Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 66/05
POSTANOWIENIE
Dnia 5 sierpnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi F. G. i Parafii (…) w K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu
Rejonowego w R. z dnia 11 lutego 2000 r. sygn. akt I Ns (…) z wniosku M. S.
o sprostowanie aktu urodzenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie
Cywilnej w dniu 5 sierpnia 2005 r., zażalenia skarżących na postanowienie Sądu
Okręgowego w P. z dnia 22 kwietnia 2005 r., sygn. akt II Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. oddalił wniosek o
przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia i odrzucił zażalenie uczestników
postępowania F. G. i Parafii (…), od postanowienia tego Sądu z dnia 27 czerwca 2003
r., powołując się na zawinienie pełnomocnika uczestników postępowania w uchybieniu
terminowi do wniesienia zażalenia. Zdaniem Sądu dokonanie wadliwie dobranej
czynności procesowej przez profesjonalnego pełnomocnika należy uznać za działania
noszące znamiona niedbalstwa, które to obciążają samą stronę.
Uczestnicy postępowania w zażaleniu, podnosząc, że po ich stronie nie doszło do
zawinienia w uchybieniu terminowi, wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia,
ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie uczestników nie zasługuje na uwzględnienie. W przedmiotowej sprawie
uczestnicy, na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 27 czerwca 2003 r. o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania, wnieśli kasację, którą Sąd Okręgowy w
P. postanowieniem z dnia 22 października 2003 r. odrzucił, na które zażalenie do Sądu
Najwyższego został oddalone postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2004 r.
Uczestnicy wnieśli o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na
postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 27 czerwca 2003 r. odrzucające skargę o
wznowienie postępowania, argumentując, że dopiero Sąd Najwyższy w swoim
orzeczeniu rozstrzygnął kwestię, czy na postanowienie sądu drugiej instancji o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania przysługuje kasacja czy zażalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przesłanką warunkującą zasadność przywrócenia terminu do dokonania
czynności procesowej jest ustalenie, czy strona bez swojej winy uchybiła terminowi.
Jeżeli strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, przy ustalaniu jej winy w
niezachowaniu terminu należy mieć na względzie działania pełnomocnika. Zgodnie
bowiem z utrwalonym poglądem działania pełnomocnika, jak i osób, którymi się on
posługuje, obciążają samą stronę.
Od zawodowego pełnomocnika należy oczekiwać profesjonalnego działania i
zachowania należytej staranności. Rozróżnianie orzeczeń merytorycznych oraz
formalnych i związany z tym dobór przysługujących środków prawnych należy do kwestii
wyjaśnionych i niewywołujących kontrowersji. Od postanowienia w przedmiocie
odrzucenia skargi nie przysługuje apelacja, ani skarga kasacyjna, lecz zażalenie na
warunkach przewidzianych w ustawie. Nieumiejętność doboru właściwych środków
zaskarżenia przez pełnomocnika jest okolicznością zawinioną, nie uzasadniającą
uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu. Nie można więc uznać, że uzasadniony
jest pogląd, iż dopiero powołane orzeczenie Sądu Najwyższego rozwiało wszelkie
wątpliwości w tym względzie i przesądziło definitywnie jaki środek zaskarżenia
przysługiwał uczestnikom na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie
postępowania.
Nie ma więc podstaw do podważania prawidłowości postanowienia Sądu
Okręgowego o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia i
odrzuceniu zażalenia zwłaszcza, że po upływie roku od uchybionego terminu, jego
przywrócenie jest dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych (art. 169 § 4 k.p.c.).
3
Z powyższych względów zażalenie uległo oddaleniu (art. 39814
k.p.c. w zw. art.
39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie
ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów
powszechnych, Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).