KIO 2486/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Natalia Dominiak
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 2486/14
WYROK
z dnia 11 grudnia 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Anna Packo
Protokolant: Natalia Dominiak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 r., w Warszawie, odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 26 listopada 2014 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
IMPEL PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY POLSKA
Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. ul. Ślężna 118, 53-111 Wrocław
w postępowaniu prowadzonym przez
Jednostkę Wojskową 4213, ul. Obornicka 100/102, 50-984 Wrocław
przy udziale wykonawcy STEKOP S.A. ul. Mołdawska 9, 02-127 Warszawa zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia IMPEL PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k.,
IMPEL SECURITY POLSKA Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia IMPEL
PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY POLSKA
Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
IMPEL PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY
POLSKA Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. na rzecz Jednostki
Wojskowej 4213 kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione
z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013, poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący: ……………………..…
Sygn. akt: KIO 2486/14
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Jednostka Wojskowa 4213 we Wrocławiu prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego na „świadczenie usługi w zakresie ochrony fizycznej
osób i mienia” na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), w trybie negocjacji bez ogłoszenia.
Wartość zamówienia jest większa niż kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
Prawo zamówień publicznych.
Odwołujący – wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia IMPEL
PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY POLSKA Sp. z o.o.,
IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. wniósł odwołanie w zakresie zadania nr 5 zarzucając
zamawiającemu naruszenie ustawy Prawo zamówień publicznych w zakresie:
1. art. 7 ust. 1 i 3 poprzez naruszenie zasady zachowania uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców,
2. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 1 i 3 poprzez wadliwe odrzucenie oferty
odwołującego oraz zaniechanie poprawienia omyłki w tej ofercie,
3. art. 91 ust. 1 i 2 poprzez zaniechanie oceny oferty odwołującego w kryterium „czas
dojazdu grupy interwencyjnej” oraz poprzez wadliwy wybór oferty najkorzystniejszej
w zadaniu nr 5,
4. art. 92 ust. 1 pkt 2 poprzez zaniechanie wskazania uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołującego.
Odwołujący wniósł o:
1. uchylenie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w zadaniu nr 5,
2. nakazanie zamawiającemu uchylenia czynności odrzucenia oferty odwołującego oraz
nakazanie poprawienia omyłki w ofercie,
3. nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert w zadaniu nr 5
z uwzględnieniem oferty odwołującego oraz wyboru oferty najkorzystniejszej spośród ofert
ważnych.
W uzasadnieniu odwołujący wskazał, że nie może zgodzić się z decyzją zamawiającego
w odniesieniu do zadania nr 5.
W opisie przedmiotu zamówienia dla zadania nr 5 wykonawca zobowiązuje się do
zapewnienia dojazdu grupy interwencyjnej w czasie do 30 min. Zamawiający zatem narzucił
konkretny obowiązek bezpośrednio w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i każdy
wykonawca musi zapewnić dojazd w ciągu 30 min. Wykonawca oświadczył w formularzu, iż
składa ofertę w odpowiedzi na specyfikację istotnych warunków zamówienia, a więc
oświadczył, iż związany jest wszystkimi wymogami zamawiającego. Pomimo braku
oświadczenia w formularzu o terminie dojazdu grupy interwencyjnej wykonawca winien
otrzymać 1 punkt. Zarzut zamawiającego jest wyłącznie formalny, gdyż bezspornie oferta
odwołującego zawiera oświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 7, gdzie
w trzecim akapicie znajduje się zobowiązanie wykonawcy, że zapewnia dojazd grupy
interwencyjnej w czasie do 30 minut.
Zaś nawet gdyby z ostrożności procesowej przyjąć, że oferta odwołującego zawierała
omyłkę w tym zakresie, to zamawiający na gruncie przepisu art. 87 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy
Prawo zamówień publicznych ma obowiązek poprawić omyłkę w formularzu ofertowym przez
przeniesienie treści załącznika nr 7 i wpisanie do formularza ofertowego czasu „do 30 min”
i w konsekwencji dokonania przydziału odwołującemu punktacji.
Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości.
Zamawiający wskazał, że odrzucił ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Prawo zamówień publicznych z powodu jej niezgodności z treścią specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz wybrał jako najkorzystniejszą ofertę spółki STEPKOP
S.A.
Wbrew twierdzeniom zawartym w odwołaniu zamawiający zawiadomił odwołującego podając
uzasadnienie faktyczne i prawne odrzucenia jego oferty: „w formularzu ofertowym na
zadanie nr 5 Wykonawca nie wpisał oferowanego czasu dojazdu grupy interwencyjnej, który
stanowi w przedmiotowym postępowaniu jedno z kryteriów oceny ofert, co uniemożliwiło
Zamawiającemu ocenę oferty i obliczenie punktów wynikających z sumy punktów
przyznanych za spełnienie kryteriów wyboru oferty” oraz uzasadnienie prawne: „zgodnie
z pkt 3.5 SIWZ – pełna oferta musi zawierać wszystkie pozycje wymienione w formularzu
ofertowym, W przeciwnym wypadku oferta będzie podlegała odrzuceniu jako niezgodna
z treścią SIWZ.”
Istota sporu sprowadza się do oceny prawidłowości zastosowania przez zamawiającego
instytucji odrzucenia oferty odwołującego na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Prawo zamówień publicznych oraz oceny prawidłowości niezastosowania instytucji poprawy
omyłek na podstawie przepisu art. 87 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. Za
bezsporny należy przy tym uznać fakt, że na formularzu złożonej na zadanie nr 5 oferty
odwołujący nie zaoferował czasu dojazdu grupy interwencyjnej zgodnie z wymogami punktu
13. specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W punkcie 13. zawierającym opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy
wyborze oferty wskazano dwa kryteria oceny ofert: 1) cena realizacji usługi znaczenie 94%
i 2) czas dojazdu grupy interwencyjnej znaczenie 6%. Warunkiem uznania oferty za
najkorzystniejszą było uzyskanie łącznej liczby punktów w obrębie danego zadania.
