III SW 171/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-12-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SW 171/10
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z protestu W. K.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
postanawia:
uznać, że protest nie jest protestem wyborczym w rozumieniu
art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z
2010 r. Nr 72, poz. 467).
Uzasadnienie
W piśmie zatytułowanym „Protest”, W. K. złożył „protest przeciwko
Komisarzowi E. P. z Okręgowej Komisji Wyborczej w C. Nr […]”, wskazując, że
Komisarz Wyborczy „nie powinien pełnić zaszczytnej funkcji (...)”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 129 Konstytucji RP wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do
Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta
Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie. Ustawa z dnia 27 września
1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z
2
2010 r. Nr 72 , poz. 467) stanowi, że protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej może być wniesiony z powodu naruszenia przepisów ustawy albo
z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, jeżeli to naruszenie
lub przestępstwo miało wpływ na wynik wyborów (art. 72 ust. 1 ustawy). Wynika
stąd jednoznacznie, że protest może dotyczyć jedynie ważności wyboru osoby,
która została wskazana jako wybrany Prezydent w podanym do publicznej
wiadomości obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej (art. 69 ust. 1 ustawy).
Ustawa nie przewiduje możliwości wniesienia protestu we wskazanym wyżej trybie
przeciwko innej osobie. W swoim piśmie z dnia 8 lipca 2010 r. W. K. protestuje nie
przeciwko ważności wyboru osoby, która została wskazana jako wybrany
Prezydent w podanym obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej, ale
przeciwko osobie, która pełniła funkcję „Komisarza z Okręgowej Komisji
Wyborczej”. Takie pismo wykraczające poza zakres przedmiotowy protestu
przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej, o jakim stanowi art. 72
ust. 1 ustawy, nie jest protestem wyborczym w rozumieniu tego przepisu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z protestu W. K.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
postanawia:
uznać, że protest nie jest protestem wyborczym w rozumieniu
art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z
2010 r. Nr 72, poz. 467).
Uzasadnienie
W piśmie zatytułowanym „Protest”, W. K. złożył „protest przeciwko
Komisarzowi E. P. z Okręgowej Komisji Wyborczej w C. Nr […]”, wskazując, że
Komisarz Wyborczy „nie powinien pełnić zaszczytnej funkcji (...)”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 129 Konstytucji RP wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do
Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta
Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie. Ustawa z dnia 27 września
1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z
2
2010 r. Nr 72 , poz. 467) stanowi, że protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej może być wniesiony z powodu naruszenia przepisów ustawy albo
z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, jeżeli to naruszenie
lub przestępstwo miało wpływ na wynik wyborów (art. 72 ust. 1 ustawy). Wynika
stąd jednoznacznie, że protest może dotyczyć jedynie ważności wyboru osoby,
która została wskazana jako wybrany Prezydent w podanym do publicznej
wiadomości obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej (art. 69 ust. 1 ustawy).
Ustawa nie przewiduje możliwości wniesienia protestu we wskazanym wyżej trybie
przeciwko innej osobie. W swoim piśmie z dnia 8 lipca 2010 r. W. K. protestuje nie
przeciwko ważności wyboru osoby, która została wskazana jako wybrany
Prezydent w podanym obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej, ale
przeciwko osobie, która pełniła funkcję „Komisarza z Okręgowej Komisji
Wyborczej”. Takie pismo wykraczające poza zakres przedmiotowy protestu
przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej, o jakim stanowi art. 72
ust. 1 ustawy, nie jest protestem wyborczym w rozumieniu tego przepisu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.