V CZ 114/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-12-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 114/05
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Maria Grzelka
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa P. (…) S.A. w W.
przeciwko (…) Spółce Węglowej S.A. w R., K.(…) S.A. w K. oraz Elektrowni K.(…) S.A.
w Ś. z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej C.(…) S.A. w W. o
zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19
października 2005 r., zażalenia interwenienta ubocznego na postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 6 czerwca 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 6 czerwca 2005 r. odrzucił apelację
interwenienta ubocznego od wyroku Sądu Okręgowego w K.. Odpis tego wyroku został
wysłany na adres pełnomocnika interwenienta ubocznego: W., ul M. Był to adres przez
niego wskazany i na ten adres do tej pory doręczane były przesyłane mu pisma sądowe.
Adres ten został też podany w złożonym przez niego wniosku o doręczenie
wymienionego wyroku. Odpis wyroku nie został jednakże doręczony pełnomocnikowi
interwenienta ubocznego, a przesyłka powróciła z adnotacją, opatrzoną datą 20 grudnia
2004 r. „adresat wyprowadził się (..)”. Na skutek ponownie złożonego wniosku
doręczono interwenientowi ubocznemu odpis wyroku z uzasadnieniem dnia 1 marca
2005 r. pod nowy, wskazany przez niego adres. Dnia 15 marca 2005 r. wpłynęła do
Sądu Okręgowego apelacja interwenienta ubocznego.
2
Sąd Apelacyjny uznał, że wobec skutecznego doręczenia odpisu wyroku
z uzasadnieniem w dniu 20 grudnia 2004 r. jego ponowne doręczenie pozostaje bez
znaczenia prawnego, a co za tym idzie, apelacja wniesiona została po terminie
przewidzianym w art. 369 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie interwenient uboczny wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W przytoczonych okolicznościach dniem doręczenia pełnomocnikowi
interwenienta ubocznego odpisu wyroku zaskarżonego apelacją jest dzień 20 grudnia
2004 r. Pełnomocnik interwenienta ubocznego był bowiem zobowiązany do
zawiadomienia Sądu o zmianie adresu (art. 136 § 1 k.p.c.), a skutkiem zaniedbania tego
obowiązku jest pozostawienie pisma sądowego, niedoręczonego wobec zmiany adresu,
w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia (art. 136 § 2 k.p.c.). Skutku tego nie wyłącza
wadliwa czynność Przewodniczącego, polegająca na zarządzeniu doręczenia pisma na
adres, który został później wskazany przez pełnomocnika interwenienta ubocznego i dla
zachowania terminu do wniesienia apelacji nie ma znaczenia dzień tego doręczenia.
Zawiadomienie sądu o zmianie adresu nie ma wobec sądu skutku wstecznego i nie
pozbawia skuteczności czynności dokonanych przez sąd przed dniem otrzymania tego
zawiadomienia, nieuwzględniających treści tego zawiadomienia.
Skoro apelacja interwenienta ubocznego wniesiona została po upływie terminu,
podlegała odrzuceniu przez Sąd pierwszej instancji (art. 370 k.p.c.). Ponieważ Sąd ten
nie uczynił tego, o odrzuceniu apelacji zasadnie postanowił Sąd Apelacyjny (art. 373
k.p.c.).
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Maria Grzelka
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa P. (…) S.A. w W.
przeciwko (…) Spółce Węglowej S.A. w R., K.(…) S.A. w K. oraz Elektrowni K.(…) S.A.
w Ś. z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej C.(…) S.A. w W. o
zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19
października 2005 r., zażalenia interwenienta ubocznego na postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 6 czerwca 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 6 czerwca 2005 r. odrzucił apelację
interwenienta ubocznego od wyroku Sądu Okręgowego w K.. Odpis tego wyroku został
wysłany na adres pełnomocnika interwenienta ubocznego: W., ul M. Był to adres przez
niego wskazany i na ten adres do tej pory doręczane były przesyłane mu pisma sądowe.
Adres ten został też podany w złożonym przez niego wniosku o doręczenie
wymienionego wyroku. Odpis wyroku nie został jednakże doręczony pełnomocnikowi
interwenienta ubocznego, a przesyłka powróciła z adnotacją, opatrzoną datą 20 grudnia
2004 r. „adresat wyprowadził się (..)”. Na skutek ponownie złożonego wniosku
doręczono interwenientowi ubocznemu odpis wyroku z uzasadnieniem dnia 1 marca
2005 r. pod nowy, wskazany przez niego adres. Dnia 15 marca 2005 r. wpłynęła do
Sądu Okręgowego apelacja interwenienta ubocznego.
2
Sąd Apelacyjny uznał, że wobec skutecznego doręczenia odpisu wyroku
z uzasadnieniem w dniu 20 grudnia 2004 r. jego ponowne doręczenie pozostaje bez
znaczenia prawnego, a co za tym idzie, apelacja wniesiona została po terminie
przewidzianym w art. 369 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie interwenient uboczny wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W przytoczonych okolicznościach dniem doręczenia pełnomocnikowi
interwenienta ubocznego odpisu wyroku zaskarżonego apelacją jest dzień 20 grudnia
2004 r. Pełnomocnik interwenienta ubocznego był bowiem zobowiązany do
zawiadomienia Sądu o zmianie adresu (art. 136 § 1 k.p.c.), a skutkiem zaniedbania tego
obowiązku jest pozostawienie pisma sądowego, niedoręczonego wobec zmiany adresu,
w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia (art. 136 § 2 k.p.c.). Skutku tego nie wyłącza
wadliwa czynność Przewodniczącego, polegająca na zarządzeniu doręczenia pisma na
adres, który został później wskazany przez pełnomocnika interwenienta ubocznego i dla
zachowania terminu do wniesienia apelacji nie ma znaczenia dzień tego doręczenia.
Zawiadomienie sądu o zmianie adresu nie ma wobec sądu skutku wstecznego i nie
pozbawia skuteczności czynności dokonanych przez sąd przed dniem otrzymania tego
zawiadomienia, nieuwzględniających treści tego zawiadomienia.
Skoro apelacja interwenienta ubocznego wniesiona została po upływie terminu,
podlegała odrzuceniu przez Sąd pierwszej instancji (art. 370 k.p.c.). Ponieważ Sąd ten
nie uczynił tego, o odrzuceniu apelacji zasadnie postanowił Sąd Apelacyjny (art. 373
k.p.c.).
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.