IV CNP 52/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 52/06
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w S.
z dnia 16 listopada 2005 r., w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w S.
przeciwko W. S. i O. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 czerwca 2006 r.,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
2
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w S. z dnia 16 listopada 2005 r. wniósł w imieniu pozwanych W. S. i
O. S. „mgr H.T. - doradca prawny", prowadzący Kancelarię Prawną „L". W toku
postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez Sąd Okręgowy powołano się
na pełnomocnictwo procesowe udzielone na podstawie pozostawania strony i
pełnomocnika w stałym stosunku zlecenia, w którego zakres wchodzi przedmiot
sprawy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W obowiązującym stanie prawnym pełnomocnikiem strony w postępowaniu
cywilnym może być m.in. osoba sprawująca zarząd lub interesami stronami oraz
osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy
wchodzi w zakres tego zlecenia (art. 87 § 1 k.p.c.).
Stosownie jednak do art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Oznacza to,
że inne osoby, w tym także wymienione w art. 87 § 1 k.p.c., które mogą być
pełnomocnikami w postępowaniu cywilnym, są wyłączone z udziału
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym. Przewidziany w art. 871
§ 1 k.p.c.
przymus reprezentowania strony wyłącznie przez adwokata lub radcę prawnego
dotyczy między innymi sporządzenia skargi o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego orzeczenia z prawem. Wniesienie skargi przez osobę niemającą
zdolności postulacyjnej czyni skargę niedopuszczalną i uzasadnia jej odrzucenia na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. Na tej podstawie uległa odrzuceniu skarga wniesiona
w imieniu pozwanego przez „doradcę prawnego" niebędącego adwokatem ani
radcą prawnym.
W tej sytuacji już tylko ubocznie należy wskazać, że niedopuszczalność skargi
wynika także z braku istotnych elementów konstrukcyjnych - braku wyodrębnionego
przytoczenia podstaw kasacyjnych oraz wskazania przepisu, z którym orzeczenie
jest niezgodne (odpowiednio art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c.), uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy
(art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
3
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w S.
z dnia 16 listopada 2005 r., w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w S.
przeciwko W. S. i O. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 czerwca 2006 r.,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
2
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w S. z dnia 16 listopada 2005 r. wniósł w imieniu pozwanych W. S. i
O. S. „mgr H.T. - doradca prawny", prowadzący Kancelarię Prawną „L". W toku
postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez Sąd Okręgowy powołano się
na pełnomocnictwo procesowe udzielone na podstawie pozostawania strony i
pełnomocnika w stałym stosunku zlecenia, w którego zakres wchodzi przedmiot
sprawy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W obowiązującym stanie prawnym pełnomocnikiem strony w postępowaniu
cywilnym może być m.in. osoba sprawująca zarząd lub interesami stronami oraz
osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy
wchodzi w zakres tego zlecenia (art. 87 § 1 k.p.c.).
Stosownie jednak do art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Oznacza to,
że inne osoby, w tym także wymienione w art. 87 § 1 k.p.c., które mogą być
pełnomocnikami w postępowaniu cywilnym, są wyłączone z udziału
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym. Przewidziany w art. 871
§ 1 k.p.c.
przymus reprezentowania strony wyłącznie przez adwokata lub radcę prawnego
dotyczy między innymi sporządzenia skargi o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego orzeczenia z prawem. Wniesienie skargi przez osobę niemającą
zdolności postulacyjnej czyni skargę niedopuszczalną i uzasadnia jej odrzucenia na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. Na tej podstawie uległa odrzuceniu skarga wniesiona
w imieniu pozwanego przez „doradcę prawnego" niebędącego adwokatem ani
radcą prawnym.
W tej sytuacji już tylko ubocznie należy wskazać, że niedopuszczalność skargi
wynika także z braku istotnych elementów konstrukcyjnych - braku wyodrębnionego
przytoczenia podstaw kasacyjnych oraz wskazania przepisu, z którym orzeczenie
jest niezgodne (odpowiednio art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c.), uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy
(art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
3
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c.).
db