V CNP 17/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 17/05
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi J. N. i M. N.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w C. z dnia 15 lutego 2005 r., sygn. akt VI Ca (…)
w sprawie z wniosku J. N. i M. N. przy uczestnictwie A. N., A. N., D. K., R. W. i E. K. o
zniesienie współwłasności na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca
2005 r.,
1/ odrzuca skargę;
2/ zasądza od wnioskodawców na rzecz uczestniczki postępowania A. N. kwotę
500, zł /pięćset/ tytułem kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Wykonując zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w C. o złożenie
pełnomocnictwa procesowego do wniesienia skargi, pełnomocnik skarżących przedłożył
pełnomocnictwo mocodawców uprawniające go „do prowadzenia sprawy sygn. akt VI
Ca (…) we wszystkich instancjach”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postępowanie ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia (art. 4241
– 42412
k.p.c.) nie jest kontynuacją postępowania zakończonego
prawomocnie kwestionowanym orzeczeniem sądu drugiej instancji i nie zmierza do
zmiany bądź uchylenia tego orzeczenia. Umożliwia natomiast – przy spełnieniu
określonych wymagań i uwarunkowań – dochodzenie roszczenia odszkodowawczego
2
od Skarbu Państwa za niezgodną z prawem działalność orzeczniczą sądu jako organu
władzy publicznej (art. 417 § 1 k.c.). Z tej przyczyny jest odrębną, nową sprawą
wymagającą przedstawienia nowego pełnomocnictwa procesowego przez pełnomocnika
(art. 89 § 1 i126 § 3 k.p.c. w związku z art. 4245
§ 2 k.p.c.).
Zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w C. trafnie zmierzało do
uzupełnienia braku formalnego skargi, ale nie zostało wykonane, bowiem przedłożone
pełnomocnictwo nie umocowuje do prowadzenia sprawy skargowej (art. 4241
– 42412
k.p.c. w związku z art. 4171
§ 2 k.c.), lecz do prowadzenia „we wszystkich instancjach
sprawy VI Ca (…) o zniesienie współwłasności”.
Nieuzupełnienie w terminie braków formalnych skargi powoduje jej odrzucenie
(art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku z art. 4246
§ 3 k.p.c.).
Na rzecz uczestniczki postępowania A. N. została zasądzona od wnioskodawców
należność z tytułu zastępstwa radcowskiego należycie umocowanego pełnomocnika,
aczkolwiek w ograniczonym zakresie ze względu na sytuację materialną skarżących
(art. 520 § 2 k.p.c. w związku z art. 102 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi J. N. i M. N.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w C. z dnia 15 lutego 2005 r., sygn. akt VI Ca (…)
w sprawie z wniosku J. N. i M. N. przy uczestnictwie A. N., A. N., D. K., R. W. i E. K. o
zniesienie współwłasności na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca
2005 r.,
1/ odrzuca skargę;
2/ zasądza od wnioskodawców na rzecz uczestniczki postępowania A. N. kwotę
500, zł /pięćset/ tytułem kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Wykonując zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w C. o złożenie
pełnomocnictwa procesowego do wniesienia skargi, pełnomocnik skarżących przedłożył
pełnomocnictwo mocodawców uprawniające go „do prowadzenia sprawy sygn. akt VI
Ca (…) we wszystkich instancjach”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postępowanie ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia (art. 4241
– 42412
k.p.c.) nie jest kontynuacją postępowania zakończonego
prawomocnie kwestionowanym orzeczeniem sądu drugiej instancji i nie zmierza do
zmiany bądź uchylenia tego orzeczenia. Umożliwia natomiast – przy spełnieniu
określonych wymagań i uwarunkowań – dochodzenie roszczenia odszkodowawczego
2
od Skarbu Państwa za niezgodną z prawem działalność orzeczniczą sądu jako organu
władzy publicznej (art. 417 § 1 k.c.). Z tej przyczyny jest odrębną, nową sprawą
wymagającą przedstawienia nowego pełnomocnictwa procesowego przez pełnomocnika
(art. 89 § 1 i126 § 3 k.p.c. w związku z art. 4245
§ 2 k.p.c.).
Zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w C. trafnie zmierzało do
uzupełnienia braku formalnego skargi, ale nie zostało wykonane, bowiem przedłożone
pełnomocnictwo nie umocowuje do prowadzenia sprawy skargowej (art. 4241
– 42412
k.p.c. w związku z art. 4171
§ 2 k.c.), lecz do prowadzenia „we wszystkich instancjach
sprawy VI Ca (…) o zniesienie współwłasności”.
Nieuzupełnienie w terminie braków formalnych skargi powoduje jej odrzucenie
(art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku z art. 4246
§ 3 k.p.c.).
Na rzecz uczestniczki postępowania A. N. została zasądzona od wnioskodawców
należność z tytułu zastępstwa radcowskiego należycie umocowanego pełnomocnika,
aczkolwiek w ograniczonym zakresie ze względu na sytuację materialną skarżących
(art. 520 § 2 k.p.c. w związku z art. 102 k.p.c.).