Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 263/14
POSTANOWIENIE
Dnia 16 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 3 k.p.k.)
po rozpoznaniu w dniu 16 października 2014 r.,
sprawy J. K.
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 24 września 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W.
z dnia 27 listopada 2012 r.
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zwolnić skazanego od kosztów sądowych postępowania
kasacyjnego.
U Z A S A D N I E N I E
Sąd Rejonowy wyrokiem łącznym z dnia 27 listopada 2012 r., w sprawie o
sygn. akt … 331/12, połączył wobec skazanego J. K.: (pkt 1) na podstawie art. 85
k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. jednostkowe kary grzywny wymierzone skazanemu
wyrokami opisanymi w pkt. II (… 501/07) i III (… 776/07) i wymierzył skazanemu
karę łączną 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość
jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł (dwudziestu złotych); na podstawie art. 63 § 1
k.k. na poczet orzeczonej w pkt 1 kary łącznej grzywny zaliczono skazanemu okres
odbycia w całości kary zastępczej 50 dni pozbawienia wolności zarządzonej w
2
zastępstwie kary grzywny orzeczonej wyrokiem opisanym w pkt. III, tj. okres od
dnia 4 lutego 2010 r. do dnia 26 marca 2010 r. i uznano karę łączną grzywny za
wykonaną do wysokości 100 (stu) stawek dziennych; (pkt 3) na podstawie art. 85
k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 kk w zw. z art. 87 k.k. połączono jednostkowe kary
pozbawienia wolności wymierzone skazanemu wyrokami opisanymi w pkt. IV (…
732/07), VI (… 1453/07), VII (… 1020/07), VIII (… 1056/07), XII (… 208/08) i XIV
(… 133/09) z karą ograniczenia wolności wymierzoną skazanemu wyrokiem
opisanym w pkt V(… 1059/07) oraz jednostkowe kary grzywny wymierzone
skazanemu wyrokami opisanymi w pkt IV (… 732/07), VII (… 1020/07) i XII (… K
208/08) i wymierzono skazanemu J. K. karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześć)
miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 200
(dwieście) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę
10 zł (dziesięciu złotych); na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt 3
kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego
pozbawienia wolności. Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. w zw. z
art. 87 k.k. (pkt 5) połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone
skazanemu wyrokami opisanymi w pkt. IX (… 653/08) , X (… 1540/08) z karą
ograniczenia wolności wymierzoną skazanemu wyrokiem opisanym w pkt. XIII
(…353/09) oraz jednostkowe kary grzywny wymierzone skazanemu wyrokami
opisanymi w pkt X (… 1540/08) i XI (… 532/08) i wymierzono skazanemu J. K. karę
łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze
200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej jako 10
(dziesięć) złotych; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt 5 kary
łącznej grzywny zaliczono skazanemu uiszczoną w całości grzywnę orzeczoną
wyrokiem opisanym w pkt X i karę łączną grzywny uznano za uiszczoną do
wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych; (pkt 7) na podstawie art. 85 k.k. w
zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności
wymierzone skazanemu wyrokami opisanymi w pkt XVI (… 1068/09), XVII (… K
748/09), XVIII (… 566/09), XIX (… 517/09), XXI (… 432/10), XXIII (… 232/10),
XXIV (… 261/10), XXV (… 1049/10), XXVI (… 581/09), XXVII (… 139/10) i XXVIII
(… 368/10) oraz jednostkowe kary grzywny wymierzone skazanemu wyrokami
opisanymi w pkt XVIII (… 566/09) i XXV (… 1049/10) i wymierzono skazanemu J. K.
