Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KZ 141/14
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 22 stycznia 2015 r.
zażalenia R. Z.
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karanego Sądu
Apelacyjnego w L.
z dnia 1 grudnia 2014 r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie […]
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
R. Z. złożył wniosek o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt II
K …/06. Zarządzeniem Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 listopada 2014 r. – na podstawie art. 119 § 1 k.p.k. w zw. z art. 120 § 2
k.p.k. – wnioskujący został wezwany w terminie 7 dni do uzupełnienia braków
formalnych tego wniosku poprzez wskazanie podstawy wznowienia oraz
przytoczenie okoliczności szczegółowo uzasadniających jej istnienie pod rygorem
uznania pisma za bezskuteczne (k.4). W odpowiedzi na wezwanie, skazany
nadesłał do Sądu pismo zatytułowane „Wniosek o zmianę kary”, w którym domagał
się zmniejszenia orzeczonej wobec niego kary i ponownego rozpatrzenia jego
sprawy.
2
Zarządzeniem z dnia 1 grudnia 2014 r. (k10) na podstawie art. 545 § 1 k.p.k.
w zw. z art. 530 § 2 k.p.k. w zw. z art. 120 § 2 k.p.k. odmówiono R. Z. przyjęcia
wniosku o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt II K …/06.
Na to zarządzenie zażalenie złożył skazany nie zgadzając się z jego treścią.
W szczególności zaś wnioskujący nie zgodził się z tym, iż nie dotrzymał terminu do
uzupełnienia żądanego braku formalnego wniosku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie R. Z. i podniesione w nim argumenty nie zasługują na
uwzględnienie.
W pierwszej kolejności podnieść należy, że skarżący w złożonym zażaleniu
nie przytoczył racjonalnych argumentów, które mogłyby skutecznie podważyć
zaskarżoną decyzję Sądu Apelacyjnego.
Z treści uzasadnienia zażalenia wynika, iż żalący nie zrozumiał treści
wydanego zarządzenia. Wbrew wszelkim twierdzeniom R. Z., podstawę wydania
przez Sąd Apelacyjny decyzji o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie
postępowania, nie stanowiło uchybienie 7 dniowemu terminowi do uzupełnienia
braków formalnych wniosku lecz w rzeczy samej niepodanie przez skazanego
podstaw wznowienia a co za tym idzie nie uzasadnienie w sposób należyty tego
wniosku.
Wszakże w Rozdziale 56 Kodeksu postępowania karnego, w art. 540, 540a i
540b k.p.k., wskazano podstawy warunkujące wznowienie postępowania. Od
inscenizacji tychże warunków w sprawie, do czego niewątpliwie zobligowany został
skazany zarządzeniem z dnia 14 listopada 2014 r. (k.4), zależny jest dalszy byt
postępowania w omawianym przedmiocie. Oznacza to tyle, że na R. Z., jako osobie
inicjującej przedmiotowe postępowanie, ciążył obowiązek podania i uzasadnienia
powodów wznowieniowych zgodnych z wymogami przytoczonych wyżej przepisów.
Wznowienie postępowania jest bowiem nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia
zależnym od ziszczenia wskazanych tam szczególnych przyczyn.
Z treści nadesłanego przez skazanego pisma wynika, iż R. Z. nie wywiązał
się w sposób należyty z nałożonego przez Sąd Apelacyjny obowiązku unaocznienia
przyczyn wznowieniowych. Jak trafnie zauważono, wnioskujący zażądał
ponownego rozpoznania jego sprawy i obniżenia orzeczonej wobec niego kary.
3
Dodać należy, że pozostałe argumenty to tylko nieudolna polemika co do zakresu
przeprowadzonych czynności w sprawie.
W tych okolicznościach zasadnym było wydanie przez Sąd Apelacyjny w
toku przeprowadzanych czynności sprawdzających zarządzenia odmawiającego
przyjęcia wniosku R. Z. o wznowienie postępowania w sprawie II K ../06 z uwagi na
nie uzupełnienie jego formalnego braku.
Decyzja Sądu Apelacyjnego, niezależnie od podniesionych w zażaleniu
zarzutów, była prawidłowa.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
.