IV CZ 91/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-12-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 91/05
POSTANOWIENIE
Dnia 13 października 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z powództwa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.
przeciwko W. S., M. K. i J. N. o zapłatę, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu
niejawnym w dniu 13 października 2005 r., zażalenia pozwanego W. S. na
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 4 kwietnia 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
pozwanego W. S. o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji od wyroku tego Sądu z
dnia 22 września 2004 r. i odrzucił kasację wniesioną przez wymienionego pozwanego
od tego wyroku.
Sąd Apelacyjny uznał, że w świetle okoliczności uprawdopodobnionych przez
pozwanego, wniesienie kasacji po terminie było przez niego zawinione (art. 168 § 1
k.p.c.), co nie dawało podstawy do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia kasacji. Kasacja, jako spóźniona, podlegała więc odrzuceniu (art. 3935
w zw.
z art. 3934
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy –
kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).
2
W zażaleniu na postanowienie wymienione na wstępie w części odrzucającej
kasację, pozwany zarzucił bezzasadność nieprzywrócenia terminu do wniesienia
kasacji. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie podważa ustalenia Sądu Apelacyjnego co do wniesienia
przez niego kasacji po terminie. W istocie nie kwestionuje zatem prawidłowości
postanowienia co do odrzucenia kasacji. Wprawdzie zażalenie nie zawiera wyraźnego
wniosku o rozpoznanie postanowienia odmawiającego przywrócenia mu terminu do
wniesienia kasacji ani nie powołuje art. 380 w zw. z art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
k.p.c.,
ale wobec tego że zarzuty zażalenia dotyczą postanowienia oddalającego wniosek o
przywrócenie terminu do wniesienia kasacji, należało uznać, że skarżący wniósł o
rozpoznanie tego postanowienia.
Zażalenie jest niezasadne.
Stosownie do art. 169 § 2 k.p.c. w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu
należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek. Uprawdopodobnienie
tych okoliczności nie jest jednakże wystarczające do uwzględnienia wniosku.
Okoliczności uprawdopodobnione przez stronę mogą stanowić podstawę do
uwzględnienia wniosku dopiero wówczas, gdy ich ocena wskazuje, że strona nie
dokonała czynności w terminie bez swojej winy (art. 168 § 1 k.p.c.).
Dokonana przez Sąd Apelacyjny ocena okoliczności przedstawionych
przez pozwanego, które należało przyjąć za uprawdopodobnione, nie nasuwa
zastrzeżeń.
Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że informacje udzielone pozwanemu
przez pracownika sekretariatu sądowego co do trybu i terminu wniesienia kasacji były
prawidłowe i nie mogły spowodować błędnego przekonania pozwanego co do początku
biegu terminu do wniesienia kasacji.
W sytuacji, gdy pozwany zamierzał wnieść kasację, a po wydaniu wyroku przez
sąd drugiej instancji doszło do rozwiązania stosunku pełnomocnictwa z jego
dotychczasowym pełnomocnikiem będącym adwokatem, pozwany powinien zasięgnąć
od niego informacji co do terminu wniesienia kasacji, a obowiązkiem tego pełnomocnika
było udzielanie takiej informacji. Jeżeli zaniechanie dokonania którejkolwiek z tych
czynności doprowadziło do spóźnionego wniesienia kasacji, to nastąpiło to z winy
pozwanego. Trafny jest bowiem pogląd Sądu Apelacyjnego, że działania i zaniechania
3
pełnomocnika odnoszą skutek taki, jak gdyby działała lub nie podjęła działania sama
strona.
Wbrew twierdzeniom podniesionym w zażaleniu ani wiek pozwanego (bynajmniej
nie podeszły), ani stan jego zdrowia, pozwalający na podejmowaniu szeregu czynności
zmierzających do wniesienia kasacji, nie są powodami wystarczającymi do uznania, że
pozwany nie wniósł kasacji w terminie bez swojej winy.
