Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Daria Ratymirska

Protokolant Daria Paliwoda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2015 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa S. F.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę kwoty 10 000 zł i ustalenie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda S. F. kwotę 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych;

II.  oddala powództwo w dalszej części;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.917 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje uiścić stronie pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 240,92 zł, tytułem wydatków poniesionych w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego.

sygn. akt IC 335/14

UZASADNIENIE

Powód S. F. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 10.000 zł, tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, będącą skutkiem wypadku komunikacyjnego z dnia 7.01.2013r., którego sprawca ubezpieczony był u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych. Powód wniósł nadto o ustalenie odpowiedzialności pozwanej na przyszłość za skutki wypadku powoda oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzuciła, że powód nie udowodnił, iż w wyniku przedmiotowego wypadku doznał obrażeń ciała, przedstawił dokumentację medyczną jedynie z okresu rozpoczynającego się od 25 stycznia 2013r., a więc 3 tygodnie po zdarzeniu, co nie daje podstaw do uznania, że wskutek zdarzenia z dnia 7 stycznia 2013r. u powoda doszło do rozstroju zdrowia lub uszkodzenia ciała. Pozwana zarzuciła nadto, że nieuzasadnione jest roszczenie powoda o ustalenie odpowiedzialności pozwanej na przyszłość za skutki wypadku, skoro w przypadku powstania nowych szkód na zdrowiu powoda w przyszłości, powód będzie mógł dochodzić ich naprawienia, bez względu na ustalenie odpowiedzialności pozwanej w tym zakresie na przyszłość.

Stan faktyczny:

W dniu 7 stycznia 2013r. powód uległ wypadkowi komunikacyjnemu, którego sprawca ubezpieczony był u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody wywołane w związku z ruchem tych pojazdów.

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana odmówiła wypłaty zadośćuczynienia wobec braku dowodów, że na skutek powyższego zdarzenia powód doznał jakichkolwiek urazów.

/ Bezsporne/

Sąd ustalił:

W wyniku wypadku z dnia 7 stycznia 2013r. powód doznał urazu głowy, bez utraty przytomności, ze stresem pourazowym, urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym, z zespołem bólowym szyjnym pourazowym, z ograniczeniem ruchomości i rwą barkowo – ramienną parestetyczną lewostronną, oraz urazu nadgarstka ręki lewej z utrzymującymi się dolegliwościami bólowymi nadgarstka i ograniczeniem ruchomości. Doznane w wypadku rasy skutkowały u powoda powstaniem uszczerbku na zdrowiu w wysokości 4%.

Niezależnie od wypadku powód cierpi na cukrzycę, chorobę niedokrwienną kończyn dolnych, nadciśnienie tętnicze z zespołem bólów i zawrotów głowy, występują u niego zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego z osteofitozą i dyskopatią wielopoziomową, z przewlekłym zespołem bólowym szyjnym. W 2008r. powód przebył uraz czaszkowo – mózgowy.

Powód zgłosił się do lekarza po upływie 3 tygodni od wypadku. choroba niedokrwienna kończyn dolnych, występująca u powoda, utrudniała mu samodzielne (bez samochodu, który uległ zniszczeniu), poruszanie się na dalszych dystansach.

Dowód:

opinia zespołu biegłych sądowych z zakresu neurochirurgii H. A. i ortopedii M. J. (k-117-120); częściowo zeznania świadka R. F. (k-165); zeznania powoda (k-165v.).

Sąd zważył, co następuje:

Kwestia odpowiedzialności strony pozwanej za skutki wypadku na zdrowiu powoda nie była sporna.

