Sygn. akt VU 28/15
Dnia 14 stycznia 2015r.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR(del.) M. Foltyn-Banaszczyk
Protokolant: asyst. sędz. M. Marut- Czapla
po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 roku w Piotrkowie Tryb.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy M. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o prawo do renty rodzinnej
postanawia:
odrzucić odwołanie.
Decyzją z dnia 13 listopada 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawcy- M. K. przyznania prawa do renty rodzinnej po zmarłym w dniu 6 lipca 1999 roku ojcu -Z. K..
Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 21 października 2014 roku, w którym stwierdzono, iż wnioskodawca, który naukę w szkole zakończył w dniu 31 sierpnia 1991 roku, choć jest trwale i całkowicie niezdolny do pracy, to orzeczona niezdolność powstała u niego po tej dacie ( tj. po 31 sierpnia 1991 roku); co za tym idzie wnioskodawca nie spełnia warunków do przyznania świadczenia.
Powyższe orzeczenie przesłane pod wskazany adres odebrała w dniu 24 października 2014 roku matka wnioskodawcy (poświadczenie k. 16 verte w aktach organu rentowego), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.
Wnioskodawca nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 18 grudnia 2014 roku wniósł odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji ZUS.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Odwołanie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.
Z akt sprawy wynika bezspornie, że wnioskodawca M. K. nie wniósł w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 21 października 2014 roku, mimo, że w dniu 24 października 2014 roku odpis orzeczenia odebrała matka wnioskodawcy, co potwierdziła własnoręcznym podpisem(k.16 akt ZUS). Doręczone orzeczenie zawierało pouczenie o sposobie i terminie zaskarżenia.
Tymczasem dopiero w dniu 18 grudnia 2014 roku , czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wnioskodawca wniósł bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS tj. daty powstania przedmiotowej niezdolności M. K. do pracy . Kwestionując decyzję, którą odmówiono wnioskodawcy prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu, wnioskodawca w istocie kwestionuje również przedmiotowe orzeczenie (por. SN w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).
Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.