Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2013 r.

na rozprawie

sprawy z wniosku D. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o wysokość emerytury

na skutek apelacji wniesionej przez wnioskodawczynię

od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

z dnia 22 stycznia 2013 r. sygn. akt III U 1381/12

oddala apelację

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 października 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. po rozpoznaniu wniosku D. K. z dnia 28 września 2012 r., odmówił jej prawa do przeliczenia emerytury .

Uzasadniał , że decyzją z dnia 16 lutego 2012 r. przyznano wnioskodawczyni emeryturę , która została obliczona na podstawie art. 26 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS i jako świadczenie korzystniejsze jest obecnie wypłacana .

Wnioskodawczyni nie podlegała ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu po dniu uzyskania prawa do tego świadczenia emerytalnego tj. po dniu 11.02.2012 r. , dlatego też nie ma prawa do przeliczenia emerytury .

Wnioskodawczyni D. K. w dniu 26 października 2012 r. złożyła odwołanie od powyższej decyzji , wskazując , że świadczenie emerytalne zwiększono jej w wyniku waloryzacji kapitału początkowego oraz po ukończeniu przez nią 60 roku życia , natomiast nie przeliczono go według nowej kwoty bazowej , pomimo

tego , że pracowała i miała opłacane składki emerytalne po przyznaniu emerytury tj. od 20.09.2007 r. , do 31.12.2008 r. , i od 01.01.2009 r. , do 30.11.2010 r. Podniosła , że za pierwszy z w/w okresów opłatę i deklarację wnosił pracodawca , a za drugi okres , administrator , a mimo to ZUS nie uwzględnił jej tego ostatniego okresu pracy.

Dodała , że ZUS nie dokonał przeliczenia według nowej kwoty bazowej i nie zaliczył jej stażu pracy , co uważa za niesłuszne .

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 26 listopada 2012 r. , organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania , argumentując jak w zaskarżonej decyzji . Wyjaśnił , że kwestia wysokości wcześniejszej emerytury wnioskodawczyni była już przedmiotem rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu , III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych , który wyrokiem z dnia 29.03.2012 r. , sygn. akt III U 145/12 oddalił jej odwołanie , zaś Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 27.09.2012 r. , sygn. .akt III AUa 667/12 oddalił apelację od powyższego wyroku . Wskazał również sposób w jaki dokonano uprzednich przeliczeń świadczenia emerytalnego i wyjaśnił zasady przeliczania świadczeń .

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w Tarnobrzegu w dniu 22 stycznia 2013 r. wnioskodawczyni sprecyzowała odwołanie podając , iż domaga się zaliczenia lat pracy za okres od 01.2009 r. , do 13.11.2010 r. , oraz przeliczenia nowej emerytury według starych zasad tj. przepisów z 2011 r.

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu po rozpoznaniu sprawy wyrokiem z dnia 22 stycznia 2013 r. oddalił odwołania .

W pisemnym uzasadnieniu wyroku Sąd ustalił , ze w okresie od 15.05.2002 r. , do 30.06.2004 r., wnioskodawczyni była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy .

W dniu 07.05.2007 r. złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury .

Decyzją z dnia 18.06.2007 r. , organ rentowy przyznał od 06.05.2007 r. , prawo do emerytury i wyliczył jej wysokość na podstawie przepisu art. 53 w zw. z art. 15 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych . Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto wynagrodzenie , które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 kolejnych lat kalendarzowych przypadających w 20- leciu przed złożeniem wniosku o emeryturę tj. od 1.01.1987 r. , do 31.12.1996 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 92,30 % .

W dniu 30.12.2009 r. wnioskodawczyni wystąpiła do organu rentowego

z wnioskiem o przeliczenie emerytury . Decyzją z dnia 1.02.2010 r. organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do przeliczenia emerytury , a Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu oddalił jej odwołanie od zaskarżonej decyzji . Apelacja od powyższego wyroku została oddalona przez Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w dniu 19.10.2011 r.

w sprawie III AUa 610/11 .

Decyzją z dnia 25.08.2011 r. organ rentowy ponownie odmówił wnioskodawczyni prawa do przeliczenia emerytury .

Wnioskodawczyni odwołała się od tej decyzji do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu , III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych , który wyrokiem z dnia 29.03.2012 r. , Sygn. akt III U 145/12 oddalił jej odwołanie . Sąd Apelacyjny w Rzeszowie , III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 27.09.

2012 r. , Sygn. akt III AUa 667/12 oddalił apelację wnioskodawczyni od powyższego wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu .

Decyzją z dnia 16.02.2012 r. organ rentowy rozpoznając wniosek z dnia 24.01.2012 r. przyznał wnioskodawczyni emeryturę od 11.02.2012 r. , tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat . Wysokość emerytury została obliczona zgodnie

z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej ( według nowych zasad ) .

Zgodnie z treścią przepisu art. 108 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jeżeli po dniu , od którego przyznano emeryturę określoną w art. 24 lub 24a , emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym , wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu

w sposób określony w ust 2 .

Emerytury obliczone według zasad określonych w art. 26 powiększa się

o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury , o której mowa w art. 24 i 24a , i zwaloryzowanych zgodnie z art. 25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury , z uwzględnieniem ust 4 i 5 .

Złożenie przez członka otwartego funduszu emerytalnego wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury , o której mowa w art. 24 lub art. 24a , oznacza jednocześnie złożenie wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej w trybie art. 25 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych .

Ponowne ustalenie wysokości emerytury następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych .

Zdaniem Sądu Okręgowego wnioskodawczyni D. K. w przedmiotowej sprawie domagała się przeliczenia emerytury przyznanej jej decyzją organu rentowego z dnia 16 lutego 2012 r., która jest dla niej korzystniejsza od pobieranej przez nią wcześniej wcześniejszej emerytury przyznanej decyzją z dnia 6 maja

2007 r. Domagała się również doliczenia do stażu pracy okresów od 20.09.2007 r. , do 31.12.2008 r. i od 01.01.2009 r. , do 30.11.2010 r. , za które jej zdaniem były odprowadzane składki na ubezpieczenie emerytalno – rentowe w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą .

Należy zauważyć , iż wnioskodawczyni przed ukończeniem 60 roku życia mogła składać wniosek o przeliczenie jej świadczenia przyznanego na „starych zasadach” przy spełnieniu wymogu podlegania przez okres 30 miesięcy ubezpieczeniu emerytalno – rentowemu . D. K. jednakże nie podlegała przez wymagany okres temu ubezpieczeniu . Będąc od 2007 r. , na emeryturze opłacała składkę jedynie na ubezpieczenie zdrowotne . Słuchana informacyjnie w trakcie obecnego postępowania podała , iż nie opłacała składek na ubezpieczenie emerytalno - rentowe za w/w okresy , a robił to za nią „administrator” w kwocie 117 złotych miesięcznie. Wnioskodawczyni jednakże w żaden sposób nie wykazała , aby faktycznie za w/w okres składki te były w jej imieniu odprowadzane , zaś podana przez nią kwota 117 zł miesięcznie jako rzekomo odprowadzana z tytułu składek nie odpowiada wysokości składek na to ubezpieczenie . Tym samym należało uznać , iż nie podlegała ona w tym okresie ubezpieczeniu emerytalno – rentowemu .

Natomiast emerytura przyznana przez organ rentowy wnioskodawczyni decyzją z dnia 16 lutego 2012 r. , jest przyznana na podstawie art. 26 ustawy emerytalno – rentowej , według tzw. nowych zasad przyznawania emerytur .

W myśl w/w przepisu emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego , z uwzględnieniem ust 5 i art. 183 .

Nowa emerytura jest obecnie przyznawana wyłącznie na podstawie zasad określonych w art. 26 ustawy emerytalno – rentowej . Nie ma innej możliwości wyliczenia takiej emerytury .