3
karę łączną 5 (pięć) lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze
250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki
dziennej na kwotę 10 zł (dziesięciu złotych); na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet
orzeczonej w pkt 7 kary łącznej grzywny zaliczono skazanemu uiszczoną w całości
grzywnę orzeczoną wyrokiem opisanym w pkt XXV i karę łączną grzywny uznano
za uiszczoną do wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych; w pkt 9 wyroku
orzeczono, iż w pozostałym zakresie wyroki podlegające połączeniu podlegają
odrębnemu wykonaniu; zaś na podstawie art. 572 k.p.k. umarzono postępowanie
co do wyroków opisanych w pkt. I (… 2805/06), XV (… 728/09), XX (… 801/09) i
XXII (… 556/10); na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono skazanego od zapłaty
na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku
łącznego.
Na skutek apelacji wniesionej od wyroku Sądu Rejonowego, Sąd Okręgowy
Warszawa wyrokiem z dnia 24 września 2013 r., sygn. akt … 180/13 zaskarżony
wyrok utrzymał w mocy, uznając apelacje obrońcy skazanego za oczywiście
bezzasadną.
Kasację od wyroku Sądu II instancji, na korzyść skazanego, wywiódł obrońca
J. K. zarzucając rażące naruszenie prawa materialnego, mające istotny wpływ na
treść orzeczenia, a mianowicie art. 85 k.k. i art. 86 k.k., poprzez ich niewłaściwe
zastosowanie polegające na uznaniu, że Sąd I instancji dokonał prawidłowego
połączenia kar orzeczonych w stosunku do skazanego J. K. przy zastosowaniu
zasady asperacji, w sytuacji gdy istniały przesłanki uzasadniające zastosowanie
zasady pełnej absorpcji, a przejawiające się w szczególności: w uznaniu, iż
prawidłowym było zastosowanie przez Sąd Rejonowy przy połączeniu kar
pozbawienia wolności orzeczeniami wskazanymi w pkt 3 i 7 części dyspozytywnej
wyroku łącznego oraz kar grzywny orzeczone wyrokami wskazanymi w pkt 1 i 3
części dyspozytywnej wyroku przy zastosowaniu zasady asperacji uzasadniając to
faktem, że pomiędzy czynami objętymi łączonymi wyrokami brak było ścisłego
związku podmiotowo-przedmiotowego oraz brak było tożsamości czasowej między
czynami, które zostały popełnione w ciągu trzech lat, w sytuacji gdy wszechstronna
analiza treści łączonych orzeczeń wyraźnie wskazuje na ścisły związek
podmiotowo-przedmiotowy pomiędzy nimi jak również mając na uwadze liczbę
4
popełnionych czynów na ich ścisłą tożsamość czasową co przemawiało za
stosowaniem zasady pełnej absorpcji; w zaakceptowaniu stanowiska Sądu I
instancji, z którego wynika, że za niezastosowaniem przy połączeniu kar
pozbawienia wolności orzeczeniami wskazanymi w pkt 3 i 7 części dyspozytywnej
wyroku oraz kar grzywny orzeczone wyrokami w pkt 1 i 3 części dyspozytywnej
wyroku łącznego zasady absorpcji przemawia niemożność wskazania, na obecnym
etapie postępowania wykonawczego prognozy dotyczącej osoby skazanego, jak
również to, że jego resocjalizacja nie została zakończona, w sytuacji gdy z
aktualnej opinii z zakładu karnego wynika, że prognoza penitencjarna kształtuje się
pozytywnie; w zaakceptowaniu stanowiska Sądu I instancji odnośnie tego, że za
niezastosowaniem przy połączeniu kar pozbawienia wolności orzeczeniami
wskazanymi w pkt 3 i 7 części dyspozytywnej wyroku łącznego oraz kar grzywny
orzeczone wyrokami wskazanymi w pkt 1 i 3 części dyspozytywnej wyroku zasady
absorpcji przemawia fakt niezakończonego procesu resocjalizacji skazanego, w
sytuacji gdy argument ten powinien być brany pod uwagę przy ewentualnym
przedterminowym warunkowym zwolnieniu, a nie przy wymierzeniu kary łącznej.
Skarżący w konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi II instancji.
Prokurator w odpowiedzi na kasację wniósł o ojej oddalenie jako oczywiście
bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja obrońcy skazanego jest bezzasadna w stopniu oczywistym, dlatego
podlegała oddaleniu w oparciu o przepis z art. 535 § 3 k.p.k.
