V CZ 157/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 157/04
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Gerard Bieniek
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa (…) Zakładów Chemii Gospodarczej "P.(…)" Spółki z o.o. w P.
przeciwko M. K. i J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 stycznia 2005 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 13 sierpnia 2004 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił jako spóźnione apelacje
pozwanych od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 20 marca 2002 r. uznając, że brak
było podstaw do przywrócenia pozwanym terminu do wniesienia apelacji. Sąd Okręgowy
stwierdził, że skoro w okresie od lutego 2000 r. do lipca 2003 r. pozwani przebywali w
USA bez pozostawienia w kraju informacji o swoim miejscu zamieszkania lub pobytu
istniały podstawy do ustanowienia dla nich kuratora procesowego na podstawie art. 143
k.p.c., to zaś wykluczało możliwość przyjęcia, iż pozwani znaleźli się w sytuacji, o której
mowa w art. 168 § 1 k.p.c. Wskazał, że w szczególności nie wchodziło w rachubę
przywrócenie terminu w sytuacji, gdy przebywanie pozwanych poza granicami kraju
spowodowane było ukrywaniem się przed organami ścigania w związku z wszczętym
2
wobec nich postępowaniem przygotowawczym oraz że w żadnym razie tego rodzaju
okoliczności nie mogą być uznane za szczególne w rozumieniu art. 169 § 4 k.p.c.
W zażaleniu pozwani zarzucili, że ustanowienie dla nich kuratora nie zapewniało
im należytej ochrony ze względu na absolutną bierność kuratora, w tym - niewniesienie
apelacji od wyroku bezzasadnie uwzględniającego powództwo, zwłaszcza w stosunku
do pozwanego, który nie powinien być w ogóle stroną postępowania. Zdaniem
skarżących, przebywanie poza granicami kraju i związany z tym brak wiedzy o
orzeczeniu Sądu Okręgowego z dnia 20 marca 2002 r. powinny być uznane za
okoliczności, o których mowa w art. 168 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia.
Jak to trafnie zauważył Sąd Apelacyjny w zaskarżonym postanowieniu, nie
można uznać, iż strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy,
jeżeli w jej imieniu występował w sprawie kurator ustanowiony dla osoby nieznanej z
miejsca pobytu (art. 143 k.p.c.). Kurator ustanowiony jest bowiem dlatego, że istnieje
potrzeba podjęcia obrony praw strony nieobecnej. W ten sposób możność obrony jest
zapewniona, a w tym - możność zachowania wszystkich wymaganych terminów
procesowych. W rozpoznawanej sprawie kurator pozwanych nie wniósł apelacji, nie
sposób więc było w ogóle rozważać kwestii niezachowania przez niego wymaganego
terminu.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy oddalił zażalenie (art. 385 w zw. z
art. 397 § 2 w zw. z art. 39319
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Gerard Bieniek
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa (…) Zakładów Chemii Gospodarczej "P.(…)" Spółki z o.o. w P.
przeciwko M. K. i J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 stycznia 2005 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 13 sierpnia 2004 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił jako spóźnione apelacje
pozwanych od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 20 marca 2002 r. uznając, że brak
było podstaw do przywrócenia pozwanym terminu do wniesienia apelacji. Sąd Okręgowy
stwierdził, że skoro w okresie od lutego 2000 r. do lipca 2003 r. pozwani przebywali w
USA bez pozostawienia w kraju informacji o swoim miejscu zamieszkania lub pobytu
istniały podstawy do ustanowienia dla nich kuratora procesowego na podstawie art. 143
k.p.c., to zaś wykluczało możliwość przyjęcia, iż pozwani znaleźli się w sytuacji, o której
mowa w art. 168 § 1 k.p.c. Wskazał, że w szczególności nie wchodziło w rachubę
przywrócenie terminu w sytuacji, gdy przebywanie pozwanych poza granicami kraju
spowodowane było ukrywaniem się przed organami ścigania w związku z wszczętym
2
wobec nich postępowaniem przygotowawczym oraz że w żadnym razie tego rodzaju
okoliczności nie mogą być uznane za szczególne w rozumieniu art. 169 § 4 k.p.c.
W zażaleniu pozwani zarzucili, że ustanowienie dla nich kuratora nie zapewniało
im należytej ochrony ze względu na absolutną bierność kuratora, w tym - niewniesienie
apelacji od wyroku bezzasadnie uwzględniającego powództwo, zwłaszcza w stosunku
do pozwanego, który nie powinien być w ogóle stroną postępowania. Zdaniem
skarżących, przebywanie poza granicami kraju i związany z tym brak wiedzy o
orzeczeniu Sądu Okręgowego z dnia 20 marca 2002 r. powinny być uznane za
okoliczności, o których mowa w art. 168 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia.
Jak to trafnie zauważył Sąd Apelacyjny w zaskarżonym postanowieniu, nie
można uznać, iż strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy,
jeżeli w jej imieniu występował w sprawie kurator ustanowiony dla osoby nieznanej z
miejsca pobytu (art. 143 k.p.c.). Kurator ustanowiony jest bowiem dlatego, że istnieje
potrzeba podjęcia obrony praw strony nieobecnej. W ten sposób możność obrony jest
zapewniona, a w tym - możność zachowania wszystkich wymaganych terminów
procesowych. W rozpoznawanej sprawie kurator pozwanych nie wniósł apelacji, nie
sposób więc było w ogóle rozważać kwestii niezachowania przez niego wymaganego
terminu.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy oddalił zażalenie (art. 385 w zw. z
art. 397 § 2 w zw. z art. 39319
k.p.c.).