V CZ 73/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-02-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 73/14
POSTANOWIENIE
Dnia 13 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSA Elżbieta Fijałkowska
w sprawie z powództwa Syndyka Masy Upadłości Przedsiębiorstwa Produkcyjno-
Usługowo-Handlowego S. sp. z o.o. w W.
przeciwko Gminie W.
z udziałem interwenientów ubocznych po stronie powoda S. F. oraz po stronie
pozwanego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. z siedzibą
w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 listopada 2014 r.,
zażalenia strony powodowej na wyrok Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 czerwca 2014 r.,
oddala zażalenie z pozostawieniem rozstrzygnięcia o
kosztach postępowania zażaleniowego Sądowi kończącemu
postępowanie w sprawie.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 26 listopada 2013 r. Sąd Okręgowy w W. zasądził od
pozwanej Gminy W. na rzecz powoda Syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa
Produkcyjno-Usługowo-Handlowego S. spółki z o.o. w W. kwotę 1.746.195 złotych
z odsetkami i kosztami procesu jako należność wynikającą z łączącej strony umowy
o roboty budowlane, zawartej na podstawie ustawy o zamówieniach publicznych. W
wyniku apelacji wniesionej przez stronę pozwaną, Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia
13 czerwca 2014 r. uchylił wyrok Sądu pierwszej instancji i przekazał sprawę do
ponownego rozpoznania wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania
apelacyjnego.
Powód w zażaleniu, wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania
zażaleniowego, zarzucił naruszenie przez ten wyrok art. 386 § 4 k.p.c. poprzez
oczywiście błędne jego zastosowanie wynikające z przyjęcia, że uzasadnienie
wyroku Sądu pierwszej instancji zawierało braki prowadzące do uznania, iż nie
orzeczono co do istoty sprawy, a także naruszenie art. 382 k.p.c. przez jego
niezastosowanie i nie orzeczenie w sprawie na podstawie materiału zebranego
w pierwszej instancji.
W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o jego oddalenie i zasądzenie
kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Zgodnie z art. 386 § 4 k.p.c. sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony
wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania tylko w razie nierozpoznania
przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy albo gdy wydanie wyroku wymaga
przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.
W niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki tego przepisu. Sąd
Apelacyjny wykazał, że uzasadnienie wyroku Sądu pierwszej instancji oczywiście
nie wypełnia dyspozycji art. 328 § 2 k.p.c., przez co nie wykazana została podstawa
3
faktyczna rozstrzygnięcia, a to uniemożliwiło zbadanie słuszności zarzutów
podniesionych w apelacji odnośnie do prawidłowości zastosowania prawa
materialnego. W uzasadnieniu zaskarżonego zażaleniem wyroku zostało
wywiedzione, że Sąd pierwszej instancji nie dokonał prawidłowej rekonstrukcji
stanu faktycznego, wybiórczo ustalił niektóre z okoliczności faktycznych w oparciu
o część zebranego materiału dowodowego, nie wyjaśniając, dlaczego pominął
liczne przeprowadzone dowody osobowe oraz nie przeprowadził części
wnioskowanych przez pozwaną dowodów z dokumentów. Pominął również
całkowicie rozważenie wykonania obowiązków ciążących na stronach, związanych
ze sposobem wykonania robót, odpowiedzialnością wykonawcy, także ze względu
na ujawnione wady, jak też odnośnie do wykonywania dodatkowych robót i ich
rozliczenia, co wymagało spełnienia dodatkowych warunków określonych prawem
zamówień publicznych. To uzasadniało podniesione wobec wyroku zarzuty o nie
wskazaniu przez Sąd Okręgowy podstawy prawnej rozstrzygnięcia, a także
o pozbawionym podstaw stanowisku tego Sądu co do niezgłoszenia przez stronę
pozwaną jakichkolwiek wniosków dowodowych na poparcie jej twierdzeń, chociaż
ze stanu sprawy wynika, że było całkiem inaczej.
Pozbawiona racji jest obszerna argumentacja w zażaleniu,
z nieusprawiedliwionym powołaniem się na orzecznictwo Sądu Najwyższego,
mająca dowieść nie zrealizowania przez Sąd odwoławczy założeń pełnej apelacji,
to znaczy nie rozpoznania merytorycznie sprawy w oparciu o uzupełnione przed
tym sądem postępowanie dowodowe. Uzupełnienie dowodów w postępowaniu
drugo - instancyjnym nie oznacza jednak zastąpienia sądu pierwszej instancji
w prawidłowym rozpoznaniu sprawy co do jej istoty, gdyż wówczas proces
stawałby się w rzeczywistości jednoinstancyjny. Nie chodziło więc w niniejszej
sprawie, jak akcentuje powód w zażaleniu o ponowną analizę w postępowaniu
apelacyjnym zebranego w sprawie materiału dowodowego, lecz dopiero
o prawidłowe zgromadzenie tego materiału, co winien był uczynić Sąd pierwszej
instancji, a tego w istotnym dla sprawy zakresie nie zrobił.
Trafnie zatem Sąd Apelacyjny uznał, że sprawa nie została prawidłowo
rozpoznana co do jej istoty, a więc należało zaskarżony apelacją wyrok uchylić
i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania i pod tym względem zaskarżony
4
wyrok jest prawidłowy (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 26 lipca
2007 r., V CSK 115/07, niepubl. i z dnia 14 kwietnia 2014 r., II PZ 5/14).
Z tych względów należało na podstawie art. 3941
par. 3 k.p.c. w związku z art.
39814
k.p.c. zażalenie oddalić, pozostawiając na podstawie art. 108 § 2 w związku
art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c. rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego orzeczeniu kończącemu postępowanie w sprawie.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSA Elżbieta Fijałkowska
w sprawie z powództwa Syndyka Masy Upadłości Przedsiębiorstwa Produkcyjno-
Usługowo-Handlowego S. sp. z o.o. w W.
przeciwko Gminie W.
z udziałem interwenientów ubocznych po stronie powoda S. F. oraz po stronie
pozwanego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. z siedzibą
w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 listopada 2014 r.,
zażalenia strony powodowej na wyrok Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 czerwca 2014 r.,
oddala zażalenie z pozostawieniem rozstrzygnięcia o
kosztach postępowania zażaleniowego Sądowi kończącemu
postępowanie w sprawie.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 26 listopada 2013 r. Sąd Okręgowy w W. zasądził od
pozwanej Gminy W. na rzecz powoda Syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa
Produkcyjno-Usługowo-Handlowego S. spółki z o.o. w W. kwotę 1.746.195 złotych
z odsetkami i kosztami procesu jako należność wynikającą z łączącej strony umowy
o roboty budowlane, zawartej na podstawie ustawy o zamówieniach publicznych. W
wyniku apelacji wniesionej przez stronę pozwaną, Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia
13 czerwca 2014 r. uchylił wyrok Sądu pierwszej instancji i przekazał sprawę do
ponownego rozpoznania wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania
apelacyjnego.
Powód w zażaleniu, wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania
zażaleniowego, zarzucił naruszenie przez ten wyrok art. 386 § 4 k.p.c. poprzez
oczywiście błędne jego zastosowanie wynikające z przyjęcia, że uzasadnienie
wyroku Sądu pierwszej instancji zawierało braki prowadzące do uznania, iż nie
orzeczono co do istoty sprawy, a także naruszenie art. 382 k.p.c. przez jego
niezastosowanie i nie orzeczenie w sprawie na podstawie materiału zebranego
w pierwszej instancji.
W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o jego oddalenie i zasądzenie
kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Zgodnie z art. 386 § 4 k.p.c. sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony
wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania tylko w razie nierozpoznania
przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy albo gdy wydanie wyroku wymaga
przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.
W niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki tego przepisu. Sąd
Apelacyjny wykazał, że uzasadnienie wyroku Sądu pierwszej instancji oczywiście
nie wypełnia dyspozycji art. 328 § 2 k.p.c., przez co nie wykazana została podstawa
3
faktyczna rozstrzygnięcia, a to uniemożliwiło zbadanie słuszności zarzutów
podniesionych w apelacji odnośnie do prawidłowości zastosowania prawa
materialnego. W uzasadnieniu zaskarżonego zażaleniem wyroku zostało
wywiedzione, że Sąd pierwszej instancji nie dokonał prawidłowej rekonstrukcji
stanu faktycznego, wybiórczo ustalił niektóre z okoliczności faktycznych w oparciu
o część zebranego materiału dowodowego, nie wyjaśniając, dlaczego pominął
liczne przeprowadzone dowody osobowe oraz nie przeprowadził części
wnioskowanych przez pozwaną dowodów z dokumentów. Pominął również
całkowicie rozważenie wykonania obowiązków ciążących na stronach, związanych
ze sposobem wykonania robót, odpowiedzialnością wykonawcy, także ze względu
na ujawnione wady, jak też odnośnie do wykonywania dodatkowych robót i ich
rozliczenia, co wymagało spełnienia dodatkowych warunków określonych prawem
zamówień publicznych. To uzasadniało podniesione wobec wyroku zarzuty o nie
wskazaniu przez Sąd Okręgowy podstawy prawnej rozstrzygnięcia, a także
o pozbawionym podstaw stanowisku tego Sądu co do niezgłoszenia przez stronę
pozwaną jakichkolwiek wniosków dowodowych na poparcie jej twierdzeń, chociaż
ze stanu sprawy wynika, że było całkiem inaczej.
Pozbawiona racji jest obszerna argumentacja w zażaleniu,
z nieusprawiedliwionym powołaniem się na orzecznictwo Sądu Najwyższego,
mająca dowieść nie zrealizowania przez Sąd odwoławczy założeń pełnej apelacji,
to znaczy nie rozpoznania merytorycznie sprawy w oparciu o uzupełnione przed
tym sądem postępowanie dowodowe. Uzupełnienie dowodów w postępowaniu
drugo - instancyjnym nie oznacza jednak zastąpienia sądu pierwszej instancji
w prawidłowym rozpoznaniu sprawy co do jej istoty, gdyż wówczas proces
stawałby się w rzeczywistości jednoinstancyjny. Nie chodziło więc w niniejszej
sprawie, jak akcentuje powód w zażaleniu o ponowną analizę w postępowaniu
apelacyjnym zebranego w sprawie materiału dowodowego, lecz dopiero
o prawidłowe zgromadzenie tego materiału, co winien był uczynić Sąd pierwszej
instancji, a tego w istotnym dla sprawy zakresie nie zrobił.
Trafnie zatem Sąd Apelacyjny uznał, że sprawa nie została prawidłowo
rozpoznana co do jej istoty, a więc należało zaskarżony apelacją wyrok uchylić
i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania i pod tym względem zaskarżony
4
wyrok jest prawidłowy (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 26 lipca
2007 r., V CSK 115/07, niepubl. i z dnia 14 kwietnia 2014 r., II PZ 5/14).
Z tych względów należało na podstawie art. 3941
par. 3 k.p.c. w związku z art.
39814
k.p.c. zażalenie oddalić, pozostawiając na podstawie art. 108 § 2 w związku
art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c. rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego orzeczeniu kończącemu postępowanie w sprawie.