Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 782/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

Protokolant Aldona Kocięcka

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa S. S. (S.)

przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Z.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. akt I C 812/13

1.  uchyla zaskarżony wyrok w części zasądzającej od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5537,15 zł (pięć tysięcy pięćset trzydzieści siedem złotych i piętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty i w tej części umarza postępowanie oraz nie obciąża powoda kosztami procesu;

2.  oddala apelację w pozostałej części ;

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 279 zł (dwieście siedemdziesiąt dziewięć złotych) z tytułu zwrotu części kosztów postępowania odwoławczego;

4.  nie obciąża powoda kosztami postępowania odwoławczego w pozostałej części.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 782/14

UZASADNIENIE

Powód S. S. żądał zasądzenia na jego rzecz od pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Z. kwoty 5.572,67zł wraz

z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty

oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu żądania twierdził, że pomimo wygaśnięcia stosunku najmu lokalu mieszkalnego pozwana nie zwróciła mu zwaloryzowanej kaucji mieszkaniowej.

Pozwana (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w Z. uznała powództwo w części tj. co do kwoty 35,52 zł, wniosła o oddalenie powództwa

w pozostałej części oraz zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu.

Zarzuciła, że w dacie przekazywania lokalu otrzymała od powoda kaucję mieszkaniową w kwocie 35,52 zł, a przepisy ustawy z dnia 15 12 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych nie przewidują jej waloryzacji. Ponadto podnosiła, że powód nabył nieodpłatnie własność lokalu mieszkalnego, na podstawie wyroku Sądu Okręgowego

w G. z dnia 31 05 2012r., sygn. akt XII C 197/11.

Sąd Rejonowy w Zabrzu w wyroku z dnia 25 02 2014r. uwzględnił powództwo i orzekł o kosztach procesu.

W motywach orzeczenia przywołał regulacje: art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 10 1994r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsię-biorstwa państwowe (Dz. U. z 1994r., nr 119, poz. 567 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym po nowelizacji z dnia 8 02 1997r. oraz art. 358 1 § 3 k.c. Stwierdził,

że kaucja mieszkaniowa została wpłacona przed wejściem w życie tej ustawy i ocenił, że zachodzą podstawy prawne do jej waloryzacji. Następnie dokonał jej przerachowania kaucji przy pomocy średniego miesięcznego wynagrodzenia w wymiarze brutto

oraz wyliczył, że w pełni zwaloryzowana kaucja zamyka się kwotą 5.696,74zł i uznał powództwo za uzasadnione. Wziął po uwagę, że zawarte w wyroku rozstrzygnięcie

o należności głównej ma charakter konstytutywny i zasądził należne powodowi

od pozwanej odsetki za opóźnienie się w zapłacie tej należności od dnia uprawo-mocnienia się orzeczenia. O kosztach procesu orzekł na podstawie regulacji art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Wyrok zaskarżyła pozwana (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w Z. w całości, która wnosiła o jego zmianę przez oddalenie powództwa

i zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu za obie instancje, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Zarzucała, że przy ferowaniu wyroku naruszono przepisy prawa materialnego,

tj. regulacje:

- art. 48 ust. 5 zd. 2 ustawy z dnia 15 12 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych przez jego błędną wykładnię skutkującą nieuzasadnionym przyjęciem, iż kaucja mieszkaniowa zwracana byłemu najemcy podlega waloryzacji na podstawie przepisu art. 358 1 § 3 k.c.,

- art. 358 1 § 3 k.c. poprzez jego zastosowanie pomimo braku podstaw,

oraz przepisy postępowania będące podstawą wydanego wyroku i mające wpływ na jego treść tj,:

- art. 228 k.p.c. w zw. z art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie dowolnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego skutkujące nieuwzględnieniem odmiennej sytuacji społeczno – ekonomicznej w dacie przekazania przez powoda kaucji tj. w 1989 r. z warunkami społeczno – ekonomicznymi istniejącymi w chwili orzekania i przyjęciem na tej podstawie w oparciu o art. 358 1 § 3 k.c. sądowej waloryzacji kaucji w oparciu o nieuzasadniony miernik przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego,

- art. 227 k.p.c. poprzez niewykazanie przesłanek zastosowania instytucji sądowej waloryzacji kaucji, a także przyjęcie miernika waloryzacji, który prowadzi do sprzecznych z zasadami współżycia społecznego rezultatów, w szczególności obciążenia tylko jednej strony skutkami zmiany siły nabywczej pieniądza,

- art. 328 § 2 k.p.c. polegające na sporządzeniu uzasadnienia wyroku nie zawierającego wymaganych prawem treści, co uniemożliwia pozwanej odczytanie motywów rozstrzygnięcia.

Powód S. S. wniósł o oddalenie apelacji oraz o zasądzenie

na jego rzecz od pozwanej zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Na rozprawie w dniu 23 12 2014r. powód S. S. cofnął powództwo ponad kwotę 35,52 zł, zrzekając się w tym zakresie roszczenia oraz wniósł

o nieobciążanie go kosztami procesu za pierwszą i drugą instancję (k. 109-110).

Pozwana (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w Z. wyraziła zgodę na cofnięcie pozwu oraz wniosła o zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu za pierwszą i drugą instancję (k. 109-110).

Sąd Odwoławczy ustalił i zważył, co następuje:

Powód S. S. na rozprawie apelacyjnej w dniu 23 12 2014r. cofnął pozew w części - ponad kwotę 35,52 zł i w tym zakresie zrzekł się roszczenia.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 26 11 2014r. wyraził pogląd, że „w razie nieodpłatnego przeniesienia na najemcę prawa własności lokalu mieszkalnego na pod-stawie art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013r. poz. 1222), art. 358 1 § 3 k.c. nie ma zastosowania do wie-rzytelności o zwrot kaucji mieszkaniowej, o której mowa w art. 48 ust. 5 zdanie drugie tej ustawy” (III CZP 83/14).

W świetle tego poglądu prawnego częściowe cofnięcie pozwu przez powoda nie jest zatem niezgodne z prawem ani zasadami współżycia społecznego oraz nie zmierza także do obejścia prawa w rozumieniu regulacji art. 203 § 4 k.p.c.

Jest ono zatem skuteczne i wiąże Sąd odwoławczy, przez co w sprawie powstała przewidziana w art. 355 § 1 k.p.c. podstawa prawna umorzenia postępowania,

co stosownie do regulacji art. 386 § 3 k.p.c. prowadziło do uchylenia zaskarżonego wyroku w części zasądzającej od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.537,15zł

z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty

i umorzenia w tej części postępowania.

W pozostałym zakresie doszło do uznania powództwa przez pozwaną (w części dotyczącej żądania zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kwoty 35,52zł

z ustawowymi odsetkami).

Uznanie to nie jest sprzeczne z prawem, ani zasadami współżycia społecznego i nie zmierza także do obejścia prawa i co za tym idzie – stosownie do regulacji

art. 213§ 1 k.p.c. - wiąże Sąd.

Z tej przyczyny w tej części apelacja jest bezzasadna, co prowadziło do jej oddalenia.

Reasumując, wobec skutecznego częściowego cofnięcia pozwu przez po-woda uchylono zaskarżony wyrok w zakresie wskazanym w punkcie 1 sentencji

i w tej części umorzono postępowanie w oparciu o regulację art. 386 § 3 k.p.c.

w związku z art. 355 § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. i art. 102 k.p.c., biorąc pod wobec uwagę, że pozwana uległa tylko w nie-znacznej części żądania powództwa oraz że wobec wątpliwego charakteru sprawy – świadczy o tym dotychczasowa rozbieżna praktyka orzecznicza i związana z tym konieczność wystąpienia do Sądu Najwyższego z zapytaniem prawnym – nie można zarzucić powodowi, iż zbyt pochopnie wystąpił on z powództwem (por.

w uzasadnieniu postanowienia SN z dn. 27 04 1971r. I PZ 17/71), wobec czego

w sprawie zachodzi przewidziany w art. 102 k.p.c. szczególnie uzasadniony wypadek uzasadniający obciążenie powoda obowiązkiem zwrotu pozwanej tylko części poniesionych przez nią kosztów procesu w postępowaniu odwoławczych

w postaci opłaty od apelacji w kwocie 279zł.

SSO Leszek Dąbek