II CZ 82/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 82/07
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka
SSA Michał Kłos (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Gminy L.
przeciwko B.H.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 października 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 15 czerwca 2007 r., sygn. akt [...],
1) oddala zażalenie,
2) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.200 zł
(jeden tysiąc dwieście złotych) z tytułu zwrotu kosztów
w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 czerwca 2007 r., Sąd Okręgowy
w Z. odrzucił skargę kasacyjną w zakresie powództwa o zapłatę kwoty 29.592,97 zł
jako niedopuszczalną.
Sąd Okręgowy uznał, że połączenie spraw do łącznego rozpoznania na
podstawie przepisu art. 219 k.p.c. nie zmienia tego, że są to w istocie dwie odrębne
sprawy i byt każdej z nich jest niezależny od drugiej w takim znaczeniu, że można
je rozdzielić. Odwołując się do treści przepisu art. 368 § 2 k.p.c. Sąd ten uznał, że
wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie wynosi odpowiednio 29.592,97 zł
i 56.415,10 zł ponieważ stosuje się przepisy art. 19 - 25 § 1 k.p.c. W tej sytuacji
w sprawie o zapłatę kwoty 29.592,97 zł skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
z uwagi na treść przepisu art. 3982
§ 1 k.p.c.
Powyższe postanowienie zaskarżył pozwany w całości.
Pozwany podniósł, że wyrok zapadły w sprawie nie zawiera osobnego
rozstrzygnięcia o roszczeniach z każdej z połączonych spraw, również w apelacji
rozpoznanej przez Sąd drugiej instancji jako wartość przedmiotu zaskarżenia
wskazana została suma wartości przedmiotu sporu z każdej z połączonych spraw.
W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu
w postępowaniu zażaleniowym
Powód wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie na jego rzecz od
pozwanego zwrotu kosztów procesu w postępowaniu zażaleniowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione.
Powód w niniejszej sprawie dochodził wierzytelności z tytułu braku zapłaty
za dostarczoną do gospodarstwa pozwanego wodę. Roszczenia z tego tytułu
objęte zostały dwoma odrębnymi pozwami i sprawy wszczęte tymi pozwami zostały
3
połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Z momentem połączenia do
wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia na podstawie przepisu art. 219 k.p.c.
sprawy nie tracą jednak swojej odrębności. Połączenie to ma charakter techniczny
i ma na celu tylko usprawnienie postępowania. W każdej chwili sprawy te mogą
zresztą zostać rozłączone. Zamieszczenie rozstrzygnięcia w jednym wyroku, który -
wbrew brzmieniu komparycji - w istocie ma charakter wyroku łącznego odrębności
tej nie zniweczyło. Prawidłowo zatem Sąd drugiej instancji odrzucił skargę
kasacyjną w zakresie powództwa o zapłatę kwoty 29.592,97 zł.
Analogiczne stanowisko w przedmiocie wartości przedmiotu sporu
w odniesieniu do spraw połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia
prezentował Sąd Najwyższy wielokrotnie m. in. w postanowieniu z dnia 13 czerwca
2000 r., V CZ 46 / 00, niepubl. oraz z dnia 31 maja 2006 r., IV CZ 41 / 06, niepubl.
Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy zastosował zatem przepisy art. 3982
§ 1 oraz art. 3986
2 k.p.c. Mając powyższe względy na uwadze, jak również treść
przepisu art. 39814
w zw. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. należało zażalenie oddalić.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie przepisu
art. 98 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i 39821
k.p.c., zaś o ich wysokości na podstawie
przepisu § 13 ust. 2 pkt. 2 w zw. z § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka
SSA Michał Kłos (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Gminy L.
przeciwko B.H.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 października 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 15 czerwca 2007 r., sygn. akt [...],
1) oddala zażalenie,
2) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.200 zł
(jeden tysiąc dwieście złotych) z tytułu zwrotu kosztów
w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 czerwca 2007 r., Sąd Okręgowy
w Z. odrzucił skargę kasacyjną w zakresie powództwa o zapłatę kwoty 29.592,97 zł
jako niedopuszczalną.
Sąd Okręgowy uznał, że połączenie spraw do łącznego rozpoznania na
podstawie przepisu art. 219 k.p.c. nie zmienia tego, że są to w istocie dwie odrębne
sprawy i byt każdej z nich jest niezależny od drugiej w takim znaczeniu, że można
je rozdzielić. Odwołując się do treści przepisu art. 368 § 2 k.p.c. Sąd ten uznał, że
wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie wynosi odpowiednio 29.592,97 zł
i 56.415,10 zł ponieważ stosuje się przepisy art. 19 - 25 § 1 k.p.c. W tej sytuacji
w sprawie o zapłatę kwoty 29.592,97 zł skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
z uwagi na treść przepisu art. 3982
§ 1 k.p.c.
Powyższe postanowienie zaskarżył pozwany w całości.
Pozwany podniósł, że wyrok zapadły w sprawie nie zawiera osobnego
rozstrzygnięcia o roszczeniach z każdej z połączonych spraw, również w apelacji
rozpoznanej przez Sąd drugiej instancji jako wartość przedmiotu zaskarżenia
wskazana została suma wartości przedmiotu sporu z każdej z połączonych spraw.
W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu
w postępowaniu zażaleniowym
Powód wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie na jego rzecz od
pozwanego zwrotu kosztów procesu w postępowaniu zażaleniowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione.
Powód w niniejszej sprawie dochodził wierzytelności z tytułu braku zapłaty
za dostarczoną do gospodarstwa pozwanego wodę. Roszczenia z tego tytułu
objęte zostały dwoma odrębnymi pozwami i sprawy wszczęte tymi pozwami zostały
3
połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Z momentem połączenia do
wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia na podstawie przepisu art. 219 k.p.c.
sprawy nie tracą jednak swojej odrębności. Połączenie to ma charakter techniczny
i ma na celu tylko usprawnienie postępowania. W każdej chwili sprawy te mogą
zresztą zostać rozłączone. Zamieszczenie rozstrzygnięcia w jednym wyroku, który -
wbrew brzmieniu komparycji - w istocie ma charakter wyroku łącznego odrębności
tej nie zniweczyło. Prawidłowo zatem Sąd drugiej instancji odrzucił skargę
kasacyjną w zakresie powództwa o zapłatę kwoty 29.592,97 zł.
Analogiczne stanowisko w przedmiocie wartości przedmiotu sporu
w odniesieniu do spraw połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia
prezentował Sąd Najwyższy wielokrotnie m. in. w postanowieniu z dnia 13 czerwca
2000 r., V CZ 46 / 00, niepubl. oraz z dnia 31 maja 2006 r., IV CZ 41 / 06, niepubl.
Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy zastosował zatem przepisy art. 3982
§ 1 oraz art. 3986
2 k.p.c. Mając powyższe względy na uwadze, jak również treść
przepisu art. 39814
w zw. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. należało zażalenie oddalić.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie przepisu
art. 98 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i 39821
k.p.c., zaś o ich wysokości na podstawie
przepisu § 13 ust. 2 pkt. 2 w zw. z § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).