Dnia 27 stycznia 2015 r.
Sąd Okręgowy w Poznaniu – Wydział II Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Małgorzata Wiśniewska
Sędziowie: SSO Marcin Miczke (spr.)
SSO Beata Woźniak
po rozpoznaniu 27 stycznia 2015 r. w Poznaniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku D. M.
przy uczestnictwie J. A.
o wpis w dziale III księgi wieczystej Knr (...) zakazu zbywania i obciążania nieruchomości
na skutek apelacji uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Rejonowego w Wągrowcu
z 29 października 2014 r.
Dz Kw (...), Kw nr (...)
postanawia:
oddalić apelację.
SSO M. Miczke SSO M. Wiśniewska SSO B. Woźniak
Postanowieniem z 29 października 2014 r. Sad Rejonowy w Wągrowcu utrzymał w mocy wpis referendarza sądowego z 10 września 2014 r. w dziale III księgi wieczystej nr (...) zakazu zbywania i obciążania nieruchomości w niej wpisanej na podstawie nieprawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Wągrowcu o udzieleniu zabezpieczenia wydanego w sprawie VI Ns (...).
Sąd Rejonowy powołał przepisy art.626 8 § 2 kpc, 743 § 2 kpc, 360 kpc w zw. z art.13 § 2 kpc. Wskazał, że do wpisu zakazu zbywania i obciążania nieruchomości wystarczy nieprawomocne postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, zaopatrzone we wzmiankę o wykonalności. Taki dokument został dołączony do wniosku, istnieje więc podstawa do dokonania wpisu. Sąd Rejonowy wskazał, że nie może badać merytorycznej zasadności postanowienia, a jedynie, czy zawiera ono wszystkie dane potrzebne do dokonania wpisu, czy jest prawomocne, czy zawiera wzmiankę o wykonalności i czy z przyczyn technicznych nadaje się do wpisu. Zdaniem Sądu Rejonowego, przedstawiony odpis postanowienia spełnia wszystkie kryteria.
Sąd Rejonowy wskazał, że na podstawie art.520 § 1 kpc wnioskodawczyni i uczestnik ponoszą koszty związane ze swoim udzielałem w sprawie.
Apelację wniósł uczestnik postępowania. Zaskarżył postanowienie Sądu Rejonowego w całości. Wniósł o jego zmianę i oddalenie wniosku o wpis oraz zasądzenie kosztów. Uzasadniał, że nieruchomość stanowi tylko jego własność, a postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia nie jest prawomocne, zostało zaskarżone zażaleniem. Wniósł o zbadanie z urzędu zasadności nadania postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia wzmianki o wykonalności. Zarzucił naruszenie art.518 § 3 kpc i art.743 § 2 kpc.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja okazała się niezasadna.
Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji tak co do ustaleń faktycznych, jak i rozważań prawnych, przyjmując je za własne (art. 382 k.p.c. w zw. z art. 13 § 1 k.p.c.). Uzasadnienie orzeczenia Sądu Rejonowego przedstawia prawidłową, logiczną i wyczerpującą argumentację, której apelujący nie podważył.
Słusznie Sąd I instancji powołał się na ograniczony zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego wynikający z art. 626 8 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy podziela pogląd wyrażony w tym zakresie przez Sąd Najwyższy, a wskazany w uzasadnieniu postanowienia Sądu Rejonowego. Art. 626 8 § 2 k.p.c. określa kognicję nie tylko sądu wieczystoksięgowego, lecz także sądu drugiej instancji przy rozpoznawaniu apelacji od wpisu. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2005 r. II CK 781/04 LEX nr 187020).
Rację ma Sąd I instancji, że do wpisu zakazu zbywania i obciążania nieruchomości wystarczy nieprawomocne postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, jeśli zaopatrzone jest we wzmiankę o wykonalności. Postanowienia, zgodnie z art.360 kpc, są skuteczne z chwilą ogłoszenia, a jeśli go nie było, z chwilą podpisania sentencji. W powiązaniu z art.396 kpc skuteczność postanowienia o zakazanie zbywania i obciążania nieruchomości polega na jego wykonalności przez wpis do księgi wieczystej. Odwleczenie wykonalności postanowienia może mieć miejsce jedynie, gdy sąd tak postanowi na wniosek zawarty w zażaleniu. Sąd wieczystoksięgowy nie ma prawa do badania zasadności zaopatrzenia we wzmiankę o wykonalności postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia. Nie weryfikuje więc oceny Sądu udzielającego zabezpieczenia pod kątem prawidłowego zastosowania art.743 § 2 k.p.c. Bada jedynie, czy ze względu na treść postanowienia i treść księgi wieczystej postanowienie może stanowić podstawę wpisu.
Nie doszło także do naruszenia art.518 1 § 3 k.p.c. (apelujący błędnie wskazuje art. 518 § 3 k.p.c., przepis ten nie ma § 3). Orzeczenie Sądu Rejonowego utrzymało w mocy wpis referendarza sądowego, skoro Sad zasadnie uznał, że wpis jest prawidłowy.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art.385 w zw. z art.13 § 2 kpc oddalił apelację jako bezzasadną.
SSO M. Miczke SSO M. Wiśniewska SSO B. Woźniak