IV CNP 155/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 155/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w R.
z dnia 1 lutego 2007 r., w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko H. W. i B. W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 listopada 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Pozwane H. W. i B. W. wniosły skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w R. z dnia 1 lutego
2007 r., zarzucając naruszenie przepisów art. 1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 373
k.p.c. i w zw. z art. 13 i 18 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych. Jednocześnie skarżące nie wskazały przepisu
prawa, z którym kwestionowane orzeczenie jest niezgodnie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
powinna spełnia warunki przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1 – 6 k.p.c. Między
innymi w skardze tej powinno się wskazać przepis (przepisy) prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne” (art. 4245
§ 1 pkt 3). Nie sanuje tego
braku okoliczność, że przepisy prawa powołane zostały w podstawach, na
których skarga została oparta (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.), skoro wymagania
skargi wskazane w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. są niezależne od siebie
i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje i cele. Przytoczenie
podstaw skargi i ich uzasadnienie pozostaje w związku z treścią art. 4244
k.p.c.,
natomiast wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne jest konieczne, bowiem istotą skargi jest właśnie stwierdzenie
niezgodności zaskarżonego orzeczenia z prawem, a więc konkretnym jego
przepisem. Naruszenia prawa materialnego lub procesowego mogą, ale nie
muszą spowodować niezgodności z prawem. Przepisy powołane w podstawach
skargi niekiedy będą jednocześnie przepisami, z którymi zaskarżone orzeczenie
jest niezgodne, nie zawsze jednak zależność taka będzie występować.
Wypełnienie obowiązku związanego z wymaganiem określonym w art. 4245
§ 1
pkt 3 k.p.c. - nałożonego na osoby uprawnione do sporządzenia skargi, którymi
są profesjonalni pełnomocnicy procesowi lub podmioty o kwalifikacjach
wskazanych w ustawie - nie może być, z przyczyn wskazanych, zastąpione
przez powołanie jedynie podstaw skargi i ich uzasadnienie.
3
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c. odrzucił skargę.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 22 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w R.
z dnia 1 lutego 2007 r., w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko H. W. i B. W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 listopada 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Pozwane H. W. i B. W. wniosły skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w R. z dnia 1 lutego
2007 r., zarzucając naruszenie przepisów art. 1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 373
k.p.c. i w zw. z art. 13 i 18 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych. Jednocześnie skarżące nie wskazały przepisu
prawa, z którym kwestionowane orzeczenie jest niezgodnie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
powinna spełnia warunki przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1 – 6 k.p.c. Między
innymi w skardze tej powinno się wskazać przepis (przepisy) prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne” (art. 4245
§ 1 pkt 3). Nie sanuje tego
braku okoliczność, że przepisy prawa powołane zostały w podstawach, na
których skarga została oparta (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.), skoro wymagania
skargi wskazane w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. są niezależne od siebie
i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje i cele. Przytoczenie
podstaw skargi i ich uzasadnienie pozostaje w związku z treścią art. 4244
k.p.c.,
natomiast wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne jest konieczne, bowiem istotą skargi jest właśnie stwierdzenie
niezgodności zaskarżonego orzeczenia z prawem, a więc konkretnym jego
przepisem. Naruszenia prawa materialnego lub procesowego mogą, ale nie
muszą spowodować niezgodności z prawem. Przepisy powołane w podstawach
skargi niekiedy będą jednocześnie przepisami, z którymi zaskarżone orzeczenie
jest niezgodne, nie zawsze jednak zależność taka będzie występować.
Wypełnienie obowiązku związanego z wymaganiem określonym w art. 4245
§ 1
pkt 3 k.p.c. - nałożonego na osoby uprawnione do sporządzenia skargi, którymi
są profesjonalni pełnomocnicy procesowi lub podmioty o kwalifikacjach
wskazanych w ustawie - nie może być, z przyczyn wskazanych, zastąpione
przez powołanie jedynie podstaw skargi i ich uzasadnienie.
3
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c. odrzucił skargę.
db