KIO 2003/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Marta Polkowska
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
KIO 2003/14 1
Sygn. akt: KIO 2003/14
WYROK
z dnia 10 października 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska-Maziarz
Protokolant: Marta Polkowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2014 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 26 września 2014 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – konsorcjum firm
w składzie: Instytut Transportu Samochodowego, ul. Jagiellońska 80,
03-301 Warszawa oraz Heller Consult Sp. z o.o., ul. Chałubińskiego 8,
00-613 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez Główny Inspektorat Transportu
Drogowego, ul. Postępu 21, 02-676 Warszawa
przy udziale wykonawcy: Instytut Badawczy Dróg i Mostów, ul. Instytutowa 1,
03-302 Warszawa, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia – konsorcjum firm w składzie: Instytut Transportu
Samochodowego, ul. Jagiellońska 80, 03-301 Warszawa oraz Heller Consult
Sp. z o.o., ul. Chałubińskiego 8, 00-613 Warszawa i zalicza w poczet kosztów
postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy
złotych, zero groszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia – konsorcjum firm w składzie: Instytut Transportu
Samochodowego, ul. Jagiellońska 80, 03-301 Warszawa oraz Heller Consult
Sp. z o.o., ul. Chałubińskiego 8, 00-613 Warszawa tytułem wpisu od odwołania.
KIO 2003/14 2
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………...
KIO 2003/14 3
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na "Analizę wpływu systemu
automatycznego nadzoru nad ruchem drogowym na zachowanie kierowców w Polsce wraz
z analizą skuteczności tego systemu", prowadzonym przez Główny Inspektorat Transportu
Drogowego (dalej „zamawiający”) w trybie przetargu nieograniczonego wykonawcy wspólnie
ubiegający się o udzielenie zamówienia: Instytut Transportu Samochodowego z Warszawy
oraz Heller Consult Sp. z o.o. z Warszawy (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie wobec:
1. czynności zamawiającego polegającej na nieprawidłowym badaniu i ocenie oferty
złożonej przez odwołującego, ponieważ zamawiający zwrócił się w celu wyjaśnienia
rażąco niskiej ceny bez faktycznych podstaw do takich wątpliwości oraz
nieprawidłowym badaniu wyjaśnień złożonych w celu ustalenia, czy oferta zawiera
rażąco niską cenę, ponieważ zamawiający nie wykonał dalszej części procedury
wynikającej z artykułu 90 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) [dalej „ustawa „Pzp”], tj. polegającej na
ocenie złożonych wyjaśnień jak i polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego
z postępowania na podstawie art. 90 ust. 3 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp,
2. wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez Instytut Badawczy Dróg
i Mostów z Warszawy (dalej „IBDiM").
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1. art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, poprzez odrzucenie oferty odwołującego, pomimo że złożył
ofertę, która nie podlega odrzuceniu, spełnia wszystkie wymagania, zawiera
prawidłowo obliczoną cenę, co dodatkowo potwierdzają wyjaśnienia wraz z dowodami
w formie kalkulacji przedstawione w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską
cenę,
2. art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez prowadzenie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego w sposób niezapewniający zachowanie uczciwej konkurencji
oraz równego traktowania wykonawców,
3. art. 7 ust. 1 w zw. z naruszeniem art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez wybór jako
najkorzystniejszej oferty złożonej przez IBDiM, pomimo iż oferta ta nie jest
najkorzystniejszą w świetle ustalonych kryteriów oceny ofert,
4. art. 7 ust. 1 w zw. z naruszeniem art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, poprzez bezpodstawne
odrzucenie oferty odwołującego
KIO 2003/14 4
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:
1. unieważnienia odrzucenia oferty odwołującego w przedmiotowym postępowaniu na
podstawie art. 90 ust. 3 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp,
2. powtórzenia czynności badania i oceny oferty złożonej przez odwołującego,
3. wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
Zdaniem odwołującego odrzucenie jego oferty jest bezzasadne, ponieważ oferta
odwołującego zawiera prawidłowo obliczoną cenę, jej treść i wyjaśnienia złożone w celu
ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę potwierdzają, że cena uwzględnia realne
okoliczności wpływające na wycenę zamówienia.
Odwołujący podał, że zamawiający wskazał, że wyjaśnienie złożone przez
odwołującego w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę wpłynęło o 12:07, czyli
7 minut po terminie na składanie wyjaśnień.
Odwołujący stanął na stanowisku, że wskazany przez zamawiającego jako podstawa
prawna odrzucenia oferty odwołującego przepis art. 90 ust. 3 ustawy Pzp zobowiązuje
zamawiającego do odrzucenia oferty wykonawcy, „który nie złożył wyjaśnień lub jeżeli
dokonana ocena wyjaśnień wraz z dostarczonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera
rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia", co oznacza, biorąc pod uwagę
przesłankę, jaką wprowadził ustawodawca, że odrzucenie nie może nastąpić z powodów
formalnych, błahych, niewpływających na treść złożonej oferty.
Na potwierdzenie swojego stanowiska wskazał wyrok KIO 598/13, KIO 600/13
z dnia 26 marca 2013 r., zgodnie z którym:
„Za niezasadne uznać należy stanowisko, iż wyjaśnienia z dnia 1 marca 2013 roku nie mogą
zostać uwzględnione, gdyż zostały złożone po terminie. Wskazać bowiem należy, że
w odniesieniu do terminu składania wyjaśnień sankcję odrzucenia oferty ustawodawca
przewidział w przepisie art. 90 ust. 4 ustawy Pzp, ale tylko w okolicznościach, gdy
zamawiający stwierdzi rażąco niską cenę z powodu udzielenia pomocy publicznej, cyt. Jeżeli
wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8, zamawiający zawiadamia Prezesa Urzędu oraz Komisję Europejską
o odrzuceniu ofert, które według zamawiającego zawierały rażąco niską cenę z powodu
udzielenia pomocy publicznej, a wykonawca, w terminie wyznaczonym przez
zamawiającego, nie udowodnił, że pomoc ta jest zgodna z prawem w rozumieniu przepisów
o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej. Skoro zatem takiej sankcji
ustawodawca nie przewidział w odniesieniu do pozostałych parametrów oceny wymienionych
w przepisie art. 90 ust. 2 ustawy Pzp, to wyjaśnienia z dnia 1 marca 2013 roku należało
uznać za możliwe do przyjęcia."
KIO 2003/14 5
Na podstawie dopuszczonych przez skład orzekający Izby, wskazanych poniżej
dowodów w tym z dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem, pisma procesowego przystępującego z dnia
10 października 2014 r., a także stanowisk stron i przystępującego, zaprezentowanych
w toku rozprawy skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby ustalił, że odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia
odwołania, ponieważ wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu w uzyskaniu
zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością poniesienia
szkody przez odwołującego, będącej konsekwencją zaskarżonych w odwołaniu: czynności
i zaniechania zamawiającego.
Na podstawie pkt. 9 Protokołu postępowania w trybie przetargu nieograniczonego –
Zestawienie ofert, a także Części II lit. B SIWZ skład orzekający Izby ustalił, iż odwołujący
złożył w przedmiotowym postępowaniu, w którym jedynym kryterium wyboru oferty
najkorzystniejszej była „cena”, ofertę z ceną najniższą. Ponieważ zarzuty podniesione
w odwołaniu zmierzają do nakazania zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia
oferty odwołującego, to uznać należy, że uwzględnienie odwołania doprowadziłoby do
ponownego badania i oceny ofert przez zamawiającego (w tym oferty odwołującego), co
oznacza, że odwołujący miałby szansę na uzyskanie tego zamówienia.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie następujące dowody z dokumentacji
przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie publicznego:
1. Protokół postępowania w trybie przetargu nieograniczonego (Druk ZP-PN).
2. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”).
3. Wezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy
Pzp z dnia 1 września 2014 r.
4. Informacja o wynikach przedmiotowego postępowania z dnia 17 września 2014 r.
Izba uznała złożone przez odwołującego na rozprawie: Przykład symulacji przed
podjęciem decyzji o wezwaniu do wyjaśnień rażąco niskiej ceny (1) oraz Ogłoszenie
o udzieleniu zamówienia nr 322238 – 2014, zamieszczone przez Ministerstwo Infrastruktury
i Rozwoju za nieprzydatne, ponieważ dotyczyły zarzutu, który nie mógł zostać rozpoznany
przez Izbę (zarzut dotyczący czynności bezpodstawnego wezwania odwołującego do
złożenia wyjaśnień na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp).
KIO 2003/14 6
Zarzut odrzucenia oferty odwołującego w wyniku nieprawidłowego badania i oceny
oferty złożonej przez odwołującego, ponieważ zamawiający zwrócił się w celu wyjaśnienia
rażąco niskiej ceny bez faktycznych podstaw do takich wątpliwości oraz w wyniku
nieprawidłowego badania wyjaśnień złożonych w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco
niską cenę, ponieważ zamawiający nie wykonał dalszej części procedury wynikającej
z art. 90 ustawy Pzp, polegającej na ocenie złożonych wyjaśnień nie potwierdził się.
Bezsporny był fakt, że pismem z dnia 1 września 2014 r., które odwołujący otrzymał
(drogą elektroniczną) w tym samym dniu zamawiający wezwał odwołującego do złożenia
wyjaśnień w celu ustalenia, czy oferta odwołującego zawiera rażąco niska cenę w stosunku
do przedmiotu zamówienia, wyznaczając termin złożenia wyjaśnień na dzień
5 września 2014 r. do godz. 1200.
Na podstawie treści ww. pisma skład orzekający Izby ustalił, że zamawiający
dodatkowo wskazał w nim, że:
• działa na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp,
• oceniając wyjaśnienia weźmie pod uwagę obiektywne czynniki,
• nie złożenie wyjaśnień we wskazanym terminie bądź w przypadku, gdy dokonana
ocena wyjaśnień potwierdzi, że oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do
przedmiotu zamówienia, skutkować będzie odrzuceniem oferty.
Bezsporny był także fakt, że odwołujący złożył wyjaśnienia po wyznaczonym terminie,
tj. 5 września 2014 r. o godz. 1207, tj. siedem minut po terminie wyznaczonym przez
zamawiającego.
W pierwszej kolejności dostrzeżenia wymaga, że w ramach odwołania odwołujący
zakwestionował prawidłowość dokonanych przez zamawiającego dwóch czynności,
tj. czynności wezwania odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 ustawy
Pzp oraz czynności odrzucenia oferty odwołującego, a nadto zarzucił zamawiającemu
zaniechanie oceny złożonych przez odwołującego po wyznaczonym terminie wyjaśnień.
Skład orzekający Izby przypomina, że odwołanie przysługuje wykonawcy wobec
każdej niezgodnej z przepisami ustawy Pzp czynności zamawiającego, podjętej w toku
postępowania (art. 180 ust. 1 ustawy Pzp), o ile ma on lub miał interes w uzyskaniu
zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez
zamawiającego przepisów ustawy Pzp (art. 179 ust. 1 ustawy Pzp). Czynności te mogą być
kwestionowane w zakreślonych ustawowo terminach (art. 182 ustawy Pzp).
Powyższe uwagi skład orzekający Izby poczynił, ponieważ rozpoznawanym obecnie
przez Izbę, złożonym w dniu 29 września 2014 r,. odwołaniem odwołujący objął zarówno
KIO 2003/14 7
czynność zamawiającego z dnia 1 września 2014 r. (czynność wezwania do wyjaśnień na
podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp), jak i czynność odrzucenia oferty odwołującego, o której
zamawiający poinformował odwołującego drogą elektroniczną w dniu 17 września 2014 r.
(pismem z tego samego dnia).
Ze względu na możliwość wniesienia odwołania w przedmiotowym postępowaniu na
czynność wezwania do złożenia wyjaśnień w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską
cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia jedynie w terminie 10 dni od daty tegoż
wezwania – art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp (wezwanie przesłane zostało drogą
elektroniczną, w dacie otrzymania pisma wzywającego do złożenia wyjaśnień odwołujący
uzyskał tym samym informację o czynności, która mogła stanowić podstawę wniesienia
odwołania) uznać należy, że złożenie odwołania w zakresie zarzutu dotyczącego czynności
wezwania z dnia 1 września 2014 r. jest spóźnione. Powoduje to, że w tym zakresie zarzut
odwołania nie może zostać rozpoznany przez Izbę. Skład orzekający Izby podziela, oparte na
wyroku Izby zapadłego w sprawie o sygn. akt KIO 61/14, stanowisko zawarte w piśmie
procesowym przystępującego, iż przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do wykładni
contra legem przepisu art. 180 ust. 1 w zw. z art. 182 ust. 1-3 i art. 189 ust. 3 ustawy Pzp,
bowiem pozwalałoby na obejście prawa.
Skład orzekający Izby za nietrafny uznał argument odwołującego zaprezentowany na
rozprawie, iż „na ówczesnym etapie nie mógł złożyć odwołania, ponieważ nie mógł wówczas
wykazać istnienia interesu prawnego”. W ocenie składu orzekającego Izby bowiem,
co podnosił na rozprawie przystępujący, w przypadku czynności niezasadnego wezwania
wykonawcy do złożenia wyjaśnień co do tego, czy zaoferowana cena jest rażąco niska z całą
pewnością można mówić o zagrożeniu interesu w uzyskaniu zamawiającego, ponieważ
w takiej sytuacji to na wzywanego wykonawcę przesuwa się ciężar dowodu, że nie
zaoferował ceny rażąco niskiej. Niezłożenie wyjaśnień jest też odrębną przesłanką
odrzucenia oferty (art. 90 ust. 3 ustawy Pzp), o czym w dalszej kolejności, od odrzucenia
z powodu zawarcia w niej ceny rażąco niskiej w stosunku do przedmiotu zamówienia (art. 89
ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp).
Skład orzekający Izby, odnosząc się do stwierdzenia odwołującego na rozprawie – że
z punktu widzenia czasowego i zaangażowania osób złożenie odwołania było mniej
korzystne niż przygotowanie i złożenie żądanych wyjaśnień, wskazuje także że motywy,
jakimi kierował się wykonawca podejmując decyzje, że nie złoży odwołania na czynność
wezwania z dnia 1 września 2014 r. są irrelewantne z punktu widzenia oceny terminowości
wniesienia odwołania w zakresie tej czynności w odwołaniu z dnia 26 września 2014 r.
Reasumując, termin na kwestionowanie wezwania do złożenia wyjaśnień na
podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp upłynął, toteż zarzut w tym zakresie, jako spóźniony, nie
podlega rozpoznaniu przez Izbę.
KIO 2003/14 8
Podniesiony przez odwołującego zarzut w zakresie zaniechania oceny złożonych
przez odwołującego po wyznaczonym terminie wyjaśnień opiera się na błędnym założeniu
o dopuszczalności oceny oferty (pod kątem tego, czy zawiera rażąco niską cenę) na
podstawie takich właśnie, złożonych z uchybieniem terminu wyjaśnień.
Podnieść należy, że wyznaczenie terminu, w przypadku kierowania do danego
wykonawcy wezwania, jest nałożonym przepisem art. 90 ust. 1 ustawy Pzp obowiązkiem
zamawiającego („zamawiający (…) zwraca się do wykonawcy o udzielenie w określonym
terminie wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny” –
art. 90 ust. 1 ustawy Pzp). Obowiązek ten winien być przez zamawiającego wykonany nie
tylko z poszanowaniem zasady równego traktowania i uczciwej konkurencji (wyznaczenie
takiego samego dla wszystkich wzywanych wykonawców i wystarczającego na
przygotowanie wyjaśnień terminu), ale także w zgodzie z ekonomiką, a także celem
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego – brak z góry określonego terminu na
złożenie wyjaśnień mógłby doprowadzić do niekorzystnej z punktu widzenia zamawiającego
przewlekłości postępowania i odsunięcia realizacji zamówienia na dalszy czas, a w sytuacji
ekstremalnej nawet do niemożności rozstrzygnięcia przez zamawiającego postępowania
w ogóle. Tak mogłoby się zdarzyć, gdyby rzeczywiście brak było w ustawie sankcji w postaci
odrzucenia oferty z powodu braku wyjaśnień w terminie. Jednak sankcja ta została przez
ustawodawcę wskazana w art. 90 ust. 3 ustawy Pzp –„zamawiający odrzuca ofertę
wykonawcy, który nie złożył wyjaśnień”, a sformułowanie „wykonawca, który nie złożył
wyjaśnień” należy odnieść do wcześniej opisanej w art. 90 procedury wezwania,
tj. procedury, o której mowa w art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
Konieczność stwierdzenia przez zamawiającego faktu niezłożenia wyjaśnień może
być w pierwszej kolejności konsekwencją stwierdzenie niezłożenia takich wyjaśnień
w terminie wyznaczonym, w drugiej kolejności konsekwencją złożenia wyjaśnień w terminie,
jednak takich, których treść jest w szczególności nieadekwatna, nieprzydatna lub wręcz bez
związku z celem, któremu ma służyć, tj. ustalenia, czy oferta zawiera cenę rażąco niską.
Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku niezbędnym dla ustalenia złożenia
wyjaśnień jest odniesienie się do terminu, w jakim wyjaśnienia miały zostać złożone.
Skład orzekający Izby w pełni podziela stanowisko przystępującego zawarte w piśmie
procesowym przystępującego: „Nie sposób podzielić stanowiska Odwołującego, iż
przedłożenie spóźnionych wyjaśnień wymaganych w trybie art. 90 ust. 1 Pzp skutkuje
sankcją odrzucenia oferty tylko w przypadku, którego dotyczy regulacja art. 90 ust. 4 Pzp,
tj. nieudowodnienia przez wykonawcę w wyznaczonym terminie legalności otrzymanej
pomocy publicznej. W konsekwencji w pozostałym zakresie uchybienie terminowi
KIO 2003/14 9
wyznaczonemu przez zamawiającego pozbawione byłoby doniosłości prawnej. Byłoby to
tożsame z pozbawieniem doniosłości prawnej samego wyznaczenia terminu na złożenie
wyjaśnień, do czego ustawowo zobligowany jest zamawiający w świetle art. 90
ust. 1 Pzp, skoro jego niedochowanie nie byłoby obciążone żadnym niekorzystnym dla
wykonawcy skutkiem” (…) taka wykładnia zarówno art. 90 ust. 1 jak i ust. 3 i 4 Pzp nie może
być uznana za właściwą. Nie znajduje ona oparcia ani w faktycznej treści tych przepisów,
w szczególności art. 90 ust. 4 Pzp, ani wykładni celowościowej, ratio legis przywołanych
przepisów oraz podstawowych zasadach samego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego.”
W ocenie składu orzekającego Izby stanowisko odwołującego jakoby przepis art. 90
ust. 4 ustawy Pzp ograniczał odrzucenie oferty wykonawcy z powodu złożenia wyjaśnień po
terminie jedynie do przypadku, gdy zamawiający stwierdzi rażąco niska cenę z powodu
udzielenia pomocy publicznej jest błędne, ponieważ przepis ten nie reguluje podstaw do
odrzucenia oferty, a jedynie szczególny obowiązek informacyjny zamawiającego, który
aktualizuje się wyłącznie w postępowaniach powyżej tzw. progów unijnych (odmiennie niż
art. 90 ust. 1 – 3, który stosuje się niezależnie od wartości zamówienia) wobec wskazanych
podmiotów (centralny organ administracji rządowej właściwy w sprawach zamówień
publicznych – Prezesa UZP oraz Komisja Europejska) i który dotyczy przypadków odrzucenia
(uprzedniego, już dokonanego) przez zamawiającego jakiejkolwiek oferty jako zawierającej
rażąco niską cenę z powodu uznania, że wykonawca w wyznaczonym terminie nie udowodnił
udzielenia tej pomocy zgodnie z prawem.
Reasumując, złożenie wyjaśnień z uchybieniem terminu wyznaczonego przez
zamawiającego jest tożsame w skutkach z ich brakiem i stanowi odrębną przesłankę
odrzucenia oferty wykonawcy na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 90 ust. 1
ustawy Pzp
W konsekwencji powyższego skład orzekający Izby uznał, że odwołujący wyjaśnień
w ogóle nie złożył, co obligowało zamawiającego do odrzucenia oferty odwołującego na
podstawie art. 90 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
Zarzut dotyczący wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez Instytut
Badawczy Dróg i Mostów z Warszawy nie potwierdził się.
W konsekwencji uznania, że zamawiający w zgodzie z przepisem art. 90 ust. 3
w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp odrzucił ofertę odwołującego oraz wobec braku
jakichkolwiek zarzutów co do zaniechania przez zamawiającego odrzucenia oferty
przystępującego skład orzekający Izby uznał, że zarzut wyboru oferty przystępującego jako
najkorzystniejszej, nie potwierdził się.
KIO 2003/14 10
Ze względu na fakt, że nie potwierdził się żaden z podniesionych w odwołaniu
zarzutów skład orzekający Izby oddalił odwołanie.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………………………….
Sygn. akt: KIO 2003/14
WYROK
z dnia 10 października 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska-Maziarz
Protokolant: Marta Polkowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2014 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 26 września 2014 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – konsorcjum firm
w składzie: Instytut Transportu Samochodowego, ul. Jagiellońska 80,
03-301 Warszawa oraz Heller Consult Sp. z o.o., ul. Chałubińskiego 8,
00-613 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez Główny Inspektorat Transportu
Drogowego, ul. Postępu 21, 02-676 Warszawa
przy udziale wykonawcy: Instytut Badawczy Dróg i Mostów, ul. Instytutowa 1,
03-302 Warszawa, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia – konsorcjum firm w składzie: Instytut Transportu
Samochodowego, ul. Jagiellońska 80, 03-301 Warszawa oraz Heller Consult
Sp. z o.o., ul. Chałubińskiego 8, 00-613 Warszawa i zalicza w poczet kosztów
postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy
złotych, zero groszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia – konsorcjum firm w składzie: Instytut Transportu
Samochodowego, ul. Jagiellońska 80, 03-301 Warszawa oraz Heller Consult
Sp. z o.o., ul. Chałubińskiego 8, 00-613 Warszawa tytułem wpisu od odwołania.
KIO 2003/14 2
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………...
KIO 2003/14 3
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na "Analizę wpływu systemu
automatycznego nadzoru nad ruchem drogowym na zachowanie kierowców w Polsce wraz
z analizą skuteczności tego systemu", prowadzonym przez Główny Inspektorat Transportu
Drogowego (dalej „zamawiający”) w trybie przetargu nieograniczonego wykonawcy wspólnie
ubiegający się o udzielenie zamówienia: Instytut Transportu Samochodowego z Warszawy
oraz Heller Consult Sp. z o.o. z Warszawy (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie wobec:
1. czynności zamawiającego polegającej na nieprawidłowym badaniu i ocenie oferty
złożonej przez odwołującego, ponieważ zamawiający zwrócił się w celu wyjaśnienia
rażąco niskiej ceny bez faktycznych podstaw do takich wątpliwości oraz
nieprawidłowym badaniu wyjaśnień złożonych w celu ustalenia, czy oferta zawiera
rażąco niską cenę, ponieważ zamawiający nie wykonał dalszej części procedury
wynikającej z artykułu 90 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) [dalej „ustawa „Pzp”], tj. polegającej na
ocenie złożonych wyjaśnień jak i polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego
z postępowania na podstawie art. 90 ust. 3 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp,
2. wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez Instytut Badawczy Dróg
i Mostów z Warszawy (dalej „IBDiM").
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1. art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, poprzez odrzucenie oferty odwołującego, pomimo że złożył
ofertę, która nie podlega odrzuceniu, spełnia wszystkie wymagania, zawiera
prawidłowo obliczoną cenę, co dodatkowo potwierdzają wyjaśnienia wraz z dowodami
w formie kalkulacji przedstawione w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską
cenę,
2. art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez prowadzenie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego w sposób niezapewniający zachowanie uczciwej konkurencji
oraz równego traktowania wykonawców,
3. art. 7 ust. 1 w zw. z naruszeniem art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez wybór jako
najkorzystniejszej oferty złożonej przez IBDiM, pomimo iż oferta ta nie jest
najkorzystniejszą w świetle ustalonych kryteriów oceny ofert,
4. art. 7 ust. 1 w zw. z naruszeniem art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, poprzez bezpodstawne
odrzucenie oferty odwołującego
KIO 2003/14 4
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:
1. unieważnienia odrzucenia oferty odwołującego w przedmiotowym postępowaniu na
podstawie art. 90 ust. 3 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp,
2. powtórzenia czynności badania i oceny oferty złożonej przez odwołującego,
3. wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
Zdaniem odwołującego odrzucenie jego oferty jest bezzasadne, ponieważ oferta
odwołującego zawiera prawidłowo obliczoną cenę, jej treść i wyjaśnienia złożone w celu
ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę potwierdzają, że cena uwzględnia realne
okoliczności wpływające na wycenę zamówienia.
Odwołujący podał, że zamawiający wskazał, że wyjaśnienie złożone przez
odwołującego w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę wpłynęło o 12:07, czyli
7 minut po terminie na składanie wyjaśnień.
Odwołujący stanął na stanowisku, że wskazany przez zamawiającego jako podstawa
prawna odrzucenia oferty odwołującego przepis art. 90 ust. 3 ustawy Pzp zobowiązuje
zamawiającego do odrzucenia oferty wykonawcy, „który nie złożył wyjaśnień lub jeżeli
dokonana ocena wyjaśnień wraz z dostarczonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera
rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia", co oznacza, biorąc pod uwagę
przesłankę, jaką wprowadził ustawodawca, że odrzucenie nie może nastąpić z powodów
formalnych, błahych, niewpływających na treść złożonej oferty.
