Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu VI Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący SSR Łukasz Kozakiewicz

Protokolant Ewelina Dulian

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2015r.na rozprawie sprawy

z powództwa Stowarzyszenie (...) w W.

przeciwko B. J.

o zapłatę 5 150,09 zł

I.  zasądza od pozwanej B. J. na rzecz powoda Stowarzyszenia (...) w W. kwotę 3.672,95 zł (trzy tysiące sześcset siedemdziesiąt dwa złote 95/100) wraz z ustawowymi odsetkami:

—

od kwoty 210,70 zł od dnia 28 sierpnia 2012r.,

—

od kwoty 271,80 zł od dnia 21 września 2012r.,

—

od kwoty 236,78 zł od dnia 18 października 2012r.,

—

od kwoty 233,24 zł od dnia 24 listopada 2012r.,

—

od kwoty 247,35 zł od dnia 26 grudnia 2012r.,

—

od kwoty 202,00 zł od dnia 29 stycznia 2013r.,

—

od kwoty 242,90 zł od dnia 1 marca 2013r.,

—

od kwoty 206,43 zł od dnia 21 marca 2013r.,

—

od kwoty 266,63 zł od dnia 21 kwietnia 2013r.,

—

od kwoty 222,23 zł od dnia 19 maja 2013r.,

—

od kwoty 239,16 zł od dnia 22 czerwca 2013r.,

—

od kwoty 174,93 zł od dnia 19 lipca 2013r.,

—

od kwoty 214,34 zł od dnia 20 sierpnia 2013r.,

—

od kwoty 176,36 zł od dnia 23 września 2013r.,

—

od kwoty 148,92 zł od dnia 19 października 2013r.,

—

od kwoty 220,40 zł od dnia 23 listopada 2013r.,

—

od kwoty 158,78 zł od dnia 22 grudnia 2013r.,

za zapłatę której pozwana odpowiedzialna jest solidarnie wraz z J. J., zobowiązanym na podstawie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 28 lipca 2014r., sygn. akt VI GNc 819/14,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 697,18 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem kosztów procesu – za zapłatę której pozwana odpowiedzialną jest solidarnie z J. J., zobowiązanym na podstawie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 28 lipca 2014r., sygn. akt VI GNc 819/14 .

UZASADNIENIE

Powód – Stowarzyszenie (...) w W. wniósł o zasądzenie od pozwanych – B. J. i J. J. solidarnie kwoty 5.150,09 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 545,10 zł od dnia 28 sierpnia 2012r., od kwoty 271,80 zł od dnia 21 września 2012r., od kwoty 254,82 zł od dnia 18 października 2012r., od kwoty 279,40 zł od dnia 24 listopada 2012r., od kwoty 266,38 zł od dnia 26 grudnia 2012r., od kwoty 464,62 zł od dnia 29 stycznia 2013r., od kwoty 303,44 zł od dnia 1 marca 2013r., od kwoty 272,40 zł od dnia 21 marca 2013r., od kwoty 266,63 zł od dnia 21 kwietnia 2013r., od kwoty 288,95 zł od dnia 19 maja 2013r., od kwoty 276,97 zł od dnia 22 czerwca 2013r., od kwoty 174,93 zł od dnia 19 lipca 2013r., od kwoty 251,69 zł od dnia 20 sierpnia 2013r., od kwoty 176,36 zł od dnia 23 września 2013r., od kwoty 297,84 zł od dnia 19 października 2013r., od kwoty 440,80 zł od dnia 23 listopada 2013r., od kwoty 317,56 zł od dnia 22 grudnia 2013r. oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu podał, że w wyniku wykształconej i akceptowanej przez współwłaścicieli praktyki, sprawuje zarząd nieruchomością wspólną, do której przysługuje mu prawo współużytkowania wieczystego. Prawo takie, w udziale 3/74 przysługuje także pozwanym, którzy nie partycypują w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej w zakresie 2/74 udziału.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 28 lipca 2014r., sygn. akt VI GNc 819/14 nakazano pozwanym, aby zapłacili solidarnie na rzecz powoda kwotę 5.150,09 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 545,10 zł od dnia 28 sierpnia 2012r., od kwoty 271,80 zł od dnia 21 września 2012r., od kwoty 254,82 zł od dnia 18 października 2012r., od kwoty 279,40 zł od dnia 24 listopada 2012r., od kwoty 266,38 zł od dnia 26 grudnia 2012r., od kwoty 464,62 zł od dnia 29 stycznia 2013r., od kwoty 303,44 zł od dnia 1 marca 2013r., od kwoty 272,40 zł od dnia 21 marca 2013r., od kwoty 266,63 zł od dnia 21 kwietnia 2013r., od kwoty 288,95 zł od dnia 19 maja 2013r., od kwoty 276,97 zł od dnia 22 czerwca 2013r., od kwoty 174,93 zł od dnia 19 lipca 2013r., od kwoty 251,69 zł od dnia 20 sierpnia 2013r., od kwoty 176,36 zł od dnia 23 września 2013r., od kwoty 297,84 zł od dnia 19 października 2013r., od kwoty 440,80 zł od dnia 23 listopada 2013r., od kwoty 317,56 zł od dnia 22 grudnia 2013r. oraz kwotę 1.280,- zł tytułem kosztów procesu.

