Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2015r. w O.

sprawy z odwołania S. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o nauczycielskie świadczenie kompensacyjne

na skutek odwołania S. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 29.09.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

S. C. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P. z dnia 29.09.2014r., nr (...), odmawiającej mu prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

W uzasadnieniu wskazał, że organ rentowy niesłusznie do stażu pracy nauczycielskiego, wymaganego przez art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, nie zaliczył okresu jego zatrudnienia w Centrum (...) w P. od 01.09.2003r. do 31.08.2012r. Zdaniem odwołującego okres ten powinien być zaliczony, gdyż pracował tam jako nauczyciel, a Centrum (...) w P. od 01.09.2012r. zostało przejęte przez Zespół Szkół (...) w P..

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że nie zostały spełnione przesłanki wymagane do przyznania nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, określone w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, ponieważ S. C. udowodnił jedynie 11 lat 7 miesięcy i 5 dni okresu pracy nauczycielskiej, zamiast wymaganych 20 lat. Organ rentowy wskazał, iż do stażu pracy nauczycielskiego nie został zaliczony okres zatrudnienia w Centrum (...) w P. od 01.09.2003r. do 31.08.2012r., gdyż nie jest to jednostka, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

S. C. w dniu 01.09.2014r. złożył w ZUS wniosek o ustalenie uprawnień do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Po jego rozpoznaniu ZUS w dniu 29.09.2014r. wydał zaskarżoną decyzję, w której odmówił mu prawa do tego świadczenia wskazując, że nie spełnia przesłanki określonej w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, gdyż nie wykazał 20-letniego okresu pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 tej ustawy.

Zdaniem Sądu odwołanie S. C. od decyzji ZUS z 29.09.2014r. nie jest zasadne.

Ponieważ odwołujący (ur. (...)) w dacie składania wniosku ukończył 55 lat, powinien spełniać przesłanki określone w art. 4 ust. 1-2 i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 22.05.2009r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Zgodnie art. 4 ust. 1 i ust. 3 pkt 1 prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego przysługuje nauczycielowi, który ukończył 55 lat, ma okres składkowy i nieskładkowy w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący 30 lat, w tym 20 lat wykonywania pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1, w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć i rozwiązał stosunek pracy.

Zgodnie zaś z art. 4 ust. 2 w/w ustawy nauczycielom spełniającym warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 2 świadczenie przysługuje również w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1, 5c i 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r.

Przedmiotem sporu w sprawie było jedynie to, czy S. C. osiągnął wymagany 20-letni staż pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 w/w ustawy.

Odwołujący podnosił, że organ rentowy niesłusznie do stażu pracy nauczycielskiego, wymaganego przez art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, nie zaliczył okresu jego zatrudnienia w Centrum (...) w P. od 01.09.2003r. do 31.08.2012r. Jego zdaniem okres ten powinien być zaliczony, gdyż pracował tam jako nauczyciel, a Centrum (...) w P. od 01.09.2012r. zostało przejęte przez Zespół Szkół (...) w P..

W ocenie Sądu nie można jednak podzielić tego stanowiska.

Z akt osobowych odwołującego oraz świadectwa pracy (k. 9akt ZUS) wynika, iż Centrum (...) w P. od 01.09.2003r. do 31.08.2012r. było pracodawcą odwołującego. Z pisma Zespołu Szkół (...) w P. z dnia 23.19.2014r. (k. 28a.s.) i załączonego do niego Statutu Centrum (...) w P. oraz Uchwał Rady Powiatu (...) z dnia 30.04.2003r. i z dnia 27.04.2012r. wynika, iż Centrum (...) w P. w okresie od 01.09.2003r. do 31.08.2012r. było placówką kształcenia praktycznego i jednostką budżetową, zaś z dniem 01.09.2012r. została ona zlikwidowana i włączona do innej jednostki budżetowej - Zespołu Szkół (...) w P., który od 01.09.2012r. stał się pracodawcą odwołującego. Z dokumentów tych wynika, iż w spornym okresie Centrum (...) w P. prowadziło praktyczną naukę zawodu. Statut Centrum jest zgodny z wymogami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 13 czerwca 2003r. w sprawie ramowych statutów: publicznego centrum kształcenia ustawicznego, publicznego ośrodka dokształcania i doskonalenia zawodowego oraz publicznego centrum kształcenia praktycznego.