W zakresie pierwszego z kryteriów punkty miały być przeliczone zgodnie z podanym
wzorem. W zakresie drugiego wskazano punktację w zależności od oferowanego czasu
dojazdu grupy interwencyjnej: do 30 min 1 pkt, do 25 min 2 pkt, do 20 min 3 pkt, do 15 min 4
pkt, do 10 min 5 pkt, do 5 min 6 pkt. Oferenci zobowiązani byli do wskazania w formularzu
oferty czasu dojazdu grupy interwencyjnej, której to powinności odwołujący uchybił
pozostawiając puste pole. Tym samym wykonawca dokonał określenia czasu dojazdu grupy
interwencyjnej w sposób sprzeczny ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia poprzez
niewskazanie horyzontu czasowego, a w konsekwencji uniemożliwił zamawiającemu
dokonanie oceny oferty w sposób zgodny z postanowieniami specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Odwołujący był świadom skutków niewypełnienia wszystkich pozycji
asortymentowych wymienionych w formularzu ofertowym (załączniki nr 1.1-1.5), bowiem
stosowne pouczenie w tym zakresie zostało zawarte w postanowieniu punktu 3.5 specyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
Okoliczność, iż odwołujący złożył oświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 7
do specyfikacji istotnych warunków zamówienia, nie stanowiła podstawy do traktowania go
na równi ze złożeniem konkretnego oświadczenia co do czasu dojazdu grupy interwencyjnej
ani zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych. Z treści tego
dokumentu wynika jedynie, że odwołujący dysponuje odpowiednim centrum monitorowania
sygnałów wraz ze stacjonującymi grupami interwencyjnymi, które w przypadku zagrożenia
lub potrzeby wsparcia dotrą do obiektu do 30 minut. Samo oświadczenie o posiadaniu
infrastruktury zdolnej do zapewnienia reakcji grupy interwencyjnej w ciągu 30 minut nie jest
równoznaczne ze złożeniem stanowczej oferty na dojazd grupy interwencyjnej w terminie 30
minut. Celem formularza nr 7 było uzyskanie przez zamawiającego potwierdzenia, iż
wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia spełniają warunki udziału
w postępowaniu polegające na posiadaniu odpowiedniej ilości grup interwencyjnych
spełniających ustawowe wymogi zapewnienia ochrony informacji niejawnych, a nie
zadeklarowanie czasu dojazdu grupy interwencyjnej jako kryterium wyboru oferty.
Oświadczenie woli oferenta musi mieć charakter jednoznaczny i stanowczy. Zamawiający
nie ma obowiązku domyślać się, jaka jest treść oferty wykonawcy, i dokonywać jej
rekonstrukcji na podstawie załączników do specyfikacji istotnych warunków zamówienia
pełniących inne funkcje niż przeznaczony do tego formularz ofertowy.
Nie sposób zgodzić się z poglądem, jakoby złożenie oświadczenia według wzoru zawartego
w załączniku nr 7 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia było równoznaczne
z oświadczeniem odwołującego o wyrażeniu zgody na związanie wszystkimi wymogami
zamawiającego zawartymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i w konsekwencji
mogło zastąpić wypełnienie oferty w zakresie czasu dojazdu grupy interwencyjnej. Treść
oświadczenia zawartego w załączniku nr 7 w znacznym stopniu odbiega od wymogów
stawianych wykonawcom, które zostały określone w opisie przedmiotu zamówienia
w zakresie czasu dojazdu grupy interwencyjnej.
W załączniku nr 9 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia – opis przedmiotu
zamówienia wskazano, iż dla zadania nr 5 wykonawcy zobowiązani byli do zagwarantowania
nieodpłatnego działania minimum 2-osobowej grupy interwencyjnej w przypadku zaistnienia
bezpośredniego zagrożenia obiektu lub osób na nim przebywających, czas do 30 minut po
uzyskaniu sygnału o zagrożeniu obiektu”. Tymczasem w oświadczeniu w załączniku nr 7
wykonawca wskazał, że posiada „centrum monitorowania sygnałów wraz ze stacjonującymi
uzbrojonymi siłami interwencyjnymi (grupy interwencyjne), które w przypadku zgłoszenia
zagrożenia lub potrzeby wsparcia, dotrą do obiektu (kompleksu) do 30 minut”.
W oświadczeniu z załącznika nr 7 odwołujący zobowiązał się ogólnikowo do podjęcia
interwencji w przypadku ogłoszenia zagrożenia, a, jak wynika z opis przedmiotu zamówienia,
zamawiający oczekiwał, by wykonawcy podjęli działania w razie zaistnienia bezpośredniego
zagrożenia obiektu łub osób na nim przebywających.
Zakresy pojęciowe przywołanych stwierdzeń nie są jednakowe: odwołujący oświadczył
w załączniku nr 7, że grupa interwencyjna dotrze do obiektu do 30 minut „w przypadku
zgłoszenia zagrożenia łub potrzeby wsparcia”, w opisie przedmiotu zamówienia zamawiający
oczekiwał jednak, by grupy interwencyjne podjęły działania już od chwili zaistnienia
bezpośredniego zagrożenia”. Rozpoczęcie działania grupy interwencyjnej nie było w żaden
sposób powiązane z działaniem osób znajdujących się na ochranianych obiektach.
Zamawiający wykluczył zatem samoistną reakcję grup interwencyjnych na zaistniałe
zdarzenia. Gdyby zatem zamawiający nie powiadomił odwołującego o wystąpieniu
konkretnego zdarzenia, odwołujący nie byłby zobowiązany do dotarcia do zagrożonego
obiektu.
Załącznik nr 7 reguluje również w sposób odmienny od opisu przedmiotu zamówienia czas
rozpoczęcia działań przez grupę interwencyjną. Oczekiwaniem zamawiającego było, by czas
30 minut był liczony od chwili uzyskania przez wykonawcę sygnału o zagrożeniu obiektu.
