Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 79/07
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych w Warszawie Oddziału
Terenowego w B.
przeciwko Syndykowi Masy Upadłości Przedsiębiorstwa Rolno - Handlowo -
Usługowego D. Spółki z o.o. w R.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 listopada 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 21 czerwca 2007 r.,
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego od wyroku tego Sądu z dnia 16 lutego 2007 r.
W uzasadnieniu podniósł, że odpis wyroku został doręczony pełnomocnikowi
strony pozwanej w dniu 30 marca 2007 r., zatem termin jej wniesienia upłynął w dniu
30 maja 2007 r. Wniesienie więc w dniu 31 maja 2007 r. skargi kasacyjnej nastąpiło po
terminie.
W zażaleniu pozwany wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Zarzucił, że wyrok z uzasadnieniem otrzymał w dniu 14 czerwca 2007 r., a zatem
zachował termin do wniesienia skargi. Podniósł, że wprawdzie przedmiotowy wyrok
z uzasadnieniem wpłynął do pełnomocnika w dniu 30 marca 2007 r., lecz nie było to
doręczenie skuteczne, gdyż pozwany wniósł wniosek o doręczenie odpisu wyroku
z uzasadnieniem na adres syndyka. Ponadto syndyk w piśmie z dnia 2 kwietnia
2007 r. ponaglił Sąd o doręczenie tego orzeczenia na swój adres.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W dawniejszym orzecznictwie wyrażany był pogląd, że jeżeli strona
reprezentowana przez pełnomocnika sama zgłosi wniosek o doręczenie pod jej
adresem wyroku z uzasadnieniem, doręczenie odpisu wyroku wprost stronie nie
narusza art. 133 § 3 k.p.c. (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia
23 stycznia 1951 r., C 450/50 NP. 1951 nr 12, s. 39 i dnia 29 stycznia 1968 r.,
l CZ 124/67, OSNCP 1968, nr 10 poz. 170). W sprawie występuje jednak nieco
inny problem, gdyż należało rozstrzygnąć kwestię, czy w takim wypadku
skuteczne jest dokonanie doręczenia wyroku z uzasadnieniem pełnomocnikowi.
Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że sam wniosek pozwanego jeszcze przed
wysyłką został zmodyfikowany w piśmie pełnomocnika syndyka z dnia 22 lutego
2007 r., w którym wniósł o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem na swój
adres, przy czym został on doręczony jeszcze przed pismem syndyka z dnia
2 kwietnia 2007 r.
Przepisy kodeksu postępowania cywilnego o doręczeniach mają charakter
obligatoryjny, tj. wyłączają swobodną dyspozycję stron w zakresie sposobu doręczania pism
3
sądowych. Unormowanie zawarte w art. 133 § 3 k.p.c. wiąże zarówno sąd jak
i same strony, które jedynie poprzez cofnięcie pełnomocnictwa lub jego wyraźne
ograniczenie, albo upoważnienie określonej osoby do odbioru pism mogą uniknąć
doręczenia przez sąd pisma do rąk osób w tym przepisie wymienionych (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 września 1993 r., III CRN 30/93, OSNC
1994 nr 7-8, poz. 160). Przepis art. 133 § 3 k.p.c. ma zastosowanie także wtedy gdy
strona zgłosi wniosek o doręczenie pisma procesowego (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 15 kwietnia 2005 r., l CZ 20/05, I C 2006, nr 3, s. 51).
Przede wszystkim jednak, nastąpiła skuteczna modyfikacja żądania wniosku
w piśmie z dnia 22 lutego 2007 r. Zażalenie więc jako nieuzasadnione uległo
oddaleniu (art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.).
kg