Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: WSP 6/14
POSTANOWIENIE
Dnia 7 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Tomczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Edward Matwijów
SSN Jan Bogdan Rychlicki
w sprawie z wniosku A. P. o wznowienie postępowania, po rozpoznaniu w Izbie
Wojskowej na posiedzeniu w dniu 7 maja 2014 r. skargi na przewlekłość
postępowania przed Wojskowym Sądem Okręgowym w W.,
p o s t a n a w i a
odrzucić skargę.
UZASADNIENIE
W dniu 30 grudnia 2013 r. do Izby Wojskowej Sądu Najwyższego wpłynęła
sporządzona przez A. P. skarga na przewlekłość postępowania sądowego
prowadzonego przez Wojskowy Sąd Okręgowy w W. w sprawie z wniosku o
wznowienie postępowania sądowego i uniewinnienie A. P. skazanego wyrokiem
Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. z dnia 3 grudnia 1974 r., wydanym w
sprawie o sygn.: Sg 1…/74, którym skarżący został skazany na karę 3 lat
pozbawienia wolności za przestępstwo określone w art. 188 ust. 1, 2 ustawy z dnia
21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony PRL. Autor skargi wniósł o
zasądzenie zadośćuczynienia.
2
Postanowieniem z dnia 11 lutego 2014 r. Sąd Najwyższy uwzględnił skargę i
stwierdził, że w postępowaniu o wznowienie postępowania karnego zakończonego
prawomocnym wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. z dnia 3 grudnia
1974 r., sygn. akt: Sg …/74, mocą którego A. P. został skazany za przestępstwo
określone w art. 188 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym
obowiązku obrony PRL, nastąpiła przewlekłość postępowania i w związku z tym
przyznał skarżącemu od Skarbu Państwa sumę pieniężną w wysokości 3 000 zł.
A. P. w dniu 8 kwietnia 2014 r. wniósł kolejną skargę o stwierdzenie
przewlekłości postępowania toczącego się przed Wojskowym Sądem Okręgowym
w W. i uznanie powstania szkody przez nieuzasadnione przewlekanie rozpatrzenia
wniosku z dnia 6 maja 2013 r. o wznowienie postępowania sądowego i
uniewinnienie A. P. skazanego wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. z
dnia 3 grudnia 1974 r. (sygn. akt: Sg …/74). Autor skargi wniósł o zasądzenie
odszkodowania w najwyższym możliwym wymiarze.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Skarga A. P. podlega odrzuceniu, wobec wniesienia jej przed upływem 12
miesięcy, licząc od daty wydania postanowienia przez Sąd Najwyższy po
rozpoznaniu poprzedniej skargi A. P. w tej samej sprawie.
Nie może budzić najmniejszych wątpliwości, że obie skargi na przewlekłość,
tj. skarga z dnia 30 grudnia 2013 r., rozpoznana przez Sąd Najwyższy w dniu 11
lutego 2014 r., jak również skarga z dnia 8 kwietnia 2014 r., dotyczą tego samego
postępowania karnego, toczącego się przed Wojskowym Sądem Okręgowym w W.
Zgodnie z treścią art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze
zm.), skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływie 12
miesięcy, a w postępowaniu przygotowawczym, w którym to stosowane jest
tymczasowe aresztowanie, oraz w sprawie egzekucyjnej lub innej dotyczącej
wykonania orzeczenia sądowego – po upływie 6 miesięcy, od daty wydania przez
sąd orzeczenia, o którym mowa w art. 12.
3
Niedopuszczalność skargi z przyczyn określonych w art. 14 ustawy o
skardze skutkuje, zgodnie z treścią art. 9 ust. 2 tej ustawy, jej odrzuceniem.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.