Na potwierdzenie swojego stanowiska wskazał wyrok KIO 598/13, KIO 600/13
z dnia 26 marca 2013 r., zgodnie z którym:
„Za niezasadne uznać należy stanowisko, iż wyjaśnienia z dnia 1 marca 2013 roku nie mogą
zostać uwzględnione, gdyż zostały złożone po terminie. Wskazać bowiem należy, że
w odniesieniu do terminu składania wyjaśnień sankcję odrzucenia oferty ustawodawca
przewidział w przepisie art. 90 ust. 4 ustawy Pzp, ale tylko w okolicznościach, gdy
zamawiający stwierdzi rażąco niską cenę z powodu udzielenia pomocy publicznej, cyt. Jeżeli
wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8, zamawiający zawiadamia Prezesa Urzędu oraz Komisję Europejską
o odrzuceniu ofert, które według zamawiającego zawierały rażąco niską cenę z powodu
udzielenia pomocy publicznej, a wykonawca, w terminie wyznaczonym przez
zamawiającego, nie udowodnił, że pomoc ta jest zgodna z prawem w rozumieniu przepisów
o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej. Skoro zatem takiej sankcji
ustawodawca nie przewidział w odniesieniu do pozostałych parametrów oceny wymienionych
w przepisie art. 90 ust. 2 ustawy Pzp, to wyjaśnienia z dnia 1 marca 2013 roku należało
uznać za możliwe do przyjęcia."
KIO 2003/14 5
Na podstawie dopuszczonych przez skład orzekający Izby, wskazanych poniżej
dowodów w tym z dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem, pisma procesowego przystępującego z dnia
10 października 2014 r., a także stanowisk stron i przystępującego, zaprezentowanych
w toku rozprawy skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby ustalił, że odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia
odwołania, ponieważ wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu w uzyskaniu
zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością poniesienia
szkody przez odwołującego, będącej konsekwencją zaskarżonych w odwołaniu: czynności
i zaniechania zamawiającego.
Na podstawie pkt. 9 Protokołu postępowania w trybie przetargu nieograniczonego –
Zestawienie ofert, a także Części II lit. B SIWZ skład orzekający Izby ustalił, iż odwołujący
złożył w przedmiotowym postępowaniu, w którym jedynym kryterium wyboru oferty
najkorzystniejszej była „cena”, ofertę z ceną najniższą. Ponieważ zarzuty podniesione
w odwołaniu zmierzają do nakazania zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia
oferty odwołującego, to uznać należy, że uwzględnienie odwołania doprowadziłoby do
ponownego badania i oceny ofert przez zamawiającego (w tym oferty odwołującego), co
oznacza, że odwołujący miałby szansę na uzyskanie tego zamówienia.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie następujące dowody z dokumentacji
przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie publicznego:
1. Protokół postępowania w trybie przetargu nieograniczonego (Druk ZP-PN).
2. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”).
3. Wezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy
Pzp z dnia 1 września 2014 r.
4. Informacja o wynikach przedmiotowego postępowania z dnia 17 września 2014 r.
Izba uznała złożone przez odwołującego na rozprawie: Przykład symulacji przed
podjęciem decyzji o wezwaniu do wyjaśnień rażąco niskiej ceny (1) oraz Ogłoszenie
o udzieleniu zamówienia nr 322238 – 2014, zamieszczone przez Ministerstwo Infrastruktury
i Rozwoju za nieprzydatne, ponieważ dotyczyły zarzutu, który nie mógł zostać rozpoznany
przez Izbę (zarzut dotyczący czynności bezpodstawnego wezwania odwołującego do
złożenia wyjaśnień na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp).
KIO 2003/14 6
Zarzut odrzucenia oferty odwołującego w wyniku nieprawidłowego badania i oceny
oferty złożonej przez odwołującego, ponieważ zamawiający zwrócił się w celu wyjaśnienia
rażąco niskiej ceny bez faktycznych podstaw do takich wątpliwości oraz w wyniku
nieprawidłowego badania wyjaśnień złożonych w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco
niską cenę, ponieważ zamawiający nie wykonał dalszej części procedury wynikającej
z art. 90 ustawy Pzp, polegającej na ocenie złożonych wyjaśnień nie potwierdził się.
Bezsporny był fakt, że pismem z dnia 1 września 2014 r., które odwołujący otrzymał
(drogą elektroniczną) w tym samym dniu zamawiający wezwał odwołującego do złożenia
wyjaśnień w celu ustalenia, czy oferta odwołującego zawiera rażąco niska cenę w stosunku
do przedmiotu zamówienia, wyznaczając termin złożenia wyjaśnień na dzień
5 września 2014 r. do godz. 1200.
Na podstawie treści ww. pisma skład orzekający Izby ustalił, że zamawiający
dodatkowo wskazał w nim, że:
• działa na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp,
• oceniając wyjaśnienia weźmie pod uwagę obiektywne czynniki,
• nie złożenie wyjaśnień we wskazanym terminie bądź w przypadku, gdy dokonana
ocena wyjaśnień potwierdzi, że oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do
przedmiotu zamówienia, skutkować będzie odrzuceniem oferty.
Bezsporny był także fakt, że odwołujący złożył wyjaśnienia po wyznaczonym terminie,
tj. 5 września 2014 r. o godz. 1207, tj. siedem minut po terminie wyznaczonym przez
zamawiającego.
W pierwszej kolejności dostrzeżenia wymaga, że w ramach odwołania odwołujący
zakwestionował prawidłowość dokonanych przez zamawiającego dwóch czynności,
tj. czynności wezwania odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 ustawy
Pzp oraz czynności odrzucenia oferty odwołującego, a nadto zarzucił zamawiającemu
zaniechanie oceny złożonych przez odwołującego po wyznaczonym terminie wyjaśnień.