Zakres i charakter obrażeń, doznanych przez powoda w wyniku wypadku z dnia 7 stycznia 2013r., powodujących u niego uszczerbek na zdrowiu, Sąd ustalił w oparciu o w.w. opinię biegłych sądowych z zakresu medycyny oraz zeznania świadka R. F. i powoda. Ustalając wysokość uszczerbku na zdrowiu, biegli wzięli pod uwagę bezpośrednie następstwa urazu i proces leczenia oraz istniejące u powoda samoistne zmiany zwyrodnieniowe z dyskopatią wielopoziomową kręgosłupa szyjnego, jak również fakt, że powód zgłosił się do lekarza dopiero po upływie prawie 3 tygodni od wypadku. Jednoznacznie wskazali na skutki wypadku z dnia 7 stycznia 2013r. na zdrowiu powoda, podając, że dolegliwości bólowe karku i nadgarstka lewego były niewątpliwie związane z tym wypadkiem. Z opinii wynika nadto, że dolegliwości te nasilają się przy dłuższej jeździe samochodem, przy zmianach pogodowych, a nawet przy niewielkim wysiłku fizycznym, a powstałe zmiany mogą predestynować do wcześniejszego rozwoju zmian zwyrodnieniowych.

Przepis art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 k.c. stanowi, że sąd może przyznać poszkodowanemu, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, odpowiednią sumę, tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę (szkodę niemajątkową), ujmowaną, jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości, oraz cierpienia psychiczne, to jest ujemne uczucia, przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi. Zadośćuczynienie, przyznawane jednorazowo, stanowić ma rekompensatę za całą krzywdę. Ma na celu przede wszystkim złagodzenie doznanych cierpień, a jego wysokość musi uwzględniać stopień doznanej krzywdy, rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość.1

Miarkując zadośćuczynienie Sąd miał na uwadze rodzaj naruszonego dobra, jakim jest zdrowie człowieka, wiek powoda (66 lat), rozmiar uszkodzeń ciała, będących skutkiem przedmiotowego wypadku, długotrwałość dolegliwości bólowych, odczuwanych przez powoda do chwili obecnej, jak również choroby samoistne, występujące u powoda niezależnie od wypadku. Żądane zadośćuczynienie w kwocie 10.000 zł jest adekwatne do rozmiaru szkody i cierpień powoda, będących skutkiem wypadku z dnia 7 stycznia 2013r., za które odpowiedzialność ponosi strona pozwana. Zarzut pozwanej odnośnie terminu wymagalności roszczenia i daty początkowej liczenia odsetek był bezprzedmiotowy, skoro pozew nie obejmował żądania w tym zakresie (art. 321 kpc).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie przepisów art. 445§1 kc w zw. z art. 444§1 kc i art. 415 kc w zw. z art. 822§1 i 2 kc, orzeczono jak w pkt I wyroku.

Sąd oddalił powództwo co do żądania ustalenie odpowiedzialności pozwanej na przyszłość za skutki wypadku powoda. Sama ewentualność powstania innych skutków zdarzenia nie powoduje istnienia interesu prawnego (art. 189 kpc). W przypadku powstania nowej szkody, w związku z przedmiotowym wypadkiem, powód może wytoczyć powództwo o zasądzenie. W świetle przepisu art. 442 ¹ § 3 kpc w aktualnym brzmieniu, nie można tu mówić o czasowym ograniczeniu dochodzenia roszczeń o naprawienie szkody na osobie, która w tym przypadku jeszcze nie powstała lub się nie ujawniła.

Orzeczenie o kosztach w pkt III wyroku oparto na przepisach art. 100 zd. 2 kpc w zw. z art. 98§1 i 3 kpc i art. 109§1 i 2 kpc, przyjmując, że powód uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania. W skład kosztów procesu, które strona pozwana, jako przegrywająca sprawę, powinna zwrócić powodowi wchodzi opłata sądowa od pozwu (500 zł), zaliczka na wynagrodzenie biegłych (1200 zł), wynagrodzenie pełnomocnika i opłata skarbowa od pełnomocnictwa (2417 zł).

Orzeczenie w pkt IV wyroku oparto na przepisach art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 zd. 2 kpc w zw. z art. 98§1 kpc. Strona pozwana, jako przegrywająca sprawę została obciążona wydatkami, poniesionymi w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenia biegłych, ponad uiszczoną przez powoda zaliczkę.

1 tak: wyrok SN z dnia 20.04.2006r., IV CSK 99/05, LEX nr 198509; wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8.02.2006r., I A Ca 1131/05, LEX nr 194522.