Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Tadeusz Dereń

Protokolant Magda Biernat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2014 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa A. R.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W. i P. B. U. K. z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 9235 zł

I.  zasądza od strony pozwanej P. B. U. K. z siedzibą w W. na rzecz powódki A. R. kwotę 9235 zł (dziewięć tysięcy dwieście trzydzieści pięć złotych) z ustawowymi odsetkami od kwoty 8035 zł od dnia 25 lipca 2013 roku i od kwoty 1200 zł od dnia 26 marca 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  umorzyć postępowanie w stosunku do strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.;

IV.  zasądza od strony pozwanej P. B. U. K. z siedzibą w W. na rzecz powódki A. R. kwotę 3030,20 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

V.  zasądza od powódki A. R. na rzecz strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IC 1500/12

UZASADNIENIE

Powódka A. R. wniosła pozew przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 8.035,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 6.08.2012 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu w wysokości 1.619,00 zł, w tym 1200 zł kosztów zastępstwa.

W uzasadnieniu pozwu podała, że w dniu 12.03.2011 r. w Z. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym kierujący ciągnikiem siodłowym marki S. (...) nr rejestracyjny (...) wraz z naczepą stanowiącym własność A. s.r.o. w O. nie zachowując bezpiecznej odległości uderzył w tył pojazdu marki S. (...) nr rejestracyjny (...) prowadzonego przez M. R., z którym podróżowała powódka jako pasażer obok kierowcy.

Sprawca wypadku został ukarany mandatem karnym. Na skutek zdarzenia powódka doznała obrażeń ciała w postaci skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa, stłuczenia odcinka L-S kręgosłupa, odczuwała trudności w swobodnym poruszaniu głową, sztywnienia w okolicach karku, bóle i zawroty głowy oraz drętwienie w obu dłoniach, co wiązało się z koniecznością zażywania leków przeciwbólowych.

Powódka chodziła w kołnierzu ortopedycznym S. przez okres trzech tygodni oraz uczęszczała na zabiegi fizjoterapeutyczne w okresie od dnia 26.04.2011 r. do dnia 10.05.2011 r..

Pismem z dnia 6.07.2012 r. powódka wezwała stronę pozwaną do zapłaty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kosztów leczenia i rehabilitacji w terminie do dnia 6.08.2012 r.

Powódka otrzymała zadośćuczynienie w kwocie 2000 zł i zwrot kosztów leczenia w kwocie 161,50 zł.

Powódka domaga się dalszego zadośćuczynienia w kwocie 8000 zł oraz zwrot kosztów leczenia w kwocie 35 zł, gdyż wypłacona kwota 2000 zł tytułem zadośćuczynienia jest nieadekwatna do rozmiaru krzywd doznanych przez powódkę w związku z wypadkiem z dnia 12.03.2011 r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg. norm przepisanych podnosząc, iż pozwana nie ponosi odpowiedzialności za zdarzenie z dnia 12.03.2011 r., bowiem brak jest po stronie pozwanej legitymacji procesowej biernej mimo, iż przyjęła zgłoszenie szkody i na podstawie postępowania likwidacyjnego przyznała powódce kwotę 2000 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz 161,50 zł z tytułu zwrotu poniesionych kosztów leczenia.

Strona pozwana wskazała, że w przedmiotowej sprawie odpowiedzialność odszkodowawczą ponosi Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – zgodnie z art. 123 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22.05.2003 r. (Dz.U. z 16 lipca 2003 r.). Ponadto wskazała, że wypłacając powódce kwotę 2000 zł z tytułu zadośćuczynienia wypełniła w całości obowiązek odszkodowawczy względem powódki, zaś ustalając wysokość zadośćuczynienia uwzględniła wszystkie okoliczności wpływające na rozmiar doznanej przez powódkę krzywdy.

Pismem procesowym z dnia 22.04.2013 r. powódka wniosła, z ostrożności procesowej, w oparciu o przepis art. 194 § 1 k.p.c. o wezwanie Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z/s w W. do udziału w sprawie w charakterze strony pozwanej.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 13 maja 2013 r. wezwano do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z siedzibą w W..