Ostatni pracodawca odwołującego - Zespół Szkół (...) w P. – prawidłowo też w świadectwie pracy w pkt 6 wyodrębnił okres zatrudnienia w Centrum (...) w P. od 01.09.2003r. do 31.08.2012r., gdyż była to inna jednostka i inny pracodawca.

W świetle w/w dokumentów należy stwierdzić, że organ rentowy wydając zaskarżoną słusznie uznał, iż zatrudnienie w Centrum (...) w P. nie podlega wliczeniu do 20-letniego stażu pracy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Jak już wskazano wyżej, w przepisie tym mowa jest o zaliczeniu okresów pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

W art. 2 pkt 1 tej ustawy wymieniono jednostki:

a) publiczne i niepubliczne przedszkola,

b) szkoły publiczne i niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych,

c) publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego i placówki, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.2).

Zgodnie zaś z art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty system oświaty obejmuje m.in.:

- pkt 3a) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;

- pkt 5) młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;

- pkt 7) placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;

Z przepisu art. 2 pkt 1c ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych wynika, że można zaliczyć do stażu pracy tylko okresy zatrudnienia w jednostkach wskazanych w art. 2 pkt 5 i 7 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty oraz w publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego.

Jak już wskazano wyżej, z dokumentacji nadesłanej przez Zespół Szkół (...) w P. z dnia 22.12.2014r., w tym ze Statutu Centrum (...) w P. wynika, iż było ono jednostką kształcenia praktycznego a nie ustawicznego, a więc jednostką wymienioną w art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty. Ponieważ w art. 2 pkt 1 c ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych nie wymieniono placówek kształcenia praktycznego, sporny okres nie może być zaliczony do uprawnień do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego. Odmowa zaliczenia tego okresu powoduje, iż S. C. nie będzie posiadał 20-letniego okresu pracy nauczycielskiej, wymaganego przez art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Zauważyć trzeba, że do uzyskania nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego nie wystarczy sam status nauczyciela, lecz konieczne jest wykonywanie pracy w określonych przepisami prawa placówkach oświatowych (tak Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dna 13.08.2013r., III AUa 152/13, LEX nr 1353591). Pracy danej osoby w charakterze instruktora praktycznej nauki zawodu nie można zaliczyć do okresu wymaganego do nabycia nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, jeżeli nie wykonywała jej jako nauczyciel w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2009r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (wyrok SN z dnia 03.02.2012r., II UK 126/11, OSNP 2013/1-2/15).

W toku postępowania odwołujący podnosił, iż w Centrum (...) w P. byli również zatrudnieni W. K. i Z. F. (1), którym ZUS przyznał prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego. Z akt ZUS, dotyczących Z. F. (2) rzeczywiście wynika, iż ZUS przyznał mu prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Odnosząc się do tego argumentu podnieść jednak należy, iż fakt przyznania prawa do danego świadczenia innym osobom przez ZUS nie powoduje sam w sobie konieczności przyznania świadczenia odwołującemu S. C.. Sąd dokonując analizy konkretnej decyzji ZUS, od której wniesiono odwołanie ocenia bowiem, czy jest ona zgodna z przepisami prawa i nie jest związany faktem przyznania świadczenia przez ZUS na etapie postępowania administracyjnego (bez kontroli sądowej).

Na żądanie odwołującego Sąd Okręgowy uzyskał też z Sądu Rejonowego w Ostrołęce akta sprawy IVP 477/12, dotyczące W. K. i dopuścił dowód z wyroku i uzasadnienia Sądu w tej sprawie. Wynika z nich, iż W. K. domagał się sprostowania świadectwa pracy, uzyskanego od Zespołu Szkół (...) w P. w zakresie sposobu rozwiązania stosunku pracy przez wskazanie, iż stosunek ten uległ rozwiązaniu na podstawie oświadczenia pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę w trybie art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy Karta nauczyciela oraz sprostowania świadectwa przez usunięcie zapisu o nieusprawiedliwionej nieobecności, a także domagał się zasądzenia odprawy. Powództwo w tym zakresie zostało uwzględnione. Okoliczność ta nie ma jednak wpływu na ocenę zasadności odwołania S. C. w niniejszej sprawie, nawet jeśli sprostowane świadectwo stanowiło następnie podstawę do przyznania przez ZUS W. K. prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż organ rentowy prawidłowo uznał, że S. C. nie spełnia przesłanek do uzyskania nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego a zaskarżona decyzja z dnia 29.09.2014r. jest prawidłowa.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie.