Sygn. akt III CZ 70/06
POSTANOWIENIE
Dnia 24 listopada 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa J.W. i M.W.
przeciwko A.B., K.O., J.P., K.P. i M.P.
o ustalenie,
po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym
w dniu 24 listopada 2006 r.,
zażalenia pozwanego A.B. na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 lipca 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie
pozwanego A.B. od postanowienia tego Sądu z dnia 4 lipca 2006 r.
W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Apelacyjny wskazał, że zażalenie
wniesione przez pełnomocnika zostało wadliwie opłacone, i w związku z art. 1302
§ 3 k.p.c., podlega ono w takiej sytuacji odrzuceniu. W zażaleniu skarżący podniósł,
że sprawa, której dotyczy rozstrzygniecie ma charakter niemajątkowy, a nawet
gdyby przyjąć, tak jak uczynił to Sąd Apelacyjny, że jest to sprawa majątkowa, to
zażalenie zostało częściowo opłacone, co wyklucza stosowanie art. 1302
§ 3 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Bezzasadny jest zarzut skarżącego, że sprawa w której złożył skargę
kasacyjną ma charakter niemajątkowy. Skoro była to sprawa o ustalenie nie
istnienia umowy sprzedaży akcji, to niewątpliwie takie ustalenie miało wyraźny
skutek dla sytuacji majątkowej stron tej umowy, co przesądza o jej majątkowym
charakterze.
Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 1302
§ 3
k.p.c. Celem tego przepisu jest zobowiązanie profesjonalnych pełnomocników stron
do obliczenia i uiszczenia należnej od środka zaskarżenia opłaty stałej lub
stosunkowej. Jeżeli więc pismo zawierające środek zaskarżenia zostało opłacone
tylko częściowo, to naruszony został obowiązek przewidziany tym przepisem i Sąd
Apelacyjny był w pełni uprawniony do jego odrzucenia, bez wzywania do
uzupełnienia należnej opłaty sądowej. Stanowisko takie można uznać za
ugruntowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego (postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 23 sierpnia 2006 r. III I CNP 48/06; z dnia 15 listopada 2006 r.
V CZ 79/06; z dnia 6 lipca 2006 r. III CZ 35/06).
Mając na względzie, że zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się
nieuzasadnione Sąd Najwyższy, na podstawie art. art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.