W sprzeciwie od tego nakazu zapłaty pozwana B. J. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Przyznała, że przysługuje jej – wraz z J. J. – udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości wspólnej. Zarzuciła jednak, że powód nie uzyskał zgody współużytkowników wieczystych na sprawowane czynności zarządczych i dokonywanie rozliczeń ani na sposób tych rozliczeń. Nadto do 2013r. kosztami utrzymania nieruchomości wspólnej obciążani byli jedynie współużytkownicy wieczyści korzystający z pawilonów handlowych, co przekładało się na udział w tych kosztach wynoszący 1/56. Zmiana tych zasad nie została uzgodniona. Podniosła, że wysokość kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej nie została dowiedziona oraz że posiadane przez nią poza pawilonem handlowym, dwie działki nie generują żadnych kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.

Wniesiony przez pozwanego J. J. sprzeciw od tego nakazu zapłaty, został odrzucony prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 14 października 2014r., sygn. akt VI GNc 819/14.

Sąd ustalił.

Strony są współużytkownikami wieczystym nieruchomości położonej w W., przy ul. (...), składającej się z działki Nr (...), niezabudowanej, stanowiącej ciąg komunikacyjny pieszy i jezdny oraz Nr (...) zabudowanej, stanowiącej ciąg komunikacyjny pieszy i jezdny i współwłaścicielami posadowionego na niej budynku – powód w udziale 7/74; pozwana wraz z J. J. w udziale 3/74. Na nieruchomości urządzone jest targowisko. Nadto pozwana wraz z J. J. jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości składającej się z działek Nr (...).

Dowód: odpis z księgi wieczystej KW Nr (...) – k. 13 – 36, wyrys z mapy – k. 37, umowa darowizny Rep. A Nr (...)– k. 39 – 43.

Udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W., przy ul. (...), składającej się z działki Nr (...) pozwana wraz z J. J. uzyskała w wyniku darowizny ze strony powoda. Przyjmując darowiznę, pozwana (wraz z J. J.) zobowiązała się do uczestniczenia w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej, w szczególności: oświetlenia, odśnieżania i utrzymania czystości, dozorowania i konserwacji.

Dowód: umowa darowizny Rep. A Nr (...)– k. 39 – 43.

Powód wykonuje czynności zarządcze w odniesieniu do nieruchomości położonej w W., przy ul. (...), składającej się z działki Nr (...), w tym przyjmuje i rozlicza rachunki za dostawę mediów i usług w tym: energii elektrycznej, dostaw wody i odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, wyżywienia i utrzymania psa, zakupu materiałów i wykonania prac konserwatorskich oraz jest pracodawcą dla pracowników zatrudnionych w związku z utrzymaniem nieruchomości, w tym 3 dozorców, sprzątaczki, księgowej i inkasenta. Koszty utrzymania nieruchomości wspólnej powód pokrywa ze środków pobranych od współużytkowników wieczystych.

Dowód: pismo z dn. 24.11.2013r. z załącznikiem – k. 285 – 287, zeznania świadka W. K. – k. 314, zeznania świadka H. B. – k. 315, przesłuchanie stron (powoda) – k. 332.

W okresie od lipca 2012r. do grudnia 2013r. powód rozliczył między współużytkownikami wieczystymi nieruchomości położonej w W., przy ul. (...), składającej się z działki Nr (...) następujące koszty:

w sierpniu 2012r.:

tj. w łącznej wysokości: 12.716,63 zł

we wrześniu 2012r.:

tj. w łącznej wysokości: 12.407,51 zł

w październiku 2012r.

tj. w łącznej wysokości: 10.480,04 zł

w listopadzie 2012r.

tj. w łącznej wysokości: 9.744,58 zł

w grudniu 2012r.

tj. w łącznej wysokości: 11.759,27 zł

w styczniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 7.560,13 zł

w lutym 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.001,74 zł

w marcu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 11.104,29 zł

w kwietniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 11.668,43 zł

w maju 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 11.346,13 zł

w czerwcu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 13.208,89 zł

w lipcu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 8.815,82 zł

w sierpniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 7.975,56 zł

we wrześniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.042,30 zł

w październiku 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.839,24 zł

w listopadzie 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 11.397,08 zł

w grudniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.655,53 zł.

Dowód: umowy, faktury VAT, rachunki, zestawienia, dowody zapłaty – k. 73 – 267.

Z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, powód obciążył pozwanych należnością odpowiadającą udziałowi wynoszącemu 2/74, wystawiając:



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 334,40 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w lipcu 2012r., z terminem zapłaty w dniu 27 sierpnia 2012r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 210,70 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w sierpniu 2012r., z terminem zapłaty w dniu 27 sierpnia 2012r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 271,80 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości we wrześniu 2012r., z terminem zapłaty w dniu 20 września 2012r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 254,82 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w październiku 2012r., z terminem zapłaty w 17 października 2012r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 279,40 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w listopadzie 2012r., z terminem zapłaty w 23 listopada 2012r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 266,38 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w grudniu 2012r., z terminem zapłaty w 25 grudnia 2012r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 464,62 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w styczniu 2013r., z terminem zapłaty w 28 stycznia 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 303,44 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w lutym 2013r., z terminem zapłaty w 28 lutego 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 272,40 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w marcu 2013r., z terminem zapłaty w 20 marca 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 266,63 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w kwietniu 2013r., z terminem zapłaty w 20 kwietnia 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 288,95 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w maju 2013r., z terminem zapłaty w 18 maja 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 335,89 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w czerwcu 2013r., z terminem zapłaty w 21 czerwca 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 349,86 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w lipcu 2013r., z terminem zapłaty w 18 lipca 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 251,69 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w sierpniu 2013r., z terminem zapłaty w 19 sierpnia 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 235,68 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości we wrześniu 2013r., z terminem zapłaty w 22 września 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 148,92 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w październiku 2013r., z terminem zapłaty w 18 października 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 220,40 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w listopadzie 2013r., z terminem zapłaty w 22 września 2013r.,



rachunek Nr (...) na kwotę 158,78 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w grudniu 2013r., z terminem zapłaty w 21 grudnia 2013r.