W ocenie Sądu Okręgowego organ rentowy w sposób prawidłowy dokonał wyliczenia emerytury wnioskodawczyni w decyzji z dnia 16 lutego 2012 r. w oparciu

o treść w/w przepisu i słusznie wskazując, że jest to obecnie świadczenie bardziej korzystne dla niej niż pobierane dotychczas . Skoro wnioskodawczyni po dniu uzyskania prawa do tego świadczenia nie podlegała ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu to nie ma ona prawa do przeliczenia tej emerytury .

Należy również podnieść , że z treści art. 26 w/w ustawy nie wynika , aby wysokość wypłacanej emerytury była w jakikolwiek sposób uzależniona od wartości kwoty bazowej oraz stażu pracy . Dlatego też Sąd Okręgowy podzielał stanowisko organu rentowego , uznając iż w przedmiotowej sprawie brak jest jakichkolwiek podstaw do żądania przeliczenia świadczenia .

W podstawie prawnej wydanego orzeczenia Sąd Okręgowy dodatkowo podał art. 477 ¹⁴ § 1 k. p. c.

Powyższy wyrok Sądu I instancji został zaskarżony apelacją wnioskodawczyni. Apelująca nie wskazała zarzutów ani wniosków apelacji , która w swojej treści zawiera relację ze składanych do ZUS wniosków emerytalnych i sposobie ich załatwienia .

W końcowym fragmencie apelacji wnioskodawczyni wskazała : „że od Sądu Apelacyjnego zależy , by termin 30 dni na odwołanie od decyzji ZUS przyznającej nową emeryturę był wstrzymany”.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 25 czerwca 2013 r. wnioskodawczyni

w szczególności podała precyzując wnioski apelacji , że chodzi jej o przeliczenie emerytury starej na rok 2012 , bo chce dokonać porównania przeliczonego świadczenia ze zwaloryzowanym kapitałem początkowym ze świadczeniem , które ZUS przyznał jej decyzją z roku 2012 .

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Apelacja wnioskodawczyni jest całkowicie bezzasadna i dlatego podlega oddaleniu .

Sąd Apelacyjny w całości podziela i przyjmuje za własne prawidłowo dokonane ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Okręgowy . Podziela również ocenę prawną sprawy dokonaną przez ten Sąd , a sprowadzającą się do stwierdzenia , że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do przeliczenia świadczenia emerytalnego wnioskodawczyni ustalonego prawomocną decyzją ZUS z dnia 16.02.2012 r. przyznającą wnioskodawczyni emeryturę na podstawie art. 24 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS , której wysokość ustalono zgodnie z treścią art. 25 i 26 powołanej wyżej ustawy emerytalnej . Tak ustalona wysokość świadczenia emerytalnego ulega ponownemu ustaleniu wyłącznie w warunkach określonych w treści art. 108 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS w przypadku , gdy emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po dniu , od którego przyznano emeryturę ustaloną na podstawie art. 24 .

Ponieważ wnioskodawczyni nie podlegała takim ubezpieczeniom po dniu 11.02.2012 r. ( dni od którego przyznano emeryturę ) brak jest jakichkolwiek podstaw do żądania przeliczenia świadczenia . Składając odwołanie od spornej decyzji organu rentowego , czy też apelację od wyroku Sądu I instancji wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych dokumentów , które potwierdzałyby fakt podlegania przez nią ubezpieczeniom : emerytalnemu i rentowym po dniu 11.02.2012 r. , zatem jak prawidłowo ocenił Sąd Okręgowy , odwołanie wnioskodawczyni od spornej decyzji ZUS było bezzasadne .

Przedmiot postępowania odwoławczego w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych określa treść kwestionowanej decyzji organu rentowego . W niniejszym postępowaniu była to treść decyzji ZUS /O w R. z dnia 5 października

2012 r. odmawiającej przeliczenia emerytury ( świadczenia przyznanego decyzją

z 16.02.2012 r. ) . Postępowanie odwoławcze zostało zatem przeprowadzone przez Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy , zaskarżony wyrok jest trafny i nie narusza prawa .

Apelacja wnioskodawczyni jako pozbawiona uzasadnionych podstaw faktycznych i prawnych z mocy art. 385 k. p. c. podlega oddaleniu .