Oznaczenie terminu początkowego reakcji grupy interwencyjnej miało charakter obiektywny.
Wykonawca powinien podjąć interwencję w ciągu 30 minut od chwili powzięcia informacji
o wystąpieniu zagrożenia, źródło tej informacji nie miało przy tym żadnego znaczenia.
Odwołujący natomiast oświadczył, że grupy interwencyjne „dotrą do obiektu (kompleksu) do
30 minut” nie podając jednocześnie, od jakiego momentu termin ten powinien być liczony.
Mając na uwadze treść oświadczenia odwołującego można się domyślać, że czas ten w jego
ocenie miał być liczony od chwili dotarcia do niego zgłoszenia o zagrożeniu. Podany przez
odwołującego czas reakcji jest dłuższy od czasu oczekiwanego przez zamawiającego.
Zamawiający oczekiwał też, by wykonawca realizował działania grup interwencyjnych
nieodpłatnie. Odwołujący nie zawarł takiego zobowiązania w treści oświadczenia
załączonego do oferty, co rodzi uzasadnione wątpliwości co do oczekiwań finansowych
odwołującego z tytułu podjęcia działań przez grupę interwencyjną.
Brak wpisania w treści oferty czasu reakcji grupy interwencyjnej nie oznacza zatem, że grupa
ta działać będzie w minimalnym czasie akceptowalnym przez zamawiającego, lecz o braku
zgody odwołującego się na działanie grupy interwencyjnej na zasadach określonych w opisie
przedmiotu zamówienia dla zadania nr 5. Nie można zatem zgodzić się z odwołującym, by
składając ofertę w odpowiedzi na specyfikację istotnych warunków zamówienia oświadczył
on jednocześnie, że związany jest wszystkimi wymogami zamawiającego. Nie wypełniając
pola przeznaczonego na wskazanie czasu dojazdu grupy interwencyjnej, który stanowi
jedyny element formularza ofertowego wprost odnoszący się do przedmiotu zamówienia
i jednocześnie składając oświadczenie o treści odmiennej od wymogów stawianych
wykonawcom w opisie przedmiotu zamówienia odwołujący dał wyraz swojej negacji
warunków określonych przez zamawiającego.
Nie można również zgodzić się z poglądem, jakoby nieuzupełnienie treści oferty stanowiło
oczywistą omyłkę pisarską lub inną omyłkę polegającą na niezgodności oferty ze
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodującą istotnych zmian w treści oferty.
Nie można przyjąć, że na zamawiającym ciążył obowiązek uzupełnienia treści oferty
odwołującego. Zamawiający nie mógł wpisać w nieuzupełnionym miejscu formularza
ofertowego zwrotu „do 30 min”, gdyż działanie takie w sposób istotny zmieniałoby ofertę
odwołującego, ponieważ rodziłoby po jego stronie zobowiązanie do zapewnienia aktywności
grup interwencyjnych innej niż zadeklarowana przez niego wprost w oświadczeniu
z załącznika nr 7 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Poza tym zamawiający oczekiwał, by wykonawcy podali określony czas dojazdu grupy
interwencyjnej. Przedział dopuszczalnych czasów dojazdów grupy interwencyjnej ma
charakter jednostronnie domknięty (mniejszy lub równy 30 minut). W oświadczeniu zawartym
w załączniku nr 7 odwołujący nie podał konkretnego czasu dojazdu grupy interwencyjnej.
Oświadczył jedynie, że czas ten nie będzie dłuższy niż 30 minut. Nie oznacza to jednak, że
czas ten nie mógł być krótszy. Brak było zatem przesłanek do przyjęcia najmniej korzystnego
rozwiązania dla odwołującego i wpisania do formularza ofertowego zwrotu „do 30 min”.
Oświadczenie odwołującego było zatem zbyt mało precyzyjne, by pozwalało na
potraktowanie nieuzupełnienia treści formularza ofertowego jako omyłki pisarskiej.
Sprostowanie oczywistej omyłki może mieć bowiem miejsca, gdy nie ma wątpliwości co do
rzeczywistej woli wykonawcy odnośnie treści jego oferty. Z powyższych względów
w niniejszej sprawie art. 87 ust, 2 pkt 1 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych nie może
mieć zastosowania.
Istotne jest także, że odwołujący oprócz oferty na kwestionowane zadanie nr 5 złożył ofertę
na zadanie nr 1, w którym zaoferował czas 15 min, na zadanie nr 3, w którym zaoferował
czas 15 min, oraz na zadanie nr 4, w którym zaoferował czas dojazdu 10 min. Zamawiający
nie mógł zatem przypisać odwołującemu konkretnego czasu przyjazdu grupy interwencyjnej,
co byłoby postępowaniem samowolnym, nie znajdującym uzasadnienia w postanowieniach
specyfikacji istotnych warunków zamówienia ani w sposobie wypełnienia ofert na pozostałe
zadania. Zatem zastosowanie w omawianym przypadku instytucji poprawienia omyłek
prowadziłoby do uzupełnienia oferty w zastępstwie wykonawcy.
Zatem decyzja o odrzuceniu wadliwej oferty była uzasadniona.
Przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosił wykonawca STEKOP S.A.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
złożonych oświadczeń i dokumentów Izba ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania.
Izba ustaliła też, iż stan faktyczny postępowania nie jest sporny między stronami.
Na wstępie należy wskazać, iż 26 listopada 2014 r. zamawiający zawarł z wybranym
wykonawcą, tj. STEKOP S.A. umowę w zakresie zadania nr 5.
Podstawą zawarcia umowy przed upływem terminu na wniesienie odwołania był art. 94 ust. 2
pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, który zezwala na zawarcie umowy przed
upływem okresu standstill w przypadku zastosowania trybu negocjacji bez ogłoszenia.