Dowód: faktury VAT – k. 45 – 45, 61 – 62, rachunek – k. 64, potwierdzenia nadania i doręczenia – k. 66 – 68.

Nadto powód z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej obciążył pozwaną należnością odpowiadającą udziałowi wynoszącemu 1/74 w związku z korzystaniem z pawilonu handlowego, wystawiając:



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 39,59 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w październiku 2013r., z terminem zapłaty w 18 października 2013r.,



fakturę VAT Nr (...) na kwotę 5,19 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w grudniu 2013r., z terminem zapłaty w 14 grudnia 2013r.,



rachunek Nr (...) na kwotę 26,42 zł brutto, tytułem kosztów utrzymania nieruchomości w grudniu 2013r., z terminem zapłaty w 21 grudnia 2013r..

Dowód: faktury VAT – k. 60, 63, rachunek – k. 65.

Pismami z dnia 3 lutego 2014r. powód wezwał pozwaną B. J. oraz H. J. do zapłaty kwoty 1.617,50 zł i kwoty 3.532,59 zł tytułem udziału w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej w okresie od sierpnia 2012r. do grudnia 2013r.

Dowód: wezwania do zapłaty z dn. 3.02.2014r. (x 2) – k. 69, 70.

Pozwani zażądali wykazania uprawnienia powoda do dochodzenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej oraz przedstawienia zestawienia kosztów.

Dowód: pisma z dn. 13.02.2014r. (x 2) – k. 71, 72.

Pozwana uiszcza na rzecz powoda koszty utrzymania nieruchomości wspólnej w wysokości odpowiadającej udziałowi wynoszącemu 1/74.

Dowód: dowód wpłaty Nr (...) – k. 44, dowodu wpłaty Nr (...) – k. 44; bezsporne.

Sąd zaważył.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do zasady i w znacznej część co do wysokości.

Wobec uprawomocnienia się nakazu zapłaty sygn. akt VI GNc 819/14 w stosunku do pozwanego J. J., dalsze postępowanie dotyczyło jedynie roszczenia przeciwko pozwanej B. J. (art. 504 § 2 k.p.c., art. 505 § 2 k.p.c.).

Stan faktyczny sprawy ustalono na podstawie zaoferowanych przez powoda dowodów z dokumentów, prawdziwości i rzetelności których żadna ze stron nie przeczyła, co pozwalało uznać je za miarodajne i właściwe źródło informacji o okolicznościach sprawy. Nadto Sąd przeprowadził dowód z zeznań świadków H. B. i W. K., które okazały się spójne zarówno wzajemnie jak i z pozostałym materiałem dowodowym. Uzupełniająco przeprowadzono dowód z przesłuchania stron, ograniczając go – wobec niestawiennictwa pozwanej wezwanej prawidłowo pod rygorem pominięcia dowodu z jej przesłuchania (k. 316, 329) oraz wniosku jej pełnomocnika o pominięcie dowodu z przesłuchania pozwanej (k. 331) – do przesłuchania przedstawiciela powoda (art. 302 § 1 k.p.c.), którego relacja współgrała z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd oddalił wnioski dowodowe stron, zawarte w pismach procesowych powoda z dnia 5 listopada 2014r. (k. 290, 294) i z dnia 18 lutego 2015r. (k. 333) oraz piśmie procesowym pozwanej z dnia 18 listopada 2014r. (k. 295), gdyż okazały się one spóźnione. Strony zostały zobowiązane do przedstawienia wszelkich twierdzeń i dowodów w terminie tygodniowym pod rygorem pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów (k. 280). Wezwanie w tej sprawie doręczono pełnomocnikowi powoda w dniu 27 października 2014r. (k. 304), zaś pełnomocnikowi pozwanej w dniu 24 października 2014r. (k. 300). Rzeczone wnioski dowodowe złożono po upływie zakreślonego terminu upływającego – dla powoda w dniu 3 listopada 2014r.; dla pozwanej w dniu 1 listopada 2014r. Strony nie usprawiedliwiły przyczyn złożenia wniosków dowodowych z opóźnieniem. Tymczasem jeśli strona, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika została zobowiązana do złożenia wniosków dowodowych w określonym terminie pod rygorem ich pominięcia zgodnie z treścią art. 207 § 3 k.p.c., to warunkiem koniecznym dopuszczenia dowodu zgłoszonego później jest wykazanie, iż potrzeba jego powołania wyniknęła już po wyznaczonym terminie ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 17 października 2013r., sygn. akt I ACa 1018/13, LEX Nr 1416503). Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania, że dopuszczenie wnioskowanych dowodów, mimo że stanowiły one jedynie dokumenty, doprowadziłoby do przedłużenia postępowania, gdyż strony żądałyby umożliwienia im ustosunkowania się do zgłaszanych przez przeciwnika dowodów i powołania dalszych dowodów. Dotyczyło to w szczególności dowodów zgłoszonych w piśmie procesowym powoda z dnia 18 lutego 2015r., co do których pozwana zapowiedziała wniosek mający na celu weryfikację tych dowodów z wykorzystaniem wiadomości specjalnych (k. 375). Rygory przewidziane przepisem art. 207 k.p.c. mają na celu przeciwdziałanie takim praktykom, obligując strony do zgłaszania wszystkich wniosków dowodowych wraz z pierwszym pismem procesowym i umożliwiając koncentrację materiału dowodowego oraz sprawne zakończenie postępowania.

Na podstawie przeprowadzonych dowodów, ustalono istotne okoliczności sprawy obejmujące istnienie współwłasności nieruchomości położonej w W., przy ul. (...) oraz wielkość przysługującego pozwanej udziału w prawie jej użytkowania wieczystego, wysokość kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, fakt ich rozliczania przez powoda oraz obciążenia pozwanej częścią tych kosztów.

Zarówno fakt istnienia wielu użytkowników wieczystych w/w nieruchomości jak i wysokość przysługującego pozwanej w niej udziału pozostawały w istocie niesporne. Pozwana (wraz z J. J.) otrzymała bowiem w darowiźnie udział wynoszący 3/74 w przedmiotowej nieruchomości. Pozwana jest użytkownikiem wieczystym trzech działek wchodzących w skład kompleksu stanowiącego targowisko położone w W. przy ul. (...). Jedna z tych działek stanowi pawilon handlowych, zaś dwie są działkami niezabudowanymi. Nieruchomość wspólna obejmuje ciągi komunikacyjne i budynek administracyjny.

Spornym w niniejszej sprawie pozostawał wymiar, w jakim pozwana wina być obciążana kosztami utrzymania nieruchomości wspólnej a także wysokość tych kosztów oraz prawo powoda do ich rozliczania.

Zgodnie z art. 207 k.c., pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Powołany przepis określa zasady partycypowania współwłaścicieli (współużytkowników wieczystych) w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej – uzależniając je od wysokości udziałów we wspólnym prawie. Oznacza to, że pozwana winna uczestniczyć w kosztach utrzymania nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) w wymiarze 3/74, gdyż w takim udziale przysługuje jej prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości. Ustawodawca nie uzależnił zasad rozliczania od sposobu korzystania z nieruchomości przez współużytkowników. Tym bardziej nie może mieć wpływu na te zasady, sposób korzystania przez pozwaną z jej własnej nieruchomości (działkę Nr (...)), pozostających jedynie w funkcjonalnym związku z nieruchomością wspólną. Oczywiście właściciele są uprawnieni do odmiennego ustalenia zasad ponoszenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. W niniejszej sprawie jednak pozwana – którą w tym zakresie obciążał ciężar dowodu – nie podjęła inicjatywy procesowej w celu wykazania istnienia takich zasad. Podkreślenia przy tym wymaga, że w umowie darowizny z dnia 22 maja 2006r., Rep. A Nr (...), pozwana (wraz z J. J.), zobowiązała się do ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w wysokości adekwatnej do posiadanego udziału w prawie użytkowania wieczystego i własności budynku (§ 7). W konsekwencji, Sąd uznał, że pozwana winna uczestniczyć w kosztach utrzymania nieruchomość w wymiarze odpowiadającym 3/74.

W tym miejscu wskazać należy, że nieuprawnionymi okazały się zarzuty pozwanej co do zmiany sposób rozliczania kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Po pierwsze twierdzenia te nie zostały wykazane; po wtóre zaś – nowy sposób rozliczania miał obowiązywać od 2014r., zaś powód dochodził roszczenia obejmującego koszty utrzymania nieruchomości w okresie od lipca 2012r. do grudnia 2013r.

Powód swoje roszczenie opierał na założeniu, że sprawując zarząd nieruchomością wspólną, był uprawniony do rozliczenia obciążających ją kosztów utrzymania między współużytkownikami wieczystymi. Podkreślenia wymaga, że – poza incydentalnymi wypadkami – powód kosztów tych nie ponosił samodzielnie, by następnie żądać od współużytkowników wieczystych ich zwrotu (świadek H. B. – k. 315, powód – k. 332). Co do zasady dokonywał on rozliczenia kosztów przypadających w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu), a następnie pokrywał je ze środków pobranych od współużytkowników wieczystych.

Stosownie do art. 200 k.c., każdy ze współwłaścicieli jest obowiązany do współdziałania w zarządzie rzeczą wspólną. Powód, będąc osobą prawną, podjął się wykonywania czynności zarządczych w stosunku do nieruchomości wspólnej i stan ten był akceptowany przez współużytkowników wieczystych. Wskazać jednocześnie należy, że na równi z umową o ustanowienie zarządu należy traktować sytuację, gdy przez czynności konkludentne doszło do faktycznego wykonywania zarządu przez jednego współwłaściciela. Do takiego zarządu mają także zastosowanie wszystkie zasady określone przepisami art. 200 i nast. k.c. ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2005 r. III CK 504/04, LEX nr 151662). O zawarciu umowy o sprawowanie zarządu decydować może zatem również sam fakt ich wykonywania, bez konieczności uzyskania wyraźnej zgody pozostałych współużytkowników wieczystych. W niniejszej sprawie bezspornym jest, że powód czynności zarządcze wykonywał, podejmując działania mające na celu zachowanie nieruchomości wspólnej we właściwym stanie oraz dokonując rozliczenia kosztów jej utrzymania. Twierdzenia pozwanej o braku zgody współużytkowników w tym zakresie, nie doczekały się przekonujących dowodów, zaś jej zachowanie przeczy tezom stawianym w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Pozwana uczestniczyła bowiem kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej w wymiarze 1/74, uiszczając odpowiednie kwoty na rzecz powoda. Nie podobna przy tym twierdzić, że oznaczało to zgodę na sprawowanie zarządu nieruchomością jedynie w odniesieniu do części kosztów skoro nie można ich powiązać z odpowiednią częścią nieruchomości. Co więcej pozwana wyraziła wolę zmiany zarządcy przedmiotową nieruchomością, składając podpis pod załącznikiem do pisma z dnia 24 listopada 2013r. (k. 285) zawierającego takie żądanie, skierowanego do powoda. W piśmie tym domagano się również zakończenia spraw dotyczących nieruchomości w roku 2013 i przekazania dokumentacji nowemu zarządcy. Jeśli zatem pozwana domagała się (wraz z innymi współużytkownikami wieczystymi) zmiany zarządcy, to należało uznać, że akceptowała fakt, że dotychczasowy zarząd sprawował powód (art. 234 k.p.c.). Wypada również zauważyć, że współużytkownicy wieczyści byli by uprawnieni do samodzielnego postanowienia o zmianie sposobu zarządzania nieruchomością. Mogliby też osobiście zarząd taki sprawować. Sytuacja taka miała miejsca dopiero w 2013r.

W konsekwencji, w ocenie Sądu, powód – jako podmiot zarządzający nieruchomością wspólną – był co do zasady uprawniony do dochodzenia od pozwanej obciążającego ją udziału w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej, który nie został przez nią pokryty.

Materiał dowodowy dostarczył informacji zarówno o rodzaju jak i wysokości w/w kosztów. Z zeznań świadków i przedstawiciela powoda wynikało, że koszty utrzymania nieruchomości wspólnej obejmowały: wynagrodzenia pracowników zatrudnionych do utrzymania nieruchomości, koszty dostaw energii elektrycznej, wody i odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, utrzymania psa oraz prac konserwatorskich. Nadto rodzaj kosztów został (przykładowo) określony w § 7 umowy darowizny z dnia 22 maja 2006r. Powyższe koreluje z dowodami z dokumentów w postaci umów dotyczących świadczenia odpowiednich usług lub dostaw, a także faktur i rachunków dokumentujących wysokość związanych z tym kosztów. Analizując charakter powyższych kosztów, Sąd uznał, że istotnie pozostają one w związku z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Nieruchomość ta stanowi ciągi komunikacyjne w obrębie targowiska. Oczywistym jest zatem konieczność utrzymania jej we właściwym stanie, oświetlenia, zaopatrzenia w wodę, usunięcia z niej nieczystości a także zapewnienia pieczy. Czyniło to zasadnym zatrudnienie pracowników ochrony (3 osoby), pracownika do sprzątania (1 osoba). Konieczność rozliczania kosztów utrzymania nieruchomości przemawiała także za zatrudnieniem inkasenta oraz zleceniem usług księgowych. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że zeznająca w charakterze świadka H. B., zajmująca się właśnie obsługą księgową nieruchomości wskazała, że czynności przez nią wykonywane dotyczą jedynie rozliczenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Za uzasadnione uznano także koszty ubezpieczenia pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz koszty ubezpieczenia nieruchomości od odpowiedzialności cywilnej.

Pozwana kwestionowała rodzaj i wysokość kosztów utrzymania nieruchomość i wspólnej, którymi została obciążona przez powoda. Wyniku ich weryfikacji Sąd uznał, że większość z deklarowanych przez powoda kosztów istotnie dotyczyła utrzymania nieruchomości wspólnej. W szczególności koszty te obejmowały: wynagrodzenia oraz zaliczki na podatek dochodowy od sposób fizycznych, których zapłata obciąża pracodawcę, dostawy energii elektrycznej i wody oraz odprowadzanie ścieków i wywóz nieczystości, a nadto utrzymanie psa (wyżywienie i opieka weterynaryjna) oraz prace konserwatorskie, ale jedynie te powiązane funkcjonalnie z istniejącymi w nieruchomości wspólnej instalacjami: elektryczną, wodociągową i kanalizacyjną. Ponieważ powód jako stowarzyszenie, ponosi także koszty związane z własnym funkcjonowaniem, które nie mogły obciążać współużytkowników wieczystych. Dotyczyło to kosztów, których związek z utrzymaniem nieruchomości wspólnej nie był oczywisty. Kierując się tym założeniem, należało wyłączyć z zakresu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej koszty: podatku od towarów i usług, gdyż w realiach niniejszej sprawie rozliczanie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej nie stanowiło usługi która mogłaby podlegać temu podatkowi, jak również brak było innych przyczyn dla których obowiązek podatkowy ciążący na powodzie miałby wynikać ze sprawowana zarządu nieruchomością wspólną; materiałów biurowych, usług ksero, uzyskiwania odpisów z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego oraz odpisów z ksiąg wieczystych, opłat parkingowych, ekspedycji korespondencji, wynajęcia sali, usług prawniczych i wiązanki pogrzebowej, które mogły dotyczyć zarówno utrzymania nieruchomości jak i funkcjonowania powodowego stowarzyszenia. Powód nie zaoferował dowodów, pozwalających na powiązanie rzeczonych kosztów z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. W szczególności okoliczność taka nie wynika z zeznań świadków, którzy jako składniki istotnych kosztów wymienili jedynie: wynagrodzenia, dostawy energii elektrycznej i wody oraz odprowadzanie ścieków i wywóz nieczystości, utrzymanie psa.

