Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 89/06
POSTANOWIENIE
Dnia 22 listopada 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa M.K.
przeciwko L.D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 listopada 2006 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 sierpnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny odrzucił apelację powoda działającego przez adwokata,
wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 19 czerwca 2006 r., jako
niewłaściwie opłaconą (art. 1302
§ 3 k.p.c.), ponieważ końcówka uiszczonej opłaty
apelacyjnej nie została zaokrąglona w górę do pełnego złotego (art. 21 ustawy z
dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnym (Dz.U. Nr 167,
poz. 1398).
W zażaleniu powód wniósł o uchylenie tego postanowienia przedstawiając
następujące zarzuty:
a) apelacja została właściwie opłacona, gdyż art. 21 ustawy o kosztach
ma charakter techniczny;
b) opłatę uiścił powód, a nie reprezentujący go adwokat;
c) przewodniczący sądu powinien wezwać powoda do uzupełnienia
brakującej końcówki opłaty, ponieważ obowiązek dopłaty powstał w wyniku
sprawdzania przez sąd wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie ma wątpliwości, że do apelacji powoda złożonej od wyroku z dnia
19 czerwca 2006 r. mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz.1398 ze zm.,
dalej: uksc). Rozstrzyga o tym intertemporalny przepis art. 149 ust. 1 uksc
(zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2006 r., III CZP 86/06,
niepubl.).
Powoda w rozpoznawanej sprawie reprezentował adwokat i on to złożył
w imieniu mocodawcy apelację, zatem pełnomocnika obciążał obowiązek
uiszczenia właściwej opłaty, bez osobnego wezwania (art. 1302
§ 3 k.p.c.).
Pełnomocnik miał obowiązek doprowadzić do prawidłowego opłacenia apelacji,
nie ma więc znaczenia „techniczny” sposób tej realizacji.
3
Bezzasadne jest też twierdzenie skarżącego, że obowiązek dopłaty powstał
w następstwie sprawdzenia przez sąd wartości przedmiotu zaskarżenia (por. art.
1302
§ 5 k.p.c.), podana bowiem wartość zaskarżenia (119.702, zł) nie była
korygowana. Przewodniczący sądu nie miał więc obowiązku wezwania powoda
do uzupełnienia opłaty.
Ustawowy obowiązek przewidziany w art. 21 uksc nie ma znaczenia
„technicznego”, lecz określa sposób obliczenia opłaty sądowej oraz jej prawidłowy
wymiar. Nie jest zasadne twierdzenie, iż uiszczenie opłaty stosunkowej
w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu lub zaskarżenia zawsze jest
spełnieniem obowiązku ustawowego. Nie uwzględnia ono bowiem istnienia trzech
norm korygujących tak obliczoną opłatę, zamieszczonych w art. 13 i 21 u.k.s.c.
Zgodną z prawem jest zatem tylko taka opłata, która została obliczona
z uwzględnieniem wszystkich przepisów ustawy.
Powyższy pogląd znalazł potwierdzenie w uchwale Sądu Najwyższego
z dnia 22 listopada 2006 r., III CZP 83/06 (nie publ.), w której stwierdzono,
że apelacja wniesiona przez adwokata, bez spełnienia obowiązku zaokrąglenia w
górę końcówki uiszczonej opłaty stosunkowej do pełnego złotego, podlega
odrzuceniu.
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.).

V CZ 89/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia