Sygn. akt III KZ 37/14
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie A. B.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2014 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w […] z dnia 13 maja 2014 r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego z dnia 13 maja 2014 r., odmówiono przyjęcia wniosku A. B. o
wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia
7 marca 2012 r., sygn. akt II K …/06, zmienionym następnie częściowo wyrokiem
Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. akt XIII Ka …/12.
Przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia, zarządzeniem z dnia 16
kwietnia 2014 r. wezwano skazanego do usunięcia braku formalnego wniosku
przez sporządzenie go i podpisanie przez adwokata, zgodnie z wymogiem
określonym w art. 545 § 2 k.p.k. W zarządzeniu tym zakreślono skazanemu 7-
dniowy termin do usunięcia braku pod rygorem uznania wniosku za bezskuteczny.
A. B. nie uzupełnił braku w zakreślonym terminie, wobec czego odmówiono
przyjęcia wniosku.
2
W zażaleniu na to zarządzenie skazany zarzucił, że w zaskarżonym
zarządzeniu skupiono się wyłącznie na kwestiach formalnych i przedstawił
argumentację, na podstawie której jego zdaniem przedmiotowe postępowanie
powinno zostać wznowione.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne i nie mogło zostać uwzględnione. Wniosek o
wznowienie postępowania powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata.
W orzecznictwie i piśmiennictwie obowiązek wynikający z art. 545 § 2 k.p.k.
określany jest powszechnie jako przymus adwokacki. Interpretacja słowa
„powinien” jest jednolita i uznaje się to słowo za równoznaczne z bezwzględną
koniecznością realizacji nakazu zawartego w omawianym przepisie.
A. B. mógł zatem, po otrzymaniu wezwania do usunięcia braku, ustanowić
adwokata w celu sporządzenia i podpisania takiego wniosku. Fakt, że nie uczynił
tego, nie uzupełniając braku powoduje, że zaskarżone zarządzenie jest zasadne i
jako takie utrzymane zostało w mocy. W sprawie ustanowiono wcześniej dla
skazanego obrońcę z urzędu, który pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r.
poinformował sąd, że nie stwierdził podstaw do złożenia wniosku o wznowienie
postępowania. Dodać można, że opisywane w zażaleniu okoliczności nie stanowią,
jak się wydaje, podstaw do wznowienia postępowania z urzędu. Zgodnie z art. 195
k.p.k. do pełnienia czynności biegłego może być powołana także osoba, której
nazwisko, z różnych względów nie widnieje na liście biegłych prowadzonej przez
Prezesa sądu i osoba ta nie jest formalnie uważana za biegłego sądowego, w tym
tylko jednak znaczeniu, że nie figuruje na liście biegłych.
Na marginesie tylko zaznaczyć jeszcze można, że skazany nadal może
ustanowić obrońcę z wyboru w celu sporządzenia i podpisania wniosku o
wznowienie postępowania.
W tym stanie rzeczy, należało orzec o utrzymaniu zaskarżonego zarządzenia
w mocy.