V KK 382/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-01-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 382/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 grudnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Katarzyna Wełpa
w sprawie R. Z.,
skazanego z art. 57 § 1 k.k.s. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 16 grudnia 2014r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 26 czerwca 2014r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Z.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Z. wyrokiem nakazowym z dnia 26 czerwca 2014r., skazał
R. Z. na karę 600 zł grzywny, przypisując mu popełnienie dwóch wykroczeń
określonych w art. 57 § 1 k.k.s. oraz w art. 77 § 3 k.k.s. – obydwu w zw. z art. 6 § 2
k.k.s.
Wyrok ten uprawomocnił się bez zaskarżenia z upływem dnia 11
września 2014r.
2
Kasację od powyższego wyroku, na korzyść R. Z., wniósł Prokurator
Generalny. Podniósł w niej zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na treść
wyroku naruszenia przepisów prawa karnego procesowego – art. 501 pkt 1 k.p.k. w
zw. z art. 113 § 1 k.k.s., polegającego na wydaniu wyroku nakazowego w stosunku
do osoby pozbawionej wolności, zamiast rozpoznania sprawy na zasadach
ogólnych na rozprawie. Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego
wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w
Z.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego była zasadna w stopniu oczywistym,
uzasadniającym jej uwzględnienie w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Przepis art. 501 pkt 1 k.p.k. kategorycznie stanowi, że wydanie wyroku
nakazowego jest niedopuszczalne w stosunku do osoby pozbawionej wolności w tej
lub innej sprawie, a ma on zastosowanie również w postępowaniu o wykroczenia
skarbowe, zgodnie z art. 113 § 1 k.k.s.
Fakt, że R.Z. w czasie prowadzenia postępowania w tej sprawie oraz w
czasie wyrokowania był pozbawiony wolności wynikał z wielu dokumentów
zgromadzonych w aktach sprawy (k.50, k.63-65, k.73 i 78-79), jak również
wskazany został w akcie oskarżenia (k.117).
W tym stanie sprawy wydanie wyroku nakazowego przez Sąd Rejonowy w
rażący sposób naruszyło przepis art. 501 pkt 1 k.p.k., a z uwagi na jego
gwarancyjny charakter, nie może ulegać wątpliwości, że mogło mieć istotny wpływ
na treść wyroku, tym bardziej, iż R. Z. do winy się nie przyznawał i wyrażał chęć
uczestniczenia w rozprawie (k.79v).
Implikacją stwierdzonego naruszenia prawa procesowego musiało być
uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do
ponownego rozpoznania, w toku którego niezbędne jest prawidłowe procedowanie,
z uwzględnieniem kierunku uwzględnionej kasacji – na korzyść R. Z.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozycyjnej wyroku.
3
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 grudnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Katarzyna Wełpa
w sprawie R. Z.,
skazanego z art. 57 § 1 k.k.s. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 16 grudnia 2014r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 26 czerwca 2014r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Z.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Z. wyrokiem nakazowym z dnia 26 czerwca 2014r., skazał
R. Z. na karę 600 zł grzywny, przypisując mu popełnienie dwóch wykroczeń
określonych w art. 57 § 1 k.k.s. oraz w art. 77 § 3 k.k.s. – obydwu w zw. z art. 6 § 2
k.k.s.
Wyrok ten uprawomocnił się bez zaskarżenia z upływem dnia 11
września 2014r.
2
Kasację od powyższego wyroku, na korzyść R. Z., wniósł Prokurator
Generalny. Podniósł w niej zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na treść
wyroku naruszenia przepisów prawa karnego procesowego – art. 501 pkt 1 k.p.k. w
zw. z art. 113 § 1 k.k.s., polegającego na wydaniu wyroku nakazowego w stosunku
do osoby pozbawionej wolności, zamiast rozpoznania sprawy na zasadach
ogólnych na rozprawie. Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego
wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w
Z.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego była zasadna w stopniu oczywistym,
uzasadniającym jej uwzględnienie w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Przepis art. 501 pkt 1 k.p.k. kategorycznie stanowi, że wydanie wyroku
nakazowego jest niedopuszczalne w stosunku do osoby pozbawionej wolności w tej
lub innej sprawie, a ma on zastosowanie również w postępowaniu o wykroczenia
skarbowe, zgodnie z art. 113 § 1 k.k.s.
Fakt, że R.Z. w czasie prowadzenia postępowania w tej sprawie oraz w
czasie wyrokowania był pozbawiony wolności wynikał z wielu dokumentów
zgromadzonych w aktach sprawy (k.50, k.63-65, k.73 i 78-79), jak również
wskazany został w akcie oskarżenia (k.117).
W tym stanie sprawy wydanie wyroku nakazowego przez Sąd Rejonowy w
rażący sposób naruszyło przepis art. 501 pkt 1 k.p.k., a z uwagi na jego
gwarancyjny charakter, nie może ulegać wątpliwości, że mogło mieć istotny wpływ
na treść wyroku, tym bardziej, iż R. Z. do winy się nie przyznawał i wyrażał chęć
uczestniczenia w rozprawie (k.79v).
Implikacją stwierdzonego naruszenia prawa procesowego musiało być
uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do
ponownego rozpoznania, w toku którego niezbędne jest prawidłowe procedowanie,
z uwzględnieniem kierunku uwzględnionej kasacji – na korzyść R. Z.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozycyjnej wyroku.
3