W odpowiedzi na pozew P. B. U. K. z/s w W. wniosło o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych podnosząc, iż w związku z kolizją posiada legitymację procesową bierną ale roszczenia powódki są nieuzasadnione i nieudowodnione, gdyż przyznana powódce kwota 2000 zł tytułem zadośćuczynienia jest adekwatna do rozmiaru doznanej krzywdy, stopnia natężenia cierpień fizycznych, ich długotrwałości i poniesionego uszczerbku na zdrowiu, zaś odnośnie kwoty 35 zł tytułem kosztów leczenia, to ubezpieczyciel prowadzący likwidację szkody powódki nie wymagał od niej przedstawienia zaświadczenia o stanie leczenia i w związku z tym w/w kwota jest nieuzasadniona.

Nadto przyznanie odsetek od kwoty zadośćuczynienia winno nastąpić od daty wyrokowania przez sąd pierwszej instancji, zaś powódka nie wzywała pozwanego do zapłaty a wezwanie takie kierowała jedynie do pozwanego ad.1.

Na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. pełnomocnik powódki cofnął pozew w stosunku do strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z/s w W. bez zrzeczenia się roszczenia.

Pismem procesowym z dnia 20.02.2014 r. pełnomocnik (...) S.A. wyraził zgodę na cofnięcie powództwa, jednocześnie wnosząc o zasądzenie kosztów procesu (k.154 akt).

Pismem procesowym z dnia 16.01.2014 r. (k.129) powódka rozszerzyła żądanie pozwu do kwoty 9.235,00 zł, w tym 9200 zł tytułem zadośćuczynienia.

W wyniku postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 12 marca 2011 r. w miejscowości Z. A. R. uczestniczyła w kolizji drogowej jako pasażer samochodu osobowego marki S. (...) numer rejestracyjny (...), którym kierował mąż powódki – M. R.. Sprawcą kolizji był kierujący samochodem ciężarowym marki S. (...) numer rejestracyjny (...) obywatel Czech, który nie zachował należytej ostrożności uderzając w tył samochodu S. (...).

Sprawca zdarzenia komunikacyjnego został ukarany mandatem przez wezwaną na miejsce zdarzenia policję. Sprawca wypadku posiadał Zieloną Kartę, zaś pojazd marki S. był ubezpieczony od odpowiedzialności w A. P. A.S. z siedzibą w P..

/dowód: -przesłuchanie powódki, k.105,

-akta szkody płyta CD, k. 38,

-notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym w aktach szkody/

Pismem z dnia 6 lipca 2012 r. powódka wezwała (...) S.A. w W. do zapłaty kwoty 15.196,50 zł, w tym 15.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia i 196,50 zł tytułem kosztów leczenia, w terminie do dnia 6.08.2012 r.

Pozwany (...) S.A. potwierdził przyjęcie zawiadomienia o szkodzie i działając jako nominowany korespondent czeskiego towarzystwa ubezpieczeń, po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, wypłacił powódce kwotę 2000 zł, tytułem zadośćuczynienia i kwotę 161,50 zł z tytułu zwrotu poniesionych kosztów leczenia.

/dowód: -wezwanie powódki z 6.07.2012 r.,

k. 18,

-pismo (...) S.A. z 19.07.2012 r., k. 22,

-decyzja o przyznaniu odszkodowania, k. 24,

-akta szkody płyta CD, k. 38,

-umowa o współpracy A. P. A.S. i (...) S.A. z tłumaczeniem, k. 69, k. 82/

Uderzenie w tył samochodu S. (...) było gwałtowne i powódka „poleciała” w przód a następnie w tył, miała zapięte pasy bezpieczeństwa. Dolegliwości zdarzenia komunikacyjnego powódka zaczęła odczuwać po kilku godzinach, kiedy to wystąpiły bóle głowy, karku i w okolicy ramion. Po dwóch dniach – w poniedziałek – powódka zgłosiła się do lekarza rodzinnego, który zalecił noszenie kołnierza ortopedycznego na szyję i leki przeciwbólowe. Powódka nosiła kołnierz przez okres trzech tygodni. Kontynuowała leczenie u chirurga, który na podstawie zdjęcia rentgenowskiego stwierdził uraz odcinka szyjnego kręgosłupa oraz spłycenie lordozy. Następnie powódka uczęszczała na zabiegi fizjoterapeutyczne w okresie od 26.04.2011 r. do 10.05.2011 r.

