Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 238/06
POSTANOWIENIE
Dnia 21 września 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z powództwa B.K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Komendzie Wojewódzkiej Policji […]
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 września 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 marca 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 marca 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
pozwanego Skarbu Państwa - Komendy Wojewódzkiej Policji od wyroku Sądu
Okręgowego w P.
We wniesionej w dniu 12 lipca 2006 r. skardze kasacyjnej Skarb Państwa –
Komenda Wojewódzkiej Policji wnosiła o uchylenie zaskarżonego wyroku. Skargę
wniósł pełnomocnik strony pozwanej będący radcą prawnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z dniem 15 marca 2006 r. weszła w życie ustawa z dnia 8 lipca 2005 r.
o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz.U. Nr 169, poz. 1417 ze zm.), której
celem jest zapewnienie należytej ochrony prawnej praw i interesów Skarbu
Państwa przez powierzenie zastępstwa tego podmiotu odrębnej
i wyspecjalizowanej instytucji. W określonych rodzajach postępowań zastępstwo
Skarbu Państwa przez Prokuratorię jest obowiązkowe. Do postępowań takich
zaliczone zostało postępowanie toczące się przed Sądem Najwyższym, w którym
wprowadzono wyłączne zastępstwo Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną
(art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy, z wyjątkiem spraw określonych w art. 4 ust. 4 ustawy).
Z art. 4 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy wynika, że zdolność postulacyjna przed Sądem
Najwyższym przysługuje wyłącznie Prokuratorii Generalnej, z wyłączeniem
wszystkich innych podmiotów, w tym adwokatów i radców prawnych. Art. 871
§ 3
k.p.c. należy w tym kontekście interpretować w ten sposób, że w sprawach,
w których obowiązuje wyłączne zastępstwo Skarbu Państwa przez Prokuratorię
Generalną, wyłączone jest z mocy prawa zastępowanie go przez jakikolwiek inny
podmiot.
Zgodnie z zasadą bezpośredniego działania ustawy nowej, stosowaną
w prawie cywilnym procesowym, przepisy ustawy o Prokuratorii Generalnej
o charakterze procesowym powinny być stosowane od daty wejścia jej w życie.
W odniesieniu do postępowania przed Sądem Najwyższym wyjątek od tej zasady
3
został przewidziany w art. 83 ust. 3 ustawy o Prokuratorii Generalnej. Nie dotyczy
on sytuacji, w których - jak w sprawie niniejszej - skarga kasacyjna została
wniesiona po wejściu w życie tej ustawy; w takich wypadkach do zastępstwa
Skarbu Państwa przed Sądem Najwyższym znajdą zastosowanie jej przepisy.
Art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o Prokuratorii Generalnej przyznaje jej kompetencję
do wyłącznego zastępstwa Skarbu Państwa „przed Sądem Najwyższym”,
co obejmuje także czynności związane z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowane przed sądem drugiej instancji. Do czynności takich
należy niewątpliwie wniesienie skargi kasacyjnej.
Wniesienie w sprawie niniejszej skargi kasacyjnej stanowiło czynność
procesową związaną z postępowaniem przed Sądem Najwyższym; nastąpiło
w lipcu 2006 r., a więc pod rządem ustawy o Prokuratorii Generalnej, co oznacza
że czynność objęta była wyłącznym zastępstwem Prokuratorii Generalnej. Skargę
wniósł natomiast radca prawny reprezentujący pozwaną jednostkę Skarbu
Państwa, czyli osoba nie mająca zdolności postulacyjnej. Powoduje to
niedopuszczalność skargi kasacyjnej. Takie samo stanowisko w omawianej kwestii
zostało już wcześniej wyrażone w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia
31 sierpnia 2006 r., I CZ 47/06 (dotychczas nie publikowane).
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.,
odrzucił skargę kasacyjną.

IV CSK 238/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia