Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 45/15

POSTANOWIENIE

Dnia 22 kwietnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Mirosław Szwagierczak

Sędziowie:

SSA Janina Czyż

SSA Ewa Madera (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w J.

o wysokość emerytury

na skutek zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie
z dnia 9 lutego 2015 r. sygn. akt IV U 1884/14

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać

do rozpoznania Sądowi Okręgowemu Sądowi Pracy

i (...) w K..

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 9 lutego 2015 r. Sąd Okręgowy w Krośnie odrzucił odwołanie wnioskodawczyni M. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w J. z 30 października 2014 r. przyznającej na jej rzecz emeryturę.
W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że z tożsamym co obecnie roszczeniem tj.
o uwzględnienie do stażu pracy okresu opłacania składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego (...) od 1 lipca 1977 r. do 31 grudnia 1988 r., wnioskodawczyni uprzednio wystąpiła w sprawie prowadzonej z odwołania od decyzji organu rentowego z 13 grudnia 2012 r., w której 7 stycznia 2014 r. zapadło prawomocne już rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w Krośnie (sygn. IV U 145/13). W podstawie prawnej wydanego rozstrzygnięcia Sąd wskazał art. 199 §1 pkt. 2 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc.

Skarżąc powyższe orzeczenie zażaleniem, wnioskodawczyni M. K. wniosła o jego uchylenie i rozpoznanie złożonego odwołania. W uzasadnieniu naprowadziła, że Sąd Okręgowy w Krośnie wyrokiem z 7 stycznia 2014 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt IV U 145/13 ustalił, że posiada ona okres ubezpieczenia rolniczego od 1 stycznia 1985 r. do 31 grudnia 1988 r., jednocześnie jednak wywiedziona przez nią od tego orzeczenia apelacja została odrzucona z uwagi na okoliczność, że ustalenie konkretnych okresów składkowych nie wchodziło w zakres prowadzonego wówczas postępowania, które dotyczyło ustalenia prawa do emerytury. W konkluzji wskazała, że odrzucenie złożonego odwołania uniemożliwia kontrolę instancyjną rozstrzygnięcia w przedmiocie dodatkowych okresów ubezpieczenia, które uprawniają do wyższego świadczenia emerytalnego.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie ustalił i zważył, co następuje :

Zażalenie skutkuje uchyleniem zaskarżonego orzeczenia Sądu Okręgowego w Krośnie z 9 lutego 2015 r. Podniesione w treści wniesionego środka zaskarżenia zarzuty okazały się bowiem w pełni uzasadnione.

Przypomnieć należy, że faktycznie w sprawie prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Krośnie pod sygn. akt IV U 145/13 zapadło rozstrzygnięcie o zmianie zaskarżonej decyzji organu rentowego i przyznaniu wnioskodawczyni prawa do emerytury od daty złożenia wniosku, przy ustaleniu w sentencji, że posiada ona okres ubezpieczenia rolniczego od 1 stycznia 1985 r. do 31 grudnia1988 r. Niezależnie od prawidłowości tak sformułowanej sentencji, w orzeczeniu tym zabrakło rozstrzygnięcia, co do dowodzonego aktualnie przez wnioskodawczynię okresu podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu od 1 lipca 1977 r. do 31 grudnia 1984 r., pomimo stwierdzenia przez Sąd w pisemnym uzasadnieniu tego wyroku, że brak co do tego okresu jakiejkolwiek dokumentacji dotyczącej opłacania przez wnioskodawczynię składek nie pozwala na ustalenie, że w okresie tym składki te były opłacanie. Ta okoliczność skutkowała odrzuceniem przez tutejszy Sąd wniesionej przez wnioskodawczynię w tym zakresie apelacji, jako skierowanej przeciwko nieistniejącemu rozstrzygnięciu. W tych zaś warunkach przyjęcie, że w niniejszej sprawie, w której wnioskodawczyni dochodzi zaliczenia wskazanego wyżej okresu jako okresu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, zachodzi powaga rzeczy osądzonej (res iudicata), o której mowa w art. 199 § 1 pkt. 2 kpc jest nieuprawnione. W tym bowiem zakresie nie zapadło żadne orzeczenie, co tutejszy Sąd wyjaśnił w uzasadnieniu postanowienia z 13 sierpnia 2014r. sygn. akt III AUa 201/14.

Już tylko na marginesie sprawy należy przypomnieć, iż postępowanie cywilne w sprawach z zakresu ubezpieczeń charakteryzuje się pewną specyfiką, co ma swoje implikacje również w zakresie funkcjonowania instytucji powagi rzeczy osądzonej, nadając tej instytucji szczególny walor, ograniczający jej praktyczne znaczenie. Sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych są bowiem sprawami cywilnymi jedynie w ujęciu formalnym. Co do zasady, wydanie decyzji powoduje możliwość wszczęcia postępowania cywilnego, chociażby dotyczyła ona ponownie tego samego świadczenia, które było już przedmiotem sporu w poprzednio toczącym się procesie. Przedmiotem postępowania jest kontrola określonej decyzji, tak więc wydanie kolejnej decyzji otwiera drogę do wniesienia odwołania czyli do wszczęcia nowego postępowania cywilnego. Odwołanie od nowej decyzji podlega merytorycznemu rozpoznaniu, stosownie do treści art. 83 ust. 2 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, a wszczęta w ten sposób sprawa nie jest sprawą o to samo świadczenie w rozumieniu powołanego przez Sąd I instancji art. 199 § 1 pkt 2 kpc (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 marca 2014r. III UK 115/13).

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 386 § 4 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13