Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KK 35/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 sierpnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Józef Dołhy (sprawozdawca)
Protokolant Dorota Szczerbiak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Beaty Mik
w sprawie P. S.
oskarżonego z art. 207 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 20 sierpnia 2014 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w C.
z dnia 3 grudnia 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w C. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 3 grudnia 2013 r. orzekł, że P. S.
dopuścił się przestępstwa określonego w art. 207 § 1 k.k. i na podstawie art. 66 § 1
i 3 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie karne wobec
oskarżonego na okres próby jednego roku, a na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z
2
art. 72 § 1 pkt 5 k.k. zobowiązał oskarżonego do powstrzymania się od
nadużywania alkoholu. Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i
uprawomocnił się w dniu 11 grudnia 2013 r.
Od tego wyroku kasację wniósł – na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. i z
zachowaniem terminu określonego w art. 524 § 3 k.p.k. – Prokurator Generalny.
Zaskarżając wyrok w całości, na niekorzyść oskarżonego P. S., zarzucił
rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego
materialnego – art. 66 § 1 k.k., polegające na warunkowym umorzeniu
postępowania karnego wobec P. S., pomimo niespełnienia określonej w tym
przepisie przesłanki uprzedniej niekaralności sprawcy za przestępstwo umyślne. W
konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym.
W świetle treści art. 66 § 1 k.k. niekaralność za przestępstwo umyślne jest
jednym z warunków, od których zależy możliwość warunkowego umorzenia przez
sąd postępowania karnego. Tym samym nie spełniają tego warunku osoby karane
już uprzednio za jakiekolwiek przestępstwo umyślne, bez względu nawet na ich
podobieństwo do aktualnego czynu i rodzaju wcześniej wymierzonej kary.
W niniejszej sprawie warunek ten nie został spełniony. Z zebranego przez
Sąd Rejonowy materiału dowodowego wynikało, że P. S. skazany został wyrokiem
Sądu Rejonowego w C. z dnia 6 lipca 2012 r., sygn. akt XVI K …/11, za
przestępstwo określone w art. 207 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia
wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby 2 lat.
Wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w C. z dnia 18
grudnia 2012 r., sygn. akt VII Ka …/12 (k. 110-111). Skazanie to nie ulegało
zatarciu z mocy prawa, a wskazany w art. 76 § 1 k.k. okres upłynie dopiero w dniu
18 czerwca 2015 r. Oczywiste jest zatem, że w czasie orzekania w niniejszej
sprawie P. S. był karany za przestępstwo umyślne.
W sprawie doszło do pojednania się sprawcy z pokrzywdzonymi, spełniony
został zatem warunek określony w art. 66 § 3 k.k., jednakże określony w art. 66 § 1
warunek uprzedniej niekaralności ma charakter bezwzględny.
3
W wypadku przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat
pozbawienia wolności pojednanie stron jest wprawdzie nieodzowne dla możliwości
warunkowego umorzenia postępowania, jednakże stanowi wówczas warunek
konieczny, ale nie wystarczający. Nadal bowiem respektowania wymagają
określone w art. 66 § 1 k.k. przesłanki dopuszczalności warunkowego umorzenia
(por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. akt III KK 77/08, LEX
nr 424883).
Mając powyższe na względzie należało, uwzględniając zarzut i wniosek
kasacji, uchylić zaskarżony wyrok i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w C. do
ponownego rozpoznania.