Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 41/14
POSTANOWIENIE
Dnia 9 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Górski
w sprawie ze skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w R.
z dnia 10 maja 2012 r.
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko J. K.
o naruszenie posiadania,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 stycznia 2015 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Pozwana wystąpiła ze skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia tj. wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 10 maja 2012
r. którym sąd ten oddalił jej apelację od wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia 10
stycznia 2012 r. jako bezzasadną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego merytorycznego orzeczenia w zasadzie sądu drugiej
instancji i wyjątkowo - w przypadku określonym w art. 4241
§ 2 k.p.c. - sądu
pierwszej instancji, kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia
w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Skarga jest nie tylko środkiem nowym, ale i wyjątkowym. Zasadą bowiem
jest, że prawomocność, tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo
erga omnes, jak też sanuje wszelkie ewentualne naruszenia prawa, którymi
orzeczenie jest dotknięte. Z tego względu jest środkiem wysoce sformalizowanym
i wszystkie jej wymagania konstrukcyjne określone w art. 4245
§ 1 k.p.c. należy
interpretować ściśle.
Do tej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c.). Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie
jest niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do szkody
niesprecyzowanej kwotowo, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
3
OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., VCNP 28/05, niepublikowane).
Skarga pozwanej nie spełnia tych wymogów.
Nie spełnia przesłanki uprawdopodobnienia szkody powołanie przez
skarżącą dowodów zawartych w aktach innej sprawy, toczącej się przed Sądem
Rejonowym w R. dotyczącym odszkodowania za brak dostarczenia lokalu
socjalnego na okoliczność zadłużenia lokalu i wysokości należnego czynszu, bez
dokładnego sprecyzowania wyrządzonej szkody, bez przedstawienia przekonującej
jurydycznej argumentacji mogącej przemawiać za tym, że szkoda została stronie
skarżącej rzeczywiście wyrządzona oraz bez wskazania odpowiednich środków
mających uwiarygodnić to twierdzenie (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia
2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140).
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).