Skład orzekający Izby przypomina, że odwołanie przysługuje wykonawcy wobec
każdej niezgodnej z przepisami ustawy Pzp czynności zamawiającego, podjętej w toku
postępowania (art. 180 ust. 1 ustawy Pzp), o ile ma on lub miał interes w uzyskaniu
zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez
zamawiającego przepisów ustawy Pzp (art. 179 ust. 1 ustawy Pzp). Czynności te mogą być
kwestionowane w zakreślonych ustawowo terminach (art. 182 ustawy Pzp).
Powyższe uwagi skład orzekający Izby poczynił, ponieważ rozpoznawanym obecnie
przez Izbę, złożonym w dniu 29 września 2014 r,. odwołaniem odwołujący objął zarówno
KIO 2003/14 7
czynność zamawiającego z dnia 1 września 2014 r. (czynność wezwania do wyjaśnień na
podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp), jak i czynność odrzucenia oferty odwołującego, o której
zamawiający poinformował odwołującego drogą elektroniczną w dniu 17 września 2014 r.
(pismem z tego samego dnia).
Ze względu na możliwość wniesienia odwołania w przedmiotowym postępowaniu na
czynność wezwania do złożenia wyjaśnień w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską
cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia jedynie w terminie 10 dni od daty tegoż
wezwania – art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp (wezwanie przesłane zostało drogą
elektroniczną, w dacie otrzymania pisma wzywającego do złożenia wyjaśnień odwołujący
uzyskał tym samym informację o czynności, która mogła stanowić podstawę wniesienia
odwołania) uznać należy, że złożenie odwołania w zakresie zarzutu dotyczącego czynności
wezwania z dnia 1 września 2014 r. jest spóźnione. Powoduje to, że w tym zakresie zarzut
odwołania nie może zostać rozpoznany przez Izbę. Skład orzekający Izby podziela, oparte na
wyroku Izby zapadłego w sprawie o sygn. akt KIO 61/14, stanowisko zawarte w piśmie
procesowym przystępującego, iż przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do wykładni
contra legem przepisu art. 180 ust. 1 w zw. z art. 182 ust. 1-3 i art. 189 ust. 3 ustawy Pzp,
bowiem pozwalałoby na obejście prawa.
Skład orzekający Izby za nietrafny uznał argument odwołującego zaprezentowany na
rozprawie, iż „na ówczesnym etapie nie mógł złożyć odwołania, ponieważ nie mógł wówczas
wykazać istnienia interesu prawnego”. W ocenie składu orzekającego Izby bowiem,
co podnosił na rozprawie przystępujący, w przypadku czynności niezasadnego wezwania
wykonawcy do złożenia wyjaśnień co do tego, czy zaoferowana cena jest rażąco niska z całą
pewnością można mówić o zagrożeniu interesu w uzyskaniu zamawiającego, ponieważ
w takiej sytuacji to na wzywanego wykonawcę przesuwa się ciężar dowodu, że nie
zaoferował ceny rażąco niskiej. Niezłożenie wyjaśnień jest też odrębną przesłanką
odrzucenia oferty (art. 90 ust. 3 ustawy Pzp), o czym w dalszej kolejności, od odrzucenia
z powodu zawarcia w niej ceny rażąco niskiej w stosunku do przedmiotu zamówienia (art. 89
ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp).
Skład orzekający Izby, odnosząc się do stwierdzenia odwołującego na rozprawie – że
z punktu widzenia czasowego i zaangażowania osób złożenie odwołania było mniej
korzystne niż przygotowanie i złożenie żądanych wyjaśnień, wskazuje także że motywy,
jakimi kierował się wykonawca podejmując decyzje, że nie złoży odwołania na czynność
wezwania z dnia 1 września 2014 r. są irrelewantne z punktu widzenia oceny terminowości
wniesienia odwołania w zakresie tej czynności w odwołaniu z dnia 26 września 2014 r.
Reasumując, termin na kwestionowanie wezwania do złożenia wyjaśnień na
podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp upłynął, toteż zarzut w tym zakresie, jako spóźniony, nie
podlega rozpoznaniu przez Izbę.
KIO 2003/14 8
Podniesiony przez odwołującego zarzut w zakresie zaniechania oceny złożonych
przez odwołującego po wyznaczonym terminie wyjaśnień opiera się na błędnym założeniu
o dopuszczalności oceny oferty (pod kątem tego, czy zawiera rażąco niską cenę) na
podstawie takich właśnie, złożonych z uchybieniem terminu wyjaśnień.