Weryfikując przedstawione przez powoda dokumenty, potwierdzające wysokość jednostkowych kosztów, uwzględniono jedynie te powstałe w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu). Nie podlegały one ponownemu lub odrębnemu uwzględnieniu w okresie, w którym zostały faktycznie poniesione (zapłacone). Tego rodzaju założenie powód poczynił w pozwie, wykazując te same koszty zarówno w miesiącu, w którym powstały jak i w miesiącu, w którym zostały zapłacone. Skoro jednak – jak wskazano wyżej – powód nie dochodził w niniejszej sprawie zwrotu nakładów na nieruchomość wspólną ale rozliczenia kosztów jej utrzymania, to rozliczenia to winno obejmować koszty narosłe w poszczególnych miesiącach, bez względu na to czy i kiedy zostały zapłacone.

Kierując się powyższymi zasadami, spośród deklarowanych przez powoda kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, Sąd uznał za uzasadnione:

w sierpniu 2012r.:

tj. w łącznej wysokości: 11.337,65 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z: uzyskaniem interpretacji podatkowej (120,- zł), zaliczką na podatek od towarów i usług (1.245,- zł) oraz zakupem wapna na podstawie faktury Nr (...) (13,98 zł);

we wrześniu 2012r.:

tj. w łącznej wysokości: 10.503,03 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem energii elektrycznej na podstawie faktury Nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (602,98 zł), zaliczką na podatek od towarów i usług (1.286,- zł) oraz zakupem znaczków na podstawie rachunku nr (...) (15,50 zł);

w październiku 2012r.

tj. w łącznej wysokości: 8.760,99 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (1.676,- zł) oraz zakupem tonera na podstawie faktury nr (...) (43,05 zł);

w listopadzie 2012r.

tj. w łącznej wysokości: 8.630,02 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (1.100,- zł) oraz zakupem wylewki na podstawie faktury nr (...) (14,56 zł);

w grudniu 2012r.

tj. w łącznej wysokości: 9.151,92 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (1.408,- zł), zakupem wiązanki pogrzebowej na podstawie rachunku nr (...) (50,- zł) oraz zakupem energii elektrycznej na podstawie faktury Nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (1.149,35 zł);

w styczniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 7.474,03 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem tonera na podstawie faktury Nr (...) (86,10 zł);

w lutym 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 8.987,35 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem tonera na podstawie faktury Nr (...) (14,39 zł);

w marcu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 7.637,87 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (811,80 zł), zakupem kopert i usługą ksero na podstawie faktury nr (...) (7,87 zł), zakupem pieczątki na podstawie faktury nr (...) (55,01 zł), zakupem znaków sądowych (40,- zł), sporządzeniem bilansu na podstawie faktury Nr (...) (800,- zł), opłatą za złożenie dokumentów finansowych do Krajowego Rejestru Sądowego (290,- zł) oraz zakupem energii elektrycznej na podstawie faktury Nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (1.461,74 zł);

w kwietniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 1.0787,52 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (800,- zł), zakupem blankietów dowodów KP na podstawie faktury nr (...) (20,91 zł), opłatą za odpis z księgi wieczystej na podstawie pokwitowania Nr (...) (30,- zł) oraz opłatą za odpis z Krajowego Rejestru Sądowego na podstawie pokwitowania Nr (...) (30,- zł);

w maju 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 8222,46 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (800,- zł), wynajęciem sali na podstawie faktury Nr (...) (100,- zł), zakupem materiałów biurowych i usługą ksero na podstawie faktur nr (...) (15,84 zł), nr (...) (12,- zł) i nr (...) (11,83 zł), opłatami parkingowymi (5,- zł) oraz wywozem nieczystości na podstawie faktury nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (699,84 zł) i zakupem energii elektrycznej na podstawie faktury Nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (1.479,16 zł);

w czerwcu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 8.849,05 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zaliczką na podatek od towarów i usług (1.200,- zł), usługą prawną na podstawie faktury Nr (...) (2.460,- zł), oraz wywozem nieczystości na podstawie faktury nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (699,84 zł);

w lipcu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 8.749,72 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem pieczątki na podstawie faktury Nr (...) (17,50 zł), uzyskaniem odpis z Krajowego Rejestru Sądowego na podstawie pokwitowania Nr (...) (30,- zł) oraz uzyskaniem wypisu z rejestru gruntów na podstawie faktury Nr (...) (18,60 zł);

w sierpniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 7.930,58 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem blankietu dowodów KP na podstawie faktury nr (...) (19,19 zł) oraz usługą ksero na podstawie faktur nr (...) (6,90 zł), nr (...) (7,08 zł) i nr (...) (11,81 zł);

we wrześniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.019,49 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem kopert na podstawie faktury nr (...) (2,- zł) oraz zakupem blankietu dowodów KP na podstawie faktury nr (...) (20,81 zł);

w październiku 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.673,44 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z ekspedycją korespondencji (2 x 1,90 zł), uzyskaniem odpis z księgi wieczystej na podstawie pokwitowania Nr (...) (30,- zł), zakupem tonera na podstawie faktury Nr (...) (59,99 zł), usługą ksero na podstawie faktur Nr (...) (5,10 zł) i Nr (...) (6,27 zł), oraz dostawą wody i odprowadzaniem ścieków na podstawie faktury nr (...) wystawionej za okres poprzedni i tam uwzględnionej (60,64 zł);

w listopadzie 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 8.897,33 zł

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z usługą prawniczą na podstawie faktury nr (...) (2.460,- zł) i usługą ksero na podstawie faktury nr (...) (39,75 zł);

w grudniu 2013r.

tj. w łącznej wysokości: 9.630,68 zł.

nie podlegały uwzględnieniu koszty związane z zakupem blankietu KP podstawie faktury nr (...) (14,39 zł) oraz zakupem usługi ksero na podstawie faktury nr (...) (10,46 zł).

Powyższe kwoty łącznych, uznanych kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej stanowiły podstawę dla ustalenia wartości udziału pozwanej w tych kosztach. Udział ten wynosił 2/74, gdyż pozwana zapłaciła część kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, odpowiadający ich 1/74, a powód roszczenia z tego tytułu nie dochodził. Sąd uwzględnił roszczenie powoda jako sumę miesięcznych kwot odpowiadających udziałowi pozwanej w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej wynoszącemu 2/74, jednak nie więcej niż kwota żądana przez powoda za dany okres (art. 321 § 1 k.p.c.) i dodatkowo nie więcej niż kwota wynikająca z doręczonych pozwanej faktury VAT i rachunku, wystawionych jej tytułem udziału w miesięcznych kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej. W niniejszej sprawie pozwana odpowiada bowiem jedynie za te koszty, którymi została przez powoda obciążona, mieszczące się w granicach jej udziału.

W konsekwencji spośród dochodzonych pozwem należności, należało uwzględnić roszczenie powoda co do następujących kwot:



za lipiec 2012r. powodowi przysługuje kwota 0,- zł – gdyż powód nie wykazał wysokości kosztów poniesionych na utrzymanie nieruchomości wspólnej w lipcu (powód żądał kwoty 334,40 zł),



za sierpień 2012r. powodowi przysługuje kwota 210,70 zł – zgodnie z żądaniem pozwu (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 11.337,65 zł wynosiła 306,42 zł),



za wrzesień 2012r. powodowi przysługuje kwota 271,80 zł – zgodnie z żądaniem pozwu (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 10.503,03 zł wynosiła 283,87 zł),



za październik 2012r. powodowi przysługuje kwota 236,78 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.760,99 zł (powód żądał kwoty 254,82 zł),



za listopad 2012r. powodowi przysługuje kwota 233,24 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.630,02 zł (powód żądał kwoty 279,40 zł),



za grudzień 2012r. powodowi przysługuje kwota 247,35 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 9.151,92 zł (powód żądał kwoty 266,38 zł),



za styczeń 2013r. powodowi przysługuje kwota 202,- zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 7.474,03 zł (powód żądał kwoty 464,62 zł),



za luty 2013r. powodowi przysługuje kwota 242,90 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.987,35 zł (powód żądał kwoty 303,44 zł),



za marzec 2013r. powodowi przysługuje kwota 206,43 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 7.637,87 zł (powód żądał kwoty 272,40 zł),



za kwiecień 2013r. powodowi przysługuje kwota 266,63 zł – zgodnie z żądaniem pozwu (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 10.787,52 zł wynosiła 291,55 zł),



za maj 2013r. powodowi przysługuje kwota 222,23 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.222,46 zł (powód żądał kwoty 288,95 zł),



za czerwiec 2013r. powodowi przysługuje kwota 239,16 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.849,05 zł (powód żądał kwoty 276,97 zł, zaś wystawiona pozwanej faktura obejmowała kwotę 335,89 zł),



za lipiec 2013r. powodowi przysługuje kwota 174,93 zł – zgodnie z żądaniem pozwu (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.749,72 zł wynosiła 236,48 zł, zaś wystawiona pozwanej faktura obejmowała kwotę 349,86 zł),



za sierpień 2013r. powodowi przysługuje kwota 214,34 zł – stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 7.930,58 zł (powód żądał kwoty 251,69 zł),



za wrzesień 2013r. powodowi przysługuje kwota 176,36 – zgodnie z żądaniem pozwu (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 9.019,49 zł wynosiła 243,77 zł, zaś wystawiona pozwanej faktura obejmowała kwotę 235,68 zł),



za październik 2013r. powodowi przysługuje kwota 148,92 zł – zgodnie z fakturą wystawioną pozwanej (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 9.673,44 zł wynosiła 261,44 zł, zaś powód żądał kwoty 297,84 zł),



za listopad 2013r. powodowi przysługuje kwota 220,40 zł – zgodnie z fakturą wystawioną pozwanej (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 8.897,33 zł wynosiła 240,47 zł, zaś powód żądał kwoty 440,80 zł),



za grudzień 2013r. powodowi przysługuje kwota 157,78 zł – zgodnie z rachunkiem wystawionym pozwanej (kwota stanowiąca 2/74 kosztów miesięcznych w wysokości 9.630,68 zł wynosiła 260,29 zł, zaś powód żądał kwoty 317,56 zł).

