nim wydanej przez Dyrektora Zakładu Karnego w W. oraz dokumentach znajdujących się w aktach spraw Sądu Rejonowego w Żaganiu o sygn. II K 1098/09 i Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze o sygn. III K 44/11. Dokumenty te sporządzone zostały przez uprawnione podmioty, w przewidzianej prawem formie. Żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości. Z tego względu stanowiły one wiarygodną podstawę czynienia w sprawie faktycznych ustaleń.

Po przeanalizowaniu zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, że wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego nie może zostać uwzględniony.

Wydanie wyroku łącznego jest możliwe tylko w sytuacji, gdy zachodzą przesłanki do orzeczenia kary łącznej. Zgodnie z dyspozycją art. 85 kk karę łączną orzeka się, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Do wydania wyroku łącznego niezbędne jest, aby wyroki mające być połączone były już prawomocne.

Analizując daty wyroków skazujących wnioskodawcę oraz daty popełnionych kolejnych przestępstw, wśród nich można dostrzec tylko jeden realny zbieg, w którego skład nie wchodzą dwa najpóźniejsze czyny, które z kolei nie tworzą też nowego realnego zbiegu.

Realny zbieg tworzyły przestępstwa, za które W. K. (1) został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Żaganiu w sprawie II K 1098/09 (pkt 1 części wstępnej wyroku łącznego) oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze w sprawie III K 44/11 (pkt 2 części wstępnej wyroku łącznego). Wszystkie te czyny skazany popełnił jeszcze przed wydaniem co do któregokolwiek z nich pierwszego wyroku, tj. przed dniem 25 maja 2010 r. (wyrok Sądu Rejonowego w Żaganiu w sprawie II K 1098/09). Za przestępstwa te orzeczone zostały kary pozbawienia wolności, przy czym dwie pierwsze zostały połączone w karę łączną pozbawienia wolności, której wykonanie jest do chwili obecnej warunkowo zawieszone, natomiast trzecia kara była orzeczona bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Zgodnie z art. 89 § 1 kk łącząc kary z warunkowym zawieszeniem wykonania oraz bez warunkowego zawieszenia wykonania, w wyroku łącznym można warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, o ile będą spełnione przesłanki z art. 69 kk. Przesłanek tych wobec W. K. (1) Sąd nie stwierdził. Wysokość jednej z kar jednostkowych, które mogłyby zostać połączone, jednoznacznie wskazuje, że kara łączna pozbawienia wolności przekroczyłaby wysokość 2 lat, a zatem jej wykonanie nie mogłoby zostać warunkowo zawieszone w świetle art. 69 § 1 kk.

W sytuacji, gdy Sąd stwierdził, iż przesłanki określone w art. 69 kk nie są wobec W. K. (1) spełnione, tym samym nie można było orzec kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Mając na uwadze regułę prawa intertemporalnego z art. 4 § 1 k.k., Sąd uznał, że nie można w ogóle wydać przeciw temu skazanemu wyroku łącznego w zakresie dwóch analizowanych skazań. Przepis art. 89 § 1a kk, który od 8 czerwca 2010 r. pozwala łączyć kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i orzekać karę łączną bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, nie może mieć do W. K. (1) zastosowania jako mniej korzystny niż przepisy obowiązujące w czasie popełnienia przez niego czynów. Oba czyny popełnione zostały przez niego przed dniem 8 czerwca 2010r. Z tego względu, rozstrzygając w przedmiocie wniosku skazanego, należało stosować przepisy obowiązujące w dacie popełnienia przestępstw jako korzystniejsze dla skazanego.

Przepis art. 89 § 1 kk, jak już wskazał Sąd wyżej, dopuszczał wówczas możliwość łączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych z warunkowym zawieszeniem ich wykonania oraz kar pozbawienia wolności orzeczonych bez takiego zawieszenia, ale tylko w takiej sytuacji, gdy istniały określone w art. 69 § 1 kk warunki do orzeczenia kary łącznej tego rodzaju z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Tylko w razie istnienia tych przesłanek możliwe było wydanie wyroku łącznego i wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W razie uznania, że przesłanki te nie zachodzą – jak w niniejszej sprawie – należało umorzyć postępowanie w tym przedmiocie.

Brak było również podstaw do wydania wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokami opisanymi w pkt 3 i 4 części wstępnej wyroku łącznego. Czyny, za które W. K. (1) został nimi skazany, nie tworzą realnego zbiegu ani ze sobą, ani też z żadnym innym przestępstwem, które mu zostało przypisane.

Przestępstwa, za które został on skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 11 lipca 2013 r. w sprawie II K 398/13 (pkt 3 części wstępnej wyroku) popełnił on w styczniu i lutym 2013 r., a zatem już po dacie wyroku przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w sprawie II K 44/11, który stanowił cezurę czasową dla ustalonego realnego zbiegu przestępstw. Z kolei data wydania wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu w sprawie II K 398/13 (11 lipca 2013 r.) jest wcześniejsza niż czas popełnienia przez W. K. (1) kolejnego chronologicznie przestępstwa (6 listopada 2013 r.), za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Żarach w sprawie II K 369/14 (pkt 4 części wstępnej wyroku łącznego). Z tego względu Sąd stwierdzić musiał brak przesłanek do wydania wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokami opisanymi w pkt 3 i 4 części wstępnej wyroku i w tym zakresie również należało umorzyć postępowanie stosownie do treści art. 572 kpk.

W przedmiotowej sprawie brak było zatem podstaw w ogóle do wydania wyroku łącznego i z powodów określonych powyżej należało postępowanie w przedmiocie wniosku skazanego w całości umorzyć ze względu na zasadę brak warunków określonych w art. 572 kpk (wyroki opisane w pkt 3 i 4 części wstępnej) oraz brak możliwości orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (wyroki opisane w pkt 1 i 2 części wstępnej wyroku łącznego).

Mając na uwadze treść art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze i § 14 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd zasądził te koszty na rzecz obrońcy W. K. (1) od Skarbu Państwa, albowiem nie zostały one uiszczone przez skazanego.

Wobec umorzenia postępowania kosztami postępowania należało obciążyć Skarb Państwa.