Na wstępie zauważyć należy, że zarzuty wywiedzione w kasacji obrońcy J. K.
stanowią powielenie uprzednio wywodzonych zarzutów apelacyjnych. Były one
zatem przedmiotem kontroli i oceny przez Sąd II instancji, czego dowodem
niewątpliwie pozostaje treść pisemnych motywów wyroku tego Sądu. W tym
miejscu wskazać należy, że kasacja jako nadzwyczajny środek zaskarżenia w
żadnym razie nie służy „trzecioinstancyjnej” kontroli orzeczenia Sądu I instancji.
Tymczasem do takiej właśnie konstatacji prowadzi treść tak zarzutów jak i
przywołanej na ich poparcie argumentacji. Zaprezentowany sposób postępowania
obrońcy, zmierzający do obejścia regulacji zawartych w art. 519 k.p.k. i art. 523 § 1
5
k.p.k. wyraźnie wskazujących, że kasacja może być wniesiona od prawomocnego
wyroku Sądu odwoławczego kończącego postępowanie i to tylko z powodu
uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. lub innego rażącego naruszenia prawa,
jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, nie zyskuje aprobaty i nie
może wywrzeć skutku zgodnego z kierunkiem skargi.
Przechodząc do konkretów, podkreślić jeszcze raz należy, że wymierzone
skazanemu kary łączne wyrokiem Sądu Rejonowego: pozbawienia wolności pkt 3 i
7 oraz grzywny w pkt 1 i 3 wyroku są prawidłowe i nie noszą cech jakichkolwiek
błędów. Zupełnie nie ma racji skarżący twierdząc, że w okolicznościach
procesowych dotyczących J. K. zachodziły podstawy zastosowania, przy łączeniu
poszczególnych skazań (pkt 1,3,7), zasady pełnej absorpcji. Trafne jest w tej
materii stanowisko Sądu Rejonowego ale także kontrolującego to stanowisko Sądu
Okręgowego.
Sąd Rejonowy na str. 10 i n. uzasadnienia w sposób nie budzący wątpliwości,
rzeczowy i logiczny wyjaśnił z jakich powodów skazania w sprawach, które zostały
objęte węzłem wyroku łącznego w pkt 1, 3 i 7 nie mogły zostać połączone zgodnie
z zasadą absorpcji jak tylko asperacji. Stanowisko tego Sądu w sposób właściwy
uzasadnione uznać należy za prawidłowe.
Do tych samych wniosków, po lekturze zarzutów apelacyjnych i pisemnych
motywów wyroku Sądu Rejonowego, doszedł Sąd odwoławczy, przedstawiając na
str. 13-16 uzasadnienia wyczerpującą argumentację. Nie ma zatem powodów, dla
potrzeb niniejszego postepowania, powtarzania tych samych wywodów skoro Sąd
Najwyższy w pełni się z nimi zgadza.
Niejako dopełnienie przedmiotowych umotywowań dodać ponownie trzeba,
że zarówno zarzuty apelacyjne – co podkreślał Sąd Okręgowy - jak i obecnie
kasacyjny zostały błędnie sformułowane. Autor kasacji najwyraźniej nie stara się
nawet rozumieć na czym polega obraza prawa materialnego, w tym przepisów art.
85 k.k. i art. 86 k.k. Przydatna w tym zakresie obok, rzecz jasna, uzasadnienia
Sądu Okręgowego będzie lektura odpowiedzi na kasację prokuratora, który trafnie
zauważył, że o wystąpieniu podniesionego uchybienia nie można w przedmiotowej
sprawie artykułować skoro Sąd przeprowadził postępowanie w zakresie wszystkich
6
skazań dotyczących skazanego, a orzekając kary łączne wypowiedział się w
przedmiocie wszystkich przesłanek koniecznych do rozważania przy ich orzekaniu.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozytywnej postanowienia.