Do chwili obecnej powódka, w związku z wypadkiem, odczuwa bóle i zawroty głowy, bóle w odcinku kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem do obu rąk, drętwienie palców rąk.

Kwota 35 zł obejmuje koszty wydania zaświadczenia o zakończeniu leczenia oraz koszty związane z opisem przez lekarza chirurga w dniu 16 maja 2011 r. zdjęcia rentgenowskiego.

/dowód: -przesłuchanie powódki, k. 105,

-dokumentacja medyczna powódki,

k. 8-11,

-akta szkody płyta CD, k. 38,

-zaświadczenie lekarskie z 16.05.2011 r., k. 12,

-rachunek z 16.05.2011 r. na kwotę 35 zł , k. 60,

-paragon z 16.05.2011 r. na kwotę 35 zł, k. 61/

W wyniku zdarzenia komunikacyjnego z dnia 12.03.2011 r. powódka doznała urazu głowy (bez utraty przytomności) ze stresem ujemnym pourazowym – bóle i zawroty głowy – oraz urazu odcinka szyjnego kręgosłupa - z zespołem bólowym szyjnym pourazowym, z zaznaczonym ograniczeniem ruchomości i rwą parestetyczną obustronną.

Uszczerbek na zdrowiu powódki w związku z wypadkiem z dnia 12.03.2011 r. wynosi 5%.

Wypadek komunikacyjny skutkuje do chwili obecnej bólami i zawrotami głowy, bólami kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, parastezjami kończyn górnych, zmuszając powódkę do przyjmowania leków przeciwbólowych oraz utrudniając czynności życia codziennego jak i pracę zawodową. W przyszłości wskazana będzie kontynuacja leczenia usprawniającego. Sprawność fizyczna powódki została upośledzona w wyniku przebytego urazu.

/dowód: -opinia biegłych sądowych z zakresu neurologii H. A. i z zakresu (...). J., k. 119/

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym jest w sprawie, iż w dniu 12 marca 2011 r. w miejscowości Z. powódka A. R. uczestniczyła w kolizji drogowej jako pasażer samochodu osobowego marki S. (...), którym kierował mąż powódki – M. R., zaś sprawcą kolizji był kierującym samochodem ciężarowym marki S. (...) obywatel Czech, który nie zachował należytej ostrożności uderzając w tył samochodu S. (...).

Sprawca zdarzenia komunikacyjnego został ukarany mandatem karnym, posiadał Zieloną Kartę, zaś pojazd marki S. był ubezpieczony od odpowiedzialności w A. P. A.S. z siedzibą w P..

Bezspornym jest również, iż powódka zgłosiła szkodę w (...) S.A. z/s w W., który działając jako nominowany korespondent czeskiego towarzystwa ubezpieczeń, po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, wypłacił powódce kwotę 2000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 161,50 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Wezwane do udziału w sprawie w charakterze pozwanego P. B. U. K. z siedzibą w W. nie kwestionowało okoliczności zdarzenia oraz przyjęło odpowiedzialność za skutki wypadku powódki z dnia 12 marca 2011 roku na podstawie przepisu art. 19 ust.3 w związku z art. 123 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. F. G. i. P. B. U. K. (Dz.U. z 2003.124. (...) ze zm.).

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego a zwłaszcza przesłuchania powódki, dokumentacji medycznej leczenia powódki oraz opinii biegłych sądowych H. A. i M. J. Sąd uznał, że wypłacone powódce przez (...) S.A. świadczenie z tytułu zadośćuczynienia w wysokości 2000 zł jest zbyt niske a odmowa wypłaty dalszego zadośćuczynienia niezasadna.

Zgodnie z przepisem art. 445 § 1 k.c. Sąd może w wypadkach wskazanych w art. 444 k.c., przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Ze względu na niewymierność krzywdy, określenie w konkretnym przypadku odpowiedniej sumy pozostawione zostało sądowi, zaś sąd korzysta z daleko idącej swobody, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, mających wpływ na rozmiar krzywdy.

Pojęcie krzywdy mieści w sobie wszelkie ujemne następstwa uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, zarówno w postaci doznanych cierpień fizycznych jak i psychicznych.

Przepisy Kodeksu cywilnego nie zawierają żadnych kryteriów, jakie należy uwzględnić, przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego, zaś zadośćuczynienie pieniężne przewidziane w art. 445 § 1 k.c. ma charakter kompensacyjny. Wysokość zadośćuczynienia musi przedstawiać, jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość, wynagrodzić doznany ból i cierpienie, zaś kwotowe oznaczenie należnego zadośćuczynienia, powinno być utrzymane w rozsądnych granicach z uwzględnieniem doznanej krzywdy jak i aktualnych stosunków majątkowych oraz poziomu życia społeczeństwa co, zdaniem Sądu, nie podważa w żaden sposób kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia.

Z dokumentacji medycznej leczenia powódki oraz opinii biegłych sądowych – neurochirurga i z zakresu ortopedii –jednoznacznie wynika, że powódka w wyniku wypadku z dnia 12.03 2011 r. doznała urazu głowy ze stresem ujemnym pourazowym – z bólami i zawrotami głowy – urazu odcinka szyjnego kręgosłupa z zespołem bólowym szyjnym pourazowym z zaznaczonym ograniczeniem ruchomości i rwą parestetyczną obustronną, zaś uszczerbek na zdrowiu powódki, pozostający w związku przyczynowym z wypadkiem, wynosi 5%.

Jak ponadto wynika z opinii biegłych oraz przesłuchania powódki, wypadek z dnia 12.03.2011 r. skutkuje do chwili obecnej bólami i zawrotami głowy, bólami kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, parastezjami kończyn górnych, a których dolegliwości powódka nie miała przed przedmiotowym zdarzeniem.

Nadto powódka przez okres trzech tygodni nosiła kołnierz ortopedyczny, była zmuszona przebyć leczenie rehabilitacyjne, zaś obecne dolegliwości, związane z wypadkiem, utrudniają czynności życia codziennego jak i pracę zawodową zwłaszcza mając na uwadze, że powódka jest funkcjonariuszem policji, gdzie wymagana jest szczególna sprawność fizyczna a ta została upośledzona w wyniku przebytego urazu. Również w przyszłości wskazana będzie u powódki kontynuacja leczenia usprawniającego.

Zatem mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności – w tym rozmiar doznanych przez powódkę cierpień fizycznych i psychicznych, doznany ból podczas leczenia, długi okres leczenia i związane z tym ograniczenia przez dłuższy czas aktywności życiowej, m.in. konieczność noszenia przez okres trzech tygodni kołnierza ortopedycznego, młody wiek powódki, aktualne dolegliwości związane z bólami i zawrotami głowy oraz bólami kręgosłupa szyjnego, konieczność zażywania leków przeciwbólowych, utrudnienia czynności życia codziennego jak i pracy zawodowej, związane z upośledzeniem sprawności fizycznej powódki oraz uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%, Sąd uznał za odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego należnego powódce kwotę 11 200 zł w nawiązaniu również zarówno do przeciętnego poziomu życia społeczeństwa i jego zasobności, mając na uwadze także wysokość sum zasądzonych w podobnych przypadkach w tut. Sądzie.

W związku z powyższym ustaloną wysokość zadośćuczynienia pieniężnego należnego powódce w kwocie

11 200 zł należało zmniejszyć o kwotę 2000 zł, która powódka otrzymała od (...) S.A., a w związku z tym tytułem dalszego zadośćuczynienia zasądzić od strony pozwanej Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych na rzecz powódki kwotę 9200 zł.

Odnośnie odsetek ustawowych od zasądzonej kwoty zadośćuczynienia, Sąd uwzględnił odsetki od kwoty 8000 zł od dnia 25.07.2013 r. mając na uwadze, iż powódka nie wzywała strony pozwanej P. B. U. K. z/s w W. do zapłaty, zaś ewentualne odsetki od dnia doręczenia odpisu pozwu, tj. 24.05.2013 r. (k.92) winny być uwzględnione, mając na uwadze dodatkowy termin 60 dni wynikający z art. 130 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. F. G. i. P. B. U. K., a zatem od 25.07.2013 r. na podstawie art. 455 k.c. w zw. z art. 481 k.c. , zaś od kwoty 1200 zł, o którą powódka rozszerzyła żądanie pozwu, od dnia 26.03.2014 r. przy uwzględnieniu okresu 7 dni na doręczenie pozwanemu pisma z 16.01.2014 r. rozszerzającego żądanie oraz 60 dni zgodnie z w/w przepisem art. 130.

