Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2015 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie w II Wydziale Karnym w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Marka Woźniaka

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 roku w sprawie

B. M.

o wydanie wyroku łącznego

apelacji obrońcy skazanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 25 lutego 2015 roku sygn. akt II1 K 1/15

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok łączny, uznając apelację za oczywiście bezzasadną,

II.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze,

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. K. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu przed sądem drugiej instancji.

Sygn. akt II AKa 77/15

UZASADNIENIE

B. M. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami skazującymi:

I . Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 4 kwietnia 2013r. sygn. akt II K 56/12, za:

1) przestępstwo z art. 280 § 2 kk i art. 275 § 1 kk oraz art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk − popełnione w dniu 16 lipca 2011r. - na karę 3 lat pozbawienia wolności oraz na karę 100 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa kwocie 10 zł, tj. karę grzywny w kwocie 1000 zł, przy orzeczeniu środka karnego obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego,

2) przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk − popełnione w dniu 16 lipca 2011r. - na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

− któremu tym samym wyrokiem orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresu tymczasowego aresztowania od dnia 25 września 2011r. do dnia 13 marca 2012r., przy zwolnieniu od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych;

II. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 21 sierpnia 2012r. sygn. akt II 1 K 602/12 za:

1) przestępstwo z art. 288 § 1 kk, popełnione w nocy z 13/14 marca 2012r. − na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

2) ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, popełnionych, w okresie od 11 kwietnia 2009 r. do 17 lutego 2010r. - na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności

− któremu tym samym wyrokiem orzeczono karę łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat oddając B. M. pod dozór kuratora sądowego oraz zobowiązując go do naprawienia szkody, przy zwolnieniu od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych;

− i któremu prawomocnym postanowieniem z dnia 13 października 2014r. sygn. II Ko 2388/14 Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zarządził wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności.

III. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 25 kwietnia 2012r. sygn. akt II 1 K 1372/11 , za:

1) przestępstwo z art. 279 § 1 kk, art. 288 § 1 kk, art. 275 § 1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11§ 2 kk − popełnione w nocy z 4/5 kwietnia 2011r. - na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz na karę 30 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa kwocie 10 zł, tj. karę grzywny w kwocie 300 zł, przy orzeczeniu środka karnego obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego,

2) za przestępstwo z art. 286 § 1 i § 2 kk popełnione w dniu 5 kwietnia 2011r. - na karę na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 30 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa kwocie 10 zł, tj. karę grzywny w kwocie 300 zł, przy orzeczeniu środka karnego obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego,

− któremu orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata , oddanie pod dozór kuratora oraz karę łączną 40 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa w kwocie 10 zł tj. karę łączną grzywny w kwocie 400 zł, zaliczenie na jej poczet okresu zatrzymania w dniu 5 kwietnia 2011r. przy przyjęciu , iż jeden dzień zatrzymania równa się dwóm stawkom dziennym grzywny oraz zwolnieniu od kosztów sądowych;

IV. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 25 kwietnia 2012r. sygn. akt II 1 K 20/11 za:

1) za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 kk − popełnionych w okresie od 23 listopada 2009r. do 25 lipca 2010r. - na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 150 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa kwocie 10 zł, tj. karę grzywny w kwocie 1500 zł,

2) za przestępstwo z art. 286 § 2 kk − popełnione w dniu 27 lipca 2010r. − na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 50 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa kwocie 10 zł, tj. karę grzywny w kwocie 500 zł,

− któremu orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lata, oddanie pod dozór kuratora oraz zobowiązanie do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, a nadto karę łączną 150 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna jest równa w kwocie 10 zł tj. karę łączną grzywny w kwocie 1500 zł, zaliczenie na jej poczet okresu zatrzymania od dnia 31 sierpnia 2010 r. do dnia 1 września 2010r. przy przyjęciu , iż jeden dzień zatrzymania równa się dwóm stawkom dziennym grzywny oraz zwolnieniu od kosztów sądowych;

V. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 24 lutego 2012r. sygn. akt II K 26/12 za przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk − popełnione w nieustalonym w dniu lutego 2010r. - na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, oddanie pod dozór kuratora oraz na karę 50 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu iż jedna stawka dzienna jest równa 10 zł, tj karę grzywny w kwocie 500 zł , przy zwolnieniu od kosztów sądowych;

− któremu postanowieniem z dnia 5 listopada 2012r. sygn. II Ko 3575/12 Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności;

VI. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 14 lutego 2012r. sygn. akt II 1 K 790/11 za:

1) przestępstwo z art. 288 § 1 kk – popełnione w nieustalonym w dniu 20 kwietnia 2011r. - na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

2) ciąg przestępstw z art. 13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 kk – popełnionych w okresie od 8 kwietnia 2010r. do 15 maja 2010r. - na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 50 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu iż jedna stawka dzienna jest równa 10 zł, tj karę grzywny w kwocie 500 zł ,

− któremu orzeczono karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, przy oddaniu pod dozór kuratora, zobowiązaniu do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem oraz orzeczeniu przepadku przedmiotów przestępstwa, przy zasądzeniu kosztów sądowych;

− któremu postanowieniem z dnia 19 listopada 2012r. sygn. II Ko 3574/12 Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności;

VII. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 19 stycznia 2012r. sygn. akt II 1 K 819/11 za przestępstwo z art. z art. 278 § 1 kk – popełnione w dniu 3 czerwca 2011r. − na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata, oddanie pod dozór kuratora oraz zobowiązanie do naprawienia szkody, a nadto na karę 60 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu iż jedna stawka dzienna jest równa 10 zł, tj karę grzywny w kwocie 600 zł , zaliczenie na jej poczet okresu od 3 czerwca 2011r. do 4 czerwca 2011r. przy przyjęciu , iż jeden dzień zatrzymania równa się dwóm stawkom dziennym grzywny oraz zwolnieniu od kosztów sądowych;

− któremu postanowieniem z dnia 21 stycznia 2013r. sygn. II Ko 3573/12 Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności;

VIII. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 16 września 2011r. sygn. akt II 1 K 774/11 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk – popełnione w dniu 7 maja 2011r. − na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, przy oddaniu pod dozór kuratora, orzeczeniu środków karnych: zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, podania wyroku do publicznej wiadomości oraz świadczenia pieniężnego na cel społeczny a nadto któremu w trybie art. 71 § 1 kk wymierzono karę 40 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu iż jedna stawka dzienna jest równa 10 zł, tj karę grzywny w kwocie 400 zł , przy zwolnieniu od kosztów sądowych;

IX. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 21 września 2009r. sygn. akt VII K 526/09 za przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000r. prawo własności przemysłowej – popełnione w dniu 7 grudnia 2008r. − na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, przy oddaniu pod dozór kuratora, orzeczeniu środka karnego przepadku, a nadto któremu w trybie art. 71 § 1 kk wymierzono karę 30 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu iż jedna stawka dzienna jest równa 10 zł, tj karę grzywny w kwocie 300 zł , przy zwolnieniu od kosztów sądowych.

X. Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 27 maja 2014r. sygn. II K 337/14 za przestępstwo z art. 286§1 kk - popełnione w dniu 12 lipca 2013r. – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, środek karny z art. 46§1 kk, przy zwolnieniu od kosztów sądowych.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu wyrokiem łącznym z dnia 25 lutego 2015 roku sygn. akt II 1 K 1/15 na zasadzie art. 575 § 1 kpk stwierdził, że wyrok łączny Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 25 kwietnia 2014 r. sygn. II 1 K 11/14 stracił moc.

Nadto, rozwiązał B. M.:

1. kary łączne pozbawienia wolności orzeczone w sprawie II K 56/12 Sądu Okręgowego w Nowym Sączu oraz w sprawach: II 1 K 1372/11, II 1 K 20/11, II 1 K 790/11 i II K 602/12 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu;

2. kary łączne grzywny orzeczone w sprawach II 1 K 1372/11 i II 1 K 20/11 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu.

Na zasadzie art. 569 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 85 kk , art. 86 § 1 kk , art. 91§ 2 kk oraz art. 89 § 1 kk biorąc za podstawę kary pozbawienia wolności orzeczone za zbiegające się przestępstwa i ciągi przestępstw w sprawie II K 56/12 Sądu Okręgowego w Nowym Sączu oraz w sprawach II 1 K 819/11, II 1 K 790/11, II K 26/12, II 1 K 774/11, II 1 K 1372/11 i II 1 K 20/11 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu, a nadto za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk i z art. 13§1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przypisanych mu w pkt. II wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 21 sierpnia 2012r. sygn. II K 602/12 orzekł B. M. karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na zasadzie art. 569 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 85 kk , art. 86 § 1 i § 2 kk , art. 91§ 2 kk biorąc za podstawę kary grzywny orzeczone za zbiegające się przestępstwa i ciągi przestępstw w sprawie II K 56/12 Sądu Okręgowego w Nowym Sączu oraz w sprawach II 1 K 819/11, II 1 K 790/11, II K 26/12, II 1 K 774/11, II 1 K 1372/11 i II 1 K 20/11 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu orzekł B. M. karę łączną 200 stawek dziennych grzywny, przyjmując, że jedna stawka dzienna równa się kwocie 10,00 zł tj. grzywnę w kwocie 2.000 zł.

Na zasadzie art. 577 kpk w zw. z art. 63§1 kk na poczet:

1. kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie III wyroku zaliczył B. M. okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności od dnia 25 września 2011r. do 13 marca 2012r., a nadto okresy dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności z podlegających połączeniu wyroków;

2. kary łącznej grzywny orzeczonej w punkcie IV wyroku zaliczył B. M. :

a) okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: w dniu 5 kwietnia 2011r., od 31 sierpnia 2010 r. do 1 września 2010 r., od 3 czerwca 2011 r. do 4 czerwca 2011 r. – przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

b) dotychczas odbyte kary grzywny z podlegających połączeniu wyroków. Uchylił zawarte w wyrokach w sprawach II 1 K 1372/11 , II 1 K 20/11 i II 1 K 774/11 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania przez B. M. orzeczonych kar pozbawienia wolności i oddaniu go pod dozór kuratora a także o orzeczonym w sprawie II 1 K 20/11 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu w trybie art. 75 § 2 kk obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

Pozostałe punkty wyroków podlegających połączeniu pozostawił do odrębnego wykonania.

Na zasadzie art. 572 kpk umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania B. M. w sprawach VII K 526/09 i II K 337/14 Sądu Rejonowego w Nowym Sączu oraz skazania go za przestępstwo z art. 288§1 kk przypisane mu w pkt I wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 21 sierpnia 2012r. sygn. II K 602/12.

Zwolnił B. M. od ponoszenia wydatków związanych z wydaniem wyroku łącznego zasądził od Skarbu Państwa koszty obrony z urzędu.

Od powyższego wyroku apelację złożył obrońca skazanego zaskarżając go w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karach – obejmującej pkt III i IV wyroku i w oparciu o art. 438 pkt 4 kpk zarzucił rażącą niewspółmierność orzeczonych w zaskarżonym wyroku łącznym kar pozbawienia wolności oraz grzywny – przez ich nadmierną surowość – wynikającą z:

1.  Pominięcia, czy niedostatecznego docenienia przez Sąd I instancji istniejących po stronie skazanego B. M. okoliczności łagodzących w postaci: jego bardzo młodego wieku, szczególnych właściwości i warunków osobistych, a także poprawnego zachowania się skazanego po popełnieniu przypisanych mu przestępstw w trakcie odbywania kary.

2.  Niedostatecznego uwzględnienia przy orzekaniu o wymiarze zastosowanych kar łącznych postulatów prewencji indywidualnej – podkreślających wychowawczy charakter kary wymierzonej młodocianemu skazanemu.