Podnieść należy, że wyznaczenie terminu, w przypadku kierowania do danego
wykonawcy wezwania, jest nałożonym przepisem art. 90 ust. 1 ustawy Pzp obowiązkiem
zamawiającego („zamawiający (…) zwraca się do wykonawcy o udzielenie w określonym
terminie wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny” –
art. 90 ust. 1 ustawy Pzp). Obowiązek ten winien być przez zamawiającego wykonany nie
tylko z poszanowaniem zasady równego traktowania i uczciwej konkurencji (wyznaczenie
takiego samego dla wszystkich wzywanych wykonawców i wystarczającego na
przygotowanie wyjaśnień terminu), ale także w zgodzie z ekonomiką, a także celem
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego – brak z góry określonego terminu na
złożenie wyjaśnień mógłby doprowadzić do niekorzystnej z punktu widzenia zamawiającego
przewlekłości postępowania i odsunięcia realizacji zamówienia na dalszy czas, a w sytuacji
ekstremalnej nawet do niemożności rozstrzygnięcia przez zamawiającego postępowania
w ogóle. Tak mogłoby się zdarzyć, gdyby rzeczywiście brak było w ustawie sankcji w postaci
odrzucenia oferty z powodu braku wyjaśnień w terminie. Jednak sankcja ta została przez
ustawodawcę wskazana w art. 90 ust. 3 ustawy Pzp –„zamawiający odrzuca ofertę
wykonawcy, który nie złożył wyjaśnień”, a sformułowanie „wykonawca, który nie złożył
wyjaśnień” należy odnieść do wcześniej opisanej w art. 90 procedury wezwania,
tj. procedury, o której mowa w art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
Konieczność stwierdzenia przez zamawiającego faktu niezłożenia wyjaśnień może
być w pierwszej kolejności konsekwencją stwierdzenie niezłożenia takich wyjaśnień
w terminie wyznaczonym, w drugiej kolejności konsekwencją złożenia wyjaśnień w terminie,
jednak takich, których treść jest w szczególności nieadekwatna, nieprzydatna lub wręcz bez
związku z celem, któremu ma służyć, tj. ustalenia, czy oferta zawiera cenę rażąco niską.
Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku niezbędnym dla ustalenia złożenia
wyjaśnień jest odniesienie się do terminu, w jakim wyjaśnienia miały zostać złożone.
Skład orzekający Izby w pełni podziela stanowisko przystępującego zawarte w piśmie
procesowym przystępującego: „Nie sposób podzielić stanowiska Odwołującego, iż
przedłożenie spóźnionych wyjaśnień wymaganych w trybie art. 90 ust. 1 Pzp skutkuje
sankcją odrzucenia oferty tylko w przypadku, którego dotyczy regulacja art. 90 ust. 4 Pzp,
tj. nieudowodnienia przez wykonawcę w wyznaczonym terminie legalności otrzymanej
pomocy publicznej. W konsekwencji w pozostałym zakresie uchybienie terminowi
KIO 2003/14 9
wyznaczonemu przez zamawiającego pozbawione byłoby doniosłości prawnej. Byłoby to
tożsame z pozbawieniem doniosłości prawnej samego wyznaczenia terminu na złożenie
wyjaśnień, do czego ustawowo zobligowany jest zamawiający w świetle art. 90
ust. 1 Pzp, skoro jego niedochowanie nie byłoby obciążone żadnym niekorzystnym dla
wykonawcy skutkiem” (…) taka wykładnia zarówno art. 90 ust. 1 jak i ust. 3 i 4 Pzp nie może
być uznana za właściwą. Nie znajduje ona oparcia ani w faktycznej treści tych przepisów,
w szczególności art. 90 ust. 4 Pzp, ani wykładni celowościowej, ratio legis przywołanych
przepisów oraz podstawowych zasadach samego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego.”
W ocenie składu orzekającego Izby stanowisko odwołującego jakoby przepis art. 90
ust. 4 ustawy Pzp ograniczał odrzucenie oferty wykonawcy z powodu złożenia wyjaśnień po
terminie jedynie do przypadku, gdy zamawiający stwierdzi rażąco niska cenę z powodu
udzielenia pomocy publicznej jest błędne, ponieważ przepis ten nie reguluje podstaw do
odrzucenia oferty, a jedynie szczególny obowiązek informacyjny zamawiającego, który
aktualizuje się wyłącznie w postępowaniach powyżej tzw. progów unijnych (odmiennie niż
art. 90 ust. 1 – 3, który stosuje się niezależnie od wartości zamówienia) wobec wskazanych
podmiotów (centralny organ administracji rządowej właściwy w sprawach zamówień
publicznych – Prezesa UZP oraz Komisja Europejska) i który dotyczy przypadków odrzucenia
(uprzedniego, już dokonanego) przez zamawiającego jakiejkolwiek oferty jako zawierającej
rażąco niską cenę z powodu uznania, że wykonawca w wyznaczonym terminie nie udowodnił
udzielenia tej pomocy zgodnie z prawem.
Reasumując, złożenie wyjaśnień z uchybieniem terminu wyznaczonego przez
zamawiającego jest tożsame w skutkach z ich brakiem i stanowi odrębną przesłankę
odrzucenia oferty wykonawcy na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 90 ust. 1
ustawy Pzp
W konsekwencji powyższego skład orzekający Izby uznał, że odwołujący wyjaśnień
w ogóle nie złożył, co obligowało zamawiającego do odrzucenia oferty odwołującego na
podstawie art. 90 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
Zarzut dotyczący wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez Instytut
Badawczy Dróg i Mostów z Warszawy nie potwierdził się.
W konsekwencji uznania, że zamawiający w zgodzie z przepisem art. 90 ust. 3
w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp odrzucił ofertę odwołującego oraz wobec braku
jakichkolwiek zarzutów co do zaniechania przez zamawiającego odrzucenia oferty
przystępującego skład orzekający Izby uznał, że zarzut wyboru oferty przystępującego jako
najkorzystniejszej, nie potwierdził się.
KIO 2003/14 10
Ze względu na fakt, że nie potwierdził się żaden z podniesionych w odwołaniu
zarzutów skład orzekający Izby oddalił odwołanie.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………………………….