Jak wyjaśnił zamawiający, postępowanie było prowadzone w trybie negocjacji bez
ogłoszenia na podstawie art. 131 h ust. 5 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych,
a potrzeba pilnego udzielenia zamówienia nastąpiła w związku z obowiązkiem zapewnienia
ciągłości ochrony ważnych obiektów wojskowych i rozwiązaniem dotychczasowej umowy
z przyczyn leżących po stronie wykonawcy umowy.
Jednocześnie umowa ta została zawarta przed wniesieniem przez odwołującego obecnie
rozpatrywanego odwołania. Jak wynika z pisma z 24 listopada 2014 r. zawierającego
informację o wyborze ofert najkorzystniejszych w poszczególnych zadaniach, skierowanego
do wykonawcy STEKOP S.A., podpisanie umowy z tą firmą zostało wyznaczone na
26 listopada 2014 r. na godzinę 13:00.
Jednocześnie strony zgodnie potwierdziły, że informacja o wniesieniu odwołania została
przekazana zamawiającemu faksem o godzinie 13:11 – jak wynika też z załączonego do
odwołania wydruku z transmisji faksu.
Tym samym można uznać, że umowa została podpisana przed wniesieniem odwołania,
zatem zamawiający nie musiał wstrzymywać się z jej zawarciem do czasu rozstrzygnięcia
odwołania przez Izbę lub uzyskania uchylenia zakazu zawarcia umowy do czasu wydania
wyroku Izby i nie mają zastosowania okoliczności wskazane w art. 183 ustawy Prawo
zamówień publicznych.
Tym samym Izba nie stwierdziła żadnej z przesłanek do unieważnienia umowy wskazanej
w art. 146 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Także odwołujący żadnej nie wskazywał wnosząc podczas rozprawy o unieważnienie
umowy lub skrócenie czasu jej obowiązywania.
Z związku z powyższym – wobec zawarcia ważnej umowy – zachodzą okoliczności
wskazane w art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. rozstrzygnięcie
w przedmiocie zarzutów nie ma wpływu na wynik postępowania.
W zakresie samego zarzutu odwołania Izba stwierdziła, iż – choć nie jest to jednoznacznie
ustalone w praktyce ani orzecznictwie, więc może budzić spory – w pewnych
okolicznościach, takich jak w niniejszym stanie faktycznym, można przyjąć, że samo
oświadczenie, iż wykonawca zgadza się na zawarcie umowy na warunkach określonych
przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, przy określonych
jasnych wymogach (parametrach) minimalnych/maksymalnych ocenianych w ramach
kryteriów oceny ofert, może powodować, że zamawiający nie odrzuci oferty wykonawcy,
który zapomniał wypełnić w tym zakresie formularz, lecz przyzna mu minimalną liczbę
punktów w tym kryterium (tzn. najczęściej 0 punktów, a w tym wypadku 1 punkt, bo taka była
minimalna liczba punktów ustalona przez zamawiającego). Jasne jest bowiem, że
wykonawca składając ofertę jednocześnie godzi się na spełnienie bezwzględnych wymagań
zamawiającego – inaczej składanie oferty nie miałoby sensu. Można więc uznać, że tym
samym zaoferował spełnienie wymogów (parametrów) minimalnych.
Przy tym jednak wykonawca nie może otrzymać w ramach oceny większej liczby punktów
(tak, jakby zaoferował lepsze niż minimalne parametry), gdyż to rzeczywiście naruszałoby
uczciwą konkurencję między wykonawcami w sposób nieuzasadniony dając mu
uprzywilejowane stanowisko i mogłoby skłaniać wykonawców do prób manipulowania
wynikiem oceny. Przy tym powstawałoby tu dodatkowe pytanie, w jaki sposób i na jakiej
podstawie zamawiający miałby ową wyższą liczbę punktów przyznawać. Jednak minimalna
liczba punktów w żaden sposób nie uprzywilejowuje wykonawcy w stosunku do
konkurentów, a jeśli nawet otrzymałby on mniejszą ilość punktów niż potencjalnie mógłby
uzyskać, to wynika to wyłącznie z jego winy.
Najlepiej jednak, aby taki mechanizm oceny ofert wynikał wprost z treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia – działanie zamawiającego nie rodziłoby wtedy sporów.
Co zaś do załącznika nr 7 – oczywiste jest, że załącznik ten został złożony w innym celu
(wykazania spełnienia warunku udziału w postępowaniu), a nie wskazania danych do oceny
w ramach kryterium, ale rzeczywiście w tym stanie faktycznym był on dowodem pośrednim
na to, że odwołujący chciał spełnić wszystkie wymogi zamawiającego. Choć wobec
powyższej wskazanego poglądu Izby, nie był on konieczny. Przy tym Izba nie do końca
zgadza się, że pomiędzy znaczeniem owych 30 minut w różnych dokumentach rzeczywiście
istniały wskazywane przez zamawiającego niuanse (przy czym zasadniczo dla poprawności
specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie powinno ich być, a grupa interwencyjna
powinna podejmować działanie już od chwili swojego pojawienia się w obiekcie
zamawiającego; uzyskanie sygnału również musi w jakiś sposób nastąpić i raczej powinno
się równać zgłoszeniu zagrożenia w taki lub inny sposób – przez osobę, alarm.
elektronicznie itp.). Lecz nie ma to znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Na marginesie – punkt 3.5. specyfikacji istotnych warunków zamówienia odnosi się do
składania ofert częściowych, więc wskazany w nim „asortyment” to wszystkie lokalizacje
w danej części (zadaniu), a nie cały formularz. Choć nie zmienia to faktu, że oczywiście
wykonawca powinien był wypełnić cały formularz ofertowy, w tym miejsce na wpisanie czasu
dojazdu grupy interwencyjnej.
Izba uznała również, że uzasadnienie odrzucenia oferty odwołującego, nawet jeśli nie było
długie, wskazywało w sposób wystarczający na stanowisko zamawiającego w tej sprawie
i pozwalało odwołującemu się zorientować, jaka była przyczyna odrzucenia jego oferty.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji oddalając odwołanie.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2, § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………..……
WYROK
z dnia 11 grudnia 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Anna Packo
Protokolant: Natalia Dominiak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 r., w Warszawie, odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 26 listopada 2014 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
IMPEL PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY POLSKA
Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. ul. Ślężna 118, 53-111 Wrocław
w postępowaniu prowadzonym przez
Jednostkę Wojskową 4213, ul. Obornicka 100/102, 50-984 Wrocław
przy udziale wykonawcy STEKOP S.A. ul. Mołdawska 9, 02-127 Warszawa zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia IMPEL PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k.,
IMPEL SECURITY POLSKA Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia IMPEL
PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY POLSKA
Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
IMPEL PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY
POLSKA Sp. z o.o., IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. na rzecz Jednostki
Wojskowej 4213 kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione
z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013, poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący: ……………………..…
Sygn. akt: KIO 2486/14
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Jednostka Wojskowa 4213 we Wrocławiu prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego na „świadczenie usługi w zakresie ochrony fizycznej
osób i mienia” na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), w trybie negocjacji bez ogłoszenia.
Wartość zamówienia jest większa niż kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
Prawo zamówień publicznych.
Odwołujący – wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia IMPEL
PROVIDER SECURITY PARTNER Sp. z o.o. Sp. k., IMPEL SECURITY POLSKA Sp. z o.o.,
IMPEL Monitoring Sp. z o.o. Sp. k. wniósł odwołanie w zakresie zadania nr 5 zarzucając
zamawiającemu naruszenie ustawy Prawo zamówień publicznych w zakresie:
1. art. 7 ust. 1 i 3 poprzez naruszenie zasady zachowania uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców,
2. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 1 i 3 poprzez wadliwe odrzucenie oferty
odwołującego oraz zaniechanie poprawienia omyłki w tej ofercie,
3. art. 91 ust. 1 i 2 poprzez zaniechanie oceny oferty odwołującego w kryterium „czas
dojazdu grupy interwencyjnej” oraz poprzez wadliwy wybór oferty najkorzystniejszej
w zadaniu nr 5,
4. art. 92 ust. 1 pkt 2 poprzez zaniechanie wskazania uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołującego.
Odwołujący wniósł o:
1. uchylenie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w zadaniu nr 5,
2. nakazanie zamawiającemu uchylenia czynności odrzucenia oferty odwołującego oraz
nakazanie poprawienia omyłki w ofercie,
3. nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert w zadaniu nr 5
z uwzględnieniem oferty odwołującego oraz wyboru oferty najkorzystniejszej spośród ofert
ważnych.
W uzasadnieniu odwołujący wskazał, że nie może zgodzić się z decyzją zamawiającego
w odniesieniu do zadania nr 5.
W opisie przedmiotu zamówienia dla zadania nr 5 wykonawca zobowiązuje się do
zapewnienia dojazdu grupy interwencyjnej w czasie do 30 min. Zamawiający zatem narzucił
konkretny obowiązek bezpośrednio w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i każdy
wykonawca musi zapewnić dojazd w ciągu 30 min. Wykonawca oświadczył w formularzu, iż
składa ofertę w odpowiedzi na specyfikację istotnych warunków zamówienia, a więc
oświadczył, iż związany jest wszystkimi wymogami zamawiającego. Pomimo braku
oświadczenia w formularzu o terminie dojazdu grupy interwencyjnej wykonawca winien
otrzymać 1 punkt. Zarzut zamawiającego jest wyłącznie formalny, gdyż bezspornie oferta
odwołującego zawiera oświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 7, gdzie
w trzecim akapicie znajduje się zobowiązanie wykonawcy, że zapewnia dojazd grupy
interwencyjnej w czasie do 30 minut.
Zaś nawet gdyby z ostrożności procesowej przyjąć, że oferta odwołującego zawierała
omyłkę w tym zakresie, to zamawiający na gruncie przepisu art. 87 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy
Prawo zamówień publicznych ma obowiązek poprawić omyłkę w formularzu ofertowym przez
przeniesienie treści załącznika nr 7 i wpisanie do formularza ofertowego czasu „do 30 min”
i w konsekwencji dokonania przydziału odwołującemu punktacji.
Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości.
Zamawiający wskazał, że odrzucił ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Prawo zamówień publicznych z powodu jej niezgodności z treścią specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz wybrał jako najkorzystniejszą ofertę spółki STEPKOP
S.A.
Wbrew twierdzeniom zawartym w odwołaniu zamawiający zawiadomił odwołującego podając
uzasadnienie faktyczne i prawne odrzucenia jego oferty: „w formularzu ofertowym na
zadanie nr 5 Wykonawca nie wpisał oferowanego czasu dojazdu grupy interwencyjnej, który
stanowi w przedmiotowym postępowaniu jedno z kryteriów oceny ofert, co uniemożliwiło
Zamawiającemu ocenę oferty i obliczenie punktów wynikających z sumy punktów
przyznanych za spełnienie kryteriów wyboru oferty” oraz uzasadnienie prawne: „zgodnie
z pkt 3.5 SIWZ – pełna oferta musi zawierać wszystkie pozycje wymienione w formularzu
ofertowym, W przeciwnym wypadku oferta będzie podlegała odrzuceniu jako niezgodna
z treścią SIWZ.”
Istota sporu sprowadza się do oceny prawidłowości zastosowania przez zamawiającego
instytucji odrzucenia oferty odwołującego na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Prawo zamówień publicznych oraz oceny prawidłowości niezastosowania instytucji poprawy
omyłek na podstawie przepisu art. 87 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. Za
bezsporny należy przy tym uznać fakt, że na formularzu złożonej na zadanie nr 5 oferty
odwołujący nie zaoferował czasu dojazdu grupy interwencyjnej zgodnie z wymogami punktu
13. specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W punkcie 13. zawierającym opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy
wyborze oferty wskazano dwa kryteria oceny ofert: 1) cena realizacji usługi znaczenie 94%
i 2) czas dojazdu grupy interwencyjnej znaczenie 6%. Warunkiem uznania oferty za
najkorzystniejszą było uzyskanie łącznej liczby punktów w obrębie danego zadania.