3.  Niedostatecznego uwzględnienia niezwykle trudnej sytuacji ekonomicznej, w jakiej znajduje się skazany – z której wynika, że brak jest po jego stronie majątkowych i zarobkowych możliwości dla uiszczenia wymierzonej w zaskarżonym wyroku kary grzywny, która nie będzie także możliwa do wykonania w drodze egzekucji.

W oparciu o powyższy zarzut apelacja wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt III i IV poprzez orzeczenie wobec skazanego łagodniejszych kar, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Nadto obrońca wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa wynagrodzenia za obronę skazanego z urzędu w instancji apelacyjnej, które nie zostało uregulowane.

Na rozprawie odwoławczej obrońca skazanego wywiódł i wniósł jak w pisemnej apelacji. Prokurator wniósł o nieuwzględnienie apelacji i utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Apelację uznano za oczywiście bezzasadną. Bez konieczności dogłębnej analizy podniesionych zarzutów widać bowiem, że wskazane w niej argumenty są oczywiście nietrafne.

Na wstępie podkreślenia wymaga, iż Sąd I instancji prawidłowo – w zgodzie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego i sądów powszechnych – zastosował wobec skazanego przy łączeniu kar zasadę asperacji. Należycie ocenił bowiem związek podmiotowo-przedmiotowy między osądzonymi prawomocnie przestępstwami B. M., za które wymierzono kary podlegające łączeniu. Wobec braku zarzutu apelacji w tym zakresie, za wystarczające uznał sąd odwoławczy stwierdzenie, że w pełni zaakceptował to stanowisko Sądu I instancji, przedstawione szczegółowo w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku. Dodać jedynie należy, że w świetle ukształtowanego orzecznictwa sądów i poglądów doktryny nie budzi wątpliwości, iż zasadę absorpcji (podobnie, jak i zasadę kumulacji) traktować należy jako rozwiązanie stosowane w wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych sytuacjach. Przesłanką przyjęcia zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej jest ścisły związek podmiotowo – przedmiotowy między pozostającymi w zbiegu przestępstwami. Poczynione w niniejszej sprawie ustalenia wskazują zaś, że tak ścisły związek przestępstw B. M., który uzasadniałby absorpcję wymierzonych mu kar, nie zachodzi.

Jako nietrafny uznać należało zarzut apelacji „pominięcia czy niedostatecznego docenienia” wskazanych w skardze odwoławczej „okoliczności łagodzących” odnośnie do skazanego, a to jego młodego wieku oraz „szczególnych właściwości i warunków osobistych”, co umotywowano w uzasadnieniu skargi takimi okolicznościami, jak : emocjonalna i społeczna niedojrzałość, niezrównoważenie psychiczne, podjęcie próby samobójczej, leczenie psychiatryczne oraz skrucha i wyrażenie żalu wobec nagannego postępowania. Nie ulega wątpliwości, że tego rodzaju okoliczności nie wpływają na wymiar kar orzekanych w ramach wyroku łącznego. Były one bowiem uwzględniane przy wymiarze kar jednostkowych orzekanych wyrokami podlegającymi łączeniu. Nie jest rzeczą sądu wydającego wyrok łączny dokonywanie ponownych ocen okoliczności mających wpływ na wymiar kar jednostkowych, gdyż prowadziłoby to do dwukrotnego orzekania w oparciu o te same przesłanki (zob. np. wyrok tut. Sądu Apelacyjnego z dnia 8.11.2006 r. II AKa 204/06, KZS 2006/12/22).