Sąd nie podzielił stanowiska strony pozwanej, iż odsetki należą się poszkodowanemu dopiero od dnia wyrokowania, gdyż w razie wyrządzenia szkody odsetki należą się zgodnie z art. 455 k.c. przy ewentualnym, uwzględnieniu dodatkowych przepisów wynikających m.in. z cyt. wyżej ustawy z dnia 22.05.2003 r., zaś zasądzenie odsetek od dnia wyrokowania prowadzi w istocie do ich umorzenia za okres sprzed daty wyroku co, zdaniem Sądu, stanowi nieuzasadnione uprzywilejowanie dłużnika, skłaniając go niekiedy do jak najdłuższego zwlekania z opóźnionym świadczeniem pieniężnym, w oczekiwaniu na orzeczenie Sądu.

Na podstawie przepisu art. 444 k.c. uwzględniono kwotę 35 zł tytułem kosztów leczenia, której wysokość i zasadność poniesienia powódka wykazała, potwierdza to też zebrany w sprawie materiał dowodowy. Sąd uznał, że powyższy wydatek, w okolicznościach niniejszej sprawy, był konieczny i celowy, pozostający w związku przyczynowym z doznanymi przez powódkę urazami w wypadku z dnia 12.03.2011 r. Poniesiona kwota 35 zł obejmuje nie tylko koszty wydania zaświadczenia o zakończeniu leczenia ale, co potwierdziła powódka, również koszty związane z opisem przez lekarza chirurga w dniu 16 maja 2011 r. zdjęcia rentgenowskiego odcinka szyjnego kręgosłupa, które powódka przedłożyła ubezpieczycielowi.

Zatem twierdzenia pozwanego, że koszty leczenia powódki nie mogą obejmować w/w kwoty są bezzasadne, gdyż niewątpliwie, gdyby powódka nie uległa wypadkowi w dniu 12.03.2011 r., to również nie musiałaby ponosić przedmiotowych kosztów, które są ściśle związane z tym wypadkiem.

Odnośnie odsetek ustawowych od kwoty 35 zł Sąd uwzględnił od dnia 25.07.2013 r. z uzasadnieniem jak w zakresie zasądzonej kwoty 8000 zł tytułem zadośćuczynienia.

Wobec powyższego dalej idące powództwo w zakresie żądanych odsetek ustawowych od kwoty 9235 zł, ponad uwzględnione, Sąd oddalił (pkt II wyroku).

Nadto wskazać należy, że pojęcie „wszelkie koszty” z art. 444 k.c. oznacza koszty różnego rodzaju, których nie da się z góry określić, a których ocena, na podstawie okoliczności sprawy, należy do Sądu (vide: wyrok SN z 9.01.2008 II CSK 425/07).

Na podstawie art. 355 k.p.c. Sąd umorzył postępowanie w stosunku do pozwanego (...) S.A. z/s w W..

O kosztach procesu (pkt IV wyroku) Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. i na koszty w kwocie 3030,20 zł składa się kwota 462 zł opłaty sądowej od pozwu, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 1351,20 zł koszty opinii biegłych sądowych i kwota 1200 kosztów zastępstwa (§6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz.U. nr 163 poz.1349 ze zm.).

Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego (...) S.A. kwotę 1200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, obejmującą koszty zastępstwa adwokackiego (§ 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – Dz. U. nr 163 poz. 1348 ze zm.) na podstawie przepisu art. 98 k.p.c., gdyż cofający pozew jest niewątpliwie stroną przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach sądowych, zaś złożenie na podstawie art. 109 § 1 k.p.c. wniosku o zwrot kosztów postępowania (w przedmiotowej sprawie już w odpowiedzi na pozew, k. 34 (...) S.A. złożył wniosek o zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg. norm przepisanych) jest skuteczne także wtedy, gdy postępowanie kończy się umorzeniem wskutek cofnięcia pozwu i nie jest w takiej sytuacji wymagany dodatkowy wniosek pozwanego o zwrot kosztów na podstawie art. 203 § 3 k.p.c. (vide: postanowienie SN z 26.07.2012 r. – II CZ 73/12) – pkt V wyroku.

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, należało orzec jak w sentencji.