W zakresie pierwszego z kryteriów punkty miały być przeliczone zgodnie z podanym
wzorem. W zakresie drugiego wskazano punktację w zależności od oferowanego czasu
dojazdu grupy interwencyjnej: do 30 min 1 pkt, do 25 min 2 pkt, do 20 min 3 pkt, do 15 min 4
pkt, do 10 min 5 pkt, do 5 min 6 pkt. Oferenci zobowiązani byli do wskazania w formularzu
oferty czasu dojazdu grupy interwencyjnej, której to powinności odwołujący uchybił
pozostawiając puste pole. Tym samym wykonawca dokonał określenia czasu dojazdu grupy
interwencyjnej w sposób sprzeczny ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia poprzez
niewskazanie horyzontu czasowego, a w konsekwencji uniemożliwił zamawiającemu
dokonanie oceny oferty w sposób zgodny z postanowieniami specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Odwołujący był świadom skutków niewypełnienia wszystkich pozycji
asortymentowych wymienionych w formularzu ofertowym (załączniki nr 1.1-1.5), bowiem
stosowne pouczenie w tym zakresie zostało zawarte w postanowieniu punktu 3.5 specyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
Okoliczność, iż odwołujący złożył oświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 7
do specyfikacji istotnych warunków zamówienia, nie stanowiła podstawy do traktowania go
na równi ze złożeniem konkretnego oświadczenia co do czasu dojazdu grupy interwencyjnej
ani zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych. Z treści tego
dokumentu wynika jedynie, że odwołujący dysponuje odpowiednim centrum monitorowania
sygnałów wraz ze stacjonującymi grupami interwencyjnymi, które w przypadku zagrożenia
lub potrzeby wsparcia dotrą do obiektu do 30 minut. Samo oświadczenie o posiadaniu
infrastruktury zdolnej do zapewnienia reakcji grupy interwencyjnej w ciągu 30 minut nie jest
równoznaczne ze złożeniem stanowczej oferty na dojazd grupy interwencyjnej w terminie 30
minut. Celem formularza nr 7 było uzyskanie przez zamawiającego potwierdzenia, iż
wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia spełniają warunki udziału
w postępowaniu polegające na posiadaniu odpowiedniej ilości grup interwencyjnych
spełniających ustawowe wymogi zapewnienia ochrony informacji niejawnych, a nie
zadeklarowanie czasu dojazdu grupy interwencyjnej jako kryterium wyboru oferty.
Oświadczenie woli oferenta musi mieć charakter jednoznaczny i stanowczy. Zamawiający
nie ma obowiązku domyślać się, jaka jest treść oferty wykonawcy, i dokonywać jej
rekonstrukcji na podstawie załączników do specyfikacji istotnych warunków zamówienia
pełniących inne funkcje niż przeznaczony do tego formularz ofertowy.
Nie sposób zgodzić się z poglądem, jakoby złożenie oświadczenia według wzoru zawartego
w załączniku nr 7 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia było równoznaczne
z oświadczeniem odwołującego o wyrażeniu zgody na związanie wszystkimi wymogami
zamawiającego zawartymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i w konsekwencji
mogło zastąpić wypełnienie oferty w zakresie czasu dojazdu grupy interwencyjnej. Treść
oświadczenia zawartego w załączniku nr 7 w znacznym stopniu odbiega od wymogów
stawianych wykonawcom, które zostały określone w opisie przedmiotu zamówienia
w zakresie czasu dojazdu grupy interwencyjnej.
W załączniku nr 9 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia – opis przedmiotu
zamówienia wskazano, iż dla zadania nr 5 wykonawcy zobowiązani byli do zagwarantowania
nieodpłatnego działania minimum 2-osobowej grupy interwencyjnej w przypadku zaistnienia
bezpośredniego zagrożenia obiektu lub osób na nim przebywających, czas do 30 minut po
uzyskaniu sygnału o zagrożeniu obiektu”. Tymczasem w oświadczeniu w załączniku nr 7
wykonawca wskazał, że posiada „centrum monitorowania sygnałów wraz ze stacjonującymi
uzbrojonymi siłami interwencyjnymi (grupy interwencyjne), które w przypadku zgłoszenia
zagrożenia lub potrzeby wsparcia, dotrą do obiektu (kompleksu) do 30 minut”.
W oświadczeniu z załącznika nr 7 odwołujący zobowiązał się ogólnikowo do podjęcia
interwencji w przypadku ogłoszenia zagrożenia, a, jak wynika z opis przedmiotu zamówienia,
zamawiający oczekiwał, by wykonawcy podjęli działania w razie zaistnienia bezpośredniego
zagrożenia obiektu łub osób na nim przebywających.
Zakresy pojęciowe przywołanych stwierdzeń nie są jednakowe: odwołujący oświadczył
w załączniku nr 7, że grupa interwencyjna dotrze do obiektu do 30 minut „w przypadku
zgłoszenia zagrożenia łub potrzeby wsparcia”, w opisie przedmiotu zamówienia zamawiający
oczekiwał jednak, by grupy interwencyjne podjęły działania już od chwili zaistnienia
bezpośredniego zagrożenia”. Rozpoczęcie działania grupy interwencyjnej nie było w żaden
sposób powiązane z działaniem osób znajdujących się na ochranianych obiektach.
Zamawiający wykluczył zatem samoistną reakcję grup interwencyjnych na zaistniałe
zdarzenia. Gdyby zatem zamawiający nie powiadomił odwołującego o wystąpieniu
konkretnego zdarzenia, odwołujący nie byłby zobowiązany do dotarcia do zagrożonego
obiektu.
Załącznik nr 7 reguluje również w sposób odmienny od opisu przedmiotu zamówienia czas
rozpoczęcia działań przez grupę interwencyjną. Oczekiwaniem zamawiającego było, by czas
30 minut był liczony od chwili uzyskania przez wykonawcę sygnału o zagrożeniu obiektu.
Oznaczenie terminu początkowego reakcji grupy interwencyjnej miało charakter obiektywny.
Wykonawca powinien podjąć interwencję w ciągu 30 minut od chwili powzięcia informacji
o wystąpieniu zagrożenia, źródło tej informacji nie miało przy tym żadnego znaczenia.
Odwołujący natomiast oświadczył, że grupy interwencyjne „dotrą do obiektu (kompleksu) do
30 minut” nie podając jednocześnie, od jakiego momentu termin ten powinien być liczony.
Mając na uwadze treść oświadczenia odwołującego można się domyślać, że czas ten w jego
ocenie miał być liczony od chwili dotarcia do niego zgłoszenia o zagrożeniu. Podany przez
odwołującego czas reakcji jest dłuższy od czasu oczekiwanego przez zamawiającego.
Zamawiający oczekiwał też, by wykonawca realizował działania grup interwencyjnych
nieodpłatnie. Odwołujący nie zawarł takiego zobowiązania w treści oświadczenia
załączonego do oferty, co rodzi uzasadnione wątpliwości co do oczekiwań finansowych
odwołującego z tytułu podjęcia działań przez grupę interwencyjną.
Brak wpisania w treści oferty czasu reakcji grupy interwencyjnej nie oznacza zatem, że grupa
ta działać będzie w minimalnym czasie akceptowalnym przez zamawiającego, lecz o braku
zgody odwołującego się na działanie grupy interwencyjnej na zasadach określonych w opisie
przedmiotu zamówienia dla zadania nr 5. Nie można zatem zgodzić się z odwołującym, by
składając ofertę w odpowiedzi na specyfikację istotnych warunków zamówienia oświadczył
on jednocześnie, że związany jest wszystkimi wymogami zamawiającego. Nie wypełniając
pola przeznaczonego na wskazanie czasu dojazdu grupy interwencyjnej, który stanowi
jedyny element formularza ofertowego wprost odnoszący się do przedmiotu zamówienia
i jednocześnie składając oświadczenie o treści odmiennej od wymogów stawianych
wykonawcom w opisie przedmiotu zamówienia odwołujący dał wyraz swojej negacji
warunków określonych przez zamawiającego.
Nie można również zgodzić się z poglądem, jakoby nieuzupełnienie treści oferty stanowiło
oczywistą omyłkę pisarską lub inną omyłkę polegającą na niezgodności oferty ze
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodującą istotnych zmian w treści oferty.
Nie można przyjąć, że na zamawiającym ciążył obowiązek uzupełnienia treści oferty
odwołującego. Zamawiający nie mógł wpisać w nieuzupełnionym miejscu formularza
ofertowego zwrotu „do 30 min”, gdyż działanie takie w sposób istotny zmieniałoby ofertę
odwołującego, ponieważ rodziłoby po jego stronie zobowiązanie do zapewnienia aktywności
grup interwencyjnych innej niż zadeklarowana przez niego wprost w oświadczeniu
z załącznika nr 7 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Poza tym zamawiający oczekiwał, by wykonawcy podali określony czas dojazdu grupy
interwencyjnej. Przedział dopuszczalnych czasów dojazdów grupy interwencyjnej ma
charakter jednostronnie domknięty (mniejszy lub równy 30 minut). W oświadczeniu zawartym
w załączniku nr 7 odwołujący nie podał konkretnego czasu dojazdu grupy interwencyjnej.
Oświadczył jedynie, że czas ten nie będzie dłuższy niż 30 minut. Nie oznacza to jednak, że
czas ten nie mógł być krótszy. Brak było zatem przesłanek do przyjęcia najmniej korzystnego
rozwiązania dla odwołującego i wpisania do formularza ofertowego zwrotu „do 30 min”.
Oświadczenie odwołującego było zatem zbyt mało precyzyjne, by pozwalało na
potraktowanie nieuzupełnienia treści formularza ofertowego jako omyłki pisarskiej.
Sprostowanie oczywistej omyłki może mieć bowiem miejsca, gdy nie ma wątpliwości co do
rzeczywistej woli wykonawcy odnośnie treści jego oferty. Z powyższych względów
w niniejszej sprawie art. 87 ust, 2 pkt 1 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych nie może
mieć zastosowania.
Istotne jest także, że odwołujący oprócz oferty na kwestionowane zadanie nr 5 złożył ofertę
na zadanie nr 1, w którym zaoferował czas 15 min, na zadanie nr 3, w którym zaoferował
czas 15 min, oraz na zadanie nr 4, w którym zaoferował czas dojazdu 10 min. Zamawiający
nie mógł zatem przypisać odwołującemu konkretnego czasu przyjazdu grupy interwencyjnej,
co byłoby postępowaniem samowolnym, nie znajdującym uzasadnienia w postanowieniach
specyfikacji istotnych warunków zamówienia ani w sposobie wypełnienia ofert na pozostałe
zadania. Zatem zastosowanie w omawianym przypadku instytucji poprawienia omyłek
prowadziłoby do uzupełnienia oferty w zastępstwie wykonawcy.
Zatem decyzja o odrzuceniu wadliwej oferty była uzasadniona.
Przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosił wykonawca STEKOP S.A.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
złożonych oświadczeń i dokumentów Izba ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania.
Izba ustaliła też, iż stan faktyczny postępowania nie jest sporny między stronami.
Na wstępie należy wskazać, iż 26 listopada 2014 r. zamawiający zawarł z wybranym
wykonawcą, tj. STEKOP S.A. umowę w zakresie zadania nr 5.
Podstawą zawarcia umowy przed upływem terminu na wniesienie odwołania był art. 94 ust. 2
pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, który zezwala na zawarcie umowy przed
upływem okresu standstill w przypadku zastosowania trybu negocjacji bez ogłoszenia.