Odnośnie do akcentowanego w apelacji młodego wieku skazanego i zarzutu „niedostatecznego uwzględnienia postulatów prewencji indywidualnej – podkreślających wychowawczy charakter kary” stwierdzić z kolei należało, że „Przy wymiarze kary łącznej w wyroku łącznym nie ma zastosowania dyrektywa szczególna dotycząca nieletniego i młodocianego (art. 54 § 1 k.k.)”, skoro była ona stosowana przy wymiarze kar jednostkowych, a zatem nie powinna być brana pod uwagę ponownie przy wymiarze kary łącznej (zob. D. Świecki w : Kodeks Postępowania Karnego. Komentarz. Wyd. II, str. 938 – 939). Wobec powyższego niezasadnie podniesiono w apelacji niezastosowanie dyrektywy określonej przepisem art. 54 § 1 k.k. Bez wpływu na tę konstatację pozostawały dywagacje skarżącego o „niepewności skazanego co do daty opuszczenia zakładu karnego”, „pozbawieniu czy poważnym ograniczeniu nadziei skazanego na jego resocjalizację i powrót do normalnego życia” oraz „sprzyjaniu jego demoralizacji czy destrukcji”. Pomijając, że data opuszczenia zakładu karnego jest o tyle „niepewna”, że zależeć będzie od postępów resocjalizacyjnych skazanego, zauważyć należało, że uzasadnianie postulatu złagodzenia kary łącznej pozbawienia wolności obawą o demoralizację skazanego pozostaje w sprzeczności z celami wykonywania kary.

Sąd Okręgowy miał na uwadze pozytywną opinię o zachowaniu skazanego w zakładzie karnym, a apelacja – przyznając powyższe – nie wykazała, w czym upatrywała uwzględnienie tej opinii w stopniu niedostatecznym. W ocenie sądu odwoławczego stopnień uwzględnienia tej opinii przy wymiarze skazanemu zaskarżonym wyrokiem kary łącznej był odpowiedni, zwłaszcza jeżeli się zważy (co pominął apelujący), że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów „(…) popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary surowszej od wynikającej z zasady absorpcji” (vide : wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20.09.2001r. sygn. II AKa 154/01, KZS 5/02 poz. 62, a nadto : wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29.06.2010r. sygn. II AKa 100/10, KZS 10/10 poz. 16 i wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 29.11.2012r. sygn. II AKa 245/12).

Jako niezasadny uznano również zarzut apelacji „niedostatecznego uwzględnienia trudnej sytuacji ekonomicznej” skazanego w kontekście orzeczonej wobec niego kary łącznej grzywny. Przypomnienia wymaga zatem, iż przy wymierzaniu skazanemu kary łącznej grzywny Sąd I instancji uwzględnił tę sytuację o tyle, że zastosował zasadę zbliżoną do absorpcji, przy czym stawka dzienna grzywny wyniosła ustawowe minimum. Stwierdzić nadto należało, że zakaz z art. 58 § 2 k.k., na który powołał się autor skargi w uzasadnieniu apelacji nie znajduje zastosowania do kary łącznej grzywny orzekanej w ramach wyroku łącznego. Brak możliwości uiszczenia takiej kary może natomiast stanowić przesłankę do stosowania odpowiednich instytucji w postępowaniu wykonawczym.

Wobec powyższego apelację obrońcy skazanego uznano za oczywiście bezzasadną.

W ocenie sądu odwoławczego orzeczone wobec skazanego kary łączne z pewnością nie są rażąco niewspółmiernie surowe w stopniu nakazującym ich obniżenie, skoro granice dla kary pozbawienia wolności oznaczone zostały przez wymiar kary najsurowszej (3 lata) i sumę kar orzeczonych za zbiegające się przestępstwa (12 lat), a zatem wymierzona kara łączna jest bliższa dolnej granicy, zaś granice dla kary grzywny zostały oznaczone odpowiednio przez 150 i 560 stawek dziennych grzywny, a zatem wymierzono karę łączną w wysokości bliskiej dolnej granicy. Kary te nadto w – ocenie sądu odwoławczego – uwzględniają prawidłowo dyrektywy prewencji indywidualnej i generalnej.

Mając powyższe na względzie zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w oparciu o przepis art. 437 § 1 k.p.k. Na zasadzie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono B. M. od ponoszenia kosztów sądowych za instancję odwoławczą, a to wobec uznania, że ich uiszczenie byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe. Po myśli art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.