Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Protokolant Iwona Reterska

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko G. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. akt I C 665/11

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.200 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Gabriela Sobczyk SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Ca 1621/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lutego 2013r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach zasadził od pozwanego G. K. na rzecz powódki A. S. kwotę 34 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami naliczanymi od dnia 18 października 2011r. oraz koszty procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 4 lipca 1997r. powódka A. W. obecnie S. zawarła związek małżeński z pozwanym G. K.. Powódce oraz pozwanemu przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w P. przy ul. (...). W dniu 22 września 2005r. powódka zawarła ze swoim mężem umowę ustanowienia rozdzielności majątkowej. Z uwagi na problemy finansowe pozwanego, strony podjęły decyzję o sprzedaży przysługującego im spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego za kwotę 73 000 zł. Strony ustaliły, iż kwestiami organizacyjnymi związanymi ze sprzedażą mieszkania będzie zajmował się pozwany, zaś po sprzedaży mieszkania powódka i pozwany otrzymają po połowie uzyskanej ceny, tj. po 36 500 zł. Oferta sprzedaży mieszkania została zgłoszona do agencji pośrednictwa nieruchomości. Po dwukrotnym obejrzeniu mieszkania zainteresowanie jego zakupieniem wyrazili P. H. i B. H., którzy następnie zapłacili pozwanemu zadatek w kwocie łącznej 14 000 zł. Pozwany zatrzymał cały otrzymany zadatek dla siebie, poinformował przebywającą na wczasach powódkę o ofercie zakupu mieszkania, a jednocześnie zwrócił się do powódki z prośbą, aby pożyczyła mu przypadającą na nią część ceny sprzedaży. W dniu 14 września 2006r. powódka oraz pozwany zawarli z P. H. oraz B. H. umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w P. przy ul. (...), a znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w P., za kwotę 73 000 zł. Strony umowy sprzedaży ustaliły, iż cena nabycia zostanie uiszczona gotówką. W dniu zawarcia umowy sprzedaży, nabywcy wręczyli powódce i pozwanemu cenę nabycia mieszkania pomniejszoną o zadatek wpłacony G. K., tj. kwotę 59 000 zł. Otrzymaną od nabywców kwotę zabrała powódka. Po zawarciu umowy sprzedaży, powódka wraz z pozwanym udali się do firmy pozwanego, gdzie pozwany otrzymał od żony kwotę 9 000 zł na potrzeby bieżącej działalności, a ponieważ pozwany zajmował się kwestiami związanymi ze sprzedażą mieszkania strony ustaliły, iż dokonają podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży w ten sposób, iż powódka otrzyma kwotę 35 000 zł, zaś pozostałą kwotę otrzyma pozwany. Ponadto strony zawarły umowę pożyczki, zgodnie z którą powódka pożyczyła pozwanemu kwotę 35 000 zł uzyskaną ze sprzedaży mieszkania. Strony nie ustaliły konkretnego terminu zwrotu pożyczki. W dniu 14 września 2006r. powódka wpłaciła na prywatny rachunek bankowy pozwanego w Banku (...) o numerze (...) dwie kwoty – 20 000 zł i 30 000 zł, tj. kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania pomniejszoną o kwotę przeznaczoną przez pozwanego na bieżącą działalność. W dniu 22 września 2006r. pozwany zwrócił powódce kwotę 1000zł z pożyczonej kwoty 35 000 zł, dokonując przelewu kwoty 1000 zł ze swojego prywatnego rachunku bankowego prowadzonego przez Bank (...) o numerze (...) na rachunek bankowy powódki prowadzony przez Bank (...) o numerze (...). W opisie przelewu pozwany wpisał „zwrot z 35 tys. za (...)”. Przelew został autoryzowany jednorazowym kodem SMS przesłanym na telefon komórkowy pozwanego.

Potwierdzenia zawierające kody SMS umożliwiające autoryzację przelewów były przesyłane przez bank na telefon komórkowy pozwanego. Kiedy pozwany znajdował się w biurze podawał powódce telefon z kodem, a kiedy znajdował się poza biurem, odsyłał powódce kod umożliwiający dokonanie przelewu. Powódka oraz pozwany zawierali również inne, ustne umowy pożyczki. W piśmie z dnia 21 listopada 2007r. powódka wypowiedziała między innymi umowę pożyczki zawartą w dniu 14 września 2006r. Pismo zostało skutecznie doręczone pozwanemu w dniu 5 września 2011r. wraz z odpisem pozwu i odpisem nakazu zapłaty.Wyrokiem z dnia 20 września 2010r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I RC 25/09, Sąd Okręgowy w Gliwicach rozwiązał przez rozwód małżeństwo powódki i pozwanego.

Sąd Rejonowy, powołując regulacje art. 74 § 1 i 2 k.c. oraz art. 720 k.c. uznał za dopuszczalny w sprawie dowód ze świadków oraz przesłuchania stron na okoliczność ustalenia faktu zawarcia umowy pożyczki pomiędzy powódką i pozwanym, albowiem powódka przedstawiła potwierdzenie przelewu na kwotę 1000 zł, opisane w sposób uprawdopodabniający zawarcie umowy pożyczki. Jako pustawe prana rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał art. 720-724 k.c. Strony w dniu w dniu 14 września 2006r. umowę pożyczki kwoty 35.000 zł, pozwany zwrócił powódce jedynie 1000 zł. Powódka wypowiedziała pozwanemu zawartą umowę pożyczki w piśmie z dnia 21 listopada 2007r. , przy czym pismo to zostało doręczone pozwanemu w dniu 5 września 2011 roku wraz z odpisem pozwu i odpisem nakazu zapłaty. Powódka nie wykazała, aby przedmiotowe pismo zostało doręczone pozwanemu w innym terminie, tak więc Sąd Rejonowy przyjął, iż skuteczne doręczenie wypowiedzenia umowy nastąpiło dopiero wraz z pozwem. Skoro zaś wypowiedzenie zostało doręczone pozwanemu w dniu 5 września 2011 roku, pozwany winien zwrócić pozostałą część pożyczki do dnia 17 października 2011 roku, zaś od dnia 18 października 2011 roku powódka może dochodzić od pozwanego odsetek za opóźnienie.

Pozwany w apelacji zarzucił sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającą na przyjęciu, że strony zawarły w dniu 14 września 2006r. umowę pożyczki, zgodnie z którą powódka pożyczyła pozwanemu kwotę 35 000 zł, że powódka uprawdopodobniła fakt zawarcia umowy pożyczki za pomocą pisma i że przelew kwoty 1000zł z dnia 22 września 2006r. został dokonany przez pozwaną, zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego mającą wpływ na treść orzeczenia to jest art. 246 k.p.c. w związku z art. 74 § 1 k.c. i 74 § 2 k.c. w związku z art. 720 § 2 k.c. poprzez dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu zeznań świadków B. W. i J. J. oraz dowodu z przesłuchania strony na okoliczność zawarcia umowy pożyczki pomiędzy stronami, mimo nie uprawdopodobnienia przez powódkę faktu zawarcia umowy za pomocą pisma. Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Pozwany podkreślił, że sąd pierwszej instancji błędnie przyjął jakoby powódka uprawdopodobniła fakt zawarcia umowy pożyczki za pomocą pisma, przedkładając potwierdzenie przelewu kwoty 1000zł z 22 września 2006r. , podniósł że strona powodowa nie wykazała, że udzieliła umowy pożyczki kwoty 35000 zł, wskazał na wątpliwości co do sądowej oceny zeznań B. W..

Powódka wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego nie mogła odnieść skutku.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, a także podstawę prawną rozstrzygnięcia i unikając zbędnych powtórzeń przyjmuje je za własne.

Pozwany w toku procesu, a także w apelacji cały czas zaprzeczał, że w ogóle pomiędzy stronami została zawarta umowa pożyczki. Treść przelewu kwoty 1000zł z 22 września 2006r. przeczy tym twierdzeniom i jest wystarczającym uprawdopodobnieniem za pomocą pisma, że taka umowa pożyczki została zawarta. W korelacji z zeznaniami powódki i świadków treść tego przelewu dała możliwość ustalenia, że strony zawarły taką umowę pożyczki po dokonaniu sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego przy ulicy (...). Pozwany z tej pożyczki zwrócił kwotę 1000zł, na co jasno wskazuje treść przelewu sporządzona przez pozwanego osobiście. W tym stanie rzeczy Sąd pierwszej instancji prawidłowo dopuścił dowody z zeznań świadków oraz stron na okoliczność treści zawartej umowy pożyczki na podstawie art. 74 §§ 1 i 2 k.c., zgodnie z którym zastrzeżenie formy pisemnej bez rygoru nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności; przepisu tego nie stosuje się, gdy zachowanie formy pisemnej jest zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej. Jednakże mimo niezachowania formy pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych, dowód ze świadków lub dowód z przesłuchania stron jest dopuszczalny, jeżeli obie strony wyrażą na to zgodę, jeżeli żąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą albo jeżeli fakt dokonania czynności prawnej będzie uprawdopodobniony za pomocą pisma.

Ocena zeznań świadków i stron przeprowadzona przez Sąd pierwszej instancji mieści się w granicach wytyczonych przez art. 233 § 1 k.p.c., jest zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze na mocy art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i 108 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, a złożyło się na nie wynagrodzenie pełnomocnika powódki w wysokości 1.200 zł, zgodnie § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 z późniejszymi zmianami).

SSO Gabriela Sobczyk SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion - Hajduk