Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1679/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący - Sędzia SO Dorota Stawicka-Moryc

Protokolant: Elżbieta Biała

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2015r. we Wrocławiu

na rozprawie w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko M. I.

o zapłatę

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Wołowie

z dnia 29 sierpnia 2014r.

sygn. akt VI Cupr 503/13

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej 300 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 1679/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2014r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo (...) Sp. z o.o. we W. przeciwko M. I. o zapłatę kwoty 2.191 zł ( sygn. akt VI C upr 503/13 ).

Powodem oddalenia powództwa było uwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia podniesionego przez pozwaną. Sąd Rejonowy uznał, że zarzut pozwanej dotyczący przedawnienia roszczenia, jest zasadny, bowiem żądanie dotyczyło świadczeń związanych z opłatą czesnego za studia w (...) w W. na Wydziale (...)zgodnie z umową zawartą między stronami z dnia 29 sierpnia 2002 r.

Powyższy wyrok zaskarżył powód apelacją, w której zarzucił :

1.  obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 750 kc poprzez jego błędną wykładnię wyrażającą się w przyjęciu, że umowa o świadczenie usług edukacyjnych stanowi umowę nienazwaną,

2.  obrazę przepisów prawa materialnego, tj. przepisu art. 751 pkt 2 kc w zw. z art. 10 załącznika do rozp. Prezesa RM z 20.06.2002r. w sprawie zasad techniki prawodawczej poprzez ich błędną rozszerzającą wykładnię.

Wskazując na powyższe zarzuty apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 2.191,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych; zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w czterokrotności stawki minimalnej z uwagi na duży nakład pracy pełnomocnika. Nadto powód wniósł w trybie art. 505(10) § 2 kpc o wyznaczenie rozprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Odwoławczy w pełni podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy i wyprowadzone wnioski, uznając je za własne. Wyrok Sądu Rejonowego jest prawidłowy. Sąd Okręgowy – wbrew wywodom skarżącego – podzielił wniosek Sądu Rejonowego, że dochodzone roszczenie uległo przedawnieniu.

Postępowanie w niniejszej sprawie prowadzone było w trybie uproszczonym. Stosownie zatem do treści przepisu art. 505 13 § 2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W ocenie Sądu Okręgowego zarzuty wywiedzione w apelacji powoda są chybione. W pierwszej kolejności należy przypomnieć, że kwota wskazana w pozwie stanowi należności z tytułu czesnego i innych opłat za usługi edukacyjne za naukę w roku akademickim 2002/2003.

Do 1.09.2005r. obowiązywała ustawa z dnia 12.09.1990r. o szkolnictwie wyższym. Przepisy tej ustawy dawały podstawę do pobierania opłat za zajęcia dydaktyczne, nie precyzując bliżej charakteru tych świadczeń, ani też umów będących podstawą ich pobierania (art. 23 ust. 2 pkt 2). Oznacza to, że do takich umów nienazwanych należy stosować odpowiednio przepisy o zleceniu. Stosownie bowiem do treści art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są regulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Niezasadne są zarzuty naruszenia prawa materialnego, tj. art. 750 k.c., a powołujące się na treść regulacji umowy o świadczenie usług edukacyjnych zawartej w art. 99 ust. 1, art. 160 ust. 3 , art. 169 ust. 1 oraz art. 190 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. W świetle art. 269 ust. 1 i 2 tej ustawy studenci przyjęci na studia przed dniem wejścia w życie ustawy oraz w roku akademickim 2005/2006 wnoszą opłaty za zajęcia dydaktyczne na dotychczasowych zasadach do końca okresu studiów przewidzianego w programie studiów. Umowy, o których mowa w art. 160 ust. 3 ustawy obowiązują od roku akademickiego 2006/2007.

Sąd Okręgowy podziela w tym zakresie stanowisko prezentowane przez Sąd Najwyższy m. in. w uzasadnieniu wyroku z dnia 7 kwietnia 2004 r. (III SK 22/04), zgodnie z którym działalność polegająca na świadczeniu przez uczelnię niepaństwową odpłatnych usług edukacyjnych ma charakter działalności gospodarczej. Należy zatem stwierdzić, że roszczenie powoda powstało na gruncie obowiązywania poprzedniej ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 k.c.

Dlatego też, zdaniem Sądu Okręgowego, nie ulega wątpliwości, że poprzednik prawny powoda był w stosunkach z pozwaną, przedsiębiorcą, wobec czego roszczenia dochodzone w sprawie przedawniają się w okresie trzech lat (art. 118 k. c.). Zważywszy zatem, że należność główna, dochodzona w rozpoznawanej sprawie względem pozwanej, wymagalną stała się w 2006 r., zaś pozew w sprawie złożono w sierpniu 2013 r., niewątpliwie zgłoszony zarzut przedawnienia uznać należało za uzasadniony, szczególnie, że w toku postępowania powód nie wykazał zaistnienia żadnego zdarzenia, które skutkowałoby przerwaniem biegu przedawnienia.

W ocenie Sądu Okręgowego, przedawnienie roszczeń powoda wynika z powołanego już art. 118 k. c., nie zaś z wskazanego przez Sąd Rejonowy art. 751 pkt 2 k. c., co w żaden sposób nie wpływa jednakże na ocenę trafności zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Z tych względów apelacja, jako pozbawiona podstaw faktycznych oraz prawnych, podlegała oddaleniu o czym orzeczono na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 3 w zw. z § 13 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.