Jak wyjaśnił zamawiający, postępowanie było prowadzone w trybie negocjacji bez
ogłoszenia na podstawie art. 131 h ust. 5 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych,
a potrzeba pilnego udzielenia zamówienia nastąpiła w związku z obowiązkiem zapewnienia
ciągłości ochrony ważnych obiektów wojskowych i rozwiązaniem dotychczasowej umowy
z przyczyn leżących po stronie wykonawcy umowy.
Jednocześnie umowa ta została zawarta przed wniesieniem przez odwołującego obecnie
rozpatrywanego odwołania. Jak wynika z pisma z 24 listopada 2014 r. zawierającego
informację o wyborze ofert najkorzystniejszych w poszczególnych zadaniach, skierowanego
do wykonawcy STEKOP S.A., podpisanie umowy z tą firmą zostało wyznaczone na
26 listopada 2014 r. na godzinę 13:00.
Jednocześnie strony zgodnie potwierdziły, że informacja o wniesieniu odwołania została
przekazana zamawiającemu faksem o godzinie 13:11 – jak wynika też z załączonego do
odwołania wydruku z transmisji faksu.
Tym samym można uznać, że umowa została podpisana przed wniesieniem odwołania,
zatem zamawiający nie musiał wstrzymywać się z jej zawarciem do czasu rozstrzygnięcia
odwołania przez Izbę lub uzyskania uchylenia zakazu zawarcia umowy do czasu wydania
wyroku Izby i nie mają zastosowania okoliczności wskazane w art. 183 ustawy Prawo
zamówień publicznych.
Tym samym Izba nie stwierdziła żadnej z przesłanek do unieważnienia umowy wskazanej
w art. 146 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Także odwołujący żadnej nie wskazywał wnosząc podczas rozprawy o unieważnienie
umowy lub skrócenie czasu jej obowiązywania.
Z związku z powyższym – wobec zawarcia ważnej umowy – zachodzą okoliczności
wskazane w art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. rozstrzygnięcie
w przedmiocie zarzutów nie ma wpływu na wynik postępowania.
W zakresie samego zarzutu odwołania Izba stwierdziła, iż – choć nie jest to jednoznacznie
ustalone w praktyce ani orzecznictwie, więc może budzić spory – w pewnych
okolicznościach, takich jak w niniejszym stanie faktycznym, można przyjąć, że samo
oświadczenie, iż wykonawca zgadza się na zawarcie umowy na warunkach określonych
przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, przy określonych
jasnych wymogach (parametrach) minimalnych/maksymalnych ocenianych w ramach
kryteriów oceny ofert, może powodować, że zamawiający nie odrzuci oferty wykonawcy,
który zapomniał wypełnić w tym zakresie formularz, lecz przyzna mu minimalną liczbę
punktów w tym kryterium (tzn. najczęściej 0 punktów, a w tym wypadku 1 punkt, bo taka była
minimalna liczba punktów ustalona przez zamawiającego). Jasne jest bowiem, że
wykonawca składając ofertę jednocześnie godzi się na spełnienie bezwzględnych wymagań
zamawiającego – inaczej składanie oferty nie miałoby sensu. Można więc uznać, że tym
samym zaoferował spełnienie wymogów (parametrów) minimalnych.
Przy tym jednak wykonawca nie może otrzymać w ramach oceny większej liczby punktów
(tak, jakby zaoferował lepsze niż minimalne parametry), gdyż to rzeczywiście naruszałoby
uczciwą konkurencję między wykonawcami w sposób nieuzasadniony dając mu
uprzywilejowane stanowisko i mogłoby skłaniać wykonawców do prób manipulowania
wynikiem oceny. Przy tym powstawałoby tu dodatkowe pytanie, w jaki sposób i na jakiej
podstawie zamawiający miałby ową wyższą liczbę punktów przyznawać. Jednak minimalna
liczba punktów w żaden sposób nie uprzywilejowuje wykonawcy w stosunku do
konkurentów, a jeśli nawet otrzymałby on mniejszą ilość punktów niż potencjalnie mógłby
uzyskać, to wynika to wyłącznie z jego winy.
Najlepiej jednak, aby taki mechanizm oceny ofert wynikał wprost z treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia – działanie zamawiającego nie rodziłoby wtedy sporów.
Co zaś do załącznika nr 7 – oczywiste jest, że załącznik ten został złożony w innym celu
(wykazania spełnienia warunku udziału w postępowaniu), a nie wskazania danych do oceny
w ramach kryterium, ale rzeczywiście w tym stanie faktycznym był on dowodem pośrednim
na to, że odwołujący chciał spełnić wszystkie wymogi zamawiającego. Choć wobec
powyższej wskazanego poglądu Izby, nie był on konieczny. Przy tym Izba nie do końca
zgadza się, że pomiędzy znaczeniem owych 30 minut w różnych dokumentach rzeczywiście
istniały wskazywane przez zamawiającego niuanse (przy czym zasadniczo dla poprawności
specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie powinno ich być, a grupa interwencyjna
powinna podejmować działanie już od chwili swojego pojawienia się w obiekcie
zamawiającego; uzyskanie sygnału również musi w jakiś sposób nastąpić i raczej powinno
się równać zgłoszeniu zagrożenia w taki lub inny sposób – przez osobę, alarm.
elektronicznie itp.). Lecz nie ma to znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Na marginesie – punkt 3.5. specyfikacji istotnych warunków zamówienia odnosi się do
składania ofert częściowych, więc wskazany w nim „asortyment” to wszystkie lokalizacje
w danej części (zadaniu), a nie cały formularz. Choć nie zmienia to faktu, że oczywiście
wykonawca powinien był wypełnić cały formularz ofertowy, w tym miejsce na wpisanie czasu
dojazdu grupy interwencyjnej.
Izba uznała również, że uzasadnienie odrzucenia oferty odwołującego, nawet jeśli nie było
długie, wskazywało w sposób wystarczający na stanowisko zamawiającego w tej sprawie
i pozwalało odwołującemu się zorientować, jaka była przyczyna odrzucenia jego oferty.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji oddalając odwołanie.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2, § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………..……