Suma powyższych należności zamykała się kwotą 3.672,95 zł. Od tej kwoty przysługiwały powodowi także odsetki ustawowe (art. 481 § 1 i 2 k.c.), liczone od poszczególnych należności przypadających za dany miesiąc, od dnia następnego po wskazanym w fakturach VAT (rachunkach) terminach zapłaty.

Ponieważ pozwana pozostawała odpowiedzialna za w/w zobowiązanie solidarnie z pozwanymi J. J. (co do którego nakaz zapłaty sygn. akt VI GNc 819/14 uprawomocnił się), uczyniono o tym odpowiednie zastrzeżenie w sentencji wyroku.

W tym stanie rzeczy, orzeczono jak w pkt I wyroku.

Powództwo podlegało oddaleniu ponad kwotę 3.672,95 zł. Jak wskazano wyżej, pozwana zobowiązana jest do uczestniczenia w rzeczywistych kosztach utrzymania nieruchomości. Spośród kosztów deklarowanych przez powoda, Sąd uwzględnił jedynie te, które w sposób oczywisty i znajdujący potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym (umowa darowizny z dnia 22 maja 2006r., zeznania świadków,) pozostawały w związku z utrzymaniem nieruchomości. Wydatki, które mogły potencjalnie stanowić koszty utrzymania nieruchomości, ale również koszty funkcjonowania powodowego stowarzyszenia (ksero, zakup materiałów biurowych, odpisy z Krajowego Rejestru Sądowego i odpisy z ksiąg wieczystych, parking, korespondencja, wynajęcie sali, usługi prawnicze i wiązanka pogrzebowa, itp.) nie zostały uwzględnione, gdyż powód nie przeprowadził dowodu na okoliczność ich faktycznego związku z utrzymaniem nieruchomości. Tym bardziej nie zasługiwały na uwzględnienie koszty oczywiście związane z funkcjonowaniem powodowego stowarzyszenia, w tym sporządzenia bilansu i opłaty od wniosku o przyjęcie sprawdzania finansowego do Krajowego Rejestru Sądowego. Nie mogły stanowić podstawy do ustalenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej kwoty objęte fakturą VAT Nr (...), fakturą VAT Nr (...), fakturą VAT Nr (...) fakturą VAT Nr (...) i rachunkiem Nr (...), gdyż stanowiły one wynagrodzenie za reklamę i dokumentują przychód związany z nieruchomością a nie koszt jej utrzymania. Bez względu na, wynikającą z przedstawionych wyżej kalkulacji, wysokość obciążających pozwaną kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, nie podlegało uwzględnieniu żądanie, które nie znajdowało pokrycia w wystawionych z tego tytułu pozwanej fakturach VAT i rachunkach. Dotyczy to należności za październik, listopada i grudzień 2013r., gdzie powód domagał się zasądzenia kwot przenoszących wynikające z faktur VAT Nr (...). Nadto brak było podstaw do uwzględnia kwot objętych rachunkami Nr (...), gdyż dotyczyły udziału wynoszącego 1/74, związanego z korzystaniem przez pozwaną z pawilonu handlowego. Zgodnie z oświadczeniem złożonym na rozprawie w dniu 2 lutego 2015 (k. 332) powód nie dochodził roszczenia z w/w tytułu, a zatem wskazane rachunki nie mogły stanowić dowodu na okoliczność obciążenia pozwanej kosztami utrzymania nieruchomości wspólnej w części stanowiącej przedmiot sporu.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w pkt II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. i art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powództwo zostało uwzględnione w 71,32% (oddalone w 28,68%) w następstwie czego stronom przysługiwał adekwatny do tego udział w kosztach procesu. Powód poniósł koszty procesu w łącznej wysokości 1.467,- zł w tym: opłata sądowa od pozwu w wysokości 250,- zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1.200,- zł (§ 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – tekst jednolity: Dz. U. Nr 2013, poz. 490) i opłata skarbowa uiszczona od złożonego dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17,- zł. Pozwana poniosła koszty procesu w wysokości 1.217,- zł, obejmujące koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1.200,- zł (§ 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – tekst jednolity: Dz. U. 2013r., poz. 461) i opłatę skarbową uiszczoną od złożonego dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17,- zł. Uwzględniając zakres, w jakim każda ze stron wygrała spór, powodowi przysługiwały koszty procesu w wysokości 1.046,24 zł (1.467,- zł x 71,32%), zaś pozwanej w wysokości 349,06 zł (1.217,- zł x 28,68%), co po zbilansowaniu, dawało kwotę 697,18 zł (1.046,24 zł – 349,06 zł) należną powodowi.

Ponieważ pozwana pozostawała odpowiedzialna za zapłatę kosztów procesu częściowo solidarnie z pozwanymi J. J. (co do którego nakaz zapłaty sygn. akt VI GNc 819/14 uprawomocnił się), uczyniono o tym odpowiednie zastrzeżenie w sentencji wyroku.

Z tych przyczyn orzeczono jak w pkt III wyroku.