Skoro brak podstaw do podważenia postanowienia o odmowie przywrócenia
pozwanemu terminu do wniesienia kasacji, zgodne z prawem jest zaskarżone
zażaleniem postanowienie o odrzuceniu kasacji. Należało zatem postanowić jak
w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 13 października 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z powództwa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.
przeciwko W. S., M. K. i J. N. o zapłatę, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu
niejawnym w dniu 13 października 2005 r., zażalenia pozwanego W. S. na
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 4 kwietnia 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
pozwanego W. S. o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji od wyroku tego Sądu z
dnia 22 września 2004 r. i odrzucił kasację wniesioną przez wymienionego pozwanego
od tego wyroku.
Sąd Apelacyjny uznał, że w świetle okoliczności uprawdopodobnionych przez
pozwanego, wniesienie kasacji po terminie było przez niego zawinione (art. 168 § 1
k.p.c.), co nie dawało podstawy do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia kasacji. Kasacja, jako spóźniona, podlegała więc odrzuceniu (art. 3935
w zw.
z art. 3934
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy –
kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).
2
W zażaleniu na postanowienie wymienione na wstępie w części odrzucającej
kasację, pozwany zarzucił bezzasadność nieprzywrócenia terminu do wniesienia
kasacji. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie podważa ustalenia Sądu Apelacyjnego co do wniesienia
przez niego kasacji po terminie. W istocie nie kwestionuje zatem prawidłowości
postanowienia co do odrzucenia kasacji. Wprawdzie zażalenie nie zawiera wyraźnego
wniosku o rozpoznanie postanowienia odmawiającego przywrócenia mu terminu do
wniesienia kasacji ani nie powołuje art. 380 w zw. z art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
k.p.c.,
ale wobec tego że zarzuty zażalenia dotyczą postanowienia oddalającego wniosek o
przywrócenie terminu do wniesienia kasacji, należało uznać, że skarżący wniósł o
rozpoznanie tego postanowienia.
Zażalenie jest niezasadne.
Stosownie do art. 169 § 2 k.p.c. w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu
należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek. Uprawdopodobnienie
tych okoliczności nie jest jednakże wystarczające do uwzględnienia wniosku.
Okoliczności uprawdopodobnione przez stronę mogą stanowić podstawę do
uwzględnienia wniosku dopiero wówczas, gdy ich ocena wskazuje, że strona nie
dokonała czynności w terminie bez swojej winy (art. 168 § 1 k.p.c.).
Dokonana przez Sąd Apelacyjny ocena okoliczności przedstawionych
przez pozwanego, które należało przyjąć za uprawdopodobnione, nie nasuwa
zastrzeżeń.
Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że informacje udzielone pozwanemu
przez pracownika sekretariatu sądowego co do trybu i terminu wniesienia kasacji były
prawidłowe i nie mogły spowodować błędnego przekonania pozwanego co do początku
biegu terminu do wniesienia kasacji.
W sytuacji, gdy pozwany zamierzał wnieść kasację, a po wydaniu wyroku przez
sąd drugiej instancji doszło do rozwiązania stosunku pełnomocnictwa z jego
dotychczasowym pełnomocnikiem będącym adwokatem, pozwany powinien zasięgnąć
od niego informacji co do terminu wniesienia kasacji, a obowiązkiem tego pełnomocnika
było udzielanie takiej informacji. Jeżeli zaniechanie dokonania którejkolwiek z tych
czynności doprowadziło do spóźnionego wniesienia kasacji, to nastąpiło to z winy
pozwanego. Trafny jest bowiem pogląd Sądu Apelacyjnego, że działania i zaniechania
3
pełnomocnika odnoszą skutek taki, jak gdyby działała lub nie podjęła działania sama
strona.
Wbrew twierdzeniom podniesionym w zażaleniu ani wiek pozwanego (bynajmniej
nie podeszły), ani stan jego zdrowia, pozwalający na podejmowaniu szeregu czynności
zmierzających do wniesienia kasacji, nie są powodami wystarczającymi do uznania, że
pozwany nie wniósł kasacji w terminie bez swojej winy.
Skoro brak podstaw do podważenia postanowienia o odmowie przywrócenia
pozwanemu terminu do wniesienia kasacji, zgodne z prawem jest zaskarżone
zażaleniem postanowienie o odrzuceniu kasacji. Należało zatem postanowić jak
w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).