V CZ 81/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-01-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 81/14
POSTANOWIENIE
Dnia 20 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Maria Szulc
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. K.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "C." w B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 listopada 2014 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 27 maja 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powódki z powodu nieoznaczenia w skardze - mimo wezwania do usunięcia braku
formalnego – wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
Powódka wniosła skargę kasacyjną od wyroku wydanego w sprawie
o ustalenie nieważności albo nieistnienia uchwały rady nadzorczej pozwanej
spółdzielni mieszkaniowej dotyczącej przyjęcia regulaminu tworzenia
i gospodarowania funduszem modernizacyjnym. Wspomniany regulamin normował
charakter i zasady tworzenia funduszu modernizacyjnego, źródła jego finansowania
i zasady gospodarowania nim, czyli w istocie - zdaniem Sądu - sposób zarządzenia
zgromadzonymi środkami i ich wykorzystania. W ocenie Sądu unormowana
w regulaminie materia dotyczy sfery majątkowej pozwanej i jej członków.
Sprawa, w której zapadł zaskarżony wyrok, ma więc charakter majątkowy.
W skardze kasacyjnej należało zatem oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia.
Okoliczność, że w pozwie nie oznaczono wartości przedmiotu sporu, a w apelacji -
wartości przedmiotu zaskarżenia nie zwalnia powódki od obowiązku oznaczenia
wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej, jak i nie daje podstaw do
uznania, że sprawa ma charakter niemajątkowy. Wobec nieusunięcia braku
formalnego w zakreślonym terminie Sąd orzekł, jak w zaskarżonym postanowieniu.
W zażaleniu pełnomocnik powódki zarzucił naruszenie art. 3982
§ 2
w związku z art. 25 § 2 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wydanie zaskarżonego postanowienia z naruszeniem przytoczonych
przepisów polega - zdaniem skarżącej - na tym, że „wezwanie do oznaczenia
przedmiotu sporu nastąpiło na etapie postępowania kasacyjnego, gdy tymczasem
wartość ta po doręczeniu pozwu może podlegać badaniu jedynie na zarzut
pozwanego przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy”.
Zgodnie z art. 3984
§ 2 k.p.c. skarga kasacyjna w sprawach o prawa
majątkowe powinna zawierać również oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia.
3
Do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia - w myśl art. 368 § 2 k.p.c.
znajdującego zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym na podstawie odesłania
przewidzianego w art. 39821
k.p.c. - stosuje się odpowiednio jedynie art. 25 § 1
k.p.c. (poza art. 19-24 k.p.c.). Zatem określony w art. 25 § 2 k.p.c. termin
dopuszczalności badania wartości przedmiot sporu nie dotyczy wartości przedmiotu
zaskarżenia i nie stanowi przeszkody do wezwania do usunięcia braku formalnego
skargi kasacyjnej w tym zakresie. W tej sytuacji zarzut wydania zaskarżonego
postanowienia z naruszeniem art. 3986
§ 2 w związku z art. 25 § 2 k.p.c. – wobec
niezakwestionowania majątkowego charakteru sprawy - należało uznać za
nieuzasadniony.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 20 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Maria Szulc
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. K.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "C." w B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 listopada 2014 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 27 maja 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powódki z powodu nieoznaczenia w skardze - mimo wezwania do usunięcia braku
formalnego – wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
Powódka wniosła skargę kasacyjną od wyroku wydanego w sprawie
o ustalenie nieważności albo nieistnienia uchwały rady nadzorczej pozwanej
spółdzielni mieszkaniowej dotyczącej przyjęcia regulaminu tworzenia
i gospodarowania funduszem modernizacyjnym. Wspomniany regulamin normował
charakter i zasady tworzenia funduszu modernizacyjnego, źródła jego finansowania
i zasady gospodarowania nim, czyli w istocie - zdaniem Sądu - sposób zarządzenia
zgromadzonymi środkami i ich wykorzystania. W ocenie Sądu unormowana
w regulaminie materia dotyczy sfery majątkowej pozwanej i jej członków.
Sprawa, w której zapadł zaskarżony wyrok, ma więc charakter majątkowy.
W skardze kasacyjnej należało zatem oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia.
Okoliczność, że w pozwie nie oznaczono wartości przedmiotu sporu, a w apelacji -
wartości przedmiotu zaskarżenia nie zwalnia powódki od obowiązku oznaczenia
wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej, jak i nie daje podstaw do
uznania, że sprawa ma charakter niemajątkowy. Wobec nieusunięcia braku
formalnego w zakreślonym terminie Sąd orzekł, jak w zaskarżonym postanowieniu.
W zażaleniu pełnomocnik powódki zarzucił naruszenie art. 3982
§ 2
w związku z art. 25 § 2 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wydanie zaskarżonego postanowienia z naruszeniem przytoczonych
przepisów polega - zdaniem skarżącej - na tym, że „wezwanie do oznaczenia
przedmiotu sporu nastąpiło na etapie postępowania kasacyjnego, gdy tymczasem
wartość ta po doręczeniu pozwu może podlegać badaniu jedynie na zarzut
pozwanego przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy”.
Zgodnie z art. 3984
§ 2 k.p.c. skarga kasacyjna w sprawach o prawa
majątkowe powinna zawierać również oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia.
3
Do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia - w myśl art. 368 § 2 k.p.c.
znajdującego zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym na podstawie odesłania
przewidzianego w art. 39821
k.p.c. - stosuje się odpowiednio jedynie art. 25 § 1
k.p.c. (poza art. 19-24 k.p.c.). Zatem określony w art. 25 § 2 k.p.c. termin
dopuszczalności badania wartości przedmiot sporu nie dotyczy wartości przedmiotu
zaskarżenia i nie stanowi przeszkody do wezwania do usunięcia braku formalnego
skargi kasacyjnej w tym zakresie. W tej sytuacji zarzut wydania zaskarżonego
postanowienia z naruszeniem art. 3986
§ 2 w związku z art. 25 § 2 k.p.c. – wobec
niezakwestionowania majątkowego charakteru sprawy - należało uznać za
nieuzasadniony.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).